Lyriek in Barends
kleurencomposities
LESKO laat andere
Kurt Weill horen
Haags Straattheaterfestival
Anton Kersjes leidt NSO
Voorschotens Kamerkoor
zingt moedig verder
5 DONDERDAG 30 MEI 1985
PAGINA 25
Beeldende kunst hangt al
lang niet meer louter in mu
sea en galeries. In enkele ja
ren is het werk van kunste
naars alomtegenwoordig ge
worden. Je ziet kunst bij de
koffie en het sporten, tijdens
het knippen en scheren en
op weg naar de operatieta
fel. Daarom een serietje over
oorden in Leiden en omge
ving, die in de eerste plaats
een ander doel hebben, maar
daarnaast óók beeldende
kunst exposeren.
Vandaag twee uitzonde
ringen op bovenstaande re
gel: Studio Statief in Leiden
en het Oude Raadhuis in
Warmond. Beide ruimtes
worden louter voor exposi
ties gebruikt, maar behoren
niet tot het gebruikelijke
circuit.
Studio Statief
Linda Roodenburg van Studio Statief, de eerste galerie in Leiden
die zich op fotografie toelegt. (foto Holvast)
Het stedelijk
Apeldoorn doet veel aan foto's,
het Stedelijk Museum in Amster
dam heeft jaarlijks fototentoon
stellingen, in Amsterdam en Rot
terdam is een aantal galeries in
fotografie gespecialiseerd en
daar heb je het grotendeels mee
gehad. Fotografie is het stief
kindje van het galerie- en musea-
wezen in ons land. Neem bijvoor
beeld de grote moeite die het
heeft gekost om de fotocollectie
Hartkamp onder dak te brengen.
In Leiden, toch al niet rijkelijk
met galeries begiftigd, komt de
fotografie er bekaaid af. Het
Prentenkabinet van de universi
teit heeft van tijd tot tijd tentoon
stellingen, de LAK-galerie
brengt soms werk van fotogra
fen. Het aanbod beperkt zich ver
der tot exposities van de LAFV
en in koffiehuizen, die dankbaar
van de leemte gebruik maken.
Sinds kort is er echter een ge
heel aan fotografie gewijde gale
rie in de stad. Aan de Koppen-
hinksteeg, boven de STAG-druk-
kerij. Op woensdag- en zaterdag
middagen staat de deur open en
kun je de trap op naar Studio
Statief. Een L-vormige, witte
ruimte. Het licht valt er binnen
door grote ramen en komt ook
van TL-buizen aan het plafond.
Achter een grote, witte tafel in
de studio zit Linda Roodenburg
(1954) achter stapels opstellen.
Ze fotografeert al jaren, is kers
vers galeriehoudster en daar
naast lerares Nederlands. In het
onderwijs wordt de arbeids
markt steeds krapper, fotografe
ren wordt voor haar steeds inte
ressanter en daarom wil ze, ter
wijl het één wordt afgebouwd,
een toekomst in het ander op
bouwen. In de Koppenhinksteeg
heeft ze al een tijdje haar atelier,
Ze nam onlangs de stap er haar
eigen werk tentoon te stellen en
kwam zo op het idee van een per
manente galerie.
van Marokko, de bergen van
Egypte, kerkhoven in Wales,
Chili, Schotland en Praag. In Ve
netië hangt een vrouw het was
goed te drogen tussen de zerken;
beelden in Rome tonen hun bil
len of kop; een zwijn in Peru
trekt zich niets aan van de wolk,
die als een grijpende hand. bo
ven zijn hoofd hangt. Mensen
kom je nauwelijks op de foto's
tegen. Ze gebruikt de fotografie
niet als middel om beweging tot
staan te brengen, maar om een
situatie in rust weer te geven.
"Verstild, statisch, die woorden
vallen altijd in verband met mijn
werk", zegt ze.
In Nederland fotografeert ze
zelden. "Ik heb mijn werk hier.
Het komt er nooit van", is haar
verklaring. "Het is hier ook te
vol, een uitgestrekte horizon is
hier niet te vinden". Dat ze vaak
naar kerkhoven op zoek gaat,
heeft volgens haar niets te ma
ken met een speciale belangstel
ling voor de dood. "Het is er stil
en rustig, er is een aparte sfeer.
Meer zoek ik er niet".
Verkopen is bij fotografie vaak
het grote probleem. Want tenzij
het ingekleurde foto's of monta
ges zijn, gaat het niet om unica.
