'Geen noten en
geen ritme,
louter geluid'
Kylian laat zich meesleuren
Uit in de Randstad
Balletgala
in Carré
Warner van Es, componist van theatermuziek
Bonte
mythen van Jörg Remé expositie in 'De Burcht'
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1985
KUNST
Warner van Es in zijn studio: "Elektronische apparatuur is voor mij nooit een bron van geluid, maar dient
uitsluitend om mee te bewerken...." <foto Holvast)
Het Nederlands Dans Theater in 'Heart's Labyrinth II'. (foto Sven Uh
'Hearts's Labyrinth II' bij NDT
LEIDEN - Stel u voor, de
componist aan het werk:
lange haren, de vingers aar
zelend gekromd boven de
pianotoetsen, in gedachten
de tonen prevelend die aan
het klavier moeten worden
ontlokt. Als de melodie de
toets der kritiek kan door
staan, gaat de hand snel
naar het papier om de mu
ziek te noteren.
Voor Warner van Es is dat al lang
verleden tijd. De ruimte waarin hij
componeert heeft meer weg van de
cockpit van een intercontinentaal
vliegtuig: een kleine ruimte vol ap
paratuur. ("Alles op afbetaling
hoor, van het componeren kan ik
niet eens eten"). Een groot meng
paneel omschrijft hij als "zenuw
centrum", de acht sporen recorder
is "het werkpaard". Verder staat er
een masterrecorder en randappara
tuur: ruisonderdrukking, delay,
equalizer, een galmpijp, synthesi
zers om de vorm van het geluid te
beïnvloeden, een replay en een mi
crofoon. De kenners weten dan ge
noeg; voor niet-kenners is het pure
magie wat met al die schuif- en
draaiknopjes, metertjes, lampjes
bereikt kan worden. Een paar tik
ken met een schroevedraaier tegen
een wijnglas of bureaulamp kan als
geluidsbron de basis zijn voor een
hele compositie.
Warner van Es (32) is een jonge
Leidenaar, die bezig is snel naam
te maken als componist van mu
ziek bij theaterprodukties. Hij
maakte onder andere muziek bij
'Zandhazen' van Sater, bij de tv-
fïlm 'De huilende baby' van Hans
Sloos, bij 'Stoeprand', de nieuwste,
zeer geprezen produktie van studio
Hinderik en bij 'Light' en 'Forgo'
van de dansgroep van Krisztina de
Chatel. 'Forgo', een produktie uit
1982, is vanavond en morgenavond
in het LAK te zien, èn te horen.
Tien jaar
Meer dan tien jaar is hij al met
theater bezig. Hij was de grote man
achter de produkties 'Rainbow' en
'Antithese', twee reuzenklussen uit
het midden van de jaren zeventig.
Grootscheeps muziektheater uit
Leiden met een koor, een band,
dans en toneel. Vele tientallen
mensen werkten er aan mee. War
ner van Es bedacht en schreef die
stukken en deed de muziek. Inhou
delijk waren het beiden zwaar ro
mantische draken ("draai je maar
om m'n kind, ik wil je ogen zien
lachen in dé wind"), maar de mu
ziek verraadde het talent van de
maker.
door
Ariejan Korteweg
"Wat ik toen maakte, dat was al
lemaal in het stramien van akkoor
den en helemaal op de gitaar geënt,
veel in E mineur. Dat ligt mijlenver
achter me. Ik had gevoel voor mu
ziek, maar wist niets van de theo
rie. Je kunt jezelf veel aanleren,
maar uiteindelijk is dat een dood
lopende weg. Op het conservato
rium heb ik nadien geleerd dat al
les aan noten achter elkaar gezet
kan worden. Daar is het theore
tisch denken op gang gezet. Mijn
muziek is nu duidelijk bedachter".
Triplex
Wie nog de vriendelijke pop van
Rainbow of Antithese in de oren
heeft, zal bij de muziek die Warner
van Es nu maakt niet weten wat hij
hoort. Repetitieve muziek la Phi
lip Glass zoals in 'Forgo', of louter
geluidscomposities, zoals die bij
'Stoeprand' te horen is.
"Als een reactie op de vrijheid op
het conservatorium ben ik me
eerst tot twee, drie noten gaan be
perken. Later, in 'Zandhazen', zijn
de noten helemaal de deur uitge
gaan en ging het enkel nog om rit
me. Tegenwoordig is ook dat ritme
minder van belang. De muziek bij
'Stoeprand' is gewoon geluid. Wat
dat betreft zit er een logische lijn
in".
