'Olympisch goud
is allermooiste'
Brons siert Derckx
na knappe eindsprint
Wilhelm: geen Wilhelmus..
Poloteam volledig
gedesillusioneerd
Roemeense op het nippertje achterhaald
Judoka al na vijf minuten uit toernooi
Engelen als vierde in finale
Reniers nu
dertiende
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1984
SPORT
PAGINA 13
LAKE CASITAS (ANP) - Olympisch kampioene Agneta Andersson stond huilend op het
ereplatform. Annemiek Derckx daarentegen leek de Hollandse nuchterheid zelve. De
30-jarige lerares lichamelijke opvoeding zwaaide uit haar verhoogde positie naar de Ne
derlandse supporters. Alsof het behalen van een bronzen medaille voor de Roermondse
kanovaarster een routine-aangelegendheid was. Koel keek ze naar het scorebord. Dat
leerde dat zij de Roemeense Tecla Marinescu met een voorsprong van éénhonderdste
seconde toch nog de bronzen medaille van de Kl-500 meter had ontnomen.
Drie maanden geleden was de
Limburgse buiten het kleine krin
getje van de kanosport een onbe
kende. Immers, het wildwaterva
ren dat zij tot voor twee jaar beoe
fende, krijgt in Nederland geen er
kenning. Laat staan dat de beoefe
naars er bekendheid aan kunnen
ontlenen.
Bij de jaarlijkse regatta in Me-
chelen, begin mei, verraste ze. In
het tweede seizoen dat zij 'vlakwa
ter' voer, werd ze vijfde in deze eer
ste Nederlandse selectiewedstrijd
voor de Olympische Spelen. Op
slag had Nederland er in Anne
miek Derckx, in Belgie de beste
Westeuropese kanovaarster, een
Olympische kandidaat bij. Ook in
de andere grote internationale
voor-Olympische toernooien reikte
ze tot een hoog niveau.
Mieke Jaapies
Wat Ron Stevens en Gertjan
Lebbink verzuimden, deed Anne
miek Derckx wel. In tegenstelling
tot de heren K2 bevestigde zij in de
eindstrijd de prestatie die zij eer
der in het Olympische kanotoer-
nooi geleverd had. Zoals gebruike
lijk was haar start slecht. Maar
even gebruikelijk ook was haar
tweede 250 meter uitermate sterk
en ditmaal goed voor brons. Voor
het eerst sedert de Olympische
Spelen van München, toen Mieke
Jaapies zilver behaalde, was er
weer eremetaal voor een vertegen
woordiger van Nederlandse Kano-
bond.
"Als je naar de tijden kijkt, die
op Lake Casitas zijn gemaakt, dan
zat het er inderdaad in dat ik derde
zou worden", zei Annemiek
Derckx zonder een merkbaar
spoor van emotie, toen de erecere-
monie ten einde was. "Je hoopt het
natuurlijk stiekem altijd, dat je in
de medailles valt. Maar of dat ook
werkelijk gebeurt, is heel iets an
ders. Daarbij komt dat ik sedert be
gin juni niet meer tegen die Roe
meense heb gevaren. Je weet dus
niet hoe haar vorm is".
Haar matige start maakte dat de
Nederlandse direct al achter lag op
de favorieten. Als vijfde van de ne
gen boten passeerde zij het 250 me
ter merkteken. Een kleine seconde
bedroeg toen haar achterstand op
de Roemeense. Dat is voor de ka
nosport, waar tienden van secon
den vaak beslissen over winst of
verlies, vrij veel. Toen kwam die fa
meuze eindsprint van de sterke
Limburgse. Agneta Andersson, vo
rig jaar tijdens de wereldkam
pioenschappen zesde, was onbe
reikbaar. Die leidde souverein. An
nemiek Derckx verwees echter
eerst de Francaise Beatrice Basson
naar de vijfde plaats. Daarna zette
zij de aanval op Tecla Marinescu
in. De Roemeense wist aanvanke
lijk niet van capituleren. Op de
streep pas werd zij verslagen. In
het tomeloze geweld, dat de Roer
mondse ontwikkelde was bijna
ook nog de Westduitse Barbara
Schüttpelz ten onder gegaan. Die
bleef Derckx nog slechts tweetien-
de seconde voor. Halverwege de
race scheidde nog ruim anderhalve
seconde de latere winnaressen van
het zilver en brons.
