b p] k je nj Briljant proza van Machado de Assis O Fante tax i leven Ongewone thriller uit Brits Guyana *5- DE KEER Opvallend debuut 13-jarig meisje zandvliet1 'De wondere zoon': een matig boek Oorlogsboeken voor jongeren DONDERDAG 2 MEI 1985 Een niet alledaagse verschijning: een thriller uit Brits Guyana. En kele jaren geleden geschreven door Roy A. K. Heath, die er in middels de literatuurprijs van het Britse dagblad The Guardian voor heeft ontvangen. Nu kan men niet blindvaren op dergelijke onderscheidingen, maar het is een feit dat Heath op subtiele en bewogen wijze het beeld geeft van een onzekere en gesloten jongen uit de mid denklasse, die in Georgetown in de schaduw van zijn broer op groeit tot een uiterst oneven wichtige persoonlijkheid. De man weet met de teleurstel lende omstandigheden geen raad en ten slotte vermoordt hij de hem min om meer opgedrongen vrouw. Niet de angst om te falen houdt hem voortdurend bezig, het is meer de angst dat anderen dat zullen zien. In heldere stijl te kent Heath de loop der drama tisch gebeurtenissen in een voor ons niet altijd voor de hand lig gend cultuur. Een gelukkige greep van Het Wereldvenster. Voorts: 'Een moordprimeur' en 'Het kamerscherm', twee ver halen die eens als feuilleton wer den geschreven door een aantal leden van de Detection Club, waarin vele prominenten zitting hadden. Om enkele grote namen te noemen: Agatha Christie, Hugh Walpole, Dorothy Sayers. Stuk voor stuk schreven zij een aflevering. Ik ben niet zo en thousiast over dit verbrokkelen de genre, maar het is interessant genoeg om er kennis van te ne men. (Sijhoff, prijs 19,50) 'Dreiging uit Praag' schreef Helen Maclnnes al meer dan der tig jaar geleden. Het is nu weer verschenen. Natuurlijk is het nog zo goed, maar het blijkt toch erg gedateerd te zijn. Menselijke verhoudingen, waarover van daag de dag geen wenkbrauw meer wordt gefronst, waren toen kennelijk aanleiding tot schok kende gebeurtenissen. Het doet daarom na zoveel jaren nogal zoet aan. (Sijhoff, prijs 19,95). KOOS POST De Braziliaanse schrijver Ma chado de Assis werd in 1839 ge boren in Rio de Janeiro. Zijn ou ders waren eenvoudige burger mensen. Van de eerste vijftien jaar van zijn leven is hoege naamd niets in de literatuurge schiedenis opgetekend. Wel we ten we dat Machado de Assis nogal ziekelijk was; hij leed aan epilepsie en kampte met een oogziekte. Dit alles verhinderde hem niet op latere leeftijd een hoge overheidsfunctie te verwer ven en ettelijke romans, novellen en essays te schrijven. Van die romans zijn er tot nu toe drie door August Willemsen vertaald. Na mij te hebben verza digd aan de overvloed van Zuid- amerikaanse literatuur van de afgelopen jaren heb ik - ik moet het tot mijn grote schande be kennen - de eerste twee romans ongelezen gelaten. Dat is, achter af bezien, dom van mij geweest. Had ik de geestelijke buikriem een gaatje verder gezet, dan zou ik al veel eerder kennis hebben kunnen maken met het meest briljante proza dat mij de laatste jaren onder ogen is gekomen. Dat werd mij duidelijk na het le zen van de roman "Dom Casmur- ro', een kloek, mooi gebonden, boekwerk dat onlangs bij De Ar beiderspers is verschenen. Dom Casmurro, hetgeen zo veel betekent als 'Heer Nurks', is een oude weduwnaar die de ba lans opmaakt van een turbulent leven. Om zich zijn jeugd zo nauwkeurig mogelijk voor de geest te kunnen halen, heeft hij zijn intrek genomen in een wo ning, die een soort replica is van zijn geboortehuis. Maar hoewel alles tot in de details is nage bootst, wil het verleden maar niet echt tot leven komen. "En toen was het