Atletiek vertaalt
het goud in geld
Wie betaalt het gelag?
toegerust
tot dienst
giro 6074
Heieen v/d Berg op
Grand Prix-circus van start
We gaan
naar Rome
UDO en WSB duelleren om degradatie
Interland bij Forescate
PINKSTER-
ZENDINGSWEEK 1985
ÈATERDAG 25 MEI 1985
3RONINGEN (GPD) - De superstars van de atletiek hoeven zich geen zorgen meer te
naken voor hun oude dag. Wanneer ze niet uit het Oostblok afkomstig zijn en in de
herenigde Staten een behoorlijke bekendheid genieten, is hun kostje gekocht. Een on
derzoek naar de verdiensten van topatleten door het Amerikaanse blad Runner's World
everde onthullende cijfers op.
De onbetwist grootste grootverdie
ner bleek het sprint- en verspring-
fenomeen Carl Lewis, die in het af
lopen jaar de lieve som van
3.000 dollar in de wacht sleepte,
ajnde ongeveer 2,5 miljoen gul
den. Hordenloper Edwin Moses
komt nog het dichtst in zijn buurt
met 617.000 dollar, terwijl heel ver
rassend de al afgetakelde sterren
als Bill Rodgers en Alberto Salazar
toch nog goed waren voor achter
eenvolgens 520.000 en 360.000 dol-
r.
Het mag duidelijk zijn, dat er
steeds meer geld op de atletiekba
nen te verdienen valt. Daar komt
n op het eerste gezicht attrac-
Itief evenement bij: de Grand Prix.
s een reeks van wedstrijden,
die vandaag in het Amerikaanse
San José begint en 7 september in
Rome eindigt. De eerste vijftig van
de seizoenwereldranglijst zijn au
tomatisch uitgenodigd en kunnen
meedingen naar forse geldprijzen.
lOf dit lokkertje echter voldoende
om de 15 aangewezen Grand-
Prixwedstrijden een superimage te
verschaffen, moet worden afge-
I wacht.
Concurrentie
Rob Kerkhoven, organisator van
de FBK-games in Hengelo die dit
jaar geen doorgang vinden, was
niet bang geweest voor de concur
rentie van het Grand-Prixcircuit.
„We hadden makkelijk kunnen
concurreren", zegt hij. „De geko
zen formule is niet een, waartoe at
leten zich aangetrokken voelen.
Het gaat immers om het geld en
dus heeft die wedstrijd die de
hoogste startgelden neertelt ook
het sterkste veld. Zo simpel is het.
Als je geld hebt, zijn de mogelijk
heden groot".
Nu is het niet zo dat de overge
bleven wedstrijden, de zgn. per
mit-meets, straks maar lukraak
met startgelden gaan smijten, zo
dat de atleten de organisaties tegen
elkaar kunnen uitspelen. Kerkho-
„de organisatoren in Europa
hebben erg veel contact met elkaar
over de nummers die ze goed bezet
willen hebben. We maken dan ook
afspraken over startgelden en de
topbedragen voor sommige atleten
worden ook onderling overeenge
komen".
Haico Scharn, trainer van Els Va
der en vanuit zijn deeltijdbaan bij
de schoenenfirma Nike goed inge
voerd in het Europese wedstrijden
circuit, verwacht evenmin een on:
stuimig succes van de Grand Prix.
„Voor mijn gevoel is er amper wat
veranderd", meent hij. „De organi
saties blijven net als voorheen zelf
atleten uitnodigen. Ja, Els is ge
rechtigd om mee te doen, maar als
er geen reiskostenvergoeding
wordt betaald dan wordt het toch
een stuk minder aantrekkelijk. Zo
lang ze ons niet opbellen heeft het
geen zin om erheen te gaan".
Els Vader heeft ook'geen hoge
verwachtingen van de Grand Prix.
„Het prijzensysteem is voor de
Amerikanen niet echt interessant.
Iemand als Carl flewis wil toch een
bepaalde som geld, anders komt
hij niet. Nee, voor de hele goede at
leten is het niet erg aantrekkelijk".
Paradijs
De Verenigde Staten is voor top
atleten inderdaad een financieel
paradijs. Er wordt daar met enor
me geldbedragen gesmeten om de
superstars te strikken. Neem al
leen de ontwikkeling in de wegat-
letiek. Er zijn bedrijven, die dui
zend dollar uitloven voor iedere ki
lometer die een loper op kop ligt.
