Unieke Italiaanse tekeningen in museum Teylers Musical 'Ik Jan Cremer' wordt miljoenenproduktie Jack and Georgo - falen in afronding Boddysocks wint Songfestival Werkteater weer met tent door het land Stijlvol bevrijdingsconcert Baal naar Jeruzalem MAANDAG 6 MEI 1985 RADIO-TV-KUNST PAGINA 9 HAARLEM „Van de 65 teke ningen die op de huidige ten toonstelling in Teylers Mu seum te zien zijn, zijn er vijf tien ook ongeveer een jaar ge leden geëxposeerd geweest in Florence en Rome. Daartoe be- hoort onder meer de tekening, een studie voor twee engelfigu ren van Rafaël, die daarvoor zelden was tentoongesteld. An dere werken hebben we hier niet opnieuw uitgestald van wege hun kwetsbaarheid. Na tuurlijk is het zo datje tekenin gen niet in een kluis opbergt om ze er nooit meer uit te ha len, maar je moet er in verband met het licht voorzichtig mee zijn. In de afgelopen eeuwen immers is de collectie in Teyler erg goed bewaard gebleven". Dat moet uiteraard zo blijven, vindt C. van Tuyll van Seroosker- ken, de nieuwe conservator van de Kunstverzamelingen van het Tey lers Museum in Haarlem, die de jongste expositie van Italiaanse te keningen heeft samengesteld. Tey lers Museum heeft in Italië met zijn verzameling een zo grote indruk gemaakt dat de Italiaanse verzeke ringsmaatschappij Riunione Hot shots' door Georgo Peugot en Jack Millet. Gezien op 5 mei in het Leids Vrijetijds Centrum. LEIDEN - Na drie maanden van stilte is het LVC weer gestart met haar maandelijkse 'Fools op Zondag'-serie. Het is de organi satoren een aantal malen niet ge lukt een geschikte act te contrac teren. De laatste twee keren, in januari en februari, traden er al groepen op die eigenlijk niet on der de noemer 'fools' vallen. Dat is op zich geen bezwaar, want zo wel de Duo's als Frisse Jongens brachten een ijzersterk program ma. Bij de laatsten zat de grote zaal van het LVC zelfs bomvol. Maar fo.ols in de winter, dat is zoiets als spruitjes in de zomer. De fooisoptredens geven altijd aanleiding tot onbezorgde vro lijkheid. De show van Jack Mil let en Georgo Peugot is daar geen uitzondering op. Maar bij een kritischer beschouwing valt er wel wat aan te merken op de acts van deze twee Amerikanen. Want al gaat het dan 'slechts' om vrolijkheid en dwaasheid, het kaf moet wel van het koren wor den gescheiden. Jack and Geor go hebben een paar prachtige ty pes in huis en zijn mimisch heel sterk, maar de inhoudelijke kant is wat mager. Veel meer dan een onbenullige aanleiding is vaak niet nodig om een clowneske act van zo'n tien minuten op te bou wen. Een weerbarstig kleding stuk of een onhandelbaar voor werp volstaat en de twee heren beheersen deze primaire foois technieken perfect. Maar na een aantal nummers begint het op te vallen dat ze eigenlijk grote moeite hebben om het verhaal tje, hoe klein ook, boeiend te houden. Het grootste probleem voor hen vormt de afronding van de acts. De pantomime van de klei ne Millet die bier hijsend naar de TV zit te kijken is werkelijk prachtig. Maar als Peugot vervol gens de kamer binnenvalt als FBI-detective gebeurt er in feite niets meer en loopt het geheel uit op een vaag nummertje zang en dans. De éénwieleract van Peu got is praktisch perfect, maar heeft geen einde. Hetzelfde geldt voor de parodie op het klassieke ballet en de sterk naturalistische 'actors-method'. Veel leuke aan zetten, een perfect beheerste ge- zichtsmimiek (wat de twee met hun gezichten kunnen is onge looflijk), maar Jack en Georgo slagen er niet in hun nummers tot een- goed einde te brengen. De manier waarop