'Ze hebben mijn werk verminkt'
'Het paleis van satan
staat aan de Zeedijk'
TV-rubriek
De tv-verslaggeving over de voetbalramp
door
Nico Scheepmaker
Amazulu boeit LVC
Satan in Katwijk
Jos Brink is boos op de AVRO
ZATERDAG 1 JUNI 1985
RADIO-TV-KUNST
PAGINA 33
„Medisch personeel te Brussel
wordt dringend gevraagd hun
centrum'te vervoegen!"
Deze, inhét Nederlands wat
kreupele, maar in het Vlaams
wellicht correcte zin werd
woensdagavond over de hoofden
van de vechtende partijen in het
Heizelstadion en die van de toe
kijkende partijen in de huiska
mers heen tot het medisch perso
neel gericht, waardoor ik onwil
lekeurig weer even aan dé paus
moest denken. Want toen de
paus Antwerpen bezocht, waren
alle operaties in alle Antwerpse
ziekenhuizen die dag verboden,
omdat iedereen standby moest
zijn in geval er iets gebeurde.
Soms twijfel ik aan het taxatie
vermogen van de Belgen. En ook
wel eens aan het taxatievermo
gen van de Nederlandse televi
sie, of althans: aan haar wend
baarheid, haar improvisatiever
mogen. Donderdag, the day after
de night hefore, liet Duitsland 1
het programma 'Lichtblicke vom
Boulevard der Dammerung', een
reportage over het filmfestival in
Cannes, het veld ruimen voor
'Brennpunkt', waarin via inter
views, gesprekken en beelden
het Heizelstadion werd nabe-
schouwd. Dat was alert reageren.
Ook de Belgische televisie kwam
nog met een uitvoerige nabe
schouwing, zij het niet zo uitvoe
rig als de Duitse. De Nederland
se televisie deed intussen of haar
neus niet meer bloedde. Zowel
Veronica als de AVRO hielden
zich aan het weken geleden vast
gestelde programmaschema,
daar kan geen voetbaloorlog iets
aan veranderen. Hier en Nu heeft
er gusteravond uitvoerig aan-
dacht aan besteed, dat wel, maar
de VARA bekijkt nog of er van
avond in 'Achter het Nieuws'
nog iets aan gedaan zal worden.
Gisteravond was de VARA in elk
geval niet van zins een van de ge
programmeerde programma's
(bijvoorbéeld de herhaling van
het 65 minuten durende tv-spel
'De hemel ligt aan de horizon')
aan de actualiteit op te offeren.
Maar is het dan nog actueel,
twee dagen na dato, zult u mis
schien vragen? Als ik op de vrij
dagochtendkranten mag afgaan
(en dat mag ik, want kranten zijn
sinds jaar en dag de belangrijk
ste inspiratiebron voor de tv-ac-
tualiteitenrubrieken), wordt het
Heizelstadion met de dag actue
ler. In elk geval is het voetbalge
weld nog het belangrijkste
nieuwsitem in de vrijdagoch
tendkranten. Er valt ook nog ge
noeg over te praten en filosofe
ren. En de echte ooggetuigenver
slagen hebben we nog nauwe
lijks gehad. Woensdagavond
werd ik opgebeld door een
vriend, die vroeg of ik wist hoe
hij er achter kon komen of er on
der dé slachtoffers ook Neder
landers waren. Zijn zoon had via
de KNVB een plaats óp vak Z
weten te veroveren, het vak
waarin de meeste doden waren
gevallen. En hij moest daar heb
ben gestaan met twee krukken
en een voet in het gips, geen
ideale uitgangspositie dus als je
je. in een dolgeworden menigte
uit de voeten moet maken voor
rampokkende Liverpool-suppor
ters. Ik kon me zijn ongerustheid
voorstellen, maar wist geen be
scheid. Ik heb het verhaal van
Job van Amerongen, een grote,
rustige, geroutineerde Ajax-fan
die de herrie nooit heeft opge
zocht, nu gehoord. Hij had inder
daad op de plek gestaan waar de
meeste doden door verstikking
