'Huurder die te veel
huur betaalt, krijgt
bij ons zeker gelijk'
Commissie spreekt kritiek tegen
Directeur
kredietbank
overleden
Manifestatie Amnesty
International in Waag
Hoogheemraadschap
Rijnland bezuinigt
door vacaturestop
Economisch naslagwerk
Kamer van Koophandel
WOENSDAG 5 DECEMBER 1984
LEIDEN
LEIDEN - Een kleine 4600 huurders uit de regio's Leiden en Alphen kloppen jaarlijks
aan bij de huurcommissie. Maar ook laten velen de commissie links liggen. Die is toch
maar op de hand van de verhuurder denken ze. "Maar éls hij te veel betaalt kan een
huurder er donder op zeggen dat hij hier in het gelijk wordt gesteld", verzekert mevrouw
Ydema-Berends van het secretariaat van de huurcommissies van Leiden, Alphen en
Gouda. En al doen allerlei verhalen de ronde over de commissie, officiële klachten zijn
niet bekend. Ook bij het Leidse bureau voor rechtshulp heeft men die nooit gehad.
Toch houden veel mensen een ka
ter over aan hun bezoek aan de
commissie. Maar dat komt in de
meeste gevallen, denkt mevrouw
Ydema, omdat veel mensen met
veel te hoog gespannen verwach
tingen naar de huurcommissie ko
men: "Als ergens maar het woord
'huur' in zit denken mensen dat ze
daarvoor bij ons terecht kunnen.
Er hangen ook zulke plakkaten
met 'de huurcommissie is er voor
u'. Maar als het gaat over bijvoor
beeld huursubsidie kunnen wij
echt niets doen. En dat geldt ook
voor die dakgoot die al jaren lekt.
We kunnen wél - en dan doen we al
meer dan we hoeven te doen - men
sen de weg wijzen. Maar we kun
nen er niet voor zorgen dat die lek
kende dakgoot wordt gerepa
reerd".
Huurcommissies bestaan al
sinds 1951, maar in de loop der ja
ren is er wel wat veranderd. Vooral
1979 was een belangrijk jaar. Toen
werd de huurprijzenwet van
kracht en werd besloten dat de
commissies een professionele
voorzitter moesten hebben. De
overige commissieleden bleven
'amateurs', van wie de helft afkom
stig is uit de huurderswereld en de
andere helft uit de verhuurderswe
reld. De grootte van een commissie
verschilt per gebied. De Alphense
door
Sjaak Smakman
commissie heeft bijvoorbeeld zes
leden, de Leidse tien. De commis
sie mag alleen oordelen over de re
delijkheid van een bepaalde huur,
en dat is veel mensen nauwelijks
aan het verstand te peuteren. Me
vrouw Ydema: "De huurprijzen-
wet is onze bijbel, verder kunnen
we niet gaan".
LEIDEN - Directeur N. Noort van
de gemeentelijke kredietbank in
Leiden is gisteravond overleden.
De Leiderdorpse ambtenaar is 52
jaar geworden. Hij was vanaf mei
ernstig ziek.
N. Noort heeft 38 jaar bij de ge
meente Leiden gewerkt. Hij begon
bij de Leidse sociale dienst als
jeugdig ambtenaar in in 1946. In
1962 kwam hij in dienst bij de ge
meentelijke kredietbank als ad
junct-commies. Sedert 1981 is hij
directeur van deze bank geweest.
Botsing motor-taxi
LEIDEN -^Een bestuurder van
een motor moest gistermiddag om
streeks kwart over vier met een
beenfractuur naar het Diacones-
senhuis worden gebracht na een
aanrijding met een taxi. Het onge
luk gebeurde op de Haagweg. Vol
gens de motorrijder gaf de taxi
chauffeur, die uit de Potgieterlaan
kwam, geen voorrang. De taxi
chauffeur ontkent dit.
Fouten
Bijna alle zaken ('99 procent')
gaan over huurverhoging, maar
heel soms vraagt een huurder om
verlaging. Op een formulier moe
ten de bezwaren worden geformu
leerd en als daar aanleiding voor is,
komt een onderzoeksambtenaar
kijken of de klachten terecht zijn.
Dat wil zeggen dat ze 'de bewoon
baarheid ernstig moeten schaden'.
