Het huis uit, of thuis blijven?
'Geen kerkelijke voorgangers in politiek en demonstraties'
>ENSDAG 26 SEPTEMBER 1984
Eindredactie Annemiek Ruygrok
Telefoon 071-144941, toestel 217
Maar uiteraard zijn er kinderen
die het gewoon niet uithouden
thuis. Het klinkt hard, maar die
kinderen zijn er. Zelfs meer dan
we denker.
Daarbij spelen verschillende
factoren een rol. Bijvoorbeeld
datje niet met je ouders kunt op
schieten. Dag en nacht ruzie
hebt. Of, wat ook voorkomt, dat
je ouders je niet genoeg vrijheid
geven volgens jou. Iedereen
heeft zo zijn redenen.
Wanneer je op kamers woont
zijn er zowel voor- als nadelen.
Iemand vindt bijvoorbeeld dat
'ie nu veel meer vrijheid heeft.
Dat lijkt mij ook wel, want dan
kan je alles doen wat je wilt.
Thuis ook wel, maar dan toch in
beperkte mate. Er zijn nu een
maal wel wat regels waar je je
aan moet houden. Nu wil ik niet
zeggen, dat als je op jezelf woont
er geen regels zijn. Die zijn er na
tuurlek wel, maar je kan ze zelf
bepalen wat ook een voordeel is,
dat je zelfstandig wordt. Want
waar je ouders vroeger aan dach
ten, moet je nu allemaal zelf
doen. Voor de één kan dat een
nadeel zijn, voor de ander een
voordeel.
Alles bij elkaar kan ik toch niet
zo aan het idee van op kamers
wonen, wennen. Maar misschien
dat ik er over een paar jaar an
ders over denk.
ASTRID VAN STEIJN
Voor- en nadelen
Ms je van school komt, met een
iiploma op zak, begin je te solli
citeren naar een baan. Je schrijft
ontelbare sollicitatiebrieven en
krijgt maar weinig reacties daar
op. Maar ja, je moet de moed er
in houden, want je hebt tenslotte
niet voor niets geleerd. Na een
lange tijd van spanning - heb ik
die baan wel of niet word je
aangenomen. Nu je die baan
hebt, verandert er veel in je le
ven. Je hebt je eigen geld, kan
dingen kopen die je allemaal
leuk vindt, maar ondertussen
woon je wel bij je ouders met
hun eisen betreffende jouw doen
en laten. Eigenlijk zou je best op
kamers willen wonen, dan ben je
lekker zelfstandig en heb je geen
verplichtingen tegenover je ou
ders meer. Er zijn voordelen aan,
maar ook nadelen.
Voordelen:
Je bent zelfstandig. Je kan nu
doen en laten wat jij wilt. Je richt
alles in naar jouw smaak en
maakt er een gezellige boel van.
Maar er zijn ook nadelen: Als je
om ±5 uur van je werk thuis
komt ben je doodop. Normaal
staat het eten klaar en ga je gezel
lig met je familie eten. Nu is dat
anders. Als je nu thuis komt
moet je nog zelf koken in alles
wat daar bij hoort. Je kamer
moet ook gestofzuigd en gestoft
worden en dat moet je dan ook
nog doen. Daarna plof je 's
avonds in een luie stoel voor de
t.v. en brengt zo nog de laatste
uurtjes door. 's Ochtends begint
alles weer opnieuw en kijk je uit
naar het weekeinde. Elke avond
hoeft natuurlijk niet zo te zijn,
maar alle dingen die je moeder
vroeger deed moet jij nu doen
dus dat is wel een verandering.
Maar ja, alles heeft voor- en nade
len!!
JOSÉ
Erg naar m'n zin
Tegenwoordig hoor je heel veel
over het probleem, wel of niet
het huis uit. Sommige kinderen
zijn er voorstander van, de ande
ren tegenstander. Natuurlijk zijn
er zowel voor- als nadelen. Hoe
wel dat voor iedereen ook weer
verschillend is.
