'Vijftig uur werken lost
reeks van problemen op'
Luns: 'De Russen weten
hoe vreselijk oorlog is'
Predikant schenkt oude koran aan nieuwe moskee
Interview
Uitdagende visie professor Van Peursen:
DINSDAG 29 JANUARI 1985
PAGINA 11
"De Russen weten hoe vreselijK de
oorlog is. Daarom zullen zij alleen
een oorlog beginnen als ze weten
dat het niet tot een kernoorlog zal
leiden". Woorden uit de mond van
niemand minder dan Josef Luns,
de voormalige secretaris-generaal
van de NAVO. Luns nam gisteren
deel aan een debat in het Acade
miegebouw van de Leidse univer
siteit rond de stelling "De Verenig
de Staten vormen een grotere be
dreiging voor de wereldvrede dan
de Sowjet-Unie".
Het zal geen verbazing wekken:
Luns pleitte tegen de stelling. Hij
ontvouwde de alom bekende theo
rie dat de wereld sinds de Tweede
Wereldoorlog een periode van vre
de kent, hetgeen maar aan één ding
te danken is: het kernwapen. "Ook
de Sowjet-Unie weet dat een kern
oorlog niet te winnen is. De vrede
is verzekerd zolang het atoomwa
pen geloofwaardig is", aldus Luns.
De oud-minister van buitenland
se zaken schetste de na-oorlogse
periode, waarin de VS het mono
polie van de atoombom hadden tot
de periode-Carter. "Tijdens het
hoogtepunt van ontspanning heeft
de Sowjet-Unie de SS-20 raket ont
wikkeld. Om de geloofwaardigheid
van de westerse afschrikking te
herstellen is een modernisering
van kernwapens nodig".
Luns was de laatste spreker in
een rij van acht. De harde houten
banken in het Groot Auditorium
van het monumentale Academie
gebouw waren gisteravond tot op
de laatste plaats bezet en er moes
ten zelfs tientallen belangstellen
den aan de toegangsdeur worden
teleurgesteld.
Het debat, georganiseerd door de
Leidse studentenvereniging voor
internationale betrekkingen en de
Atlantische jongerenclub Stich
ting JASON, was voor het publiek
aantrekkelijk. Niet alleen door de
gerenommeerde sprekers, maar
ook omdat het debat geheel vol
gens de regels van de Cambridge-
universiteit werd gehouden.
Dat houdt in grote lijnen in dat
om beurten voor- en tegenstanders
van de ter discussie staande stel
ling het woord krijgen en dat de
toehoorders door middel van een
stemming aan het begin en het
eind van het debat te kennen ge
ven, welke partij het meest overtui
gend is geweest.
Zodoende is meestal een duide
lijke 'winnaar' van het debat aan te
wijzen. (Tenzij natuurlijk de stem
ming gelijk blijft of alleen het aan
tal ortthoudingen toeneemt. In dat
laatste geval zijn de debaters er in
geslaagd het publiek aan het twij
felen te brengen).
Ruimtewapens
Om terug te keren naar Luns; hij
wierp het 'immense conventionele
overwicht van de Russen' in de
strijd om aan te tonen dat de VS
nooit een no-first-use verklaring
kunnen geven, een verklaring om
nooit als eerste kernwapens te ge
bruiken. Verder had Luns het nog
over de bedreigende Russische
ideologie en gedrag. Hij somde de
gebieden op die de Russen in het
verleden hebben 'bezet en geïncor-
pereerd'.
Tot verbazing van velen poneer
de Luns vervolgens de stelling 'De
bewapeningswedloop bestaat
niet'. Als enige bewijs hiervoor
noemde hij het afgenomen percen
tage van het nationale inkomen,
dat westerse landen aan hun defen
sie besteden.
Luns herinnerde aan de plannen
van Reagan om het defensieve sys
teem van ruimtewapens aan de
Russen aan te bieden ("de sprekers
zijn slecht ingelicht over de star
wars") en strooide verder met op
merkingen als "We moeten betreu
ren dat het kernwapen ooit is uit
gevonden" en "een nieuwe con
ventionele oorlog zou ook vreselijk
zijn". Opmerkingen, die natuurlijk
niet ter zake doen als het gaat om
de vraag, welke grootmacht de we
reldvrede het meest bedreigt.