Het is duidelijk dat daarover nogal
eens onenigheid ontstaat. En ook
de ambtenaren laten wel eens een
steekje vallen, geeft mevrouw Yde
ma toe. "Er is veel te veel werk. Het
gaat om duizenden zaken die zo
snel mogelijk de deur uit moeten.
Dan krijg je wel extra mensen,
maar daar was bijvoorbeeld een
keer een WVM'er bij die één week
een opleiding kreeg. En die zal wel
^ens wat fout hebben gedaan". En
al blijft het uiteindelijk de commis
sie die beslist, het rapport van de
buitendienst is wél, zoals mevrouw
Ydema zegt, 'het oog van de com
missie'.
Huurder en verhuurder krijgen
een kopie van het rapport, waarna
ze op een zitting van de commissie
hun licht daar nog eens over kun
nen laten schijnen. Veel tijd krij
gen ze daar niet voor, want op een
middag behandelt de commissie
zo'n zestig tot zeventig gevallen.
Ook dat geeft frustraties. "Mensen
snappen vaak niet wat zo'n zitting
Muziek, cabaret, tekenen, dichten
LEIDEN - Op 10 december wordt
het feit herdacht dat in 1948 op die
datum door de algemene vergade
ring van de Verenigde Naties de
universele verklaring van de rech
ten van de mens werd aangeno
men. De Leidse werkgroep van
Amnesty International wil dit niet
ongemerkt laten voorbijgaan en or
ganiseert komende zaterdag 8 de
cember een manifestatie in de
Waag. Op drie middagen na de ma
nifestatie organiseert AI tevens
een platenmarkt in diezelfde Waag.
De manifestatie van zaterdag be
gint om 12.00 uur met de prijsuit
reiking van een tekenwedstrijd
voor kinderen. De kinderboeken
schrijfster Anke de Vries zal de
prijs uitreiken. Onder het motto
'Vrij tekenen voor Amnesty' heb
ben bijna 200 kinderen uit de hoog
ste klassen van de lagere school
aan de wedstrijd meegedaan. Een
deel van de tekeningen zal in de
Waag worden tentoongesteld. Op
het Stadhuisplein staat zaterdag
van tien tot vier uur een kraampje,
waar men meer te weten kan ko
men over doel en activiteiten van
deze mensenrechtenorganisatie.
Na de prijsuitreiking in de Waag
kunnen belangstellenden verder
onder meer genieten van optre
dens door het LAK-poppentheater,
het cabaret Stefan Jung, de blue-
grassgroep Temporary Coyotes, de
schrijver/dichter Simon Vinke
noog en de dichters Leo van Za-
nen. Rik van Boeckel en Ton Jans
sen. Ook treedt de Turkse band Oz-
lem op.
In Oegstgeest wordt op 10 de
cember eveneens stilgestaan bij de
'dag van de rechten van de mens'.
Om zes uur 's avonds zullen alle
kerkklokken daar luiden.
SWINGAVOND - De Jongerenbe
weging houdt morgenavond een
swingavond in het pand aan de
Koppenhinksteeg 2. De swing
avond begint om hal negen. Voor
meer informatie over deze en ande
re activiteiten van de Jongerenbe
weging tel. 121139.
ADVERTENTIE
inhoudt. Ze denken dat het een
soort spreekuur is en dat ze op hun
gemak al hun ellende kunnen ver
tellen. Maar daar is die zitting niet
voor. Die klachten staan als het
goed is al in het rapport met de
reactie van de buitendienst daar
op".
Na de uitspraak van de commis
sie kunnen huurder en verhuurder
twee maanden in beroep gaan bij
de kantonrechter. Doen ze dat niet,
dan is de uitspraak van de commis
sie bindend.
Maar al krijgt een huurder gelijk,
dan betekent dat nog niet dat die
lekkende dakgoot eindelijk wordt
gerepareerd. Ze geeft een voor
beeld: de commissie oordeelt dat
de huurverhoging van twee tien
tjes niet mag doorgaan zolang de
goot lekt. Maar, denkt de verhuur
der, die reparatie kost duizend gul
den en het niet doorgaan van de
huurverhoging kost me 240 gulden
per jaar. Laat dus nog maar even
zitten, dat spaart me 760 gulden
uit. "Dan kunnen we als commis
sie verder niets doen. We kunnen
de verhuurder niet dwingen de
zaak te repareren. Maar we kunnen
wél de mensen verder de weg wij
zen, naar een rechtswinkel bijvoor
beeld".