Ikzelf zie dat hele kamergebeu-
ren eigenlijk niet zo zitten. Ik
denk dat het komt omdat ik het
heel erg naar mijn zin heb thuis.
Thuis wachten
op de ridder
Ha, het huis uit!" Ik moet al la
chen als er van die stoere luitjes
over praten. Je weet wel hè, dan
zeggen ze dat ze vrij zijn van hun
ouders. Geen gezeur aan je hoofd
van „zo laat thuis hoor en geen
minuut later". En van die binken
die hun huis vol halen met vrien
den. Maar als ze blut zijn wat
dan? En wie doet de was, wie
kookt er? enz. Ja, dan komen ze
op hangende pootjes terug bij pa
en ma. Zelf zei ik dit ook. Toen
zat ik in de 4e van de lagere
school. „Als ik 16 ben ga ik mooi
het huis uit". Je hebt van die ge
zegdes als je je zin niet krijgt om
er maar op zo'n manier mee te
dreigen. Pas zei m'n zus nog, je
gaat over een maand al het huis
uit. Nou, nu op dit moment denk
ik daar wel anders over. Als je
eens in je toekomst kijkt en geen
een diploma hebt hoef je niet
veel te verwachten. Als meisje
kan je op de „ridder" gaan wach
ten die je uit de nood helpt. En
wat moet een jongen doen? Die
kan moeilijk op een ridder gaan
zitten wachten, daar bereikt hij
niet veel mee. Er zit dan niets an
ders op dan aan werk te denken,
een goeie baan. Maar...je moet er
wel voor leren. En voor een goeie
baan moetje dat er wel voor over
hebben. Als je het dan uitrekent
zit je dan nog 6 jaar op school of
nog wel langer. En als je dan uit
Het huis uit of thuis blijven? Op zekere dag komt ieder
een voor die beslissing te staan. Leerlingen van de vierde
klas mavo van de Prins Willem Alexanderschool schre
ven de voor- en nadelen op. Acht van hen publiceren op
deze pagina hun ideeën. Een enkeling doet dat anoniem.
De vrijheid van het op kamers wonen lonkt, zo blijkt uit
de meeste opstellen. Maar de realiteit verliezen ze niet
uit het oog. Thuis is het toch wel lekker makkelijk: je
natje en droogje krijg je op tijd en voor de kosten hoef je
niet op te draaien. Dus toch nog maar een paar jaartjes
wachten, vinden de meeste leerlingen.
huis gaat en op kamers gaat wo
nen kan je dat denk ik niet beta
len als je nog lerende bent. Maar
als ik thuis tevreden ben en nog
zo lang mag blijven dan ga ik nog
niet het huis uit! Misschien al
leen voor die „ridder". Als die
dan maar wel een diploma bezit.
L.E.
De nieuwe brommer
vader. "Het wordt dan je vierde
nieuwe brommer". "Nee jonge
man daar beginnen we niet aan.
Trouwens waar zat jij de hele za
terdag". Ik wist dat mijn vader
die vraag ging stellen, zo is hij
nou eenmaal. Ik zat die nacht
met mijn vrienden in de Mara
thon. "De Marathon wat is dat
nou weer", zei mijn moeder, die
zich er ook mee ging bemoeien.
Dat is een disco in Den Haag.
"Kan je tegenwoordig niet meer
in Leiden uit", riep mijn vader.
"Vroeger gingen....". "Ja, dat
weet ik nou wel. Vroeger gingen
jullie naar de buren en lagen jul
lie om 12 uur in je bed. Daar heb
ik geen zin in, ouderwetse vent".
"Brutaal nest ga onmiddelijk je
spullen pakken en verdwijn, je
gaat me de keel uithangen".
Toen ik nog wat wilde zeggen,
viel palief me in de rede "Ver
dwijn".
De volgende ochtend werd ik
wakker door de hond van de bu
ren. Ik sliep bij Koos op de stret
cher. Koos was een goede vriend
van mij. We vertelden elkaar al-
Is er wel ruimte?
