'Niet klakkeloos met mode meelopen'
'Je ziet de rages
ontstaan op straat'
Hongerprobleem niet simpel op te lossen
Het wordt nu menens met 'Samen op weg'
Leerlingen Noorderwiek:
WOENSDAG 7 NOVEMBER 1984
PAGINA 13
Eindredactie Annemiek Ruygrok
Telefoon 071-144941, toestel 217
Styliste Lobetje Schilp:
Soms nog voordat iets in de mo
de is, hangen de meeste winkels
er al mee vol. Degenen die de
kleding ontwerpen, weten al
lang van te voren wat jongeren
leuk (gaan) vinden. Die mensen
moeten dus precies zo denken
als jongeren, willen ze iets ont
werpen dat de jeugd leuk vindt.
Zouden het soms zelf nog jonge
mensen zijn? Dat is, bij nader on
derzoek, echt niet altijd het ge
val.
Lobetje Schilp (40) bijvoor
beeld is styliste van Clock-Hou-
se(C&A). Daarvoor verzorgde ze
de kleding van Foxy Fashion.
Deze grote bedrijven kopen kle
ding in op beurzen en laten de
stylist de kleding veranderen. Er
wordt dus weinig helemaal zelf
ontworpen.
"Hoe ik weet wat jongeren
leuk vinden? Meestal door goed
te kijken. Niet alleen kijk ik naar
wat de jongeren op straat aan
hebben, ik hou ook de videoclips
bij van popsterren. Je ziet heel
vaak dat jongeren willen dragen
wat hun geliefde popster ook
aanheeft".
Dingen waar Lobetje op let
zijn: de lengte van rokken en
broeken, kleuren, schoenen, ha
ren, noem maar op. Lobetje: "Je
ziet de rages ontstaan op straat.
Dat neem je dan over. Ik ga af op
wat de klanten leuk vinden. Als
die bijvoorbeeld iets te saai vin
den, kopen ze het niet. Zo simpel
ligt dat".
Is er weieens iets van haar de
mist ingegaan? "Zeker weten. Ik
ben wel eens te vroeg geweest
met een ontwerp. De meeste
mensen wilden het toen nog niet
dragen".
Vindt ze niet dat een stylist net
zo oud moet zijn als de mensen
waarvoor hij of zij ontwerpt?
"Nee, iedereen is zo oud als hij
zich voelt", lacht Lobetje. "Het
gaat erom dat je je vak verstaat.
Ik denk zelfs dat je beter ziet wat
jongeren leuk vinden als je zelf
iets ouder bent. Je hebt dan zelf
veel meer overzicht".
Kleren draag je om op te val
len; om je persoonlijkheid te
uiten; om erbij te horen; om
jezelf heerlijk te voelen; om
je lichaam meer fleur te ge
ven; om je zakgeld er door
heen te jagen.
Tenminste, zo zien zes jon
geren het die op de Leidse
Noorderwiekschool een drie
jarige opleiding volgen voor
mode-ontwerper. Tegenover
Kits onthulden zij hun diep
ste mode-wensen.
door
Paul van der Kooij
Mascha Keijzer (19) uit Nieuw
koop. "Het liefst draag ik wijde
en nonchalante kleren. Ik ben
nou eenmaal een nonchalant ty
pe, een vlinder. Ik ben modebe
wust, maar volg de mode niet
klakkeloos. Nu is het bijvoor
beeld mode totaan de kuiten, ik
doe het dan totaan de enkels. Ei
genlijk heb ik alles oversized: ex
treem lange en wijde rokken,
daar houd ik van. Ook draag ik
veel over elkaar heen: zwart,
grijs en bruin.
Dat extreme doe ik wel om op
te vallen, ja. Ik hoor ook veel
reacties. Vaak leuke, maar soms
ook van: 'jeetje, heb je de jas van
je pa aan?' Daar moet je boven
staan, vind ik. En je kunt het ver
wachten. Als je veel aandacht
aan je kleren besteedt, vinden
mensen je nou eenmaal vaak
hooghartig.
