Onbegonnen Werft
I
Studente Reinwardt Academie
gaat Verzetsmuseum inrichten
De enige echte 9
komt nooit meer terug
Drie maanden
cel wegens
bedreiging en
diefstallen
'Historische lessen doortrekken naar deze tijd'
PAGINA 4
LEIDEN
VRIJDAG 12 APRIL 1985
Leidse kroniek
door Ruud Paauw
en John Kroon
Turk terug
Opnieuw duikt de naam 'In de
Vergulden Turk' in Leiden op.
Het tot voor kort als Wienerwald
door het leven gaande etablisse
ment aan de Steenstraat gaat
zich weer zo noemen. In de perio
de 1962-1978 had de Turk hier al
onderdak gekregen, na van 1900-
1962 naam en faam (tot ver bui
ten Leiden) te hebben gekregen in
het pand Breestraat 84, waar het
jaren ingeklemd zat tussen V&D
percelen.
Vooral voor Leidenaars met de
wat beter gevulde portemonnaie
was de Turk in de eerste helft van
deze eeuw een begrip. Er is daar,
in de talrijke zalen, wat afgege
ten, gefeest, gebiljart en verga
derd! Het was een zaak met een
geheel eigen sfeer die zich moei
lijk laat beschrijven. Stemmig
pluche, effectvol spiegelglas,
glanzend koper en palmen die
het geheel een aristocratisch aan
zien gaven. Men kléédde zich
voor de Turk.
Toen V&D na vele vruchteloze
pogingen in 1962 er dan eindelijk
in slaagde voor een bedrag vanf
782.000 gulden eigenaar van het
pand te worden, trok de Turk, zo
als gezegd, naar het gebouw aan
de Steenstraat, waar tot op dat
moment 't Schuttershof was ge
vestigd. Maar op die nieuwe plek
herinnerde nog maar heel weinig
aan de oude glorie en statigheid
van de Turk. Je kunt een kop kof
fie op de ene plaats even goed zet
ten als op de andere, maar sfeer
overhevelen - nee.
Van 1962 tot 1978 leidde de
Turk, eigendom van bierbrouwe
rij Skol, een weinig flonkerend
bestaan aan de Steenstraat. In
1978 werd het Wienerwald-con-
cern mede-eigenaar en de naam
'In den Vergulden Turk' werd
uitgegumd. Een nieuwe aanpak
was nodig. Bedrijfsleider Van
der Zeeuw zei bij die gelegenheid
(28 oktober 1978): "De Turk bleek
te zeer gericht op het oudere pu
bliek. Het was een gevestigde
zaak. Een stuk historie in Leiden
weliswaar, maar hij werd altijd
met een bepaalde groep mensen
in verband gebracht. En die
groep was te klein om op te
draaien. Kijk, we willen de pro
fessor graag hier hebben, maar
ook de gewone man, Je kunt het
jammer vinden dat de Turk er
niet meer is, maar het was geen
haalbare kaart meer".
Het V/ienerwald-concern
kampte, zoals bekend, al geruime
tijd met grote problemen en Skol
blijkt nu weer alleen-eigenaar
van het restaurant. De naam In
den Vergulden Turk' komt ver
volgens meteen weer op de prop
pen. Diezelfde Van der Zeeuw
blijkt nog altijd bedrijfsleider te
zijn. En wat voert hij nu ter ver
klaring aan voor de rehabilitatie
van het Turk-imagoVolgens de
krant van gisteren dit:
"We dachten: we nemen de ou
de naam weer aan, want ja, die
Leiden. We willen trouwens so
wieso een beetje teruggaan naar
het verleden. Zo ligt het ook in de
bedoeling om hier en daar veran
deringen aan te brengen. De ou
de tijd moet weer helemaal terug
komen".
