m, m jê m
mm.
Dammen
Filatelie
KLASSIEK
Fascinerende
Maria-vespers
Lyriek in een
gouden lijstje
Verrassende
kijk op Bach
Suggestie van
sensualiteit
Stabat Mater
zonder koor
Gemengde
gevoelens
KRYPTOGRAM
s M m m
m u m m
m
ZATERDAG 27 APRIL 1985
EXTRA
PAGINA 29
Bijdragen: Paul Korenhof
De Taverner Players.
Andrew Parott
Monteverdi: Vespro della beata
Vergine. Taverner Consort, Ta
verner Choir Taverner
Players o.l.v. Andrew Parrott.
EMI 2701293 (2 lp's), CDC
7470788 (2 cd's).
Over het algemeen lijden uitvoe
ringen van Monteverdi's Maria-
vespers aan iets halfslachtigs,
omdat een duidelijk religieus be
doelde compositie wordt losge
rukt van haar context en een zelf
standig leven moet gaan leiden.
Het resultaat is een schilderij
zonder lijst en in het verleden
hebben verschillende dirigenten
dan ook naar een aanvaardbaar
compromis gezocht.
Andrew Parott, aan wie enkele
weken geleden AVRO's Platen
Publieksprijs werd uitgereikt,
hakte voor deze nieuwe plaatop
name rigoureus alle knopen door
en presenteerde dit schitterende
werk op de enige manier, waarop
het helemaal tot zijn recht kan
komen: als onderdeel van een
traditionele rooms-katholieke
vesperviering. De daardoor ont
stane mengeling van gregoriaan
se antifonen met de vroeg 17de-
eeuwse, sterk dramatisch getinte
muziek van Montiverdi levert
een uitvoering op, die bij"ha twee
keer zo lang duurt als een tradi
tionele 'concertuitvoering', maar
die ook een veel grotere mate
van sfeer, levendigheid en sa
menhang bezit.
De uitvoering door de Taver-
nes, die alle stemmen enkel be
zetten, levert een nog veel door
zichtiger klankbeeld op dan we
gewend zijn, maar doet soms ook
het gebrek aan accuratesse van
enkele vocale solisten beter uit
komen. Over het door Parrott be
haalde eindresultaat zal het laat
ste woord nog wel niet gezegd
zijn, maar zijn uitgangspunten
leveren wel de fascinerendste
Maria-vespers op, die ik tot nu
toe gehoord heb.
Borodin Trio
Dvorak: Pianotrio nr. 3 in f, op.
65. Het Borodin Trio. Chandos
ABRD 1107 (lp), CHAN 8320 (cd).
Voor een groot publiek zal Dvo
rak op de eerste plaats de compo
nist van de 'Nieuwe Wereld' blij
ven, maar een van de absolute
hoogtepunen van zijn kunste
naarsschap had de componist in
1883, tien jaar vóór deze symfo
nie, bereikt met het pianotrio in
f. Dit drie kwartier durende werk
voor viool, cello en piano ont
stond na een jaar van grote natio
nale en internationale successen,
dat tragisch werd afgesoten met
de dood van zijn moeder. De
combinatie van die elementen
verklaart misschien het trage
scheppingsproces, maar ander
zijds ook de zelfverzekerdheid
waarmee de melodieus Dvorak
zich hier weet te uiten. De beno
digde drie maanden compositie
leidden bovendien tot een minu
tieuze aandacht voor details, die
maken dat alle contrasterende
kleuren op een steeds weer ver
bazingwekkende wijze met el
kaar in balans zijn.
Die balans, gecombineerd met
een constant plezier in het musi
ceren zelf, vormt ook een van de
kenmerken van deze sublieme
uitvoering door het Borodin
Trio, dat de lyriek van Dvorak in
een gouden lijstje zet. Een apart
woord van lof verdient de uiter
mate heldere en rustige opname,
waarbij via de compact disc zelfs
de hars op de strijkstok van de
cellist hoorbaar werd.
Academy of
Ancient Music
Bach: Brandenburgse Concer
ten (1-6). The Academy of An
cient Music o.l.v. Christopher
Hogwood. L'Oiseau Lyre 414
187-1 (2 lp's), 414 187-2 (2 cd's).
Dit zijn de bekende Branden
burgse Concerten, maar ik ben
bang, dat niet iedereen ze onmid
dellijk zal herkennen. De uitvoe
ring wijkt niet weinig af van die
waarmee wij in de loop van vele
jaren vertrouwd zijn geraakt.
