Schaduw van Mengele
hangt over Günzburg
De ontmaskering
van J. Bastiaans
Classis Amersfoort wil schorsing Harder en Rebel
Reportage
Opinie
DONDERDAG 11 APRIL 1985
PAGINA 17
Familie zou Engel des doodssteunen
GUNZBURG - Twee jaar geleden,
op 29 maart 1983, hield de gemeen
teraad van Günzburg aan de Do-
nau een herdenkingsbijeenkomst
ter herinnering aan de machts
greep en de gelijkschakeling van
het nazi-regime in maart 1933. On
danks bezwaren van een aantal
volksvertegenwoordigers stond
burgemeester dr. Rudolf Köppler,
toen 47 en opmerkelijk genoeg
voor Beieren lid van de SPD, erop
een 'fundamentele' rede uit te spre
ken. Hij zei toen onder meer dat de
stad Günzburg (nu circa 20.000 in
woners) zich voor alles wat er in de
oorlog is gebeurd, collectief moet
schamen. Maar een collectieve
schuld wees hij af. Köppler zei ook
dat de concentratiekamp-arts dr.
Josef Mengele, op 16 maart 1911 in
Günzburg geboren, een 'mon
strueuze schaduw' op de naam van
de stad werpt.
Nu constateert de burgemeester
in zijn werkkamer in het stadhuis,
waar hij al 15 jaar zit (de laatste
keer met 95,9 procent herkozen),
dat die 'monstrueuze schaduw'
door
Hans Amesz
nog groter is geworden. Sinds de
jacht op de man, die in Auschwitz
de 'doodsengel' werd genoemd, in
een nieuwe fase is gekomen, wordt
Mengeles geboortedorp over
spoeld met binnen- en buitenland
se journalisten. Volgens Rudolf
Köppler zijn daar treurige exem
plaren bij, die Günzburg alleen
maar voorstellen als een stad waar
van de burgers Mengeles gruwe-
lijkse misdaden zo niet billijken
dan toch verzwijgen.
Legende
„Langzaam wordt in de wereld
de legende gevormd dat Günzburg
een bolwerk van onverbeterlijke
nazi's is, die achter Mengele
staan", aldus de burgemeester, die
zelf heeft besloten de naam van
Günzburg „offensief te verdedi
gen". Daartoe trekt hij naar eigen
zeggen een paar uur per dag uit om
met journalisten te praten. Want:
„Natuurlijk zijn er in Gühzburg,
net als elders, nog nazi's en ik wil
ook niet ontkennen dat wij hier
problemen met leden van de neo-
nazistische Viking-jeugd hebben.
Maar Josef Mengele is geen ty
pisch produkt van deze stad. Deze
totaal verblinde man, zonder ge
voel voor goed en kwaad en zonder
enige morele scrupules, had overal
geboren kunnen worden".
Waar is Josef Mengele, de oudste
van drie zonen van de landbouw
machinefabrikant Karl Mengele
uit Günzburg, doctor in de medicij-
nen en de filosofie, onlangs 74 jaar
oud geworden? Sommigen, die
zijn sporen nagingen tot de vele
toevluchtsoorden voor nazi-misda
digers in Zuid-Amerika, beweren
dat hij dood is. Een gerucht dat hij
pas geleden in een pension in Lis
sabon zelfmoord zou hebben ge
pleegd, is door de officier van justi
tie in Frankfurt uitgezocht en
bleek onjuist. De gevonden dode
i man was een Nederlander.
Pijnlijk
Anderen, als bijvoorbeeld de lei
der van het Joodse Documentatie
centrum in Wenen, Simon Wiesen-
thal, zijn er vast van overtuigd dat
Mengele nog leeft, en wel in Para
guay. In dit verband is Wiesenthal
er voorstander van dat de man met
de langste staat van dienst als dic
tator, Alfredo Stroessner, begin ju-
j li officieel de Bondsrepubliek be
zoekt. Dan kan kanselier Helmut
Kohl, aldus Wiesenthal, eisen dat
Stroessner de oorlogsmisdadiger
uitlevert.