Valt dit nu onder de noemer
'mensen zijn veranderlijk' of on
der de slogan 'vakmanschap is
meesterschap'?
de sculpturen van de goden van
de zee (Neptunus) en handel
(Mercurius) en het borstbeeld van
een man met tulband die wel een
Turk zal voorstellen. De familie
Le Pla dreef veel handel met de
Levant, één van hen woonde ja
ren in Smyrna. Vandaar.
De naam 'De Vergulde Druyff
raakte in de 19de eeuw in het ver
geetboek, omdat de huizen in Lei
den toen nummers kregen. De
volksmond gaf het vervolgens de
naam van 'De Vergulde Turk'.
In 1876 vestigde een Amster
damse winkelierster er een kof
fiehuis: 'Café Suisse', wat ge
paard ging met een verbouwing.
In 1884 ging het gebouw weer in
andere handen over, maar het
gen op echt Amerikaansche ma
nier plaats: er waren daartoe on
geveer 200 man opgecomman
deerd, die den arkel en het balcon
opgepropt vulden. Het resultaat
der beproeving was in één woord
schitterend, daar het bleek dat de
constructie desgevorderd nog een
veel grooteren last zou kunnen
dragen. Het behoeft wel niet ge
zegd. te worden dat de beproe
ving, die om half negen plaats
had, een groot getal kijkers trok.
Onder den aanwezigen merkten
wij op den wethouder van pu
blieke werken, den directeur der
gemeentewerken, den inspecteur
der bouwpolitie en veel bouw
kundigen, alsmede den eigenaar
der inrichting, die zich geduren-
Hoe dan ook, Van der Zeeuw
moet toch eens uitleggen hoe de
Turk kan bestaan van een groep
mensen die zes jaar geleden
"geen haalbare kaart meer was".
Historie
De enige echte 'In den Vergul
den Turk' was dus gehuisvest in
het pand Breestraat 84, een ge
bouw met een rijke, markante
historie. Hoe oud het precies is,
weten we niet. In elk geval be
stond het al in de zestiende eeuw.
De vermaarde gemeente-secreta
ris Jan van Hout heeft er een tijd
je in gewoond. Het huis stond be
kend onder de naam 'De Druyff.
later 'De Vergulde Druyff. Inde
jaren 1587-88 bevatte het pand
een tapperij, maar daarha heeft
het eeuwenlang als woonhuis
dienst gedaan. Dankzij een gron
dige studie van A.J. Elen van en
kele jaren geleden weten we vrij
nauwkeurig wie er allemaal ge
woond hebben. Uiteraard kon
den alleen rijken, geleerden en
machtigen een stulpje als dit
voor hun huisvesting kiezen. Van
hen moet vooral de familie Le Pla
wqrden genoemd. Zij waren la
kenhandelaars en hadden het
huis van 1635-1725 in hun bezit.
In de jaren 1672-74 lieten zij het
pand grondig verbouwen. Het
kreeg toen ook de door beeldhou
wer Pieter Xavery ontworpen
timpaan (driehoek) met daarin
bleef als koffiehuis dienst doen.
De eigenaar van de Leidse bier
brouwerij 'De Posthoorn', M.H.
van Waveren, legde er in 1899 de
hand op. Hij vestigde er, na weer
een grondige verbouwing, een
imposant cafe-restaurant dat nu
officieel de naam 'In den Vergul
den Turk' kreeg.
'Café Suisse', aldus Van Wave-
ren, voldeed niet langer "aan de
eisschen des tijds".
Erker
Op aanwijzing van Van Wave-
ren bracht architect H.J.Jesse
aan de voorpui, ter hoogte van de
eerste verdieping, een erker met
balkon aan. Daar was heel wat
over te doen, want velen vonden
het maar een foeïlijk ding. Bo
vendien werd getwijfeld aan de
draagkracht, hoewel de 'bouwpo
litie' het geval had goedgekeurd.
De kwestie liep zo hoog op dat het
gemeentebestuur geen vergun
ning voor de ingebruikneming
wilde geven als niet eerst de
deugdelijkheid van de construc
tie proefondervindelijk werd
aangetoond. Dit uiteraard tot
grote woede van architect Jesse.
