Steeds 'Het gaat om het beobaehten' dem meubelfabriek Casino in Holiday Inn met Golden Ten geopend Oplichter uit Leiden op schietbaan aangehouden 'Zijlwijk' oppermachtig bij schaken scholieren Ontsnapte gevangene vertoefde in hotels.. DONDERDAG 31 JANUARI 1985 LEIDEN LEIDEN Toen hij hoorde dat een Haagse officier van justitie had besloten dat een Noordwijkse speelzaal open mocht blijven, sloeg hij razendsnel zijn vleugels uit: Paul van Vlerken is de naam, eigenaar van Casino-service. Gis termiddag werd zijn speelzaal in door Wim Brands Holiday Inn geopend. Golden Ten, wordt er gespeeld, een spel dat soms ook kan worden getypeerd als golden misery. In de hal van Holiday Inn vertelt één van de medewerkers dat het casino aan het einde van de gang ligt. Nee, zelf spelen doet hij niet. Mag niet. En bovendien heeft hij de ballen verstand van Golden Ten. In de speelzaal is Paul van Vler ken inmiddels al aanwezig. Verder ook nog een handjevol medewer- kers van zijn bedrijf die in de weer zijn met het gereedmaken van de tafels. "Het is allemaal zo snel gegaan hè", verduidelijkt Van Vlerken. "Kijk, ik had wel contacten met Holiday Inn, want ik heb hier wel eens wat in beslotenheid georgani seerd. Dat mag trouwens ook. Maar goed, toen ik dus dat verhaal over die officier las, dacht ik bij mezelf: snel optreden nu, zodat je kunt meeeten van die nieuwe ont wikkeling". Van Vlerken ontpopt zich tijdens het gesprek als een ware kenner van het gokleven. "Maar ik zit dan ook al een jaar of twintig in deze bisiness. Ik heb alle stadia doorge maakt, ben dus begonnen als crou pier. Gokken, vertel mij wat". Hij wil nog eens duidelijk stellen dat hij geen proefproces wil uitlok ken. Zegt justitie: mag niet, dan sluit hij de zaal. En: "Het is dus geen kansspel hè, Golden Ten. Het gaat om het observeren. Je moet de snijpunten van de bal berekenen. Pure observatie dus. Het gaat om het beobaehten". Zoals de Duitser het zo mooi weet te zeggen. "Trouwens", vervolgt van Vler ken, "ook TNO heeft gezegd dat dit geen kansspel is. Dat hebben ze zeer goed onderzocht". Nadat Van Vlerken heeft gewezen op de voor schriften die aan de muur zijn be vestigd - de limiet is 10.000 gulden - zien we dat reeds twee dames er als de kippen bij zijn om een gokje te wagen. De spelregels kennen ze pas sinds kort, zoals zal blijken. Dame 1"Nee, nu mag je nog niet inzetten". Dame 2: "O ja, de stok moet er af zijn". Dame 1: "Inderdaad, dat heb je toch wel gelezen". Dame 2: "Jammer nou toch" Streng Een briefje van vijfentwintig gul den verdwijnt even later in een gleuf. Aangenomen mag worden dat één van de spelers dit geld zo juist heeft verloren. It's all in the game, zegt de gokker dan. Manager Worms van Holiday Inn bekijkt het schouwspel met welge vallen. "Dit ontbrak nog", zegt hij. "De zakenman die hier komt", be gint hij professioneel, "die vindt zoiets als dit leuk. Want ja, als z'n glaasje whisky op is, dan is het al tijd prettig om je even te verpozen in een speelzaal. Hoeft-ie zich niet eens voor om te kleden". Waaruit overigens niet mag worden afge leid dat hij in badjas in de zaal kan verschijnen: men dient keurig ge kleed te zijn. Worms vertelt dat hij ook een memo heeft laten rondgaan, inmid dels. "Daarop staat dat het perso neel van Holiday Inn niet mag gok ken, want dat kunnen we niet heb ben natuurlijk. Ze vonden het wel jammer, maar ja: je moet in zo'n ge val streng zijn". Als we weggaan begroeten we nog even de croupier. In het Ne derlands. En dat verstaat hij niet. "Bitte", zegt hij vragend. Waarmee maar weer eens is bewezen dat het gokwezen internationaal is. Zelfs in Leiden. Golden Ten in Holiday Inn. "Het is geen gokspel, maar