Het sterkst in het bedat is Luns
als hij anekdotes vertelt of anders
zins voorbeelden aanhaalt. Zo her
innerde hij aan de uitvinding van
de kruisboog. Indertijd door de
paus te Rome zo'n vreselijk wapen
bevonden, dat het gebruik ervan
verboden werd, zelfs tegen de Sa-
i. Ook grappig, maar weder-
niet zo to the point.
Debat-voorzitter Halberstadt be
kommerde zich er niet om. De de
baters moesten zelf maar de kwali
teit van hun argumenten in de ga
ten houden. Argumenten had voor-
pleiter kamerlid Van der Spek
(PSP) genoeg. Hij begon zijn be
toog met te verklaren, dat alle
grootscheepse bewapening zeer
gevaarlijk is, dus ook die van de
Russen. Dat gevaar werd nog gro
ter door de geslotenheid van het
Sowjet-systeem.
Niettemin, vond Van der Spek,
vormen de VS een grotere bedrei
ging van de wereldvrede. Zijn plei
dooi was voornamelijk gebaseerd
op de wereldwijde economische
belangen van de VS en de invloed
van particuliere bedrijven en het
zogeheten militair-industrieel
complex op de besluitvorming.
Hij wees op de rechtstreekse of
indirecte militaire inmenging door
de VS in Vietnam, Laos, Cambod
ja, Grenada, Guatemala, Cuba, Do
minicaanse Republiek, Oost-Ti-
mor, Nicaragua en Chili.
Besluitvorming
En nog altijd staan de VS klaar
om in te grijpen, aldus Van der
Spek, die zich hiertoe ook bedien
de van anekdotes. Hij had zojuist
een bezoek aan de internationale
vredesmacht in de Sinaï-woestijn
in het Midden-Oosten gebracht.
Aan de Amerikaanse commandant
had Van der Spek gevraagd: Heeft
u soms iets met de rapid-deploy-
ment-force te maken? (de snel in
zetbare troepenmacht). Maar me
neer, zou de commandant geant
woord hebben, wij zijn de rapid-
deployment-force.
Van der Spek zette vraagtekens
bij de democratische besluitvor
ming in de VS. Hij wees op de ge
slotenheid van het militaire appa
raat en met name de inlichtingen
diensten. "Minister De Ruiter, die
goeie Job, maakte brochures voor
de leden van het Amerikaanse
Congres om uit te leggen hoeveel
de Europese bondgenoten aan de
fensie uitgeven. Die Congresleden
hebben kennelijk daar al de ballen
verstand van, laat staan wat ze over
de Russische bewapening weten".
Hij hekelde de Amerikaanse op
stelling tegenover de freeze-bewe-
ging en het Geneefse zogeheten
'boswandeling-akkoord'. Kritiseer
de de ontwapenings- (Van der
Spek: 'zeg maar bewapenings') - ge
sprekken als een rookgordijn voor
de publieke opinie. Een land dat
zich zo weinig gelegen laat liggen
aan internationale rechtsregels en
een staat die er zo op uit is de onge
lijkheid in de wereld te handhaven,
die moet wel de grootste bedrei
ging van de wereldvrede vormen,
zo sloot Van der Spek zijn pleidooi
af.
Behalve deze twee beroepsplei
ters traden Van Benthem van den
Bergh, door Halberstadt geïntro
duceerd als dissidente PvdA-er, en
wetenschapper Wecke van het Nij
meegse Instituut voor Vredes
vraagstukken met elkaar in debat.
Van Benthem enz. nam stelling te
gen de veronderstelling dat één
van beide grootmachten een grote
re bedreiging voor de vrede vorm-
ACHTERGROND
door
Leo Maat
de dan de ander. De onderlinge ri
valiteit bedreigt de vrede, aldus
Van Benthem. Hij vergeleek de
huidige situatie met de rivaliteit
tussen Sparta en Athene in de
Griekse oudheid.
Dissidenten
Wecke hekelde 'de illusie van de
onkwetsbaarheid'. "De regering
Reagan propageert dat een perfec
te verdediging mogelijk is", aldus
Wecke, die verder vooral begrip
opbracht voor de psychologische
werkelijkheid, de interpretatie van
de werkelijkheid door de Sowjet-
leiders. Overigens meende Wecke
dat de Sowjet-Unie weinig behoef
te zou hebben om de 360 miljoen
Westeuropeanen aan hun eigen
collectie dissidenten toe te voegen.