Hogwood greep in alle gevallen
terug op de oudste versie die er
te vinden was en liet deze uitvoe
ren op originele instrumenten in
solopositie. Dat betekent dus,
dat we hier geen romantische
strijkersgroepen aan het werk
horen, maar ensembles van zes
tot twaalf musici, die in een op
vallende harmonie hun eigen
weg gaan. Dat daarbij tamelijk
vlotte tempi worden gekozen, zal
niemand nog verbazen, maar wel
zal bij menigeen de vraag opko
men, of de sterk syncopische in
slag van sommige delen en de
overheersende positie van be
paalde instrumenten inderdaad
wel zo 'authentiek' is.
Hogwood zou Hogwood niet
zijn, als hij daarbij niet nog een
paar verassingen in petto had.
bijvoorbeeld de opsplitsing van
het eerste concert in drie groe
pen met de strijkers links en de
hobo's met de fagot rechts in het
stereobeeld, terwijl de beide na
tuurhoorns daar in het midden
brutaal tussendoor zitten te toe
teren. Een gevolg van zowel de
gekozen tempi als de gebruikte
instrumenten is wel, dat er voor
al bij de blazers af en toe merk
waardige nootjes tussendoor rol
len, maar dat doet weinig af aan
het bijzondere van deze uitvoe
ringen (die overigens lang niet
bij iedereen in de smaak zullen
vallen!).
Roberta Alexander
Richard Strauss: Liederen op.
10, op. 22, op. 27 en op. 29 Rober
ta Alexander (sopraan), Tan
Crone (piano). Etcetera ETC
1028 (lp), KTC 1028 (cd).
Hier bleek weer eens hoe gevaar
lijk een eerste indruk kan zijn.
Deze plaat opent met 'Zueig-
nung', een van de bekendste lie
deren van Strauss en dat is toe
vallig ook het enige lied dat hier
minder goed uit de verf komt.
Het besluit van Etcetera (een
jong Amsterdams label met een
voorkeur voor minder bekend
repertoire) om vier complete
opusnummers op te nemen,
maakte geen andere volgorde
echter nauwelijks mogelijk. Na
'Zueignung' volgen naast ever
greens als 'Morgen' dan ook ver
schillende liederen die voorheen
niet of nauwelijks op de plaat te
vinden waren, al kan men zich
terecht verbazen over deze ver
waarlozing.
De vertolkingen van Roberta
Alexander maken de verrassing
nog groter en maken voor hon
derd procent de faam waar, die
deze Amerikaans-Nederlandse
sopraan in het buitenland als
Strauss-vertolkster heeft opge
bouwd. Op die ene uitzondering
na horen we hier Strauss in opti
ma forma met net die suggestie
van sensualiteit, die bij deze mu
ziek past. Aanbevolen!
Claudio Abbado
Pergolesi: Stabat Mater. Marga
ret Marshall (sopraan), Lucia
Valentini Terrani (alt), Leslie
Pearson (orgel), London Sym
phony Orchestra o.l.v. Claudio
Abbado.
Pergolesi's Stabat Mater bezit
noch de uitbundigheid van Ros
sini's gelijknamige compositie,
noch de geslotenheid die Verdi
aan zijn zetting wist mee te ge
ven. Recentelijk kreeg het echter
weer de status van meesterwerk
door de manier waarop in de film
'Amadeus' van het slotdeel
'Quando Corpus' gebruik werd
gemaakt. Wie op basis daarvan
deze plaat aanschaft, staat een
flinke verrassing te wachten.
Voor de film werd gebruik ge
maakt van het koor van de West
minster Abbey, terwijl op deze
plaat zelfs helemaal geen koor
voorkomt.
Abbado heeft echter het gelijk
aan zijn zijde, want Pergolesi
schreef zijn Stabat Mater als een
aaneenschakeling van aria's en
duetten voor twee solostemmen
plus orgel en strijkorkest. In
Margaret Marshall en Lucia Va
lentini Terrani beschikte de diri
gent bovendien over twee volle
operastemmen, die niet alleen
tot een schitterende uitvoering
in staat waren, maar het ook met
gemak tegen het instrumentale
aandeel konden opnemen. De
plaat doet vermoeden dat de
techniek daarbij een duidelijk
handje geholpen heeft; via de
aanmerkelijk sfeergevoeliger
compact disc komt de balans
echter natuurlijker over.