dat de op de wan den geschilderde bustes tot mij begonnen te spreken, zeggende dat, aangezien zij er niet in slaag den voor mij de voorbije tijden te doen herleven, ik de pen moest opnemen om van enkele te ver halen." Hoofdthema van de roman is de liefde van Dom Casmurro voor zijn buurmeisje Capitu. Omdat haar eerste kind dood is geboren heeft de moeder van Bentinho, zo luidt Dom Casmur- ro's voornaam, bij de geboorte van haar zoon gezworen dat ze hem priester zal laten worden. Als Bentinho zo'n jaar of veer tien is, vangt hij een gesprek op waarin de huisvriend, José Dias, zijn moeder, die al vroeg wedu we is geworden, aan die gelofte herinnert. De man heeft daar zo zijn redenen voor, maar de be langrijkste is wel dat hij heeft op gemerkt dat Bentinho wat al te veel uren in het gezelschap van het buurmeisje doorbrengt. Hij vreest dat hij verliefd op haar is. Dat zou geen ramp zijn, als het meisje maar uit een gelijkwaar dig milieu kwam. Dat is niet zo. De ouders van Capitu zyn in te genstelling tot die van Bentinho niet gefortuneerd. Haar vader is maar een gewone ambtenaar, die maatschappelijk gezien weinig in de melk heeft te brokkelen. Bentinho is dus een goede partij voor hun dochter. De naïeve Bentinho hoort voor het eerst de gevoelens die hij voor het buurmeisje koestert door een ander benoemen. Hij kan haast niet wachten om zijn liefde aan Capitu te bekennen. Als hij naar haar toe wil gaan, ziet hij dat ze net bezig is zijn naam op de muur te krijten. De liefde blijkt wederzijds, al lijkt er bij het meisje sprake van enige berekening. Ze zweren plechtig met elkaar te trouwen, wat er ook gebeurt. Het priesterschap van Bentinho moet hoe dan ook worden voorkomen. Samen met Capitu en de huis vriend José Dias, die omslaat als het blad aan een boom als hem een Europese reis in het vooruit zicht wordt gesteld, worden er sluwe plannen beraamd om aan het kazuivel te ontkomen. Ben tinho, gehoorzaam als hy is, gaat met tegenzin naar het seminarie, maar hij voelt zich gesterkt door hinderlijk stereotiep vastklampt aan de veilige carrière die hij in Amerika heeft gemaakt. Zijn po gingen iets van het verleden te hervinden lopen voorspelbaar op niets uit en de verwarde politie ke, sociale en economische ge sprekken die hij her en der voert, maken hem nóch de lezer iets wijzer. Een mislukt romanperso nage. Dat geldt minder, literair al thans, voor zijn vriend Mees Fis set, "een vitale maar maatschap pelijk in feite afgeschreven Ne derlandse journalist, het nieuwe type van de werkloze intellectu eel, die zijn gevoel van eigen waarde probeert te behouden". Dat probeert hij tenminste: hij snuffelt rond in kranten en no teert allerhande zaken die nooit Groot Nieuws zijn geworden, maar tezamen een weinig rooskleurige toekomst voor de mensheid doen veronderstellen. Hoewel Fisset meer herken ning oproept bij de lezer dan zijn treurige Amerikaanse tegenpool, blijven z(jn innerlijke roerselen ook behoorlijk vaag. Dat de voor malige journalist een aanbod af slaat om een column te verzor gen voor een "kwaliteitskrant" om de verkoop te bevorderen is logisch gezien de opdracht: "De vrouw. Destijds met een griffel bekroond. (uitg. Westfriesland) 'Blijf van mijn fiets af, Gertie Evenhuis: Drie verhalen in een boek over de oorlog, o.a. kinderen in het verzet en het uitmoorden van de mannelijke bevolking van Put ten door de Duitsers. (uitg. Elsevier) Het luik in de vloer, René van Harten: Een eenvoudig geschreven verhaal over enkele gebeurtenis sen tijdens de oorlog, speciaal voor kinderen die moeite hebben met lezen. (uitg. Leopold) 'Oorlog zonder