Het is zover, je wordt al wat
der en begint volwassen te w
den. Je begint aan
studie (als je niet in dienst moet).
Je woont in Leiden maar je
"school" is een eind daarvan
daan, je moet uit huis, d.w.z. je
gaat uit het huis van je ouders en
gaat in de buurt wone'n waar je je
studie doet.
Het is natuurlijk niet altijd zo
dat je voor je studie ergens an
ders moet wonen, er zijn ook an
dere dingen waarvoor je uit huis
gaat, bijvoorbeeld: je kan het
niet zo goed vinden met je ou
ders of je voelt je te "oud" om
nog bij je ouders te wonen en zo
zijn er nog wel een paar dingen
op te noemen.
Is uit huis gaan leuk? Nou, niet
altijd, er zitten natuurlijk voorde
len aan maar ook nadelen.
Voordelen zijn: je kunt zo laat
opblijven of thuis komen als je
wilt en ook kun je eten watje zelf
lekker vindt en je mag je eigen
kamer inrichten. Maar er zijn ook
zeker zoveel nadelen zoals: al-
leen-is-maar-alleen of als er iets
kapot is moet je het alleen ma
ken of het kost geld wantje moet
alles zelf betalen; eten, repara
ties, rekeningen enz.
Ook bestaat de vraag: Is er wel
een woning, flat of kamer te krij
gen, dit zou je ook bij de nadelen
kunnen rekenen in deze tijd van
woningnood.
En als er een woning is, is er
wel genoeg ruimte en voorzie
ningen en hoe hoog is de huur,
het gas, de elektriciteit enz.enz.?
Ik hoop dat ik je, als je van
plan was "uit huis te gaan" niet
afgeschrikt heb en als je uit huis
gaat wens ik je veel succes.
HANS BRUSSEE
les. Diezelfde dag ben ik met
hem op zoek gegaan naar een ka
mer. Viel dat even tegen. Ik had
een kamer gevonden. Nou ja, ka
mer, hij was 4 bij 2'/2 meter. En
kostte, schrik niet, 450 gulden in
de maand. Maar ik had iets. Ik
had een week geen kontakt meer
met mijn ouders gehad. Ik ging
er 's avonds naar toe en mijn va
der zei niets tegen me. Mijn moe
der vroeg hoe het met mij was. Ik
vertelde dat ik een kamer gevon
den had. Dat hij 450 gulden in de
maand kostte. Mijn vader zei:
"Je krijgt per maand van mij 400
gulden en voor de rest zorg je zelf
Een maand later
Mijn ouders komen vanmid
dag op mijn kamer. Het was vre
selijk. Wennen in het begin. Was
sen, koken, maar het gaat nu. De
relatie met mijn ouders is ook
weer okéé. En het "vrije leven"
bevalt ook best wel. Aha daar
gaat de bel. "Dag pa, dag ma, "Ik
heb een nieuwe brommer ge
kocht".
INGO WESTERINK
Eerst een baan
Toen ik nog klein was, dus een
jaar of tien. dacht ik altijd: "O. ik
wilde dat ik al ouder was dan
kon ik het huis uit". Dit dacht ik
eigenlijk alleen als ik iets niet
mocht van mijn ouders.
Ik wilde bijvoorbeeld in die
tijd per se elke avond naar bui
ten, het was nogal logisch dat ik
op die leeftijd dat niet mocht.
Daarom leek het mij fijn om zo
vroeg mogelijk het huis uit te
gaan in die tijd.
Nu ben ik inmiddels zestien
jaar en toch op sommige momen
ten, denk ik er ook wel eens over.
Na deze school het huis uit te
gaan. Reden daarvan zijn dus
nog steeds, maar wel minder, die
dingen die ik niet mocht. Soms
schets ik helemaal een beeld van
hoe ik alles zou willen doen en al
dat soort dingen meer. Maar
vroeger dacht ik nog niet aan de
problemen en zorgen die je hebt
of kan hebben, bijvoorbeeld de
huur, gas en elektriteit betalen
en eten koken.
