Gokverslaving is in feite ongeneeslijk 'Totale drooglegging is de enige oplossing' Zelfhulpgroep tracht zwaar onderschat probleem aan te pakken ZATERDAG 2 MAART 1985 EXTRA PAGINA 21 merk je aan de buitenkant. En een junk ook. Maar een gokker kent geen uiterlijke verschijnse len. Een alcoholist of een junk loopt onherroepelijk maatschap pelijk vast, terwijl een gokker door heel wat milieus juist wordt gedragen. Ze weten hun omge ving zo te manipuleren dat nie mand het in de gaten heeft. Je kunt het veel langer volhouden dan een andere verslaving. Maar vastlopen doe je ten slotte alle maal". „Het is zo verpakt hè. Ik ken iemand, die solliciteerde hier in Amsterdam bij een woning bouwvereniging. Die wist daar de boel zo prachtig naar zijn hand te zetten, dat hij binnen de kortste keren op de stoel van de boekhouder zat. Binnen ander halve maand was hij weg. Maar wel met de kas. Ik bedoel maar, sommige gokkers zijn echte ge- „Neem nou het bingo. Voor heel veel alleenstaanden of huis vrouwen is het een uitkomst. Het is hun gezelligheid. Dat ze daar bij verslaafd zijn, dat zal ze ver der een zorg zijn. Voor hen is het een hele levensvervulling. Laatst nog werd ik gebeld door een vrouwtje. Ze wilde wel stoppen. Maar wat moest ze dan met haar uitje? Want voor haar was het haar dagelijkse verzetje. Het zit zo geraffineerd in elkaar. Je hebt er vrij drinken, vrij eten, het is er gezellig, je hebt er je kennissen. En als je een keer verliest krijg je van iedereen wel geld hoor. Je was altijd geld aan het zoeken. Als je binnenkwam keek je al in het rond. Van wie krijg ik nog honderd gulden. Het is een soort familie, gokkers onder elkaar. Je matst elkaar steeds. Je wil ook niet dat er iemand uit de groep stapt". Lokkertj "Het zit zo slim in elkaar. Mata Hari en Kabala bijvoorbeeld, die goktenten hier in Amsterdam. Die vervulden echt een sociale functie, vergis je niet. Bij Mata Hari speelde je eerst een uur bin go. Daar verdienden ze niks op, dus de prijzen konden best aar dig zijn. Maar daarna werd er black jack gespeeld. Dat bingo was het lokkertje. Maar de hon derd mensen die daarna bleven hangen, daar verdienden ze hun geld aan. Zo slim wordt het ge speeld. Van die duizend man die bingo speelden waren er echt niet zoveel verslaafd. Maar die honderd of tweehonderd die blij ven om black jack te spelen, daar vind je ze dus wel onder". „Ik deed zelf ook mee aan dat bingo. Dan had ik dikwijls een meier en dat was dan een opste- kertje voor de rest van de avond. In de casino's is het beeld al niet veel anders. Tien tot vijftien pro cent van de bezoekers is daar ook verslaafd". Henk: „Ik rij op een taxi. Dan moet je maar al te vaak die klan ten ophalen uit het casino. Als ze wat gewonnen hebben, hoor je ze soms wel. Maar dan moet ik al tijd vreselijk lachen. Met hoeveel ben je dan wel van huis gegaan, vraag ik dan. En die keer daar voor, hoeveel was je toen kwijt? Ja, ja, als je het zo bekijkt.. Maar zo moet je het natuurlijk bekij ken. Ga het eerst maar eens per week, per maand en dan per jaar bijhouden. Als je verslaafd ben doe je dat niet. Dat doe je pas als je helemaal uitgerangeerd bent. Als je niks meer hebt". Hans: „Een normale speler stopt als hij iets gewonnen heeft. Als je verslaafd bent, ga je maar door. Ik had op een avond 28.000 gulden gewonnen. Die gaf ik aan m'n vriendin. Toen ik daarna verloor heb ik haar echt achterna gezeten door die tènt heen. Ik moest en zou dat geld terug heb ben. Ze moest zelfs nog geld gaan lenen ook toen die 28 mille op was. Je bent echt kei- en kei hard. Het enige datje bezighoudt is het gokken. Je kunt nergens anders aan denken. Je hebt geen enkele moraal meer. We hebben hier een man gehad, die heeft zo'n beetje zijn hele familie opge licht". Herkenning „Iedereen moet voor zichzelf be palen of hij verslaafd is of niet. Dat duurt meestal heel lang, Je ontkent het niet alleen voor de buitenwereld, maar ook voor je zelf. Elke woensdagavond ko men we bij elkaar. Dan hebben we contact met elkaar en daar vind je dan steun. Een gokker is namelijk een rasegoist. Dat is een van de kenmerken van een gokker. Hij is een enorme indivi dualist. In de groep