Op een ochtend om half negen
in het jaar 1900 werden 200 man
in de erker gestouwd om te kijken
of-ie hield. Het Leidsch Dagblad
van 85 jaar geleden gaf er uitvoe
rig verslag van:
"De beproeving had hedenmor-
de den geheelen tijd der beproe
ving vooraan op het balkon be
vond".
Een wonderlijke zaak die 'be
proeving', merkt A.J. Elen in zijn
studie op, want óf de erker kan
het gewicht verdragen óf hij
komt met de gevel en de 200 men
sen naar berieden. "Deze tweede
mogelijkheid moet men over het
hoofd hebben gezien".
Van Waveren bleef eigenaar
tot 1930 en verkocht het pand
toen voor 121.000 gulden aan W.
Couwenbergh, die al sinds 1910
directeur-gérant was van 'In den
Vergulden Turk'. Onder hem be
gon de grote bloei van het restau
rant. Zijn zoon, W.J.J.C. Couwen
bergh, al sinds 1936 directeur,
werd eigenaar in 1954 en ver
kocht het gebouw in 1962 aan
Vroom Dreesmann, dat er al zo
lang naar smachtte.
Daarmee eindigde een tijd
perk.
Men kan de naam 'In den Ver
gulden Turk' wel weer gebrui
ken, zoals Skol doet, maar men
zal vergeefs streven om de sfeer
van toen te laten herleven.
Vroeger komt nooit meer terug.
Lente (1)
De actiegroep 'een nieuwe len
te' houdt er een verbazingwek
kend gevoel voor logica op na.
Waar het deze studenten in het
De enige échte Vergulde Turk was van 1900-1962 gehuisvest in het
pand Breestraat 84. Hier nog met de (foeilijke) erker, waar in 1900
bij de constructie zo veel over te doen was. (Archieffoto)
enigszins over zijn toeren. In een
vergadering van de universi
teitsraad die kort op de bezetting
volgde, richtte college-voorzitter
mr. K.J. Cath bittere woorden
aan het adres van de actievoer
ders. Het feit dat de beheerder
van het Academiegebouw, custos
in universiteitstaai geheten, en
diens vervanger door de bezet
ting moesten overwerken was
Cath in het verkeerde keelgat ge
schoten. Wellicht was hij daarom
wat rood aangelopen toen hij in
deze vergadering de staf brak
over de actievoerders.
Uit de woorden van Cath be
greep 'een nieuwe lente' dat zij
werd. beschuldigd van "weder
rechtelijke vrijheidsberoving".
Van de custos en plv. custos wel te
verstaan. Actiegroep boos. Zij
vond dat Cath "als jurist de ernst
van zijn beschuldigingen dient
in te zien". Er ging een brief op
hoge poten uit naar het college
van bestuur. Eisen: of Cath zou
zijn beschuldigingen moeten in
kort om gaat is het nieuwe stu
diefinancieringsstelsel van mi
nister Deetman in de vuilver
branding te krijgen. De hoofd
route naar dit doel bevat kenne
lijk vele zijpaden, die deze actie
voerders gaarne bewandelen.
Neem bijvoorbeeld de naam.
'een nieuwe lente'. Zoiets roept
associaties op met lammetjes in
de wei, bloemetjes die de kop op
steken, ontluikende liefdes en an
dere opgewekte zaken. De studen
tenrevolte doemt niet direct op
het netvlies op. Wil je als actie
groep enige ontzag inboezemen,
dan is een naam als 'een lange,
hete zomer' of 'de huiveringwek
kende herfst' natuurlijk veel
doeltreffender.