De Westduitse oppositie en ook
burgemeester Köppler van Günz
burg beschouwen het komende be
zoek van Stroessner overigens als
een 'schandaal', een 'zeer pijnlijke
zaak'. Vermoedelijk heeft de ont
waakte politieke belangstelling
voor de zaak-Mengele wel met dit
bezoek te maken. Sinds 1962, na af
sluiting van het gerechtelijke voor
onderzoek tegen de vroegere
Auschwitz-arts, die trouwens van
af 1959 per arrestatiebevel wordt
gezocht, bestaat een uitleverings
verzoek aan Paraguay. Dat werd in
1981 hernieuwd. Het regime in
Asuncion heeft voorzichtigheids
halve al meegedeeld dat Mengele
zich niet in het land bevindt.,
Zonder dit direct als leugen te
betitelen, bestaat daar bij het open
baar ministerie in Frankfurt twijfel
over, die als volgt wordt omschre
ven: „Dan moet je ervan uitgaan
dat de autoriteiten alles weten wat
in het land gebeurd". Begin fe
bruari heeft de justitie in Frankfurt
1 miljoen mark (was 50.000 mark)
uitgeloofd voor aanwijzingen die
tot de arrestatie van Josef Mengele
leiden. In de Verenigde Staten is
voor dat zelfde doel ruim één mil
joen dollar beschikbaar gesteld.
Zo'n som stond, aldus de burge
meester van Günzburg, nog niet op
het hoofd van Al Capone en geeft
aan dat er wel zeer veel indicaties
bestaan voor de overtuiging dat de
prominente SS-beul nog op vrije
voeten is.
Speurtocht
In elk geval is de speurtocht naar
Mengele in de omgeving van zijn
geboortestad duidelijk gegevoerd.
Op 16 maart 1985, de dag waarop
de kamparts 74 jaar werd, stond in
de Augsburger Allgemeine een pa
ginagrote advertentie: „Wegens
duizendvoudige moord op joden,
zigeuners, slaven en andere gede
porteerden in het concentratie
kamp Auschwitz in de jaren 1943
tot 1945 zoekt het openbaar minis
terie in Frankfurt aan de Main de
vroegere SS-Hauptsturmführer en
kamparts Josef Mengele". Volgens
drie foto's van hem: twee uit 1938
en één uit 1956, met de toevoeging
dat andere foto's van Mengele, die
door de media zijn gepubliceerd,
niet authentiek zijn.
Officier van justitie Hans-Eber-
hard Klein hoopt dat die adverten
tie 'iets' oplevert - wat tot nu toe
niet het geval schijnt te zijn - want
als er in de Bondsrepubliek men
sen zijn die 'meer' over Mengele
weten, dan 'zitten die in Noord-
Schwaben'.
In de stad Günzburg doen aller*
lei geruchten de ronde. Josef Men
gele zou in 1959, vermomd met
baard en donkere bril, bij de begra
fenis van vader Karl op het plaatse
lijke kerkhof zijn geweest. Ieder
een wist dat, behalve de politie,
wordt gezegd. Burgemeester Köp
pler twijfelt daaraan. Ten eerste
ligt dat van die baard en donkere
bril te veel voor de hand, ten twee
de was er een krans met een lint
waarop stond: „Een groet uit verre
streken", en ten derde liepen er
toen heel wat rechercheurs in bur
ger rond.
Familie-steun
Mengele zou meer dan eens de
Bondsrepubliek en Günzburg heb
ben bezocht en dik financieel on
dersteund worden door het fami
liebedrijf Mengele, een van de
grootste landbouwmachinefabrie-
ken in Europa, met een omzet van
250 miljoen mark en 1200 werkne
mers. Toen en nu de grootste werk
gever in de stad.
De huidige directeuren-eigenaar
van de fabriek, Josefs neven Karl-
Heinz Mengele (40, een zoon van
Karl Thadeus die in 1949 overleed
en wiens weduwe in 1958 in Uru
guay met Josef Mengele hertrouw
de. Karl-Heinz is tegelijkertijd dus
stiefzoon van Josef) en Dieter (34,
een zoon van Josefs broer Alois)
ontkennen krachtig dat hun oom
Josef nog bezittingen in de fabriek
heeft en dat hij via een geheim
banknummer in Zwitserland regel
matig geld zou krijgen.
Tegen de Augsburger Allgemei
ne zei de anders over dit punt zeer
zwijgzame Karl-Heinz Mengele,
die vindt dat nu net als in de nazi-
tijd de familie collectief verant
woordelijk wordt gemaakt, dat of
ficiële documenten over alle mis
daden die Mengele ten laste wor
den gelegd, dun zijn gezaaid. „Ik
geloof daarom niet dat alles zo was
als nu met betrekking tot Josef
Mengele wordt gesteld", aldus de
stiefzoon-neef, die wel geen kennis
zal hebben genomen van het on
langs in Israël gehouden Mengele-
tribunaal.
