'La ville des pirates':
irritatie en fascinatie
'Juist nu met een film
over Nicaragua komen'
iiiiiimiiiimiiimiiiiiiiiiiiiii
Schoenentruc
in 'Tightrope'
'Splash': modern en
humoristisch sprookje
Een overdosis
kolder in
'Top Secret'
Roger Spottiswoode over 'Under Fire':
Lezers schrijven
Flambierte
Fr au
Televisie
Vrij circuit
VRIJDAG 23 NOVEMBER 1984
PAGINA 21
Wie probeert het verhaal van 'La
Ville des pirates' te volgen, komt
van een koude kermis thuis. En na
vertellen is hetzelfde als proberen
water uit de rotsen te slaan; en dat
is mij - hoe vaak ik het ook gepro
beerd heb - nog nooit gelukt. Na
het zien zou ik willen zeggen dat
het verhaal veel weg heeft van een
kwade droom: 's nachts zie je alle
beelden haarscherp, 's ochtends
herinnert alleen het klamme lijf
aan de droom, verder niets.
Zelfs de grootste cinefiel zal dat
moeten beamen. Maar het gaat he
lemaal niet om het verhaal, zal hij
misschien tegenwerpen. De vorm,
die prachtige beelden, daar is het
Ruiz allemaal om begonnen. Ik
zuig dit niet uit m'n duim; er zijn
Filmkenners die zich in deze zin
hebben uitgelaten over het werk
van de Chileen die in Parijs woont.
En eerlijk gezegd vind ik het een
zwaktebod. Alleen om de beelden
wil ik een film niet zien. Dan be
zoek ik wel een schilderijenten
toonstelling waar je rustig even de
tijd kunt nemen om een beeld in
ogenschouw te nemen, hetgeen in
een bioscoop onmogelijk is aange
zien je toch moeilijk tegen de ope
rateur kunt roepen: zeg, beste man,
stop even!
Aanvankelijk irriteerde 'La ville
.illl
K lllk N
AWW'
'La ville des pirates'; re
gie: Raül Ruiz; hoofdrol
spelers: Anne Alvaro,
Melvil Poupaud; theater:
Kijkhuis tot en met zon
dag.
des pirates' me alleen maar. En dat
kwam vooral door de quasi-diep-
zinnige teksten. Wat moet ik met
een conversatie waarin de man het
heeft over een bal die zo keurig ge
hoorzaamt en de vrouw rept over
haar zieleroerselen! En neem deze
zin: de metronoom van de men
struele Vesper. Oef! Die zit, gaat-ie
diep jongens!
Naarmate de film vorderde, ver
dween de irritatie evenwel geleide
lijk en maakte plaats voor fascina
tie. Dat kwam doordat de mensen
in deze film (een vrouw, haar ou
ders (ouders?), een jongetje met
wie de vrouw naar een piratenei-
land trekt) de meest absurdistische
dingen meemaken.
Nachtmerrie-achtige taferelen
spelen zich af. Veel bloed. Geen
touw aan vast te knopen, maar
toch: fascinerend. En soms lach
wekkend, hoewel lachen niet valt
aan te raden omdat er tijdens de
vertoning van dit soort films
meestal een devote stilte in de film
huizen heerst. Niet voor niets spre
ken de liefhebbers liefkozend over
'een moeilijke film'. 'La ville des
pirates' zou ik geen goede film dur
ven noemen, ook geen slechte. Op
de beste momenten moest ik den
ken aan die eerste tocht door het
spookhuis op de kermis. Daar
droom ik soms nog van.
"WIM BRANDS
'Tightrope'; regie: Richard
Tuggle; hoofdrollen: Clint East
wood en Genevieve Bujold; thea
ter: Luxor, Leiden; leeftijd: 12
jaar
In 'Tightrope' wordt de schoe
nentruc weer eens van stal ge
haald. Het slechte mens wordt
geïntroduceerd via zijn schoeisel.
Elke keer als hij opduikt, gaat de
camera naar beneden en herken
nen wij de stappers. Al vaak ver
toond, waarschijnlijk het best door
Hitchcock in 'Strangers on a train'.
