LERARENOPLEIDING D'WITTE LELI
slÉSSI 0.
VRIJDAG 11 JANUARI 1985
PAGINA 27
Aflevering 82
We hiel
den onze adem in en wachtten af
wat er zou gaan gebeuren. Er wer
den enkele woorden gemompeld,
en ineens zagen we tegen de lucht,
onder de bomen van de laan, een
figuur met een helm op. Het was
een Spaanse voetknecht, en samen
keerden ze terug naar de boerderij.
"Dat is de schildwacht", zei Pie-
ter tegen mij, "en hij weet zeker het
wachtwoord, want hij mag mee".
"We moeten op het erf zien te ko
men, voordat de schildwacht-terug
is", fluisterde ik, "anders hebben
we geen kans meer.
"We kropen over het kleiweg-
getje naar de twee stenen palen aan
weerskanten van de oprijlaan. Aan
die palen hing het openstaande
hek. We zagen de twee mannen
rechts van het huis het erf op gaan,
zeker op weg naar de achterdeur.
Ik stootte Pieter aan en hij be
greep me direct.
"Wij renden op onze tenen de op
rijlaan in, en maakten dat we vlug
links afsloegen. We wilden zo,
links om het huis heen, aan de ach
terkant komen. Misschien hadden
we nog een kans. We durfden hen
niet aan de rechterkant te volgen,
want dan zouden we de schild
wacht misschien kunnen tegenko-
"Het was daar aan de linkerkant
van het huis een grote wildernis.
Er stonden mensenhoge vlierstrui
ken en een paadje was nergens te
bekennen. We belandden tenslotte
bij een hooimijt waar we niet ver
der konden, want daarachter lag
een brede sloot. Zo vlug als we
konden klommen we in het hooi en
eenmaal bovenaan gekomen, kro
pen we voorzichtig verder. Daar
was het dak van de hooiberg en
daar doken we onder. Drie meter
boven de grond hadden we nu een
prachtig uitzicht op het hele
achtererf.
"We lagen languit op ons buik en
zagen de kerel bij de achterdeur
staan. We steunden ons hoofd op
de ellebogen en hoefden maar te
kijken. Als we geluk hadden kon
den we nog alles verstaan ook. Hij
had blijkbaar moeten wachten. De
schildwacht kwam naar buiten en
achter hem aan volgde een heer
schap met een hoed op. Dat zou
wel een hoge zijn, hij droeg een
lang zwaard en zijn mouwen waren
bedekt met van die wijde kant. Het
was een deftig heerschap. We kon
den hen horen, maar niet verstaan.
"Dirck praatte druk, ik dacht in
het Frans, en de ander antwoordde
in hetzelfde taaltje. Ze hadden alle
bei nogal drukke gebaren. Vooral
Dirck stond veel te wijzen en met
zijn handen deed hij of hij strepen
maakte vlak voor zijn lijf. Ik stoot
te Pieter opnieuw aan, maar we
durfden niet te fluisteren. Ik zag
dat hij met zijn hoofd van nee
schudde, hij snapte er dus ook
DE MISDAAD DIJ DE
Feuilleton
geen woord van. Maar toen gebeur
de het.
"Uit zijn lange officiersmantel
haalde de Spanjaard een zak te
voorschijn, die hij aan de krop
vasthield. Het touw scheen er nog
om heen te zitten. Hij liet de zak
met een paar slagen van zijn hand
draaien en daar hoorden we het ge
rinkel van geldstukken. Toen ston
den ze allebei voorovergebogen
onder de lantaarn die boven de
achterdeur hing. Er werd geld ge
teld. We hoorden de munten op el
kaar vallen, en meteen daarop nam
Dirck van Westervoorde afscheid,
met vele buigingen of hij voor een
generaal stond. Hij gedroeg zich
overdreven beleefd. Hij verdween
vlug om de hoek van het huis en de
officier ging naar binnen. Hij was
dus wel goede maatjes met die
Spanjolen, maar toch niet goed ge
noeg om te worden binnengelaten.