Berdien Stenberg
Jaap van Zweden
Dankzij de film 'Amadeus' ge
niet Mozart momenteel een gro
tere populariteit dan ooit, maar
ook de combinatie van 'Berdien
en Jaap' bleek een succesformu
le op te leveren. Een Mozart-
plaat van beiden kon dus niet
uitblijven, maar mijn reactie
daarop is verdeeld. Op de A-kant
vinden we een fragment uit 'Die
Zauberfiöte' in een bewerking
voor piano, fluit en orkest, de
speciaal voor deze gelegenheid
geschreven 'Ode aan Amadeus'
van Louis van Dijk en twee delen
uit twee verschillende fluitcom-
posities van Mozart, beide in een
bewerking van Berdien Sten-
berg. Die A-kant hoeft dus voor
mij niet, behalve mischien als
achtergrondmuziek (altijd beter
dan 'muzak'). Het werkje van
Louis van Dijk bezit kraak noch
smaak en de bewerkingen roe
pen vooral de vraag op, waarom
er zo nodig bewerkt moest wor
den.
Gelukkig blijkt Jaap van Zwe
den wèl in staat de muziek van
Mozart te spelen zoals die ge
schreven staat en het resultaat
horen we op de B-kant met het
vioolconcert in G. KV 216. Van
Zweden toont zich daar een uit
nemend vakman, maar ook een
sensibile solist die met zijn flu
welen toonvorming en zijn voor
keur voor vloeiende lijnen volle
dig zijn eigen stempel op de mu
ziek weet te drukken. De begelei
dingen zijn in handen van het
Concertgebouw Kamerorkest,
samengesteld uit enthousiaste
leden van het "grote" Concertge
bouworkest - en dat is te horen
ook!
Berdien Stenberg en Jaap
Horizontaal
7. Alleen reclame om naar
te kijken? Hij haalt de buit
binnen. 8. Geen jonge en niet
actief bij vader en moeder.
13. Een deel is slechts zuiver.
14. Gemopper waar de pep
uit is. 15. Dat is het hele eiere-
ten. 16. Energie eenheid voor
een dier maakt je een lafaard.
17. Dat geschiedt daar bij die
molen. 20. Behalve die kan
de rest stikken. 21. Met een
verzoek om N maken we er
een rotzooi van. 22. Heb je in
Parijs in een ei gezeten dan
doe je 't daarin. 27. In welke
plaats ga je eten? 28. Ik zie
beslist een gezwelletje bij A.
Verticaal
1. Met de schoonmaak gaat
de bol er af, dat is in. 2. Staat
vaak ginds bij 25 als er opper-'
vlakkig wordt gezocht. 3. De
drank in een vat met muziek.
4. De onderwereld voor P die
in moeilijkheden zit. 5. Hoe
denken we over kikkers? Dat
zoeken we uit. 6. De sigaar en
de onmeetbare borrel. 9. Pas
op dat het slot van de volgen
de er niet in de boom komt.
10. Leven in de lucht. 11.
Voor haar zit Ad in buiten
lands fruit. 12. En dit is voor
hem, vooral voor de laatsten
hiervan. 18. Doen kippen met
vacantie, dat moet duidelijk
zijn. 19. Rusten in fruit. 23.
Dit is de bekende waar we
een hond mee slaan. 24.
Slechts een maand zonder
thee. 25. Dit is dus de andere
kant van deze 2. 26. Textiel
geeft pluizen.
De prijs van 25,- werd toege
kend aan R. de Jong, Leidseweg
455, 2253 JG Voorschoten.
De prijs wordt de winnaar toe
gezonden.
Oplossingen met vermelding
van 'Puzzel' voor donderdag op
briefkaart of in enveloppe zen
den aan Redactie Leidsch Dag
blad, Postbus 54, 2300 AB Lei
den.
In het laatste
Schach-Echo kwam ik een arti
kel tegen waarin onder andere de
partijen Hübner-Nunn, Chand-
ier-Spasski, Robatsch-Miles en
Miles-Hecht werden besproken.