De onbetrouwbare schoenenbe-
zitter in 'Tightrope' heeft het voor
zien op vrouwen van lichte zeden;
ontmoetingen met dodelijke af
loop. Rechercheur Wes Block
wordt er op gezet en de slechterik
weeft als een spin geraffineerd een
net om zijn achtervolger. En Block
heeft het al niet makkelijk. Z'n ge
zinsleven is duurzaam ontwricht -
Wes is alleenstaand vader en een
dame van de Amerikaanse variant
op Vrouwen tegen seksueel ge
weld, zit hem ook al op de nek.
Maar uiteindelijk blijft Eastwood
toch trouw aan de rol van de verbe
ten fatsoensrakker die desnoods in
zijn ééntje het ongedierte zou wil
len bestrijden. In 'Sudden Impact',
zijn vorige en soortgelijke film,
kreeg dat een ranzig bijsmaakje.
Een troebele filosofie van 'eigen
rechtertje spelen'. Ditmaal heeft
Eastwood zich geplaatst onder het
regime van Richard Tuggle, schrij
ver van het verhaal en debuterend
regisseur. Hij schreef een jaar of
vijf geleden ook al een rol voor
Eastwood in 'Escape from Alca-
traz'. Tuggle is duidelijk iemand
met talent.
'Tightrope' is ook gewelddadig,
maar met meer fantasie gemaakt
en minder dubieus. Block blijft
binnen de wet en zo hoort het ook,
nietwaar?
BART JUNGMANN
Wes Block met zijn dochtertjes Penny (links) en Amanda. De laatste
wordt gespeeld door een dochter van Clint Eastwood. (foto pr)
'Splash'; regie: Ron Howard;
hoofdrollen: Tom Hanks, Daryl
Hannah, John Candy en Eugene
Levy; Eurocinema 2, Alphen; alle
leeftijden
Na het zien van Ron Howards
nieuwste rolprent zal niemand er
meer of minder van overtuigd zijn
dat zeemeerminnen niet bestaan.
'Splash' vertelt echter zo'n roman
tisch en grappig sprookje over een
dame met staart dat je bijna zou
willen dat ze er wel waren.
Alan Bauer (Tom Hanks), een
hardwerkende fruithandelaar uit
New York, heeft jaren in de waan
geleefd dat hetgeen hem als kind
tijdens een bootreisje overkwam,
slechts schijn was: hoewel hij niet
kon zwemmen deed een onweer
staanbare drang hem overboord
springen. Een klein zeemeermin-
'Top Secret'; regie: David Zucker,
Jerry en Jim Abrahams; hoofdrol
len: Val Kilmer en Lucy Gutterid-
ge; Lido 3, Leiden; al.
David Zucker en de broers Abra
hams houden van parodie en ab
surdisme. Dat toonden ze al in
'Kentucky Fried Movie' en 'Flying
High'. Vooral in die laatste, een pa
rodie op de rampenfilm, vierde de
kolder hoogtij.
In 'Top Secret' is het pak van een
zelfde soort laken. De Oostduitsers
hebben een professor in hun
macht, die een vernietigende Pola-
risraket ontwikkelt, waarmee op
een kwade dag de totale NAVO-
vloot zal worden vernietigd. Dit
moet het Westen zien te voorko
men. Een of andere popzanger, per
ongeluk door de Oostduitsers uit
genodigd voor een cultureel festi
val, raakt tegen wil en dank in de
kwestie verzeild. De dochter van
de prof is namelijk nogal aantrek
kelijk en wanneer het lieve kind
door een politieman wordt be
dreigd, grijpt hij in. Hij belandt in
het gevang, komt weer vrij en sluit
zich met vriendin aan bij een Fran
se verzetsgroep. Onder hen schuilt
een verrader, door wie de hele boel
alsnog in de soep dreigt te lopen.
Maar met een onwaarschijnlijke
dosis geluk lukt het toch de zaak in
het reine te brengen.
