mcmmmmam
'Chess': muzikaal schaakspel Abba-mannen
TV-rubriek
Booker-prijs te elitair voor Journaal?
Mendelssohn-Trio op hoog niveau
Han Lammers voorzitter
bestuur nieuw orkest
BBK: Sociale Zaken haalt
geld kunstbeleid terug
Orgelconcerten de moeite waard
ZATERDAG 20 OKTOBER 1984
RADIO-TV-KUNST
Was u donderdagavond ook zo
stinkend nieuwsgierig naar de
vraag wie de belangrijkste En
gelse literaire prijs, de Booker
Prize, had gewonnen? (zeg ja!
zeg ja!). De grote, gedoodverfde
favoriet J. B. Ballard met .Empi
re of the Sun', of toch Anita
Brookner, die (zo had ik langza
merhand begrepen) de favoriet
van haar collega's was (behalve
dan van de vijf resterende mede
dingers)? De Booker Prize is de
belangrijkste literaire prijs na de
Nobelprijs voor literatuur, en is
bestemd voor Engelstalige
schrijvers uit het Gemenebest,
Engeland en de voormalige En
gelse koloniën uitgezonderd
Amerika, en dus niet alleen van
lokaal belang. En zeker in Neder
land moeten veel mensen erin
geinteresseerd zijn, gezien het
glorierijke feit dat Nederland
(hoe betrekkelijk klein ook) de
voornaamste afzetmarkt op het
Europese vasteland is voor Pen
guin en andere Engelse uitge
vers. Groot was dan ook mijn
verbazing dat in het laatste NOS-
journaal van omstreeks kwart
voor elf met geen woord over de
Booker Prize en winnares Anita
Brookner gerept werd, terwijl in
formatie bij de kranten mij leer
de dat het nieuws om negen uur
al op de telex stond. Te elitair?
Maar toch niet elitairder dan de
Nobelprijs voor literatuur aan
een vrijwel onbekende Tsjechi
sche dichter? Niet interessant
genoeg voor de overgrote meer
derheid van het Nederlandse
volk? Maar of dat nu wel elke
avond zit te wachten op meldin
gen over het zoveelste uitgebro
ken straatgevecht in Beiroet
vraag ik mij dan, op mijn beurt,
door
Nico Scheepmaker
af. In Londen wordt maar één
keer per jaar de Booker Prize uit
gereikt, en in Beiroet breekt elke
week wel een straatgevecht uit,
welk bericht is dan interessanter
voor het Nederlandse volk as
such?...
Met de kijkcijfers kan onge
twijfeld worden aangetoond dat
het Nederlandse kijkersvolk
maar een beperkte belangstel
ling heeft voor Engelstalige lite
ratuur, want deel I van het nieu
we programma ,VPRO-litera-
tuur', dat om elf uur afgelopen
zonagavond werd uitgezonden,
zal geen imposante kijkdicht
heid hebben gescoord. Maar wie
wel in literatuur (het eerste deel
was gewijd aan reisliteratuur)
geinteresseerd is, zal ervan geno
ten hebben als een verdwaalde
woestijnreiziger van Spa Rood.
De fine fleur van de Engelse .tra
velogues': Paul Theroux, Bruce
Chatwin en Jonathan Raban, wa
ren naar Nederland overgevlo
gen om onder leiding van de rus
tige, op de achtergrond blijven,
als katalysator optredende ge
spreksleider Frans Boenders
met de plaatselijke favoriet in
het genre Cees Nooteboom over
reisliteratuur te Draten en zirh af
te zetten tegen het idee dat zij
.reisliteratoren' zouden zijn in
plaats van gewone literatoren die
graag reizen en daar heel goed
over kunnen schrijven. Wat een
verademing, zo'n programma
waarin vijf mensen op intelligen
te manier met elkaar discussië
ren zonder de behoefte te voelen
elkaar vliegen af te vangen of
punten te scoren, en zonder om
de zin tussen haakjes te zeggen:
„(om even een moeilijk woord te
gebruiken)"...
