'Kernenergie geen wezenlijk probleem' Hoe leeft uw gezin als niet meer leeft? Of als u met pensioen gaat? De Opbouwpolis van Concordia geeft u in ieder geval een stuk zekerheid. Unieke Slotbonus. Bei voor informatie: 030-333 433 of stuur de bon op. En minder financiële zorgen. Lage premie. 2 x oveel winst- bijschrijving als gemiddeld. Winsemius, organisatie-expert ambtenarij concord ia heeft meer voor u over WOENSDAG 7 NOVEMBER 1984 Voor Pieter Winsemius ging alles fout, de eerste dag. Vooral tij dens de uitzending van Den Haag Vandaag waarin de nieuwe be windslieden in korte gesprekken werden voorgesteld. Winsemius gaf, nauwkeurig, op iedere vraag het verkeerde antwoord. Op dat moment ontstond, en niet alleen bij zijn ambtenaren, het beeld van een brekebeen die zelfs met een permanent gebruik van het liftje in de Tweede Kamer, waarmee ambtenaren hun minister van spiekbriefjes voorzien, niet overeind zou kunnen worden ge houden. Bij een stafvergadering in die eerste weken op z'n ministerie leek hij in slaap te sukkelen. Maar toen hij, na enig gegoochel met een stuk fruit, waarmee hij zijn gespreksgenoten bijna in staat van verbijstering bracht, snel en scherpzinnig uiteenzette hoe het be leid diende te worden gevoerd, kwam éérst de verbazing en ver volgens de waardering. Nu is het departement trots op zijn minister, die als een van de weinige politici een beleid ontwikkelt dat niet de volgende verkie zingen maar pakweg het jaar 2000 als horizon heeft. Winsemius heeft, en dat is voor het eerst, gekozen voor een alomvattende aanpak: er is één plan om het gehele milieu te beheren. Het beleid is niet langer versnipperd en verdeeld in plannen om of de bodem, of 't water, of de lucht apart aan te pakken. De minister heeft voor zes 'actiepunten' gekozen, die vanwege hun ernst prioriteit krij gen: verzuring, overbemesting, het tegengaan van de verspreiding van milieugevaarlijke stoffen en de verwijdering van afvalstoffen zijn voorbeelden. We horen elke dag over nieuwe gevallen van bodemverontreini- dOOT ging en de verzuring schijnt ern- uPnc I arnpc; pn stiger te zijn dan we tot voor kort n«nb Ldl UUb 1 dachten. Is Nederland één van de Wim Kramer vuilste landen ter wereld? Winsemius: „Nou, dat geloof ik niet. We zitten hier met z'n allen wel dicht op elkaar en merken er veel van, maar één van de vuilste landen, dat zeker niet. We zijn al leen wat verder in de aanpak van de verschillende problemen dan de meeste andere landen". „Het milieubesef is hier ook sterker. Het rapport van de Club van Rome heeft hier een veel grotere invloed gehad dan in bij voorbeeld de Verenigde Staten, terwijl een groot deel van de be rekeningen toch is uitgevoerd door het Massachussets Institute for Technology". ,,'t Milieubeleid is inmiddels geaccepteerd. Iedereen, ook het bedrijfsleven, acht milieubeleid noodzakelijk, en niemand maakt problemen over de milieuheffin gen. Natuurlijk, het is net als met de belastingen: iedereen acht be- lastingen nodig, maar vindt het vervelend als hij moet betalen. Maar er wordt niet meer onge nuanceerd gezegd: daar héb je die idioten weer. Binnenska mers, misschien, maar daar merk ik niet veel van". Booy Clean in Rotterdam heeft een boete van een half miljoen ge had voor vervuiling van de ha ven. Slaapt u nu weer goed? „Mijn geweten is geen pro bleem geweest, want ik hoef niet te betalen", zegt Winsemius glimlachend. „Een tijdje geleden hebben we de zaak-Uniser ge had. De voorzitter van de com missie die deze kwestie heeft on derzocht, de heer Hellinga, zei in die tijd tegen mij: je kunt het heel zakelijk samenvatten: je kunt een boete van 25.000 gulden krijgen, én op één ochtend 100.000 gulden verdienen. Dan moet de wil wel verschrikkelijk sterk zijn". „Je moet natuurlijk enige rela tie hebben tussen de overtreding die iemand begaat