Belachelijk, ik vind dat veel
mensen er te weinig op letten of
kleren een beetje stéón. Ze kó
pen maar. Of ze nemen verkeer
de maten. Je ziet zo vaak dikke
mensen in strakke kleren waar
alles uitbubbert! Als je aan de
maat bent moet je juist wijde kle
ren nemen".
Disco-af
Kees van der Sluis (17) uit Zoe-
terwoude. "Ik ben new-wave. Ik
houd van kleren die nonchalant
staan, maar tegelijkertijd ver
zorgd. Zwart-wit, dat vind ik een
mooie combinatie. Ik kijk altijd
naar de kleuren en niet zo naar
het ontwerp. Als het maar wijd
van boven is.
New-wave-zijn geeft een be
paald gevoel, eigenlijk is het een-
zachte vorm van punk. David
Bowie heeft dat gevoel ook. Met
dat haar dat netjes zit, maar niet
gestyled. En zijn kleren zijn ook
behoorlijk new-wave, maar wel
heel anders. Ze zijn ook ontzet
tend duur!
Twee jaar geleden was ik dis
co. Ik wilde echt ergens bijhoren,
want ja, zeventig procent op
school was toch disco. Maar
langzamerhand ging ik van ande
re muziek houden. Ik vond dat
muzikanten instrumenten moes
ten bespelen. Die discodreun
kwam me de strot uit. Ik koos
voor new-wave. En ja, dan pas je
je kleren ook aan. Wel even wen
nen hoor, new-wave mode hangt
niet zomaar in de winkels. Er
wordt voor disco's ontworpen".
Sjaaltje
Dennis van der Drift (17) uit
Warmond. "Ik heb zo mijn eigen
stijl: sjiek en nonchalant. Zwart,
grijs en wit, maar ook blauw.
Veel jasjes met brede schouders.
Niet voor de patserigheid hoor,
maar voor de mooie lijn. En: ik
heb nog niemand zo zien lopen.
Trouwens, wat dacht je van dit
sjaaltje? Iedereen vraagt waar ik
het heb gekocht.
Natuurlijk kijk ik ook naar de
mode. Maar als ik in Noordwijk
loop en ik zie al die gozers in die
linnen pakkies, dan denk ik: nee
nooit. Je moet zélf kiezen, com
bineren. Met mooie sieraden er
bij en dure horloges. En te gekke
schoenen. Maar ze moeten wel
lekker zitten. Het is bij mij niet
zo van: wie mooi wil zijn, moet
pijn lijden.
Zaterdag wil ik naar de kapper.
Ik wil mijn haar rechtstaand om
hoog met een paar plukjes. Net
"zoieU als Grace Jones. Maar de
kapper moet het wel goed doen.
Want als ik er rot uitzie, kom ik
de deur niet uit".
Sjiek
Brian Uijen (17) uit Heemste
de: "Ik houd van alles wat stijl
heeft, echt sjiek is. Ik draag vaak
combinaties: een broek met een
trui, een colbert of vest. Veel
zwart, grijs, blauw en kaki. Het is
een beetje de stijl van Berlijn ja
ren '30, de excentrieke jet-set.
Spandau Ballet en Duran Duran
hadden dat in '80 ook, met leren
broeken, hoge laarzen, overhem
den met kantjes en een stuk of
zes sjaaltjes om. Maar het is een
beetje verwaterd bij die groepen.
Terwijl ik het juist wil uitbou
wen. Ik wil trendsetter worden
en die rol overnemen van de pop
groepen. Dat geeft echt een lek
ker gevoel.
Ik krijg vaak reacties. Vooral
als ik rose draag. 'Hé, homo', roe
pen ze dan. Belachelijk, het kan
heel sjiek en apart staan. En ik
heb er maling aan hoor. Opma
ken zal ik toch nog niet zo gauw
doen. Terwijl ik het wel heel
mooi vind. Ik ben ook bang dat
het me niet zo zal staan.