Mogelijk denkt u nu dat het hier
ging om een sterk grootmeester-
toernooi, maar dan hebt u het
mis. De partijen zijn afkomtig uit
de Duitse Bundesliga, waarin
wordt gespeeld om het kam
pioenschap voor clubteams. Nog
meer dan in Nederland lopen er
bij onze oosterburen sponsors
rond die bereid zijn voor grote
sommen geld buitenlandse top-
spelers aan te trekken. Deze
sponsors moeten dit doen uit pu
re liefhebberij, want publicitair
is clubschaak nu eenmaal nau
welijks interessant. De partijen
in de Bundesliga zijn technisch
wel zeer interessant. Van het bo
vengenoemde rijtje vond ik de
volgende partij de aardigste.
Wit: Robatsch (Oostenrijk);
zwart: Miles (Engeland). l.Pf3
Pf6 2.c4 b6 3.g3 c5 4.Lg2 Lb7 5.0-
0 g6 6.d4 cd4: 7.Dd4: (Vervlak
kend is Pd4: Lg2:) Pc6 8.Df4 Lg7
9.Pc3 Tc8 10.Ld2 Pa5 ll.b4 d5 12-
.Tadl (niet cd5: Pd5: 13.Pd5:
Lal:) Ph5 13.Dh4 (DIAGRAM).
Wfr k. w»
4w
WA i.Ai
(Zwart is erg agressief te keer ge
gaan en zijn volgende zet is dan
ook wel haast gedwongen, wil hij
niet in het nadeel raken; dc4:
14.Lf4 kost de dame en 0-0 14.P-
d5: Ld5: 15.La5: kost een pion)
Tijdnoodis een bekend maar
zeer zeker ook een berucht feno
meen in de damsport. Voor de
spelers, die tijdens de partij met
tijdgebrek te kampen hebben, is
het m.n. berucht omdat, willen
ze het vereiste aantal zetten ha
len, dan moet er binnen korte
tijd veel zetten worden gedaan.
Dat leidt tot zenuwachtige toe
standen die vooral de toeschou
wer graag ziet. De volgende par
tij uit het afgelopen kampioen
schap van Nederland 1985 is daar
een goed voorbeeld van.
Stokkel-Scholma: 1.33-29 16-
21 2.31-26 11-16 3.39-33 7-11 4.44-
39 1-7 5.36-31 20-24 6.29x20 15x24
7.31-27 10-15 8.50-44 5-10. Zwart
speelt eigenlijk een opening,
welke analytisch gezien onge
twijfeld niet door de beugel kan.
Maar ja, het betreft hier een dam-
partij tussen twee mensen. 9.34-
30 15-20 10.30-25 10-15 11.41-36
18-23 12.46-41 12-18 13.36-31 8-12.
U begrijpt het waarschijnlijk
wel: zo'n opening vreet tijd.
14.33-29 23x34 15.39x30 2-8 16.44-
39 18-23 17.49-44 13-18 18.39-33 9-
13 19.33-28 4-9 20.44-39 18-22
21.27x29 24x22 22.41-36 19-23
23.39-33 23-28 24.32x23 22-27
25.31x22 17x18 26.26x17 11x22.
Pc4: 14.bc4: Tc4: 15. Dg5!? (Hier
mee geeft wit te kennen dat hij
gelooft dat het offer correct is.
Een weerleggingspoging zou zijn
g4 met bijvoorbeeld Dc8 16.e4
de4: 17.Pg5 of f5 16.e4 met een
onduidelijke stelling) Tc3: 16.L-
c3: Lc3: 17.Pd4 (agressiever is e4)
Dd7 18.De3 Lb4 19.Db3 Lc5 20.P-
b5 Pf6 21.e4 Lc6! 22.a4 a6 23.ed5:
Lb5: 24.ab5: ab5: 25.d6 (met de
bedoeling wat aktiever spel te
krijgen) Ld6: 26.Tcl 0-0 27.Tc6
Lc5 (Beter dan b4 28.Tb6: omdat
zwart nu het zwakke punt f2 on
der schot houdt) 28.Db5: Dd2
29.Tc5: (Dit moet wel omdat de
zwarte loper hier sterker is dan
de toren) bc5: 30.Dc5: De2 31.h3?