Verder waren er de amateur-plei
ters, studenten. Afwisselend leg
den zij de nadruk op de militaire
voorsprong van de VS op het ge
bied van kernwapens, op de agres
sieve ideologie van de Sowjet-
Unie, op de Amerikaanse ruimte
en aanvalswapens en de weigering
van een no-first-use verklaring en
op de militaire en patriottische in
doctrinatie bij de opvoeding van
de Russsiche jeugd.
Een domper op het overigens zo
boeiende debat vormde de uitslag
van de stemming: vóór het debat
was de stemverhouding 61 voor de
stelling, 201 tegen en 42 onthoudin
gen. Na het debat 52 voor, 197 te
gen en 36 onthoudingen. Blijkbaar
waren negentien personen tussen
tijd vertrokken, hadden althans
niet aan de laatste stemming deel
genomen.
Ten onrechte concludeerde voor
zitter Halberstadt dat de tegenplei-
ters hadden gewonnen. De cijfers
bewijzen dat niet. Zij bewijzen
niets. Niet aangetoond was, dat er
maar één toehoorder van mening
was veranderd. De relatieve ver
schuiving kan er bijvoorbeeld net
zo goed op duiden, dat voorstan
ders over het algemeen mensen
zijn die vroeg naar bed gaan. Jam
mer, dat op de valreep de Leidse
hoogleraar het verschil tussen stel
ling en bewijs niet van elkaar on
derscheidde.
Luns bladert wat in
het groot auditorium v
m boekwerkje, gezeten op de houten banken van
i het Academiegebouw aan het Rapenburg.
(foto ANP)
Van Peursen:
'De kosten zijn
natuurlijk gigan
tisch, maar daar
moet je de daling
van maatschap
pelijke onvrede,
zoals vandalisme
en drugsversla
ving tegenover
zetten', (foto gpd)
OOSTERBEEK In hotel De Bilderberg in Ooster
beek had zaterdag 26 januari een besloten bijeen
komst plaats van het Nederlands Christelijk Werkge
versverbond. Een studieconferentie waar zo'n 200
ondernemers en hun gasten vrijuit kunnen praten
over hete sociaal-economische hangijzers.
Een van de inleiders was prof. dr. C. A. van Peur
sen, buitengewoon hoogleraar in de wijsbegeerte aan
de Vrije Universiteit en oud-hoogleraar aan de Rijks
universiteit in Leiden. Bas Hoppel sprak met hem
over het uitdagende onderwerp: de 50-urige werk
week.
Terwijl werkgevers en vakbon
den elkaar vorige week in de ha
ren vlogen over loonsverhogin
gen en de wenselijkheid van een
36-urige werkweek, verrast de
prof. dr. C. A. van Peursen ons
vandaag met een voorstel tot de
50-urige werkweek. Betekent dit
een stap terug naar de vorige
eeuw? Moeten we de caravan in
het weekeinde voortaan maar
weer vergeten en ons tevreden
stellen met alleen de zondags
rust?
Prof. Van Peursen: „Nee, na
tuurlijk niet. Ik wil niet terug,
maar vooruit naar een 50-urige
werkweek. Het is een beetje uit
dagend om hiervoor een pleidooi
te houden, maar de bedoeling is
om het onderscheid tussen
werken en niet-werken te nuan
ceren".
door
Bos Hoppel
Volgens Van Peursen Wordt er
met oogkleppen op onderhan
deld als het gaat om het terug
schroeven, of juist niet, van het
aantal werkuren in de week. „Er
wordt met geen woord gespro
ken over de vrijkomende uren
van de werknemers. Hoe moeten
ze die vullen? Door d'r ergens
een baantje bij te nemen, 't liefst
zwart? Wat dacht u van al die
'leegloop-uren' van werklozen?
Zouden die hun tijd niet beter
kunnen besteden dan telkens
maar vruchteloos bij het arbeids
bureau te solliciteren?
Daarom denk ik dat er zo lang
zamerhand een andere discussie
gevoerd moet gaan worden. Of
het begrip 'werken' niet aan ver
nieuwing toe is. In die zin dat
werken minder is dan wat wij nu
uitsluitend onder werken ver
staan en dat vrije tijd minder is
dan met je rug naar het werk ge
keerd staan. We leiden eigenlijk
een gespleten bestaan, dat van
werken en dat van niet-werken,
dus 'je eigen tijd'. Wat ik voor
stel, is die twee wat vloeiender in
elkaar te laten overlopen waarbij
ik 'werken' ruimer opvat dan de
bestaande begrippen".