Het drietal regisseurs, dat tevens
de kolder voor 'Top Secret' be
dacht, knipoogt naar werkelijk al
les. De oorlogsfilm wordt op de
hak genomen, Elvis Presley moet
het ontgelden en zelfs een zoetsap
pige film als 'Blue Lagoon', of al
thans een parodie daarop, ont
breekt niet. Het drietal rijgt zoveel
absurditeiten aaneen, dat van een
overdosis sprake is. Op een gege
ven moment is van oververzadi
ging sprake. Toch is 'Top Secret'
alleszins aanvaardbaar, al was het
maar om de vaak knappe trucs.
ANNEMIEK RUYGROK
netje redde hem. Waanzin, dacht
hij.
Twintig jaar later ontmoet hij
een mysterieuze dame (gespeeld
door de zeer fraai ogende Daryl
Hannah) die, zo merkt hij pas veel
later, dat zeemeerminnetje van
toen is. Zij is hem naar New York
gevolgd. Ze gedraagt zich wat
vreemd, spreekt geen woord in
welke taal dan ook en van kleren
heeft ze nog nooit gehoord. Voor
Bauer nog steeds geen reden tot
argwaan. Hem worden pas de ogen
geopend wanneer hij ziet hoe haar
benen (die ze krijgt wanneer haar
staart opdroogt) worden natgespo
ten en in een staart veranderen.
Splash is een modern sprookje,
niet meer en niet minder. Dat je
niet, moe van alle violen en over
dreven romantische scènes, na een
half uur je stoel verlaat, is te dan
ken aan de humor die rijkelijk in
de film is verweven. Niet alleen is
Madison, zoals Bauer z'n meermin
heeft gedoopt, aandoenlijk ko
misch door haar wereldvreemd
heid door de film beweegt zich ook
nog een wetenschapper, gespeeld
door Eugene Levy. Deze heeft het
tot zijn levensdoel gemaakt te be
wijzen dat zeemeerminnen wel de
gelijk bestaan. Elke doldwaze po
ging om Madison als meermin te
onthullen komt hem steevast op
een gebroken ledemaat te staan.
Ook het acteertalent van de
zwaarlijvige John Candy, te zien
als Alan's grote broer Freddie, mag
niet onvermeld blijven. Behalve
dat zijn verschijning alleen al op de
lachspieren werkt, is ook de non
chalante manier waarop hij zijn rol
van sjoemelaar speelt zeer lach
wekkend.
SIMONE VAN DRIEL
VENETIE Gene Hackman en
Nick Nolte spelen in de film 'Un
der Fire' de rollen van oorlogscor
respondenten tijdens de revolutie
in Nicaragua. In een enerverend
verhaal worden de 'objectieve jour
nalisten' door dramatische om
standigheden gedwongen om te
kiezen voor of tegen de Sandinis
ten. Gisteren had de Nederlandse
première plaats van 'Under Fire',
door regisseur Roger Spottis-
woode beschouwd als zijn eerste
eigen film.
De Canadees Spottiswoode
kwam als 16-jarige in Engeland te
recht in het filmvak. Hij bekwaam
de zich tot montage-specialist en
vestigde zich in de Verenigde Sta
ten waar hij films 'sneed' en scena
rio's schreef. Uiteindelijk kwam hij
als regisseur aan de bak via 'Terror
Train', confectie-horror waarmee
hij mocht bewijzen de techniek
van het vak te beheersen.
Roger Spottiswoode: "Dit is de
eerste film waarvoor ik me
werkelijk aansprakelijk voel. Zo
wel voor de kwaliteiten als voor de
minder geslaagde onderdelen
waarvan ik me bewust ben dat die
er ook inzitten. Met de finale ben ik
bijvoorbeeld niet zo gelukkig.
Maar voor de rest mag ik best trots
zijn op de film, vind ik. Ik heb het
idee zelf ontwikkeld, nadat mij
eerst een heel ander script was aan
geboden. Dat speelde zich hoofd
zakelijk af in Vietnam en een klein
stukje in Nicaragua. Het ging al
wel over drie journalisten en dat
fascineerde me. Ik heb het verhaal
weggegooid en we zijn opnieuw
begonnen. Nog altijd met drie jour-
nalisten, maar qua karakter zijn
het andere mensen".