De sterren van de eerste finale
dag waren zonder twijfel Agneta
Andersson en de Nieuwzeelander
Ian Ferguson. De blonde Zweedse
werd niet alleen getooid met het
Olympisch goud in de Kl-klasse.
Met Anna Olsson veroverde zij, in
LOS ANGELES (ANP) - Onthutst, vernederd en totaal verslagen heeft
het Nederlands waterpoloteam gistermorgen vroeg afscheid genomen
van het Olympisch waterpolotoernooi. De slechte prestaties in de finale-
poule tegen achtereenvolgens Joegoslavië, de Verenigde Staten, Spanje
en Australië culmineerde in een ronduit rampzalige nederlaag met 2-15
♦egen het voor de derde plaats strijdende West-Duitsland.
Emotionele taferelen na alloop. Volwassen kerels, die de zonneschijn
ontvluchtten om in donkere hoekjes uit te huilen. Wat een afscheid voor
spelers als Ruud Misdorp en Nico Landeweerd, die internationaal stop
pen. Maar wat een nog veel moeilijker te verwerken teleurstelling voor
aanvoerder Ton Buunk, vlaggedrager bij de opening en nu bij zijn af
scheid na 276 interlands en vier Olympische Spelen volledig gedesillusio
neerd.
Ook trainer Denes Pocsik liet zich niet meer zien. De vriendelijke op
volger van Ivo Trumbic kon het emotioneel ook niet meer aan. Hij zal nog
lang als zondebok gelden. Stan van Belkum was de enige aanspreekbare.
De Leidenaar, die evenals de rest oneindig ver van zijn beste vorm verwij
derd bleef, nam het op voor de vertrekkende coach en opende de aanval
op het bondsbestuur: "In de drie jaar, dat de man hier heeft gewerkt,
heeft men vanaf de eerste dag geprobeerd de poten onder zijn stoel weg
te zagen. Het is zelfs binnen het bondsbestuur gekomen. Bij Trumbic
ging het net zo. Je kunt je twijfels hebben, maar als je iemand aantrekt,
steun hem dan een keer. Op deze manier is het geen werken voor zo'n
Het is alleen bij benadering voorstelbaar hoe Pocsiks' nieuwbenoemde
opvolger George Geurtsen in het Arnhemse ziekenhuis zal reageren op
KNZB-voorzitter Klaas van de Pols woorden, dat er een volkomen nieuw
team zal moeten worden opgebouwd.
Alsof Pocsik niet bij herhaling, maar zonder enig succes, heeft gepro
beerd zijn basis te verbreden. In Los Angeles moest hij de falende routi
niers Landeweerd, van Belkum en Ed van Es wel in het water houden,
omdat Aantjes, Heiden, Nieuwenhuizen, Van Mil en Van Noort de strijd
op Olympisch niveau helemaal niet aankonden.
De periodestanden van West-Duitsland - Nederland waren: 1-5, 0-4, 1-2,
0-4. De Nederlandse doelpunten kwamen op naam van Nico Landeweerd
en Ed van Es. De poloërs van de Bondsrepubliek veroverden door dit
resultaat de bronzen medaille.
Annemiek Derckx is blij met brons. Met haar fameuze eindsprint bleef
de Limburgse de Roemeense Marinescu met éénhonderdste seconde voor
(Foto ANP)
een race waarin de Zweedse boot
eveneens van start tot finish leid
de, ook de Olympische titel in de
K2-500 meter.
Ian Ferguson werd eveneens
tweevoudig Olympisch kampioen.
In de K2-klasse met de steun van
Paul McDonald. Hij kan vandaag
zijn derde titel veroveren. Fergu
son start dan namelijk in de favo
riete Nieuwzeelandse K4-1000 me
ter.
LOS ANGELES (DPA/ANP) - Joegosla
vië heeft verrassend beslag gelegd op
het goud bij het waterpolo. In de laat
ste wedstrijd hield de Oosteuropese
ploeg de favoriete Amerikanen op 5-5,
waardoor het via een beter doelsaldo
op de eerste plaats eindigde.
