Tolkien toch benaderd
Glibberige acrobatiek
DE
KEER
a ®b emgs;
Beklemmende leugen'
zonövliel-
'Goudvoorraad niet
in tweeën splitsen'
Stephen
Kings visie
op goed
en kwaad
DE TIJD
De kronieken van Thomas Covenant de Ongelovige
Vakantie en lezen
Cosmetica zelf maken
DONDERDAG 6 SEPTEMBER 1984
PAGINA 19
Stephen King (archieffoto)
Voor de liefhebbers van griezel-
lectuur ligt er weer een nieuwe
dikke pil van Stephen King in de
boekwinkels. 'The beproeving'
(The stand) telt dik vijfhonderd
bladzijden.
Deze 'Beproeving' is niet echt
nieuw, de auteur - die Carrie we
reldvermaardheid bezorgde en
verder onder meer enerverende
werken 'Ogen van vuur' en 'Do
delijk dilemma' schreef - vol
tooide al zes jaar geleden het ver
haal. Het is echter nu pas ver
taald.
De eerste honderd bladzijden
gebruikt King om een gruwelijke
beschrijving te geven van wat hij
'de grote plaag' noemt. Of het
een gewone epidemie is of een
besmetting door een ontsnapt gif
blijft in de mist hangen, maar na
de gedetailleerde en uitvoerige
doodscènes weten we wel dat het
land nagenoeg ontvolkt is. Het
aantal overlevenden is althans
zeer beperkt.
Stephen King heeft weinig ver
trouwen in de mensheid. Al zijn
er maar twee personen over, dan
nog zullen hun meningen ver
deeld zijn en zullen zij gaan bak
keleien voor hun recht, hun
waarheid. Goed en kwaad - zo
meent Stephen King - zullen el
kaar altijd bevechten.
Het goed is in 'De beproeving'
gehuisvest in de persoon van een
stokoude, verkrampte en onge
letterde vrouw, het kwaad in de
figuur van een man zonder ge
zicht. Maar wel een wezen dat
heel handig is behept met een
over lange afstanden verplaats
baar oog, zodat hij telkens bij
zijn tegenstanders naar binnen
kan kijken en zo hun bewegin
gen nauwgezet kan volgen. Voor
die man-zonder-gezicht allemaal
wat gemakkelijker en begrijpe
lijk dan voor ons, die nogal eens
moeite hebben met de vreemde
hersenspinsels van Stephen
King.
Maar als men reationaliteit en
werkelijkheidszin even opzij wil
zetten en zich zich wil open stel
len voor de wonderlijke fantasie
van King, dan blijft een boeiend
avontuur over, dat toch steviger
op de realiteit is geënt dan de
vreemde capriolen van de hoofd
figuren op het eerste gezicht
doen geloven.
Stephen Kings visie op de
stryd tussen goed en kwaad.
KOOS POST
Blik in de
weekbladen
In De Tijd vertelt Co Bakker
('Cootje Babyion') wie hij is. De za
kenwereld beziet hem met grote
argwaan sinds de affaire Babyion:
een gek in zaken. Maar Bakker
heeft wel altijd vreselijk veel geld
verdiend. "Op mijn tiende jaar al
werkten er twintig vriendjes voor
mij: bloemen langs de deur verko
pen en sneeuw ruimen". Hij is een
geniaal zakenman, zeggen sommi
gen. "Ik weet niet wat het is. Ge
luk? Gekte? Nee, het is visie".
Wel is Co Bakker ook in zaken
erg emotioneel. Niet zelden neemt
hij bedrijven over omdat hy het zo
naar vindt dat ze anders failliet
gaan. "Zoals met Van Waveren.
Die zegt: 'Co, ik ga naar de kloten'.
Binnen een paar dagen moest er
vijf miljoen op tafel komen. Van
Wie ook maar een beetje eigen
tijdse pret heeft gemaakt in de ja
ren zestig, zal zich ongetwijfeld
ook romantisch teruggetrokken
hebben met het werk van Tol
kien, de literaire goeroe van die
fraaie vervlogen tijd.