Dus het lijkt mij, dat ik beter
kan wachten tot ik ouder ben en
een redelijke baan heb, dan kan
je je dat soort dingen beter ver
oorloven dan wanneer je net van
school af bent en nog geen baan
hebt, want dan sta je er zelf hele
maal voor. Tenminste mijn ou
ders zeggen als je het huis uit
gaat zitje wel zelf voor de proble
men en al dat soort dingen meer.
INGE OOSENBRUG
Een goede beslissing
Nadat ik mijn eindexamen op
het nippertje had gehaald, stond
ik voor de vraag: "Wat nu". Ik
sprak daarover met mijn vader
en moeder. Ik kwam na een aan
tal maanden tot de conclusie dat
ik op kamers zou gaan wonen en
daar verder zou studeren, wat
mijn ouders wel jammer, maar
toch een uitstekend idee vonden.
Ik had gedacht, dat alles snel
gebeurd zou zijn zodat ik binnen
enkele maanden op kamers zou
wonen. Maar er waren nu al ruim
drie maanden voorbij gegaan
zonder dat er iets gebeurde. Nu
ik dus thuis zat, begon ik weer te
twijfelen. Zodoende praatte ik
weer met m'n vader en moeder
en besloot na enkele uren ge
praat te hebben toch door te zet
ten, waar ik het overigens wel
moeilijk mee had, maar ik wilde
mij niet laten kennen, zodoende.
Na bijna 6 maanden wachten
waarin ik dus een half jaar had
gestudeerd kon ik eindelijk m'n
spulletjes pakken, omdat ik be
richt had gehad op welk adres ik
voorlopig zou wonen.
Inmiddels had ik goed nage
dacht maar er tot nu toe nog geen
spijt van gekregen. Het enige
waar ik het nog moeilijk mee had
was dat ik 's avonds veel alleen
zou zijn. Maar daar dacht ik nu
anders over, omdat ik sinds 3 we
ken een vriendin had, die mij dus
gezelschap kon houden. En er
waren nog dagen dat mijn ou
ders mij zouden bezoeken of ik
hen.
Nu twee jaar later vind ik dat
ik een goede beslissing heb ge
nomen, omdat ik weer een diplo
ma heb gehaald en er nog steeds
een goede band bestaat met mijn
ouders en mijn vriendin.
Maar toch, denk er altijd goed
over na om de vraag: Het huis uit
of niet.
ROBERTO CANCIAN
Vroeger was het
AC er nog niet
Nadat je zo ongeveer je twaalfde
bereikt hebt, krijgt iedereen zijn
eigen mening over het thuis zijn.
Je gaat dan de verschillen zien in
de milieus, bijvoorbeeld als je
ziet dat je vriendje of vriendin
netje iets wel mag dat jij niet
mag. Je gaat dan conclusies trek
ken, en de meest zullen wel eens
aan weglopen gedacht hebben.
Maar wat zijn nou de voorde
len en nadelen van het weglopen.
Vroeger, zo'n vijftig jaar geleden
was het bijvoorbeeld veel moei
lijker om weg te lopen. Waar
moest je onderdak zoeken? Hoe
moest je aan eten komen? Er was
vijftig jaar geleden nog geen op
vangcentrum zoals het JAC. Te
genwoordig kan men daar te
recht, of je kan ook een kamer
zoeken. Alhoewel een kamer zoe
ken natuurlijk veel meer tijd
vergt. En de nadelen zijn de hoge
kosten. Vierhonderd gulden
voor een klein kamertje is niks
meer. Bekijk de kranten maar
eens, ze staan er vol mee.
Denk je eens in, je zit helemaal
alleen in een kamertje, gehuurd
met de centen van de sociale
dienst, maar dan komt de rottig
heid echt pas! Een groot voor
beeld is, het koken. Iedere dag
als je uit school komt, of uit werk
(of je hebt geen werk, of zit niet
meer op school zit) dan moet je
nog eens gaan koken. En je kle
ren moeten toch ook eens ge
daan worden. Kamer opruimen,
of vuil opruimen moet ook, an
ders krijg je de huisbaas op je
dak wegens ongedierte. En zo
kan ik nog veel meer opsommin
gen geven, waardoor je achteraf
geen tijd meer over houdt voor
de fijne dingen die je vroeger,
thuis, wel kon, en mocht doen.