"Het kon maar één ding beteke
nen. Hij had hen de een of andere
dienst bewezen, en hij was daar
voor beloond. Gewoon met klin
kende munt.
"Het had geen zin, vonden wij,
om hem nu nog langer te volgen.
Aan de voorkant konden we het erf
niet af, want daar zou inmiddels de
schildwacht weer op zijn post
staan.
"We moesten iets anders verzin
nen. Pieter had een goed idee".
"Ja", zei Pieter Japicksz, "ik dacht
er aan dat je van een boerenerf af
altijd op de wei of het bouwland er
échter kan komen, door een plank
over een sloot of over een dam met
een hek".
"We lieten ons zachtjes langs het
hooi weer naar beneden glijden,
aan de kant van de hooiberg die
vanuit het huis niet was te zien.
Eerst bleven we nog een poosje in
eengedoken zitten, het kon zijn dat
iemand ons gehoord had. Toen slo
pen we langs de grote schuur ver
der naar het achtereind van het erf.
Daar was een hek over een dam,
we klommen er omheen en vlucht
ten het weiland in. En zo zijn we
weer op de weg langs de Vliet ge
komen. Dirck van Westervoorde
hebben we niet meer gezien. Maar
we dachten, dat hij ook wel naar de
stad terug zal zijn gegaan".
"Maar wat nu?"
Leeuwken, die al die tijd weinig
gezegd had, begon ineens te pra
ten.
"Hij moet een manier gehad heb
ben om door de poort te komen.
Dat kunnen we navragen, hier, bij
de Koepoort. Kom op".
We klommen over de brokkelige
muur, en langs de Binnenvest on-
derlangs de muur snelden we naar
het poortgebouw, terwijl we de
vuilnishopen probeerden te ver
mijden. Het was stil op straat, en zo
zonder lantaren mochten wij ei
genlijk helemaal niet buitenshuis
verblijven. Dat mochten we niet
krachtens de stadsreglementen,
maar gelukkig keek men niet meer
zo nauw.
Op het plein onder de poort ston
den enkele mannen bij elkaar. Het
waren wachten, die zich wat ver
traden of die in het wachthuis wa
ren geweest. Bij het nachtpoortje
stond er een met een piek. Dat was
de man die we hebben moesten.
Toen de mannen ons zagen, riep er
één, dat we in ons bed hoorden,
maar de anderen moesten er om la
chen. Wij gingen bij de schild
wacht een praatje maken, en
Leeuwken deed het woord.
"Heb je mijn vader soms de stad
uit gelaten?", begon hij. "Hij heeft
een grote hoed, een lange zwarte
mantel, en geen lantaarn. Of is hij
hier niet geweest?"
Wij drieën stonden verstomd van
die slimme Leeuw, om net te doen
of hij zijn vader zocht, en zijn plan
netje lukte ook nog. De man krab
belde aan zijn voorhoofd en zei:
"Een zwarte hoed en mantel, ja, ik
heb er zo een naar buiten gelaten,
maar dat is al een paar uur gele
den".
"Niemand mag toch zonder ver
lof de stadspoort door", zei Leeuw
weer. "Of kijken jullie niet zo
nauw? Mogen wij de poort uit, als
we willen?"
"Nee", zei de man "je moet pa
pieren hebben, maar die hèd hij. Ik
wist niet dat er nog boodschappers
van de Prins probeerden door de
vijandige kampen heen te dringen.
Vanavond voor het eerst kreeg ik
zo'n papier in handen toen die
man, je vader, het mij liet zien. Wist
je niet dat hij soms de stad verliet?
Het moet een gevaarlijk werkje
zijn".