Een fotograaf kan afdrukken
blijven maken. Bovendien; wie
op vakantie de belichtingsknop
van z'n pocketcamera weet te
vinden, denkt bij het zien van
een foto-expositie al snel: dat
kan ik ook. De kwaliteit van foto
grafie is nog moeilijker vast te
stellen dan die van met pen of
penseel gemaakte beeldende
kunst.
door
Ariejan Korteweg
Linda Roodenburg rekent 250
gulden voor een originele afdruk
van een foto van haar. Ze num
mert de afdrukken niet, omdat er
geen beperking is aan het aantal.
De galerie verkeert nog in een
proefperiode. Na de zomer gaat
ze werk van anderen exposeren
en worden de openingstijden uit
gebreid. Of ze dan provisie zal
gaan rekenen weet ze nog niet.
Werk van Thijs Overmans in het Oude Raadhuis, Warmond.
Ze overweegt hanggeld te hef
fen, maar wil dat laten afhangen
van de verkoopbaarheid.
Oude Raadhuis
Rondom de dorpspomp van
Warmond wordt niet gedanst,
maar geëxposeerd. De kleine ga
lerie De Pomp zit er en ook het
Oude Raadhuis. Clara Sikking is
stuwende kracht achter beide
tentoonstellingsruimten. De
Pomp is haar eigen galerie, bij
het Oude Raadhuis heeft ze als
adviseuse een belangrijke stem
in het kapitel.
Een mooi pandje, dat Oude
Raadhuis. Het wapen van War
mond boven de trap herinnert
aan de vroegere bestemming. De
politie te water heeft er tijdelijk
huis gehouden en het bureau ge
meentewerken kreeg er tijdens
een verbouwing onderdak. Toen
het raadhuis daarna vrij kwam,
hebben Warmonders een vereni
ging opgericht om het gebouw
voor het publiek toegankelijk te
maken. Dat is ten dele gelukt. In
de linkervleugel is een bank ge
vestigd, de rechterflank wordt
door de vereniging het Oude
Raadhuis als expositieruimte ge
bruikt.
Dat is een rechthoekig zaaltje
met witte wanden, een linoleum
vloer en spotjes aan het plafond.
Grote ramen aan de voorkant
zorgen dat op zonnige dagen na
tuurlijk licht alle kans heeft naar
binnen te vallen. De schilderijen
hangen er tijdens de lopende ex
positie langs de wanden en alle
maal op gelijke hoogte. De in
richting kan echter met schotjes
op de expositie worden afge
stemd. Één stoeltje staat langs
een wand. dat is bestemd voor de
vrijwilligers, die om beurten tij
dens de openstelling een oogje in
het zeil houden.
Momenteel hangt er werk van
het gezin Overmans-Sund uit
Woudrichem. Veel schilderijen
van vader Thijs: zo te zien langs
de lineaal geschilderde open
staande ramen, maar ook paad
jes door het struweel en land
schappen. Van moeder Meike
hangen er naief aandoende,
anecdotische zeefdrukken, zoals
van jongetjes die achter de rug
van de boer om appeltje pikken.
Dochter Mariotto heeft een aard
je naar haar mamaatje en maakt
zonnige zeefdrukken van tafe
reeltjes als een spel jeu de boule
of een picknick op het gras. Het
werk van zoon Lesorbier spreekt
me het meest aan. In Warmond
hangen van hem een ritmisch ge
stileerde gevel van een Italiaanse
kerk, een lichtgevend sneeuw
landschap met bomen en een af-
fiche-achtige schaatsenrijder.
Voorzitter C.J.M. Padberg ver
telt dat de vereniging het Oude
Raadhuis veelvuldig gebruik
maakt van de contacten van Cla
ra Sikking om exposanten te vin
den. Uit haar aanbod doet de ver
eniging een keus. Waar men zich
daarbij door laat leiden? Geen
huisvlijt, verzekert Padberg,
maar een Mondriaan zal men in
Warmond ook vergeefs zoeken.
"We zijn maar eenvoudige War
monders. We willen begrijpelijke
kunst. Abstract werk halen we
niet in huis. Landschappen,
bloemen, portretten, daar gaat de
voorkeur naar uit".
Het Oude Raadhuis brengt el
ke vier weken een andere ten
toonstelling, die gemiddeld door
tussen de 200 en de 350 mensen
wordt bezocht. Daarvan is vol
gens voorzitter Padberg veertig
procent afkomstig uit Warmond.