De kleding zegt echt iets van
mijn persoonlijkheid. Ik ben een
levensgenieter. Als ik ga stappen
let ik niet op geld. Ik heb liever
een goede avond en dan een paar
weken niks, dan dat ik steeds
moet uitrekenen of ik nog wel
die ene rum-cola kan betalen. Ik
zie alles positief. Ik zal dan ook
nooit in zo'n stoet gaan lopen te
gen de bom of zo. Niet dat ik
vind dat ze die raketten moeten
plaatsen, hoor. Maar ik sta er niet
zo bij stil.
98 Procent van mijn geld gaat
op aan kleren. Als ik veel geld
heb, brandt het in mijn zak. Maar
soms ben ik heel zuinig. Als ik
dan een leuke broek zie hangen
in de winkel, ga ik er tien keer
naar kijken. En elke keer zie ik
iets raars. Een stomme zak of zo,
of een rare rits. Nou, op het laatst
koop ik hem niet meer, maar
maak ik een eigen ontwerp".
Felle kleuren
Marleen de Ruijter (18) uit
Oegstgeest. "Ik houd van felle
kleuren. Het geeft me een oppep
per, want ik ben een beetje licht
van mezelf. Strakke kleren kan
ik niet hebben: dan lijk ik wel
uitgemergeld. Charleston-jurken
vind ik mooi, met die slome, lijzi
ge lijn. Maar ook een spijker
broek of een blokrok vind ik
leuk. Het ligt er gewoon aan hoe
ik 's morgens opsta. Maar ik zal
nooit helemaal in het zwart gaan.
Opmaken doe ik niet. Dat vind
ik zonde van mijn tijd. Ook koop
ik niet zo vaak kleren. Ik maak ze
liever zelf, naar mijn eigen
ideeén. Je moet vrij rijn als het
om mode gaat. Ik draag heus niet
wat mijn omgeving draagt Mijn
ene vriendin draagt superkak-
spullen en mijn andere loopt in
geitewollen sokken rond".
Nonchalant
Heieen van Rijn (16) uit Kat
wijk. "Ik houd van modebewus
te kleren. Het moet modern, non
chalant en nebjes zijn. Niet teveel
van het een en niet teveel van het
ander. Voor je het weet loopje er
als een alternatieveling bij of als
deftige dame. Ik krijg zelfver
trouwen als ik leuke kleren aan
heb. Sommige mensen zeggen
dat ik hooghartig ben, maar ik
ben juist verlegen.
Toch wil ik opvallen en men
sen vóór zijn met mode. Nu zijn
strakke rokken met een beetje
plooi in. Voor je het weet draagt
iedereen ze. Nou, dan kun je je
rok wel weghangen. Dure kleren
koop ik dan ook maar niet. Veel
te riskant".
Het is om diep treurig van te
worden, maar voor de zoveelste
keer komen uit Afrika berichten
over hongersnood. Zeker 35 mil
joen mensen worden met de
dood bedreigd, omdat aanhou
dende droogte de oogsten heeft
vernietigd. De Verenigde Naties
spreken over de grootste mense
lijke ramp uit de geschiedenis.
Hier, waar we meer dan genoeg
te eten hebben om in leven te
blijven, vraag je je af hoe het mo
gelijk is dat er in Europa nog
steeds grote landbouwover
schotten zijn, terwijl elders in de
wereld mensen de hongerdood
sterven.
Maar de nood in bijvoorbeeld
Ethiopië maakt duidelijk dat het
helaas niet zo simpel ligt. Om alle
hongerigen op tijd te voeden,
moeten enorme voedseltranspor-
ten op gang komen en daar ont
breken in de veelal onderontwik
kelde landen de mogelijkheden
toe. Er zijn geen havens, zoals
onze Rotterdamse, die in staat
zijn om snel grote scheepsladin
gen te verwerken. De wegen zijn
slecht, treinverkeer is er vaak he
lemaal niet en vliegvelden, zoals
wij die kennen ontbreken, ter
wijl de afstanden enorm zijn.
Vandaar dat het nog al eens voor
komt dat voedsel in opslagplaat
sen ligt te verrotten.
Alle ogen van de wereld zijn
weer op Afrika gericht en van al
le kanten wordt hulp geboden.