Informatie
Maar van begin tot einde blijkt
de onduidelijkheid over de be
voegdheden en werkwijze te over
heersen. Ook op de zitting zelf blij
ken huurders vaak niet te weten
hoe de vork nu in de steel zit.
"Vaak gaan mensen na zo'n zitting
naar huis en bellen me naderhand
op. Dan blijkt dat ze er niet veel
van hebben gesnapt". Mevrouw
Ydema kan zich daar wel eens
boos over maken, zegt ze, omdat de
nodige informatie wel voorhanden
is. Mensen kunnen op het spreek
uur komen ('de deur staat open'),
brochures krijgen, en achterop de
kopie van het buitendienstrapport
staat nog eens wat ze precies kun
nen verwachten op de zitting. "Ik
denk dat we dus toch wel aardig
naar buiten komen", vat ze samen.
Desondanks is een werkgroep be
zig het voorlichtingsmateriaal nog
eens door te kijken en begrijpelij
ker te maken. Want hoe dan ook,
de huurcommissie heeft geen goe
de naam.
Aantal werknemers terug naar 482
Mevrouw Ydema: "Er gaat
Kritiek op de commissie kwam
ook naar voren in een onderzoek
van voorlichter Jansen van de
Utrechtse universiteit, die onder
meer constateerde dat uitspraken
over het algemeen gunstiger uit
vallen voor de verhuurder en dat
commissieleden vaak niet goed
voor hun taak zijn berekend. Bo
vendien kunnen zittende leden
veel invloed uitoefenen op de nieu
we benoemingen.
Mevrouw Ydema stelt dat die
klachten terecht zijn. "Ik denk dat
de huurder dikwijls beter is be
schermd dan de verhuurder", zegt
ze. Het benoemingsbeleid van
commissieleden (die voor vier jaar
worden benoemd) ligt bovendien
geheel in handen van Gedeputeer
de Staten. Die verzoeken organisa
ties (vakbonden, woningbouwver
enigingen, consumentenbond)
kandidaten te leveren. Zit daar nie
mand bij die volgens GS geschikt
is, dan kan het college zelf een op
roep plaatsen. Dat is onlangs ook
gebeurd voor zowel de Leidse als
de Alphense commissie en volgens
mevrouw Ydema is de belangstel
ling groot.
Kamers
De huurcommissie krijgt steeds
meer werk, constateert de secreta
resse, en de klachten komen vooral
van huurders van woningbouwver
enigingen. "Inderdaad, de woning
bouwverenigingen zijn de sociale
verhuurders, maar de portemon
nee van hun huurders klemt vaak
meer dan die van de particuliere
verhuurders. Als ze drie gulden
van hun huur kunnen afkrijgen,
doen ze dat. En in Leiden zijn de
klachten ook niet altijd onterecht.
Maar helaas vaak net te klein om
een huurverhoging ongedaan te
maken", zegt ze.
'Heel eigenaardig' noemt ze het
dat de commissie bijna geen klach
ten van kamerbewoners krijgt.
Juist die zijn vaak met huid en
haar overgeleverd aan particuliere
verhuurders die - blijkens allerlei
onderzoeken - veel meer geld voor
woonruimte vragen dan wettelijk
is toegestaan. Maar wellicht vragen
de kamerverhuurders in Leiden
billijker prijzen dan elders, veron
derstelt ze. "En als dat niet zo is,
dan snap ik niet waar ze blijven.
Als het waar is dat ze te veel beta
len, dan staat de deur hier voor ze
open".
Aan de andere kan kan ze wel re
denen bedenken waarom kamer
huurders niet zo hard lopen. "Veel
kamerbewoners denken blijkbaar:
ik ga niet meer naar die huurcom
missie. Want er gaat nu eenmaal
een fluistercampagne over ons
rond", denkt mevrouw Ydema. Bo
vendien betalen in veel gevallen de
ouders de kamerhuur 'en dan zal
het de student toch worst wezen
wat die kamer kost'.