Om de gemeente de huur van het
pand te kunnen betalen, wordt
over verkochte werken tien pro
cent provisie berekend. Het
komt wel voor, dat vrijwel al het
geëxposeerde werk wordt ver
kocht, maar volgens Padberg is
aan de verkoop te merken dat de
mensen tegenwoordig meer op
de penning zitten. Het gezin
Overmans-Sund heeft pas één
doek gesleten. Een topper is vol
gens hem wel de jaarlijkse Paas-
tentoonstelling van beschilderde
eieren: "Dat verkoopt altijd ge
weldig".
Sculptuur van Per Abramsen.
Expositie met werk van Hans Ba
rends en Per Abramsen Urn 30 juni.
Galerie Denise Stephan, Bakker-
steeg 18-20. Geopend van vr. t/m zo.
van 13.30 - 17.30 uur.
Net zo min als de zwart-wit af
beelding op de uitnodigings
kaart een goed beeld kan geven
van de abstracte kleurencompo
sities van Hans Barends, zijn
woorden ontoereikend om dit
werk zo passend mogelijk te be
schrijven. Om niet alleen te vol
staan met de bewering dat op de
expositie van galerie Denise Ste
phan schitterende schilderijen te
zien zijn, moet toch een poging
daartoe ondernomen worden. De
kracht die van het werk uitgaat is
eigenlijk in werkelijkheid goed
merkbaar, al blijft de waardering
vanzelfsprekend een kwestie van
persoonlijke smaak. Bij een eer
dere kennismaking met een
tweetal schilderijen van Barends
maakte dit werk grote indruk op
mij. De huidige tentoonstelling
biedt de mogelijkheid een uitge
breider overzicht te gaan bekij
ken.
Het grote formaat van sommi
ge schilderijen laat zich verkla
ren door het feit dat deze bestaan
uit twee of meer doeken, die bin
nen een lijst samengevoegd zijn.
De zo ontstane naden kunnen de
eenheid van bepaalde vormen
toch niet verbreken maar dienen
soms als duidelijke scheidings
lijn. Barends brengt de verf in
losse streken of vlakken op het
doek aan, waarbij hij een zeer
weloverwogen werkwijze volgt.
Behalve verfijnde kleurschake
ringen en afwisseling van egaal
DEN HAAG (ANP) - Het succes
van het eerste Haags Straattheater
festival heeft er voor gezorgd, dat
het tweede twee dagen langer
duurt en wel van 7 tot 17 juni in de
Haagse binnenstad. Grote belang
stelling van gezelschappen resul
teerde er in, dat zes groepen van
over de grenzen zich er volgende
maand voor het eerst in ons land
presenteren. De theatermakers
Hubert Fermin en Aus Greidanus
zorgen bovendien voor een wereld
première met hun voorstelling „De
Vorst of Eros in het Depot", waar
van vorm en inhoud overwegend
te danken zijn aan het gebouw
waarin het wordt verwezenlijkt:
het oude Rijksarchief.
De Mexicaanse groep Divas A. C.
geeft op haar tournee door Euro
pa in ons land drie voorstellingen
van Donna Giovanni, op 30 en 31
mei en op 1 juni in het Haagse
Ontmoetingscentrum voor Thea
terkunsten (HOT). Het is een vrij
zinnige interpretatie van de opera
van Mozart en Da Ponte, geheel
bezet met vrouwen, begeleid door
één piano.
gekleurde of gemengde partijen
gebruikt hij strakke, rechte lij
nen, die een bepaalde geleding in
de compositie aanbrengen. Ook
de smalle, afgesloten banen zijn
een middel om delen van het
schilderij te scheiden van elkaar.
Door de opeenvolging van derge
lijke elementen binnen de com
positie ontstaat een ritmische
vlakverdeling of een evenwichti
ge opbouw van het geheel.
Het zijn geen gezochte effecten
die Barends nastreeft maar de
variatie van de bestanddelen le
vert sterke contrasten binnen het
geëxposeerde werk op. Dit laat
ste laat zich aanwijzen in het ge
bruik van pasteltinten naast har
de of onvermengde kleur en in
de lichte of juist krachtig neerge
zette toetsen. Vooral door de zeer
gevoelsmatige benadering en de
rijkdom aan kleur is zeer harmo
nisch werk ontstaan dat een wel
kome afwisseling vormt in de zo
overvloedig getoonde 'wilde
schilderkunst'.
