'Emancipatie goed voor vrede'
Jeugdsportkampen in soorten en maten
Jong zijn in... Albanië I Boeken voor de vakantie
Naudé ziet in Zuid-Afrika ook 'hoopvolle signalen'
Scriptie Philip van Roy:
Verlaat examen op het RIO
WOENSDAG 12 JUNI 1985
PAGINA 17
Eindredactie Annemiek Ruygrok
Telefoon 071-144941, toestel 217
LEIDERDORP - Terwijl alle
eindexamenkandidaten al lana
weten of ze geslaagd zijn of niet
hebben de leerlingen van het RIO
(Rijnlands Instituut voor Onder-
nemersonderwjs) vrijdag 7 juni
pas het examen Engels en Neder
lands gedaan.
Het examen had eigenlijk op 29
april gemaakt moeten worden,
maar toen zaten alle leerlingen
en leraren thuis omdat ze van
niets wisten. De brief met het exa-
menrooster was namelijk zoekge
raakt zodat niemand wist wan
neer het examen gemaakt moest
worden.
Van de 81 leerlingen die vrijdag
examen deden zijn er 56 in één
keer geslaagd en deden 25 leer
lingen afgelopen maandag her
examen. Op 28 juni zullen krij
gen de herexamenkandidaten de
uitslag en zal ook de diplomauit
reiking zijn. 6foto Holvast)
Kampen. Dat woord roept herin
neringen op aan muffe tenten en
stoffige slaapzakken. Of aan
prikkeldraad en gaskamers als je
er 'concentratie' voor zet. Maar
laten we het gezellig houden.
Duizenden jongeren besteden
de zomervakantie op een sportie
ve manier in een van de vele
jeugdkampen in binnen- en bui
tenland. De grootste groepen
gaan op voetbal- of tenniskamp,
maar je kan ook paardrijden,
handballen, zwemmen, fietsen,
volleyballen, zeilen etcetera in
kampverband. Bij de meeste
kampen ligt de nadruk behalve
op de sport, ook op andere vor
men van recreatie.
De Koninklijke Nederlandse
Lawn Tennis Bond (KNLTB) bij
voorbeeld organiseert recreatie
ve kampen "waar meer gebeurt
dan tennis alleen". De verschil
lende districten organiseren der
gelijke kampen. In het district
Leiden gebeurt dat echter niet,
volgens een woordvoerder van
de KNLTB. De rode draad in de
tenniskampen van de KNLTB is
tennis, maar het maakt niet uit of
je goed of slecht in deze sport
bent. De kosten voor een volle
dig verzorgde week liggen rond
de tweehonderd gulden. "Wij ge
ven geld aan die kampen omdat
het voor iedereen mogelijk moet
zijn om mee te doen", aldus de
man van de bond die duidelijk
een opleving ziet in de belang
stelling voor dergelijke kampen.
Het Warmondse tenniscen-
trum Dekker doet ook in jeugd-
sport, alleen gaat het hier op een
minder idealistische manier dan
bij de bond. Geld verdienen is bij
dit bedrijf ook van belang. Voor
530 gulden per persoon kunnen
jongens en meisjes van tien tot
negentien aan de sportkampen
van de houthandelaar meedoen.
Voor dat geld slaap je in een tent
op het terrein van Dekker en
krijg je te eten, drie uur per dag
les van een gediplomeerde le
raar, één uur squash per dag,
windsurfles, fitness en (indien
gewenst) aerobics. Volgens Dek
ker komen deelnemers uit bin
nen- en buitenland naar War
mond. Ouders met een vette por
temonnee lijken wel vereist.
Voetbal
Op het gebied van volkssport
nummer 1, voetbal, kun je trou
wens ook je geld kwijt aan een
duur sportkamp. Voor 450 gul
den ben je een week op het natio
nale sportcentrum Papendal te
gast. Daar organiseert de KNVB
met sponsor Sony dit jaar voor
het eerst een soort trainings
kamp. De formule is overgeno
men van het weekblad Voetbal
International.
Met behulp van video en tech
nische en tactische oefeningen
kun je in een dergelijk kamp heel
wat bijspijkeren aan je voetbal
spel. Een bondstrainer en be
taald voetbaltrainers geven daar
les. Ook betaald voetballers ko
men langs om een en ander over
het spelletje te vertellen. Behalve
in het sjieke Papendal geeft de
KNVB deze voetbalweken ook,
in Hoeven en Zeist. Daar betaal
je honderd gulden minder voor
de week die duurt van maandag
tot en met vrijdag. De talenten
van een bepaald jaar worden
overigens een jaar later uitgeno
digd nog eens - op eigen kosten -
een weekje te komen trainen.