Om de waarheid te zeggen ken
de ik niets van Jonathan Raban
(ook zijn naam niet!), maar het is
tekenend voor de appetijt op
wekkende waarde van het pro
gramma, dat ik meteen naar de
boekhandel ben gesneld om een
paperback (,01d Glory') van hem
te kopen. Ik ben wel erg be
nieuwd naar het volgende deel,
op 16 december, waarvan ze bij
de VPRO, met hun korte-ter-
mijnplanning, naar hun zeggen
nog niets weten, want met een
Nederlander als Cees Noote
boom, die in d'r lui's moers taal
op hetzelfde niveau en met even
veel gemak kon meepraten, had
i deze keer natuurlijk wel een
eendvogel geschoten. Maar mis
schien kan hij er als .gimmick',
of .running gag', de hele serie ge
woon in blijven, omdat hij als
Cestoda-prijswinnaar toch het
Nederlands in al zijn genres
moeiteloos beoefent: de roman,
de novelle, de poëzie, het toneel,
En dan was er natuurlijk nog
de eerste aflevering van ,In de
hoofdrol' van Mies Bouwman,
waarin, in een duizelingwekkend
tempo, zoveel vrienden, kennis
sen en bewonderaars van Carry
Tefsen langstrokken, dat de be
wondering eerder naar de pro-
duktie uitging dan naar Carry of
Mies. Ik zou zeggen: beter wat
minder voorbijgangers en wat
meer tijd voor de .human inte
rest', of anders gezegd: ,Dit is uw
leven' met opgevoerde motor
maar zonder Niki-Lauda-aspira-
ties, en Mies heeft weer een kijk-
dichtheidsmonster in handen.
Tenslotte nog een kalmerend
woordje over de pseudo-Willem
Alexander bij Sonja. Als het, in
Harry Mulisch' woorden, inder
daad het beste is het raadsel te
vergroten, dan hebben Sonja c.s.
er goed aan gedaan om zelfs in
Sonja's .laatste woord' in het
midden te laten of er van een fa
ke sprake was of niet (zelfs het
NOS-journaal bleek opgebeld te
hebben met de vraag of hij echt
was of niet!). Maar verstandig
was het natuurlijk niet. De imita
tie was al effectief genoeg (de
Oranjeklanten die onmiddellijk
in de houding gingen staan!), om
de in vertwijfeling gebrachte
aanhangers van het Koninklijk
Huis tenslotte niet het recht op
een rustige nachtrust te gunnen.
Kamermuziek door het Mendelssohn
Trio, Lex Korff de Gidts, viool, Al-
win Bar, piano en Elias Arizcuren,
cello, met werken van W. Pijper, S.
Rachmaninow en B. Smetana. Ge
hoord op vrijdag 19 oktober in de
Kapelzaal in Leiden.
LEIDEN Allround artistiek
vakmanschap van het Mendels
sohn Trio viel gisteravond te be
luisteren tijdens de Kamermu
ziekserie van K&O in de Kapel
zaal. Waarbij Lex Korff de Gidts,
viool, Alwin Bar, piano en de cel
list Elias Arizcuren - die sinds
1969 het Mendelssohn Trio vor
men - gisteravond met werken
van W. Pijper, S. Rachmaninow
en B. Smetana leken samen te
smelten tot een volmaakte een
heid. Niet alleen (met lovende
kritieken) in Carnegie Hall te
New York maar ook tussen de
gordijnen van de Kapelzaal,
toonde dit trio dat zij alles in huis
heeft wat nodig is voor kamer
muziek van het allerhoogste ar
tistiek niveau.
Zoals in de intelligente en in
dringende vertolking van Willem
Pijpers "Trio" nr. 2, waarbij het
Mendelssohn Trio de ongebrui
kelijke maat- en toonsoorten met
een ongelooflijke synchroniteit
gestalte gaf. Virtuoos samenspel
viel eveneens te beluisteren in
het meer toegankelijke "Trio
Elégiaque" Opus 9 van Sergu
Rachmaninow, vooral in het lyri
sche eerste deel waar het thema
op briljante wijze door de solis
ten afzonderlijk wordt overgeno
men, en in de snedige vertolking
van het allegro resoluto.