tenslotte het hele programma al improvise rend werd afgesloten bevestigde dit manco nog eens overduide lijk. MARC VAN DER VELDEN Adriatica di Sicurta een boek heeft laten samenstellen waarin 140 te keningen (60 zwart-wit en 80 in kleur) niet alleen zijn gereprodu- ceerd, maar ook beschreven. Dat is gedaan door de huidige directeur van het Nederlands Interuniversi tair Kunsthistorisch Instituut in Florence, dr. Bert W. Meijer. Het boek is uitgebracht in een Italiaanse en Engelse editie - The famous Italian drawings at the Teyler Museum in Haarlem - die in een beperkte oplaag verkrijg baar is; over een jaar verschijnt een handelseditie. „Deze verzekerings maatschappij brengt elk jaar een boek uit over een beroemde mu seumcollectie van tekeningen. Er is in de afgelopen jaren al een hele serie ontstaan, Teyler - Neder lands oudste museum - vormt hierin het dertiende deel. De tek sten van de uitgaven worden ver zorgd door kunsthistorici. Dat kan leiden tot publikaties over zaken die nieuw zijn of het beschrijven van tekeningen wanneer dit nooit eerder is gebeurd.'' Zo bevindt Teyler zich in het goede gezelschap van edities over de Hermitage in Leningrad, het Nationale Prentenkabinet in Rome en de beroemde Collectie Mariette van het Cabinet des Dessins, on derdeel van het Louvre in Parijs. De jongste tentoonstelling is een keuze uit het boek. De 140 beschre ven tekeningen betreffen een per soonlijke selectie van Bert Meijer, die voor Van Tuyll van Seroosker- ken geen onbekende is, want de huidige conservator heeft zelf vijf jaar bij het instituut in Florence ge werkt en heeft samen met hem de catalogus van de tentoonstelling in Italië geschreven. „Het instituut in Florence houdt elk jaar een belang rijke tentoonstelling, waarbij altijd sprake is van een schakel tussen Nederland en Italië. Al zo'n drie, vier jaar geleden waren er plannen Italiaanse tekeningen uit Teyler in Florence te presenteren. De geëxposeerde tekeningen in Teyler maken deel uit van een ver zameling van ongeveer 2000 bla den, die de Teylers Stichting ver- wierfin 1790 in Rome. Zij is afkom stig van het hóófd van de familie Odescalchi. hertog van Bracciano. De Odescalchi hadden namelijk een grote tekeningenverzameling, die hoofdzakelijk was vergaard door Livio Odescalchi (1652-1713). Hij was een neef van paus Innocen- tius XI. Hij had, aldus de conserva tor, in 1692 van marchese Pompeo Azzolini de kunstcollecties ge kocht. Pompeo had die indirect geërfd van Christina van Zweden, de koningin die afstand van haar troon had gedaan en in Rome was gaan wonen. Tekeningen van Michelangelo (links) en Santi dit Tito uit de collectie Kwaliteit Volgens een eerder onderzoek van de vroegere conservator van Teyler, Van Regteren Altena, zou Livio zijn collectie niet of nauwe lijks hebben uitgebreid. Dat bete kende dat alle voor Teyler verwor ven Italiaanse tekeningen tot Christina's bezit hadden behoord. Het onderzoek van Bert Meijer heeft aangetoond dat die stelling niet langer houdbaar is. Don Livio verzamelde zelf wel degelijk. Het is dus nu niet altijd na te gaan welke tekeningen tot het oorspronkelijke koninklijke bezit hebben behoord. Het doet aan de waarde ervan uiteraard niets af. Van Tuyll van Serooskerken constateert een herlevende belang stelling voor Italië', zoals onder meer recent is gebleken uit veel be zochte tentoonstellingen over het onderwerp reizen naar Italië en Leonardo da Vinei. „Op een paar werken na kun je de Italianen in Nederland trouwens ook niet zien," zegt Van Tuyll van Seroos kerken. „De Nederlandse