Goedkoper zijn de kampen die
de KNVB voor clubs organiseert.
Daarvoor betaal je 110 gulden.
De nadruk bij deze kampen ligt
minder op de prestatie. In totaal
nemen vijfduizend jongens en
meisjes aan deze goedkopere,
meer op lol gerichte kampen
deel. Bij de Nederlandse katho
lieke Sportfederatie is een voet
balkamp voor elftallen nog goed
koper. Voor een snip en een
briefje van vijf ben je met je elftal
(of zwemclub) een week lang on
der zeil.
De NKS gaat dit jaar trouwens
ook met betaald voetballers
werken. Een paar Feyenoorders
zullen langskomen om met de
'kampers' te praten. Of je van
Feyenoorders wat kan leren dur
ven wij met Ajax-hoogmoed te
betwijfelen...
Emancipatie is belangrijk om
een samenleving goed te laten
werken. Uit de geschiedenis
blijkt dat wanneer de vrouw
meer in aanzien staat, de samen
leving niet door oorlog wordt be
dreigd.
Philip van Roy uit Oegstgeest,
een vijfdejaars gymnasiast, heeft
dit standpunt verdedigd in een
geschiedenis-scriptie. Hij baseer
de zich hiervoor op onderzoeken
naar de periode van koning Mi
nos van Kreta.
Philip heeft dit Griekse eiland
een aantal malen bezocht. Daar
door kwam hij in aanraking met
de cultuur en geschiedenis van
het eiland en raakte hevig ge
boeid. Hele bibliotheken heeft
hij overhoop gehaald om maar
veel over de geschiedenis van
koning Minos en het Minoïsche
tijdperk (2500-1100 vóór Chris
tus) te lezen. "En wat bleek? Dat
de vrouw in die periode in heel
hoog aanzien stond. Priesteres
sen hadden veel politieke in
vloed, de vrouw had een aanzien
lijke positie en daardoor ont
stond een hoge beschaving met
als kenmerken: vreedzaamheid,
vrolijkheid en harmonie".
Uit archeologische vondsten
uit die tijd blijkt dat niet koning
Minos of de 'hoge heren' werden
afgebeeld, maar vrouwen. Fres
co's en beeldjes van vrouwenfi
guren bewijzen dus dat de vrouw
een belangrijke rol speelde. Een
ander aannemeliik argument
voor Philips' stelling is dat in
die periode de natuurgodsdienst
in zwang was. "Omdat het sym
bool van deze godsdienst de
vrouw was, is het niet verwon
derlijk dat dit tot direct gevolg
had, dat de vrouw in de samenle
ving in achting steeg".
Omdat de vrouw in die tijd in
hoog aanzien stond, kon zij haar
vreedzame invloed uitoefenen
op het dagelijks leven. Ook in de
buitenlandse politiek had zij een
stevige vinger in de pap. De
Griekse wijsgeer Plato ken
schetst die politiek als vreed
zaam, zonder militair machtsver
toon. "Zolang de vrouw geres
pecteerd werd en er naar haar ge
luisterd werd, moesten militante
neigingen worden verdrongen
en kon de beschaving een bloei
doormaken, die maar weinig cul
turen zo hebben gehad".
Philip toont in zijn scriptie ook
de andere kant van de medaille:
"Deze ontwikkeling zou echter
ook de ondergang van Minoïsch
Kreta betekenen. Door de vreed
zame, verzachtende invloed van
de vrouw - krijgszuchtige lusten
werden de kop ingedrukt en Kre
ta had in die tijd zelfs geen leger -
was de weerbaarheid tegen oor
logszuchtige stammen gering".
Zo gebeurde het dat Mycene, een
stad op het vasteland van Grie
kenland met een oorlogsgods
dienst - het 'zachtaardige' Kreta
op den duur ging overheersen.
En toen was het natuurlijk ge
daan met de vreedzame situatie
op het eiland. Tegelijkertijd daal
de het aanzien van de vrouw en
kwamen de krijgsheren op de
hoogste posten te zitten.
dev
2 de
leiding i
land: in de tijd
van koning
Minos van
Kreta zorgde
dat voor vrede.