"Ik wilde het morele dilemma
van oorlogsverslaggevers tot cen
traal thema maken en ik vond het
belangrijk dat Centraal-Amerika
aan de orde werd gesteld op een
moment dat de ontwikkelingen
daar nog volop in beweging zijn.
De Vietnam-films zijn pas gemaakt
toen 'Vietnam' zijn actualiteit ver
loren had, ik vond het belangrijk
dat er een film over Nicaragua zou
komen, nog voor de boel daar defi
nitief fout zou lopen".
"Ik heb Nicaragua bezocht sa
men met scenarist Ron Shelton.
We hebben erg veel meegemaakt
gedurende die reis, maar uiteinde
lijk waren ons twee indrukken heel
sterk bijgebleven: het enthousias
me dat veel Nicaraguanen aan de
dag leggen voor volkscultuur en
voor Amerikaanse sporten, plus
het verbijsterend grote aantal men
sen dat ons vroeg waarom de Ame
rikaanse politici niet in staat zijn
om de Nicaraguaanse revolutie te
accepteren, terwijl de Verenigde
Staten zelf nota bene geboren zijn
uit net zo'n revolutie. De film 'Un
der Fire' is regelrecht geinspireerd
door deze reis door Nicaragua".
- Er zijn de laatste paar jaar
meer films gemaakt die handelen
over de morele dilemma's van oor
logsverslaggevers. 'Die Falsschung'
van Volker Schlöndorff en 'The
Year of Living Dangerously' van
Peter Weir. Kent u die films?
"De film van Schlöndorff heb ik
gezien nadat wij ons script klaar
hadden en nog met de opnamen
moesten beginnen. De film van Pe
ter Weir heb ik gezien toen mijn
film al bijna af was. Er zitten in
'Under Fire' wel een paar scènes
die overeenkomen met die andere
films, maar er wordt toch anders
mee omgesprongen. De journalist
van 'Die Falsschung' bijvoorbeeld
is iemand die naar Libanon ver
trekt, omdat hij wil vluchten voor
huiselijke problemen die hij niet
kan oplossen. Dat is dus al een to
taal andere motivatie dan waarmee
de journalisten van 'Under Fire' de
fronten opzoeken".
"In mijn film gaat het om de be
trokkenheid, om de stap die jour
nalisten wel of niet nemen: partij
kiezen. Want er komt altijd een mo
ment dat zo'n verslaggever zich be
wust wordt van het feit dat wat hij
ook schrijft in het belang zal zijn
van of de ene of de andere partij
die vecht om de macht. Dit gaat in
enge zin op voor de personages in
ons verhaal, in algemenere zin gaat
het om de Amerikaanse betrok
kenheid in dit specifieke deel van
de wereld. Dat is een heet hangij-
- U heeft uw film in Mexico opge
nomen, met kennelijk medewer
king van de overheid. Hadden ze
geen problemen met de politieke
strekking van het script dat ze on-
Vandaag kreeg ik de film-bespre
king over 'Die flambierte Frau' van
Bart Jungmann onder ogen. Het
verbaasde mij geenszins dat de te
neur van die bespreking aan mijn
of onze verwachtingen voldeed.
Wij mijn moeder, vrienden en ik,
hadden namelijk min of meer voor
speld wat Bart Jungmann over de
ze film zou schrijven. Wij wisten
dat Bart zijn oordeel over de film
zou geven, omdat hij donderdag
avond jl. ook in het Kijkhuis naar
de bewuste film keek. Dat hij de
film zou veroordelen, was geen
misplaatste voorspelling van ons,
zoals zijn stukje inmiddels heeft
bewezen. Ik vraag me niet langer
meer af hoe het toch kan, dat zo
veel mensen te voorspellen zijn, als
het gaat om hun oordelen (beter:
veroordelingen) ten aanzien van
het seksuele in films of boeken.