Smetana schreef zijn "Trio"
Opus 15 kort na de dood van zijn
dochtertje. Een aangrijpend
werk met duidelijk Boheemse
karaktertrekken, niet alleen in
de ritmiek, maar ook in menig
melodische wending, zoals in de
stormachtige doorwerking van
het moderato en dé plotselinge
hemelse afronding hoog in de
pianao. Met een ongelooflijke
spanningskracht bracht het trio
de bijna Chopineske improvisa
ties en spitse vederlichte stacca
to's ten gehore tijdens de drama
tische finale van dit werk.
Kamermuziek van de allerbo
venste plank. Als er een K&O
"Kapelprijs" bestond, dan ging
hij voor mij dit seizoen naar het
Mendelssohn Trio.
ANNEKE VAN VLIET.
De naam Eric Oroennou zal de meeste Leidenaars
weinig zeggen. PTV des te meer. Deze piraat maak
te geruime tijd de Leidse kabeltelevisie onveilig met
illegale uitzendingen. Vaak porno, meestal regio
nale reclame en soms gewonespeelfilms en teken
films. Eric Groennou was één van de belangrijke
achter de PTV en diens opvolger Paradiso.
Onvrede met de Hilversumse programma's, idealis
me en de spanning van het piraat-zijn noemt hij als
motieven achter de PTV.
Piraten-tv is niet meer. Zo gauw iets illegaals via
het scherm de huiskamers dreigt binnen te dringen,
wordt in Oegstgeest de knop omgedraaid. Groen
nou amuseert zich nu met een eigen computer, een
zo verslavend apparaat dat het volgens hem geen
wonder is dat het in de Verenigde Staten als bedrei
gend voor het huwelijk wordt gezien. Voor 'Dwang
buis' maakte hij een uitzondering en keek een week
je televisie.
Het feit dat deze rubriek leven
vatbaarheid heeft, bewijst voor
mij dat er met de televisie pro
grammering iets niet helemaal in
de haak is. Per slot: goede wijn
behoeft geen krans. In de pro
gramma overzichten kun je zien
dat de omroepverenigingen de
gunst van de kijker proberen te
winnen door af en toe een goede
film te draaien. Zoveel mogelijk
leden wii(r)nen om maar veel
zendtijd te kunnen krijgen, en
denk nou niet dat de kijker zelf
mag bepalen wat hij wil zien
want dat blijft een onmogelijk
heid.
Regelmatig zien we program
ma'^ met de titel 'herhaling d.d.'.
Dit is de eenvoudigste en boven
bel goedkoopste manier van tele
visie maken. Vooral dit laatste is
van groot belang. Het liefste her
halen ze lange series zoals Col-
ditz of Coronation Street want
daar doen ze lekker lang mee.
Op de gezellige zaterdagavond
waarop iedereen weer blij is dat
het weekeind is, konden we weer
kiezen uit de vaste programma's
van de VARA. Te weten: 'Zeg 'ns
AAA', 'Pisa' en 'Voetbal 80'.
Tjonge wat was ik blij dat zater
dagavond om was en ik naar bed
mocht. Op het andere net zag ik
een oude man zonder goudvis
sen een platenprogramma pre
senteren.
Mijn zondag werd goed gemaakt
door een uitstekende documen
taire over de Ui ver. Te zien aan
de rest van de programma's kon
de zondag dit hoogtepunt best
gebruiken.
Op maandag zag ik weer eens
een Nederlandse film 'Een pak
slaag', wat bij diverse omroepen
de laatste tijd erg in is. Het zal
mij benieuwen wat we te zien
krijgen als ze op zijn, want zo uit
gebreid is de Nederlandse film
niet. Op het andere net een van
de vele series: 'Codenaam Intre
pid'. Wel een goede serie hoor,
maar zeer frustrerend als je eens
een avondje niet thuis bent en
toevallig geen videorecorder
hebt.
Ook op dinsdag weer een derde
aflevering van een serie van zes,
een programma over TBR en een
verslag van de E.O. Jongeren
dag. Help! Haal ik het einde van
de week nog wel?