In de ban van de Ring (oor
spronkelijk de trilogie The Lord
of the Rings, 1954-55; het vooraf-
gaande boekje, eigenlijk voor
kinderen geschreven The Hob-
bit, is zelfs van 1937) beschrijft
de sprookjesachtige queeste van
de hobbit Frodo om een machti
ge, boosaardige ring in de Doem-
berg te werpen en zo het Kwaad
te vernietigen. Tolkiens fantasti
sche trilogie maakte diepe in
druk op een hele generatie: fan
tasie vierde hoogtij, ludiek was
het toverwoord en een partij als
die der Kabouters, direct beïn
vloed door Tolkiens Woord,
raakte moeiteloos in de Amster
damse gemeenteraad.
Sinds Tolkien is het met de
fantastische literatuur helaas
bergafwaarts gegaan. De epigo
nen verdrongen en vertrapten el
kander, tot in het absurde ge
steund door beluste uitgevers,
om maar via het predikaat "ver
gelijkbaar met Tolkien op z'n
best" furore te maken en roem
en een volle beurs te oogsten. Al
tijd tevergeefs. Meer dan een ui
terst mager stoeien met sprook
jesachtige motieven, helden, el
ven, Boze Tovenaars en heksen
van niks is het allemaal nooit ge
worden.
Met enorme scepsis, droefenis
en irritatie nam ik dan ook ken
nis van de ijverige maar belache
lijke flaptekst door de uitgever
verstrekt aan de in 3 delen ge
dachte Kronieken van Thomas
Covenant de Ongelovige van de
Amerikaanse auteur Stephen
Donaldson. Wat een onzin:
"Sinds Tolkien zijn In de ban
van de ring schiep is het geen
schrijver gelukt hem te overtref
fen of te evenaren. Stephen Do
naldson kan beschouwd worden
als zijn opvolger en evenknie, die
een meesterwerk heeft gescha
pen dat een vergelijking met het
werk van de 'meester van Mid
den-Aarde' met glans kan door
staan". Zo struikelt en stottert de
uitgeverij, wit weggetrokken van
dolle geestdrift, over de eigen
woorden.
Maar waarachtig: scepsis is
prima, het ontdekken van een
nieuw fantasy-meesterwerk is
stukken beter. Ademloos, alsof
ik jong was en me opsloot met
Tolkiens "meesterwerk", heb ik
genoten van de uitermate won
derlijke hoofdpersoon Covenant
en zijn bizarre strijd tussen Goed
en Kwaad in, uiteindelijk vóór
"Het Land", domein van droom
en geluk, en tégen de verper
soonlijking van De Boze, Heer
Veil.
Veel, té veel doet aan Tolkien
denken: een machtige Ring,
goedaardige Reuzen, markante
Paarden, gedetailleerde en fan
tastische Landschappen, Oer-
gruwels, Wolven en Krochtmon
sters en een fascinerende twee
strijd met het Kwaad tot slot. Al
les in hoofdletters en vol bazuin-
getoeter.
En toch: thematisch bieden de
Kronieken nauwelijks nieuws,
maar de uitstekend doordachte
gebeurtenissen worden met ver
ve en spanning verteld inder
daad, a la Tolkien, beken ik. Dé
vondst van Donaldson, wiens lij
vige kronieken in Amerika al ge
ruime tijd opzien baren, is echter
de hoofdpersoon zoals dat bij
Tolkien de "hobbit" was.
Thomas Covenant is een "le
proos", een lepra-lijder, onge
neeslijk ziek en onophoudelijk
gedwongen zich te ontzien: elke
kwetsuur kan dodelijk zijn. Dat
betekent dat hij uitzonderlijk
egocentrisch is, móet zijn om in
leven te blijven. Als hem iets
overkomt, is hij ten dode ge
doemd öf zoals in de drie delen
het geval is wordt hij door tijd
en ruimte naar "Het Land", een
wereld in de fantasie die volgens
Covenant zelf niet kèn bestaan,
overgeheveld.
