Met het hoofd in de wolken Groeibeperking kan, maar wordt niet aanbevolen 9C ATERDAG 15 SEPTEMBER 1984 °Le Klub van Lange Mensen in de strijd tegen 'praktisch onrecht' ■■■•^Als die zoveel beroemdere U KJ 1. Jong Nederland groeit de oudere generatie boven het hoofd. Vandaag de dag meten talloze jongens in de puberale leeftijd al 1 meter 90, niet zelden ook schieten meisjes door naar de 1 meter 80-grens, waar de ouders destijds niet verder reikten dan dik 1 meter 70. Het groeiproces gaat hand in hand met de toenemende welstand, betere voeding en levensomstandigheden kortom. „In allé zogenaamde welvaartslanden zie je de mensen steeds langer worden", zegt professor Van der Werff ten Bosch, als endocrinoloog praktiserend in het Rotterdamse Dijkzigtziekenhuis en op parttime-basis ook verbonden aan het Leidse AZL. „Dat de generaties steeds langer worden, heeft te maken met de betere omstandigheden vóór de geboorte. Met de toeneming van de welvaart werd het verblijf in de moederschoot er voor het ongeboren kind steeds aangenamer op". Een overzicht van militaire dienstkeuringen geeft aan dat mannelijk Nederland in een tijdsspanne van ruim 130 jaar gemiddeld 17 centimeter langer is geworden. In 1850 mat de doorsnee kandidaat-soldaat 1 meter 65, in 1920 kwam de meetlat gemiddeld tot 1 meter 70, in 1950 tot 1 meter 75, en nu ervaren militaire artsen een lengte van 1 meter 82 als heel gewoon. Een niet onbelangrijk aantal jongeren kijkt letterlijk neer op de gemiddelde leeftijdgenoot. Een onderzoek in 1980 wees uit dat drie procent van de mannelijke twintigjarigen boven de 1 meter 95 reikte; drie procent van de vrouwelijke twintigjaren bleek de 1 meter 80-grens ontgroeid. Vervuld van zorg om een al te uitbundige uitbotting van hun kroost, kloppen ouders in toenemende mate aan bij endocrinologen (Van Dale: endocrinologie is de leer van de klieren met inwendige afscheiding, hormonenleer) met de vraag of het groeiproces niet enigszins kan worden ingedamd. Sinds een jaar of tien, vijftien bestaat daartoe de mogelijkheid. „Ik raad een behandeling nooit aan", zegt professor Van der Werff ten Bosch, „wel werk ik mee aan een behandeling als men er op aandringt. Hoewel er in het derde levensjaar al een redelijke samenhang bestaat tussen de dan bestaande lengte en de lengte die op volwassen leeftijd kan worden bereikt, worden kinderen meestal pas in hun puberteitsjaren behandeld. Ze krijgen dan een grote dosis geslachtshormonen toegediend, de botten worden daardoor sneller volwassen. Dank zij die methode kan de groei met circa vijf centimeter worden beperkt". Professor Visser van het Rotterdamse Sophia-kinderziekenhuis sluit zelfs een lengtebeperking van vijftien centimeter niet uit. „De prognose van het groeipatroon is afhankelijk van erfelijke factoren. Maar heel belangrijk is de botontwikkeling die aan de hand van röntgenfoto's kan worden vastgesteld. We nemen dan een foto van de hand". Hij pleegt de behandeling op iets vroegere leeftijd te beginnen: meisjes op elfjarige leeftijd; jongens, als ze ongeveer dertien jaar oud zijn. „Over het algemeen benaderen de artsen dit terrein vanuit dezelfde invalshoek, al zijn er wel die later met de behandeling beginnen. Dat de cliënt dan enkele centimeters langer is geworden, nemen ze op de koop toe". Maar net zoals zijn collega Van der Werff ten Bosch zal ook Visser nooit op behandeling aandringen. „Want het is in wezen een cosmetische behandeling", zegt hij. „Het blijft altijd een kwestie van afwegen of iemand gewoon naar zijn of haar lengte moet doorgroeien dan wel in zijn of haar groei dient te worden beperkt. Bovendien heb je als arts een dienende taak, vandaar dat de cliënt moet worden geattendeerd op het risico van mogelijk optredende bijverschijnselen. Er bestaat geen medicament dat zich zonder bijwerking laat toedienen". Bij jongens worden de geslachtshormonen in het lichaam gespoten, meisjes krijgen die in tabletvorm