Voor 'Zandhazen' ontwierp hij
samen met de Leidse straatmuzi
kant Lambert Wouda een instru
ment, 'Psi 4' geheten omdat het de
vierde fase van het plank-snaar-in-
strument is. Een meer dan mans
hoog houten frame, waarin triplex
platen zijn gespannen aan touwen
die over kammen lopen. Dat in
strument werd tijdens de voorstel
lingen live bespeeld. Triplex en
touwen werden met stokken be
werkt. Toonhoogte en intensiteit
wisselen afhankelijk van de span
ning van het materiaal.'
Krekels
"De laatste tijd gebruik ik alleen
nog akoestische materialen. In dit
geval hout, en bij 'Stoeprand' zijn
dat de menselijke stem en glas. Die
Het programma van de voorstellingen
van de dansgroep Krisztina de Chatel,
vanavond en morgenavond in het
LAK, is gewijzigd. 'Ritornel' en Solo's'
kunnen door ziekte van één van de
danseressen niet worden uitgevoerd.
In plaats daarvan op beide avonden
'Forgo', een choreografie van De Cha
tel op muziek van Warner van Es, en
'Variaties op een thema'. Voorstellin
gen van 'Thron' werden twee jaar gele
den in het oude LAK aan het Leven
daal afgelast omdat het podium enkele
centimeters te laag was.
geluiden worden met elektroni
sche apparatuur bewerkt, maar die
apparatuur is nooit zelf de bron
van het geluid".
Het is de moeite waard om het
wordingsproces van de muziek bij
'Stoeprand' te volgen. De enige
voorwaarde van Hinderik was dat
aan het eind van de voorstelling
een lied van Weill en Brecht zou
worden gezongen. Met de toon
hoogten daarvan is Van Es gaan
componeren. Het basismateriaal
was de stem van de twaalfjarige
jongen', die ook het lied van Brecht
zou zingen. Om die stem zonder
'las' als doorlopend geluid op de
band te krijgen, is deze 128 maal
over elkaar opgenomen en ingrij
pend bewerkt. In het resultaat is de
menselijke stem niet meer te her
kennen; een ruimtelijk, monumen
taal geluid, dat soms aan cello of
dwarsfluit doet denken en dan
weer als een boom vol krekels
klinkt. Volgens Van Es wordt het
door de meesten voor een synthesi
zer gehouden.
Glas
Ook geluid van glas is in de mu
ziek verwerkt. Gewoon een tik van
een schroevedraaier tegen een
wijn- en cognacglas. Bij zeer ver
sneld afdraaien is de bron van het
geluid nog te herkennen, op nor
male snelheid doet het nog het
meest aan een gong denken. De to
nen worden door de vertraging
soms zo laag dat de boxen ervan
gonzen.
"Mijn muziek wordt steeds ab
stracter. Ik haal geluiden uit hun
dagelijkse context, vervreemdt ze
van zichzelf. Dat beangstigt me
ook. Zo gauw je toonhoogten ge
bruikt wordt je ingedeeld: denk je
in akkoorden dan is dat terug naar
de negentiende eeuw; interesseert
het je niet, dan ben je modern. Ik
schuif het probleem van de toon
hoogte voor me uit door me puur
op geluid te richten. De piano heeft
een evolutie van driehonderd jaar
achter de rug. Bij bandmuziek is
de componist tegelijk ook uitvoer
der. Je kunt opnieuw helemaal je
eigen geluiden uitvinden".
Noodgreep
"Ik wil uiteindelijk muziek ma
ken die ook los van de voorstelling
beluisterbaar blijft. Het is nu nog
op een elementair niveau. Er zou
best nog een laag overheen kun
nen. Daar moet het op den duur
heen, maar daar neem ik de tijd
Ook bij 'Solo', de nieuwe pro
duktie van Krisztina de Chatel,
maakte Van Es de muziek. "Dat
was eigenlijk een noodgreep: "Die
dateert van de begintijd van het
conservatorium. Vandaar de titel:
'Tracé 77'. Toen De ChStel in pa
niek opbelde met de vraag of ik
nog wat had liggen, heb ik dit weer
voor haar opgenomen. Het is niet
representatief voor de manier
waarop ik tegenwoordig werk. In
dat stuk gebruik ik de synthesizer
nog als zelfstandig instrument, als
klankbron: 'Warner goes pop'. Dat
is eigenlijk tegen m'n principe, de
klank ervan heeft altijd iets kils.