vrienden', Evert Hartman: Een 14-jarige zoon van een NSB'er wordt geconfronteerd met de negatieve reacties van zijn omgeving en gaat langza merhand twyfelen aan zijn va ders idealen. (uitg. Lemniscaat) Engelandvaarders, K.Norel: Oorlogsavonturen van een Ur- ker vissersjongen, die naar Enge land vlucht en zich aansluit bij het verzet. Ouderwets geschre ven, maar onderhoudend. (uitg. Elsevier) De kinderen van het Achtste Woud, Els Pelgrom: de wetenschap dat hij het er geen eeuwigheid hoeft uit te zitten. De moeder van Bentinho, die tijdens het verblijf van haar zoon op het seminarie zeer gehecht is geraakt aan Capitu, in wie zij een uiterst geschikte huwelijkskan didaat voor haar Bentinho her kent, is maar al te blii als José Dias met een oplossing komt die haar in staat stelt zich onder de eed uit te wurmen. Weldra is er geen wolkje meer aan de hemel en 'krijgen' Capitu en Bentinho elkaar. Eind goed, al goed, ben je dan geneigd te denken. Mis evenwel. Capitu en Bentinho krijgen een zoon. De vader is aanvankelijk dol op zijn kind totdat hij op een dag iets afschuwelijks ontdekt Machado de Assis aan het uiterlijk van de jongen. Zijn zoon lijkt als twee druppels water op zijn beste kameraad Es cobar, met wie hij bevriend is ge raakt op het seminarie, en die net als hij voor een werelds bestaan heeft gekozen. Als Escobar na een dodelijk ongeluk moet wor den begraven en Bentinho de smachtende blik opmerkt die zijn vrouw werpt op het lijk, krijgt hij de neiging zijn levenlo ze vriend met doodskist en al de straat op te smijten. De herinneringen van Dom Casmurro zijn ondergebracht in 148 kleine hoofdstukjes. Het is of monologue intérieur van de man die werkloos werd... Schuldeloos aan de kant gezet. Door een sa menleving die haar problemen niet aan kan". Iedereen heeft recht op behoud van eigenwaar de. Maar dat Fisset niet verder komt dan het filosofisch onge twijfeld integere naslag-, knip- en plakwerk en het stuk laten lo pen van zijn ogenschijnlijk vrij hechte huwelijk is dwaas en naar mijn smaak onwaarschijnlijk. Dat zijn vrouw Jeannet hem om zijn starheid en innerlijke afslui ting verlaat, daarentegen uiter mate begrijpelijk. De wondere zoon is niet alleen om die magere karakterbeschrij vingen een matig boek; het is als of de schrijver op twee gedach ten hinkt: een idee uitdragen van een krampachtig naar een som ber doel voortstruikelende maat schappij, belicht vanuit twee ver schillende gehandicapte perso nages; en anderzijds een roman te schrijven, een verhaal waarin diezelfde personen in hun rela ties en eigen levén de lezer van hun bestaanbaarheid dienen te overtuigen. Als men zo van het ene been op het ander hipt, ra ken deze instrumenten van voortstuwing in elkaar verward en valt men op zijn bek. Niet écht hard in dit geval, daarvoor is het boek ook weer te vlot geschre ven, maar prettig is het niet. Ik val - als lezer - liever niet mee. ROB VOOREN Ger Verrips, De wondere zoon. Uitg. De Arbeiderspers, Amsterdam 1985, 29,50. Belevenissen van een 13-jarige joods meisje dat tijdens de oor log met haar vader onderduikt op een boerderij. Een destijds bekroond verhaal. (uitg. Kosmos) Hij was mijn buurjongen, Hans Peter Richter: Een van de meest indringende boeken over de oorlog. Een ver haal over twee gezinnen in Duits land die door het nazi-regime on herroepelijk uit elkaar worden gedreven. (uitg. Elsevier) Oorlogswinter, Jan Terlouw: Een jongen raakt betrokken bij het verzet tijdens de oorlog, waarbij een goede vriend een verrader blijkt. (uitg. Lemniscaat) Uitverkoren, Beccy de Vries: Een bundel verhalen en ge dichten over