pure observatie". Redactie: Wim Brands Bart Jungmann LEIDEN - Een 42-jarige Leidenaar is gisteren in Hardenberg aange houden voor oplichterij en ver moedelijk verboden wapenbezit. De man heeft in hotels in Slagha ren en Coevorden rekeningen ach tergelaten van bij elkaar zo'n vijf duizend gulden. De rijkspolitie in Hardenberg kwam de Leidenaar op het spoor omdat hij aan het oefenen was met een verboden wapen op de schiet baan naast het hotel in Slagharen. De politie in Leiden heeft inmid dels zijn woning aan de Schubert- laan doorzocht. Bij deze huiszoe king kwamen twee automatische pistolen te voorschijn. Uitgezocht wordt of de man daarvoor ook een vergunning heeft. HERSENSCHUDDING - Een 7U- jarige Leidse fietser heeft gister middag om een uur of twee een hersenschudding opgelopen toen een 27-jarige plaatsgenoot hem op de hoek Beestenmarkt/Steenstraat met een auto van de sokken reed. De politie vermoedt dat de autobi- list de fietser geen voorrang heeft verleend. Play Backshow De Play Backshow doet morgen door middel van een voorronde het Antonius Clubhuis aan. Twaalf kandidaten zullen onder leiding van de man met de vast gevroren glimlach, Henny Huis man strijden om een plaatsje op de tv. Onder hen ook een paar Leidenaars. Zij treden nu alvast voor het voetlicht. The Voice Als we in onze eerste zin het woord 'play back' laten vallen, grijpt Nico Nieuwenburg uit de Acaciastraat gelijk in. "Ik doe geen play back, ik doe mee aan de sound mix". Hetgeen, legt hij uit, betekent dat hij niet alleen zijn mond beweegt, maar er ook geluid uit laat komen. Met ande re woorden: hij doet Frank Sina tra niet na, hij fs Frank Sinatra. Waarom Sinatra? "Ik ben ge woon weg van zijn muziek". Waarom sound mix? "Play back is volgens mij moeilijker. Als je er naast zit, is de afgang veel gro ter". Hier lijkt Nieuwenburg zijn bescheidenheid iets te ver door te voeren. Was het niet Nieuwen burg die in het Antonius Club huis het publiek mocht opwar men voor Lee Towers, zong hij al niet een paar maal op het Stad huisplein tijdens Drie Oktober en staat hij in kleine kring al niet bekend als de 'Leidse Voice'? De 53-jarige Nieuwenburg is kortom niet de eerste de beste en bij zijn zangvereniging De Rand stadspelers bekend als hart stochtelijk vertolker van 'My Way'. Om het publiek iets nieuws te kunnen bieden, heeft hij zich gestort op 'New York, New York'. Nieuwenburg: "Dat bandje waar het op staat is al zo gaar dat het niet eens meer terug spoelt". De Play Backshow bete kent wel wat voor hem? "Ik ben er dag en nacht mee bezig". Toch nog hoop op een mooie carrière? "Ja, je weet het tenslotte nooit". Nieuwenburg vraagt: "Heb je nog even"? Na een bevestigend antwoord komen de video's te voorschijn waarop zijn kunsten zijn vastgelegd. We zien een con cert van De Randstadspelers in het Antonius Clubhuis ("Da's toch een voordeel, ik ken de zaal"). Nieuwenburg kondigt 'Sing a song' aan, een nummer van de Carpenters. Volgt er dus een ander nummer, maar de daaropvolgende song is inder daad 'Sing a song'. Professioneel wijst hij even met zijn vinger naar de zaal. "Da's even je fout goed maken, hè", geeft hij com mentaar op zichzelf. Heeft Nico Nieuwenburg voor morgenavond nog wat bewegin gen van Sinatra ingestudeerd? "Nou, hij doet vrij weinig op het toneel. Ja, soms steekt-ie een si garet op. Maar daar begin ik niet aan. Ik ben net blij dat ik er van af ben". Don Phil Vader Van der Hulst hield vroeger duiven. Toen hij met die hobby stopte, wisten zijn zeven zonen wel wat er met het lege duivenhok moest gebeuren. Ge wapend met pannen, potten, deksels, verlengsnoertjes en an dere huishoudelijke spullen in stalleerden zij zich in