"Ik weet er alles van", viel
Leeuwken hem bij, "ik zou best
met hem mee willen, maar dat wil
hij niet. Hij is vandaag de hele dag
nog niet thuis geweest, en nou is
hij al weer weg". Leeuwken groet
te de man met een handbeweging
en wij deden het hem na.
Terwijl we onderlangs de stads
muur bleven, gingen we weer op
pad. Voorbij de Sint-Joris-toren
zag ik aan de overkant van het wa
ter ons huis. Daar was alles in
diepe rust.
"We moeten maar eens bij de Ho-
gewoerdspoort gaan kijken, hij zal
Leiden
LUXOR (121239). 'Ghostbus-
ters', da. 14.30,19.00 en 21.15 uur,
zo. 14.15, 16.30, 19.00 en 21.15
uur, al.
LIDO 1 (124130): 'Gremlins', da.
14.30, 19.00 en 21.15 uur, zo. ook
16.45 uur, al.
LIDO 2: 'Amadeus', da. 20.00
uur, zo. ook 14.30, al.
LIDO 3: 'Broadway Danny Ro
se', da. 14.30, 19.00 en 21.15 uur,
zo. ook 16.45 uur, al.
LIDO 4: 'Purple rain', da. 14.30,
19.00 en 21.15 uur, zo. ook 16.45
uur, al.
STUDIO (133210): '1984', da.
14.30, 19.00 en 21.15 uur, zo. ook
16.45 uur, 12 jr.
TRIANON (123875): 'The never
ending story', da. 14.30, 19.00 en
21.15 uur, zo. 14.15, 16.30, 19.00
en 21.15 uur, al.
REX (125414): 'Gouden schatjes',
da. 14.30,19.00 en 21.15 uur, 16 jr.
Nachtvoorstelling: 'Sex op het
platteland', vr. en za. 23.30 uur,
18 jr.
Alphen
(voor reserveringen 01720-20800)
EURO 1: 'Bachelor party', dag.
18.30 en 21.00 uur, 12 jr.
Kindermatinee: 'Sneeuwwitje en
de zeven dwergen', za., zo. en
woe. 14.00 uur.
Nachtvoorstelling: 'Bachelor
party', za. 24.00 uur, 16 jr.
EURO 2: 'Ghostbusters', dag.
18.45 en 21.15 uur, za., zo. en woe.
ook 13.45 uur.
Nachtvoorstelling: 'Hollywood
sex', za. 24.00 uur, 18 jr.
EURO 3: 'Gremlins', dag. 18.45
en 21.15 uur, za., zo. en woe ook
13.30 uur.
Nachtvoorstelling: 'Aai me in de
ochtend', za. 24.00 uur, 18 jr.
EURO 4: 'Purple rain', dag. 18.30
en 21.00 uur, za., zo. en woe. ook
13.30 uur.
Nachtvoorstelling: 'Purple rain',
za. 24.00 uur, 16 jr.
Voorschoten
(voor reserveringen 01717-4354)
Greenway: 'Romancing the sto
ne', do. 20.00 uur, vr. 19.00 uur en
21.15 uur. za. 15.45, 19.00 en 21.15
uur, zo. 15.45 en 19.00 uur.
'Na de repetitie', zo. 21.15 uur,
ma t/m woe. 20.00 uur.
Kindermatinee: 'Tom Jerry te
kenfilms', za. en zo. 14.00 uur,
woe. 14.30 uur.
Katwijk
(voor reserveringen 01718-74075)
CITY 1: 'Police academy', do.,
vr., za., zo., woe. 14.45, 19.00 en
21.15 uur, ma. en di. 19.00 en
21.15 uur, al.
CITY 2: 'Top secret', zie tijden
als in City 1, al.
CITY 3: Terug naar de hel', zie
tijden als in City 1, 16 jr.
CITY 4: 'Emmanuelle 4', zie tij
den als in City 1, beh. za.- woe-
.middag, 16 jr.
CITY 4: kindermatinee 'De she
riff ziet ze vliegen', za. en woe.