Of het anno 1985
ook zou werken?
Zou het leuk zijn om jong te zijn
in Albanië? Ik denk het haast
niet. Hoe je verder ook mag den
ken over de politiek van het
strengste regime in Europa, het
blijft toch een achterlijk land.
Disco's, cafés, computerspel
letjes, brommers, racefietsen,
leuke kleren of schoenen, de Al
banese jeugd heeft er nauwelijks
weet van.
Toegegeven, je geluk hangt
niet van dat soort dingen af,
maar het fleurt het dagelijks be
staan toch wel op. Ik moet overi
gens wel bekennen dat ik vorig
jaar tijdens een vakantie geen Al-
banees(je) over zijn welzijn en
geluk heb gesproken, dus meer
dan een indruk is het niet. Alba
nezen zijn niet gewend aan bui
tenlanders (een handjevol toeris
ten per jaar) en als ze er één zien,
zijn de meesten lange tijd spra
keloos. Wie er dan toch ééntje
aanspreekt, krijgt iets te horen
als 'Të gjithëve, përshëndetjet
më të mira' (volgens de reisgids:
'Groeten aan iedereen!'). Er zijn
maar weinig Albanezen die iets
anders spreken dan Albanees.
Laat ik eerst even iets vertellen
over het land, want behalve het
strengste is het ook het minst be
kende land van Europa. Albanië
ligt ingeklemd tussen Joegosla
vië, de Adriatische Zee en Grie
kenland. Het land heeft altijd een
wankel bestaan geleid, omrin
gende staten wilden het altijd
hebben. Koning Zog, de laatste
koning van Albanië,zette zelf
voor de laatste wereldoorlog de
deur wijd open voor de Italianen.
Net als in Joegoslavië had je in
Albanië een groep partizanen die
voor de vrijheid knokte en daar
na ook het heft in handen nam.
Na 1945 is er dan ook niet meer
getornd aan de grenzen.
Leider van het land werd En-
ver Hod?ja en hij maakte er een
communistisch land van. Eerst
met de hulp van Rusland en later
China. Beide landen konden ech
ter vertrekken toen ze volgens de
Albanezen te westers en te kapi
talistisch werden. Het is een ei
genzinnig volkje dat onder de
huidige leiding liever krepeert -
en erg rijk zijn ze niet - dan dat
het afwijkt van de huidige lijn.
Ook al is Hod^ja, de vader des va
derlands, dit jaar overleden.
Wat betekent die politiek nu
voor de jeugd? Van de ene mas
sa-organisatie in de andere rol
len. De voornaamste taak van de
overkoepelende jeugdorganisa
tie is de jongeren discipline bij
brengen, dus dan weetje het wel.
De kinderen worden flink ge
drild: niet alleen de ouders zijn
opvoeders, de staat helpt ook een
handje mee. Er wordt veel aan
dacht besteed aan politieke vor
ming, vaderlandsliefde en mili
taire training. Vakantie is er niet
om uit te rusten, maar om te hel
pen op het land. Vrijwilligers
werk wordt dat genoemd, maar
echt vrijwillig is het niet. Tja, als
je daar van houdt, is het mis
schien wel leuk om jong te zijn in
Albanië.
Om nog even bij het begin te
rug te keren, de Albanese jeugd
heeft natuurlijk wel enigszins
een idee wat er zich buiten de
zwaar bewaakte grenzen af
speelt. De Italiaanse radio én te
levisie laten zich daardoor niet
tegenhouden. De jeugdige gids
die mijn reisgezelschap vorig
jaar was toegewezen (zonder gids
kom je het land niet in), deed
eerst heel braaf.
Nee, hij luisterde nooit naar de
buitenlandse radio en popmu
ziek vond hij maar herrie. Totdat
hij mijn walkman en een casset
tebandje met daarop Bruce
Springsteen ontdekte. Hij wist
direct wie het was ("Aah, Broes
Sprinkstien") en vanaf dat mo
ment was Springsteen toch een
tikkeltje belangrijker en vooral
leuker dan de wensen en interes
ses van dat Nederlandse reisge
zelschap.