Sculpturen
De sterk thematisch bepaalde
sculptuur van Per Abramsen be
wijst een goede tegenhanger te
zijn voor Barends abstracte
werk. Deze beelden en beeldjes
zijn gebaseerd op twee hoofdmo
tieven, de vrouw en de tafel. Een
combinatie van beide is in de
kleine plastieken uitgewerkt
door middel van een reliëf met
fijnbesneden vrouwenkopjes,
aangebracht op een tafelblad. In
een van de grote stukken heeft
Abramsen dit gegeven weer an
ders benaderd; hier dient de tafel
als een soort sokkel voor de lig-
Nieuw is ook de eerste bijdrage
van de Haagse Comedie aan het
programma. En muziekmakers
zullen een eigen versie ten gehore
brengen van de speciale festival
melodie, die Klaus Kuiper heeft
gecomponeerd.
Dit heeft het Centrum voor
Kunstzinnige Vorming, dat het fes
tival heeft georganiseerd, bekend
gemaakt. Door het voorshands uit
blijven van rijkssubsidie die vorig
jaar wel werd ontvangen, zijn er
wat minder dure en spectaculaire
gebeurtenissen te beleven. Net zo
als vorig jaar komen er overigens
groepen die genoegen nemen met
een reiskostenvergoeding. Aan het
programma kon nauwelijks wor
den veranderd, omdat de subsidie
pas twaalf dagen geleden werd ge
weigerd.
Henk Gerding en Jacqueline
Witte die het programma samen
stelden, rekenen op meer hulp van
vrijwilligers en verwachten meer
publiek dan vorig jaar. Ze hebben
rekening gehouden met het feit,
dut het Haagse publiek niet altijd
in dichte drommen naar de eerste
voorstelling komt kijken en luiste
ren. De ensembles geven daarom
nu wat meer voorstellingen.
gende vrouwenfiguur. Dezelfde
typerende vorm van een wel
vend gemodelleerd vlak keert te
rug in de twee andere grote beel
den van brons en van hout. De
kegelvorm van enkele marmeren
objecten heeft Abramsen her-
Fermin en Greidanus zeggen
hun voorstelling kan worden mee
gemaakt door ten hoogste vijf
personen per keer. Er worden
twee per avopd gegeven.
Het Tweede Haags Straattheater
festival zal zich hoofdzakelijk af
spelen op het Plein, waar drie ten
ten worden opgetrokken en in aan
grenzende straten en nabij gelei
lokalen. Bezoekers kunnen tien
gen lang van twaalf uur 's midd;
tot diep in de nacht op het festi
terecht.
haalt in een van zijn andere figu
ren. Het werk op deze expositie
illustreert dat hier twee kunste
naars verenigd zijn met zeer con
sequent doorgevoerde werkwij-
NANCY STOOP.
Anton Kersjes (archieffoto)
LESKO, orkest cn projectkoor o.l.v.
Jac van Steen, met een Kurt-Weill-
programma. Solistische medewer
king: Ruth Rainero sopraan, Ludy
Vrijdag tenor en Arjan Liesker bari-
LEIDEN - Voor de zoveelste
maal verdient het LESKO een
pluim op zijn hoed, ditmaal voor
het opzetten en uitvoeren van
een Kurt-Weillproject, waarin
verschillende facetten van deze
componist werden belicht. Weill
was méér dan de componist van
in aansprekende songs verpakte
sociale aanklachten zoals de
Dreigroschen Oper. Veel van dat
anderssoortige werk is onbe
kend en dus onbemind. Opval
lend is hoe geavanceerd Weill's
werk klinkt waarbij reminiscen
ties aan tijdgenoten als Schon-
berg en Strawinsky, maar ook
aan laat-romantische componis
ten als Mahler en Strauss te be
speuren zijn. 'Vom Tod im Wald'
op tekst van Brecht geschreven
voor 10 hout- en koperblazers en
bariton is daar een voorbeeld
van, en merkwaardig genoeg ook
de 'Frauentanz', zeven midde
leeuwse gedichten, eveneens ge
schreven voor zeven hout- en ko
perblazers en sopraan. In het
laatste geval dus geen poging tot
het oproepen van een quasi-mid-
deleeuws sfeertje, maar een vol
strekt eigentijdse zetting. Weill's
Eerste (en enige) Symfonie,
waarvan het manuscript pas in
1957 werd teruggevonden,
draagt het duidelijkst de sporen
van de tijd van ontstaan.