leer je met andere mensen mee te leven. Dat heb je als gokker nooit gedaan. Alleen al de herkenning dat ook anderen het moeilijk hebben, is een hele waardevolle beleving. Ik zeg altijd: alleen een gokker begrijpt een andere gokker". Henk: „Als je die herkenning alleen al hebt, dan heb je al veer tig procent gewonnen. Dat is een hele opluchting". Gijs: „Toen ik hier de eerste keer kwam dacht ik voor mezelf: wat moet ik hier nou? Ik zit zo diep in de sores. Ik had zoveel problemen dat ik dacht dat ik echt de grootste klootzak van de hele wereld was. En dan kom je hier en dat zitten er nog een paar van die klootzak ken. Dan sta je ineens niet meer alleen. En dan kun je het red den". Zelfhulpgroep van Anonieme Gokverslaafden; Postbus 18205,1001 ZC Amsterdam. Het begint meestal onschuldig aan een fruitautomaat of tijdens een bezoekje aan het casino. Daar ontpopt zich al gauw de ware gokker in de mens. Is er eenmaal sprake van verslaving, dan is er niets of niemand meer die hem kan tegenhouden. "Alleen een gokker begrijpt een andere gokker", zeggen ze bij de Zelfhulpgroep voor Anonieme Gokverslaafden. Een reportage. Casino's, al dan niet illegaal, gokautomaten in speelhal len, snackbars en bij de siga renman, bingo, paardenkoers of staatsloterij. Er kan in Ne derland heel wat worden af- gegokt. Daar is niks op tegen zolang de mens zich maar niet verslaafd maakt aan het gokken. En dat laatste is veel vaker het geval dan wordt verondersteld. Wie eenmaal verslaafd is, kan heel diep zinken. Huwelijk en maatschappelijke carrière lopen op de klippen. De mens wordt een beest met slechts één beeld voor ogen: het gokken. De span ning van het spel, de zucht om te winnen. De echte gokverslaafde is keihard en meedogenloos voor zijn omgeving. In Amsterdam, in het gebouw van het Jellinekcen- trum aan de Herengracht, komen eenmaal per week zo'n tien tot zestien gokverslaafden bij elkaar om samen te proberen af te kic ken. In 1981 is deze werkgroep gaan draaien. Met een therapie die uit Amerika is overgenomen. „Ben je zelf een gokker?" De vraag is even rechtstreeks als duidelijk. Nee dus. „Kijk", legt Harry uit,jij zal het dus wat uit maken om in zo'n kast geld te gooien omdat je van tevoren toch weet dat je niet van zo'n kast winnen kan. Een gokker doet dat wel. Die denkt namelijk dat hij wel kan winnen. Of omdat hij denkt dat hij een systeem heeft, of omdat hij denkt dat hij geluk heeft. Dat is punt een. En punt twee: gokken gaat om geld. Dat laatste maakt het zo ingrijpend dat het met andere verslavingen niet is te vergelijken. Maar het gekke is, dat een gokker hele maal niet om geld geeft. Die waan is hij ook al lang voorbij. Maar om aan geld te komen zijn gokkers de meest geniale verzin- ners. Daarvan zijn heel wat staal tjes bekend". Zelfhulpgroep Een bijeenkomst van de zelf hulpgroep van anonieme gokver slaafden in Amsterdam. Aan het begin van de avond wordt de post even doorgenomen. Er is een brief bij van een meisje uit Apeldoorn dat een scriptie moet maken en in Viva een stukje las over Neerlands enige zelfhulp groep op het gebied van de gokverslaving. „We worden werkelijk overspoeld met vragen als deze", zegt Gijs, coördinator van de zelfhulpgroep. Of ze heb- "In feite is het een ontsnapping, het ontstijgen aan de realiteit". (foto's gpd> door Huub Klompenhouwer ben op school niks anders te doen, of het probleem van de gokverslaving leeft echt bij een heel grote groep". Hans: „Je kunt een gokver slaafde niet in alles met een alco holist vergelijken. Bij gokken is het geld heel direct het middel. Een alcoholist die zich lam gezo pen heeft gaat slapen. Geld is daar niet het middel zelf. Gijs: „Het begint allemaal heel on schuldig. Een keer een spelletje aan de automaat of in het casino. Maar het zit natuurlijk wel in je. Je wordt geboren als gokker of juist niet. Wij gaan er in de werk groep ook van uit dat je er niet van afkunt geraken. Wij stoppen wel, maar in wezen blijf je altijd verslaafd. Een keer een gokje en je bent weer helemaal weg. Wat in ons boekje ook staat: Alleen als je van jezelf een ander mens maakt red je het. Dan kun je er van af komen. Maar daar heb je je hele