De actiegroep deed begin fe
bruari van zich spreken. Het lu
strumfeestje van de Leidse uni
versiteit werd danig verstoord
door een bezetting van het Aca
demiegebouw aan het Rapen
burg. Daarvan raakte het college
van bestuur van de universiteit
trekken en ze bovendien niet
meer herhalen, of hij zou aangif
te moeten doen bij de officier van
justitie, zodat deze de zaak ver
der kon uitzoeken. Zou Cath niet
binnen een maay,d (na 27 februa
ri) aan één van deze eisen vol
doen, dan zouden de actievoer
ders zich op gerechtelijke stap
pen bezinnen, kondigden zij aan.
Lente (2)
Het college van bestuur heeft
precies één maand gewacht, al
vorens het de actiegroep schrifte
lijk antwoord gaf. In deze brief
worden de woorden van Cath tot
de leden van de universiteits
raad letterlijk weergegeven. En
kele passages daaruit: "Ik kan u
wel zeggen dat ik emotioneel de
afgelopen dagen zeer gekwetst
ben geweest door de wijze waar
op met het personeel is omge
sprongen door de actievoerders.
Het college heeft u een brief ge
stuurd. U kunt daariji lezen wat
er gebeurd is in het gebouw waar
in feite mensen van hun vrijheid
werden beroofd".
Het college van bestuur trekt in
de brief aan 'een nieuwe lente'
vervolgens deze conclusie: "De
door u geciteerde bewoordingen
van de heer Cath, geplaatst in de
juiste context, kunnen redelijker
wijs niet tot de conclusie leiden
dat hier sprake is geweest van
een vooropgezette bedoeling ie
mand te beschuldigen van straf
bare feiten. Wij achten uw inter
pretatie van de woorden van de
heer Cath in een geëmotioneerde
universiteitsraad-vergadering
dan ook overtrokken".
Cath en met hem het college
van bestuur trekken de beschul
digingen allerminst in, evenmin
maken zij enig aanstalten de of
ficier van justitie het een en an
der te laten onderzoeken, kortom:
ze leggen de eisen van de actie
groep naast zich neer.
Welnu, dan stapt 'een nieuwe
lente' naar de rechter, zou je den
ken.
Mis. De actievoerders pruttelen
in een schriftelijke reactie nog
wel dat een voorzitter van het col
lege van bestuur ook tijdens emo
tionele situaties het hoofd koel
moet houden en wrijven hem "in
competentie" aan, maar eindi
gen hun brief met deze zin: "Niet
temin zullen wij voornoemd
schrijven (van het college van be-
stuur-red.) opvatten als het aan
bieden van excuses wegens onbe
zonnen gedrag en wij beschou
wen de zaak hiermede dan ook
als afgedaan".
De toon van de kinderrechter
die meer verdrietig dan boos is.
Met een variant op Gorter: een
nieuwe lente en een raar geluid.
Maar waar die excuses in de
brief van het college nu staan?
Joost, Cath en Gorter mogen het
weten. Op zijn hoogst schrijven
Cath c.s.: actiegroep, gij over
drijft!
Het wordt tijd voor een studie
richting actievoeren aan de uni
versiteit.
DEN HAAG/LEIDEN - De Haag
se politierechter heeft gisteren een
22-jarige Leidenaar conform de eis
van de officier van justitie tot vier
maanden gevangenisstraf veroor
deeld waarvan een maand voor
waardelijk en onder toezicht stel
ling van het CAD (consultatiebu
reau voor alcohol en drugs). De
Leidenaar was onder meer poging
tot doodslag telaste gelegd omdat
hij met zijn auto op de Milanen-
horst in februari van dit jaar op een
man zou hebben ingereden.
De officier van justitie zwakte tij
dens de zitting die aanklacht ech
ter af door alleen nog maar van be
dreiging te spreken omdat zij de
poging niet meende te kunnen be
wijzen. Zelf ontkende de Leide
naar de bedoeling te hebben gehad
om de bestuurder van de auto
waarmee hij zojuist in botsing was
gekomen te hebben willen aanrij
den. Hij zei alleen maar van de
plaats van het ongeluk te hebben
willen wegrijden om problemen te
voorkomen met bekenden van de
bestuurder die hij zag toelopen.