14.45 uur.
Ongevallendienst
ziekenhuizen Leiden
Ongevallendienst elke dag Acade
misch Ziekenhuis behalve van dins-
dag 13.00 uur tot woensdag 13.00 uur
(Diaconessenhuis) en van vrijdag
13.00 tot zaterdag 13.00 uur (Elisabeth
ziekenhuis).
Bezoekuren
ziekenhuizen
Diaconessenhuis:
afdeling intensieve zorg: van 10.30-
11.00 uur en van 19.00-19.30 uur en na
overleg met de dienstdoende ver
pleegkundige;
kinderafdeling: van 10.30-19.00 uur
en na overleg met de dienstdoende
verpleegkundige;
jongerenafdeling: van 16.00-17.00
uur en van 18.30-19.30 uur.
Sportmedisch Advies Centrum.
Blessurespreekuur: Elisabethzieken-
huis Leiderdorp, 's maandags van
19.30-20.30 uur.
Bezoekuren St. Elisabeth-zieken-
huis:
Volwassenen: dagelijks van 14.00-
14.45 en van 18.30-19.30 uur. Klasse
afd. dagelijks van 11.15-12.00 uur, van
14.00-14 45 uur en van 18.30-19.30 uur.
Kraamafdeling: dagelijks van 11.15-
12.00 uur (alleen voor echtgenoot) en
van 15.00-16.00 uur en van 18.30-19.30
Kinderafdeling: dagelijks van 15.00-
18.30 uur.
Afdeling C.C.U. (hartbewaking) dage
lijks van 14.00-14.30 uur en van 19.00-
14.00-14.30 u
19.00-19.30 u
Academisch ziekenhuis
Tel. 269111
Voor alle patiënten (behalve kinde
ren) zijn de bezoekuren als volgt:
Elke dag. 14.15-15.00 uur en 18.30-
19.30 uur
Avondbezoekuur
kunde 18 00-19 00 i
Prematurenafdeling: voor ouders en
familie in overleg met de verpleging
doorlopend bezoek mogelijk.
Bezoek aan ernstige patiënten:
Wanneer voor ernstige patiënten
doorlopend bezoek wordt toegestaan
kan de hoofdverpleegkundige hier
voor speciale kaarten verstrekken.
Bezoektijden Kmderkhniek:
Dagelijks 15.00-15.45 uur en 18.30-
19.00 uur.
Bezoektijden kinderafdelingen:
Elke dag: 14 15-15.00 uur en 18.30-
19.00 uur. (Alleen voor ouders van
kinderen kan er een afwijkende tijd
afgesproken worden met de hoofd
verpleegkundige).
Alphen aan den Rijn
Rijnoord:.
Bezoektijden 's middags 14 30-15 15
uur. 's avonds 18 30-19.30 uur. Extra
bezoek voor de hartbewaking: 's och
tends 1100-11 30 uur. Extra bezoek
voor vaders op de kraamafdeling: 's
avonds 19.30-20 30 uur Kinderafde
ling 's middags 14.30-15.30 uur. 's
middags alleen voor ouders 14.30-
18 30 uur
0uöÜJeuto3
12 januari 1985
Honderd jaar geleden stond
in de krant:
- In den loop van het vorige
jaar zijn van Harderwijk naar
Oost-Indiè uitgezonden 1629
militairen, nl. 1107 Nederlan
ders, 405 Duitschers, 53 Belgen,
34 Zwitsers, 10 Franschen, 9
Oostenrijkers, 6 Luxemburgers,
2 Zweden, 2 Russen en 1 Hon
gaar.
Naar het hoofdbestuur der
Vereehiging voor Lijkverbran
ding aan de Tweede Kamer der
Stat en-Generaal mededeelt, be
draagt het aantal te Milaan
sinds 1876 verbrande lijken
thans reeds ruim 600 en zijn
sinds 1879 te Gotha ruim 200 lij
ken verbrand.