waren gevallen, maar mede dank
zij die krukken (die hij later toch
was kwijtgeraakt, maar weer la-
ter had teruggevonden temidden
van de sjaals, fototoestellen etce
tera), zijn grote postuur en zijn
tribuneroutine (hij was naar bo
ven gegaan inplaats van naar be
neden, en had, nadat hij eerst
nog wat mensen had wegge
sleept waaronder een oud Engels
echtpaar, slimsgewijs zijn toe
vlucht gezocht op de 'Engelse'
tribune) had hij het weten te red
den. Bij het betreden van het sta
dion was hij niet gefouilleerd, en
de twintig of dertig man na hem
ook niet, had hij tot zijn verba
zing gemerkt. Het hek,tussen het
Engelse en Italiaanse vak was
van kippengaas, en de rijks
wacht keek belangstellend toe
toen de eerste Engelsen daar
doorheen kropen. Eenmaal op de
'Engelse' tribune beland, zag hij
daar tot zijn verbijstering, dat bo
venin de tribune een openstaand
houten hok was, waarin de ijze
ren staven lagen opgeslagen
waarmee de hekken werden ge
repareerd. Niet alleen dat dé sup-
porters dus ongefouilleerd het
stadion in konden, maar daar lag
de ammunitie ook nog voor hen
voor het grijpen!.
ze leren het nooit!
Hoewel, we hebben op de tv kun
nen zien hoe een man de tribune
afvluchtte; achterna gezeten en
met stangen geslagen door een
paar supporters, onder het werk
loos toeziend oog van de rijks-
wacht, hij vluchtte naar de rijks
wacht toe, kreeg nog een grote
steen op zijn achterhoofd, werd
door de rijkswacht opgevangen
en beetgepakt en met de wapen-
lat geslagen. Nee, de Belgische
rijkswacht laat zich niet om de
tuin leiden! Toen Job van Ame
rongen voor de wedstrijd begon
huiswaarts keerde, en zich bij
een post van de rijkswacht ver
voegde met het verzoek of Mij
even naar huis mocht bellen om
zijn ouders gerust te stellen,
werd hem dat geweigerd. Ieder
een kon wel zeggen dat hij aan de
dood ontsnapt was, daar begon
nen ze niet aan!
Ik heb zijn naam en adres
doorgegeven aan 'Hier en Nu',
want heus, het onderwerp is nog
lang niet uitgeput. Ik ken ook ie
mand die bij zes Liverpool-fans
gelogeerd heeft, in Londen, waar
ze met hun zessen een kamer be
woonden. Zij waren gastarbei
ders in hün eigen land. Het geld
dat zij in Londen verdienden,
ging naar hun gezinnen die in Li
verpool waren achtergebleven.
Het geeft een idee van de back
ground van de Liverpool-sup
porters. Ook daarover zou de te
levisie ons eens iets kunnen la-
Jos Brink: boos en verdrietig.
Amazulu. Gehoord: 31 mei, Leids Vrijetijdscentrum (LVC)
LEIDEN - Een goedgevuld LVC vierde gisteravond een heerlijk
feest. De aanleiding stond op het podium, het Londense acht
mansschap Amazulu, dat voor drievierde deel uit vrouwen be
staat.
Amazulu maakt ongecompliceerde dóch uiterst aanstekelijke
reggae waarin een plaats is ingeruimd voor UB40-achtig blaas-
werk. Hoewel de acht feestelijkheid hoog in het vaandel dragen,
wordt toch ook de maatschappijkritische inslag, die reggae eigen
is, niet vergeten.
Soms werkt die combinatie niet helemaal én gaat de boodschap
of de smartekreet geheel en al verloren in dat heerlijke ritme waar
op zelfs de slechtst gescharnierde heup aan het wiegen slaat. Maar
dat was iedereen van de zomers uitgedoste meute, van wie velen
zich met gesloten ogen en een lieve glimlach om de mond lieten
verleiden door'het meeslepende ritme van de Amazulu-reggae,
een biet.