De verdachte ontkende ook de
aanklacht politie-agenten te heb
ben willen beletten zijn maat weg
te voeren na een vechtpartij in een
restaurant in augustus vorig jaar.
Maar dit feit achtte de rechter door
getuigenverklaringen buiten kijf.
Alsook verdachtes actieve betrok
kenheid bij de diefstal van twee au
to's, die de Leidenaar dan ook vol
mondig toegaf. Ter informatie was
de rechtbank meegedeeld dat hij
bovendien een mishandeling op
zyn naam heeft staan en de diefstal
van een videorecorder van de uni
versiteit ter waarde van 6.000 gul
den. Bovendien kan hij bogen op
een aanzienlijk strafblad.
Tijdens de zitting werd duidelijk
dat de Leidenaar grote problemen
heeft met alcohol en dat die als de
oorzaak van zijn misdragingen
moeten worden gezien. Maar er zit
volgens zijn advocaat wel verbete
ring in de levenswandeling van
zyn cliënt. „Mede omdat hij kort
geleden vader is geworden", aldus
mr. Evers.
Toerist bestolen
LEIDEN - Een 36-jarige Zweedse
toerist heeft bij de politie aangifte
gedaan van diefstal. Uit zijn wagen
die op het parkeerterrein van Holi
day Inn stond geparkeerd werd
een stereo-installatie gestolen als
mede twee rugzakken
deaus zaten.
De Leidse Sabine Trines, derde
jaars studente aan de Reinwardt
Academie (opleiding tot museum
conservator), gaat zich de komen
de veertien maanden intensief be
zighouden met de vraag hoe het
Zuidhollands Verzetsmuseum
moet worden ingericht. De erva
ring die Sabine opdoet gebruikt
zij als project om af te studeren.
Inmiddels is er rond de komst van
het Zuidhollands Verzetsmuseum
weer wat meer zekerheid. Het is
de bedoeling dat het museum - te
vestigen in een voormalig bank
gebouw aan de Turfmarkt in Gou
da - op 3 mei van het volgend
jaar zijn deuren opent.
door
Jan Westerlaken
LEIDEN - Over haar betrokken
heid met het verzet zegt ze: "Zelf
heb ik geen echte betrokkenheid.
Maar mijn ouders hebben de oor
log en het verzet daar tegen heel
bewust meegemaakt. Thuis is er
veel over gepraat. Zodoende weet
ik er wel wat van. Een uitputtende
studie? Nee, die heb ik nooit van
het verzet gemaakt".
Voor Sabine Trines is dat geen
belemmering. "Kijk", legt ze uit,
"ik ben gevraagd om de inrichting
van het Verzetsmuseum op me te
nemen. Natuurlijk, ik zal een in
breng hebben over wat wel of niet
geschikt is. Er is een commissie
van deskundigen die uiteindelijk
bepaalt welke spulletjes in aan
merking komen om te worden uit
gestald. Mijn taak hierin is om rich
ting aan te geven. Daar heb ik voor
geleerd".
Het Zuidhollands Verzetsmu
seum komt razendsnel van de
grond. Eind vorig jaar - in novem
ber om precies te zijn - deed gede
puteerde J. Borgman de suggestie
om eens te bekijken welke moge
lijkheden er binnen Zuid-Holland
waren een museum op te richten
waarin wetenswaardige zaken over
het verzet in de provincie zouden
kunnen worden bijeengebracht.
Nauwelijks vijf maanden later zyn
er in elk geval twee zekerheden: de
plaats waar het Verzetsmuseum
komt en wanneer het wordt ge
opend.
Geld - twee ton - om het oude
bankgebouw te kopen en het te
Geldkistje uit
woning gestolen
LEIDEN - Uit een woning aan de
Morsweg werd een geldkistje ge
stolen waarin 20.000 gulden zat.
Vermoedelijk kwam(en) de da-
der(s) binnen door de balkondeur.
Die was open.