Een mogelijke belemmering is
dat iemand een jaar in een kamer
of huis moet zitten voordat hij naar
de commissie kan stappen. Veel
kamerhuurders, vooral studenten,
halen die termijn niet maar verhui
zen binnen een jaar. En wie langer
dan een jaar op een kamer woont
kan wel een aanvraag tot huurver-
laging indienen, maar krijgt in elk
geval over dat eerste jaar de vol
gens de huurprijzenwet te veel be
taalde huur niet terug. "De wet
gaat ervan uit dat je die huur toch
vrijwillig bent overeengekomen",
aldus mevrouw Ydema.
Ze realiseert zich echter wel dat
bij veel studenten van die 'vrije
wil' niet of nauwelijks sprake is. Ze
is dan ook blij met een op komst
zijnde wetswijziging waardoor
huurders direct na het betrekken
van de woonruimte drie maanden
de tijd hebben om naar de commis
sie te stappen. "Ik vind dat een
prachtige regeling. Drie maanden
is een redelijke termijn en boven
dien komt daardoor de verhuurder
onder druk te staan om gelijk maar
een redelijke huurprijs te vragen".
LEIDEN/STREEK - Het Hoog
heemraadschap Rijnland gaat een
vacaturestop doorvoeren. Dit is no
dig omdat de opbrengsten onge
veer twee miljoen gulden achter
blijven bij de uitgaven. Het tarief
voor de verontreinigingsheffing
gaat met vier procent omhoog. Om
de energiekosten en andere uitga
ven te drukken moet het schap vol
gend jaar flink bezuinigen.
Voor de personeelsbezetting van
het hoogheemaadschap hebben
deze maatregelen tot gevolg dat
het aantal werknemers in 1985
wordt teruggebracht tot 482. Een
aantal personeelsleden dat met een
arbeidscontract van een jaar was
aangenomen zal na 1 januari van
dat jaar niet meer bij het schap te
rugkeren. Het gaat om 17 mensen
bij de technische dienst en 7 men
sen bij de secretarie. Voor 1986 is
een verdere inkrimping van het
personeel gepland. Hierover zal
volgend jaar worden overlegd met
het personeel.
Deze maatregelen kondigt het
schap aan in zijn begroting voor
volgend jaar. Woensdag 12 decem
ber vergadert het algemeen be
stuur van Rijnland over de begro
ting. Met de belangrijkste punten
heeft het bestuur al eerder inge
stemd. Daarbij gaat het onder meer
om een verhoging van de veront-
reinigingshefing. Volgend jaar
moet een alleenstaande 57 gulden
betalen. Huishoudens die uit meer
personen bestaan worden voor 171
gulden aangeslagen. De verhoging
is beperkt gebleven doordat Rijn
land hiervoor twee miljoen uit de
reserves heeft geput.
Het omslagtarief voor waterstaat
kundig beheer van ongebouwd
land daalt volgend jaar met een
gulden tot 52 gulden per hectare
onbebouwde grond. Omdat het
aantal hectaren waarover eige
naars omslag zijn verschuldigd
stijgt hoeft Rijnland maar 550.000
gulden uit de reserves te halen om
de opbrengst ervan op peil de hou
den.
In 1985 verwacht het schap onge
veer dertig miljoen gulden te in
vesteren in nieuwbouw, uitbrei
ding en reparaties van waterstaat
kundige werken. Daarin is ook een
bedrag van twaalf miljoen gulden
inbegrepen voor het opknappen
van de zuiveringsinstallatie Lei-
den-Noord.
Register
van jaarboekjes
Oud-Leiden
LEIDEN - De vereniging Oud-
Leiden heeft een nieuw register
van de Leidse Jaarboekjes (1904
tot en met 1983) uitgegeven. Al eer
der verschenen registers, onder an
dere in 1970, maar deze is geheel
opnieuw opgezet.
Niet alleen namen van auteurs
en artikelen, maar ook een lijst van
trefwoorden is vervat in het boek
je. Daarnaast is er een lijst van de
personen die figureren in de Jaar
boekjes, mits ze van enig belang
zijn. Voor de omringende gemeen
ten zijn de verwijzingen bovendien
geografisch uitgesplitst, zodat snel
kan worden bekeken wat er alle
maal over de verschillende plaat
sen is geschreven.