Een antwoord op die vraag heb ik
mijzelf reeds jaren terug al gege-
Alleen al het feit dat Jungmann
over een 'blik door het sleutelgat'
spreekt zegt mij al genoeg. Zo
heeft hij immers de film gezien.
Dat wil zeggen, Bart heeft iets 'ver
bodens', iets 'stiekems', iets 'vies'
gedaan. Mischien had Bart wel he
lemaal niet naar die film mogen
kijken! Want aan het eind van zijn
stukje schuift hij de regisseur
'voyeurisme' in de schoenen.
Projectie heet dat in de psychoana
lyse. En omdat Bart bovendien
schrijft dat 'het semi-artistieke
sausje dat voyeurisme niet kan ver
bergen', kan men de conclusie
trekken dat Bart voyeurisme als
iets verbodens ziet, of liever, dat
het voor hem verboden is.
Nee, dat kleine stukje over 'Die
flambierte Frau' zegt niets over de
kwaliteiten van die film, maar des
te meer over de psychologie van
Bart. Want waarom deze film afzet
ten tegenover 'Gebroken Spiegels'
(die n.b. in Italië buiten een film
festival is gehouden). En wat is er
in godsnaam zo romantisch aan
'Die flambierte Frau'. Er wordt vol
gens Bart niet aan het beeld van de
betaalde liefde getornd. Nou Bart,
ik keek af en toe om om jouw reac
ties gade te slaan, maar je zat af en
toe met je ogen dicht.
Mischien dat het daar aan ligt dat
er volgens jouw niet aan 'het beeld
van de betaalde liefde wordt ge
tornd'. Je hebt denk ik niet gezien
hoe vaak Gundrun Landgrebe (en
dus van Ackeren) walgde van be
paalde klanten, of walgde van de
manier waarop van haar verwacht
werd voor hoer te spelen.
Zij had namelijk zo haar eigen
ideeën omtrent haar werk. Ideeën
die, zoals later in de film uit haar
dagboek zou blijken, meer bij haar
sadistische aard pasten. Bart, de
film ging niet over 'het' hoerenle-
ven, maar het ging toch voorname
lijk over één hoer? En als jij deze
film 'een complete staalkaart van
seksuele uitersten' vindt, dan heb
je nog niet veel gezien joh. En wat
helemaal zo cliché van je is, dat is,
dat die 'staalkaart' van jou dan wel
mag, maar dat het dan niet daarbij
moet blijven.
Nee, want sex om de sex, dat is na
tuurlijk te gewoon. Jij had natuur
lijk geen 'semi-artistiek sausje'
over de film willen hebben, maar
een volwaardig artistiek sausje.
Dan had het wat jou betreft mis
chien wel allemaal door de beugel
gegaan. Dan had je het een goede
film gevonden en was je niet in
slaap gevallen, misschien. Maar
goed, het was voor jou dus een ver
velende film.
Een vervelende film die je dan toch
maar hebt uitgezien. Je had mak
kelijk een half uur voor tijd weg
kunnen gaan, want jij had dan toch
niets gemist en bovendien jouw
stukje dan integer, althans meer in
teger dan nu het geval is, overgeko
men. Ik eet een slechte maaltijd,
die bovendien vervelend is, ook
nooit (helemaal) op, net zo min als
ik een slechte film uitzit, na een
uur had je toch ook genoeg mate
riaal gehad om 'Die flambierte
Frau' de grond in te schrijven? Na
een uur slechte film kan een film
mijns inziens toch nooit meer goed
worden. Nee Bart, kom er nu maar
voor uit. Ook jij was zeer nieuws
gierig naar wat er voor meer intri-
gerends zou komen.
Wat is trouwens de 'mengeling van
werkelijkheid en fantasie' die vol
gens jou tegen het einde van de
film wordt getoond. En dat terwijl
er volgens jou toch 'nauwelijks'
aan het beeld van de betaalde lief-
lli'HlIII""!!