en de straf die daar voor staat. Is die er niet dan heeft 't geen zin een wet te ma ken. Op het moment dat je een kapitaal kunt verdienen door niet-loyaal aan de maatschappij op te treden, hoort daar een straf bij die afschrikwekkend is. De maatschappij moet zeggen: vrienden, je moet mogelijkheden hebben loyaal te handelen". Met nadruk: „Doen ze 't niet, dan moeten ze hangen". „Kort geleden werd er ophef over gemaakt dat levenslang als straf is opgenomen in de wet eco nomische delicten. Ik hoop na tuurlijk niet dat die straf zal wor den uitgesproken, maar 't is niet raar. Laten we hopen dat iets als Seveso hier niet voorkomt, maar als dat wél gebeurt, uit noncha lance of uit winstbejag, dan is le venslang nog een betrekkelijk plezierige straf'. Zure regen komt voor een aan zienlijk deel van over de grenzen. Daar. met uitzondering van West-Duitsland, wordt er nog niet zoveel tegen gedaan. Is dat niet frustrerend? ,,'t Is ook aantrekkelijk. Je mag trékken. Het is frustrerender om aan de achterkant van de rij te proberen de ontwikkelingen te gen te houden, dan om aan de voorkant te trekken. Je moet proberen met iedereen te praten. Met de Engelsen bijvoorbeeld, die erg achter lopen als het gaat om de bestrijding van de zure re gen. Hoe groot is de kans dat ik een opening vind? Vijf procent, denk ik. Mijn ministerie denkt één procent. Niet geschoten ech ter is altijd mis. Je kunt gewoon blijven zitten, elkaar in Brussel een hand geven, en balend weer weggaan, maar je kunt beter wat Minister Winsemius tijdens de behandeling van de begroting 1985 van zijn departement in de Tweede Kamer <fotoANP> Een soort milieumissionaris? „Ik ben van huis-uit een pro bleemoplosser. Dat vind ik leuk. In 't begin toen ik hier zat kreeg ik hele lijsten met problemen. Ik zei: onzin, dat weten we allemaal al. Wat zijn de oplossingen? Dat was een hele verandering maar 't werkt. Iedereen heeft wel een po tentiële oplossing, soms heel wil de, vaak hele bruikbare. Nu ko men ze bijna altijd meteen al met een lijstje oplossingen". "Ideaal voor ieder ministerie is een minister die er niet is. Als de organisatie precies doet wat-ie wil. Dan kan je thuis nuttige din gen gaan doen. Pingpongen bij voorbeeld". "Milieubeleid was in eerste in stantie saneren, en niet vooruit blikken. 't Was hap-snap, ad-hoc, crisis oplossen. Dat betekent dat je niet weet watje doet, niet weet waar je uit wil komen, laat staan waar je over 10, 20 jaar zal zijn. 't Is leuk, maar het maakt ontzet tend moe. Dat moet niet. Je moet het gevoel hebben dat er wat ge beurd is. Je moet, als je straks 65 bent en je je lintje krijgt, denken -hé, ik heb ook wat gedaan, 't Is beter geworden". "Mijn doel is uitermate simpel: als we straks de fakkel overdra gen aan een nieuwe generatie, moet ik kunnen zeggen: ik heb mijn best gedaan. Nu jullie. Ik wil, als ik 80 ben, kunnen zeg gen: ik heb een wezenlijke bij drage gehad in wat hier in Neder land en wellicht, maar daar lig gen mijn aspiraties wat minder hoog, in 't buitenland, tot stand is gekomen". Vandaar 't actieprogramma, met doelen op langere termijn. „Wat we gedaan hebben is: la ten we prioriteiten stellen. We kennen een aantal problemen, verzuring, vermesting bijvoor beeld. In juli hadden we 55 prio riteiten verzameld. We hebben een kleine sessie gehad en ik heb gezegd: dat kan ik m'n buurman niet vertellen, 55 prioriteiten. We zijn toen naar 5 of 6 grote toege gaan, verzuring, vermesting. Het is een enorme stap als je dat ge daan hebt!" „We hebben problemen gesig naleerd, gezegd wat we doen om ze op te lossen. We zullen onge twijfeld een paar maal op ons ge zicht gaan. En iedereen hier weet dat-ie, als-ie 't niet haalt, op z'n donder krijgt, want dan krijgt de minister op z'n donder". Gaat de Kamer even snel als u? ,,'t Is moeilijk te zeggen. Vorig