Om- en bijscholing
Van Peursen maakt in zijn ge
dachte een onderverdeling in
'oud' en 'nieuw' werk. „In het ou
de zou er gewoon gewerkt moe
ten worden zoals nu. Of dat nu
32, 36 of 38 uur is. Daarnaast is
het nodig dat we ons voorberei
den op de nieuwe ontwikkelin
gen en veranderingen die op ons
af komen. Hoe kun je dat doen?
Wel, door om- en bijscholings
cursussen zoals al gebeurt. Maar
ik ga een stap verder. Ik vind dat
ook de ondernemer en de over
heid voor een deel verantwoor
delijkheid moeten dragen voor
de ontstane vrije tijd van de
werknemers".
„De werkgever zou iets kun
nen doen dat in het verlengde
ligt van het werk. Als het om een
exporterend bedrijf gaat, zou hij
bijvoorbeeld voor z'n personeel
een soort recreatieve werkreis
naar zo'n exportland kunnen or
ganiseren. Laat hem 's gaan kij
ken hoe de produkten het daar
doen! Hoe die worden gebruikt
of verwerkt en laat hij zich tege
lijkertijd een beetje verdiepen in
dat land. Zo'n werknemer kan
met waardevolle tips terugko
men waarvan de ondernemer op
zijn beurt weer profijt kan trek
ken".
„Wat is er op tegen de verve
ling van een werkloze om te zet
ten in een nuttige tijdsbesteding
door hem bijvoorbeeld een taal
te laten leren. Ik noem dit alle
maal nog werk waarbij ik ge
makshalve een grens trek bij 50
uur. Dat kost inderdaad extra
geld. Want bij 50 uur werk, hoort
50 uur loon".
Vandalisme
„De kosten zijn natuurlijk gi
gantisch, maar je zou in een kos-
ten-batenanalyse alles moeten
verdisconteren. Dus niet alleen
de extra kosten in de vorm van
opleidingen, cursussen en reis
jes, maar ook de daling van de
maatschappelijke onvrede zoals
het vandalisme en de drugsver
slaving die het gevolg kan zijn.
Bij zo'n berekening zouden de
baten wel eens vele malen hoger
kunnen uitvallen dan de kos
ten".
„Met mijn voorstel van de, zeg
maar symbolische, 50-urige
werkweek, wil ik dus aangeven
dat de discussie niet maar steeds
moet gaan over minder werk,
maar over een geheel van arbeid
en andere tijdsbestedingen die
met elkaar samenhangen en el
kaar stimuleren. Dus méér in
plaats van minder en dan in kwa
litatieve zin, dus: hoger ge
schoolde arbeid, betere informa
tie, meer verantwoordelijkheid
en meer zinvolle tijdsbesteding.
Dat alles binnen een werkweek
waarin arbeid en zinvolle ont
spanning op elkaar aansluiten en
aan elkaar betekenis geven".
Volgens Van Peursen zal het
werk van een volgende generatie
heel anders zijn, zoals er nu al
veel veranderd is ten opzichte
van vroeger. „Het boerenbedrijf
was toch dat van de zware licha
melijke arbeid, tien uur werken
per dag en geen dag vakantie.
Door de sterke mechanisatie, de
verbeterde voorlichting en ande
re ontwikkelingen is het boeren
bedrijf enorm veranderd en het
werk verlicht. De meeste boeren
hebben hierdoor nu ook vakan
tie".
Verschuivingen
„Voor de oorlog werkte 80 pro
cent van de mensen in de land
bouw. Zo'n 25 jaar geleden was
echter al 50 tot 60 procent werk
zaam in de industrie, terwijl nu
de meesten in de dienstensector
werken. En dat worden er jaar
lijks nog meer. Het lage percen
tage dat nu nog in de landbouw
werkt, produceert echter meer
dan die 80 procent van vijftig jaar
geleden. Dat zijn geweldige ver
schuivingen. Het valt te ver
wachten dat die veranderingen
nog veel verder zullen gaan".
„Een van de kenmerken in die
ontwikkeling is de verschuiving
naar hogere functies. Daarmee
bedoel ik de verschuiving van de
spierarbeid naar het bespelen
van machines tot, laten we zeg
gen, een denkarbeid in de machi
ne ingevoerd".