Het register telt 128 pagina's en
is te bestellen bij de penningmees
ter van de vereniging Oud-Leiden.
De omslag va het register, met
daarop een foto van de Oud-Lei-
denpenning.
LEIDEN/STREEK - De Kamer van Koophandel voor Rijnland heeft een
naslagwerkje het daglicht doen zien dat bol staat van de gegevens over de
economische en werkgelegenheidsstructuur van de 27 gemeenten in haar
gebied. Van het boekje, getiteld 'Rijnland Info', zal geregeld een bijge
werkte uitgave verschijnen.
De gevens van het werkje waren tot dusver opgenomen in het jaarver
slag van de kamer van koophandel. Deze zijn nu, in drastisch uitgebreide
vorm, in de 'Rijnland Info' terug te vinden: informatie over industrieter
reinen, woningbouw- en behoefte, belastingen en heffingen, scholen,
markten recreatiemogelijkheden, de verdeling van de beroepsbevolking
enzovoorts.
Oorlog (1)
Kort en krachtig maakt hij zich
telefonisch bekend: "Met Dep-
pe". Zegt daarna: "Aha, een arti
kel over mijn verzet tegen de re
constructie van het Lammen-
schansplein. Prima. Kom gerust
langs. Voor dat plein zet ik alles
opzij. Het is namelijk oorlog".
De volgende dag melden wij
ons bij de receptioniste van de
service-flat Cronesteyn. "Num
mer 27 zegt u? Daar woont me
neer Deppe". Dat ze hem kent is
niet verwonderlijk: de 82-jarige
Frits Deppe is immers in een ver
woede strijd gewikkeld tegen de
reconstructie van het plein. In
zijn eentje, hoewel hij zich gerug-
gesteund voelt door veel bewo
ners die met hem menen dat de
plannen in zeker opzicht 'misda
dig' zijn.
Op de vloer van zijn woning
liggen enkele kaarten van het
plein. Terwijl zijn vriendelijke
vrouw koffie haalt, beent Deppe
heen en weer door zijn kamer.
Van de tafel naar de kaarten en
weer terug. Als een hamster in
een molentje. Eenmaal gezeten,
zegt hij: "De zaak komt nu in be
handeling bij de Raad van State.
Ik zal u even de papieren laten
zien. Waar zijn die tien bladen
ook al weer?" Staat op. Klapt in
zijn handen en herhaalt: "Die
tien bladen, waar zijn die?"
Na verloop van tijd, de tafel is
inmiddels bezaaid met paperas
sen, zet Deppe de voornaamste
bezwaren tegen de reconstructie
nog eens op een rijtje. "Die tun
neltjes die er komen - vreselijk".
We hoeven niet te vragen waar
om, want Deppe vervolgt in één
adem: "Die tunneltjes zullen te
gelijkertijd worden gebruikt
door brommers, fietsers en wan
delaars. De ruimte bedraagt 3.07
meter en maar aan één kant heb
je elleboogruimte. Ik hoef u niet
te vragen wat dat betekent".
Hij loopt naar het raam, ge
baart naar buiten: "Vanuit mijn
raam kan ik het hele plein zien.
Ik weet dus dat veel fietsen in de
zomermaanden zijn beladen met
surfplanken. Dan praat ik nog
niet eens over de brommers met
aanhangwagentjes die door de
tunneltjes zullen gaan. Levens
gevaarlijk wordt dat voor de
wandelaars".
Oorlog (2)
"En u moet ook bedenken dat
veel mensen zo'n tunneltje als
urinoir gaan gebruiken. Dus dan
staan er ook nog mensen in aan
stootgevende houding, om het
maar eens op z'n Cronesteyns te
zeggen. Goed, tweede bezwaar:
de voetgangersoversteekplaats
bij de Kersenstraat. In de bocht
komt die. Nu vraag ik u!" Sa
menzweerderig: "Ze hadden
geen gevaarlijker plaats kunnen
bedenken".
Het LPG-station. Ook een
doorn in het oog, meent Deppe.