Voor de Joegoslaven betekende het
de tweede gouden medaille na Mexico
1968. Vier jaar geleden werd het zeven
tal in Moskou tweede achter de Sovjet
unie. In Los Angeles was het gastland
zwaar favoriet. In snelheid en agressi
viteit waren de Amerikanen nauwe
lijks te overtreffen. Met de steun van
5000 toeschouwers leek de ploeg na
drie perioden op weg naar de eindover
winning: 5-3. In de laatste zeven minu
ten bereikten de Joegoslaven door hun
fysieke overmacht alsnog het „gou
den" gelijke spel.
Dameshockeyteam dolblij
LOS ANGELES (GPD) - Zelfs olympisch goud laat Gijs van Heumen uiterlijk koud. De
stoicijnse, prestatiegerichte trainer-coach van het Nederlands dameshockeyteam liet zich
gewillig door zijn speelsters jonassen, maar zodra hij terugkeerde op aarde, won de nuch
terheid het van de uitbundigheid. De manier waarop zijn team Australië met 2-0 versloeg
deed hem goed, niets meer of minder. Zijn speelsters lieten daarentegen hun gedachten
de vrije loop.
Het feest is begonnen. De gouden hockeysters, onder wie ook Martine Ohr (derde van links) zich mag rekenen, lopen onder aanvoering van Lisette
Sevens met bloemen) een ere-ronde (Foto anp:
LOS ANGELES (GPD) -
Geen Wilhelmus gisteren
voor Wilhelmus Wilhelm,
zoals de in de wandeling
Willy genoemde Bossche
judoka wel erg officieel op
de olympische deelnemers
lijst was ingeschreven. Niet
meer dan vijf minuten
duurde voor Wilhelm het
olympische judotoernooi in
Los Angeles. Op straffe van
zijn passieve benadering
van de Joegoslaaf Radomir
Kovacevic werd de 25-jarige
beroepsmilitair na een ver
nietigend jury-oordeel ont
daan van zijn verlangen
naar meer sportroem, een
medaille, een ceremonie
protecolaire en wat dies
meer zij.
Ook zijn coach Peter Snijders gaf
bepaald niet hoog op van het kort
stondige optreden van Wilhelm in
de California State University. „Hij
heeft te weinig inzet getoond",
lichtte de Eindhovenaar verbaal
het beentje van zijn pupil. „Wil
helm is me niet meegevallen. Ik
denk dat hij hier teveel met andere
zaken bezig is geweest. Wil je kam
pioen worden, dan moet je je ook
als kampioen gedragen. Dag en
nacht met judo bezig zijn".
Daar kon Willy Wilhelm het mee
doen. Vanzelfsprekend doemde
onmiddellijk de vraag op met wel
ke andere zaken de Nederlandse
vertegenwoordiger in het zwaarge
wicht zich in die aanloopdagen
naar het judotoernooi had bezig ge
houden. „Vraag dat maar aan Wil
helm, dat weet hy het beste", was
het bitse advies van Snijders. „Ik
heb", poogde Wilhelm de kritiek
van zijn technische begeleider te
ontzenuwen, „me wel degelijk
goed voorbereid. Ik ben hier bezig
geweest, zoals ik bezig wilde zijn.
Naar deze wedstrijd toegeleefd.
Zenuwachtig was ik, in de goede
zin van het woord. Ik ben één keer
naar het hockey geweest, dat was
hier mijn enige ontspanning".
Dorp
Volgens eigen zeggen heeft Wil
helm zich verder niet buiten het
olympisch dorp begeven, tijdens
zijn verblijf in L.A. „Ik heb dat on
geluk gezien in Westwood. Een of
andere waanzinnige reed toen in
op mensen, vele doden en gewon
den zijn er toen gevallen. Daarna
heb ik de poorten van U.C.L.A.
nooit meer alleen gepasseerd. Wat
zou ik me hier dan met andere za
ken dan judo hebben beziggehou
den".
Die retorisch gestelde vraag zal
wel altijd onbeantwoord blijven,
zolang zijn binnenkort afscheid ne
mende coach Snijders pertinent
weigert verdere tekst en uitleg te
verschaffen. In elk geval kwam gis
teren wel vroeg vast te staan dat de
eens in Moskou als tweede op het
WK-judo geëindigde Wilhelm te
gen Kovacevic zichzelf niet was.