toegediend. De therapie laat zich in de meeste gevallen zonder klachten begeleiden. „Maar de behandeling kèn gepaard gaan met bijverschijnselen", stipt Visser nogmaals aan. „Vaak zijn die van lichte aard, soms is er ook sprake van een ernstige bijwerking". Met klachten van lichte aard bedoelt hij hoofdpijn, misselijkheid en duizeligheid. Vroegtijdig, laat hij weten, wil bij jongens ook nog wel eens de baard in de keel schieten. Maar binnen de Klub van Lange Mensen wordt er ook gewezen op het gevaar van gewrichtspijnen, een extreme vermeerdering van jeugdpuisten op jongensgezichten en leveraandoeningen. „Inderdaad kunnen ook die bijwerkingen zich aandienen", bevestigt Visser, „al heb ik zelf gevallen van leveraandoeningen nooit bij de hand gehad. Maar het kan gebeuren dat de lever, hèt station waar de medicamenten worden afgebroken, dienst weigert. Daarom dient bij de behandeling de functie van de lever steeds in de gaten te worden gehouden, zoals de hele behandeling feitelijk onder een goede controle dient plaats te vinden". Maar met de 'Belangenvereni ging voor Kleine Mensen' werken wij wel samen". Meestal vinden besprekingen tussen beide partijen achter ge sloten deuren plaats, of wordt er schriftelijk met elkaar overlegd. „Dat doen we om bepaalde op sensatie beluste journalisten weg te houden. Die alleen maar tuk zijn op een lekker verhaal, met een foto waar om gelachen kan worden. Wij hebben er geen be hoefte aan om als circusnummer over te komen. Gelachen wordt er al genoeg om ons". Wie uiterlijk enigszins afwijkt van de 'gewone' man of vrouw wordt ook in deze moderne tijd maar al te vaak overladen met spot. Roodharigen worden on veranderd aangesproken als 'stoplicht' of 'vuurtoren', dikke mensen heten 'vetzakken', aan lange mensen wordt quasi-be- zorgd de vraag voorgelegd of het koud is, daar boven. Zowel Rob Bruintjes als Monique Mulder blijkt immuun geworden voor de opmerkingen over hun lengte. Monique: „Ik heb er nu geen problemen meer mee. Als ik in de stad loop, hoor ik vaak roe pen: "Wat een lange, hè. Maar daar stoor ik mij niet aan. Vroe ger op de lagere school heb ik het wel moeilijk gehad. Ik werd vaak gepest, op het laatst had je ge woon angst om naar school te gaan. Je was echt het middel punt, op dansavondjes lieten ze je ook zitten. Ik liep toen ook al tijd krom, met de schouders naar beneden om kleiner te lijken. Maar van m'n moeder moest ik rechtop lopen. Dat doe ik nu ook en nu vinden ze dat ik een hoog moedige loop heb". Sladood Ze heeft een vriend die 1 meter 93 meet. Loopt een dergelijk span samen op, dan kan daar moeilijk „hallo, anderhalve cent" naar worden geroepen. Maar kuiert Rob Bruintjes met zijn 1 meter 70 lange vrouw door een winkelstraat, dan kan er op die groet worden gewacht. „Zelf hoor ik die kreten niet meer, je leert jezelf af te sluiten. Maar mijn vrouw heeft er wel proble men mee gehad. Mij raakt het niet meer tot het moment dat ik er moe van word. Roept er dan een grapjas „lange sladood", dan stel ik meteen voor het ter plaat se te proberen. Je hebt er ook die met hun rug tegen me aan ko men staan, om te meten. In zo'n geval doe ik met mijn maat 52 al tijd een stap achteruit en gaat die hak over de achillespees van die kerel, dat kan aardig pijn doen hoor. Ik vergeet nooit 'sor ry' te zeggen, maar ik heb dan wel een paar straten napret". Ook hij zegt geen trauma's te hebben overgehouden aan zijn jeugd, bezoedeld door pesterijen. „Op school was ik altijd het mik punt. Nou kon ik mijn mondje ook toen al aardig roeren, maar soms werd het wel eens te veel. 