leven voor nodig". Hendrik: „Naarmate je langer bezig bent om er van af te ko men, wordt het ook makkelijker om langs zo'n gokapparaat te lo pen. Maar je moet er niet te dichtbij komen. En je moet niet proberen er een gulden in te gooien. Dat is net als met een al coholist, dat eerste borreltje. Je weet, zolang je er niet die eerste gulden in gooit kun je ook niet in die roes komen". Er zijn - verschillende gokver slavingen. De speeltafelgokkers, de fruitautomatenbespelers, de bingofanaten. Maar hoe verschil lend ook in speelwijze, in de zelf hulpgroep ontdekken ze dat hun verslaving nagenoeg identiek is. Hans: „Die hele manier van le ven als gokker is dat je je een soort cowboy voelt. Happy go lucky. En pas wanneer je hele maal geen kant meer uit kan, als je echt helemaal in de stront zit, dan pas besef je goed hoe erg die verslaving is". Hendrik: „Het griezelige is dat, als ze hier om hulp komen, dat ze dan van alle kanten wat geld krijgen en weer verdwijnen. We hebben een vrouw gehad, die kwam een week later dertigduizend gulden brengen. Dat had ze in die tijd bij elkaar gegokt". HulpwM— Hans: „Je krijgt ook geld van an dere gokkers als je zelf blut bent. Dat is net als bij alcoholisten. Ze helpen elkaar om niemand uit de groep te verliezen. Als gokker heb je altijd te maken met andere mensen die ook gokken. Dat is dan een bepaald milieu waarin die mensen zich vertrouwd voe len. Zodra je echter stopt, krijg je de haat van dat hele milieu tegen je. Doodsbenauwd worden ze voor je. Enerzijds oogst je be wondering en komen ze bij je vragen van: Hoe doe je dat? Maar ze zijn niet bij machte en dus doodsbenauwd voor je". Hans: „Ik had onlangs nog een knaap, die had veertien dagen een computer. Die wilde met mij een casino opblazen. En natuur lijk lukt dat. Maar ik doe het niet. Dan begin ik immers weer. Want het is voor mij een koud kunstje om in betrekkelijk korte tijd aan geld te komen. Maar je weet wél waar het begint, maar niét waar het eindigt. Ik heb het nu één keer meegemaakt. Maar alsje blieft nooit meer. Die opmars van al dat soort gokmogelijkhe den, daar hebben we geen me ning over. Ze staan nu zelfs bij de groenteman. Dan is het bijna een echte fruitautomaat. Kijk, daar valt toch niet tegen te knokken. Daar willen we onze energie ook niet in steken. Onze energie heb ben we hard genoeg nodig om zelf te overleven. We willen wel anderen helpen, die zelf ontdek ken dat ze verslaafd zijn". Henk: „Van de duizend men sen zijn er achthonderd of negen honderd die het wel kunnen han teren. Vergelijk het maar met de alcohol. Je hoeft de alcohol toch niet te verbieden omdat er ook mensen zijn die er niet mee we ten om te gaan? Je moet er wel alles aan doen om de mensen op de gevaren te wijzen en je moet hulp verlenen als het fout gaat. De verslaving zit in onszelf. Er is maar een handjevol mensen dat er overgevoelig voor blijkt te zijn". Gijs: „Kijk maar naar de heroi ne. Dat is ook verboden. Maar dan krijg je dat illegale gedoe. Hetzelfde met de casino's. Dat stop je niet van bovenaf'. Voor een verslaafde kan zelfs het meest onschuldige flipperspel al fataal zijn. De wil om te winnen, om het beter te doen. Hans: „Dat was die knaap die even een half uurtje pauze had en die toen de hele dag wegbleef terwijl hij vol op klanten had. Daar begon hij al in de fout te gaan". Verklaring Gijs: „Er is een tussenrapport over een Amerikaans onderzoek waarin staat dat de verslaafde het gokken gebruikt om morfi- ne-achtige stoffen in zijn lichaam op te bouwen. Daar was ik aan vankelijk niet zo geinteresseerd in. Maar nu verklaart het waarom ik gokverslaafd ben. Dat geeft mij een handvat om er iets mee te doen". Hans: „Het griezelige aan een gokker is, dat het een verborgen ziekte is. Een alcoholist, dat Dees Postma geldt als een autoriteit op het gebied van hulp aan verslaafden. Direc teur buiten functie van de Jellinek in Amsterdam, zelf ooit alcoholist. Weet uit erva ring mee te praten over de problemen van de verslaafde, maar ook over de resultaten van hulpverlening. „De essentie van gokversla ving is exact identiek aan elke andere verslaving. Het middel datje gebruikt heeft in alle geval