(De stelling is nog binnen de re
mise-marge, maar in tijdnood be
gint wit nu zijn pionnenstruk-
tuur te verzwakken) Td8 32.Dc6
Td3 33.Da8+ Kg7 34.Dal Td7 Tel
Dd3 36.Te3 Dc2 37.Tel h5! 38.D-
cl? (De beslissende fout: hier
was h4 noodzakelijk) Del: 39.T-
cl: h4! 40.g4 Td4 41.Tc7 e6 42.KH
Ph7 43.Ke2 Pg5 44.Tc3 e5 45.Tc5
Kf6 46.Tc6+ Pe6 47.Ke3 Kg5 48-
.Le4 Pf4 49.Tc5 f6 en in deze ho
peloze stand overschreed wit de
tijd.
door
Hans Vermin
De opening is afgelopen en men
zou zeggen de spelers bereiden
zich voor op een spannend mid
denspel. Alleen de opening heeft
beide spelers zoveel tijd gekost
dat de resterende zetten "uitge-
vluggerd" moet worden. Wit
heeft nu nog maar 2 minuten en
zwart 1 minuut bedenktijd.
27.33-29 16-21 28.38-33 12-18
29.43-38 8-12 30.30-24 19x30 31.25-
x34? Ondanks de achtergebleven
schijven op 40-45 was 35x24 na
tuurlijk veel sterker geweest.
3121-27 32.34-30 20-25 33.29-24
25x34 34.40x29 6-11 35.45-40 18-
23 36.29x18 12x23. Met name
door wit's 31e zet is zwart nu in
het voordeel gekomen al heeft
het niet veel om het lijf. Beide
vlaggetjes staan echter op sprin
gen. De klok heeft het trouwens
hard te verduren. Er wordt ge
ramd op de klok. 37.30-34 23-28
38.35-30 28x39 39.34x43 13-18
40.43-39 7-12 31.47-41?? Even een
'Ik zat ingegooid en moest de
kleur brengen' is een vaak ge
hoorde kreet, vooral als er goede
spelers aan tafel zitten. Dat in
gooien is een techniek die u in
staat stelt een hopeloos lijkend
contract toch thuis te brengen,
domweg door de tegenpartij het
werk voor u te laten opknappen
dat u zelf niet kunt doen.
85
<3 9 7 54 3
10 9 8 5
V6
AH 10 94 N V B 6 3
C A62 w0<?H8
O A 4 3 V OV62
*B7 Z 5 4 3 2
72
C> VB 10
O H B 7
A H 10 9 8
Zuid opent I KI, waarna u als
west in 4 Sch belandt. Noord
start KI V en speelt klaveren na.
Zuid speelt een derde ronde die
u hoog troeft. U trekt de troeven
en het zou nu naïef zijn noord op
Ru H te taxeren. Die kaart zit na
tuurlijk bij zuid, die immers
heeft geopend, en het verlies van
twee slagen in die kleur lijkt on-
O
10 9 N B
O A 4 3
- Z 5
VOOR 4 JUNI zijn de jaarlijkse
twee Europa-CEPT-zegels ge
pland. Het thema is dit jaar, zoals
reeds gemeld bij de bespreking
van onder andere de Liechten
steinse Europa-zegels, "muziek".
Dit thema is mede ingegeven
door een in het Europees Parle
ment aangenomen resolutie om
1985 uit te roepen tot het Euro
pees Jaar van de Muziek. De aan
leiding tot deze resolutie was op
haar beurt weer het feit dat het
300 jaar is geleden dat de compo
nisten Georg Friedrich Handel,
Johann Sebastian Bach en Do-
Scarlatti werden gebo-
De zegels, beide staande, heb
ben waarden van 50 cent en 70
cent. De zegel van 50 cent (uitge
voerd in de kleuren geel, rood,
grijs en zwart) met daarop een
pianoklavier, is ontworpen door
Jaap Drupsteen, die al negen ze
gels op zijn naam heeft staan en
de zegel van 70 cent (zilvergrijs,
blauw, donkerbrons, turquoise,
geelgroen en paars) met een ge
stileerd orgelfront, is van de
hand van Gielijn Escher, die in
1980 debuteerde met de 50 ct.-ze-
gel ter gelegenheid van het 100-
jarig bestaan van de Vrije Uni
versiteit te Amsterdam.
zetje meenemen moet wit ge
dacht hebben (24-20), maar bij
zo'n belachelijke zet gaan na
tuurlijk de alarmklokken bij
zwart luiden. 41...11-17 (beter 22-
28) 42.37-31 18-23 43.41-37 23-28
44.38-33 14-20 45.42-38 20x29
46.33x24 9-14?? Beide speler
overzien 28-32, 22x42 12-17, 44-
50-45. 47.30-25 12-18 48.38-33 3-9
49.31-26? (beter 33-29) 9-13 50.37-
31 13-19 51.24x13 18x9 52.33-29 9-
13 53.39-34 27-32 54.34-30 17-21
55.26x17 22x11. Eindelijk begeeft
de witte vlag het. Wit heeft z'n
zetten gehaald, de partij echter
niet: 56.30-24 11-17 57.31-26 32-37.