Concours Kerkrade
KERKRADE (ANP) - Het tiende
wereldmuziekconcours in Kerkra
de, dat om de vier jaar wordt ge
houden, zal dit keer duren van 5 tot
28 juli. De openingsceremonie,
waarbij koningin Beatrix aanwezig
is, begint 's-avondspm acht uur in
In 'Der Silbersee', een als
sprookje vermomde sociale aan
klacht op tekst van Georg Kai
ser, en de opera 'Happy End' in
samenwerking met Brecht heeft
Weill's muziek de uit de Dreigro
schen Oper bekende elementen:
de vermenging van musical-ach-
tige songs en populaire dansen
als foxtrot, wals en tango met
vaak zeer navrante teksten. De
drie zangsolisten hadden vaak
een zware taak om op te boksen
tegen het volume van de blazers
begeleiding, al was de bezetting
nog zo klein.
Het gebruik van microfoons in
het laatste onderdeel van het
overigens wel erg lange pro
gramma bracht daar geen merk
bare verbetering in. Dat was des
te meer te betreuren omdat de
teksten nu eenmaal zo essentieel
zijn. Het is mij trouwens een
raadsel waarom men zoveel lof
waardige zorg besteedt aan een
programmaboekje met informa
tie en teksten, en vervolgens het
zaallicht uitdraait zodat geen
mens die tekst kan mee lezen.
Ambitieus was dit project van
het LESKO zeker; er moest af en
toe flink op de tenen gestaan
worden om waar te maken wat
op de lessenaar stond. Strikt ge
nomen was zeker de Symfonie
toch eigenlijk wel te hoog gegre
pen. Maar dankbaarheid voor de
kans nu eens kennis te nemen
van de andere Weill moet dit
keer dan maar eens de mogelijke
kritiek de mond snoeren.
MIES ALBARDA
het gemeentelijk sportpark. Daar
wordt een show opgevoerd van
muzikanten, schutters, sportbeoe
fenaars en zangers onder het motto
van het wereldmuziekconcours
„Alle Menschen werden Brüder".
Meer dan 200 amateurkorpsen uit
dertig landen nemen deel aan het
festival, maar ook beroepsorkesten
geven uitvoeringen.
Prijs voor
Hella Haasse
UTRECHT/DEN HAAG (ANP) -
Aan de schrijfster Hella S. Haasse
is dit jaar de dr. J.P. van Praagprijs
toegekend. Zij krijgt de prijs voor
haar hele oeuvre, dat bestaat uit ro
mans, gedichten en essays.
Volgens de jury heeft het werk
van Hella Haasse een humanis
tisch karakter.
De prijs bestaat behalve uit de
waardering van het verbond voor
het werk van de schrijfster uit een
bedrag van drieduizend gulden.
De dr. J.P. van Praagprijs werd
in 1969 ingesteld ter gelegenheid
van het afscheid van Jaap van
Praag als eerste algemeen voorzit
ter van het Humanistisch Verbond.
Saban Gunes een in Nederland
wonende Turkse auteur, zal de
Jenny Smelik-Kiggenprijs 1985
ontvangen uit handen van Han van
der Meer. Deze geldprijs ten bedra
ge van 3000 gulden wordt hem uit
gereikt voor zijn manuscript ,De
koffer', een verhaal voor de jeugd,
dat in een Turkse en een Neder
landstalige versie gaat verschijnen.
De jury hoopt dat dit verhaal, dat
getuigt van een authentiek schrij
verschap, door veel jongeren zal
worden gelezen om daarmee aan
het doel van deze prijs, het bevor
deren van intercultureel begrip, te
beantwoorden.
Theater
Maeeus blijft
behouden
DELFT (ANP) - De dreigende op
heffing van de Delftse jeugdthea
tergroep Maccus is voorlopig van
de baan. Het ministerie van cul
tuur en de provincie Züid-Holland
zijn bereid Maccus samen twee
jaar te subsidiëren, respectievelijk
met drie en anderhalve ton, zo
meldt het gezelschap.
De onzekerheid over de toe
komst van Maccus was ontstaan
als gevolg van de door minister
Brinkman (cultuur) op gang ge
brachte reorganisatie van het Ne
derlandse toneelbestel. In dat ka
der werd besloten dat het jeugd
theater onder verantwoordelijk
heid van de lagere overheden zou
komen.