In de Chicago-marathon van afge
lopen jaar beurde alleen winnaar
Steve Jones al 100.000 dollar, onge
veer het tienvoudige wat hij jaar
lijks verdient als korporaal van de
Engelse luchtmacht. Hy kreeg
35.000 voor de zege, 50.000 voor het
wereldrecord, 10.000 voor het par-
coursrecord en 5000 omdat hij was
komen opdagen.
Fenomenen als Lewis en Möses
worden bijna slapende rijk, want
soms hoeven ze hun gezicht alleen
maar te laten zien om 35.000 dollar
rijker te worden. Een aanwezig
heidspremie als het ware. Bedra
gen tussen de 20.000 en 30.000 dol
lar zijn heel normaal om hen in het
Europese circuit alleen maar te la
ten opdraven.
Toch zijn deze exhibities niet
hun grootste goudmijn. Nog meer
verdienen ze via schoen- en kle
dingfabrikanten. Bedragen van zes
cijfers beginnen eerder gewoonte
dan uitzondering te worden. Dat is
ook de reden, dat mensen als Sala
zar, Rodgers en Shorter het afgelo
pen jaar aan hun kapitale inkom
sten kwamen. Salazar is bijvoor
beeld de best betaalde atleet bij Ni
ke en niet Carl Lewis zoals velen
veronderstellen. Rodgers en Shor
ter hebben hun faam eveneens te
gelde weten te maken met dat
soort sponsorcontracten, terwijl ze
bovendien voor niet misselijke be
dragen optreden in tv-spotjes en
advertentiecampagnes.
Het afgelopen olympische jaar
betekent overigens een stevige
aanslag op de budgetten van de
sportkleding-multinationals. Door
de afwezigheid van de Oostblok
landen in Los Angeles kwam er
eremetaal terecht bij atleten van
wie niemand het verwacht had. Op
goud stond vaak een premie van
tussen de 40.000 en 50.000 dollar,
terwijl zilver en brons ook goed
waren voor bedragen van vijf cij
fers.
Verliezers
Grote verliezers in het olympi
sche jaar waren er trouwens ook.
Hoe gek het weliswaar klinkt, Le
wis behoort eveneens tot die cate
gorie. Hij was ongetwijfeld de eer
ste atleet geworden met een hoger
jaarinkomen dan een miljoen dol
lar. Wanneer hij zich wat toeganke
lijker had opgesteld tijdens de Spe
len. De massa knapte echter op
hem af, terwijl zijn manager vooraf
er nog op had gespeculeerd dat Le
wis net zo groot als Michael Jack
son zou worden. Een andere verlie
'Grootverdiener' Carl Lewis sprint er in het atletiekwereldje
miljoen gulden.
zer was Mary Decker, in Amerika
vaak 'pruilerige Queen Mary' ge
noemd. Ze verspeelde honderddui
zenden dollars door haar botsing
met Zola Budd, zo meent haar ma
nager. Ze had namelijk in haar
sponsorcontract staan, dat ze by
medaillewinst ogenblikkelijk naar
de hoogstbiedende concurrent
mocht verhuizen.
Het mag duidelijk zijn, dat het
prijzengeld van de Grand Prix in
het niet valt bij deze duizelingwek
kende bedragen. „Die hele Grand
Prix maakt voor de wereldtop
niets uit", zegt Scharn, die aan
geeft dat in die kringen ook nog
wel eens op sportieve gronden een
keuze wordt gemaakt. „Zelfs als
Zurich geen Grand Prix was ge
worden, dan was de wereldtop er
toch wel heen gegaan. Die wed
strijd heeft in de loop der jaren veel
kwaliteit geboden, net als Keulen
en Brussel. En het zijn niet altijd
de hoogste startgelden die ze daar
betalen. Als Madrid een wereldtop
per benadert is de tegenvraag met
een: „wie lopen er nog meer en wat
levert het op?" Het eerste gedeelte
van die vraag stellen ze alvast niet
als Zürich contact zoekt".
Scharn zegt niet mee te doen aan
het samenstellen van het wed-
strijdprogramma aan de hand van
de beursnoteringen. „In het voor-
kijken we helemaal niet
naar startgelden", vertelt hij. „Je
moet eerst zoveel mogelijk lopen
tegen behoorlijke tegenstanders.
Hier in Nederland zijn er atleten
die zich al snel goed vinden, maar
ze vergeten ervoor te blijven
werken. Ach, een Nederlandse at-
leët mag blij zijn als hij af en toe
een reiskostenvergoeding krijgt".
