'Neiging me in details te verliezen' Daniëlle Orelio beschildert brandscherm Circustheater Bachkoor niet meteen op dreef Twijfels over 'Stopera' gebundeld Feike Asma: geëerd en verguisd Golden Earring te gewelddadig Lex Goudsniit debuteert bij Ned. Operastichting WOENSDAG 19 DECEMBER 1984 PAGINA 29 Weinachtsoratorium in Pieterskerk Uitvoering van het Weihnachts Ora torium van J.S. Bach door het Bach koor Holland, o.l.v. Charles de WolIT, m.m.v. het Amsterdams Kameror kest. Solisten: Ellen Bollongino, so praan, Sylvia Schöter, alt Hein Meens, tenor en Max van Egmond, bas. Pieterskerk, 18 december. LEIDEN - De traditie is begon nen: het Bachkoor Holland pre senteerde, evenals vorig jaar, het Weihnachtsoratorium, in inte grale uitvoering. Aan de ene kant geeft dit de recensent de moge lijkheid eventuele ontwikkelin gen te volgen, aan de andere kant, en zeker in dit geval, wan neer het een voortreffelijk orkest (leden van het Concertgebouw Orkest) en een semi-professio- neel koor betreft, zijn de ver schillen soms zó minimaal dat de recensie een nutteloze herhaling dreigt te worden. Gelukkig bevond mijn stoel zich dit keer in een akoestisch minder gunstig deel van de kerk: achterin een zijbeuk, zodat ik nu de uitvoering hoorde zoals het grootste deel van het publiek het hoorde. De muzikale zeggings kracht boet door de afstand en het lagere gewelf aanzienlijk in; tonen vallen weg; sommige par tijen (alten!) zijn moeilijker waar neembaar. Desondanks is mijn algemene indruk dezelfde als vo rig jaar: pas in de vierde cantate begint de muziek te leven. De echo-aria 'Flösst, mein Heiland', lyrisch gezongen door Ellen Bol longino, die van een mooie, war me onbekende echo uit het koor werd voorzien, gaf het startsein hiertoe. Opeens gebeurde er wat. Het koor zong swingend en pittig in een adembenemend tempo 'Ehre sei dir, Gott, gesungen'; de solis tische delen kregen meer in houd; het samenspel met het or kest verliep beter; de intrumen- tale soli (nr. 51!) waren bijzonder geïnspireerd en het koor klonk geconcentreerder en dus helder der. In de eerste drie cantates waren de onvolkomenheden van dit technisch goed geschoolde koor meer opgevallen: de wat rauwe klank van de tenoren, de diffuse klank van de sopranen in de hoogte; de onvoldoende af werking van de slotmedeklin kers; het niet volhouden van in tensiteit van de muzikale zinnen. Evenals vorig jaar zong Max van Egmond de baspartijen. Het blijft een avontuur te horen hoe hij de stem a.h.w. registreert: iets meer vibrato, dón weer iets min der; licht-zwaar. Hij zingt geen zinloze opeenvolgingen van veel noten wanneer hij coloraturen zingt, die hem moeiteloos uit het strottehoofd lijken te rollen; hij geeft een logische funktie aan el ke noot. Het al eerder genoemde terzett nr. 51 liet een prachtig sa- menkleurende dialoog tussen Hein Meens en Ellen Bollongino horen, waar de alt Sylvia Schüter haar tegenwerping ('Schweigt') iets meer als echte tegenstelling had mogen presenteren. Toch wist zij de altpartijen, die naar mijn idee eigenlijk te laag zijn voor haar, zo direkt en expressief mogelijk tot klinken te brengen. ELLEN LOOYESTIJN. SCHEVENINGEN - Het brandscherm van het Circus theater is in de tijd van twee weken een kunstwerk gewor den. Sinds begin december is Daniëlle Orelio een hoge stella ge op- en afgeklommen om de golfplaat van dertien bij negen meter te beschilderen. Op de meest ongelegen tijden, want tijdens repetities en voorstel lingen kon ze natuurlijk niet werken, dus dat moest 's avonds laat en in de vroege ochtenduren gebeuren. Want vandaag beleeft het 'brand scherm', dat tot voor kort muisgrijs was, zijn gekleurde 'première'. door Ariejan Korteweg Daniëlle Orelio (41) kan zichzelf