Hoewel het ministerie van wel
zijn, volksgezondheid en cultuur
en de provincie beide hebben ver
klaard zich niet verantwoordelijk
te achten voor het voortbestaan
van Maccus, hebben onderhande
lingen tussen het ministerie er»
Zuid-Holland nu voor twee -c
nen een oplossing oDgelev^
dus de theatergroep
Prijs ontwerp met
prijs bekroond
Beeldend kunstenaar Eric Claus,
hoogleraar aan de Rijksakademie
voor Beeldende Kunst in Amster
dam, is gisteren bekroond met de
Thérèse van Duyl-Schwartze por-
tretprijs van de gelijknamige stich
ting. Claus ontving de prijs uit han
den van de Amsterdamse wethou
der Wolffensperger.
Opmerkelijk was dat Claus de
prijs gekregen heeft voor de ver
vaardiging van een medaille die als
nieuwe Thérèse van Duyl-
Schwartzeprijs van de stichting zal
dienen. Claus kreeg dus als prijs
zijn eigen ontwerp waar de stich
ting nogal van onder de indruk
was. Hij was hierover zeer verrast.
Voorschotens Kamerkoor o.l.v. Rita
Eriks m.m.v. het Instrumentaal En
semble en Aat Eriks orgel. Met
werken van: J. Pachelbel, H.S.F. Bi-
ber, G. Fr. Handel, Joh. Brahms, Joh.
S. Bach en G. Ph. Telemann.
Gehoord op 29 mei in de N.H.
Dorpskerk in Voorschoten.
VOORSCHOTEN - Terug van
weggeweest besloot het Voor
schotens Kamerkoor met mede
werking van een vijftal instru
mentalisten een moeilijk seizoen
met een kort concert in de
Dorpskerk waarin werken van
Pachelbel, Bach en Brahms cen
traal stonden. Het feit dat de in
het afgelopen seizoen door ziekte
geplaagde dirigent Rita Eriks
weer voor het eerst op het po
dium stond gaf aan deze uitvoe
ring een extra feestelijk karakter.
Al was gisteravond helaas nog
duidelijk te merken dat het koor
de vaste hand van Rita Eriks lan
ge tijd heeft moeten ontberen.
Niet dat eraan de zuiverheid of
stemkwaliteit van het koor iets
ontbrak, maar de homogeniteit
en evenwichtigheid waarop de
uitvoeringen in het verleden
konden bogen zaten gisteravond
toch ook nog een beetje in de lap
penmand. Zoals in het matig ge
zongen motet 'O Heiland reiss
die Himmel auf van Joh.
Brahms. En vooral, in wat eigen
lijk het klapstuk van deze avond
moeten worden; het meeslepen
de 'Jesu meine Freude' van J.S.
Bach, dat door gemis aan lijn en
evenwicht, een slepend tempo
en te weinig dynamiek wel zeer
pover uit de verf kwam.
Een charmant intermezzo
bleek daarna het pittige optre
den van een instrumentaal en
semble bestaande uit drie stu
denten van het Kon. Conservato
rium uit Den Haag te weten: Arie
Hordijk (blokfluit), Piet Affourtit
(viool) en Job ter Haar (cello) met
organist Bert Mooiman in
werken van Biber en Handel en
een tintel-frisse Trio-Sonate voor
fluit, viool en basso continuo van
G. Ph. Telemann.
De fraai gezongen avondliede
ren 'Der Tag ist hin' en 'Der
Mond ist afgegangen, waarbij
vooral de sopranen en baspartij
en als een bastillon van homoge
niteit naar voren kwamen, doen
vermoeden dat het Voorschotens
Kamerkoor binnen zeer korte
tijd weer over het dieptepunt
heen zal zijn.
ANNEKE VAN VLIET
AMSTERDAM (ANP) - Anton Kersjes wordt de nieuwe dirigent van het
Nederlands Studenten Orkest (NSO). Hij leidt het orkest in januari 1986
tijdens de nieuwe tournee langs de grootste Nederlandse concertpodia in
negen steden.
Kersjes volgt Louis Stotijn op, die het NSO acht jaar leidde. Stotijn
„wist het NSO tot een begrip te maken. Met Kersjes slaan wij een nieuwe
weg in", aldus donderdag een bekendmaking van het orkest.
Het NSO wordt elk jaar samengesteld uit ongeveer 90 musicerende
studenten. Kersjes neemt in oktober de nieuwe audities af.
Kersjes was tot februari 1983 chef-dirigent van het Amsterdams Phil-
harmonisch Orkest. Hij verwierf ook bekendheid door ruim 100 tv-con-
certen. Hij is in binnen- en buitenland een veelgevraagd gastdirigent.