Wit geeft op. Het is een wonder
dat de klok heel is gebleven.
yM>- Wï, '<M
19 O pp
O JHI Cl HP
O
Hl Cl 'Hl Hl
O
Hl Hl Hl Hl
w
O O O
M
door
Ton Schipperheyn
vermijdelijk. Tenzij... u zuid kunt
dwingen ruiten te spelen. En dat
kan inderdaad. U incasseert Ha
H, steekt over naar Ha A en troeft
een harten. Dat leidt tot:
9
O 10 9 8 5
-
C -
O H B 7
9 8
U bent op tafel aan slag en
speelt de laatste klaveren. Zuid
speelt de 9 en u troeft niet, maar
gooit een ruitentje af. Zuid mag
vervolgens kiezen uit ruiten spe
len en u een extra slag te bezor
gen, of klaveren spelen en u
eveneens een extra slag te bezor
gen. Een ander voorbeeld, ont
leent aan ons boekje Elimineren
de Speelwijzen:
V 10 8 4
AV3
O A V5
H 4 2
2 N 6
O 10 874 wnOHB9
O 10 86 <C> B 7 3 2
VB 10 85 Z A 9 7 6 3
AHB9753
^6 52
O H94
-
Als zuid speelt u 6 Sch west
start met KI V - en het zal u nu
weinig moeite kosten de winnen
de speelwijze te vinden die met
wiskundige zekerheid tot 12 sla
gen leidt.
Dan tot slot nog eenmaal het 6
Ha-spel uit de selectiewedstrij
den. N.a.v. de oplossing van de
heer Reurink, eveneens geba
seerd op een ingooi, merkte ik op
dat dat zeker nog niet het laatste
woord zou zijn. Welnu, dat klop
te: west kan namelijk aan de in
gooi ontsnappen door Ha B on
der te gooien, zoals diverse lezers
opmerkten. Oost maakt daarna
de laatste twee slagen.
door Hero Wit
Van beide zegels zullen 14 mil
joen stuks worden aangemaakt.
Dat is één miljoen minder dan
het vorige jaar en twee miljoen
minder dan in 1983. Het zullen er
ongetwijfeld voldoende zijn,
maar we hebben toch het idee
dat er voor deze zegels veel be
langstelling zal bestaan, want het
zullen niet alleen de "Europa
verzamelaars" uit heel Europa
zijn die deze zegels in hun collec
tie zullen willen opnemen, maar
ook de verzamelaars met het the
ma "muziek".
Wat de ontwerpen betreft moet
helaas worden geconstateerd dat
die nogal vlak zijn. Gezien de
vroegere ontwerpen van vooral
Jaap Drupsteen, die getuigen
van veel fantasie en sprankelen
van vindingrijkheid, komt het
pianoklavier mat over. Dan zijn
de zegels met het embleem van
het Koningin Wilhelmina Fonds
onder een grote druppel (1974),
de stamboekkoeien, de beroem
de koeienzegel (1974), 150 jaar
reddingwezen (1974), de zegel
met de invalide voor een ontoe
gankelijk landschap (1977) en de
Europa-zegels van 1979 en 1983
geheel iets anders.
Nu zullen de kleuren het moe
ten doen en dat geldt ook voor de
zégel met het gestileerde orgel
front van Gielijn Escher. Daar
komt nog bij dat beide zegels
niets eigens hebben, niets speci
fiek Nederlands.
De PTT laat nog weten dat de
zegels willen attenderen op twee
grote muziekevenementen. Ne
derland heeft namelijk de orga
nisatie gekregen van de Wereld
muziekdagen van de Internatio
nal Society for Contemporary
Music (ISCM), een jaarlijks festi
val van hedendaagse muziek, die
van 4 tot en met 13 oktober
plaats zullen hebben. Bovendien
wordt aandacht gevraagd voor
het tiende Wereld Muziek Con
cours dat van 5 tot en met 28 juli
in Kerkrade wordt gehouden.
Waren de ontwerpers niet op de
hoogte van deze evenementen of
hebben ze toch een link willen
leggen naar de componisten wier
geboortejaar wordt herdacht?