jaar heb ik tegen de Kamer ge- zegd als ik jullie een stuk stuur, heb je geen tijd om het te lezen. Jullie krijgen vervolgens brieven van allerlei belangenbehartigers. Afhankelijk daarvan plakken jul lie een stelletje zinnen achter el kaar en daar sla je mij weer mee om de oren". „Het is natuurlijk ook onze schuld: vorig jaar hebben we on ze hele collectie meerjarenplan nen gestuurd. Zes kilo". „Nu houden we technische bij eenkomsten, waarop de ambte naren de Kamerleden vertellen waar wij mee bezig zijn, en wat er speelt. De Rijksgebouwendienst deed dat als eerste. Zo hebben we de Kamer al ver voordat die kwestie begon te spelen verteld over de problemen met de cellen. Toen 't vervolgens kwam, kon den ze niet zeggen dat ze nergens van wisten". Zo wordt de Kamer ingepakt. „Als ik dat zou willen, is dat een slechte zaak. Daar moet de Kamer zelf voor waken. De Ka mer moet controleren, een minis ter moet zich met zijn ministerie controleerbaar maken. De Ka mer moet zich natuurlijk wel met de hoofdlijnen bezig houden, én de Kamer is het laatste orgaan waar bewoners van een gifwijk naar toe kunnen gaan om te zeg gen: dit is helemaal te mal. We hebben echter ook discussies ge had over akkertjes van 20 tot 40 meter. Dat gaat mij te ver". Bent u, net zoals Ruding van plan is 's rijks financiën te sane ren, binnengekomen met het idee het milieu te s Hij heeft er ook belang bij als zijn grond op lange termijn kwalita tief goed blijft, want z'n zoon moet verder kunnen. Maar nu ziet hij al dat snijmais, dat overal goed groeit, 't minder gaat doen. Schapen kunnen steeds moeilij ker grond vinden om te grazen. Ze beginnen het te merken". Voelt u zich, als het om kernaf val gaat, ook als een boer die zijn zoon het land overdoet? „Ja, in die zin dat hij zegt: 't is goeie grond, ik zou alleen dat stukje in de gaten houden". Het is net als met de watersnood ramp. Als je de dijken niet goed versterkt, sta je1 wél met natte voeten. Maar, een deel van dat probleem draag je ook over op een volgende generatie. Op een gegeven moment klaar je dat. Gedeeltelijk mag je je erfenis, je problemen doorschuiven, wat wel vaker gebeurt, als er maar een oplossing in zicht is. Niet: na ons de zondvloed". „Het is zo dat als ik een goeie loods.heb, bóven of ónder de grond, dan weet ik dat ik het ra dio-actief afval beheers. Ik moet een magazijnmeester hebben met een vorkheftruck, maar dan is het afval wél controleerbaar". „Je wordt niet alleen minister, je wordt ook lid van het kabinet. Dat speelt een rol. Je probeert er voor te zorgen dat een maat schappij niet onder z'n eigen ge wicht bezwijkt. Voor mij speelt ook een rol dat jeugdwerkloos heid volstrekt onacceptabel is. Je kan er thuis over roepen, en twee werklozen aannemen, maar dan heb je het gehad. Hier kan ik er wat aan doen. Het terugploe gen (waarbij geld dat voor uitke ringen zou worden gebruikt uit gegeven wordt om werklozen aan het werk te krijgen) komt hier uit mijn koker, 't Levert werk op voor 8000 mensen. Is dat weinig? Je praat, als het om ge zinnen gaat, wel om 40.000 men sen in totaal". U noemt de bestrijding van zu re regen een bloedserieus pro bleem. Maar het invoeren van een katalysator voor loodvrije benzine wordt naar achter ge schoven. „Hier ligt een conflict met de automobiel-industrie. De Fran sen en Italianen kunnen dat niet voor elkaar krijgen. De Fransen verkeren in de roodste cijfers, er is een gigantische werkgelegen heid mee gemoeid, en 't gaat om een staatsbedrijf. Die zijn niet zo makkelijk in beweging te krij gen". De bio-industrie zorgt voor een overschot aan mest, waardoor je vermesting krijgt en grondwater en natuur bedreigd worden. „Een beetje mest is goed, te veel is slecht. Ik zie nog niet hoe we dit probleem moeten oplos sen, maar er is iets waar we reke ning mee moeten houden. Het