Grootste blikvanger van de groep is de bekoorlijke leadzangeres
Ann Marie Ruddock. Ze zingt erg goed, is wars van ster-allures en
haar dansen, door de drukte op het podium bemoeilijkt, zijn een
lust voor het oog. Haar gestoei met haar fraaie, lange vlechten
doen de rest. Voor elk nummer versiert ze in no time een nieuw
kapsel door eenvoudigweg haar vlechten in allerlei knopen te leg
gen. Aan de feestvreugde werkten voorts een fraaie lichtshow
maar meer nog het perfect afgestelde geluid mee.
Mooiste nummer van de avond was het anti-rakettenlied met het
ritme van een tijger in sluipgang, een pompende bas en knap geti
mede 'dub'-effecten, door de geluidstechnici prima ingepast in de
Amazulu-muziek.
WIM KOEVOET
(drums).
"Hell, Evil, Kill", kan het,duidelijker? Satan was gisteravond
even op bezoek in het streng gereformeerde vissersdorp Kat
wijk. Terwijl de eerzame burgers hun zwarte kousen alvast uit
de kast trokken, hulde een ander deel van de bevolking zich
ook in het zwart. Zwart leer wel te verstaan. De parochianen
van de zwarte-jekkén-kerk trokken naar Scum, zo'n beetje de
beste plek óp hardrock-gebied in deze regio.
Hardrock-centrum Scum, huizend in een voormalige krUit-
schuur met weinig bebouwing in de omtrek, vierde gister
avond de officieuze openstelling van een nieuwe ruimte met
tiet optreden van de Amerikaanse speedmetal-formatie
Slayer. Wegens de goede contacten met andere hardrock podia
in den lande lukte het Scum om deel uit te kunnen maken van
de Hell Awaits Tour '85 die behalve Katwijk ook steden als
Barcelona, Oslo en Parijs omvat.
Slayer's formule wordt behalve speed-metal ook wel black-
metal genoemd. Dat slaat op de (overigens onverstaanbare) sa
tanische teksten die het illustere kwartet op het publiek loslaat.
De Katwijkse jongeren bleken hun gereformeerde achtergrond
graag te vergeten'om massaal het geloof in de goden van de
speedmetal te belijden. Want headbangen deden ze, de Haasno
ten, Varkevissers en Van der Plassen. Ook uit andere windstre
ken waren met zware noppenbanden getooide kopschudders
komen aanwaaien.
Waarvoor eigenlijk? De Slayer-muzikanten haalden welis
waar in technisch opzicht een ruime voldoende, maar de har-
drock-bolide rammelde aan alle kanten. Diepgang ontbrak in
de vorm van verfrissende soli en gevoelige ballads. Het kon de
honderden aanwezigen niet deren dat de drummer als een op
hol geslagen Muppet zijn trommelvellen eentonig kastijdde.
Evenwel, door de uitbreiding van Scum wordt aan een maat
schappelijke behoefte voldaan. De Katwijkse gemeenteraad
dient zich daar dan ook terdege bewust van te zijn als ze in dé
toekomst naar vervangende ruimte vóór deze hardrocktempel
moet zoeken. En laat het gereformeerde volksdeel gerust zijn:
Scum is géén Satanskerk. Voor Slayer's fans is 'Heil' de hemel
op aarde.
DIRK JAN ROELEVEN
HILVERSUM (GPD) - De ca-
baretier/tv-presentator Jos
Brink, die op staande voet zijn
ontslag heeft aangeboden bij
de AVRO, een omroep die hij
aan hoge kijk- en waarderings
cijfers heeft geholpen dankzij
zijn medewerking aan pro
gramma's als 'Puzzeluur',
'Babbelonië' en het nationale
gala voor prinses Juliana, zal
zich voorlopig uitsluitend nog
in het theater manifesteren.