len hetzelfde doel, namelijk het ontstijgen aan de realiteit. Een ontsnapping, waardoor je je angst verliest bijvoorbeeld, en je op het moment dat je het ge bruikt zekerder doet voelen. Dat zie je bij alcohol, drugs, gokken, zelfs bij overeten. En er zijn ook wel minder schadelijke vormen. Als mensen schaken of postze gels verzamelen, begegeven ze zich door hun concentratie ook in een andere wereld. Die laatste voorbeelden zijn sociaal beter hanteerbaar". „Het lichaam kan onder een bepaalde spanning zelf morfine maken. Op zo'n moment heb je fysiologisch hetzelfde als wan neer het lichaam morfine van buitenaf toegediend krijgt. Als het dan zo is dat gokken die spanning geeft, zou je het dus heel wel op een rij kunnen zetten 'met die andere verslavingen". „We hebben vanuit de Jellinek ook gemengde groepen van ver slaafden. Daar valt op dat het herstelproces van de mensen, bij welke verslaving dan ook, het zelfde verloopt. Het opnieuw in richten van je leven is voor al die mensen eenzelfde opgave. Het hanteerbaar maken van je angst, het proberen weer een zelfstan digheid te creëren in je leven. Niet meer afhankelijk van het middel of van andere mensen? Het voordeel van zo'n gemengde zelfhulpgroep is dat het enorm blikverruimend werkt". „In een groep van alleen gokverslaafden of alcoholisten is de gezamenlijke ervaring soms te dominant. Anderzijds geeft zo'n andere groep in eerste in stantie veel meer het gevoel van geborgenheid en veiligheid. Het is een goede zaak dat allebei be staan, denk ik". Drooglegging m „Voor wie echt verslaafd is, be staat er maar één oplossing en dat is totale drooglegging. Dat is voor hen de minimale eis. Maar ik ben helemaal niet voor een eenduidige oplossing. Er is een nog veel grotere groep die nog niet verslaafd is, maar wel op weg om het te worden. Dat zijn vaak mensen die best nog kun nen minderen en nog terug kun nen. Die hebben er baat bij als ze maar informatie krijgen hoe ze dat moeten doen. Als ze maar le ren er op een andere manier mee om te gaan. Dat valt dan nog te leren". „Voor mensen die echt ver slaafd zijn is er bovendien het ge vaar dat zij hun verslaving niet inruilen voor een andere. Je ziet vaak met succes dat mensen voor alcohol behandeld zijn, maar dan een jaar later totaal vastzitten met coke of een ande re verslaving. En omgekeerd. Tij dens de behandeling is de aan dacht dan zo geconcentreerd ge weest op of de alcohol of het gok ken, dat het gevaar levensgroot is om in een ander circuit te ra ken". „Verslaving betekent dat je problemen hebt. Daarnaast gaat die verslaving een zelfstandig le ven leiden. Die sociale proble men die los staan van de versla ving, kun je pas oplossen als je ook met die verslavingsbehande ling op weg bent. Eerst stoppen met drinken of gokken. Als je dan een goede conditie gekregen hebt, ga dan die andere proble men aanpakken. Veel van die problemen zijn bovendien niet op te lossen en dan zul je een mo gelijkheid moeten vinden om die te leren aanvaarden. Dan pas wordt de behoefte om te ont snappen minder". Schuld en boete „Het verschil tussen de Gam blers Anonymous en de gemeng de zelfhulpgroep is het punt dat die eerste groep zich nogal richt op het bovenaardse. In die folder zou je overal het woordje Jezus kunnen lezen als je wilt. Dat werkt voor veel mensen, maar anderen ervaren dat juist als een' handicap. Datzelfde hebben we gemerkt met de Alcohol Anony mous. Daarvan is die therapie ook direct afgeleid. Afkomstig uit Amerika. Dat basisidee vind ik in principe prima, maar haal daarna die religie eruit. Iedereen mag zijn eigen religie. Maar dat moet in de zelfhulpgroep buiten beschouwing blijven, vind ik". „Zelf ben ik in de AA-groep juist op die religie steeds stuk ge lopen. Dat aspect van God, van schuld en boete, van goed en kwaad, die verschrikkelijk mora- Het begint meestal onschuldig.... liserende dingen, die heb ik ge probeerd er in de gemengde groep uit te halen en dat is een geweldige bevrijding. Al is het me niet in dank afgenomen. Maar nogmaals, het is goed als beide groepen naast elkaar kun nen bestaan. Ieder kan zelf kie zen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 21