Synthesizers zijn voor mij een mid
del om geluiden mee te bewerken.
Luister bijvoorbeeld eens naar dat
roffeltje. Dat is gewoon gedaan
door met een potlood tegen dit
lampekapje te tikken, en dat geluid
via replay en synthesizer te bewer
ken".
"Wat ik maak is eigenlijk zomaar
muziek die ik mooi vind. In de we
reld van de moderne gecompo
neerde muziek voel ik me niet zo
thuis. Daarbij heb ik vaak het ge
voel dat makers en uitvoerders el-
kaars publiek zijn. Ik begrijp er
ook niet veel van, ben na twee mi
nuten de draad al kwijt. Ik streef
ernaar dat wat zich in de muziek
afspeelt voor de luisteraar herken
baar is. Het contact met andere dis
ciplines is belangrijk".
Bekaaid
Bij theatervoorstellingen komt
de muziek er vaak maar bekaaid
vanaf. De compositie is vaak sfeer
bepalend, zonder als zodanig her
kend te worden. Publiek en critici
zijn geneigd meer aandacht te be
steden aan wat hun ogen zien, dan
wat hun oren horen. Dat terwijl bij
dans, en in mindere mate ook bij
toneel, vaak juist voor vernieuwen
de, belangwekkende muziek wordt
gekozen. Volgend jaar jaunuari
wordt in Shaffy, Amsterdam een
festival van theatercomponisten
gehouden, los van de voorstellin
gen waarbij die muziek is gebruikt.
Ook van Van Es zijn daar composi
ties aanwezig.
Nederlands Dans Theater met de
première van 'Heart's Labyrinth II'
(J. Kylian/A. Schönberg, A. Webern,
VV. Lutoslawski), en herhalingen van
'Svadebka' (Kylian/Strawinsky) en
'Sinfonietta' (Kylian/Janacek).
M.m.v. Ned. Balletorkest o.l.v. Jules
van Hessen. Gezien op 21 februari in
het Circustheater, Scheveningen.
Aldaar ook op 22 en 23 februari en 2
en 3 maart. Op 12 en 13 maart in de
Stadsschouwburg, Amsterdam.
SCHEVENINGEN - 'Heart's La
byrinth II' is in opbouw, sfeer en
muziekkeuze nauw verwant aan
'Heart's Labyrinth', dat in sep
tember in première ging en naar
nu blijkt het eerste deel was van
wat een serie kortere balletten
voor kleine bezetting moet wor
den.
'Heart's Labyrinth II' bestaat
uit drie delen, waarin steeds ver
schillende dansers aantreden.
Het podium is een zwarte ruimte,
met een vertekenende spiegel als
enig rekwisiet. Die spiegel lijkt
net als het zwarte gat in 'Heart's
Labyrinth' de overgang tussen
leven en dood te symboliseren.
Met nu als extra lading, dat de
Mythologische schilderijen, tekenin
gen en objecten van Jörg Remé in ga
lerie De Burcht, Burgsteeg 14. Tot en
met 10 maart. Geopend: wo. fm zo.
van 12-17 uur.
LEIDEN - Wat moeten wij in
onze tijd nog met mythen uit de
klassieke oudheid? Wij hebben
die fantastisch-religieuze ver
dichtingen, bedoeld om leven en
wereld te verklaren, toch inmid
dels vervangen door de zekere
weg van de empirische waten
schap? In plaats van te denken in
tegenstellingen kan men echter
ook de niet-onplausibele opvat
ting huldigen, dat fantasie, reli
gie en kunst (die vaak samen
hangen) gewoon andere wegen
zijn dan de wetenschappelijke,
die kunnen leiden naar hetzelfde
doel.
Wie een bezoek brengt aan de
Burcht-tentoonstelling met re-
LEIDEN
Schouwburg
za 23, Aidjamal, dansensemble,
zo 24, 15 uur, kindertheater Ploef
speelt 'De droomreis van Klingeling
Foe'.
woe 27, 20.15 uur, De Mounties met
'Er is er één jarig'.