„Ze hebben mijn werk ver
minkt", vindt hij. „En daar ben
ik zo vreselijk kwaad over, dat
ik heb besloten mijn werk voor
deze omroep stop tê zetten. Ik
hoop bovendien van harte dat
niemand de musicial 'Evenaar'
heeft gezien op televisie".
Met het 'verminkte werk' doelt
Jos Brink op de uitzending van
'Evenaar', van de afgelopen zater-
door
Margriet Hunfeld
dag, de musical die werd geschre
ven, geregisseerd en zakelijk en ar
tistiek gerealiseerd door Jos Brink
en zijn vriend en adviserend part
ner Frank Sanders.
„Zoals mijn werk op de televisie
is gekomen was ronduit slordig",
zegt Jos Brink. -„Er is sprake van
een slechte montage, slecht geluid
en er waren bovendien delen uit
acts weggemonteerd waarin ik
nooit had toegestemd. Zoals in de
massage-scène bijvoorbeeld, hier
in zijn maar twee dingen te zien ge
weest, zodat het er idioot uit zag".
„Voorts is de pauze-act volledig
verknoeid, want daar is maar een
gedeelte van uitgezonden. Dat kan
dus niet. Ze zijn aan mijn artistieke
helft gekomen en daar kan ik niet
tegen".
- Je zou op vakantie zijn geweest
in New York, zegt de AVRO, en het
was niet doenlijk je te consulteren.
„Onzin", vindt Jos, „ik heb van
tevoren duidelijk de afspraak ge
maakt dat ik te allen tijde gebeld
kon worden. Monteren kan heel
goed over de telefoon. Geen stap
mocht er .gemaakt worden zonder
mijn medeweten, heb ik ze verteld,
maar daar heeft niemand zich aan
gehouden. Nu ben ik onderhand
echt wel wat gewend", vertelt hij
enigszins bitter, „want er zitten
daar mensen bij de televisie, daar
heb je geen idee van. Die doén
maar wat. Niettemin heb ik altijd
getracht vooral geen 'lastige' jon
gen te zijn, maar nu is voor mij de
maat vol.' Ik ben eindelijk dus wef
lastig geworden en daar schrikken
ze dan ook van".
- 'Evenaar' duurt in het theater
bijna drie uur. Op televisie is er
tweeëneenhalf uur uitgezonden.
Meer tijd was er niet, zegt de
AVRO. Bovendien is het heel ge
bruikelijk dat artiesten zich niet
met de eindmontage bemoeien.
Brink: „Het idee dat je niets te
zeggen hebt over een produkt waar
mensen als Frank en ik dik een jaar
over hebben nagedacht en driejaar
aan hebben gewerkt, dat is toch te
dol voor woorden. Neem nu alleen
al die belachelijke tijd waarop het
is uitgezonden: zeven uur 's
avonds. Wie zit er op zo'n uur voor
zijn toestel? Daar kan ik me dus al
aan ergeren, maar over zoiets zal ik
dan verder niet vallen. Hoewel ze
beter Fred Osier achter het jour
naal hadden kunnen zetten, denk
ik dan. Wat veel erger is: ik heb van
tevoren wel prachtige shots gezien,
was ik helemaal tevreden over, al
leen ben ik die nou net niet tegen
gekomen in het eindprodukt".
- Frank Sanders en je manager
Peter Paul Tobi zijn tenslotte met
Wibo van de Linde (huidige direc
teur AVRO, red.) over je onvrede
gaan praten. Ze hebben hem je
brief overhandigd, wantje zou zelf
te emotioneel zijn om er heen te
gaan.