een Rijnsburgse kunstenares noe men, al zullen de meeste Rijnsbur gers haar niet kennen. Ze woont op een grote tjalk, die sinds anderhalf jaar ligt afgemeerd in de Zondagse Wetering, nog net op Rijnsburgs grondgebied. Anderhalve meter verder begint de gemeente Kat wijk. De stuurhut is improviso- risch ingericht als haar atelier. Het brandscherm is bijna een fa milieproject geworden. Echtge noot en kind hebben haar geregeld de helpende hand geboden. Niet alleen omdat het een haastklus was, maar vooral omdat de kunste nares anders in haar eentje in een verlaten theater zou moeten werken. Het werken op zo'n hoge ladder is voor wie dat niet gewend is niet van gevaar ontbloot. En als je om één uur 's nachts in het lege theater een smak zou maken, kun je lang wachten voor iemand je vindt. Daniëlle Orelio heeft op het brandscherm rechthoekige vlak ken geschilderd in rustige tinten, van zwartbruin, via grijze en blau we vlakken, naar wit. De vlakken en kleuren geven aan het scherm een perspectief mee, dat verwijst naar de coulissen, die erdoor aan het oog worden onttrokken. Waarom al die moeite voor een brandscherm? Dat zal vanavond blijken als het Engelse kameror kest Per Musica een concert geeft in het Circustheater. Daarbij wordt het scherm als achtergrond en klankbord gebruikt. Vandaar ook de gedekte kleuren. Het scherm mag niet opvallen en moet door verschillende orkesten kunnen worden gebruikt. Bolders Daniëlle Orelio had nooit eerder op gegalvaniseerd golfplaat en voor theater gewerkt. Dat is op zich al opvallend genoeg, want ver der is er nauwelijks een techniek, die ze onbeproefd heeft gelaten. Dat blijkt al uit de expositie van haar werk in de gangen van het Circustheater. Daar zijn wandkle den, aquarellen en zeefdrukken te zien. De aquarellen zijn uitgevoerd in felle kleuren en geverfd naar fo to's. Veel onderwerpen uit de vis serij en gebouwen uit de omgeving van Rijnsburg en Katwijk. De zeef drukken tonen voorwerpen uit de scheepvaart, zoals bolders, katrol len of touw. Heel zorgvuldige af beeldingen, als betrof het techni sche tekeningen. "Dat precieze, dat is kennelijk mijn manier van kijken", zegt ze. "Ik moet mezelf altijd dwingen een werkstuk als gereed te beschouwen. Anders zou ik me in details verliezen". Verder doet ze aan beeldhou wen, batikken, hout bewerken, we ven, pottenbakken, lassen en siera den maken. Etsen en lithograferen zijn in feite de enige gangbare tech nieken waar ze nooit gebruik van maakt. "Dat komt doordat ik geen ge richte opleiding heb gehad", ver telt ze. "Ik mocht vijfentwintig jaar geleden niet naar een kunstacade mie, dat gaf geen pas voor een meisje uit een burgerlijk gezin. Dus ben ik onderwijzeres gewor den en heb me met allerlei cursus sen de verschillende technieken ei gen gemaakt. Het heeft wel tot ge volg gehad dat ik nooit voor één bepaalde techniek heb hoeven kie zen. Bovendien, alleen tekenen vind ik te saai. Ik moet steeds tege lijk met iets heel groots en iets kleins bezig zijn". Werkdrift Anderhalf jaar geleden besloot ze het onderwijs er helemaal aan te geven en voor en door de kunst te gaan leven. Dat vöör de kunst gaat prima. Ze heeft een tomeloze werk drift, daarvan getuigt de omvang van haar produktie. Met de grote serie aquarellen, die in het Circus theater hangt, is ze bijvoorbeeld pas in juni begonnen. Dóór de kunst leven is moeilij ker. Ze kan van haar werk eten, maar ook niet meer dan dat. Dat terwijl ze in haar werk wel degelijk rekening houdt met de verkoop baarheid. Zo is in de serie aquarel len ook een afbeelding van het Cir custheater opgenomen. Louter en alleen om de aandacht op de reeks te richten. De opdracht voor het brand scherm heeft ze te danken aan een muurschildering, die