Maar als de ergste nood voorbij
is, is er aan de oorzaak nog niets
veranderd. In de Sahel-landen
heerst van oudsher droogte,
waardoor de opbrengst van land
bouw altijd gering is. Daar komt
bij dat de bevolkingsgroei groot
is, dat het voedselprobleem
steeds knellender wordt, zeker
wanneer de droogte zoals nu lan
ger dan normaal aanhoudt.
Verbetering van de landbouw
methoden, waardoor het onder
ste uit de kan gehaald kan wor
den, is pure noodzaak. En zonder
een oplossing van de transport
problemen zijn de Afrikanen nog
geen stap verder. Ook daarvoor
moet geld op tafel komen, willen
de mensen daar tenminste ooit in
de positie komen dat ze letterlijk
en figuurlijk hun eigen boontjes
kunnen doppen.
"Wij willen onze verschillende
vormen van kerk-zijn niet langer
tegenover elkaar stellen, maar in
gehoorzaamheid aan de Heer van
de kerk inbrengen in een proces
van hereniging en vernieuwing".
Met die woorden hebben de sy
nodes van de Nederlandse Her
vormde Kerk en de Gerefor
meerde Kerken in Nederland
gisteren op hun gecombineerde
vergadering in Lunteren bijna
unaniem verklaard, niet langer
in de scheiding tussen de twee
kerken te willen berusten.
De synodeleden hadden duide
lijk het gevoel dat het nu menens
wordt met 'Samen op weg'. De
eensgezindheid over de nood
zaak en zelfs de onvermijdelijk
heid van toekomstige hereniging
was naar vrijwel alle kanten
merkbaar. Via de federatie wil
len de twee kerken uiteindelijk
volledig één worden. Alleen de
rechterhoek van de Hervormde
Kerk, de Gereformeerde Bond,
blijft tegensputteren.
In 1985 zal aan de plaatselijke
gemeenten, de (regionale) clas
ses en de provinciale organen
van de twee kerken worden ge
vraagd, of zij met de (gistermid
dag aangenomen) intentieverkla
ring instemmen. Het jaar daarop
(1986), precies 100 jaar na de
tweede grote uittreding van gere
formeerden uit de Hervormde
Kerk (Doleantie), willen de syno
des uitspreken, dat de twee ker
ken 'in staat van hereniging' zijn.
Eveneens met overgrote meer
derheid aanvaardde de gecombi
neerde synodevergadering de
documenten waarin het 'belij
dend fundament' en de organisa
torische vorm van de herenigde
kerk staan beschreven. Het eer
ste stuk gaat nu naar de gemeen
ten, het tweede wordt verder be
werkt en zal in 1986, als de twee
synodes weer samen vergaderen,
opnieuw aan de orde komen.
Het voorstel van de werkgroep
om de hervormde kerkorde als
uitgangspunt te nemen en de 'ge
reformeerde inboedel' daarin on
der te brengen kreeg veel steun.
Moeite hebben de synodes met de
gedachte om de geografische
wijk)gemeente los te laten. Men
sen die zich in hun woonplaats of
wijk kerkelijk niet thuis voelen
moeten lid kunnen worden van
een andere gemeente, vindt de
werkgroep. Dan zal de classis (de
regionale vergadering van de
kerk) het grondvlak van de nieu
we kerk zijn, omdat daar alle ge
meenten van verschillende kleur
ambtelijk bijeenkomen.
Verscheidene synodeleden
vreesden, dat de nieuwe kerk
dan een soort 'hotelkerk' wordt,
waarin de 'consument' naar ei
gen believen zijn geestelijk on
derdak zoekt. "Alleen in uiterste
nood moeten gelijkgezinden met
elkaar in een gemeente kruipen",
zei ds. K. Blei uit Haarlem. En
een ouderling uit Zutphen: "We
moeten niet de gemakkelijke
weg van de gescheidenheid kie-
Volgens professor H. B. Weij-
land uit Kampen zal de herenig
de kerk een open karakter moe
ten hebben, "waardoor gemeen
ten van velerlei kleur en signa
tuur zich er thuis voelen". Die
openheid is al nodig omdat 'Sa
men op weg' van plaats tot plaats
sterk verschilt, maar ook omdat
de nieuwe kerk zich niet mag af
sluiten van andere kerken die
Over de rechtse afkeer van 'Sa
men op weg' zei de Kamper
hoogleraar, dat deze mensen niet
in een gefedereerde gemeente
mogen worden gedwongen.