„Brink: „Als ik zelf achter zoiets
aan ga, word ik ordinair. Dan sla ik
ruiten kapot en zo, dat wilde ik dus
vermijden. Juist omdat het me va
ker is overkomen, dat ik te maken
kreeg met televisiemensen die hun
werk niet goed doen, weet ik uit
ervaring hoe ik er op reageer. Tot
nu tóe heb ik het binnenskamers
kunnen houden: ik ga dan schreeu
wen tegen Frank of de poezen
schoppen. Maar met 'Evenaar'
moest ik een daad stellen. Ik zit nu
eenmaal niet om het geld in *dit
vak. Ik doe alles vooral om de artis
tieke prestatie. Daarom ga ik dan
door het lint zodra anderen iets
moois van mij en Frank ver
knoeien".
- Je voorstel om een praatpro
gramma voor de AVRO te maken is
afgewezen. Volgens een woordvoer
der van deze omroep heb je een
brief gekregen met de uitnodiging
om hierover met Van de Linde te
praten. Jij vindt het echter geen
stijl dat ze je zonder opgaaf van re
denen aan de kant zetten.
Jos: „Ook dat heeft me aangegre
pen, natuurlijk. Maar het is niet de
directe aanleiding voor mijn ver
trek bij de AVRO. Het gaat vooral
om 'Evenaar'".
- Ga je nu met je praatprogram
ma een andere omroep benaderen?
Jos: „Nee, in die dingen ben ik
een nette jongen. Ik ben er niet zo
een van: ik ben boos op de AVRO,
dus nu bel ik meteen de TROS".
- Wibo van de Linde vindt het
erg jammer dat je weg bent ge
gaan. Hoopt op een afkoelingspe
riode, zodat je te zijner tijd weer
'terugkomt'.
Jos: „Tja, ik vind het ook reuze
jammer voor Wibo. Die doet ont- -
zettend zijn best. Ik hoop alleen
dat hij 's flink de bezem door zijn
omroep haalt, dat is hard en hard
nodig. Wie weet, misschien valt er
dan weer te praten. Overigens ben
ik iemand die nooit 'nooit' zegt. Ik
hou het er op dat ik voorlopig eens
even bij de AVRO weg blijf'.
- Je werkt nu aan een nieuwe
musical 'Madame Arthur'. Denk je
die ooit nog eens op de televisie te
laten uitzenden?
Jos, in eerste instantie: „Ik pie
ker er niet. over", dan:. „Eerst ga ik
eens kijken wat er met 'Sien' ge
beurt, de televisieregistratie er van
wil ik wel eens mee maken, want
de overleden Eric Herfst heeft daar
nog voor gezorgd. In verschillende
delen opgenomen, zonder publiek.
Wordt als serie uitgezonden. Mis
schien is zoiets dan een oplossing
voor een musical. Maar dat resul
taat wil ik dus afwachten".
- Was je beslissing om de AVRO
vaarwel te zeggen helemaal van je
zelf werd het je ingegeven door
Frank, je partner?
Jos: „Frank heeft puur een advi
serende functie. Hij is het overi
gens helemaal met me eens, vond
'Evenaar' ook rampzalig uit de bus
gekomen. Maar zelfs als hij het niet
me eens was geweest, had ik het
toch gedaan".
- Theo Ordeman was de regis
seur van de televisieregistratie van
'Evenaar', is hij nu de man die de
fouten heeft gemaakt in jou ogen?
Jos: „Ach, welnee, hij heeft het
denk ik goed bedoeld. Maar ik heb
nu begrepen dat hij ziek is gewor
den of weg moest, ik weet niet eens
hoe of wat. Anderen echter, die er
geen barst van snappen, hebben
zich er vervolgens mee bemoeid en
zij zagen volgens mij door de bo
men het bos niet meer. Er waren
zo'n tachtig banden vari 'Evenaar'
gemaakt, dus dat zoiets een lastig
karwei is, dat snap ik. Maar ze had
den mij moeten bellen".
- Dus vanaf heden komt Jos
Brink niet meer op de televisie. Je
gaat alleen nog maar theater doen.