het het hok en imiteerden een bandje. Twist and shout in de achtertuin. Een paar zonen bleken over goede stemgeluiden te beschik ken. Vooral Willem en Frans. Maar met dat talent deden ze niks, als we even het 'Lang zal-ie leven' van veijaardagen buiten beschouwing laten. Om ver momd als grootheden uit de we reld van de lichte muziek het po dium op te stappen, ook dat kwam nooit bij hen op. Ja, ooit hebben ze met z'n zevenen The Dolly Dots nagedaan. Maar dat was wederom in de huiskamer. "Eind vorig jaar dachten we opeens: waarom niet?", vertelt Willem van der Hulst, die het hoe en waarom van de ommekeer vertelt omdat Frans moet werken. "We hebben allebei meegedaan aan het Leidse Song- LEIDEN - Niemand zou verbaasd zijn geweest, als het eerste vijftal van de 'Zijlwijk' in de strijd om de schaaktitel van de stad Leiden voor basisscholieren alle 35 vijan delijke koningen op het matje zou hebben geroepen. Zo sterk heerste dit team gistermiddag op de 64 vel den in de aula van de scholenge meenschap 'Louise de Coligny'. De titel 'eeuwige tweede' werd afge dankt en hoe: met een voorsprong van maar liefst zeven punten op de Petrusschool veroverde de 'Zijl- wijk' de titel. Het Herdersmat, waarmee iedere beginnende koningsjager zijn op ponent probeert te verschalken, zijn Machiel de Heer, Dimitri de Moulin, Ronald Righart van Gel der, Roeland Buysse en Sven Krui- zinga allang ontgroeid. Daarom was het dan ook frappant, dat Roe land Buysse zich uitgerekend in de laatste ronde liet verrassen door Mike Rol van de 'Viersprong', die een listige variatie van dit overbe kende mat in de stelling had ge vlochten. De droom van zeven maal winst in evenzovele partijen kwam nu 'slechts' uit voor Machiel de Heer en Dimitri de Moulin, want in de derde ronde had de kampioen van het afgelopen jaar, de Petrus- school, nog een laatste alles of niets poging ondernomen om de 'Zijlwijk' te stoppen. Sven Kruizin- ga moest zijn koning inleveren bij Frank Klein en Ronald Righart van Gelder kwam tegen Jan Snelder- waard niet verder dan remise, maar daar bleef het bij: 3V2-IV2. Slechts een verlies van 2V2 punt leed de 'Zijlwijk', want ELS II, ELS I, Zijlwijk II, De Meerpaal en de Lorentzschool werden elk zon der pardon met 5-0 onder de voet gelopen. Daartegenover stelde de Petrusschool slechts twee maal een winst van 5-0 op Dukdalf III en Het Kompas I. De honderd schakertjes hadden het echter niet altijd voor het zeg gen: partijen, die niet binnen de voorgeschreven tijd waren afgelo pen, werden gearbitreerd. Een merkwaardig arbitrage-geval deed zich voor in het duel Zuiderpark school-De Meerpaal. Terwijl zelfs een kind kon zien, dat Serge Diek- stra van de Zuiderpark gewonnen stond, vonniste de arbiter 'remise'. Deze uitspraak was echter bin dend, want hoewel een andere ster kere arbiter deze partij wel tot 'winst' verklaarde, bleef remise op Gewonde stapt van brancard LEIDEN - "Mijn schoenen, breng die maar naar het Academisch Zie kenhuis", moet een 32-jarige Leidenaar vanochtend vroeg hebben uitge roepen toen hij met enkele hoofdwonden op de brancard van de Eerste Hulpdienst lag en de hulpverleners duidelijk maakten hem naar dit zie kenhuis te willen vervoeren. De man stapte vervolgens van de brancard en verdween in zijn huis aan de Condorhorst. Even tevoren hadden de EHD en de politie de man uit een benarde situatie bevrijd. In kennelijke staat, na een nachtje stevig stappen, was de Leidenaar achterover van de trap gevallen en dubbelgevouwen tussen de spijlen terecht gekomen. Hij liep daarbij verschillende hoofdwonden op en kon zichzelf niet uit deze onmogelijke positie bevrijden. Dat gebeurde toen de EHD en politie ter plaatse