ze eerder maakte voor een school in Noord- wijk: meeuwen boven de bran ding. Over het resultaat van de nachtelijke arbeid in het Circus theater is ze tevreden. Alleen glimt de verf nog te veel. Volgens haar een fout van de verffabriek. Over werkdrift gesproken: een volgend project heeft ze al in haar hoofd. Ze zou graag de buitenkant van het Circustheater - dat nu nog het meest weg heeft van een mis lukte gashouder - van een kleurtje voorzien. Mits het gebouw ook in de toekomst als theater gebruikt zal worden, natuurlijk. AMSTERDAM (GPD) - Nog voor de Stopera, het nieuwe Amster damse muziektheater, in gebruik genomen kan worden, maken di verse groeperingen zich al zorgen over het te voeren artistiek beleid. In het boek 'Het spook van de Stopera', dat gistermiddag in het Nederlands Theater Instituut werd gepresenteerd, zijn vijftien inter- Eind september 1986 moet de sche mogelijkheden is vooralsnog Stopera geopend worden. Het weinig bekend, nieuwste cultuurpaleis van de hoofdstad kent dan twee vaste be- In het 'Het spook van de Stopera' spelers, de Nederlandse Opera hebben verschillende interviewers Stichting en het Nationale Ballet. Die twee gezelschappen zullen ook de eerste weken elk een helft van avondvoorstellingen vullen. s te lezen met deskundigen uit Maar veel meer is er over de artis- de wereld van de kunst. Directeur tieke invulling niet bekend. Vra- Wim Sinnige van het muziekthea ter kreeg niet alleen het.eerste ex emplaar overhandigd, maar tege lijk een stortvloed van kritiek, om- of kleine dat er voor de buitenwereld nog over veel te weinig bekend zou zijn over die artistieke invulling Stopera. gen als: wat voor soort voorstellin gen worden er gegeven, hoeveel ruimte blijft er voor andere - grote gezelschappen over, en dreigende verschraling het ballet en opera-aanbod el- de ders in het land blijven onbeant woord. Over financiële en techni- gepoogd in gesprekken met des kundigen suggesties en kritieken over die Stopera los te krijgen. Het zijn interviews met onder andere Berend Boudewijn, directeur van de Amsterdamse Stadsschouw burg, Jan Reijs, directeur van de Stadsschouwburg in Eindhoven, Peter Smids, directeur van het Utrechtse muziekcentrum Vreden- burg, theaterimpressario Charles Aerts, Rudi van Dantzig, de artis tiek leider van het Nationale Ballet en directeur Martijn Sanders van het Concertgebouw in Amsterdam. Feike Asma achter één van de vele orgels die hij gedurende zijn muzikale leven heeft bespeeld 1(1) When the rain begins to fall - P. Zadora and J. Jackson 2(2) The wild boys - Duran Duran 3 (13) Do they know it's Christmas - Band Aid 4(6) Like a virgin - Madon- 5 (18) Last Christmas - Wham 6(4) The Wanderer - Status Quo 7 3) Purple rain - Prince 8 9) Ik verscheurde je foto - Koos Alberts 9 (15) I should have known better - Jim Diamond 10 5) Freedom - Wham 11 (12) Too late for goodbyes - Julian Lennon 12 (10) We belong - Pat Bena- tar 13 (16) Sexcrime - Eurythmics 14 8) The medicine song - Stephanie Mills The belle of St. Mark - Sheila Waarom ben ik met Kerstmis zo alleen - Koos Alberts Lost in music - Sister Sledge In the evening - Sheryl Lee Ralph Give the girl a break - Dolly Dots Gisteren heeft zij mij verlaten - Koos Alberts The riddle - Nik Kers haw Eeuwige kerst - Annie Schilder. KvK.G. Doel The power of love - Frankie goes to Holly wood I want to know what lo ve is - Foreigner Private dancer - Tina Turner I would die 4 u - Prince Sprong in het duister - Peter Koelewijn Somebody - Depeche Mode Penny lover - Lionel Ri chie I feel for you - Chaka Khan Rode rozen - Jantje Koopmans en zijn band It ain't necessarily so - Bronski Beat Skin deep - The Strang les Gimme all your lovin' - ZZ Top Together in