mensen die tijdens de oorlog vervolgd zijn. (uitg. Querido) Reis door de nacht, Anne de Vries: Een boek over de ervaringen van een Drents gezin tijdens de oorlog, geschreven vanuit een protestants-christelijke achter grond. Nu in een speciale editie verschenen waarbij vier delen in een band zijn gebundeld. Prijs f 17,90. (uitg. Callenbach) Machado de Assis bang is ge weest de lezer te overvoeren. Nee, kleine, mooi afgestreken, hapjes, dat eet lekker weg. Van die sympathieke consideratie met de lezer getuigen ook tus- senwerpingen als 'Ik zal het niet te lang maken.' en 'Schud uw hoofd, lezer; maak alle gebaren van ongeloof. Gooi dit boek zelfs weg, als verveling u daar niet al eerder toe gedreven heeft...'. Ik heb het nu wel over 'de le zer' maar opvallend vaker richt Machado de Assis zich tot een 'lezeres', met wie hij een innige relatie lijkt te willen aangaan. Dat klopt ook wel, want in een eerdere roman heeft de auteur zijn stijl eens als volgt omschre ven: "...mijn stijl is zoals mijn maaltijden met Virgflia waren d-Wijn, fruit, compote. We aten, zeker, maar het was een eten dat werd geïnterpuncteerd met lie ve woordjes, tedere blikken, kin derlijke dwaasheden, een einde loze stoet van die terzijdes van het hart die de werkelijke, onon derbroken dialoog der liefde zijn. Af en toe een kibbelpartijtje om het al te zoetige van de situatie te temperen." Ja, déze schrijver is zelf inder daad zijn beste critius. Wat moet ik hier nog aan toevoegen? Dit misschien: dat Machado de-Assis ook heel schelms uit de hoek kan komen. Neem bijvoorbeeld dit voorval: de jonge Bentinho ziet op straat hoe een vrouw strui kelt, een ongelukje waarbij haar benen tot aan de boorden van haar kousen zichtbaar worden. Jammer voor de bewuste dame, maar pikant voor de toeschou wer. Op de jongen maakt het in elk geval nogal indruk. Macha do de Assis legt Dom Casmurro de volgende woorden in de mond:"Niet in staat die beelden uit mijn geest te bannen, nam ik mijn toevlucht tot een pact tus sen mijn geweten en mijn ver beelding. Mijn visioenen van vrouwen zou ik voortaan slechts als incarnaties zien van de zon den, en juist daarom aanschouw baar, als de beste methode om mijn karakter te stalen en te ster- kea voor de bittere gevechten 1940. De jongen die in de open bare leeszaal van Los Angeles zat en al heel wat meesterwerken had verslonden, pakte een boek dat hij nog niet kende: 'Ask the Dust'. Hij begon te lezen. Na de eerste regels was hij verloren, in de goede zin des woords. "Als een man die goud had ge vonden op de vuilstort nam ik het boek mee naar de tafel. De zinnen rolden soepel over de bladzij, ze vormden een stroom. Elke regel had zijn eigen kracht en werd weer gevolgd door nog zo'n zin. De substantie van elke zin gaf de pagina een vorm, een gevoel dat er iets in gekerfd stond. Hier was eindelijk een man die niet bang was voor emo tie. De humor en pijn waren ver mengd in een schitterende een voud. Het begin van dat boek was een wild en enorm wonder voor me". Charles Bukowski is hier aan het woord, de schrijver die ook in Nederland bekendheid geniet als chroniqueur van het leven aan de zelfkant. Het boek dat hij las, was geschreven door John Fante, de zoon van Italiaanse im migranten die een paar mooie boeken schreef. Eén van die boeken is nu in het Wie niet weg is wordt gezien, Ida Vos: Een eenvoudig verteld verhaal over een joods meisje. dat moet onderduiken. (uitg. Leopold) Apart vermeld ik de reeks Jon ge Geuzen van de Friese schrij ver U.G. de Jong. Vijf verhalen over de ervaringen van een 15-ja- rige Friese