kwamen. De verbaas de hulpverleners konden nadat zij de man hadden bevrijd wel naar huis gaan. Toen de man het Academisch Ziekenhuis hoorde noemen riep hij 'oh nee', met het bovengenoemde resultaat. Het vijftal van de Zijlwijkschool, dat gisteren met overmacht de schaaktitel van Leiden veroverde. Van links naar rechts: staand Sven Kruizinga (6), Roeland Buysse (6) en Machiel de Heer (7); zittend Ronald Righart van Gelder (6Vz) en Dimitri de Moulin (7). Tussen haakjes de behaalde score. (foto Holvast) het scorebord staan. Had De Meerpaal deze partij ver loren, dan had dit team zich toch geplaatst voor de halve finale van de regionale titelstrijd, die op woensdag 13 februari is gepland. Immers, de eerste vijf van de Leid se titelstrijd gaan over: twee teams van de Zijlwijk, de Petrusschool, De Meerpaal en heel merkwaardig genoeg het tweede vijftal van de Dukdalf, dat in de laatste ronde via een zege van 5-0 op het eigen derde nota bene het eigen eerste met een half punt voorbleef. Naast Machiel de Heer en Dimitri de Moulin ver dient ook Simon Mooyaart van Dukdalf I nog een eervolle vermel ding voor zijn maximale score van 7 uit 7. Eindstand: 1. en kampioen Zijl wijk I 321/2; 2. Petrusschool 25V2; 3. Zijlwijk II 20; 4. De Meerpaal 19; 5. Dukdalf II 19; 6. Dukdalf I I8V2; 7. en 8. De Viersprong en Het Kom pas 18. LEIDEN - Een haastige en agres sieve Rijswijkse automobilist heeft gistermiddag omstreeks half twee de neus van een agent gebroken, die hem samen met een collega hem op de Uiterstegracht aanhield. Toen de 25-jarige man werd aange houden ging hij de beide politie mensen onmiddellijk te lijf. De 24- jarige Leidse agent die hem van achteren vastpakte kwam dit op een flinke, achterwaartse kopstoot Zonder rekening te betalen DEN HAAG/LEIDEN - De Haagse politierechter heeft gisteren een 38-jarige Leidenaar tot een maand gevangenisstraf veroordeeld om dat hij na een geslaagde uitbraak- poging uit het Alkmaarse Huis van Bewaring begin van dit jaar diver se hotels als tijdelijk onderdak heeft gekozen, maar telkens zon der de rekening te betalen zijn reis na enkele dagen weer vervolgde. Verder had hij verschillende klei nere inbraken op zijn naam staan. Ook gepleegd in het noorden van het land, waar de man toen rond reisde. De in 1981 wegens doodslag tot zes jaar gevangenisstraf veroor deelde Leidenaar heeft een paar maanden van zijn vrijheid kunnen genieten en zit nu zijn straf uit in de zwaarst bewaakte gevangenisaf- Agent gebroken neus 'gekopt' te staan, als gevolg waarvan zijn neusbeen brak. De Rijswijker werd tijdens een verkeerscontrole te kennen gege ven dat hij moest stoppen. De man maakte echter duidelijk dat hij vre- deling van Nederland, de 'bunker' in Scheveningen. Hij zei politie rechter mr. Abspoel de eis van een maand gevangenisstraf wel erg hoog te vinden. „Voor zwaardere feiten heb ik in het verleden wel minder gekregen". Bovendien vond hij dat als een verzachtende omstandigheid moest worden aan gemerkt dat hij alle gedupeerde hotels inmiddels een brief heeft ge schreven met het verzoek om met hem een betalingsregeling te tref fen. Bewijzen daarvan overleggen kon hij echter niet. Mr. Abspoel zei het niet meer dan normaal te vin den dat iemand zijn rekeningen ook betaalt en zag in het feit dat de verdachte deze keer zijn daden be kende terwijl hij dat in vroegere za ken nooit had gedaan, geen reden te strafeis te verlagen. Hij vonniste dan ook conform de eis. selijke haast had en negeerde het stopteken, waarna de politie de achtervolging inzette. Verschillen de pogingen om de automobilist tot stoppen te brengen mislukten, tot de dienders hem op de Uitert- stegracht klem wist te