Op woensdag is de week door
midden met een Nederlandse
film (daar is 'ie weer) 'Dokter
Vlimmen' en Ivo die weer eens
gasten ontvangt. Op het andere
net een technisch faciliteiten be
drijf NOS genaamd, dat zelfs
zonder leden programma's mag
maken.
Donderdag. De laatste dag dat ik
moet kijken. Wat zien ik? Weer
een Nederlandse film en nog wel
een bekroonde deze keer. 'De
smaak van water' heet dit hoog
standje van Neêrlands kunnen.
Op het andere net zie ik 'Op jacht
naar de schat' nieuwe formule.
Hoezo, was de oude formule
soms niet goed?
De laatste maanden is de pro
grammering wel iets verbeterd
moet ik eerlijk toegeven. Maar je
kunt je afvragen waarom. Ik
denk dat men zo langzamerhand
de hete satelliet adem in de nek
voelt en bang is de gunst van de
kijker te verliezen. Niet ten on
rechte denk ik, want deze satel
lieten kunnen financieel veel
meer uit de voeten dan de om
roepen in Nederland. Het magi
sche woord is reclame, iets wat
bij de Nederlandse televisie ta
boe is. (Behalve de STER natuur
lijk).
De Nederlandse overheid, die
hier een Medianota opstelt en in
grote lijnen bepaald wat u wel of
niet te zien krijgt, gaat op korte
termijn zijn neus weer eens sto
ten. Wij hebben daar dan geluk
kig geen last meer van. We zitten
dan met z'n allen naar abonnee
t.v., pay t.v. (geen PTVj of hoe
het mag heten, te kijken. En weet
je wat ik nou het leukste vind?
Het komt allemaal uit het buiten
land. Nu kan de overheid een sa
telliet niet uit de lucht plukken
zoals zij bij Veronica heeft ge
daan, dus zal ze ermee moeten le
ren leven.
Het enige wat ze kan doen om de
situatie te redden is haar beleid
te herzien, en hopen dat het niet
te laat is. Vast staat wel dat er de
komende jaren een hoop dingen
gaan veranderen. De techniek
van vandaag heeft echt onbe
grensde mogelijkheden, die we
in Nederland ook zoveel moge
lijk moeten benutten willen wc
niet hopeloos achter raken bij de
ons omringende landen.
ERIC GROENNOU
Precies tien jaar nadat Abba in Engeland het Eurovisie Song
festival won met „Waterloo", staan Björn Ulvaeus en Benny
Andersson aan de vooravond van een geheel nieuw project.
Abba heeft, zo laat het duo doorschemeren, inmiddels écht zijn
Waterloo gevonden en curieus genoeg is het andermaal Enge
land dat het beginpunt moet zijn van een opmerkelijke Zweed
se missie. Björn en Benny gaan zich namelijk met het fenomeen
„musical" bezighouden. Niet gesteund door Agnetha en Frida,
doch in het goede gezelschap van de tekstschrijver Tim Rice,
zangeres Elaine Paige en het London Symphonie Orchestra.
„Chess" (schaak) is de titel van de musical, waarvan de mu
ziek kort achtereen in vijf Europese steden wordt opgevoerd:
Londen (27 oktober), Parijs (28 oktober), Amsterdam (29 okto
ber, Concertgebouw), Hamburg (30 oktober) en Stockholm (1
november). De concerten omvatten overigens slechts een selec
tie van het werk. Voor de complete musical moet de liefhebber
eind oktober naar de platenboer, waar RCA Records op dat
moment een dubbel-elpee klaar heeft liggen. Bloed, zweet en
tranen moet het deze maatschappij gekost hebben, getuige de
ophef die er over het contract is gemaakt. Een hevige concur
rentiestrijd met andere vinylproducenten ging vooraf aan het
verkrijgen van de opnamerechten voor de gehele wereld. Eind
1985 moet de complete theaterproduktie van „Chess" volgen.