„Iedereen die filmt in Mexico
moet eerst zijn script laten lezen.
Men wil er zeker van zijn dat men
niet met pornografie te maken
krijgt of dat Mexico in een kwaad
daglicht wordt gezet. Met ons
script had men dus geen enkele
moeite. Het beviel hen bijzonder
zelfs. Ze waren erg aardig en gaven
alle medewerking waar we om
vroegen, inclusief het leger".
"In Mexico voelt men zich deel
van Centraal-Amerika. Men zit er
niet verlegen om een marxistische
revolutie, maar aan de andere kant
hebben de Mexicanen uitstekende
relaties met Nicaragua. De Mexica
nen zien het verhaal zoals ik het
zelf ook zie: de Verenigde Staten
hebben niet het recht om de buur
landen te bevoogden en door de
manier waarop ze dat toch probe
ren, schaden ze hun eigen belan
gen".
"Er zitten nu veel Russen en Cu
banen in Nicaragua, maar dat was
nog niet het geval toen de sandinis
ten hun revolutie tegen Somoza
begonnen. De schrijnende armoe
de die dat land kende op het platte
land, tegenover de fabelachtige
rijkdom van Somoza en nog een
paar van die types! Het is zo hui
chelachtig om nu te eisen dat Nica
ragua zich ogenblikkelijk dient te
herscheppen in een democratische
modelstaat als je nooit je mond
hebt opengetrokken gedurende de
veertig jaar dat Somoza in dat land
geen enkele vorm van democratie
toestond".
VBk >1..ui
BLIJVERS
'Amadeus' - Milos Formans specta
culaire verfilming van het toneel
stuk van Peter Shaffer over Mozart
en Salieri, Lido 1, Leiden
'Paris, Texas' - Wim Wenders' prijs
winnende en prachtige kijk op ge
broken relaties. Studio, Leiden
'Once upon a time in America' -
Sergio Leone stelt lichtelijk teleur
door geknip tijdens montage, maar
biedt visueel veel aantrekkelijks,
Lido 4, Leiden.
'Vrijdag de 13de' - Laatste deel(?).
Euro 1, Alphen.
'Up the Creek' - Komedie rond wild-
waterwedstrijd. Euro 3, Alphen.
'Lassiter' - Tom Selleck als gentle-
man-inbreker, City 2, Katwijk.
'Woman in red' - Gene Wilder stun
telt op het liefdespad, Lido 2, Lei-
(Op)nieuw
'An American werewolf in London'
- Horror met komisch tintje, City 3,
Katwijk.
'Stripes' - Komedie over legeroplei-
ding. City 4, Katwijk.
'Zelig' - Woody Allan, City 4, Kat-
SEXFILMS
'Wellustig en onverzadigd' - Rex,
Leiden.
'Vrolijke Tiroler sexkliniek' - Euro
4, Alphen.
NACHTFILMS
'Confessions of Seka' - Rex, Leiden.
'Die Madchen von Pigalle' - Euro 1,
Alphen.
'Nummertje op de schoolbank' -
Euro 2, Alphen.
'Up the Creek' - Euro 3, Alphen.
'Vrolijke Tiroler sexkliniek' - Euro
4, Alphen.
DEN HAAG
'Under the volcano' - Asta (463500),
16 jr.
'Amadeus' - Babylon 1 (471656), al.
'Police academy' - Babylon 2, al.
'Indiana Jones and the Temple of
Doom' - Babylon 3, 12 jr.
'The woman in red' - Cineac 1
(630637), al
'Tightrope' - Cineac 2, 12 jr.
'Firestarter' - Cineac 3, 16 jr.
'Gebroken spiegels' - Euro (667066),
12 jr.
'Under fire' - Metropole 1 (456756),
16 jr.
'Once upon a time in America' - Me
tropole 2, 12 jr.
'Paris, Texas' - Metropole 3, 16 jr.
Top secret!' - Metropole 4. al.
'Purple rain' - Metropole 5. al.
'1984' - Odeon 1 (462400), 12 jr
'Alone in the dark' - Odeon 2, 16 jr.