collec ties van Italianen zijn niet zo groot als die bijvoorbeeld in Engeland en Frankrijk, maar de kwaliteit ervan is wel hoog, al kunnen we er niet mee concurreren. De Engelsen en Fransen kunnen uit eigen bezit he le overzichten bieden. In Engeland is veel afkomstig uit particuliere verzamelingen, in Frankrijk heeft Napoleon van alles meegenomen. Wat wij in Nederland hadden, heb ben we dikwijls verkocht. Zo beza ten we in de achttiende eeuw heel veel. En in de vorige eeuw had ko ning Willem II al voor hij de troon besteeg een hele collectie Italiaan se schilderijen en tekeningen. Hij kocht ooit een heel „blok" op een veiling uit de verzameling van sir Thomas Lawrence; deze bezat veel portretten. In 1850 of '52 is de ver zameling van Willem II na diens dood in 1849 geveild. Waarom dat gebeurd is weet ik niet. Het kan zijn wegens schulden of vanwege het feit dat zijn zoon Willem III er geen zin in had. Zo zijn er werken van de collectie terecht gekomen in de Hermitage en bij particulie ren en via die particulieren later weer in musea in het buitenland, zoals het Louvre. „De universiteiten van Gronin gen en Nijmegen zijn al tien jaar met een project bezig om het bezit van Italiaanse beeldende kunst in ons land te inventariseren. Het gaat hierbij om de periode van vóór 1500. Later is daar Leiden bij gekomen. Die houdt zich bezig met het tijdvak van na 1500". Italiaanse tekeningen uit eigen bezit zijn in Teylers Museum in Haarlem te zien tot 9 juni. Pyramide voor videofilms HILVERSUM (ANP) - Van de in Nederland uitgebrachte videofilms zijn er vorig jaar zeven voor een be drag van meer dan 500.000 gulden verkocht. Deze films worden - voor het eerst - onderscheiden met een 'platina piramide', aldus de vereni ging NVPI (platen- en videobran che). De platina en ook gouden pira mides (ruim 300.000 gulden) wor den voortaan elk jaar toegekend en zijn vergelijkbaar met de platina en gouden platen van de NVPI. Bij de grammofoonplaten gaat het echter om het aantal in een jaar aan de consument verkochte exemplaren. Omdat videofilms in veel gevallen slechts worden verhuurd, wordt hier gerekend met het verkoopbe drag ter waarde waarvan de groot handels en winkeliers videocasset tes hebben ingekocht. De videofilms die over 1984 plati na wonnen, zijn: First Blood, Rai ders of the Lost Ark, Annie, De Lift, Schatjes, Ciske de Rat en Es cape to Victory. Ruim vijftig video films kwamen in aanmerking voor gouden piramide. Menuhin wordt Brits onderdaan LONDEN (Rtr) - Yehudi Menu hin, de violist en vioolpedagoog, is Brits staatsburger geworden. De 69-jarige Menuhin, die ook di rigeert, kreeg zijn naturalisatiepa pieren al in februari, maar hij heeft gewacht tot de receptie te zijner ere door de minister voor de kunst, Lord Gowrie, alvorens het nieuws bekend te maken. Yehudi Menuhin werd als Ame rikaans staatsburger in San Fran cisco geboren, maar hij bracht het grootste deel van zijn leven in Groot-Brittannië door en werd 20 jaar geleden door koningin Eliza beth in de adelstand verheven. Geen Brit zijnde, mocht hij zijn ti tel niet gebruiken. Van nu af aan echter mag hij zich Sir Yehudi Me nuhin r Liedjes in doorsnee beter dan andere jaren GRONINGEN (GPD) - De rock opera 'Ik Jan Cremer' wordt de grootste theaterproduktie van ei gen bodem die ooit in ons land op reis is geweest. Groningen vervult daarin een centrumfunctie. De Stadsschouwburg wordt, populair gezegd, het repetitielokaal. Op 28 mei komt de totale cast van 32 man naar Groningen. Er kwam overleg op hoog gemeentelijk niveau aan te