Gerekend naar de woorden van
Scharn gaat het vorig jaar door een
Amerikaanse organisator gebezig
de uitspraak hier te lande dus nog
lang niet op. Die man zei namelijk:
„De enig overgebleven amateurs
op de baan zijn de Aensen die er
over schrijven".
Het eerste Grand Prixcircuit telt in
totaal 15 wedstrijden, die over 13
landen uitgesmeerd zijn. De finale
staat voor 7 september gepland in
Rome. Atleten, die in de top-50 van
de wereldranglijst voorkomen, zijn
gerechtigd in de Grand-Prixmee-
tings uit te komen. Voor Nederland
zijn dat Erik de Bruin (discus), Els
Vader (100 m) en Olga Comman
deur (400 horden).
Er zitten meer Nederlanders bij
de mondiale top-50, denk maar
aan Rob Druppers op de 800 meter,
maar hun onderdeel staat nog niet
op de rol voor 1985. Elke Wedstrijd
telt zestien nummersnegen voor de
mannen, zeven voor de vrouwen.
De disciplines, die meetellen voor
de Grand Prix, zullen jaarlijks
wisselen. Voor de mannen staat dit
jaar op het programma: 200 m, 400
m, 1500 m, 5000 m, 110 m horden,
poolshoog, discus, speer en ver
springen. In 1986 staan gepland de
100 m, 800 m, 10.000 m, 400 m hor
den, 3000 m steeple, hoogspringen,
kogelstoten, kogelslingeren en de
hinkstapsprong.
De vrouwen doen dit jaar de 100
m, 800 m, 3000 m, 400 m horden,
hoogspringen, kogelstoten en ver
springen. In de volgende Grand-
Prixeditie staan voor hen gepro
grammeerd: 200 m, 400 m, 1500 m,
5000 m, 100 m horden, discus en
speer.
Het prijzenschema ziet er op het
eerste gezicht aantrekkelijk uit,
maar het is wel zodanig in elkaar
geknutseld dat er aan veel wed
strijden moet worden deelgenomen
om in aanmerking te kunnen ko
men voor de hoogste bedragen. In
de eerste veertien wedstrijden moe
ten d,e atleten zich zien te kwalifice
ren voor de finale in Rome, waar
op 7 september een min of meer op
zichzelf staande krachtmeting
plaats heeft. De winnaar van ieder
nummer kan in Rome op 25.000 dol
lar rekenen. De klassementswin
naar na de eerste veertien wedstrij
den beurt echter „slechts" 10.000
dollar.
De volgende geldprijzen zijn
vastgesteld:
Na 14 wedstrijden: eerste 10.000
dollar; tweede 7000; derde 4000;
vierde 3000; vijfde 2000; zesde 1000
dollar.
In de finale: eerste 25.000 dollar;
tweede 15.000; derde 10.000; vierde
5000 dollar.
De data van de Grand Prix: 25
mei San José, 1 juni Eugene, 8 juni
Moskou, 22 juni Praag, 2 juli Stock
holm, 4 juli Helsinki, 16 juli Nice,
19 juli Londen, 27 juli Oslo, 2 au
gustus Londen, 4 augustus Boeda
pest, 21 augustus Zurich, 23 august
tus Berlijn, 25 augustus Keulen, 30
augustus Brussel en 7 september
Rome.
OEGSTGEEST/N OORDWIJKER-
HOUT - De eindstand in menige
competitie geeft een behoorlijk be
trouwbaar beeld van de juiste
krachtsverhoudingen. Zonder ge
luk wordt geen ploeg kampioen en
elk team dat onderaan eindigt
heeft over het gebrek daaraan per
definitie nogal eens te klagen,
maar in het algemeen kan dan toch
worden gesteld dat de juiste ploe
gen het in een nieuw jaar hogerop
mogen proberen of het noodge
dwongen wat lager moeten zoeken.
WSB en UDO maken daarop
één van de uitzonderingen die de
regels doorgaans bevestigen. Sa
men eindigden zij vorige week op
de voorlaatste plaats in de derde
klasse A, maar de beide aanvoer
ders zijn het er al gauw over eens
dat hun clubs niet de één na slecht
ste vereniging in hun afdeling wa
ren. "Ik ben overtuigd van niet",
zegt UDO'er Jos Witteman. Johan
van der Berg, keeper van WSB en
inmiddels een goede bekende van
Witteman: "Zowel WSB als UDO
Lezers Schrijven
Het doek is gevallen in de eerste
klasse, zowel voor Roodenburg als
Lugdunum. Twee Leidse clubs die
tegen de Amsterdamse combine
niet op konden, zoals Clemens
Koster zei in deze krant. Is dat wel
zo
Trainer Koster zei steeds dat zijn
•spelers geen mentaliteit hadden.