'Als je het met je mond niet af kan, sla het er dan maar uit', zei mijn vader altijd. Ik stond in de klas eens voor een bord, had een beurt en achter mij hoorde ik voortdurend geroezemoes; de opmerkingen waren niet van de lucht. Er was er één, die bleef maar zuigen. Op diens hoofd heb ik toen maar een hneaal stuk ge slagen. Tegenwoordig gaat het allemaal langs me heen wat er geroepen wordt. Maar we heb ben leden die wel last hebben van een gigantisch complex, op onze clubbijeenkomsten komt veel psychisch leed naarbuiten". Mede ook om die geestelijke pijn te verzachten organiseert de KLM weekends voor de leden. In praatgroepen worden ervaringen uitgewisseld, en er worden fiets tochten en autorally's uitgestip peld. „Sommige mensen zie je na zo'n weekend gesterkt naar huis gaan", zegt Bruintjes. Gezelligheid Monique Mulder beaamt de woorden van haar clubgenoot. Al twee jaar prijkt haar naam op de ledenlijst. Ze werd er destijds toe aangezet door haar buurvrouw. Met enige tegenzin reisde ze toen af naar zo'n weekend in Nun- speet. Al haar verwachtingen werden overtroffen. „Ik zat vaak thuis in die tijd, nooit ging ik meer weg. In Nunspeet is er toen een wereld voor mij opengegaan, zo heb ik my daar vermaakt". Gezelligheid schijnt zo te ho ren dus geen tijd te kennen op een dergelijk jaarlijks samenzijn. Lange jongens en meiden onder elkaar, lachen troef. Rob Bruin tjes: „Je hoort er dezelfde opmer kingen als op straat. Maar het komt zo anders over". Monique: „Het kan inderdaad gebeuren dat iemand van 2 meter 10 tegen een man van 2 meter 15 roept: hé lange, leg die poten eens opzij". Die sfeer van ongedwongen heid zal er, zo stelt het tweetal zich voor, ook heersen op het jaarlijkse 'Europatreffen' dat vol gend jaar van 16 tot en met 19 mei in het Haagse Congresge bouw zal plaatsvinden. Voor de achttiende keer treffen de leden van de Europese belangvereni- gingen voor lange mensen el kaar, voor het eerst evenwel op Nederlandse bodem. Op de con gresagenda staan drie gebruike lijke thema's: 'De medische as pecten van het lang zijn', 'wonen en woonomgeving' en 'handel en industrie'. Bruintjes: „Heel eigen zinnig hebben wij nog een mode show ingepast in het program ma. Dat wordt grandioos". De 800 KLM-leden zullen dan onder meer Monique Mulder als mannequin kleding zien showen, net als die 500 buitenlandse con gresgangers die met een aange paste bus van de KLM van Schiphol naar Den Haag zullen worden gebracht. Zo blijkt de KLM dan toch nog een relatie te onderhouden met de KLM. naamgenoot pleegt ook de 'andere' KLM zich een aardig eindje boven het aardse op pervlak op te houden. Ver dere vergelijkingen met de luchtvaartmaatschappij gaan overigens mank. "Al voelen ook wij ons van nature thuis in de lucht", schertst de 2 me ter 20 lange Rob Bruintjes, pr-man van de Klub van Lan- *e Mensen. Slechts bij toeval gaan 800 ruim Demeten Nederlanders schuil achter die zo bekende initialen. Want al ligt de veronderstelling voor de hand dat de clubnaam destijds bewust moet zijn aange- engd met de ultramoderne spel ing omdat de leden zich bij voortduring in hogere sferen op- ïouden, Bruintjes weet beter. Aardig bedacht", vindt hij, 'maar het ligt iets simpeler. De oorsprong van de club ligt in Duitsland, vandaar die K". Ze hebben dus weinig gemeen met elkaar, die KLM's. Sterker nog: waar op Schiphol dagelijks wordt geïnvesteerd in een floris- :ante toekomst, daar zou de 'an dere' KLM het liefst vandaag nog voorgoed in de verleden tijd wil- duiken. "Onze voornaamste doelstelling is om de club op te ïeffen", laat de in Blaricum woonachtige Bruintjes weten. Misverstand Op het oog lijkt dat streven ge- oren uit een huwelijk van nihi- isme met zwartgallige humor, uiteindelijk worden er maar zel den verenigingen opgericht om :e vervolgens te gronde te rich- en. Hier is opnieuw sprake van misverstand; na enige jaren nactiviteit is het van origine Ne derlandse filiaal van de Duitse CLM 2Vz jaar geleden juist met positieve klanken nieuw leven ngeblazen. In beginsel richt de rlub zich op een doelgroep van 150.000 personen, vrouwen bo ven de 1 meter 80 en mannen die de 1 meter 90 ontstijgen. Op mensen derhalve die vol gens de KLM geen handicap met I ch torsen ("lang zijn is gelukkig geen ziekte"), wier uitzicht tij dens