Jos: „Ja. Behalve dan het pro-/;
gramma 'Hemd van je lijf van de
TROS, waaraan ik mijn medewer
king heb toegezegd. Daar blijf ik
bij, want ik ben in goed gezel
schap: Luns, Wiegel en prinses Ire
ne zijn mij voorgegaan en dus vind
ik het een eer om hier ook bij te
horen. Daarna echter zullen de
me alleen nog maar kun-
i tegen komen in het theater".
EO-voorzitter Bert Dorenbos:
HILVERSUM (GPD) - Neder
land is geestelijk „bezet ge
bied". Dat is de mening van
EO-directeur Bert Dorenbos.
Hij heeft het nota bene op 4
mei dit jaar voor het eerst in
het openbaar gezegd. „De mo
rele afgrond gaapt in Neder
land dieper dan waar dan ook",
vindt de omroepbaas, die als
christen het liefst „in het verzet
gaat" tegen het morele verval
van deze tijd. Amsterdam, hoe
kan het ook anders, is het cen
trum van het kwade. „Het pa
leis van de satan staat aan de
Zeedijk", verzekert Dorenbos
ons in de directiekamer van
het EO-gebouw in Hilversum.
Hij kan het weten want hij fre
quenteert deze poel der zonden.
Twee keer per maand vertoeft hij
met enkele geestverwanten temid
den van de sekswinkels, de hoe
renkasten, de kinderporno, de
speelholen, de junkies, de dealers,
de zakkenrollers, zwendelaars, op
lichters, gokkers, sekstoeristen-
en volgelingen van de vermaledij
de satanskerk, die het kan geen
toeval zijn - haar hoofdkwartier in
dit stadsdeel heeft.
Dorenbos: „Ze hebben het wel
eens over de gouden driehoek in
Birma, waar de papavers worden
geteeld: Zo'n driehoek heb je in
Amsterdam ook: Centraal Station,
Dam en Schreierstoren. Ja,,
Scheierstoren! Wat een prachtige
naam eigenlijk voor een gebouw
aan de rand van de poel des ver-
derfs".
Witpeace
Begin juni zal een groep van tus
sen de 500 in witte overalls gesto
ken jonge christenen de Zeedijk
gaan schoonmaken. „We hopen er
een nationale actie van te maken.
Alles wat zwart is, maken we wit.
Je kan de groep een soort 'Witpea
ce' noemen", zegt Dorenbos.
De actie past in de 'Oproep tot
inkeer'. De gedachtengang, die ook
ten grondslag ligt aan Dorenbos'
opmerking over 'geestelijk bezet
Nederland', is als volgt: „De ge
schiedenis loopt van holocaust
naar holocaust. In de Tweede We
reldoorlog was Nederland bezet
door de nazi's en waren de joden,
de homo's, de gehandicapten het
slachtoffer.
Die schanddaden zijn veroor
deeld in de Nêurenberg-processen,
maar nu gebeurt hetzelfde óp-
Anno 1985 worden per jaar hon
derdduizenden ongeboren kinde
ren geaborteerd, zeg maar ver
moord. Ook een soort holocaust.
Verder is het aantal echtscheidin
gen groter dan het aantal huwelij-
ken. In de Amsterdamse driehoek
staat het paleis van de satan.
Drugsgebruik, vrouwenhandel en
alle andere dingen die God verbo
den heeft zijn daar aan dé orde van
de dag".
Dat wat betreft het kwaad. De
vraag is nu: waar blijven dé goede
krachten? Dorenbos: „Waar zitten
de christenen van nu eigenlijk? Je
hoort ze te weinig. Zijn ze soms al
lemaal achter de tv ingedut, incluis
de EO-kijkers? Met de gordijnen
dicht zeggen: 'Gutgut, wat is het
erg allemaal'. De ware christenen
moeten de straat op. In verzet
gaan. De evangelisten met zeepkis
ten op de straathoeken..."