Ze waren niet bereid om zich volle
dig in te zetten voor de vereniging.
En dan klaagde hij nog over spe
lers die waren weggegaan. Bezitten
die dan wel de goede mentaliteit?
Die liepen toch weg toen de club
hen nodig had.
De heer Verstraeten, de voorzit
ter, zegt al jaren dat er door vereni
gingen aan spelers wordt getrok
ken. Dat is algemeen bekend. De
grote clubs bieden een baan, ande
re wat anders. Of ze met die ronsel
praktijken op langere termijn wat
bereiken staat te bezien. Wanneer
ze daarmee stoppen stort de boel
als een kaartenhuis inelkaar. Dat
nu zie ik met Roodenburg en Lug
dunum niet gebeuren. Met een
goede mentaliteit zullen beide
Jclubs de weg terug heus wel weer
Vinden.
A. de Bolster
Huizingastraat 1
Leiden
zijn voetballende ploegen. Dat is
ons in deze competitie opgebro
ken".
door
Gerard Haverkamp
Afgelopen zondag nog stonden
beide aanvoerders nog tegenover
elkaar in een enerverend gevecht
om lijfsbehoud. WSB had aan één
punt genoeg maar UDO won (2-3),
waardoor beide verenigingen el
kaar maandagmiddag bij Blauw
Zwart in een extra duel het der
deklasserschap zullen moeten be
twisten. Eén van de clubs zal eraan
moeten geloven, al is dat op basis
van het vertoonde spel in de bijna
afgelopen voetbaljaargang niet te
recht. "Laakkwartier en Celeritas",
noemt Witteman de ploegen die ei
genlijk voor zo'n beslissingsduel in
aanmerking hadden moeten ko
men. "Laakkwartier zeker. Dat zijn
allemaal schoppers. Wat zij laten
zien heeft niets met voetbal te ma
ken".
In het geval van Witteman zelf
lag dat duidelijk anders. Hij sluit
maandag zijn twintigste seizoen in
de hoofdmacht van de Oegstgeest-
se vereniging af. Al die tijd hield
hij zich met goed voetbal staande
in UDO's eerste, het langste deel
van die periode als laatste man. "Ik
ben geen schopper. Altijd rustig en
voor het mooie misschien weieens
te lief. Zoals afgelopen zondag.
Had ik er wat harder ingegaan, dan
had die eerste goal van WSB
waarschijnlijk niet gevallen".
Dat had overigens niets aan de
uitgangspositie van UDO veran
derd. Alleen werd het nu een stuk
spannender. Nadat de Oegstgees-
tenaars een 2-0 voorsprong hadden
genomen, kwam WSB terug in de
race (2-2). Een laatste krachtsin
spanning hielp UDO uiteindelijk
nog aan de broodnodige overwin
ning. Johan van der Berg: "Het
bleek weer eens waar het dit sei
zoen aan heeft ontbroken. Er wérd
door twee teams hard gewerkt en
je speelt allebei een schitterende
wedstrijd".
"Het is niet afgelopen zondag
misgegaan, maar in de weken daar
voor al. Zondag bluften we UDO
af. We kwamen dan wel met 2-0
achter, maar daarna hebben we
toch laten zien dat we sterker zijn",
oordeelt de 25-jarige Van der Berg.
Ook UDO heeft kwaliteiten, zegt
Jos Witteman (35). "Dat blijkt wel
als het echt moét. Neem de wed
strijd uit tegen VCS, toch een van
de beste ploegen in de afdeling. We
moesten per sé een punt halen om
nog iets aansluiting te kunnen hou
den. En dat punt halen we dan ook,
dan kon je vantevoren al merken.
Typisch UDO, net als afgelopen
zondag. Toen dachten we ook dat
we er bij een 2-0 voorsprong waren
maar dan worden spelers toch ge
makzuchtig".