evenementen niet belem- .merd wordt, die ook overal bij kunnen en van wie gezien hun "engte een natuurlijk overwicht wordt vermoed en een zekere li chamelijke sterkte. Op de men sen die dergelijke gemakken, deugden en kwalificaties dage lijks zien weggegumd door de er gernissen over te laag hangende lampen, spiegels en reclamebor den, te korte bedden, te lage deu ropeningen, te krappe zit- en sta- ruimten in treinen, vliegtuigen en bussen. Op de mensen ook die stad en land moeten aflopen ("u moet echt naar een out size win kel, want dergelijke abnormale maten hebben wij niet") om zich in het bezit te kunnen stellen van passende kleding en schoeisel van enigszins trendgevoelige snit. Op de mensen die in de bio scoop naar een film moeten kij ken met de knieën in de nek, die zich maar al te vaak op gevaar van een verrekking in allerlei bochten mochten wringen om te kunnen vaststellen of een ver keerslicht op rood dan wel op groen staat, terwijl ze zich in de auto al permanent weten ge wurgd door stuur of dashboard. ingang De KLM, vermoedelijk ten on rechte niet door het leven gaand als 'Club stoot je hoofd niet' ("daar zijn we nooit opgekomen, een grappige vondst"), staat kortom pal voor Vadertje en Moedertje Langbeen. Bruintjes: "We verschijnen geregeld op beurzen, hebben nu ook enige in gang gevonden bij industrie en media. In die kringen hebb.en ze in de gaten gekregen dat we geen club van frustraten zijn. Maar we zijn nog ver van het tijdstip waar op vastgesteld kan worden dat de KLM zichzelf heeft overleefd. Nog altijd wordt er onvoldoende rekening gehouden met de lange mens. De detailhandel in de kle dingindustrie weet niet wat waar te bestellen, de ontwerpers heb ben er geen notie van wat lang is, de groothandel ziet tot nu toe weinig brood in ons. Op straat en in de woonomgeving zouden er nog vele aanpassingen kunnen plaatsvinden. Maar dan moeten de lange mensen wel hun krach ten bundelen, voor de industrie is het niet interessant om met een paar mensen te praten. Ik heb het idee dat we binnen de club vooral de extreme maten als leden tellen. Om ons doel te be reiken zou het wenselijk zijn dat ook de mensen tussen de 1 meter 90 en 2 meter ons zouden weten te vinden. Maar juist in die cate gorie bestaat er enige schroom om toe te treden tot de KLM, om dat die door menigeen wordt ge zien als een club voor abnorma- len. Maar wij zijn dat juist niet, ook voor die mensen bestaat die club. Want al weten zij vaak wel kleding te vinden, regelmatig zie ik dat ze daarin hangen omdat de mouwlengte te kort is". Hij gaat niet gebukt onder zijn lengte, Rob Bruintjes. Met zijn maat 52 letterlijk op grote voet levend, staat hij midden in de maatschappij, van top tot teen zelfvertrouwen uitstralend. "Als de kledingindustrie nog steeds van mening is dat de wereld van de vrouw ophoudt bij 1 meter 80 en voor die van de man bij 2 me ter, dan zijn wjj in elk geval uniek", stipt hij niet zonder sar casme aan. "Ik heb geleerd mijn lengte te accepteren". Sjagrijnig Ht Zo ook Monique Mulder, een 21-jarige typiste uit Leiden, sinds twee jaar lid van de KLM. Met haar 1.89 meter oogt zij geenszins als een mastodonte, een reuzin zeg maar. Ze ziet er integendeel zeer bevallig uit, eigentijds ook. Maar vraag Monique niet hoe veel moeite het dikwijls kost om in het bezit te komen van kledij en schoeisel, appellerend aan haar smaak. "Voor schoenen is de confectiegrens maat 41, zelf heb ik maat 42. Hoe vaak ik in schoenenzaken al niet naar de herenafdeling ben verwezen, niet te tellen. Het enige wat ik de laatste jaren dan ook heb gedra gen waren gymschoenen, heren- laarzen of slippers. Sjagrijnig werd ik daar altijd van. Als meis je wil je uiteindelijk ook wel eens een rok aantrekken, maar gym schoenen, herenlaarzen of slip pers gaan nou eenmaal niet goed samen met een rok. Daarom heb ik jaren in broeken rondgelopen. Spijkerbroeken vooral, want ge klede broeken en rokken hebben