pas om de schouwburg hiervoor beschikbaar te houden in de vakantieperiode. Alle acteurs, spe lers, zangers en musici zijn ver plicht zich hier voor een lange pe riode te vestigen. De nationale première is op 10 augustus in de Stadsschouwburg in Groningen. Dat is drie weken la ter dan de bedoeling was (20 juli) als gevolg van een reeks verwikke lingen op het artistieke en financië le vlak en problemen met de rech ten. Schouwburg-directeur en co producent Ton Post noemt dit be treurenswaardig, aangezien daar door een reeks voorstellingen moet vervallen, met als gevolg inkom stenderving. Alleen wanneer de show een succes wordt, is het mo gelijk deze misser te herstellen aan het slot van de toernee. 'Ik Jan Cremer' komt tot stand via een uitgebreide samenwerking waarin onder meer Stadsschouw burg-Oosterpoort en het noordelij ke gesubsidieerde toneelgezel schap De Voorziening deelnemen. De opzetkosten bedragen twee miljoen gulden. Daarnaast belopen de dagkosten 10.000 gulden. Er is uitgegaan van 150 voorstellingen in ons land en in België. Na Gro ningen is Antwerpen de eerste standplaats. Co-producent en ini tiatiefnemer is René Solleveld uit Amsterdam. Zijn idee voor de Cre- mer-show op basis van diens eerste twee boeken dateert al uit 1967. Lenneart Nijgh schrijft de teksten, mede op basis van een script van Louis Ferron. De muziek is van Gerard Stellaard. De produktie hangt aan elkaar van opmerkelijke feiten. Zo komen er garanties van WVC (uitzonder lijk voor een amusementsvoorstel- ling), van het Belgische ministerie voor Nederlandse cultuur, van de VARA en van het facilitair bedrijf van de NOS plus de gemeente Gro ningen. De befaamde regisseur Franz Marijnen (bekend van het Jules Verne-spektakel en het vroegere RO Theater) heeft de artistieke lei ding. Hfj noemt het verschijnsel- Cremer een heel bijzonder histo risch fenomeen dat opgekomen is in de vijftiger, zestiger jaren en nu weer actueel en als gegeven rele vant is. De bezetting van 32 mensen be- taat uit: 16 acteurs en actrices (on der wie Peter Tuinman in de titel rol), tien dansers en een live orkest van zes man, gesteund door mu ziek via de geluidsband. Daarnaast enkele tientallen mensen achter de schermen: techniek, produktie, kleding, organisatie en publiciteit. Het is geen musical in de klassie ke zin. Ton Post: „Er is geen ge sproken tekst. Uitsluitend recita tieven en songs. Deze rock opera kan een impuls geven aan het mu sical-wezen en is een uniek experi ment. Mogelijk zijn we bezig hier mee in Nederland een project te ontwikkelen op internationaal ni veau, waarmee we een nieuwe pu blieksgroep aan het theater kun nen binden". GOTHENBURG (GPD) - Scandi navië zal volgend jaar opnieuw de plaats van handeling zijn van het Eurovisie Songfestival. Dankzij een klinkende overwinning van het damesduo Bobbysocks mag het spektakel door de Noren wor den georganiseerd. Vrijwel zeker zal de kustplaats Bergen daartoe worden aangewezen. De 26-jarige Elisabeth Andreas- son en de drie jaar oudere Hanne Krogh waren zaterdagavond na de jurering door het dolle heen. "Noorwegen viert de rest van het jaar feest", voorspelde Hanne Krogh. "Deze overwinning is onge looflijk. Ik ben zo blij, dat ik hele maal niks meer kan zeggen". Haar collega Andreasson be perkte zich op de persconferentie na afloop eveneens hoofdzakelijk tot het uiten van heftige vreugde kreten. Bovendien was zij slechts tien minuten beschikbaar, aange zien een optreden in een Gothen- burgs restaurant wachtte. Terwijl de overige deelnemers zich een weeklang concentreerden