Covenant de Ongelovige dus.
Een antiheld, die bij de lezer
krachtige ergernis opwekt, om
dat hij niet optreedt en handelt
zoals we van fantasy-helden ge
woon zijn.
Covenant beleeft onwillig en
ongelovig zijn avonturen, alsof
het een droom is - een methode
om zijn eigen realiteit, zijn vrese
lijke wereld te ontvluchten. Een
vlucht in de verbeelding, ver weg
van de dood. De verste reizen
zijn imaginaire reizen. Ik hoop
oprecht dat de volgende drie de
len, zoals beloofd door Tolkien-
vertaler Max Scuchart, snel ver
schijnen, want De Kronieken
van Thomas Covenant de Onge
lovige vormen Fantasy van hoog
niveau. Tolkien benaderd, einde
lijk.
ROB VOOREN
Stephen Donaldson, De kronieken
van Thomas Covenant de Ongelovi
ge. Deel 1, 2 en 3 resp.: De vloek van
Heer Veil, De verdelgingsoorlog en
De Macht die behoudt. Vertaling: He
len Knopper. Uitg. Sirius en Side-
rius, Den Haag, 29,50 per deel.
'Opus Pistorum', is een door uit
geverij Het Spectrum uitgegeven
pornografische roman, waarvan
het auteurschap aan Henry Mil
ler wordt toegeschreven. Miller
moet deze 'erotica' hebben ge
produceerd toen hij in geldnood
verkeerde.
In de achterin het boek opge
nomen beèdigde verklaring zegt
Milton Lubovski, de boekhande
laar die Miller een dollar per
'schuine' bladzijde betaalde: "Op
1 september 1941 stierf Larry Ed
munds en ik werd de enige eige
naar van de boekhandel. In die
tijd liep de zaak niet zo goed en
ik vulde onze inkomsten aan
door verschillende pornografi
sche stukjes te verkopen als de
gelegenheid zich voordeed. Mijn
klanten waren voornamelijk
filmproducenten, schrijvers en
regisseurs, zoals Joseph Mankie-
wicz, Julian Johnson, Daniele
Amfitheatrof, Billy Wilder, Fre
derick Hollander, Henry Blanke
en anderen.
Henry Miller, die in geldnood
verkeerde, bood aan materiaal
voor me te schrijven dat ik zou
kunnen verkopen. Ik bood hem
een dollar per bladzijde in ruil
voor alle rechten op wat hij voor
me zou schrijven. Kort daarna
begon hij verscheidene bladzij
den tegelijk te brengen en ik be
taalde hem contant het overeen
gekomen tarief. Binnen een paar
maanden waren de bladzijden
uitgegroeid tot een compleet
boek dat hij de titel 'Opus Pisto
rum' gaf'.
In Opus Pistorum, dat speelt in
Parijs, beschrijft Miller de eroti
sche belevenissen van ene Alf.
Tussen de bedrijven door wil Alf
nog wel eens een kranteartikel
tje schrijven, maar zijn werkelij
ke talent zetelt toch in zijn onder
buik. De vrouwen die hij en zijn
vrienden op hun weg ontmoeten
blijken zonder uitzondering
nymfomanen, wier vreugdekre
ten tijdens het klaarkomen hen
in Nederland zou komen te staan
op een klacht wegens burenge
rucht.
Nu we het toch over Nederland
hebben: in onze literatuur lijken
de romanfiguren nog steeds met
hun handen boven de dekens te
slapen. Ik ben niet bepaald een
tegenstander van wat meer pi
kanterie in de schone letteren.