LAK-theater
vr 22, za 23, 20.30 uur, Dansgroep
Krisztina de Chatel: 'Ritornel' en So
lo's.
woe 27, 20.30 uur, Toneelgroep Het
Volk: 'Dwaallicht',
do 28, 20.30 uur, Het Leids Theater:
'Lady Aoi' en 'De verruilde waaiers'.
K&Ó-gebouw
vr 22. kapelzaal, 20.15 uur, Imogen
Cooper speelt Schubert,
woe 27, kapelzaal, 20.15 uur, Baroke-
nensemble 'Les echos' bestaande uit:
Paul van der Linden, blokfluit en ba-
rokhobo, Peter Frankenberg, barok-
hobo, Hendrike ter Brugge, cello, Ma-
riken Palmboom, clavecimbel.
DEN HAAG
Koninklijke Schouwburg
vr 22, 20.15 uur, Haagse Comedie met
'Emily' van William Luce,
vr 22, za 23, woe 27. do 28, 20.15 uur.
zo 24, 14 uur, Haagse Comedie met
'Krapp's laatste band' van Samuel
Beckett.
za 23, 20.15 uur, zo 24,14 uur. Publiek-
stheater met 'Schijn bedriegt' van Bo-
tho Strauss.
Appeltheater
vr 22. za 23. 20.15 uur, zo 24, 14 uur.
'Oom Wanja' van Tsjechov gespeeld
door Theatergroep De Appel.
Circustheater
vr 22. za 23. 20.15 uur, Nederlands
Dans Theater met o.a. wereldpremiè
re van 'Heart's Labyrinth 11', m.m.v.
Het Nederlands Balletorkest o.l.v. Ju
les van Hessen.
Nederlands Congresgebouw
za 23, 20.15 uur, Residentie-Orkest
o.l.v. Hans Vonk, promenadeconcert.
Diligentia
vr 22, za 23. zo 24. 20.15 uur, nieuwe
theatershow van Robert Paul 'Zo ge
piept'.
zo 24, 14.30 uur, piano-recital Bob
Versteegh.
dood een spiegel is van het leven.
Het eerste deel, op smartelijke
muziek van Schönberg, is een
korte pas de deux met een
vloeiend en traag tempo. De man
en vrouw zoeken telkens steun
bij elkaar, maar verlaten uitein
delijk aan tegenovergestelde zij
den het podium.
Deel twee, op '5 Stücke, Opus
10' van Webern, is veel explicie
ter. Drie mannen manipuleren
een vrouw. Zij lijken kwade ge-
niussen, die bij de spiegel bezwe
ringsrituelen uitvoeren. Vaak
rekt de vrouw zich, als om zich
van hen te bevrijden, maar tel
kens houden de mannen haar te
gen. Aan het eind blijkt voor de
mannen de spiegel ook de poort
naar het niets te zijn. Ze stappen
erdoor en lossen op.
Het theatrale vuurwerk heeft
Kylian voor het laatste en meest
uitgebreide deel bewaard. Daar
in wordt de vrouwelijke hoofd
persoon belaagd door figuren die
op onverwachte plaatsen opdui
ken: de mannen hoog in de lucht,
als postzegels tegen de achter
cent werk van Jörg Remé (geb.
1941, docent aan de Bossche
Kunstacademie) kan kennisma
ken met een moderne kunstzin
nige vertolking van die oude my
then. Een vertolking overigens
van een duidelijk subjectieve
aard. De onderwerpen voor zijn
werken - voornamelijk kolossale
doeken - koos Remé met name
uit de verhalen over Odysseus,,
Narcissus, Bacchus, Adonis en
Venus. Eén van de werken toont
de 'geboorte van Adam', ook een
mythe zo men wil. Een póór van
de schilderijen zijn minder of
niet mythologisch te noemen,
waaronder 'In de tuin van de Vil
la Romana' en 'Watersnood van
Florence'. Niettemin beschouwt
de kunstenaar zelf èlle werken
als mythologisch. Verblijven in
Italië zouden hem tot dit genre
hebben geïnspireerd.