Sabine Trines: "Alles wat ik
praktijk brengen".
verbouwen, heeft de provincie be
schikbaar gesteld. Dat is niet ge
noeg om het museum financieel te
laten draaien. Daarom heeft het be
stuur alle gemeenten (125 stuks) in
Zuid-Holland verzocht per inwo
ner een dubbeltje subsidie te ver
strekken. De reacties zijn van posi
tief tot afwijzend. Benthuizen, bij
voorbeeld, is een van de zeven
plaatsen die hebben geweigerd het
museum steun te verlenen. Toch
verwacht het bestuur dat er vol
doende geld zal binnenstromen om
de begroting, die rond een half mil
joen gulden bedraagt, sluitend te
krijgen.
Vrijwilligers
De belangrijkste taak is de in
richting van het museum. Een klus
waarvoor veertien maanden is uit
getrokken. Dat lijkt wat aan de lan
ge kant?
Sabine Trines is duidelijk: "Ver
geet het maar. Ik denk dat het nog
wel eens woekeren met de tijd zal
kunnen worden om voor 3 mei van
het volgend jaar alles in kannen en
kruiken te hebben. Je hebt niet
binnen een paar maanden een
goed onderbouwd verhaal dat je
dan kunt tentoonstellen. Alles wat
je neerzet moet worden onder
zocht. Op papier, in theorie dus,
kun je het mooi uitstippelen. De
praktijk kan totaal anders zijn. Bo
vendien werken we met veel vry-
willigers. En die mensen kunnen
ook niet elke dag opdraven. Daar
om, veertien maanden is beslist
niet te lang om het museum in te
richten".
Wat Sabine Trines persoonlijk
betreft is het wél lang. Waarom?
"Ik knoop eigenlijk nog eens een
vierde jaar aan mijn studie vast. De
opleiding aan de Reinwardt Acade
mie duurt drie jaar. Denk nu niet
dat ik daar mee zit, integendeel. In
dat jaar doe ik zoveel ervaring op,
die wil ik niet missen. Misschien
rolt er voor mij zelfs wel een baan
uit", voegt ze er hoopvol aan toe.
"Want ook in het museumwereldje
valt het niet mee om snel aan de
slag te komen. Er lopen heel wat
afgestudeerden van Reinwardt
rond die nog altijd op zoek zijn
naar werk. Of ik, na dit afstudeer
project, eerder een job krijg? Daar
geloof ik niet in. Misschien heb ik,
als Gouda is afgerond, een voor
sprong op myn jaargenoten. Meer
niet".
Uniek
Uniek is deze werkwijze wel. Sa
bine Trines geeft dat volmondig
toe. "Mooier kun je het toch niet
hebben? Alles wat ik in theorie heb
geleerd, kan ik nu in de praktijk
toepassen. Hoe vaak zal het gebeu
ren dat je als student betrokken
bent by de totstandkoming van
een compleet museum? Wel bij be
paalde facetten, maar het inrichten
van een heel museum komt niet zo
erg veel voor".
Wat dat laatste betreft heeft Sabi
ne Trines het toch wel getroffen. In
haar tweede studiejaar kreeg zij,
samen met vijf mede-studenten
van Reinwardt, van de gemeente
Zierikzee een uitnodiging om het
maritiem-museum aldaar op poten
te zetten. "Dus", concludeert ze la
coniek, "kan ik, wat ik in Zeeland
heb geleerd, mooi in Gouda ge
bruiken. Overigens zal ik echt wel
eens een beroep doen op de men
sen van de academie in Leiden. Zij
zijn tenslotte de echte deskundi
gen; zij kunnen lijnen uitstippelen
waaraan ik wellicht helemaal niet
had gedacht. De docenten hebben
ook al laten weten dat ik te allen
tijde bij hen kan aankloppen. Zon
der hun steun red ik het niet. Rein
wardt heeft niet voor niets direct
hulp toegezegd. De academie heeft
heus wel in de gaten dat het hier
om een heel uniek project gaat".