Nu rijst de vraag of iedereen
die ontwikkeling wel kan bijhou
den of dat alleen de beter opge
leiden daarvoor geschikt zijn.
Immers, niet iedereen is even be
gaafd. Ik geloof dat de doorsnee
leerling van nu anders denkt dan
die van vroeger. Hij is wat slim
mer, doodeenvoudig omdat hij
via school, maar ook dank zij de
televisie en kranten, over veel
meer informatie beschikt. Het is
bekend dat kleine kinderen in
Afrika en Azië die op de rug van
de moeder meegaan naar het
land, intelligenter zijn dan de
kinderen hier die dan nog thuis
zijn. Na een paar jaar is die ach
terstand omgezet in een voor
sprong door al die informatie en
het betere onderwijs".
Slimmere arbeid
„Ik voorzie daarom, met een
beetje optimisme, dat de volgen
de generatie tot iets slimmere ar
beid in staat is dan die van nu.
De geest is veel kneedbaarder
dan we vermoeden en juist op
jeugdige leeftijd kunnen kinde
ren gereed gemaakt worden voor
een maatschappij die veel meer
informatie krijgt te verwerken.
Denk eens aan de computerbeur
zen waar kinderen naar hartelust
op beeldschermen spelen terwijl
ouderen, die daarmee niet zijn
opgegroeid, de grootste proble
men hebben met de invoering
daarvan".
„Je ziet kinderen nu al op
school niet alleen computerpro
gramma's hanteren, maar ze pro
beren ook zelf programma's te
maken. Daarom geloof ik in een
maatschappij die creatiever en
speelser wordt en ben ik niet zo
bang voor een kille robotisering
van die maatschappij".
Bij de opening van een moskee
in de Bijlmermeer heeft de predi
kant J. Slomp namens de Zen
ding van de Gereformeerde Ker
ken in Nederland een 150 jaar ou
de koran aangeboden. Hij deed
dat aan een vertegenwoordiger
van de afdeling Nederland van
de Islamic World Mission. Ds.
Slomp, die ook een paar bijbels
in verschillende talen voor de bi
bliotheek van de moskee ten ge
schenke gaf, is in zijn kerk belast
met toerusting van gemeentele
den voor het contact met mos
lims.
Het boek dat ds. Slomp aan
bood was 125 jaar geleden ge
schonken aan de gereformeerde
Zending. Het heeft meer dan een
eeuw in het archief gelegen. De
predikant zei in een toespraak,
dat het geschenk was bedoeld als
een 'verzoenend gebaar'. Hij
sprak de hoop uit dat moslims en
christenen - wetend dat er ver
schillen tussen hen zullen blij
ven eerlijk en op een voor de
ander herkenbare manier men
sen over elkaar zullen informe-
Beroepen
Hervormde Kerk: beroepen
te Krimpen aan de IJssel en te
Veenendaal W. L. van der Geer
Woerden, te Berkel-Rodenrijs
W. J. J. Koelewijn Woubrugge;
aangenomen naar Rotterdam-
IJsselmonde C. Wismeyer West
maas (tevens voor geestelijke
verzorging in verpleeghuis 'Eg-
mondshof Oud-Beijerland), naar
Koudum (Fr.) kandidaat W.
Beekman Ermelo, naar Kinder
dijk kandidaat J. Koppelaar Put
ten.
Gereformeerde Kerken: aan
genomen naar streekgemeente
Midden-Betuwe A. J. J. - van
Noord Stellendam-Ouddorp,
naar Lichtenvoorde kandidaat
mevrouw D. van Alphen-Ubbens
Hoogeveen, naar Woerden P.
Moet Berkel, naar Heinenoord S.
Alblas Lollum-Waaxens (Fr.).
Gereformeerde Gemeenten:
beroepen te Amersfoort A. Bac
Bodegraven; bedankt voor
Hoofddorp A. Moerkerken
N ieuw-Beijerland
Overleden. Op 87-jarige leef
tijd is in zijn geboorteplaats Sit-
tard mgr. G. Cobben overleden.
Van 1934 tot 1967 was hij rooms-
katholiek bisschop van Helsinki.
Cobben, ereburger van Sittard,
vierde vorig jaar zijn vijftigjarig
bisschops- en zijn zestigjarig
priesteijubileum.