electric dreams - G. Moroder and P. Oakey Irgendwie, irgendwo irgendwann - Nena Forever young - Alpha- ville People from Ibiza - Sandy Marton I'm so excited - Pointer 15 7) 16 (33) 17 (11) 18 (17) 19 (20) 20 (25) 21 (23) 22 (35) 23 (28) 24 (30) 25 (14) 26 27 (34) 28 (27) 29 (19) 30 (22) 31 32 (37) 33 (32) 34 35 (26) 36 (21) 37 (29) 38 (38) 39 Sisters 40 (39) Had a dream Hodgson Roger Amerikaans onderzoek naar muziekvideo's: DEN HAAG (ANP) - De Neder landse rockgroep Golden Earring is één van de 19 groepen die vol gens Amerikaanse organisaties in 1984 de meest gewelddadige video clips, muziekvideo's, hebben ge maakt. Dit staat in twee rapporten, van de Internationale coalitie te gen gewelddadig amusement (ICAVE) en van de Amerikaanse Nationale Raad tegen gewéld op televisie (NCTV), die beide in Was hington zijn uitgegeven. De organisaties bestudeerden dit jaar 900 muziekvideo's naar het ge halte van geweld en in het bijzon der nutteloos geweld en geweld tussen man en vrouw. Ze hebben de video's ingedeeld in een aantal categorieën, waarbij de filmpjes van 19 groepen als uiterst geweld dadig werden beoordeeld. Het gaat om de zangers Michael en Jermai- ne Jackson en onder meer de rock groepen Golden Earring, Iron Mai den, Def Leppard, Duran Duran, Kiss, Stray Cats, ZZ Top, Adam Ant, Billy Idol en ABC. Dr. Thomas Radecki, voorzitter van ICA VE's onderzoeksbureau en psychiater aan de medische facul teit van de universiteit van Illinois noemde „het intens sadistische en seksuele geweld in een groot aan tal roek-muziekvideo's eenvoudig overweldigend". „Het wordt alleen overtroffen door Hollywoods pro duktie aan wraak-, vecht- en ver krachtingsfilms. Het is schokkend te zien dat deze subcultuur van haat en geweld een snel groeiend element is in rockmuziek-amuse- ment voor de jeugd. De aanbidding van geweld omwille van geweld is zeer vernietigend voor de struc tuur van de beschaving die onze wereld samenhoudt", aldus Radec ki in het ICAVE-rapport. In een reactie verklaarde W. van Kooten van Red Bullet, de produk- tiemaatschappij van Golden Ear ring, dat „het beeld dat de groep en andere „heavy metal-"-groepen op hangen moet kloppen bij de mu ziek". „Je kunt niet bij deze harde, krachtige muziek beelden leveren van suikerspinnen en kindertjes in een groene wei. Er is een trend, waaraan wij noodzakelijkerwijs moeten meedoen. Eigenlijk liever niet, want de filmpjes kosten vele, vele tonnen", aldus Van Kooten. Volgens hem komen „de kinde ren" meer in aanraking met geweld als ze „het A-team of het journaal bekijken". Van Kooten wees op de ver scherpte controle en invloed van ouder- en conservatieve groepen in de Amerikaanse samenleving: „er mag niets meer in de Verenigde Staten". „De muziekvideos zijn on derdeel van een nieuwe cultuur. Toen Elvis Presley 30 jaar geleden met zijn heupen wiegelde was dat ook een aanslag op de samenle ving". De ICAVE wees erop dat 48 pro cent van de videos geen geweld be vat. Zes procent is feitelijk pro-so ciaal, of behandelt geweld op op voedkundige wijze. DEN HAAG (GPD) - Feike Asma betekende voor tienduizenden mu ziekliefhebbers in ons land een le ven vol verrukkelijke orgelmuziek. Hij groeide uit van wonderkind tot vakman en wist tot aan zijn laatste concert stampvolle kerken te trek ken. Zijn jubileumconcert, twee jaar geleden op het Garrels-orgel in de Grote Kerk van Maassluis, was maanden van te voren al uitver kocht. Dat wil wat zeggen voor een organist die door velen werd geëerd, maar ook door velen werd verguisd. Feike Asma werd in 1912 gebo ren in Den Helder, waar zijn vader organist en koordirigent was. Op 9- jarige leeftijd speelde hij bij een kooruitvoering de Marchc Trium- phale van Lemmens en twee jaar later