De Spaansche Kamer van
Afgevaardigden heeft, onder
den indruk van de ontzettende
rampen die de aardbevingen in
de zuidelijke provincies hebben
veroorzaakt, eenstemmig eene
motie aangenomen, waarin zij
zich bereid verklaart met de Re
geering samen te werken bij de
leniging der ellende. Er is een.
krediet toegestaan en besloten
is den eigenaars, wier bezitting
verwoest is, de belasting op
land en eigendom kwijt te schei
den. Er zal eene nationale in
schrijving geopend worden en
ook in het buitenland worden
giften gevraagd. Volgens den
berichtgever der "Indépendan-
ce" is de ramp in Spanje gelijk
te stellen aan die van Krakatau
(in augustus 1883, toen 36.000
levens verloren gingen, Red.).
In de provinciën Grenada en-
Malaga zijn "ten minste" tien
duizend menschen omgekomen.
Van geheele dorpen is niets
overgebleven; zelfs de steden
zijn verlaten en de verschrikte
bewoners dwalen rondom.
Vijf tip jaar geleden:
De onrustbarende toene
ming van het aantal spoorweg
ongelukken in de Sovjet-Unie
heeft de regeering doen beslui
ten, dat met groote gestreng
heid zal worden opgetreden le
gen beambten die bij dergelijke
ongelukken schuld blijken te
hebben. Zoo zijn te Koergan in
Siberië twee spoorwegbeamb
ten ter dood veroordeeld omdat
zij dronken in dienst waren ge
komen. Het vonnis is onmiddel
lijk voltrokken.
met opzet door een andere poort
naar binnen zijn gekomen, om
geen argwaan te wekken dat hij al
weer zo vlug terug was".
Leeuwken deed weer het woord.
Het was hier nog stiller. Op een
houten bank zat een bewaker bijna
in te slapen. Leeuw zei: "We zoe
ken een man", en hij beschreef zijn
'vader'. Het was gelijk raak. Nog
geen half uur tevoren was er ie
mand naar binnen gekomen. "Een
lange man met een grote hoed en
een slingerende mantel. Was dat
hem soms? Hij was volkomen be
voegd om door de poort te gaan,
het was een spion van het bestuur,
iemand die boodschappen naar de
Prins van Oranje brengt. Ik heb het
zegel van de Prins goed bekeken".
"Waar is hij heen gegaan?" vroe
gen wij. Nu hadden we zekerheid.
De man wees naar het Levendaal.
"Hij is de gracht afgelopen", was
zijn antwoord.
We groetten de wacht en slenter
den weg. Leeuwken vond, dat er
vanavond niets meer gebeuren
zou, zodat we naar huis konden
gaan.
"Moeten we niet een van de aan
voerders waarschuwen? Van der
Laan of zo? Hij is vast en zeker een
verrader, zeker als hij zich door de
Spanjaarden laat betalen", opper
de ik. Maar Leeuw en Cornelis Jop-
pesz vonden van niet. Er moest
eerst iets te verraden zijn, voordat
we met ons verhaal op de proppen
konden komen. We zouden boven
dien moeten bekennen, dat we bui
ten de stad hadden gezworven, en
dat kon beter voorlopig niemand
weten.
Bij onze huisdeur zei ik de jon
gens gedag. We hadden niet meer
over de erwten gepraat, maar we
hadden wel afgesproken dat we de
volgende dag om zes uur bij de
Koepoort op onze post zouden zijn
om er met de vrijbuiters op uit te
trekken.
Pas toen ik de voordeur al achter
me had gesloten, bedacht ik in
eens, dat ik Cornelis was vergeten
te vragen om de volgende dag weer
mee te gaan naar die schuur om
een maaltje erwten te dorsen. Heel
even overwoog ik om ze snel ach
terna te lopen en het alsnog te vra
gen. Maar ik verlangde ook naar
mijn bed, en ik dacht, dan ga ik
morgen maar alleen. En zelfs
kwam al een gedachte bij me op
die me erg egoistisch toescheen,
namelijk dat ik alles alleen zou
hebben als ik in mijn eentje zou
gaan.