ze voor mij nog steeds niet in voorraad. Die moet ik laten ma ken of maak ik zelf. Gelukkig is er het laatste half jaar wat meer keus op het gebied van schoenen gekomen, al blijft het wel pak ken wat er is". Rob Bruintjes stelt tevreden vast dat er niet voor niets wordt aangeschopt tegen detaillisten. En, zegt hij ook wervend, naar mate het ledental van de KLM groeit, zal er ook meer naar de wensen van de lange mensen worden geluisterd. Een Zwols postorderbedrijf heeft dat al ge daan, in de volgende catalogus zullen er ook enige pagina's wor den ingeruimd voor de zoge naamde out size lengtematen. "Dat bedrijf is onlangs met breedtematen de markt op ge gaan, dat is enorm aangeslagen. Ik denk. dat ook de verkoop van lengtematen een succes zal wor den". Modeshow Wat de lange mensen vandaag de dag willen dragen, konden de couturiers onlangs met hun ei gen ogen zien op een door de KLM gehouden bijeenkomst in Utrecht. "Fantastische kleding werd daar geshowd", vertelt Mo nique Mulder enthousiast. En in derdaad, foto's van de sessie wij zen uit dat ze niets te veel heeft gezegd. Voor de verandering do mineerde daar modieuze vrije rij dskleding in plaats van de tra ditionele driedelige visgraatjes- kostuums en de liefst bruin, groen of crèmekleurige baalzak- ken die voor rokken moesten doorgaan. Bruintjes: "Een voor ons onbevredigend verlopen tex- tielsymposium in Amsterdam was voor ons de aanleiding om die modeshow in Utrecht te or ganiseren. Voor dat symposium hadden we nog een hap entree moeten betalen, terwijl er niks uit kwam. Alleen een hoop bla, bla en daar zijn onze leden nu net niet in geïnteresseerd. Die willen leuke kleding zien, we hebben ze allemaal opgeroepen en die show is een grandioos succes gewor den". Niet zonder trots toont hij zijn sportieve outfit ("heb ik daar op die show gekocht"). Voor hem een nieuwtje, tot voor kort moest Bruintjes zich steken in oerdege lijke kostuums. "Voor ons lange mensen was er slechts een be perkt aanbod voorhanden, fanta sieloos, niet seizoengebonden en peperduur. De speciaalzaken konden een aardig slaatje uit ons slaan. Ze verkochten weinig, maar de prijzen waren hoog. Als je zoveel moet betalen, ben je na tuurlijk wel geneigd je kleding langer te dragen. Ikzelf heb drie jaar geleden mijn laatste investe ring gedaan in een colbert en schoenen. Voor dat colbert was ik dik 400 gulden kwijt, de schoe nen kostten dik 250 gulden". Geld Lang zijn kost geld, al heeft de naar KLM-begrippen kleine, met naald en draad bovendien nog vaardige Monique Mulder daar Er zal, realiseert Bruintjes zich, nog heel wat moeten worden af gepraat en gecorrespondeerd met diverse instanties voordat de lange mens zich behaaglijk voelt in het confectiepak van de maat schappij. Voordat ze de ruimte wordt gegeven. Vrijwel dagelijks komen de langeren onder ons pijnlijk in aanraking met uit hangborden, zonweringen, deur posten, hanglampen en ventila toren. Nog wanen ze zich op ze kere momenten met al die laag- bijdegronds aangebrachte keu kenkasten, afzuigkappen, dou chesproeiers en allerlei andere attributen als acteurs in een flau we slapstickfilm, gestoffeerd met verkeerde decors. Monique Mulder weet ervan mee te praten. Als typiste werk zaam bij een overheidsinstelling in Leiden ervoer ze het ongemak van een te lage stoel en bureau. "Ik kreeg last van mijn rug. Ik heb de dokter moeten inschake len om een aangepaste stoel te krijgen. Alleen het bureau moet nu nog omhoog". Bruintjes: "Dat is de ellende. Klachten voorko men doen ze niet, pas als de klachten er zijn, wordt er wat aan gedaan". Onrecht Naar buiten toe zal Bruintjes zich uit naam van al die KLM- leden blijven afzetten tegen der gelijke kwesties, in de clubbro chure bestempeld als 'praktisch onrecht'. Al sinds december 1982 doet hij dat in nauwe samenwer king met de overige bestuursle den, zeven dagen per week. „Ik mag niet meer werken", zegt de met voorsprong langste inwoner