Wat dat betreft zou Miller aan mij
een goede hebben. Maar - na en
kele hoofstukken vol glibberige
acrobatiek was de room er toch
wel af en liet ik Alf, de hoofdper
soon, achter op een canapé.
Ook in zijn grote romans, zoals
'Tropic of Cancer' en 'Tropic of
Capricorn', schrijft Miller op on
verbloemde wijze over de ge
slachtsdaad. Maar - en dat is een
groot verschil met deze 'driestui-
verroman' - het menselijke blijft
erin herkenbaar. We worden niet
zoals 'Opus Pistorum' gecon
fronteerd met een stel robots dat
alleen nog maar aan 'van dattum'
denkt.
Anaïs Nin, met wie Miller in
tensief correspondeerde, heeft
voor dezelfde boekhandelaar
ook erotische 'one-dollar stories'
geschreven. Haar 'erotica' is ech
ter veel beter te genieten dan die
van Miller. De verhalen zijn ge
raffineerder, spannender en on
gewoner. Toen haar opdrachtge
ver haar eens schreef dat ze zich
meer zou moeten bezighouden
met het simpele recht-op-en-
neer-werk en alle poëzie eruit
zou moeten laten, antwoordde ze
hem: "Beste verzamelaar: we ha
ten je. Het geslachtelijk verkeer
verliest al zijn kracht en geheim
zinnigheid als het te expliciet
wordt beschreven, te mecha
nischDan wordt het iets ver
velends".
CEES VAN HOORE
Henry Miller in zijn laatste le
vensjaren. Hij stierf op 88-jarige
leeftijd.
ADVERTENTIE
BOEKHANDEL
LEIDEN - LEIDERDORP
OEGSTGEEST - KATWIJK
VOORSCHOTEN
Alle op deze pagina besproken
boeken zijn bij ons dlrekt lever
baar, óf via onze TERMINAL te
bestellen en dan binnen drie da-
gen verkrijgbaar.
Waveren is een vriend van me en ik
wil niet dat zijn bedrijf kapotgaat.
Dus ik kocht het".
Ook in De Tijd berichten over de
Britse mijnstaking, na een bezoek
aan het mijndorpje Mardy in Zuid-
Wales. Het voedsel is er schaars en
kleding? "Wat is kleding nu voor
ons. We zijn blij als de kinderen
straks iets van de gemeente krijgen
om naar school te dragen. En we
hebben ze er al op voorbereid dat
de Kerstman dit jaar wel eens wat
later zou kunnen komen".
De ergste misdaad is om de sta
king te breken en aan het werk te
gaan. Een 'scab' (onderkruiper)
wordt praktisch dood verklaard.
"Want als we nu een eenheid blij
ven, dan zullen we haar verslaan,
Mrs. Thatcher, en dat weet ze".
Verder in De Tijd: 'September
'44: een bevrijding en een honger
winter', Fons Rademakers over
zijn verfilming van De Aanslag van
Mulisch, een verhaal over de schil
ders van het alledaagse en in de se
rie over Klaus Barbie 'De staats
greep van de cocaïnegeneraals'.
VN onderzocht de achtergronden
van de zogenoemde chantage-affai
re bij het Algemeen Burgerlijk
Pensioenfonds. De zakenman W.
Meijer poogt via de rechter boven
water te krijgen wie - bij het ABP -
verantwoordelijk moet worden ge
steld voor de zinsnede in het rap
port van de Lelystadse burgemees
ter Gruijters (over het ABP) waarin
Meijer wordt afgeschilderd als een
chanteur. VN meent over een ster
ke aanwijzing te beschikken. ABP-
topfuntionaris mr. W. Hoevenagel
zou samen met de reeds bekende
advocaat Wouters de val van ABP-
hoofddirecteur Van der Dussen en
de directeur beleggingen Masson
zorgvuldig hebben voorbereid en
in een sfeer van insinuaties de za
kenman Meijer een slechte naam
hebben bezorgd. Maar Hoevenagel
ontkent.