De broer van Josef, de in 1974 ge
storven Alois Mengele, ereburger
yan Günzburg en Höchstadt, had
al in de jaren '60 laten weten dat hij
het eenvoudig niet kon geloven dat
Josef op grond van zijn opvoeding
zulke gruwelijke misdaden had be
dreven. Maar als er iemand geloof
waardig aan kon tonen dat dit wel
het geval was, dan zou Alois zich
onmiddellijk van zijn broer distan
tiëren. Zo'n oordeel telde natuur
lijk in Günzburg en daarom is het
ook niet zo verwonderlijk dat vele
burgers kennelijk niet staan te
trappelen om het thema-Mengele
aan te pakken.
Reserve
Op 23 januari van dit jaar demon
streerden de Israëli's Tuwiah
Friedmann en Joseph Alster van
het documentatiecentrum voor na
zi-misdaden in Haifa in de binnen
stad van Günzburg en bij de fa
briek van Mengele. De bevolking
en de werknemers reageerden op
zijn minst gereserveerd. Maar bete
kent dat dat Günzburg een 'nazi-
bolwerk' is? Wordt Josef Mengele
door de bevolking, althans een
deel daarvan, gedekt? Heeft de be
ruchte oorlogsmisdadiger inder
daad een tijd ondergeboken geze
ten in het plaatselijke klooster?
Mocht Hanne Hiob, de dochter van
Bertolt Brecht, vorig jaar bijna niet
in Günzburg optreden, omdat zij
het zwijgen over de 'doodsengel'
van Auschwitz, die zijn geboorte
stad op 19-jarige leeftijd verliet om
te gaan studeren in Frankfurt,
München en Wenen, wilde 'door
breken'?
Waar is dat de twee directeuren
van de Mengele-fabriek hoewel
zij veel te jong zijn om met het na-
tionaal-socialisme en de jodenver-
nietiging in verbinding te worden
gebracht - voornamelijk zwijgen.
Zij willen niet worden 'lastig geval
len'. Waar is ook dat de kreet:
„Laat hem toch met rust" aan de
borreltafel verkondigd wordt en
dat de gepensioneerde leraar en
dialectschrijver Baumeister een
hymne op de Auschwitz-arts heeft
gedicht: „D'Hoimat wirft auf di
koin Stoi" in Hoog-Duits: Die
Heimat wirft auf dich kein Stein -
de geboortestreek gooit naar jou
niet met stenen. Maar evenzeer is
waar dat Günzburg nu al 15 jaar
een burgemeester heeft die niets
wil 'verdoezelen' en wiens vader
door de nazi's is vermoord.
Eén van de betere columns van
Gerrit Komrij was een jaar of wat
geleden gewijd aan het fenomeen
Bastiaans, de Leidse hoogleraar
psychiatrie die zich heeft toege
legd op de behandeling van oorlog
slachtoffers. Diens op primeurtoon
uitgesproken vaststelling dat er
een relatie kan bestaan tussen
stress en kanker, sterkte Komrij in
zijn besef dat de man bovenal een
geslaagd p.r.-functionaris is die
zich door het signaleren van steeds
weer nieuwe rampspoed tot in
lengte van dagen verzekerd weet
van een druk beklante praktijk.
Komrijs stuk getuigde vooral van
een instinctieve haat en minder
van feitenkennis. Tenslotte is hij
geen wetenschapper, maar colum
nist. r
door
Ton van Brussel
Bastiaans raast de laatste weken
wéér met donderend geweld door
de media, waar hij steeds een ge
willig oor heeft gevonden voor de
promotie van wat inmiddels in de
wandeling 'de methode-Bastiaans'
is gaan heten. Die aandacht heeft
iets merkwaardigs, want die me
thode wordt door collega's niet se
rieus genomen. Zijn 'rivaal' en op
volger prof. H.G.M. Rooijmans
zocht de publiciteit nooit. Hij
schreef af en toe een ingzonden
brief als gesprekken met Bastiaans
in kranten feitelijke onjuistheden
bevatten. Daarbij bleef het, totdat
gisteren Vrij Nederland verscheen
met een uitvoerig vraaggesprek
met Rooymans van de hand van
Arend Jan Heerma van Voss, in het
verleden hoofdredacteur van de
Haagse Post, tegenwoordig hoofd
redacteur van een vakblad voor
geestelijke volksgezondheid. Het
is het enige gesprek dat Rooymans
tot dusver heeft willen toestaan en
wat hem betreft komt er voorlopig
geen tweede.