ei genbelang van de boer. Zijn por temonnee waar hij veel om geeft. „We hebben die loods. Kijk, 1 kilo of duizend kilo radio-actief afval, dat maakt niet veel ver schil. Als je één kilo hebt bete kent dat datje duizend jaar op 't huis moet passen. En die kilo, die hebben we al". „Vanuit mijn verantwoorde lijkheid zijn de nieuwe kerncen trales geen wezenlijk probleem. Er zijn andere overwegingen. Be stuurlijke, maatschappelijke, 't Is een ethisch, filosofisch pro bleem. De milieu-argumenten zijn voor mij secundair, niet pri- Een andere zaak kabinet binnenkort beslist, net als over kerncentrales. De Mar kerwaard. Zonder dat de minister een duidelijk 'nee' formuleert, geeft hij wel de context aan waarbin nen hij denkt. „Belangrijk voor mij is datje bekijkt of je de Mar kerwaard nodig hebt, komt er iets tot stand dat maatschappe lijk relevant is, op de langere ter mijn? Als je 't niet wéét, moet je 't niet doen. Dat IJsselmeer roest niet. Welnu, voor een tweede na tionale luchthaven is de Marker waard niet nodig, voor woning bouw evenmin. Resteert de land bouw. Als blijkt dat er behoefte aan is, als inpoldering maat schappelijk relevant is, dat bete kent dan tegelijkertijd dat 100 procent particuliere financiering mogelijk moet zijn. Als dat zo is, ben ik geen principiële tegen stander". „Maar ook als wordt aange toond dat de financiering rond is te krijgen, dan nog blijft de vraag of je dat land wel nodig hebt. Want je moet wel verrekte zeker zijn: je kunt 't maar één keer weggeven". Nieuwe uitgaven oorspronkelijke van de joodse geheime en mystieke leer. Voor al degenen die belang stellen in de joodse mystiek. ANKH-Hermes, prijs 55.-. - 'Zee geheel wit' van Dick Schouten werd met zes andere manuscripten uit tweehonderd inzendingen -geselecteerd voor de Eenhoornprijs (omgedoopt in Geertjan Lubberhuizenpnjs) voor lite raire debuten. De zeven verhalen in dit prozadebuut gaan alle over de tomeloze kracht van de zee. Bert Bakker, prijs ƒ27,50. - 'De balans van de oude man'verha len van Conny Sluysmans en andere au teurs. Stuk voor stuk verhalen in het genre 'rond de kersttijd'. Hollandia, prijs 19.90. - 'Geloof alleen wat je ziet' door Este- ban López, 'Hanglip' door Arnold Wes- ker en 'Een blauw Belgisch konijn' door Hans van Waarsenburg, drie boekjes van verschillende genres, geschikt voor kinderen vanaf 9 jaar in de serie Zebra 3 van Zwijsen. Prijs 13,90 per stuk. - 'Nazomerreis van een motorrijder' Jochen neemt een korte vakantie. Hij maakt een motorreis vol incidentenen, waarbij en passant zelfs een moord wordt opgelost. De Bezige Bij, prijs 29,50. - 'Ingesneeuwd', gedichten van Mi riam Van hee. De Bezige Bij, prijs 22.50. - 'De zegelring', een korte geschiede nis beschreven door Willem Frederik Hermans. Een boekje van even meer dan zeventig bladzijden. De Bezige Bij, prijs 19,50. - 'Ontdekkingstochten', verhalen van Constant Schröders. Veen. prijs 22,50. Twee seconden geluk' en andere voetbalverhalen, verzameld door Her man Kuiphof. Fontein, prijs 17,50. - 'Purper en azijn', verhalen van Su zanne Hoenderdaal, die hiermede haa prozadebuut maakt. Veen, prijs 19,50. - 'Zwarte soldaten in Vietnam', de weinig opwekkende, schokkende halen van een twintigtal zwarte Viet- namveteranen, genoteerd door Wallace Terry, die de oorlog in Vietnam als respondent van Time van dichtbij heeft gevolgd Veen. prijs ƒ29.50. - 'Licht', roman van Eva Figes, zich afspelend in het begin van deze eeuw op het Franse platteland. Veen, prns Fƒ 19,50. Zend mij meer informatie over de Opbouwpolis en tevens een vrijblijvende offerte. Naam:7-11 Adres: Postcode/Plaats: Telefoon- Geboortedatum:, Man/Vrouw In een enveloppe zonder postzegel sturen aan: Concordia Levensverzekering N.V., Antwoordnummer 2102,3500 VE Utrecht

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 25