The karate kid' - Odeon 3, al.
'The brother from another planet' -
Odeon 4. 16 jr.
'Babylon blue' - Le Paris 1 (656402),
18 jr.
'Prille poesjes die verleiden' - Le Pa
ns 2. 18 jr.
'Wilde meisjesfantasieèn' - Le Paris
3. 18 jr.
'Startrek III' - Passage (460977), al.
AMSTERDAM
The women in red' - Alfa 1 (278806).
al.
'Purple rain' - Alfa 2. al.
'Betrayal' - Alfa 3, 16 jr.
'Hanna K.' - Alfa 4, 16 jr.
'Once upon a time in America' - Al-
hambra 1 (233192), 12 jr.
'Gebroken spiegels' - Alhambra 2,
16 jr.
'Amadeus' - Bellevue Cinerama
(234876/266227), al.
'Paris, Texas' - Calypso 1 (266227/
234876), 16 jr.
'The karate kid' - Calypso 2, al.
'Police academy' - Calypso 3, al.
'Sex theater' - Centraal (248933), 18
jr
'The ninja mission - Cmeac
(243639), 16 jr.
'Under the volcano' - Cinecenter
(236615), 16 jr.
'Android' - Cinecenter, 12 jr.
'Obsessions' - Cinecenter, 16 jr.
'Startrek III' - Cinema 1 (151243), al.
Tightrope' - Cinema 2, 12 jr.
•Startrek III' - City 1 (234579), al.
'The hit' - City 2, 16 jr.
'Bolero' - City 3, 16 jr.
'Gebroken spiegels' - City 4, 16 jr.
'The brother from another planet' -
City 5, 16 jr.
'Greystoke' - City 6, al.
'Tightrope' - City 7. 12 jr.
'Der blaue Engel' - Kriterion,
(231708), 16 jr.
'Don Giovanni' - Studio K (231708),
16 jr.
'Diamanten spetters' - Parisien
(248933). 18 jr.
'Deadly blessing' - Rembrandtplein-
theater 1 (223542), 16 jr.
'Indiana Jones and the Temple of
Doom' - Rembrandtpleintheater 2,
12 jr.
'Paris, Texas' - The Movies 1
(245790), 16 jr.
'Desiree' - The Movies 2, 16 jr.
'Los santos inocentes' - The Movies
3. 16 jr.
'Moscow on the Hudson" - Tu-
schinski 2, al.
The woman in red' - Tuschinski 3.
al.
Top secret!' - Tuschinski 4, al.
'Octopussy' - Tuschinski 5, 12 jr.
'1984' - Tuschinski 6, 12 jr.
'1984' - De Uitkijk (237460), 12 jr.
Na de filmhuizen duikt komende
week de VPRO in de 'film noir'.
Het jaarlijkse Cinemathema-fes
tival is nog nooit tot zulke brede
lagen doorgedrongen. Morgen
avond wordt begonnen met 'Mil
dred Pierce' (Nederland 2, 23.15
uur). Voor de gelijknamige
hoofdrol kreeg Joan Crawford
een Oscar. Ze speelt een ambi
tieuze vrouw, met een verwend
dochtertje, die een eigen restau
rant opent.
Morgenavond 'Gilda', een zeer
vermaarde film noir. Rita Hay-
worth werd er - ook al een ge
lijknamige hoofdrol boven
dien wereldberoemd mee. Gilda
is zangeres in een Argentijnse
nachtclub. Op een dag komt haar
baas aanzetten met zwerver
Johnny en met hem blijkt Gilda
lang geleden een meeslepende
verhouding te hebben gehad
(Nederland 1, 21.45 uur).