Max van Weezei bezocht het
hoofdkwartier van het racistische
Israëlische parlementslid rabbijn
Meir Kahane die met zijn Kach-
partij op alle mogelijke - ook min
der frisse - manieren streeft naar
een zuivere joodse staat. "Het kan
ons niet schelen hoe ze ons noe
men. Fascistisch, nazistisch. Hitier
heeft zes miljoen joden vermoord,
die voor niemand een bedreiging
vormden. Wij willen geen zes mil
joen Arabieren vermoorden. Maar
het gevaar voor de staat Israël
moet worden weggenomen".
Bibeb ondervraagt de kunste
naar Jan Schoonhoven, aan wie
volgende week de David Roëllprijs
wordt uitgereikt, en Ageeth
Scherphuis schrijft over een Am
sterdams bejaardentehuis waar on
langs een bejaarde man drie dagen
dood en onopgemerkt in een stoel
had gezeten. "De manier waarop
bejaarden hier worden behandeld,
zou ik willem omschrijven als res
pectvol, daar kan ik niets op aan
merken", zegt een verpleegster.
Verder in VN een analyse over
Mondale's 'running mate' Geraldi-
ne Ferraro en een verhaal over Chi
leense ballingen. Het kleurkatern
handelt over het middeleeuwse
dorpje Montaiilou in de Pyre-
neëen, waarover de Franse histori
cus Emmanuel le Roy Ladurie een
bestseller schreef.
De HP gaat onverdroten voort met
de belichting van het "moderne"
leven. Ditmaal komen de tweever
dieners aan bod ofwel: "Twee car
rières op een kussen". Man en
vrouw in deeltijd blijkt een schaars
goed. Mannen werken in de HP-re-
portage doorgaans vijf dagen,
vrouwen één of enkele dagen min
der en het kroost gaat naar crèches
met namen als "Iene Miene Mut-
te".
Het blijkt te doen zo'n construc
tie, met als prijs een overgeorgani-
seerd leven. Zoals ene Lia zegt:
"Het evenwicht tussen ontspan
ning en werk is in de war. Thuis is
niet meer om uit te rusten.... Het is
alleen rennen, hollen en vliegen ge
blazen". Prof. De Levita ziet als
kinderpsychiater nog niet direct
nadelen voor kinderen die het met
werkende ouders moeten doen;
dat moet de toekomst uitwijzen.
Twee volwassen kinderen van ou
ders die er "vroeg bij" waren zien
met plezier op hun jeugd terug. Op
de valreep in het verhaal nog het
relaas van een man die de rollen
omdraaide en volledig huisvadert.
Emma Brunt constateert in haar
column dat de dood van Truman
Capote voor veel mensen aanlei
ding is gebleken om allerhande on
zin over zijn visies wereldkundig te
maken. Ze betwijfelt of zijn boe
ken wel (goed) gelezen zijn.
Negentig jaar sociaal-democra
tie. Volgens HP heeft het weinig
vernieuwing opgeleverd, behalve
dan, zo wordt Den Uyl geciteerd,
(1IL Jaap Veg-
ter uit Zei d'r
iemand iets,
uitg. Bert
Bakker.)
Ik heb een zwak voor boeken
waarin de hoofdpersoon iemand
is die niet veel illusies meer
heeft. Iemand ook die in een
dorp of op een eiland woont, een
onbetekenend baantje heeft,
geen ambities meer, kortom: een
persoon die z'n tijd wel zal uitzit
ten.
'De leugenaar', een roman van
de Deense schrijver Martin A.
Hansen heb ik dus 'verslonden'.
Hoofdpersoon van deze roman,
oorspronkelijk een vervolgserie
op de radio, is namelijk een cyni
cus die op het eiland Sando de
rol van onderwijzer, hulpdomi
nee en postbode vervult.