Nee, hoor, volgens mij kan je
beter nog je jeugdige leventje
thuis leven, waar het eten voor je
klaar wordt gezet en je kleren ge
wassen worden. En wat betreft
de problemen moet je gewoon
even doorbijten, iedereen heeft
wel eens problemen, maar voor
datje uit het huis wilt weglopen,
weeg eerst de voor- en nadelen
tegen elkaar af.
P.S. ik wil niet in de krant.
Eén jaar na de machtsoverne
ming in 1933 door Adolf Hitler
nam de Duitse Evangelische
Kerk stelling tegen de dwaalleer
van de zogenaamde 'Duitse
christenen', die een synthese
(overeenstemming) met het na-
tionaal-socialisme voorstonden.
In Barmen nu Wuppertal
kwamen in mei 1934 afgevaar
digden uit de Duitse kerken bij
een om in een theologische ver
klaring van zes stellingen positie
te kiezen tegen het nationaal-so-
cialisme en de 'Duitse christe
nen'.
Zij beleden daarin, dat Jezus
Christus het ene woord van God
is, waarnaar zij moesten luiste
ren, en verwierpen de opvatting
dat de kerk naast dat ene woord
ook nog andere gebeurtenissen,
machten, figuren en waarheden
als openbaring van God zouden
mogen erkennen.
Het (rechts-orthodoxe) Euro
pese Belijdenisconvent heeft het
afgelopen weekeinde deze syno
de van Barmen herdècht. Het
kwam in de stadshal van Wup
pertal bijeen en nam deze gele
genheid te baat om in een op de
actualiteit gerichte verklaring
stelling te nemen tegen heden
daagse dwalingen in de kerk.
Ook nu moeten andere gebeurte
nissen en machten dan Jezus
Christus en zijn leven, sterven en
opstanding worden verworpen,
zegt het Belijdenisconvent; zij
kunnen geen bron van heil zijn.
Genoemd worden het samen
gaan van christendom en mar
xisme, de theologie van de be
vrijding en het feminisme dat
God als 'moeder' wil zien en
Christus niet als Gods zoon.
'Barmen 1984' belijdt Jezus
Christus als Verlosser. Hij is niet
slechts een voorbeeld of een we
reldhervormer of een sociaal-re
volutionair. "De kerk rust op zijn
offer en is gebonden aan de bij
belse openbaring". Daarom
wordt elke vorm van leervrijheid
afgewezen. De kerk moet de
boodschap van 'vrije genade'
verkondigen en onverkort hand
haven.
"Christus heeft in zijn kerk
geen politici aangesteld, maar
dienaren tot de geestelijke op
bouw van zijn levende gemeen
te". 'Barmen 1984' beoordeelt
deelneming van kerkelijke voor
gangers aan politieke activiteiten
en demonstraties als 'kerkver-
woestend'. De staat wordt als een
'weldaad van God' erkend om
onder meer de vrede te handha
ven en het leven te beschermen.
Daarom mag de overheid de
abortus provocatus niet legalise
ren. Het Belijdenisconvent ver
werpt alle vrijheid die zélf uit
maakt wat goed is.
Juist deze 'actualisering' van
de Barmer verklaring van vijftig
jaar geleden was voor het kerk
bestuur van Wuppertal reden om
het kerkgebouw waar in 1934 de
afgevaardigden van de Duitse
kerken bijeenkwamen, niet be
schikbaar te stellen voor het con
vent vah de Belijdenisbeweging.
Dat kwam nu samen in de Stad-
thalle van Wuppertal.