Pensioen
De kans dat er Nederlanders be
staan die het allemaal is ontgaan
lijkt gering, maar voor de zeker
heid toch maar even een korte im
pressie van het voorafgaande. Bas
tiaans was directeur van de Leidse
Jelgersmakliniek tot 1 januari 1983
toen hij door Rooymans werd op
gevolgd. In de dependance van de
kliniek bleef Bastiaans zijn prak
tijk voor oorlogslachtoffers voort
zetten, hoewel er in inmiddels ge
reed gekomen nieuwbouw een
'unit' voor hem was vrijgemaakt.
Het werk van Bastiaans eindigt op
1 juni aanstaande. Dan gaat hij met
pensioen, of althans, dan loopt de
speciale regeling af die hem in de
gelegenheid stelde zijn werk voort
te zetten, buiten verantwoordelijk
heid van de Jelgersmakliniek, die
zijn praktijk zal overnemen. De
'methode-Bastiaans' zal echter niet
in de huidige vorm worden voort
gezet. Er is geen opvolger inge
werkt en er is daarvoor ook nie
mand beschikbaar. Bastiaans is in
verzet gekomen tegen de dreigen
de ontmanteling van zijn 'levens
werk'. Hij wil langer blijven.
Opnieuw wordt nu op last van
staatssecretaris Van der Reijden en
na druk uit het parlement en de pa-
tientenwereld onderzocht of dat
mogelijk is. Het gaat om een be
handeling waarbij patiënten, onder
meer door inspuiting met lsd, in
een roes worden gebracht, zodat ze
in staat zijn te praten over hun ver
drongen oorlogservaringen. In een
notedop zijn dat de feiten, zoals ze
tot dusver bekend zijn geworden
en die de indruk hebben gevestigd
dat met Bastiaans' vertrek de be
handeling van oorlogsslachtoffers
op de tocht staat en dat alleen om
dat zijn opvolger Rooijmans hem
een sta-in-de-weg zou vinden.
Geen kritiek
"Dokters hebben niet de neiging
elkaar te bekritiseren", zegt Rooy
mans in het VN-gesprek. Hij heeft
maar ten dele.gelijk. Dokters kriti
seren elkaar in de praktijk doorlo
pend, alleen zeggen ze dat niet
waar de betrokkene bij is en zeker
niet in de publiciteit. Zo valt aan de
borrel op te tekenen dat 'elke spe
cialist die lsd gebruikt voor de
tuchtraad thuis hoort', maar desge
vraagd is niemand bereid dat op
papier te zetten, met een toelich
ting uiteraard. Vandaar de situatie
waarin het imago ontstond van een
nooit door collega's bijgevallen
grootheid, die echter wel over een
tevreden klantenkring leek te be
schikken.
Rooijmans is de eerste psychia
ter, die op het gevaar af te worden
beticht van minder nobele motie
ven, vraagtekens achter Bastiaans'
werk durft te zetten en zo bijdraagt
tot diens ontmaskering, al probeert
hij zich in VN zoveel mogelijk tot
formele argumenten te beperken.
Heerma van Voss, zijn ondervra
ger, verleidt hem af en toe toch tot
een oordeel over de methode,
waaraan volgens Rooymans nogal
wat risico's kleven.
Waarom is iedereen toch zo bang
van Bastiaans? Waarom is er ook
bij beleidsmakers de angst dat za
kelijke kritiek, persoonlijk wordt
uitgelegd? Het antwoord ligt voor
de hand: Bastiaans is er in ge
slaagd een beeld te creëren van een
bepaalde categorie oorlogsslacht
offers die alleen volgens zijn me
thode met succes kan worden- be
handeld. Maar als dat al zo is, waar
om is dan een wetenschapppelijke
evaluatie van zijn werk uitgeble
ven? Waarom is er dan, zoals Rooy
mans zegt, nergens ter wereld ie-
mand die de methode heeft overge-
Lobby
Als een meneer Moerman zegt
een therapie tegen kanker te heb
ben ontwikkeld wordt er een
staatscommissie ingesteld om te
bezien of het waar is wat de man
zegt, voordat er een cent geld van
overheid of ziekenfondsen aan
wordt besteed. In het geval van
Bastiaans is dat niet gebeurd. De
enige norm is in dit geval een stevi
ge lobby van tevreden patiënten,
maar het is met alle respect twijfel
achtig of een geldgever zich alleen
daarop kan verlaten.