Hij is op dat eiland terechtge
komen na een liefdesgeschiede
nis, die - hoe kan het ook anders -
tragisch afliep. Zijn wederwaar
digheden op het eiland vertelt hij
aan Natanaël, een jeugdvriend
die hijzelf heeft bedacht.
Hij is een leugenaar omdat hij
zich voortdurend verschanst
achter een muur van ironie en
zelfspot. Vooral als hij praat met
de mooie Annemarie, die later
naar het vasteland zal vertrekken
met een ingenieur, komen deze
eigenschappen 'bovendrijven'.
Zijn ware gevoelens zal hij niet
makkelijk uiten. Onvrede met
zijn bestaan heeft daar natuurlijk
alles mee te maken.
Toch beseft deze onderwijzer
dat hij op een keerpunt in zijn le
ven is aangekomen. Wil hij over
leven, dan zal hij een positieve
houding ten aanzien van het ei
land moeten aannemen. Dat dit
proces zich afspeelt tijdens de
lente, het seizoen waarin het ijs
ontdooit en het isolement wordt
opgeheven, is natuurlijk niet toe
vallig.
Er is overigens nog een andere
aanwijzing dat Johannes Vig op
een belangrijk punt in zijn leven
is aangekomen. In haar nawoord
wijst Astrid Jensen erop dat je de
naam van het gefingeerde eiland
kunt vertalen als 'het eiland van
de waarheid'.
In elk geval achterhaalt Johan
nes uiteindelijk de waarheid. Op
het eind van het boek heeft hij
zich neergelegd bij de situatie;
hij schrijft aan zijn fictieve
jeugdvriend: "Ik ben niet langer
een persoon op bezoek, maar een
man op zijn plaats".
Wat ik vooral waardeerde in
deze roman zijn de beschrijvin
gen van Hansen. Het wachten op
het breken van het ijs, de komst
van de eerste snippen, de eerste
boot die aanlegt waardoor het
contact met het vasteland weer
wordt hersteld: dat is allemaal op
een beklemmende manier op pa
pier gezet.
WIM BRANDS
J>e leugenaar' van Martin Hansen,
ADVERTENTIE
BOEKHANDEL BV
Haarlemmerstraat 117
lLeiden-tel. 120421
algemene- en
assortimentsboekhandel
full-time
bestelafdeling
levertijd
vanaf 2 dagen
Kosmetika, schoonheid uit de na
tuur, 318 recepten. Auteur Stephanie
Faber, uitgeverij Elsevier. Prijs
f 25.50
Vrouwen en mannen gebruiken
dagelijks cosmetische produk-
ten, al is het maar een deodorant
of dagcrème. Al deze produkten
bevatten conserveringsstoffen
en parfums. En juist deze ingre
diënten veroorzaken vaak huid-
problemen. Stephanie Faber
kampte ook met dat probleem en
dat bracht haar tot het zelf ma
ken van cosmetische produkten.
In haar boek beschrijft ze hoe je
met eenvoudige grondstoffen die
in apotheek, kruidenwinkel of
reformhuis te koop zijn en ge
woon keukengerei zelf een hele
cosmeticalijn samenstelt. Boven
dien geeft ze een uitvoerige be
schrijving van alle huidtypes,
van de ingrediënten waarmee
wordt gewerkt en van de werk
methode die moet worden ge
volgd.
De zonnebrandolie is een
nieuw hoofdstuk in dit recepten
boek dat in 1974 voor het eerst
werd uitgebracht. De industrie
had toen net de 'beschermings
factor' ontdekt. Die beschermen
de stoffen zijn volgens dermato
logen niet altijd voor 100% on
schadelijk. Veel plantaardige
oliën bieden een zelfde bescher
ming vandaar dat het boek is uit
gebreid met een hoofdstukje
zonnebrand.
HENRIETTE V. D. HOEVEN
dat "het historisch wantrouwen te
gen de staat is vervangen door te
veel goedgelovigheid; wat de over
heid doet is welgedaan".