Daarom is er gekozen voor een
tussenoplossing, die het moge
lijk maakt lid van een andere ge
meente te worden.
Streef] aar
Hoewel 'Samen op weg' lande
lijk gezien nog aan het begin
staat, werd in Lunteren al druk
gespeculeerd over het jaartal van
de feitelijke eenwording. De één
rekende voor, dat het wel 2020
zou worden, maar er was ook een
predikant die 1991 een heel mooi
streefjaar vond. Dan zal het vijf
tig jaar geleden zijn, dat de Her
vormde Kerk door het aanvaar
den van een nieuwe kerkorde
(die een eind maakte aan het be
stuur van 1816) weer een 'belij
dende kerk' werd.
Het conflict tussen secretaris
ir. J. van der Graaf van de Gere
formeerde Bond en voorzitter ds.
W. N. Wouters van de raad voor
'Samen op weg' is uit de wereld.
Voorzitter ds. C. B. Roos van de
hervormde synode, die als be
middelaar tussen beiden was op
getreden, las een verklaring van
Van der Graaf voor, dat hij met
de woorden 'gereformeerd impe
rialisme' niemand persoonlijk
heeft willen kwetsen, ook Wou
ters niet, aan wie hij had verwe
ten, zijn 'minderheidsnotitie'
veel te laat te hebben verspreid.
Van der Graaf, die gisteren om
gezondheidsredenen niet aanwe
zig kon zijn, zei dat hij een 'alge
meen gevoelen' had willen ver
woorden, voortkomend uit een
'kerkelijk besef in relatie tot de
belijdenis'.
Ds. Wouters zag in het incident
met Van der Graaf een signaal
van iemand die het gevoel had
onvoldoende te zijn gehoord. Na
mens de raad voor 'Samen op
weg' beloofde hij, hiernaar aan
dachtig te zullen luisteren. "De
vervreemding tussen hervorm
den en gereformeerden vraagt
soms haar tol".
Hervormde Kerk: beroepen
te Capelle aan de IJssel W. Chr.
Hovius Apeldoorn, te Oud-Beij-
erland G. van den End Kampen.
Gereformeerde Kerken Vrijge
maakt: aangenomen naar Frane-
ker kandidaat A. J. van Zuyle-
kom Hattem. Gereformeerde
Gemeenten: bedankt voor Krim
pen aan de IJssel en voor Oud
dorp J. Mijnders Veenendaal.
'God met ons'. De gerefor
meerde commissie 'Kerk en
theologie' voelt weinig voor her
schrijving van bepaalde gedeel
ten van het rapport 'God met
ons' (over het gezag van de bij
bel). Ze vindt het verstandiger,
een studie te schrijven over de
vele punten van discussie, die na
de publikatie van het rapport
zijn blijven liggen.
In november 1980 droeg de ge
reformeerde synode de commis
sie 'Kerk en theologie' op, haar
rapport over het bijbelgezag ge
schikt te maken voor bespreking
in de plaatselijke kerken. Deze
bewerking verscheen in februari
1982 onder de titel 'God met ons'.
Hoewel de synode het document
beschouwde als een verantwoor
de uiteenzetting over de manier
waarop de bijbel verstaan wil
worden, kwamen er veel negatie
ve reacties op. Toch hebben uit
eindelijk maar vier plaatselijke
kerken officieel bezwaren bij de
synode ingediend.
De synode zal op 20 november
praten over het voorstel van de
commissie om de studie over het
gezag van de bijbel voort te zet
ten. De commissie heeft voor een
volgend rapport al een inhouds
opgave gemaakt.
Leerlingen van de Noorderwiek: v.l.
kledingontwerpen staan.
Brian, Dennis, Heieen, Marleen, Mascha en Kees. Van Kees en Brian zie je op deze pagina twee