vergastte hij zijn toehoorders op de beroemde Toccata en Fuga van J.S.Bach. Door de koren van zijn vader maakte hij ook kennis met Haydn en Mendelssohn. Bij een uitvoering van deze werken bleek het orkest van de Koninklij- later, Vierne In 1927 ging hij de lessen volgen van Jan Zwart. Eerst in Alkmaar en later in Amsterdam. Tijdens zijn opleiding gaf de jonge Asma al concerten op het orgel van de Ge reformeerde Kerk in Den Helder, waar hij tot vaste organist was be noemd. Intussen had hij zich de manier van spelen en registreren van Jan Zwart geheel eigen ge maakt. Hij noteerde de beroemd geworden improvisaties van zijn leermeester en speelde ze vrijwel tot aan zijn dood. Jan Zwart ont brak nooit op zijn concertprogram- Ruim tien jaar lang is Asma orga nist geweest in de Hooglandse Kerk te Leiden en 22 jaar lang be speelde hij het prachtige orgel van de Evangelisch Lutherse kerk in Den Haag. Hij vertrok naar Maas sluis omdat 'zijn' orgel in Den Haag aan een langdurige restaura tie toe was. Al in zijn Haagse tijd maakte hij Franse componisten als Operastichting wil Van Vlijmen AMSTERDAM (ANP) Het be stuur van de Nederlandse Operas tichting in Amsterdam wil dat componist Jan van Vlijmen in de functie van intendant met ingang van 1 september 1986 de algemene leiding van de stichting in handen neemt. Met ingang van dezelfde datum vertrekt de huidige inten dant Jan de Roo. Het bestuur heeft minister Brinkman van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur ge vraagd de benoeming van Van Vlij men, nu nog directeur van het Ko ninklijk Conservatorium in Den Haag, in overweging te willen ne- Franck, Widor er ons land bekend. Feike Asma wist elk concert dat hij gaf voor zijn duizenden luiste raars tot een feest te maken. Elke plaat die hij maakte vond gretig af trek. Asma heeft zich eenmaal ver stout een hoofdrol te spelen in een film die de toepasselijke naam Toc cata kreeg. Deze film werd opgeno- AlTICrLKclclIlSO DF11S Amster- r J i de Oude Kerk te Amster- Ook als koordirigent heeft Asma zeer veel werken uitgevoerd. Hij werkte mee aan concerten van het Residentieorkest en het Rotterdam Philharmonisch. Toch was en blees Asma in alles wat hij aanpak te de romanticus. Daarom zullen duizenden muziekliefhebbers hem missen, omdat hij het romantische vuur al bij zijn eerste akkoorden wist over te brengen. Gelukkig be staan er nog honderden platen van hem zodat zijn vertolkingen van of Bach of Franck beluisterd kunnen blijven. voor 'Vierde man' AMSTERDAM (ANP) - De 'Los Angeles Critic Association' heeft in Hollywood de Nederlandse speel film 'De vierde man' van regisseur Paul Verhoeven bekroond met de prijs voor de beste buitenlandse film in 1984 ('best foreign film award 1984'). De film heeft inmiddels acht in ternationale prijzen in de wacht ge sleept en is met deze laatste prijs de meest bekroonde Nederlandse film van het seizoen 1983/1984, al dus Filco. De vierde man werd ook voorgedragen voor een 'Oscar'-no- minatie. AMSTERDAM - Lex Goudsmit gaat zingen bij de opera. Op de dag dat de zanger-acteur 72 jaar wordt, 15 maart a.s., maakt hij zijn debuut bij de Nederlandse Operastichting. Lex Goudsmit, die vooral bekend heid kreeg door zijn succesvolle bijdrage aan de musical 'Anatev- ka', zal de rol van de hogepriester Calchas in Jacques Offenbachs 'La Belle Hélène' vertolken Het be treft één van de twee komische bas-partijen, die in deze spranke lende operette voorkomen Lex Goudsmit KOPIEREN op POSTERFORMAAT Ook op gekleurd pepier (4259.4 cm) Natuurlijk bij Multicopy! De beste, snelste, voordeligste en meest komplete drukwerkservice in Nederland! MULTI. Wij kopiëren op de XX/Vv 071-146291

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 29