van Blaricum, 33 jaar oud. "Maar ik mag nog wel denken en doen". In de mediawereld is hij inmid dels een bekend gezicht. Onder nemers, auto-importeurs, ont werpers en medici kennen hem (èn dus de KLM) inmiddels ook. Onvermoeibaar pleitbezorger als hij is voor de belangen van de lange mens gebruikt hij zijn ei gen ervaring („het openbare le ven is niet ingesteld op personen van meer dan twee meter. Het is constant aanpassen, bukken ge blazen") als kapstok om de bui tenwereld enigszins wegwijs te maken in het leven op hoger ni veau. Waar normaal gesproken nie mand bij stilstaat, dat brengt Bruintjes onder de aandacht van de doorsnee Nederlander. Zoals het verhaal over zijn verblijf in de slaapkamer van een nieuw bouwhuis, waarvan de ruimte tussen vloer en plafond exact 2 meter 20 was. „Ik zat dus klem". Hij verhaalt dan ook over deuro peningen van 2 meter 10, laatst heeft Bruintjes het ministerie van Volkshuisvesting er over aangeschreven met het verzoek in elk geval aandacht aan die zaak te besteden. „De mensen moeten met hun neus op de fei ten worden gedrukt". Zoals ook auto-importeurs die worden be laagd met zijn vragen om ruime re voertuigen. Een bezige baas dus, die Bruintjes, te meer omdat hij zich als coach ook nog met basketbal bezig houdt. Zijn privételefoon- nummer (02152-58715) zou hij, gedrevene in optima forma, het liefst openstellen als hot line ten behoeve van al die nog niet aan zijn club gelieerde personen, die op basis van hun lengte voor het lidmaatschap in aanmerking ko men. „Hoe meer leden, hoe meer we onze stem kunnen laten ho ren", is zjjn credo. Immuun Maar waarom wordt er dan geen fusie aangegaan met de 'be langenvereniging voor Kleine Mensen' en met de actiegroep 'Vetvrij', de club voor dikke mensen? Er bestaan toch raak vlakken tussen die verenigin gen? Bruintjes: „Met 'Vetvrij' on derhouden wij geen contacten. Die zijn ons te drammerig bezig. door Gerard van Putten Waar menigeen niet bij stilstaat, is voor enkele honderdduizenden Nederlanders dagelijks een kwelling. Het hoofd stoten tegen de deurpost is nog slechts het begin. Wat te denken van te korte bedden, met de knieën in de nek een bioscoopje nemen of stad en land aflopen voor een modieus kledingstukje? Want lang zijn kost geld, en daar wil de Klub van Lange Mensen (de 'andere' KLM) eens van af. Rob Bruintjes op bezoek bij zijn Leidse KLM-clubgenote Monique Mulder: "Wij hebben geleerd onze lengte te accepteren". (foto Dirk Ketting minder last van dan bijvoorbeeld het langste vrouwelijke lid, dat 1.99 meter meet en maat 52 van schoen heeft. Of Rob Bruintjes, die 100 gulden moet neertellen voor een overhemd en die jaar lijks het gezinsbudget met circa 5000 gulden laat verzwaren. "Het accent van het kleding- probleem", zegt Bruintjes, "ligt op de maten. Een aantal grotere bedrijven hanteert verschillende maten. Er zou voor kleding een Europese maat moeten gelden, zoals bij schoenen". Bij gebrek aan een uniform maatsysteem in de textiel, volgt de maatspecialist van de KLM de pascodes van een overbekend fi liaalbedrijf. "Het gevolg zal zijn dat de prijzen omlaag zullen gaan", voorspelt Bruintjes met stelligheid. "De speciaalzaken piepen, nu die ontwikkeling in gang is gezet. Dat zal ons een zorg zijn. Ze mogen van ons in ons blad adverteren en ze mogen van ons de prijzen naar beneden gooien. Wij proberen die detail listen er voortdurend van te overtuigen dat een groter aantal verkopen tegen lagere prijzen dezelfde, zo niet méér winst ople vert dan weinig verkopen te gen hogere prijzen. Nu leggen ze 200 procent of meer op hun in koopprijzen, dat is veel te veel. Iemand van 2 meter 15 die een fiets wil kopen betaalt een meer prijs van 75 gulden. Kijk, dat is te doen. Daar moet het in de kle dingindustrie ook naartoe, ook daar moet het besef gaan leven dat lange mensen niet nodeloos uitgeknepen hoeven te worden".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 21