De volgende morgen wachtte mij
echter een grote teleurstelling.
Niet thuis, daar was alles zoals ge
bruikelijk. Die morgen, toen de
meisjes nog op bed lagen en ik met
vader en moeder aan tafel zat, was
het enige ongewone, dat er geen
brood was. "Ik heb nog wat pap
van gisteren over, daar moeten we
het mee doen, en er moet overblij
ven voor Lisa en Margotje", zei
moeder, die zelf bijzonder weinig
at. Ik zag het wel, maar ik schonk
er te weinig aandacht aan. Zelf at
ik gretig mijn deel en ik was nog
eerder de deur uit dan vader.
Van de geschiedenis van de
avond te voren vertelde ik thuis
niets en moeder vroeg niets. Ze
was aan mijn zwerftochten ge
wend, en misschien dacht zij zelfs
wel, laat hem maar zwerven, wie
weet vindt hij hier of daar nog wat
eten.
De grote teleurstelling kwam
toen ik de schuur had teruggevon
den. Dat had me trouwens nog een
heleboel moeite en zoeken gekost.
De schuur was volslagen overhoop
gehaald. Van het hooi dat de erw
tenplanten had bedekt, was zo
goed als niets meer te vinden. De
droge erwtenplanten waren alle
maal uit hun hoek gesleept en la
gen door de hele schuur verspreid.
Er waren dus anderen aan het
werk geweest. En zij hadden niet
'gedorst', zij hadden de peulen ge
plukt. Alleen het erwtenstro lag er
nog en het bedekte de grond. Het
lag tot buiten voor de deur, het was
tot over de drempel gesleept.
Ik begon te zoeken of er nog iets
was overgeschoten. Maar overal
waren de erwten in hun peulen er
af geplukt. Nee, niet overal. Bij het
wilde 'verzamelen', hadden die an
dere hongerlijders een laag erwten
planten in de verste hoek onder het
lege erwtenstro over het hoofd ge
zien. Ik had twee zakken bij me.
Een grote om te dorsen en een klei
ne om de losse erwten in te verza
melen. Stukken hout om mee te
slaan stonden er ook. Ik ging aan
het werk om het allerlaatste uit de
verste hoek te voorschijn te krij
gen. Ik kreeg mijn dorszak toch
nog vol en sloeg er op los. Daarna
schudde ik het stro uit in de zak,
hield de erwten over en deed ze in
de kleinere. Toen begon ik weer te
zoeken. Onder het leeggeplukte
stro vond ik nog verschillende peu
len en zo werkte ik de hele janboel
door. Uiteindelijk kreeg ik mijn
kleine zak nog halfvol, maar dit
was wel de laatste keer. Ik hoefde
hier niet meer terug te komen.
Ik liet de hele bende achter zoals
ik die gevonden had. Ik sloot al
leen de deur van de schuur en ging
op weg naar huis. Ik was een beetje
in mijn wiek geschoten, terwijl ik
eigenlijk nog blij had moeten zijn
dat ik nog zoveel had gevonden.
Somber gestemd sleepte ik me
voort langs de weg, en mijn ge
dachten werden hoe langer hoe
somberder.
Natuurlijk dacht ik ook na over
de toestand. Zou er ooit verbete
ring komen? Zouden ze de ring
rond de stad, de vastgesnoerde
ring van Spaanse troepen, ooit
kunnen doorbreken? Hoeveel op
hef was er niet pas geleden nog ge
maakt van het openzetten van de
sluizen? Maar wat had het gehol
pen? Niemand die er iets van
merkte. Het water in de kanalen
stond weliswaar iets hoger, maar
het gevolg was vooral dat de Span
jaarden gemakkelijker per schip
allerlei zaken konden vervoeren.