BART JUNGMANN
'Maak jij nou eens een lijstje met
leuke vakantieboeken voor jon
geren'. Ja, ja, makkelijker ge
vraagd dan gedaan. Want wat is
in vredesnaam leuk? Wat ik een
aardig verhaal vind, gooit een an
der misschien na een paar blad
zijden balend in een hoek. Hier
onder volgt dus een lijstje met
boeken waarvan ik er waar
schijnlijk wel een paar in mijn
koffer zal doen. Kijk maar of er
iets van je gading by is.
Wat strips betreft ben ik nooit
verder gekomen dan Suske en
Wiske en Blake en Mortimer.
Daarover zwijg ik dus maar.
Bouquet-, Kasteel- en Moeder
liefderomans mag je ook zelf uit
zoeken. Blijven over fantasiever
halen, dierenboeken, verhalen
over liefdesverdriet en zo, en
thrillers en detectives. Wat neem
ik daarvan mee:
Lloyd Alexander's boeken
over het fantasierijk Prydain:
Het Boek van Drie, De zwarte ke
tel, Het kasteel van Llyr, Taran
zwerver, Taran de grote koning.
Goedkope pockets f 6,90),
enorm spannende verhalen vol
tovenarij, oorlog, haat, liefde.
Lijkt op In de ban van de ring, de
driedelige serie van de Britse au
teur Tolkien. Ook een mooi fan
tasieverhaal is De witte wolf van
Kathe Recheis. Wel moeilijk om
te lezen en heel dik. Andere mo
gelijkheid voor een fantasiever
haal is Het oneindige verhaal van
Michael Ende, dat onlangs nog is
verfilmd.
Dierenboeken: Waterschaps
heuvel van Richard Adams. Een
aardige tegenhanger, die ook wat
makkelijker is om te lezen, is De
dieren van het Duitenbos van
Colin Dann.
Meestal koop ik thrillers en de-'
tectives in de oorspronkelijke
taal (Engels), dat scheelt in de
prijs. Maar dat leest niet altijd
even vlot en de meeste goede
schrijvers zijn ook in het Neder
lands vertaald. Lees eens wat
van de Amerikaan Stephen King
(Carrie, The Shining, Ogen van
vuur). Angstaanjagend, vooral
als je 's nachts in je tentje in het
bos ligt. Iets minder bloedstol
lend maar zeker de moeite waard
zyn boeken van thriller-schry-
vers Mary Higgins Clark, Colin
Forbes, Desmond Bagley en
Alistair Maclean (om maar een
paar te noemen).
Aparte vermelding verdient
Robin Cook, wiens thrillers zich
afspelen in en rond het zieken
huis. Eng, heel eng. En voor wie
echt iets heel anders wil lezen:
probeer eens de Rechter Tie-boe-
ken van Van Gulik. Verhalen
over een rechter in middeleeuws
China. Heel apart.
Tot slot: de histonscne romans
van Thea Beekman en Rosemary
Sutcliff zyn ook onderhoudend
leesvoer. Of anders een boek van
Jan Terlouw. Oh ja, om over je
vakantieliefde heen te komen
kan ik je Liefdesverdriet van Ka-
rel Eykman aanraden. De narig
heid van hoofdpersoon Monika
is heel troostrijk.
Je kan natuurlijk ook gewoon
GEEN boek meenemen. Alleen
de landkaart lezen en de plaats
naamborden. Na een jaar ver
plicht boeken lezen lijken me
twee weken NIETS by nader in
zien heel plezierig.
MARGOT KLOMPMAKER
In een toespraak tot de Raad
van Kerken in Nederland, giste
ren in Amersfoort, zei de Zuid-
afrikaanse predikant dr. C. F.
Beijers Naudé - die deze week
in ons land is -, dat het verzet in
Zuid-Afrika tegen de apartheid
een volksbeweging is geworden.
Die zal voortduren tot er opmer
kelijke maatschappelijke veran
deringen ziin doorgevoerd.
Een belangrijke taak voor de
Zuidafrikaanse kerken is, infor
matie te geven over wat er in dit
land aan de hand is. "Door de re-
geringspolitiek is er vooral onder
blanken een ontstellend gebrek
aan kennis over het leven en den
ken van de zwarte bevolking".
De Zuidafrikaanse Raad van
Kerken heeft zeven 'veldwer
kers' aangesteld, die uit verschil
lende delen van het land melden
wat er gaande is. "Daardoor én
door de informatie uit kerken
waarin zwarten en blanken sa
menwerken, is de raad een van
de best ingelichte instanties van
het land", verklaarde Beijers
Naudé, die secretaris-generaal is
van de raad.