"De manier waarop de wagens in
de toekomst naar dat station
moeten rijden; dat is vragen om
rampen. Ze moeten linksaf, te
gen het verkeer in. Boort een
kraan of een ander gevaarte zich
in zo'n wagen, nou ja! En wat had
u gedacht van een meteoor? Wat
nu als zo'n ding op het station
valt!"
Kom nou, nu is meneer Deppe
te fatalistisch.
"Nee, dat ben ik niet. Ik zie dat
het veel beter kan, die recon
structie. Maar ze willen niet naar
me luisteren. Ze komen ook niet
kijken hè. Ja, één keer is een ver-
keerslichtendeskundige bij me
op bezoek geweest. Ik zeg tegen
hem: kijk nou eens naar buiten,
maar heus: hij verdomde het.
Want ja: hij heeft ir. voor zijn
naam staan en ik ing. Zo denken
die
Frits Deppe midden op het Lammenschansplein. Hij zelf: "Deppe gaat door. Net zo lang tot de Kroon e
uitspraak doet. Pas dan houden we op met ons gevecht". (foto Hoivi
Veel ambtenaren kennen F.
Deppe inmiddels al. Duiken
sommigen van hen niet schielijk
onder de tafel als zij de bebaarde
verschijning zien? "Ze zullen wel
denken: daar heb je 'm weer, die
lastige oude kerel. Maar dat doet
me niks. Dat sterkt mij juist. Mis
schien vecht ik wel tegen wind
molens, kan best, maar ik ga
door. En trouwens: we hebben
hier, in Cronesteyn, een enquête
gehouden en wat bleek? De
meeste bewoners staan achter
me. Sommigen vragen zich ove
rigens wel af waar ik de energie
vandaan haal".
En dan zegt hij?
"Dat ik zo energiek ben, omdat
ik altijd zo verstandig heb ge
leefd. De meeste mensen vreten
en zuipen teveel; Deppe niet. Al
les met mate zeg ik altijd maar.
Sex ook. Ik denk trouwens dat ik
ook een engelbewaarder heb,
want de meest gekke dingen heb
ik overleefd".
Oorlog (3)
"Ver voor de oorlog moest ik -
noodgedwongen - als burgeijon-
getje op een oude werf werken in
Rotterdam. Nou, dat was wat hè.
Onder de arbeiders. Ik ben zo
rood geworden als de pest. .Te
gen de executie van Sacco en
Vanzetti heb ik nog geprotes
teerd. Ja, dat was mijn Sturm
und Drang-periode".
"Maar ook nu - tegenwoordig
stem ik WD - heb ik iets van die
natuur overgehouden. Onrecht,
zoals deze foute reconstructie,
daar kan ik niet tegen".
"Weet u", zegt hij even later be
tekenisvol, "ik doe dus mee aan
voorouderonderzoek. En wat is
er gebleken? In mijn familie zit
waarschijnlijk een geus. Ik be
doel maar: die geuzen, die heb
ben het toch maar geflikt. Ik
denk dat iets van dat oude vuur
ook in mij nog brandt".
Voor de foto begeven wij ons
naar het plein. De suggestie van
de fotograaf om voor Cronesteyn
te gaan staan, doet Deppe af met
de woorden: "Nee, nee .we gaan
naar dat LPG-station". En kwiek
beent hij door, zo kwiek dat je je
afvraagt waarom hij een wandel
stok bij zich heeft.
Enkele minuten later blijkt die
stok edoch goed van pas te ko
men. Deppe gebruikt 'm om te
wijzen naar het bord bij het
LPG-station. "Moet ik praten als
u mij fotografeert? Dat kan. Dan
zullen we maar net doen alsof ik
het heb tegen de mensen van wa
terstaat en de hele overheid".
Luid: "Deppe gaat door. Net zo
lang totdat de Kroon een uit
spraak doet. Pas dan houden we
op met ons gevecht".
Oorlog (4)
Later op de dag bezorgt F.
Deppe een brief op de redactie.
"Vergeet u vooral niet te vermel
den dat", begint het schrijven
van de bejaarde actievoerder die
zijn betoog nog eens schriftelijk
kracht wil bijzetten met de korte
notitie. Gaat de reconstructie
niet door, dan zullen de mensen
die in de service-flat Cronesteyn
willen wonen toestromen. Was
getekend: F.C.J. Deppe.