jongen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het eerste boek speelt zich af in begin 1940, wanneer de hoofdpersonen voor het eerst worden geconfronteerd met het verschijnsel oorlog. De Jong weet de mengeling van spanning, angst en afschuw re delijk onderhoudend weer te ge- In de andere delen komen al lerlei facetten van de oorlog naar voren: het verzet, de jacht op de joden, het heulen met de bezet ters enz. De serie doet zeker au thentiek aan en is ingehouden geschreven, zonder gezwollen taal of overdreven heldendaden. Jammer dat de schrijver te veel informatie kwijt wil. De vaart van elk verhaal wordt sterk afge remd en voor de lezer is het soms moeilijk om de aandacht vast te houden. Titels: Ze kwamen bij nacht, Klopjacht in het veen, Vuurpijl in de nacht, Vlucht in het moe ras, Als ratten in de val. Uitgever is de Friese Pers Boekerij, prijs van de eerste twee delen f 14,25, van de overige f 15,50. MARGOT KLOMPMAKER des levens. Ik formuleerde dit niet in woorden, en dat was ook niet nodig; het pact werd stil zwijgend gesloten, met enige weerzin, maar het werd geslo ten." Dit is subliem. Vooral dat 'met enige weerzin'. Als Willem Jan Otten dat had geweten, had hij dit argument vast in zijn plei dooi voor de pornografie opge- Is dit boek nu een roman over de ontrouw? Ja en nee. Er wordt weliswaar op gezinspeeld dat Ca pitu overspel heeft begaan, maar echt bewezen wordt het nergens. Daar is het Machado de Assis uit eindelijk ook niet om te doen. "...het is de intrinsieke valsheid van hét drijfzand dat wij leven noemen", die hij zichtbaar wil maken, meldt de schrijver van de achterflap. Het zal wel zo zijn, maar voor mij is 'Dom Casmurro' vooral een roman waarin een man te rugkijkt naar zijn liefde als naar een toneelspel waarin hem op het laatst nog de hoofdrol is ont nomen. De kwaadheid is najaren gewekèn. Het irriteert hem nog wel, maar hij is niet echt boos meer op het lot, die onbetrouw bare regisseur. Hij moet zelfs be kennen dat het 'stuk' hem deson danks heeft geboeid. Het is het soort geestesgesteldheid waarop de ouderdom het patent lijkt te hebben. Een troostend vooruit zicht. Maarten 't Hart heeft in zijn re censie over dit boek al gewezen op het voortreffelijke nawoord van August Willemsen. Hij had graag nog iets nieuws te berde willen brengen over deze auteur, maar het gras was hem door de vertaler voor de voeten wegge maaid. Dat ligt bij mij wat an ders. Voor mij heeft Willemsen het gras juist gezaaid. CEES VAN HOORE Machado de Assis, Dom Casmurro, vertaald en van een nawoord voor zien door August Willemsen, Uitge verij De Arbeiderspers, Amster dam 1984. Ook de twee andere romans van Machado de Assis, 'Posthume her inneringen van Brés Cubas' en 'Quincas Borba', zijn bij De Arbei derspers verkrijgbaar. John Fante Nederlands vertaald: 'Wacht tot het vooijaar Bandini'. Ik wil niet zeggen dat ik hetzelfde ervaarde als Bukowski toen ik voor het eerst in een roman van Fante be gon, dat zou overdreven zijn, maar ik weet nog dat het begin van 'Wait until Spring, Bandini', indertijd wèl grote indruk maak te. En ook tijdens het lezen van de Nederlandse vertaling was dat idee er weer: dit is literatuur. Voor wie me niet gelooft hier het begin van de roman: "Hij liep te gen de diepe sneeuw te schop Een kwalitatief goed boek, ge schreven door een 13-jarige. Be staat dat? Ja (we hebben Anne Frank ten slotte), ipaar dergelij ke publicaties blijven uitzonde ringen. Een van die zeldzame ta lenten is Fabiènne Meershoek, een pittige middelbare scholiere uit Hilversum. Een duizendpoot met talloze hobby's, waaronder viool spelen, dansen en