op het festival, voldeed Andreasson braaf aan haar contractuele verplichtin gen. "Ik wilde ook mijn optreden na de finale niet schrappen, omdat ik absoluut niet had verwacht dat wij zouden winnen", zo liet zij we ten. Het Noorse duo sleepte de zege overigens op overtuigende wijze binnen. Maar liefst acht landenju- ry's gaven het liedje 'La Det Swin ge' het maximale aantal van twaalf punten. Zeker voor de Noren is dat een ongekende weelde. Jarenlang immers eindigden de liedjes uit dit land steevast in de onderste regio nen. De Scandinavische overmacht kwam voorts tot uitdrukking in de derde plaats van Zweden, dat daar mee de toch nog onverwacht hoog eindigende Britten achter zich liet. Tot halverwege de jurering leek overigens Duitsland rechtstreeks op de zege aan te koersen. De ken tering volgde evenwel door ex treem lage waarderingen van Italië en Groot-Brittannië. Nogal curieus was het dat taalgenoten Zwitser land en Oostenrijk de Duitse for matie 'Wind' tenslotte de genade- AMSTERDAM (ANP) - Het Werk teater uit Amstewrdam gaat deze zomer weer op tournee met de tent. Tussen 20 mei en 15 september worden voorstellingen geboden van het muziekdramatisch spel ,De kroning van Poppea' voor kinde ren, de sprookjesvoorstelling ,Het Lelijke jonge eendje' voor kleuters, en de produkties .Somberman's actie' met teksten van Remco Cam- pert en muziek van Bram Vermeu len, en .Broertjes' gemaakt en ge speeld door Frank en René Groot hof, in achtereenvolgens Arnhem, Den Haag, Eindhoven, Antwerpen, Den Bosch en Amsterdam. Werkteater maakt voor de tour nee deel uit van de Boulevard of Broken Dreams van de stichting Carte Blanche. De Boulevard om vat vijf tenten: paradetheater, dan spaleis, oranjerie, bogentent en werktheatertent. Binnen en buiten wordt opgetreden, ook door ande ren dan het Werkteater en niet al leen met toneel en muziek, maar ook met mime en poppenspel. slag toebrachten door geen enkel punt te verstrekken. De uiteindelij ke achterstand op het winnende Noorwegen bedroeg maar liefst achttien punten. Uit het puntenverloop kan de conclusie worden getrokken dat de diverse landenjury's opmerkelijk veel liedjes kwalitatief op hoge prijs stelden. Illustratief in dit ver band in het feit dat maar liefst veertien van de negentien werkjes een of meer keren werden getrac- teerd op twaalf dan wel tien pun ten. Ook de vakmensen die het festi val bijwoonden, waren trouwens unaniem van oordeel dat het ni veau van de inzendingen ditmaal opvallend hoger lag dan in voor gaande jaren. Hier en daar werd zelfs de stelling gehoord dat deze dertigste editie een van de sterkste uit de gehele Songfestival-historie Grap Een ander opmerkelijke zaak was het vakmanschap waarmee de Zweedse televisie zaterdagavond de liedjeswedstrijd in beeld bracht. Een uiterst levendige regie zorgde ervoor dat de naar schatting 600 miljoen kijkers bij voortduring aantrekkelijke plaatjes kregen voorgeschoteld. Het programma werd bovendien op hartveroveren- de wijze gepresenteerd door Lill Lindfors. Zij kwam zingend op, babbelde de liedjes vervolgens op ontwapende wijze aan elkaar en liet in de slotfase menigeen verstij ven door het verlies van haar rok. Lindfors speelde dit curieuze on derdeeltje zo knap, dat er een golf van ontzetting door de hal rolde. Na afloop vertelde de presentatri ce, die via een soort goocheltruc haar blote benen weer razendsnel bedekte, dat slechts enkele men sen van tevoren op de hoogte wa ren van de grap. Bevrijdingsconcert door: het Rijn lands Christelijk Mannenkoor o.l.v. Sander van