Gevraagd of er in de strijd te
gen de apartheid zyns inziens
ook plaats is voor geweld, ant
woordde hij, dat de kerken niet
zullen pleiten voor gewelddadige
verandering. "Maar een kerk die
niet het uiterste heeft gedaan om
op geweldloze manier een eind
aan de apartheid te maken, zono
dig door burgerlijke ongehoor
zaamheid, heeft niet het recht
slachtoffers van de apartheid te
veroordelen die ten einde raad
geweld plegen".
Beijers Naudé deelde mee, dat
de Zuidafrikaanse Raad van Ker
ken voor een onlangs opgericht
noodfonds ten bate van slachtof
fers van de apartheid in eigen
land steun gaat zoeken. De be
doeling is, evenveel donaties uit
Zuid-Afrika te krijgen als uit het
buitenland. Dergelijke program
ma's van de Zuidafrikaanse raad
worden al vele jaren royaal ge
steund door buitenlandse fond
sen, waaronder de werelddiako-
naten van Nederlandse kerken.
Naudé ziet in de Zuidafrikaan
se samenleving ook 'hoopvolle
signalen'. Hij wees op een verkla
ring van de kamers van koop
handel in het land, die ten aan
zien van de binnenlandse econo
mie een zestal eisen hebben ge
steld, bij inwilliging waarvan de
apartheid zou worden beëindigd.
Concrete verzoeken heeft dr.
Beijers Naudé niet aan de Neder
landse Raad van Kerken gedaan.
Dat laat hij over aan de nationale
conferentie van de Zuidafrikaan
se raad, die van 24 tot 28 juni
wordt gehouden.
Na afloop van de vergadering
zei de voorzitter van de Neder
landse Raad van Kerken, profes
sor dr. D. C. Mulder, dat het be
langrijkste van de bijeenkomst
was geweest "de ontmoeting met
een man, die woord en daad, ge
loof en leven op een vanzelfspre
kende manier bijeen weet te hou
den". Daaruit verklaarde Mulder
ook het feit dat Beijers Naudé op
70-jarige leeftijd en na zeven ja
ren huisarrest en spreekverbod
nog in staat bleek, een zware ker
kelijke taak op zich te nemen.
Slechte dienst
In 'Centraal Weekblad', opi
nie- en informatieblad van de
Gereformeerde Kerken in Ne
derland, schrijft het CDA-kamer-
lid mr. G. C. van Dam, deze
week, dat dr. Allan Boesak met
zijn verzoek om te bidden voor
de val van de Zuidafrikaanse re
gering de bestrijding van de
apartheid een slechte dienst
heeft bewezen. Boesak is tweede
voorzitter van de Zuidafrikaanse
Raad van Kerken. Van Dam is lid
van de commissie (deputaat-
schap) 'oecumene buitenland'
van de Gereformeerde Kerken.
Volgens Van Dam heeft Boe
sak met dit in Zuid-Afrika om-
streden verzoek diepgaande ver
schillen tussen de kerkelijke te
genstanders van de apartheid
blootgelegd en daarmee de ker
kelijke strijd aanzienlijk ver
zwakt. Hij betreurt dat, "omdat
juist de kerken in de strijd tegen
het regeringsbeleid door hun on
baatzuchtige manier van optre
den een centrale plaats inne-
Boesaks gebed om de val van
de regering is, volgens Van Dam,
niet alleen 'strategisch ondoor
dacht', maar ook in strijd met de
'christelijke zede'. "Hij gebruikt
hier het gebed als politiek instru
ment voor de massa. Juist nu
moeten de kerken een goed
doordacht beleid voeren, niet al
leen binnen Zuid-Afrika maar
ook daarbuiten".
Van de Wereldbond van Her
vormde en Gereformeerde Ker
ken zou een positieve invloed
kunnen uitgaan. Maar deze bond
heeft, naar het oordeel van mr.
Van Dam, die invloed by voor
baat beperkt toen hij vorig jaar
dr. Boesak tot president koos.
"Daarmee haalde de bond de
confrontatie, die de verhoudin
gen in Zuid-Afrika zo kenmerkt,
in eigen huis".
Onderzoek in Zuid-Afrika.