De kwestie wordt sinds jaar en
dag delicaat genoemd. Het gaat
tesnlotte om een kwetsbare groep
oorlogsslachtoffers en niemand wil
die voor het hopfd stoten. Dat deze
categorie hulpvragers elders in de
wereld, elders in Nederland en
zelfs elders in Oegsgeest ook prima
wordt behandeld volgens wel in de
literatuur beschreven methoden,
dreigt door het aanhoudende pu
bliciteitsoffensief van Bastiaans
naar de achtergrond te verdwijnen.
De huidige impasse, waarin
staatssecretaris Van der Reijden
zich opnieuw, onder druk van par
lement en patiënten tot een onder
zoek naar voortzetting heeft laten
verleiden, is zowel door de py-
schiatrie zelf als door de overheid
geschapen. Psychiaters hebben
kennelijk lang gedacht dat het pro
bleem vanzelf zou verdwijnen met
de pensionering van Bastiaans, die
echter de indruk wekt in het har
nas te willen sterven.
Het ziet er naar uit dat het parle
ment hem nog eens twee jaar zal
laten aanblijven, vanwege het 'deli
cate karakter' van de kwestie. Nog
afgezien van de zekerheid dat het
'karakter' over twee jaar ongetwij
feld nog 'delicaat' zal zijn en uitstel
dus geen oplossing biedt, maskeert
het parlement op die manier het ei
gen onvermogen om in het geval
Bastiaans normen te hanteren die
normaal gesprokken wel richts
noer zijn.
Bastiaans dient inderdaad twee
jaar in dienst te blijven. De eerste
tijd om zijn patiënten verantwoord
over te dragen aan de Jelgers
makliniek en vervolgens om de
wetenschappelijke verantwoor
ding te schrijven voor zijn werk.
Als dat werkelijk zoveel uitzonder
lijks en heilzaams te bieden heeft is
er daarna vast wel iemand te vin
den die hem wil opvolgen.
De classis Amersfoort van de
Christelijke Gereformeerde Ker
ken wil schorsing van de Amers-
foortse predikanten T. Harder en
J. J. Rebel. Beiden zijn verbon
den aan het protestants-christe
lijke ziekenhuis 'De Lichten
berg' in die stad, ds. Harder als
bestuurslid, dr. Rebel als pastor.
Zij steunden onlangs het initia
tief van het ziekenhuis om een
abortusvergunning aan te vragen
en waren mede-auteur van een
nota over het abortusbeleid in
'De Lichtenberg'.
Als het gereformeerde kerk
recht dit niet had verhinderd,
had de classis gisteravond zélf
een formele schorsing uitgespro
ken. De kerkeraad van Amers
foort - die achter de beide predi
kanten staat heeft namelijk de
kwestie voorgelegd aan de regio
nale ('particuliere') synode van
het oosten, en die komt pas op 22
mei bijeen.
De meerderheid van de classi
cal vergadering vindt abortus
alleen toelaatbaar als het leven
van de vrouw gevaar loopt. De
nota van het ziekenhuis, zo oor
deelde de classis, maakt abortus
ook mogelijk als niet direct 'het
lichamelijke leven van de vrouw'
op het spel staat. Ze bevat een
standpunt, dat in strijd is met
Schrift en belijdenis. "Er wordt
hier een glijdende schaal gehan
teerd, waarvoor de bijbelse basis
ontbreekt".
Harder en Rebel spreken dat
tegen. Toen de classis hen eind
januari maande op hun stand
punt terug te komen, weigerden
zij dit. Begin maart benoemde de
classis een commissie die met de»
beide predikanten én de Amers-
foortse kerkeraad moest gaan
praten. Op grond van het verslag
over deze gesprekken sprak de
classis - gisteren in Harderwijk
bijeen - uit, dat Harder en Rebel
geschorst moeten worden.
De commissie zegt in haar rap
port, dat beide predikanten,
"ook na herhaald
de kant van de commissie", hun
standpunt niet hebben gewij
zigd. Zij had drie gesprekken
met de voltallige kerkeraad van
Amersfoort en sprak ook afzon
derlijk met de predikanten.