„Wat zijn het eigenlijk voor
christenen in Nederland als je leest
dat het alcoholprobleem onder ge
lovigen net zo groot is als bij de
rest van het volk? We moeten terug
naar het gebed' en de verkondiging
van het woord. En de EO wil daar
bij helpen. We beginnen met het
opzetten van een netwerk van vijf
duizend EO-contactpersonen door
hét hele land: het plan C-5000 noe
men we dat. In de maand juni heb
ben we naast de al genoemde jon
gerenactie op de Zeedijk, de EO-
familiedag en de Zuid-Amerikaan-
se evangelist Luis Palao in Neder
land, samen met Cliff Richard. Vol
gend jaar komt Billy Graham
weer".
Pausbezoek
Dorenbos ontpopt zich steeds
meer als de man die de geestelijke
lijnen van de EO uitzet. Nu de om
roep sterk gegroeid is en de B-sta
tus heeft gekregen, is Han de Kos
ter managing director geworden
(personeel, organisatie, dagelijkse
leiding) en bemoeit Dorenbos zich
vooral met externe contacten en
het beleid op lange termijn. Een
van zijn - na ampel beraad - geno
men besluiten is het vertonen van
de film 'The silent scream', een cru
beeldverslag van de abortus provo-
catus.
Uit de reacties op die film weet
Dorenbos dat het verzet tegen
abortus in Nederland toeneemt.
Vooral onder christenen. Hij ver
wijst naar de woorden van de paus,
die moreel en ethisch gezien dicht
bij de idealen van de EO staat. De
directeur van de Evangelische Om
roep was tijdens het pausbezoek
niet in ons land, maar in Israël,
méé met een van de EO-reizen naar
het Heilige land.
„Jammer", vindt Dorenbos
achteraf. „Maar ik heb natuurlijk
in de krant gevolgd wat er gebeur
de. En ik moet zeggen dat ik met,
geschaamd en geërgerd heb over
de manier waarop Nederland de
paus heeft ontvangen. Even afge
zien van de verschillen tussen de
katholieken en ons: op moreel en
ethisch terrein zijn we het met el
kaar eens. De waarde van het ge
zin, de liefde van Jezus: die zijn het
belangrijkste".
„In de Jeruzalem Post heb ik ge
lezen over de rellen in Utrecht. Die
bewijzen ons gelijk op z'n scherpst.
Want daar waren puur destructieve
krachten aan het werk: de autono
men, de anarchisten. De drijvende
Bert Dorenbos: oproep tot inkeer.
krachten achter dat soort rellen
zijn voor een deel opgeleid in de
terroristenkampen van Yasser Ara
fat in Libanon en Zuid-Jemen. 'Ik
heb in Israël een hele lijst van Ne
derlanders gezien die in dergelijke
kampen zijn opgeleid. Of ze zijn in
de DDR op bezoek geweest. Die
mensen zijn nu weer terug in Ne
derland en lopen vrij rond. Ze wil
len op de puinhopen der anarchie
een totalitaire staat opbouwen.
Achter de rellen zit een bewuste
strategie die de morele kracht van
het Nederlandse volk wil testen".
Waarden
Dorenbos vindt nu het moment
om de christelijke waarden te her
stellen. „We leven in het laatste
tijdperk. Ik noem geen jaartal,
maar het staat vast dat de dag des
oordeels nabij is. Jezus komt terug
op de Olijfberg.En dat het niet
lang meer duurt, leid ik af uit het
feit dat Jeruzalem steeds meer het
centrum van de wereld wordt. De
Tweede Wereldoorlog, de stichting
van de staat Israël, de zes oorlogen
die ze hebben gewonnen: het wijst
er allemaal op dat het daar gaat ge
beuren".
Dorenbos slaat de bijbel, die hij
tijdens het gesprek een keer of tien
heeft geraadpleegd, dicht. EO-
perschef Feike ter Velde heeft vóór
het gesprek bij een collega van de
verslaggever informatie ingewon
nen over diens 'invalshoek' en be
trouwbaarheid. De Evangelische
Omroep is op haar hoede. -