De 'federale raad' van de Neder
duits Gereformeerde Kerk in
Zuid-Afrika roept de Zuidafri
kaanse regering in een verkla
ring op "nederig maar serieus en
met zo groot mogelijke snelheid
te zoeken naar de oorzaken van
de frustratie onder zwarten, en
oplossingen daarvoor te bieden".
In de 'federale raad' zitten niet al
leen vertegenwoordigers van de
blanke Nederduits Gereformeer
de Kerk en haar drie dochterker
ken voor kleurlingen, Indiërs en
zwarten, maar ook van verschei
dene onafhankelijke kerken .in
Zuidelijk Afrika, die uit het zen
dingswerk van de Nederduitse
kerk zijn ontstaan.
De 'federale raad' vraagt om
gebed voor de regering en ande
re leiders en "voor allen die de
openbare orde moeten handha
ven in deze moeilijke tijden". De
kerkleden wordt verzocht, geen
bloed te vergieten en kalm te
blijven.
Schiphol
Deze maand krijgt Schiphol
weer een vaste aalmoezenier: pa
ter Cees Bartels (41) uit het
klooster van de orde der karme
lieten in Amstelveen. Bijna twee
jaar was er geen rooms-katholie-
ke pastor in het 'stiltecentrum'
van de nationale luchthaven. Die
plaats bleef leeg na het overlij
den van pater J. H. Duin, de eer
ste in deze functie.
Er werkt daar ook een predi
kant: ds. J. A. Hoogervorst. Zon
dags om 10 uur gaat hij er voor in
een dienst naar anglicaans mo
del. Een uur later volgt dan een
eucharistieviering. De pastores
zijn ook op vier doordeweekse
dagen op Schiphol te vinden. Ze
zijn toegerust met een 'pieper',
zodat ze onmiddellijk bijstand
verlenen waar dat nodig
Bartels, die in De Kwakel is ge
boren en vijf talen vloeiend
spreekt, gaat nauw samenwer
ken met Hoogervorst. "Dat staat
voor mij buiten kijf', zei hij ons
in een reactie op zijn benoeming.
"Daarom vond ik het ook zo aar
dig wat in de brief van bisschop
Bomers stond. Die schreef, dat hij
hoopt op een goede samenwer
king met de hervormde collega".
Banden verbroken. De La-
tij nsamerikaanse boerenfedera-
tie FCL, die is aangesloten bij de
arbeiderscentrale CLAT, heeft
alle banden met het Nederlandse
'Solidaridad' verbroken. 'Solida-
ridad' is de interkerkelijke actie
ten bate van Latijns-Amerika.
De boerenorganisatie heeft er
bezwaar tegen, dat zij alleen
steun van 'Solidaridad' kan krij
gen als zij 'radicale standpunten'
inneemt, ook standpunten die af
wijken van wat in onderling
overleg tussen de afdelingen in
de verschillende landen is beslo
ten.
In een brief aan 'Solidaridad'
schrijft de boerenorganisatie, dat
het erg gemakkelijk is om van
achter een bureau in Nederland
radicale standpunten van ande
ren te eisen. Zij beschuldigt 'So
lidaridad' van een 'nieuwe vorm
van kolonialisme'. "Daar onze
standpunten berusten op de de-1
mocratische besluitvorming in
alle aangesloten organisaties, is
het onmogelijk een standpunt te
wijzigen omdat 'Solidaridad' dat
zo graag wil".
'Solidaridad' spreekt in een
verklaring tegen, dat ze politieke
voorwaarden verbindt aan haar
steun aan Latynsamerikaanse
organisaties.
Hervormde Kerk: beroepen
te Ouderkerk aan de IJssel G. S.
A. de Knegt Huizen. Gerefor
meerde Kerken: beroepen te
Aalsmeer W. Stolk Molenaars
graaf-Brandwijk, te Zoetermeer
J. W. van der Linden Den Haag,
te Sint Jansklooster (Ov.) Th.
Korteweg Tzum (Fr.). Neder
lands Gereformeerde Kerken:
beroepen te Loosdrecht W. Janse
Katwijk aan Zee. Christelijke
Gereformeerde Kerken: beroe
pen te Nieuwkoop M. C. Tanis
Sliedrecht.
ÜÏ3 JOEGOSLAVIË
a. A
rgjfshkoder
^Shengjln? f™
Permei»
jprokasler» y