'Geblokkeerd' voelt de com
missie zich door een uitspraak
van dr. Rebel voor de IKON-ra-
dio. Hij zei daar, dat de manier
waarop de classis te werk gaat
"riekt naar tijden waarin men el
kaar in naam van God te lijf
ging". "Een middeleeuws ge
doe". Volgens Rebel maakt zijn
kerk nu door wat de Gerefor
meerde Kerken in Nederland in
de jaren 40 hebben doorgemaakt.
heeft ook deze
'ferme taal' met dr. Rebel bespro
ken. Deze verklaarde toen, dat de
commissie door haar manier van
handelen de beide predikanten
in gewetensnood bracht. "Ik zie
op dit moment geen uitweg", wa
ren zijn letterlijke woorden.
Ook ds. Harder voelde zich
machteloos om uit deze proble
men te komen. "Kerkeraad en
commissie zitten niet op één
spoor. We zullen daarmee moe
ten leren leven als kerk en als
classis en elkaar daarin moeten
verdragen". Zei Harder volgens
het commissieverslag.
De kerkeraad van Amersfoort
heeft tegenover de classis ver
klaard, dat hij geen enkel wan
trouwen heeft over de 'confessio
nele trouw van onze predikan
ten'.
Het voorstel om Harder en Re
bel (de laatste was voordat hij
naar Amersfoort ging predikant
in Sassenheim) 'schorsingswaar-
dig' te verklaren kwam gisteren
van de Nunspeetse predikant J.
H. Velema, broer van de christe
lijk gereformeerde hoogleraar in
de ethiek dr. W. H. Velema (Apel
doorn). J. H. Velema leidde ook
een belangrijk deel van de classi-
cale vergadering.
De predikanten J. van Amstel
(Ede) en W. Kok (Bunschoten)
stelden de classis voor, direct tot
schorsing over te gaan. Dat voor
stel haalde het niet, mede om ge
noemde kerkordelijke redenen.
Amersfoortse kerkeraadsleden
gaven na de classisvergadering
blijk van teleurstelling, zelfs ver
bittering. Dr. Rebel woonde de
vergadering maar een uur bij.
Harder zei na afloop, dat dit be
sluit hem diep raakt. "Deze kerk
is mijn moeder. Vandaag heb ik
op de classis gezegd, dat ik mijn
eigen moeder niet meer herken".
Hij hoopt dat de generale synode
- die in 1986 bijeenkomt - de
zaak niet tot het uiterste zal door
zetten. Dat zou uitzetting van de
predikanten uit het ambt beteke
nen. "Zelf ben ik niet uit op een
kerkscheuring", zei ds. Harder
met nadruk.
'Defensiebelasting'. De Raad
van Kerken in Nederland heeft
op zijn vergadering gisteren in
Amersfoort nog geen besluit ge-
i over de vraag of er een
wettelijke regeling zou moeten
komen voor mensen die een deel
van hun belastingaanslag willen
achterhouden uit protest tegen
de kernbewapening. In juni zal
de raad er weer over praten. Dan
.zal waarschijnlijk een brief over
de kwestie worden opgesteld.
Sommige kerken pleiten voor
een wettelijke regeling, terwijl
andere vinden, dat van de over
heid zo'n regeling in redelijkheid
niet mag worden verlangd.
Overleg. De Raad van Ker
ken in Nederland heeft zijn be
stuur gisteren gemachtigd, regel
matig contact te hebben met het
'Overlegorgaan van joden en
christenen' (Ojec). Hij bevestigde
het besluit van 1983, dat over za
ken die met Israel en de joden
hebben te maken vooraf overleg
met het Ojec zal worden ge
pleegd.
Schoonmaak. Als de Argen
tijnse evangelist Luis Palau - de
Billy Graham van Zuid-Ameri-
ka' - van 5 tot 8 jurti hier een
evangelisatiecampagne houdt,
zullen 200 jonge deelnemers in
witte overalls een schoonmaak
actie uitvoeren in de binnenstad
van Amsterdam. De jongeren
willen hiermee twee dingen aan
geven: dat het geloof ook handen
en voeten moet hebben en dat je
in eigen leven dikwijls 'schoon
maak' moet houden om opnieuw,
te beginnen.
Dat vertelden de organisatoren
van de campagne gisteren op een
persconferentie in Utrecht.