HOT-theater
do 28, vr 1, za 2, 20.30 uur, eerste voor
stellingen van de Haagse Comedie
met 'Terra Incognita' van David Ma-
AMSTERDAM
Carré
fm za 2, beh. zo/ma, 20.15 uur, nieuwe
show Paul van Vliet,
zo 24, ma 25. 20.15 uur, zo ook 14 uur,
Nooy's Volkstheater met 'Hadjeme-
Concertgebouw
vr 22, 20.15 uur, Ruud v.d. Meer, bari
ton en Rudolf Jansen, piano,
za 23, 20.15 uur, Het Nederlands Ka
merorkest m.m.v. Han de Vries, hobo.
di 26, 20.15 uur, Schönberg Ensemble
m.m.v. John Bröchelef, bas/bariton
woe 27, 20.15 uur, Melos Quartett
speelt Dvorók.
zo 24, gr. zaal, 14.15 uur, Nieuwe Slag
werkgroep Amsterdam, m.m.v. Bill
Bruford, slagwerk, Het Nederlands
Kamerkoor.
Nieuwe De La Mar Theater
dagelijks beh. ma, 20.15 uur. zo alleen
14 uur, Mini Maxi in 'Sprakeloos'.
Stadsschouwburg
vr 22, za 23,20.15 uur, Publiekstheater
met 'Maskerade' van Lermontov.
zo 24, 14 uur, ma 25, woe 27, 20 uur.
De Nederlandse Operastichting met
'The rake's progress' van Igor Stra
vinsky.
di 26, 20.15 uur, Toneelgroep Theater
speelt 'Egmond' van Goethe
do 28, 20.15 uur, Publiekstheater met
'Maskerade' van Lermontov.
Meervaart
di 26, 20.15 uur, Linda van Dijck en
wand geplakt, de vrouwen van
achter gekleurde rechthoeken,
die plotseling op het podium ver
schijnen. Hun gezichten zijn
door witte schmink uitdruk
kingsloos. Ze tasten naar de
vrouw, die kronkelt als in agonie.
Die figuren blijken de poort des
doods langs beide kanten te kun
nen passeren. Aan het eind slui
ten ze de vrouw in tussen drie
doeken in de kleuren van de
rechthoeken. Vertwijfeld zoekt
ze naar een houvast. De muziek
bij dit deel, 'Jeux Vénitiens' van
Lutoslawski, is hectisch en ban
deloos.
In interviews heeft Kylian la
ten doorschemeren dat hij tot de
ze serie balletten is geïnspireerd
door de dood van danseres Ka
ren Tims, in de zomer van het vo
rig jaar toen de groep op tournee
was in Reggio Emilia in Italië.
Zoals de hoofdpersonen in de
drie delen van dit ballet verstrikt
lijken te zijn, zo lijkt ook Kylian
in zijn choreografie vast te zitten.
Uit veel van zijn balletten
spreekt een voorliefde voor een
voudige symboliek. Als boven-
Jörgen Remé staat wat de keu
ze van onderwerp betreft in een
zeer lange traditie. In het bijzon
der vanaf de vroeg-renaissance is
er vrijwel onafgebroken door
kunstenaars geput uit de mytho
logische verhalenschat, tot aan
onze eeuw toe (Picasso, Dali,
Delvaux en vele anderen). Wat
de vormging betreft mag René
een zekere originaliteit worden
toegeschreven: het wilde expres
sionisme waarvan hij zich be
dient wordt zelden aangetroffen
in combinatie met deze klassieke
onderwerpen. De titel 'Oerwoud'
die één der werken draagt, ka
rakteriseert deze vormgeving ei
genlijk wel goed: de talloze
woeste verfstreken vullen de
doeken als slingerende lianen,
waarvan de beschouwer geacht
wordt zich heeneen weer te slin
geren als hij met zijn ogen de op-
Ann Hasekamp in 'Nacht, Moeder'
van Marsha Norman.
ROTTERDAM
De Doelen
vr 22, gr. zaal, 20.15 uur, zo 24, 14.15
uur, Residentie Orkest o.l.v. Hans
Vonk, Eugene Sarbu, viool.
vr 22, kl. zaal. 20.15 uur. Het Neder
lands Kamerorkest o.l.v. Mare And-
reae, Han de Vries, hobo.
zo 24, gr. zaal, 20.15 uur, Noh - dansen
van Kita Kai (Japan).
ma 25, gr. zaal, 20.15 uur, Arie Keijzer,
orgel.
di 26, kl. zaal, 20.15 uur, Melos Quar
tett m.m.v. Franz Beyer, altviool,
woe 27, kl. zaal. 20.15 uur, Robert
Holl, bas en Konrad Richter, piano
spelen Schubert.