Sabines verwachtingen rond de
komst van het Verzetsmuseum zijn
hoog gespannen. Ze zegt: "Je bent
voor een groot deel afhankelijk van
het geld dat beschikbaar is. Maar
ik ben optimistisch. Er zyn zoveel
positieve reacties binnengekomen,
het kan gewoon niet kapot".
Een tipje van de sluier - hoe zij
denkt het museum in te richten -
wil ze wel oplichten. "Het wordt
geen puur historisch museum. We
willen de historische lessen door
trekken naar deze tijd. De mensen
laten zien wat er toen speelde en
wat voor ontwikkelingen er nu
gaande zijn".
Publiek
Het leeuwedeel van het mate
riaal voor de tentoonstelling moet
van het publiek komen. Van men
sen die met het verzet te maken
hebben gehad. Maar ook spulletjes
die in bruikleen worden afgestaan,
worden in dank aanvaard. De Leid
se Reinwardt-studente sluit het
zelfs niet uit dat men ook zelf wel
eens de boer op zal gaan om be
paalde dingen op te sporen.,
Hoewel Sabine nog jong is en
zelf de Tweede Wereldoorlog niet
heeft meegemaakt, maakt ze zich
vooralsnog geen zorgen over de
vraag wat wel en wat niet in aan
merking komt voor een plekje in
het museum.
Sabine: "Met het onderwerp
moet je vanzelfsprekend een be
hoorlijke affiniteit hebben. Mij
staat nog geen duidelyk beeld voor
ogen hoe die periode van het verzet
precies moet worden afgeschil
derd. De commissieleden die in het
verzet hebben gezeten, zullen daar
een belangrijke stem in hebben.
Zij zyn de mensen die aan den lijve
hebben ondervonden wat verzet
precies inhoudt. Je zult wel alle
kanten van dat verzet moeten be
lichten. Wie weet, misschien leg
gen we wel video-beelden met ver
halen vast van mensen die wat
over het verzet te vertellen hebben.
Tijdens een tentoonstelling kun je
zo'n band afdraaien. Tja, zulke ex
posities kunnen velen wakker
schudden. Naar twee kanten, wel
te verstaan. We moeten er ons van
bewust zijn dat er wel eens pijnlij
ke situaties kunnen ontstaan".
Pijpmaken
uitgeoefend. Vormeloze hopen
klei veranderen daarbij in de
deskundige handen van de pijp-
maker in kunstig gevormde pij
pen. Zondagmidag, tussen één en
vijf uur's middags, is in het Pij-
penkabinet aan de Oude Vest
159a te zien hoe dat tot gebeurt-
Alleenstaande ouders
Speciaal voor alleenstaande
ouders en hun kinderen organi
seert Fiom Leiden dinsdag een
informatieochtend. Tussen tien
en twaalf uur is er aan de Lange-
gracht nummer 16 informatie te
krijgen over goedkope vakantie
mogelijkheden.
Boekenmarkt
Aanstaande zaterdag is er een
boekenmarkt op de hoek van de
Hooglandsche kerkgracht en de
Moriaansteeg. Vanaf tien uur
zijn de deuren van het Hoogland
sche Huis geopend.
Koffiebaravond
Youth for Christ Leiden zorgt
zaterdagavond vanaf acht uur
voor koffie en muziek in het
Hooglandsche Huis aan de Mo
riaansteeg. Voor de muziek zorgt
de zanger Jos Heykoop die muzi
kaal reageert op de dingen die
zich rondom ons afspelen.
Traditionele muziek
In het Leids Vrijetijds Centrum
LVC wordt zondag een instuif ge
houden door 'Tarantella'. Daar
aan wordt medewerking ver
leend door de muziekgroep Con-
juncto Yaravi. Deze groep heeft
zich toegelegd op de traditionele
muziek uit de Andes in Zuid-
Amerika. De instuif begint om
19.00 uur en de entree bedraagt
vijf gulden.