Marion. Cantorij Grote Kerk, Monnikendam o.l.v. Rudolf Grasman, The Ambassadors, Hamil ton Canada, o.l.v. Harold de Haan, met solistische medewerking en be geleiding van Louis van Dijk, piano en Addie de Jong, orgel. Begeleiding The Ambassadors: Christ Teeuwsen. Algehele leiding: Sander van Ma rion. Gehoord op 5 mei in de Pieters kerk in Leiden. LEIDEN - In een bomvolle Pie terskerk, die sinds mensenheu genis het middelpunt is geweest in de geschiedenis van de stad Leiden, herdachten burgemees ter en burgerij gisteravond veer tig jaar bevrijding van ons land met een indrukwekkende muzi kale manifestatie. Waar naast het Rijnlands Christelijk Mannen koor, de Cantorij de Grote Kerk uit Monnikendam en het uit Ca nadese Nederlanders bestaande mannenkoor The Ambassadors, Hamelton uit Canada bovendien te genieten viel van het improvi satietalent van Louis van Dijk, piano èn Addie de Jong op het Pieterskerkorgel. De algehele leiding van dit door de Stichting 5-Mei Comité georganiseerde herdenkingscon cert lag in handen van dirigent Sander van Marion. Hij wist de nostalgische, dankbare en vader landslievende gevoelens die ve len van ons dezer dagen parten spelen op sfeervolle en zinvolle Drie koren in Leidse Pieterskerk wijze te vertalen in een aantal in dringende liederen. Zoals in het door de gezamenlijke koren uit gevoerde 'gebed om de Vrede' (gezang 285) tot uitdrukking kwam en het fraai vertolkte 'Do- mine Salvum en Benedictus' (Uit Messe Solennelle) van Charles Gounod door het Rijnlands Man nenkoor. De speciaal voor deze gelegen heid uit Canada overgevlogen 'The Ambassadors', waarvan de meeste zangers van Nederlandse herkomst zijn, gaven met een fraai opgebouwd programma van Canadese liederen een nostalgische terugblik op onze Canadese bevrijders. Onder de dynamische leiding van dirigent Harold de Haan en begeleid door organist/pianist Christiaan Teeuwsen viel geen spoor van vermoeidheid te ontdekken tij dens hun overvolle Nederlandse tournee. programma was de champagne- lichte improvisatie door het 'vleesgeworden compromis tus sen jazz en klassiek', Louis van Dijk in zijn waanzinnig geraffi neerde en in alle stijl- en toon soorten gevleugelde Piet Hein rapsodie. Terwijl organist Addie de Jong op lichtvoetige- en speelse wijze in 'Merck toch hoe sterek' zijn vaderlandsliefde ten beste gaf. Erg mooi en heel zui ver leverde de Cantorij van de Grote Kerk van Monnikendam haar bijdrage aan dit omvangrij ke programma in 'Wie lieblich sind die Boten' van Mendelssohn en de fraaie uitvoering van 'Wat vlied of bezwijkt' (Gezang 470). Hoe levendig de bevrijding nog in veler geheugen ligt be wees het uit volle borst door alle aanwezigen in de Pieterskerk ge zongen 'We shall live in peace'; dat het indrukwekkende sluit stuk vormde van deze manifesta tie. ANNEKE VAN VLIET AMSTERDAM (ANP) - Toneel groep Baal geeft van 20 tot en met 27 mei tenminste vier voorstellin gen van Anski's Dibboek in Jeru zalem. Dat gebeurt in het kader van het Israël Festival. Het festival staat dit jaar in het teken van Beckett en Dibboek. Be halve Baals enscenering van Dib boek (vertaling en bewerking Ju- dith Herzberg en Mira Rafalowicz, drie Dibboeks in drie talen, regie Leonard Frank en muziek De reis van Baal naar Israël Jeff Hamburg), is ook de Schau- mede mogelijk gemaakt door ee bühne uit Berlijn met zijn versie extra subsidie van het ministerie voor twee personen te zien, evenals van welzijn, volksgezondheid en het Khan-theater uit Jeruzalem: cultuur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 9