Duitsland 1 vervolgt zijn inte
ressante serie Rohmer-films met
'Ma nuit chez Maude'. Het is de
derde 'Morele Vertelling' (zo
noemde de regisseur zelf een
reeks films van zijn hand) en
Jean-Louis Trintignant is een
keurig katholiek, verloofd met
een ongerept meisje. Hij maakt
kennis met de gescheiden, aan
trekkelijke Maude (Francoise Fa
bian) die hem via een list tot een
nachtelijke verblijf bij haar
dwingt. Om zijn principes op de
proef te stellen. Maandag, 23.00
Simpeler vermaak biedt het
tweede Duitse net dezelfde dag
in de vorm van 'Les aventures de
Rabbi Jacob'. Eén van de beter
geslaagde komedies van Louis
de Funès. De industrieel Bunt-
specht ziet zich opeens gedwon
gen in de out-fit van een rabbi
rond te lopen. Goed voor leuke
situaties, aanvang 20.15 uur.
Interessant belooft 'Magash
Hakessaf (Dubbel Spel) te zijn.
Een Israëlische film over de ge
matigde krachten in het Israëli
sche en Palestijnse kamp. Reali
sering van de film werd moeilijk
na de Israëlische inval in Liba
non, zelfs de makers en andere
medewerkenden kregen er on
enigheid over. Dinsdag, België 2,
20.20 uur.
de wordt getornd' En heeft boven
dien niet André Breton eens ge
zegd, dat 'het meest verbazingwek
kende van het fantastische is, dat
het fantastische niet bestaat, dat al
les werkelijkheid is?
En wanneer je geschreven hebt dat
'het einde dan een merkwaardige
mengeling van werkelijkheid en
fantasie wordt, daarvan rpe eerlijk
gezegd enigzins de strekking is
ontgaan', dan durf je daarna te
schrijven dat 'de film dan al lang
niet meer intrigerend is'. Ja, hè hè,
als de film dan al bijna afgelopen is
en een geoefend brein enigzins de
afloop durft te voorspellen. Maar
dan nog. De beelden blijven dan
toch een lust voor het oog. Want
anders had je toch ook nooit die
mooie van Gundrun Landgrebe in
de krant laten zetten. En juist zo'n
foto!
Verder miste ik de opmerking dat
muziek van Mahler mooi in de film
verweven was en dat Peer Raben,
net als in 'Berlin Alexanderplatz',
mooie film-muziek heeft geschre
ven. Jullie van het Leidsch Dag
blad hadden mij beter voor een re
censie over 'Die flambierte Frau'
kunnen sturen dan Roomse Bart.
Franklin van Polanen
Steenschuur 18
Leiden.
Van twee vrouwelijke regisseurs
zijn deze week films bij LAK-Ci-
nema te zien. 'Toute une nuit'
van Chantal Akkerman wordt
dinsdagavond om acht uur ver
toond. Deze film is helemaal op
gebouwd uit fragmentën. In elk
fragment ontmoeten twee men
sen elkaar in een zwoele zomer
nacht.
Daarna 'Agatha' van Marguéri-
te Duras. Zoals in alle films van
haar hand is niet het verhaal,
maar de wisselwerking tussen
beeld en geluid het belangrijkste
element. 'Agatha' gaat over de
verboden liefde tussen een broer
en een zus. (22.00 uur).
'Der blaue Engel' wordt dins
dagavond door K O gedraaid.
Een liefdesdrama met Marlène
Dietrich en Emil Jannings. (22.00
uur).
In het filmhuis LVC draait
vanavond en morgenavond 'Don
Quichotte' van Kosintsew (21.15
uur).
Woensdagavond is hier 'Ten
days that shook the world' van
Alexandrow en Swallow te zien
naar het boek van de Amerikaan
se journalist John Reed. Daarin
wordt ingegaan op de achter
gronden van de Russische revo
lutie. (20.00 en 22.15. uur). Don
derdag draait 'Reds' van Warren
Beatty, een film over John Reed.
Behalve Beatty als Reed, spelen
Diane Keaton en Jack Nicholson
belangrijke rollen. (20.00 uur).
In het Kijkhuis wordt maan
dag 'Possession' van Andrej Zu-
lakowski vertoond, dinsdag 'Ta-
les of ordinary madness' van
Marco Ferreri en woensdag 'La
femme aux bottes rouges' van
Juan Bunuel. (20.00 en 22.15 uur)