AMSTERDAM (ANP) - Burge
meester Han Lammers van Almere
wordt de voorzitter van het be
stuur dat de voorbereidingen moet
treffen voor een samenvoeging van
het Amsterdams Philharmonisch
Orkest (AphO), het Utrechts Sym
fonie Orkest (USO) en het Neder
lands Kamer Orkest (NKO). Het
nieuwe orkest (140 arbeidsplaat
sen, maar in verband met deeltijd
banen rond de 160 medewerkers)
dat uit deze fusie zal ontstaan,
moet zowel de uitvoeringen van de
Nederlandse Operastichting bege
leiden als ook de taken uitvoeren
AMSTERDAM (ANP) - Een be
langrijk deel van de twintig mil
joen gulden die het ministerie van
sociale zaken heeft overgeheveld
naar welzijn, volksgezondheid en
cultuur (WVC) voor de ontwikke
ling van een kunstbeleid, haalt zij
via verschillende sluipwegen weer
terug. Dit heeft de Bond van Beel
dende Kunstenaars (BBK) gisteren
meegedeeld. Die twintig miljoen
gulden zijn afkomstig van de hon
derd miljoen die Sociale Zaken wil
bezuinigen op de Beeldende Kun
stenaars Regeling (BKR). Het ligt
in de bedoeling dat met dat bedrag
een kunstbeleid wordt ontwikkeld,
zoals het in het leven roepen van
maatregelen die de verkoop van
van de drie afzonderlijke orkesten
tot dusver.
Minister Brinkman van Welzijn,
Volksgezondheid en Cultuur had
Lammers voor de functie aange
zocht en deze heeft de bewinds
man inmiddels laten weten het
voorzitterschap op zich te willen
nemen. Dit heeft een woordvoer
ster van Lammers vrijdag meege
deeld.
Han Lammers was al voorzitter
van de commissie die het advies
voor Brinkman uitwerkte hoe het
nieuw te vormen orkest zijn taken
zou kunnen uitvoeren.
kunst bevorderen. Daar komt nu
volgens de BBK weinig van te
recht.
Een van de middelen die Sociale
Zaken volgens de BBK hanteert
om een deel van die twintig mil
joen weer terug te krijgen is het
verrekenen van de startsubsidie
voor jonge beeldende kunstenaars
en academieverlaters via de bij
standsuitkering. Dit is te vergelij
ken met de startsubsidie in andere
Fischer-Spasski
Chess' moet niet alleen een
schaakspel in de letterlijke beteke
nis zijn. Tim Rice gaat het vooral
om de symboliek: het schaakspel,
de verhoudingen en botsingen tus
sen Oost en West. Geinspireerd
door de legendarische ontmoeting
tussen Bobby Fischer en Boris
Spasski in 1972, zette Rice een ver
haal op papier:
door
Dolf Ruesink
Een Amerikaan en een Rus strij
dend om de wereldtitel schaken,
met als decor Merano (Italië) en
Bangkok (Thailand). Een tragisch
aflopende liefdesverhouding van
de Amerikaan met een Hongaarse
secondante loopt als fode draad
door het verhaal. Rice (39) heeft
zich voor dit avontuur met Anders
son en Ulvaeus verenigd in het
produktieteam „Three Knights
Ltd" (Drie ridders). En het moet
gezegd worden: ridder Rice maakt
niet de indruk roekeloos te werk te
gaan. Was zijn vorige musical
„Blondel" een financiële flop, dit
maal test hij z'n geesteskind eerst
terdege uit en heeft hij zich verze
kerd van de steun, die het Zweedse
Saab-concern wilde geven. Dat in
ruil voor wat publiciteit rond de
ook al niet goedkope Saab 9000.
Heeft het eigenlijk wel zin om
buiten Engeland zo'n produktie te
brengen in landen, die nauwelijks
een musical-traditie kennen?
Rice: „Ik onderken dat gevaar,
want inderdaad kent het Europese
vasteland niet zo'n diepgewortelde
traditie. Toch kan de muziek van
zo'n musical enorm succes heb
ben. „Evita" en „Superstar" heb
ben het op het continent toch ook
goed gedaan. Wat we nu met
„Chess" proberen is een geweldige
dubbel-elpee af te leveren, die het
publiek moet warm maken. Op
zo'n manier kun je peilen of er
werkelijk interesse is. Zou die
plaat een complete mislukking
worden, dan kunnen we ons altijd
bedrijfstakken. In tegenstelling tot
de gang van zaken in andere secto
ren pakt Sociale Zaken echter de
helft van die subsidie voor jonge
kunstenaars weer terug door de
bijstandsuitkering stop te zetten.