Als we moesten wachten totdat het
water hun kampementen zou over
stromen, dan zou dat wel eens tot
Sint Juttemis kunnen duren. En
wie zou er iets kunnen doen aan
het voedseltekort? Ze konden de
rantsoenen verkleinen, dan deden
we er langer mee. Maar eens komt
daar een eind aan. En de pest? De
stad stonk van de vuilnishopen, we
vergingen van de ratten en de ziek
te werd almaar erger. Je kon niet
over straat gaan of je zag de lijkkar-
ren rijden. In elke straat waren wel
huizen dichtgespijkerd. Ze konden
de prijzen vaststellen, maar als er
niks meer te koop was, had je daar
ook niks aan.
Met deze sombere gedachten
liep ik terug naar de stad. In het
zicht van de muren en de torens
hield ik me geregeld een beetje
schuil, zodat ze me vanaf de wallen
en vanaf de muren, niet zouden
(wordt vervolgd)
ADVERTENTIE
Instituut voor de opleiding van leraren vanwege de Stichting
Nutsseminarium aan de Universiteit van Amsterdam,
Nieuwe Spiegelstraat 17, 1017 DB Amsterdam.
D'Witte Leli is een nieuwe lerarenopleiding (NLO), die opleidt tot
leraar voor het lager en middelbaar beroepsonderwijs, voor het MAVO
en de eerste leerjaren HAVO.
Deze dagopleiding bestaat uit een studie van twee vakken,
gecombineerd met een theoretische en praktische voorbereiding op het
beroep van leraar.
D'Witte Leli biedt de mogelijkheid alle combinaties te kiezen uit de
vakken:
WISKUNDE
NATUURKUNDE
BIOLOGIE
HUISHOUDKUNDE
GEZONDHEIDSKUNDE
TEKENEN
HANDVAARDIGHEID
TEXTIELE
WERKVORMEN
NEDERLANDS
ENGELS
FRANS
DUITS
AARDRIJKSKUNDE
GESCHIEDENIS
Als toelatingseis geldt het bezit van een HAVO- of VWO-diploma
Ook bezitters van een MBO- of HBO-diploma kunnen veelal worden
toegelaten. Degenen, die 25 jaar of ouder zijn, kunnen onder
bepaalde voorwaarden zonder diploma's worden toegelaten.
De aanmelding dient bij voorkeur voor 1 maart a.s. te geschieden.
De kans om geplaatst te worden is dan zeer groot.
Op zaterdag 19 januari 1985 houdt
D'Witte Leli een
10.30 uur: algemene voorlichting in het universiteitsgebouw
Oudemanhuispoort 4 (zaal D 108), Amsterdam, vanaf het C S. te
bereiken met de tramlijnen 4, 9, 16, 24 en 25, uitstappen halte Spui
(tweede halte).
van 12.00 tot 14.30 uur: vakgerichte voorlichting in het pand Nieuwe
Spiegelstraat-3-17, Amsterdam, vanaf het C.S. te bereiken met de
tramlijnen 16, 24 en 25, uitstappen halte Keizersgracht (vierde halte).
Voor nadere informatie, prospectus en aanmeldingsformulier kunt u zich
wenden tot het studentensecretariaat, Nieuwe Spiegelstraat 17,
1017 DB Amsterdam, tel, 020 - 25 75 86 of 22 54 96, tst. 26 of 27.
MAAR IK
GELOOF DAT
HET GEZOND ZOU
ZIJN AlG DE
KIJKER ZICH
OOK EENG
VERVEELT
\ltéflUU(? DWMAAI? MAAI?
w0Nio M&iéet-J
MllPZeP. PANNVjMAeeL,
&srHöz, F'xëp,4oe,
IV&A, V)Sl?NA £Mll£,
FLOVC7..,. ALLEMAAL
KXHZ&esriZEÊPr/