Kerkepad 1985. Hoewel de
NCRV het Kerkepad-program-
ma voor dit jaar nog niet heeft
bekendgemaakt, is bij een aantal
kerkbesturen in de Rijnstreek al
bericht ontvangen dat hun kerk
in het schema is opgenomen. Het
betreft de oude Dorpskerk in Bo
degraven, de hervormde kerk in
Zwammerdam, de hervormde
kerk in Rijnsaterwoude, de (pas
gerestaureerde) Oudshoornse
kerk in Alphen aan den Rijn en
de rooms-katholieke Bonifacius-
kerk in Alphen. Deze route is aan
de beurt op de zaterdagen 27 juli
en 3 augustus.
o Lezing. Vrijdag 1 februari om
8 uur houdt de heer W. J. Ouwe-
neel uit De Bilt in de Lokhorst-
kerk aan de Pieterskerkstraat in
'Kirchentag'
Van 5 tot 9 juni dit jaar staat
Düsseldorf in het teken van de
21ste Duitse evangelische kerke-
dagen. Het motto is: 'De aarde is
van de Heer'. De nieuwe voorzit
ter van de 'Kirchentag', profes
sor Wolfgang Huber uit Marburg,
zei, dat dit thema moet worden
opgevat als een uitnodiging tot
solidariteit, een oproep tot mede
verantwoordelijkheid voor een
rechtvaardiger samenleving.
Het programma bevat toespra
ken, werkplaatsen, kerkdien
sten, avondgebeden, meditaties
en bijbelstudies, samenzang,
feestelijke bijeenkomsten en een
uitgebreide 'markt van mogelijk
heden' waarop de meest uiteen
lopende groepen zich met hun
ideeën en doelstellingen zullen
presenteren.
Er zijn altijd veel belangstel
lenden uit Nederland op de Duit
se kerkedagen. Men kan een
voorbereidingsboekje bestellen
en inlichtingen krijgen over deel
neming en aanmelding bij me
vrouw L. Klijn-Ballnet, De W.
Pfisterlaén 55, 3971 BV Drieber
gen, telefoon 03438-13207. Niet
later dan 15 maart. Op 11 mei
wordt in Driebergen voor de Ne
derlandse deelnemers een voor
bereidingsdag gehouden.
Niet nodig. Moeder Teresa
uit Calcutta heeft bij haar bezoek
aan China geen positieve reactie
gekregen op haar verzoek om in
de Chinese volksrepubliek een
vestiging van haar congregatie
van de zusters der naastenliefde
te mogen openen. Een woord
voerder van de nationaal-katho-
lieke kerk van dit land die
geen betrekkingen onderhoudt
met het Vaticaan - verklaarde,
dat zo'n vestiging niet nodig is.
"Er zijn hier zo goed als geen ar
men en daklozen".
Film
De laatste film van Jean-Luc
Godard, 'Wees gegroet Maria',
mag worden vertoond. Dat heeft
een Parijse rechtbank beslist.
Daarmee werd de eis van twee
rooms-katholieke organisaties
om de film uit roulatie te nemen
of in ieder geval 'obscene en por
nografische passages' eruit te
knippen afgewezen.
Nadat het bij een voorverto
ning van de film in een bioscoop
tot ongeregeldheden was geko
men, legde de burgemeester van
Versailles vorige week een verto
ningsverbod op. Dat bezorgde
hem de woede van de minister
van cultuur, die de film juist had
uitgekozen voor de ingebruikne
ming van een nieuwe filmzaal in
het culturele centrum van Parijs
'George Pompidou'. Het gaat
niet aan, een film te verbieden
omdat sommige mensen erdoor
geschokt worden, zei de minis
ter.
In een reactie van kerkelijke
kant wordt gezegd, dat de film
van Godard zeker niet als een
pornografisch produkt kan wor
den beschouwd, ook al gebruikt
de maker 'eigentijdse taal' van
jongeren.
De film behandelt de 'onbe
vlekte ontvangenis' van Maria in
een modern verband. Maria is de
dochter van een benzinepomp
bediende, Jozef een taxichauf
feur. Die accepteert maar moei
lijk, dat zijn geliefde in verwach
ting is zonder hem ontrouw te
zijn geweest.
Vooral de naakte Maria schokt
sommige bezoekers. Maria
vraagt Jozef op dat moment, zijn
hand op haar buik te leggen om
te voelen dat ze werkelijk in ver
wachting is. Die opname staat
ook op de affiches.