Volgens de BBK laat het zich
aanzien dat van de negen miljoen
gulden die WVC voor dit doel heeft
vrijgemaakt ruim de helft op die
manier weer terugvloeit naar So
ciale Zaken en Financiën.
nog twee keer bedenken voor er
werkelijk een theaterproduktie
van gemaakt wordt".
Moskou
Inmiddels is uit het repertoire
een selectie gemaakt voor twee
singles: „Nobody's Side" met zang
van Elaine Paige en „One night in
Bangkok" met Murray Head, die
ook als zanger acteerde in „Hair"
en „Superstar". Rice nogmaals
over die platen: ..Ze moeten het in
Europa behoorlijk doen, maar hoe
ven natuurlijk geen geweldige top
hits te worden". Wat die zo beladen
Oost-Westverhouding betreft, zal
het er in de praktijk wel op neerko
men, dat de musical en alles daar
rondom zich praktisch op één helft
Beluisterd: dubbel orgelconcert
20.15-21.00 uur Petra Veenswijk in
de Lokhorstkerk, 21.30-22.00 uur
Henk Kooiker in de Pieterskerk.
LEIDEN - Twee gastorganis-
ten waren gisteravond te horen
in Lokhorstkerk en Pieterskerk.
Voor de pauze maakte Petra
Veenswijk, vaste organiste in
"Het Anker" te Hazerswoude,
haar debuut in de concertwereld.
Deze 22-jarige organiste, be
speelde expressief en muzikaal
het in 1983 gerestaureerde orgel
van de Lokhorstkerk. Het Vivace
uit de sonate VI van J.S. Bach
werd sterk én sprankelend ge
speeld; het Lent, dat onmiddel
lijk deed denken aan het "Erbar-
me Dich" uit de Matthaus Pas-
zal afspelen. „Ja, ik betwijfel ook
of de mensen achter het IJzeren
Gordijn ooit de kans krijgen de
plaat te horen. Misschien op de
zwarte markt, tenslotte was „Jesus
Christ Superstar" via die zwarte
markt ook erg populair in Rus
land".
Dat „Chess" onmogelijk een re
delijk objectief beeld van de inter
nationale krachtmetingen kan ge
ven, wil ook Björn Ulvaeus (39)
desgevraagd best toegeven. De
tengere helft van Abba spreekt van
een „typisch westerse plaat", on
danks pogingen Zijnerzijds om zich
in te leven in het Sowjet-denken.
„Met Abba hadden we buiten een
tv-show in Polen nooit opgetreden
in het Oostblok. Als, zeg maar, een
soort research zijn Benny en ik dan
sion kwam minder tot zijn recht.
Dat lag meer aan de beperkte
klankcombinaties van dit orgel
dan aan de opvatting van de or
ganiste. De Partite diverse van J.
Speth (1664-1719) klonk leven
dig, opvallend in hun wisselende
klankkleur. Petra Veenswijk ein
digde haar concert met een sona
te van C.Ph.E. Bach, één van
diens vroegste werken, tèch al
merkbaar neigend naar de galan
te stijl van Mozart.
Na de pauze speelde Henk
Kooiker, vaste organist van de
ook een week naar Moskou ge
weest. Gewoon om als toerist het
gevoel te krijgen hoe het daar is.
Een vreemde gewaarwording, wat
deprimerend zelfs. Ik hou niet zo
van een sterbehandeling en wat
dat betreft was Rusland kapitalisti-
scher dan welk westers land ook.
Overal werden we als eerste gehol
pen, overal zaten we vooraan. Voor
mij hoeft dat niet".