Theater Zuidplein
vr 22, gr. zaal, 20.15 uur, Penta Thea
ter met 'Stil Gezang',
za 23, gr. zaal, 20.15 uur, 'Bij gebrek
aan bewijs' van Willima Mastrosimo-
ne met Jasperina de Jong in de hoofd
rol.
ma 25. gr. zaal, 20.15 uur, 'Het dag
boek van Anne Frank' met Jip van
Wijngaarden en Jerroen Krabbé.
Hofpleintheater
vr 22, za 23, 20.15 uur, Martine Bijl,
muzikal begeleiding kwartet o.l.v.
van Henk van der Molen,
vanaf di 26, 20.15 uur, 'De Sprong',
tragi-komedie van Larry Fineberg,
met o.a. Ramses Shaffy en Mary Dres-
selhuys.
Luxor Theater
fm za 2, 20,15 uur, André van Duin
Jubileum Revue.
staande opvatting van 'Heart's
Labyrinth II' juist is, heeft hij
naar mijn smaak de symboliek
dit keer te ver doorgevoerd. Dat
heeft zijn weerslag op de dans,
die niet de zich in het geheugen
kervende kracht heeft van veel
pervlakken wil verkennen. De
wild ogende penseelvoering
geeft tezamen met het uiterst
bonte palet de doeken veel dyna
misch leven. De kunstenaar is
daarmee losgekomen van zijn
vroegere meer orphistische
(dichterlijk-kubistische) werk.
Hoe bruisend en bont de
werken ook zijn, in verscheidene
er van zijn onduidelijkheid en al
te simpele, nietszeggende vorm
geving storende elementen. Zo
zijn de hoofdrolspelers op 'Ado
nis en Venus in Toscana' onvind
baar, en moeten de vleeskleurige
'worstjes' die Bacchus op het
werk 'Bacchanaal' rondzwaait,
vrouwen voorstellen (zo verze
kerde mij de kunstenaar). De
'Geboorte van Adam' laat zien
hoe de eerste mens uit de klei
wordt getrokken door een klein,
AMSTERDAM (ANP) - Op het
Balletgala, 5 maart in het Amster
damse theater Carré, gaan twee
werken van Nederlandse choreo
grafen in première. Het zijn
'strings' van Niels Christe en 'Met,
Zonder En Met' van Jan Linkens.
Strings is gezet op muziek van Bar-
tok en wordt gedanst door Ale
xandra Radius en Han Ebbelaar
van Het Nationaal Ballet. Met,
Zonder En Met, op Strawinsky-
muziek, wordt gebracht door dan
sers van Scapino.
Gezelschappen als het New York
City Ballet, het Royal Ballet uit
Londen, het Ballet van de XXe
Eeuw uit Brussel, het London Fes
tival Ballet en het Ballet van de
Berliner Staatsoper sturen dansers
naar Amsterdam.
Van Nederlandse bodem zijn
verder vertegenwoordigd de Arn
hemse groep Introdans en de Nel
Roosacademie.
Dit jaarlijkse gala is georgani
seerd door het Danserfonds '79,
een stichting die Nederlands dan
stalent financieel steunt.
ander werk van hem. Alsof hij dit
keer een thema heeft aangepakt,
dat hem te diep heeft meege
sleurd, zodat hij het in zijn cho
reografie niet heeft kunnen over
stijgen.
ARIEJAN KORTEWEG
uitdrukkingsloos geschetst en
geltje (God?). De twaalf geëxpo
seerde tekeningen op slordig af
gescheurde schetsblokvelletjes
(prijs: 850 gulden per stuk) ko
men merendeels werkelijk niet
uit boven het niveau van uiterst
simplistische, onbeduidende
kindertekeningen. Tot de meest
interessante creaties behoort het
gigantische schilderij 'Paradijs
in Sri Lanka' (een groep naakten
in een landschap), alhoewel de
overeenkomsten met werken
van Matisse en Picasso wat èrg
opvallend zijn.
Hoe dit alles ook zij: het geëx
poseerde maakt zeker nieuws
gierig naar de verdere ontwikke
ling van deze nog jonge kunste
naar. U kunt een en ander tot en
met 10 maart gaan bekijken.
ANTOON ERFTEMEIJER
ADVERTENTIE