Beroepen
Hervormde Kerk: beroepen
te Krimpen aan de IJssel C. Fie-
ren (zendingspredikant) Ede, te
Nieuwveen kandidaat L. F. de
Graaff NijbToek; aangenomen
naar Zeist (Huis ter Heide, deel
werk) B. Becking Broek in Wa:
terland, het beroep van de syno
de tot legerpredikant A. Pros
man Genderen-Doe veren.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: beroepen te Utrecht
(voor zending in Indonesië) H. G.
Gunnink Drachten, te Hattem F.
van der Pol Kralingseveer-Krim-
pen aan de IJssel.
Installatie. Deken J. M.
Schlatmann van Leiden zal za
terdagavond om 7 uur in de An-
toniuskerk aan de Boshuizerlaan
in Leiden pater B. P. Douma in
stalleren als pastoor van deze
kerk. Na de dienst is er in het
ontmoetingscentrum bij de kerk
gelegenheid om met de nieuwe
pater kennis te maken.
Pater Douma is afkomstig uit
Oosterwierum in Friesland, waar
hij in 1924 werd geboren. Na zijn
priesterwijding in 1950 was hij
eerst 'magister cantus' (zangle
raar) aan het (niet meer bestaan
de) grootseminarie Alverna tus
sen Nijmegen en Grave. Daarna
kapelaan in Coevorden. Dat is hij
ook zes jaar in Amsterdam ge
weest. Ruim veertien jaar gele
den werd hij in Amsterdam pas
toor van de kerk 'De Boom' in
Oud-West.
Bezoek. Van donderdag 4 tot
en met zondag 7 oktober zal een
delegatie van de beweging
'Christenen in de revolutie' uit
Nicaragua (Midden-Amerika)
een bezoek aan Nederland bren
gen. Doel van het bezoek is, be
langstellenden in te lichten over
de positie van de Rooms-Katho-
lieke Kerk in dat land en over de
verkiezingen van 4 november.
Op 4 oktober om 8 uur zijn de
drie Nicaraguanen in het Diep
gangcentrum op Rijndijk 108 in
Hazerswoude. Inlichtingen daar
over kan pater Alfons Kroese ge
ven (01714-2032).
Thorbeckehuis. Voor alle
duidelijkheid zij - na het bericht
van gisteren - nog vermeld, dat
het gerestaureerde Thorbecke
huis in Zwolle niet komende za-
terdag maar op zaterdag 6 okto
ber wordt geopend. In dat huis
heeft de Nederlandse Protestan
tenbond - een open geloofsge
meenschap van vrijzinnig karak
ter - zijn algemene secretariaat
ondergebracht. Dat was eerst in
Utrecht.
Giften
De Wereldraad van Kerken
heeft dit jaar de helft van de gif
ten voor het speciale fonds van
het programma tot bestrijding
van het racisme bestemd voor
drie bevrijdingsbewegingen die
strijden tegen het Zuidafrikaan-
se apartheidsregime, waaronder
de Swapo (Namibië). Alle giften
gaan naar humanitaire doelen, zo
deelde de Wereldraad mee.
In totaal krijgen dit jaar 43
groepen in alle delen van de we
reld giften uit dit fonds.
Bevrijdingstheologie. De
voorzitter van de Braziliaanse
bisschoppenconferentie, mr. Ivo
Lorscheiter, deelde gisteren
mee. dat op verzoek van de paus
wordt gewerkt aan een nieuw do
cument van het Vaticaan over de
zogeheten 'bevrijdingstheolo
gie'. Volgens Braziliaanse bis
schoppen zal dat de nadruk leg
gen op de positieve kanten van
deze theologische richting.
Intussen leverde kardinaal
Höffner van de Rooms-Katholie-
ke Kerk in West-Duitsland giste
ren op de najaarsvergadering
van de Westduitse bisschoppen
in Fulda felle kritiek op de be
vrijdingstheologie. De voorvech
ters daarvan, zei hy, hebben een
'verstoorde verhouding' met de
sociale leer van de kerk. En de
theologie van het kruis is wel iets
anders dan de theologie van de
maatschappelijke bevrijding