Ook in HP het einde van de
BKR, de McKinsey-visie op de
werkloosheid en fascisme in de mi
lieubeweging.
(Elsevier Magazine en Her
vormd Nederland waren niet tij
dig verkrijgbaar).
FNV ziet geen
heil in grotere
toonverschillen
AMSTERDAM (ANP) - De FNV
beziet de plannen van het kabinet
om de verschillen tussen mini
mum inkomen en modaal te ver
groten 'uiterst wantrouwend'. Mi
nister De Koning (sociale zaken en
werkgelegenheid) vindt dat de ni
vellering in in de laagste regionen
van het loongebouw te ver is door
geschoten en dat er voor individue
le werknemers te weinig financiële
prikkels zijn om vakbekwame ar
beid te verschaffen.
De FNV vindt ook dat er tussen
minimum en modaal nauwelijks
meer genivelleerd kan worden,
maar voor het omgekeerde is ook
geen aanleiding, zeker als dat zou
betekenen dat de minima opnieuw
omlaag zouden moeten, aldus een
woordvoerder van de FNV. „Wij
vrezen dat het kabinet uit is op een
verlaging van de positie van de mi
nima en wij hebben daar de aller
grootste bezwaren tegen. Uit aller
lei onderzoekingen is gebleken dat
er met name bij de echte
absoluut geen rek meer in zit'
Nederlands advies aan Antillen:
DEN HAAG (ANP) - De Antilliaan
se goud- en deviezenvoorraad
moet niet worden gesplitst, maar
na de afscheiding van Aruba onder
gezamenlijk beheer komen. De An
tillen en het per 1 januari 1986 zelf
standige Aruba zouden dan beide
uit de voorraad kunnen putten vol
gens nog nader vast te stellen per
centages. Bovendien zou er een
buffervoorraad moeten komen
waaruit kan worden geput bij over
schrijding van de percentages.
Dat Nederlandse advies heeft
een Antilliaanse delegatie onder
leiding van kabinetsformateur
Claude Wathey gisteren gekregen
tijdens een ontmoeting met minis
ter De Koning (Antilliaanse zaken).
In het model dat door Nederland
op tafel is gelegd zou Aruba de ge
wenste eigen munt kunnen krij
gen, maar hoeft er geen financiële
verdeling plaats te vinden. Met na
me Curacaose politieke partijen
verzetten zich heftig tegen een
scheiding van de goud- en geld
voorraad.
Wathey, die vandaag naar de An
tillen terugkeer om zijn formatie-
werkzaamheden voort te zetten,
verklaarde dat tijdens het gesprek
geen concrete afspraken zijn ge
maakt. Hy kondigde aan dat hy
volgende week een commissie met
deskundigen zal instellen die op
korte termyn over een definitief
advies moet uitbrengen inzake
goud- en deviezenvoorraad. De
vorming van een nieuw kabinet zal
daardoor nog twee weken op zich
laten wachten.
Wathey zei dat de informatie die
gisteren heeft gekregen, hem zal
"helpen" bij de formatie van een
nieuwe Antilliaanse regering. Ook
de politicus Bikker van de Curaca
ose DP (Democratische Partij), die
deel uitmaakt van de Antilliaanse
delegatie, noemde het bezoek aan
Nederland 'positief. Wel onder
streepte hij dat over de verdeel
sleutel van de goud- en deviezen
voorraad nog een besluit moet val
len. Hij verwierp kritiek van de Cu
racaose party MAN, van demissio
nair premier Don Martina, dat het
bezoek van de Antilliaanse delega
tie een inmenging van Nederland
in Antilliaanse aangelegenheden
betekent.
Van de Antilliaanse delegatie
maakten verder deel uit Betico
Croes van de Arubaanse meerder
heidspartij MEP en diens adviseur
Mansur, McWilliams van de Cura
caose PNP en Statia van de UPB
(Bonaire).