schrij ven. Talentvol schrijven. Dat blijkt wel uit het feit dat een door haar geschreven scenario is verfilmd en uit haar onlangs ver schenen boek Post op zondag. Post op zondag is een ouder wets avonturenverhaal rond twee vriendinnen, Winnie en Ida. Het avontuur begint op een re genachtige zondag met een ge heimzinnig briefje dat tegen Winnie's raam wordt gegooid. Een cryptisch briefje waar de vriendinnen weinig van begrij pen, met de tekstvoorbij Zon dag vind je iets misschien. Een Zonaanbidder'. Er staat iets te gebeuren, dat is duidelijk. De meisjes ontdekken dat Zondag ook de naam is van een villa in een naburig bos, waar onbekende mannen rondschar relen. Vervolgens bijten de twee 'De moordenaar' door Roy A. K. Heath. In de Derde Spreker-serie van het Het Wereldvenster 20,-) .Voor liefhebbers van thrillers, avonturenromans en het betere griezel werk is er de laatste tijd ook een aantal boeken met wat oudere inhoud verschenen. Bijvoorbeeld: 'De Satanskin deren' en andere verhalen die Stephen King in de jaren zeven tig schreef. In het titelverhaal staat een groep religieuze kinde ren centraal die in hun omgeving een afgrijselijk schrikbewind uit oefenen. En ook in de andere verhalen mondt het alledaagse uit in een nachtmerrie. (Veen, prijs 19,50) pen. Alles stond hem tegen. Hij heette Svevo Bandini en hij woonde drie blokken verderop in de straat. Hij had het koud en er zaten gaten in zijn schoenen. Die ochtend had hij de gaten van binnen gedicht met stukken kar ton van een macaronidoos. De macaroni uit de doos was niet be taald. Daar had hy aan gedacht toen hy het karton in zijn schoe nen legde". 'Wacht tot het vooijaar Bandi ni' zijn jeugdherinneringen van Fante. Evenals het geval was met Fante groeit de hoofdpersoon in deze roman, Arturo Bandini, op in een Italiaans metselaarsgezin. Het gezin wordt voortdurend ge teisterd door armoede en zeker in dit jaargetijde: de winter. Als het sneeuwt en vriest, kan de va der immers niet metselen en rest de moeder, een vrome vrouw, niets anders dan te bedelen bij de hardvochtige kruidenier die deze armoedzaaiers wel eens zal laten weten wie hij is. De sfeer in dit gezin weet Fan te treffend te beschrijven, bijna terloops vertelt hij dingen over de moeder, de twee broertjes van Arturo en over de vader, een man die in deze winter de kuierlatten zich vast in het raadsel rond de villa. Dat het ook heel gevaarlijk kan zijn om je neus in ander mans zaken te steken merkt Win nie pas als het te laat is. Maar wees gerust, alles loopt goed af. Het is moeilijk te geloven dat Post op zondag door zo'n jong ADVERTENTIE BOEKHANDEL LEIDEN LEIDERDORP OEGSTGEEST - KATWIJK VOORSCHOTEN Alle op deze pagina besproken boeken zijn bij ons dlrekt lever baar, óf vla onze TERMINAL te bestellen en dan binnen drié da- gen verkrijgbaar. neemt en by een ryke dame in bed belandt. Arturo is een soort Kees de jongen. Een rauwe versie, dan wel te verstaan. Hij haat zijn va der, heeft tegelijkertijd eigenlijk sympathie voor hem; hij wil graag trouwen met Rosa, maar zy moet hem niet en hy wil een groot sportman worden. Maar ja, in de winter kun je niet oefenen, je zou op het veld tot aan je en kels in de modder zakken. Wat moet hy dan? Wacht tot het voor jaar Bandini. Het vooijaar, de toekomst waarin alles ten goede zal keren, tenminste... Vaak blijven romanfiguren do de personages. In het hoofd van de lezer willen ze maar niet tot leven komen, alle mooie vond sten van de schrijver ten spijt. Fante beheerst de kunst om ze te laten leven. Ik denk dat dat niet in de laatste plaats komt doordat hij met zijn personages