"Tekortkomingen op het menta
le vlak", zoals Johan van der Berg
dat verwoordt, hebben zowel UDO
als WSB in de huidige, netelige si
tuatie doen belanden. Van der
Berg: "In de laatste weken van de
competitie blijken toch de werkers
de meeste punten te halen. DOSR
bijvoorbeeld, en zelfs Docos, al
heeft hen dat dan niet veel gehol
pen".
Hij geeft een sprekend voorbeeld
van het gebrek aan instelling. Op
zoek naar een verklaring voor de
slechte prestaties in dit seizoen,
strandt Van der Berg al snel op de
te smalle basis. "Wij hebben een
beperkte groep van zo'n tien spe
lers die op derde klasse niveau mee
kan", stelt hij. Vreemd, in het geval
van WSB, want de Boekhorst-
jeugd presteert doorgaans goed
wat 'automatisch' tot een vlotte
doorstroming van nieuwe krach
ten zou moeten leiden. "Klopt",
zegt Van der Berg. "We hebben
ook trainers bij de jeugd die een
elftal erg goed op kunnen krikken.
De B-regionalen bijvoorbeeld, dat
is echt een team. Maar wat als indi
vidu naar de senioren overkomt,
valt mij altijd nog tegen. En de
meesten kiezen dan nog voor de za
terdag omdat ze dan maar één keer
in de week hoeven te trainen en het
allemaal wat rustiger aan kunnen
doen".
Die instelling bespeurt Jos Wit
teman ook op sportpark De Vos-
cuyl. "Het mankeerde ons afgelo
pen seizoen óók aan mentaliteit.
Daar komt dan een aantal blessu
res bij en de basis is bij UDO écht
niet zo breed om dat op te kunnen
vangen. Er was ook wrijving on
derling omdat elkaar een verkeer
de instelling werd verweten. Het
harde werken moet van de oude
ren komen, de rest is doorgaans
mooi-weer-voetballer'
Over de rol van de trainer; "Cees
Pouwiel is verschrikkelijk enthou
siast en furieus, maar hij kan dat
op verschillende spelers niet over
brengen. En dat is niet zijn schuld.
Voor hem is het een nadeel dat hij
geen spelers kan vervangen. Hij
heeft geen stok achter de deur, er
ADVERTENTIE
Jos Witteman.
(foto Holvast)
zijn geen betere", aldus Witteman.
Johan van der Berg heeft het op
zijn beurt te doen met Leo Holl, die
twee jaar geleden bij UDO van
daan naar WSB kwam. Holl ver
zocht vorige week al vriendelijk
om hem niet in een voorbeschou
wing te betrekken. "Hij heeft het er
moeilijker mee dan verschillende
spelers bij elkaar", weet Van der
Berg. "Toen hij naar WSB kwam
handhaafden wij ons net in de der
de klasse met een beslissingswed
strijd en nu hij weggaat spelen we
er weer één. Hij is dus niets opge
schoten".
VOORSCHOTEN - De nationale mannenhockeyteams van Nederland
en Schotland spelen op het kunstgrasveld van Forescate op zondag 2 juni
een interland. Voor het Nederlands elftal is deze wedstrijd bedoeld als
voorbereiding op het internationale 4x4 BMW toernooi dat van 13 tot en
met 16 juni in Amstelveen wordt gehouden. De wedstrijd begint om 14.00
uur en de toegang is gratis.'
De selectie bestaat uit de volgende spelers: Lex Bos (Oranje Zwart),
Fred Bierens en Frank Leistra (Tilburg), Hugo Jonkman, Ron Steens,
Maarten van Grimbergen en Hidde Kruize (Klein Zwitserland), Bas van
Stekelenburg (HGC), René Klaasen, Arno den Hartbg en Rick Volkers
(Kampong), Ronald-Jan Heijn, Cees-Jan Diepeveen en Hendrik-Jan
Kooyman (Bloemendaal), Marc Benninga (HDM) en Remco Vogelzang
(Amsterdam).
Overal in de wereld worden groepen van
mensen
zoals
theologie-studenten
gemeentevoorgangers
kaderleden van vrouwen- en jeugdgroepen
leiding van zondagsscholen
en vele andere toegewijde gemeenteleden.
Ook de Nederlandse Hervormde Kerk is op tal van
plaatsen in de wereld bij dit facet van het zendings
werk betrokken.
Daar is veel geld voor nodig.
Mogen wij, mede voor dit doel, op uw
PINKSTERGAVE rekenen?
t.n.v. Zendingsbureau-Oegstgeest
met vermelding van: Pinkstergave.