„Abba werkte als groep zeer be
perkend voor ons: alles moest in
een vaststaand liedjesconcept van
vier tot vijf minuten. Of dat nooit
punt van discussie was? Jazeker,
in feite al die tien jaar. We wilden
naar een meer muzikaal geheel toe,
maar dat kwam er om de een of an
dere reden niet van. We hebben er
wel tien jaar over gesproken. De
Lutherse kerk, op het orgel van
de Pieterskerk. Een orgel dat een
van de mooiste van Leiden zou
kunnen zijn, ware het niet dat
het aan een grondige restauratie
toe is, waarvan de kosten op an
derhalf miljoen gulden geraamd
zijn. Vooral in het Magnificat van
M. Corrette (1709-'95) waren de
mankementen niet te verhullen.
Bijgeluiden kregen de overhand
door het niet goed functioneren
van de ventielen in het rugposi
tief. Veel beter klonk het orgel in
een fuga "Meme Seele erlebt den
tijd om het echt uit te werken was
er nooit. Bovendien hadden we er
iemand bij moeten hebben, om
nieuwe ideeën uit te werken".
Mozart
Ulvaeus ziet „Chess" als, wat hij
noemt „serieus entertainment".
„Veel dingen die we nu hebben op
genomen, zouden met Abba nooit
mogelijk zijn geweest. Een musical
schrijven is voor ons dan ook een
stap voorwaarts geweest. Een
soloplaat van mij of Benny zou dat
vermoedelijk niet zijn. Zo'n eigen
plaat ligt na een carrière in een be
kende groep vaak voor de hand.
Wij zien echter geen reden om iets
apart van elkaar te gaan doen. Ben
ny en ik werken al vijftien jaar sa
men en we denken ons op deze ma
nier het beste te kunnen uitdruk
ken. We zijn al eens gevraagd om
een musical over Blondie te schrij
ven, maar dat leek ons niet zo n
goed idee".
„Ik laat me de laatste jaren daar
bij bij het componeren beïnvloe
den door twee heel verschillende
dingen: de „charts" in Engeland en
Amerika, om contact te houden
met alle hedendaagse pop, daar
naast luister ik heel veel naar klas
sieke muziek. Beethoven, Straus,
Mozart en noem maar op. Die Eu
ropese klassieke muziek heeft ons
evenals de rock heel erg beinvloed.
Daarbij hebben we uit allerlei lan
den dingen opgepikt. De schlagers
bijvoorbeeld, uit dit deel van Euro
pa. We zetten nooit iets vast op ta
pe. dat niet. De ideeën en de melo
dielijnen blijven wel in het hoofd.
Wat goed is vergeet je niet, ook niet
na vijfjaar".
Zelf zijn de Abba-mannen niet te
horen op de Chess-elpees. „Behal
ve dan mijn koorzang van twee mi
nuten", verklapt Björn, „in een
nummer waar mijn naam niet bij
staat vermeld. Wie het wil weten
moet maar raden, ik vertel het nie
mand".
De musical 'Chess' beleeft van
middag in het NCRV-programma
'Pop Station' de Nederlandse ra-
diopreroière. (Hilversum 3, 15.07
uur).
Herrn" van Bach. Zeer liefelijk
waren ook de vanationen "Lasst
uns das Kindelein wiegen" van
Murschhauser (1663—1738).
Men vermoedde hier niet al
leen een os en een ezel maar ook
een koekoek in de schamele stal.
Aan de drie orgelkoralen van
Brahms ontbrak helaas de lyriek
van deze componist, maar geluk
kig kon Henk Kooiker zijn muzi
kaal en technisch kunnen tonen
in het Allegro maestoso en fuga
van Mendelssohn Bartholdy.
LIDY VAN DER SPEK.
Debat Reagan-Mondale uur eerder
HILVERSUM (ANP) - De rechtstreekse uitzending van het tweede ver
kiezingsdebat tussen de Amerikaanse presidentskandidaten Reagan en
Mondale begint in de nacht van zondag op maandag om 01.00 uur en
niet om 02.00 uur, zoals eerder in de programma's staat. Het debat, dat
zonder commentaar en ondertiteling wordt uitgezonden, duurt tot
02.30 uur.
Björn Ulvaeus, zangeres Elaine Paige, Tim Rice en Benny Anderson (v.l.
'Chess'.
de namen achter de musical
(foto GPD)