rijden. Na de aanhouding was de man zo agressief dat hij moest worden ge boeid om te voorkomen dat hij de agenten nog meer letsel zou toe brengen. Nico Nieuwetiburg, de Leidse Voice, zat al een keer in het voorprogramma van Lee Towers. In de kleedkamer liet hij zich samen met de Rotterdammer vereeuwigen. (eigen foto) festival met een liedje van de Beatles, 'Let it be'. We werden nog derde ook". Eigenlijk had den ze toen The Everly Brothers al willen doen, maar dat kon niet: men bleek niet de juiste muziek op band te hebben staan. Willem van der Hulst was zes toen The Everly Brothers hun eerste hitje hadden. Over jeugd sentiment kan dus niet worden gesproken. "Toch wel, want mijn broers draaiden die muziek en zo hoorde ik het hè. We zingen trou wens zelf, het is geen play back. Twee liedjes doen we: 'Wings of a nightingale' en 'Only dreams'. Ik doe Don en Frans imiteert Phil. Ja, ik lijk wat meer op Don". Willem blijkt zelfs zijn snor te hebben opgeofferd om meer op Don te lijken. Als we hem vragen of hij ook qua karak ter op Don lijkt, vraagt hij ver baasd: "Hoe bedoel je?" Nou, Don was drankzuchtig en had vroeger vaak ruzie met Phil. "Ben je gek zeg: ik ben alleen maar verslaafd aan koffie en met Frans kan ik het uitstekend vin den". La Streisand Ze is al één keer midden in de nacht voor Barbra Streisand het bed uitgekomen. Rond vieren schrok Inge van Egmond wak ker. Duurde dat nummer van Streisand, 'Women in love', wel drie minuten? Als het niet zo was en Inge moet morgen de volle 180 seconden het toneel op, dan zou ze wel eens mooi in de pro blemen kunnen komen. "Ik kon niet meer slapen, ik moest het gelijk weten. Dus ben ik naar be neden geslopen, koptelefoon op, plaat afdraaien en tijd noteren. Precies drie minuten". 'Women in Love' moet toch al zeker honderd keer in de boven woning aan de Bronkhorststraat hebben weerklonken. "Ik ben er constant mee bezig. Als ik in de auto zit, zing ik 'm. Een geweldig nummer trouwens, vind je ook niet", zegt de 25-jarige Van Eg- mond. Met haar uiterlijk lijkt ze niet echt in de buurt van Streisand te komen, maar ze doet er alles aan. Haar haar is gekleurd ("Kun je er zo uit wassen, hoor") en uit foto's tracht ze de karakteristieke trek jes van de zangeres te halen. "Kijk, hier heeft ze van die pijpe- krullctjes, zo wil ik het ook heb ben. En moet je zien op deze pla tenhoes heeft ze deze trui aan M n moeder heeft er ook zo één gebreid en die skibroek die ze daar aan heeft, die heb ik ook ge kocht". Alleen de neus. "Ja, da's moei lijk. Ik heb ook een behoorlijke gok, maar niet zo erg". Ze heeft een meisje gevonden dat zal pro beren het er nog een beetje op te laten lijken. Maar helemaal perfect hoeft het van Inge van Egmond ook niet te zijn. "Als ze maar zien dat je je best hett gedaan en het gaat toch vooral om het zingen". Net als de andere Leidse kandidaten doet ze mee aan de sound mix, echt zingen dus. Dat zingen is ze al gewend bij de Randstadspe lers, de zangclub waar ook Nieu wenburg bij zit. Alleen zit Inge van Egmond normaal achter een orgeltje, nu kan ze zich nergens achter verschuilen. Dat zou dan ook de hoge plankenkoorts ver klaren. Inge van Egmond is er zo fana tiek mee bezig dat ze ook al con tact heeft gezocht met de fanclub van Streisand en daarvan heeft ze ook weer allerlei materiaal ge kregen. "Die fanclub leeft echt heel erg met me mee". De fan club heeft ook geregeld contact met het Streisand-hoofdkwartier en is van plan ook over Van Eg- monds imitatie-pogingen te be richten. Wie weet wat daar nog alle maal uit voortvloeit. levert bét betere zitmeubel rechtstreeks aan de konsument

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 3