praat: "Waar heb je dat geld vandaan, Bandini? Gewonnen met poker. Ik heb tien dagen poker ge speeld. Zo". Wacht u vooral niet tot het nieuwe vooijaar om dit boek te lezen. WIM BRANDS Wacht tot het voorjaar Bandini John Fante Uitgeverij Meulenhoff Vertaling: Mea Flothuis meisje is geschreven. Zouden ouderen de jeugd dan zo chro nisch onderschatten, dat ik met dit vooroordeel behept ben? De uitgever heeft me verzekerd dat er aan het oorsprohkelyke ma nuscript nauwelijks iets is veran derd, afgezien van een ander slot. Taalgebruik, bepaalde uitdruk kingen, het is allemaal Fabien- nes eigen idee. Ik vermoed dat zy een liefheb ber is van avonturenverhalen, want de ingrediënten en de uit werking doen sterk denken aan de avonturenboeken die ik zo'n vijftien jaar geleden las. Dat is vooral te merken aan de stereo tiepe tekening van de personen en bepaalde elementen in het verhaal: Winnes moeder is jour naliste en houdt zich bezig met een geheimzinnige smokkelaars bende, mysterie rond een gou den schat enz. Allerminst sto rend, maar het doet soms wat kneuterig aan, een indruk die wordt versterkt wanneer de schrijfster hier en daar een plechtstatig en belegen taal be zigt. En toch, een fijn boek om te lezen. Heel spannend, soms wat ongeloofwaardig, maar een knie soor die daarop let. Post op zondag, Fablenne Meers hoek, uitg. Fontein, f 19,50 Van Amerikanen hebben wij in Europa over het algemeen een al dan niet vertekend, maar in elk geval weinig positief beeld. Wij vinden hen arrogant, naïef, plat, geldbelust en egocentrisch - om maar enkele vooroordelen op te noemen. In de nieuwste roman van Ger Verrips, De wondere zoon, doet de auteur maar weinig pogingen deze karikatuur le nuanceren. Dat is wat vreemd omdat het wel de thematiek van de roman, de vervreemding van een Hollander die na dertig jaar verblijf en carrière in Amerika terugkeert en bar weinig snapt van "de mentale en sociale om wentelingen die we hier in de ja ren zestig en zeventig meemaak ten", versterkt - maar ook ver zwakt: zulke Archie Bunkers kan ik me toch maar moeilijk voorstellen, anno 1985. Een voor beeld: als Sander, na een moei zaam bezoek aan zyn broer Huub die hij dertig jaar niet heeft ge zien, een tijdje in Parijs verblijft, verdwaalt hij en wordt, 's avonds, beroofd in een doodstille ondergrondse. Een Amerikaan van de rechtse stempel die in een vreemde stad door de enge on dergrondse scharrelt en een stel opgeschoten tuig vraagt hem wegwijs te maken. Dat zie ik een Amerikaan in Amerika niet uit halen. Het is trouwens toch een wat onsamenhangend werkstuk, de ze roman. Om het andere hoofd stuk lezen we van Sander die het maar moeilijk heeft met het hui dige Europa, zichzelf en zijn overleden ouders, en die zich De naderende viering van veer tig jaar bevrijding is ook in de boekwinkel nadrukkelijk zicht baar. Stapels boeken met herin neringen en ervaringen varië rend van concentratiekampgru- welen tot de worsteling van twee de generatie joden en NSB-kinde- ren. Vreemd genoeg verschijnt er voor jongeren weinig nieuws. Daarom een klein en verre van volledig overzicht van oorlogs boeken voor de jeugd vanaf onge veer 11 jaar. Er is met name gelet op verhalen die zich afspelen in eigen land. 'Joèl en de veenheks', B.Dub belboer: Verhaal over een joodse jon gen die de bezetters ontvlucht en onderduikt bij een alleenstaande ADVERTENTIE BOEKHAND!! BV Haarlemmerstraat 117 I Leiden-tel. 120421 algemene- en assortimentsboekhandel full-time beste/afdeling levertijd vanaf 2 dagen 'Wacht tot het voorjaar, Bandini

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 19