Heieen van der Berg van de
Boekhorst is gisteren in Hille-
gom doorgedrongen tot twee hal
ve finales van de districtskam
pioenschappen tennis. In de
kwartfinale van de groep tot en
met 14 jaar won zij met 6-1, 6-0
van Marleen Vink van Botesa en
in de kwartfinale van de groep
tot en met 16 jaar kreeg Irma van
den Oudenrijn van Tean even
weinig kansen, 6-1, 6-3.
De weg naar de titel in de
groep tot en met 14 jaar lijkt voor
Heieen van der Berg geen pro
bleem, te zullen opleveren. Het
zou een sensatie van de eerste or
de zijn als Fleur Meijer in de hal
ve finale van haar zou winnen en
evenzeer zou het een kapitale
verrassing zijn als zij in de finale
van de titel zou worden afgehou
den. Ongeacht wie haar tegen
standster in de finale is. Zo groot
moet het krachtsverschil tussen
de felle, lichtvoetige speelster
van de Boekhorst en de opposi
tie in deze groep worden geacht.
Maar in de groep tot en met 16
jaar is het een anderverhaal.
Daar ontmoet zij in de halve fina
le Jacqueline Paauw van de
Munnik en pas afgelopen winter
kon zij haar eerste winst op deze
speelster noteren, in de hal! Bo
vendien werd Jacqueline Paauw
toen gehinderd door een lichte
handblessure. De halve finale in
de groep tot en met 16 jaar wordt
dus een echte krachtproef voor
Heieen van der Berg. De eerste
wedstrijd ook in de kampioen
schappen waar zij haar hele, niet
geringe, kunnen zal moeten aan
spreken. Heieen van der Berg
kan moed putten uit het voor
beeld dat Wil den Hollander van
Zee en Duin gisteren gaf tegen
Annemarie Jünger van Noord-
wijk in de groep tot en met 16
jaar. In de confrontaties tussen
beide speelsters was Annemarie
Jünger steeds de sterkste. Tot
gisteren. Toen won Wil den Hol
lander met 6-2,7-5. Een grote ver
rassing die de nodige gesprek
stof opleverde voor de kijkers op
"Oranje-Nassau".
Een andere partij die niet in
een verrassing resulteerde maar
evenzo volle aandacht kreeg was
de partij in de groep tot en met 16
jaar tussen Thomas Koemans
van de Munnik en Richard Os
kam van Team. Thomas Koe
mans won zonder problemen, 6-
3, 6-3, maar de kwaliteit van wat
zij lieten zien was van dien aard
dat iedere kijker er de mond vol
van had. Martijn Krans van Uni
cum, no 4 geplaatst in de groep
tot en met 16 jaar, moest hard
werken om zich te handhaven te
gen Mark Post van Dekker, 6-4,
7-5.
De no 1 geplaatste Jan Sieme-
rink won in de groep tot en met
16 jaar verrassend simpel van
Erik Snellenberg van Artesia, 6-
1, 6-1. De eerste speler van Rijn-
kanters heeft tot het dusver nog
niet moeilijk gehad. Ook Jeroen
Vink van Hillegom, no 1 ge
plaatst in de groep tot en met 12
jaar heeft tot nu toe geen proble
men ondervonden. Gisteren won
hij met 6-1, 6-3 van Niels Kleen
van Zee en Duin. Hard vechten
moest wel Peter Paul Scheerder,
no 1 geplaatst in de groep tot en
met 11 jaar. De speler van Tean
won maar net met 6-4, 7-6 van
Bartel Swart van Hillegom.
Verdere uitslagen: meisjes tot
en met 16 jaar, Jacqueline Paau-
w-Suzanne Visser (OLTC) 7-5,6-
2; Irma van Seeters (de Munqi-
k)-Madelein Damen (Nw-Ven-
nep) 6-3, 6-4; jongens tot en met
10 jaar: Alexander van den Ak
ker (Hillegom)-Martijn Zand
vliet (Boekhorst) 6-2,6-4; jongens
tot en met 14 jaar: Matijn Royen
(Unicum)-Remco Outshoorn
(Nw-Vennep) 7-5, 6-1; Mark Flei-
scheuer (Forescate)-Mark Prins
(Merenwijk) 6-0, 6-1; meisjes tot
en met 14 jaar: Carola Geerlings
(Boekhorst)-Leontine van Laar
hoven (Sassenheim) 6-1, 6-0,
FRANK BONTE