„Toen ik op de mat stond, leek het
alsof ik heel zwaar was. Pas' in de
laatste minuut dacht ik enige grip
op die Joegoslaaf te krijgen, maar
toen was het al te laat. Ik denk dat
de wachttijd voor mij te lang is ge
weest. Hoeveel dagen heb ik hier
niet moeten wachten, voordat ik
eindelijk eens kon gaan judoën. Ik
wil het niet als excuus aanvoeren,
maar dat het heeft meegespeeld, is
voor mij zeker".
Wilhelmus Wilhelm: kort op de
mat (Foto ANP)
Even mocht Wilhelm nog hopen op
een herkansing. Daarom koos hij
na zyn verliespartij zijn tegenstan
der Kovacevic uit als persoonlijke
favoriet. Pure eigen belang lag aan
die tijdelijke toetreding tot het
Brons
De later met brons onderschei
den Canadees Mark Berger mocht
van Saito 17 seconden op zijn be
nen blijven staan, Silas uit Kame
roen maakte na 29 seconden al een
geslaagde landing, Kovacevic ging
na 44 tellen waterpas. Alleen de
technisch bekwame Angelo Parisi
weigerde zich in de finale te hou
den aan de door Saito gedicteerde
etiquette om naar Japans gebruik
voor een meerdere door de knieën
te gaan. Hij hield zich 7 minuten
staande, zodat voor één keer de ju
ry er aan te pas moest komen om
de geblokte wereldkampioen als
winnaar aan te wijzen.
„Een groot kampioen, die Saito",
bewonderde Peter Snijders de Ja
panner. „Dat is waar", was Wil
helm het zowaar eens met zijn
coach. „Maar wat wil je ook. Ik heb
in Nederland welgeteld vijf judo
ka's, met wie ik kan trainen. Saito
heeft er in Japan wel veertig tot
zijn beschikking".
De aldus opgedane vaardigheid
gaf Saito het vermogen om het ge
plande judoprogramma drastisch
in te korten tot twee uur en een
kwartier. Zodat niet alleen Willy
Wilhelm gisteren voortijdig op
straat stond, maar ook al die Ame-
Zoals de Arnhemse Irene Hen
driks. „Ik hoorde in de rust dat Ca
nada een prijs had gekregen voor
het best spelende team. Toen dacht
ik echt: nu zullen we ze eens wat
laten zien. Ongelooflijk. Ineens
konden we de tegenstander wel
vast zetten. Weg was de nervositeit,
de spanning weg". Behalve door
de druk van buitenaf, w&s die aan
gedikt door het verlate aanvangs-
tijdstip. "Je voelde dat die drie
kwartier wachten ons geen goed
hadden gedaan, maar verliezen;
daar hebben we geen moment re
kening mee gehouden", zei Hen
driks. Als wereldkampioen moetje
presteren, moet je winnen, hoewel
elke tegenstander er juist tegen
ons voor de volle honderd procent
ingaat. Ook Australië, dat nog een
kans had op goud. Maar dan wel
over mijn lijk".
Gijs van Heumen kon niet aange
ven op welk moment hij aan goud
had gedacht. „Als je een toernooi
speelt met zes ploegen is elk duel
een finale. Je leeft van wedstrijd
naar wedstrijd, maar het is voor en
kele speelsters buiten kijf een
voordeel geweest dat we om de dag
speelden en niet iedere dag zoals
op andere evenementen. Getwij
feld heb ik echter geen moment".
„Ik ook niet", glimlachte spits
Marjolein Eysvogel. „Maar ik reali
seer me beslist nog niet dat we de
beste ploeg zijn. Olympisch goud
is het mooiste dat een sportman
zich kan wensen. En, ik ben pas
23".
Libero Fieke Boekhorst loopt al
102 wedstrijden en 115 doelpunten
mee. „Een olympisch gebeuren
steekt toch schril af tegen andere
toernooien voor dames. Hier waren
we onderdeel van het geheel. In
het Dorp vormden we een hechte
gemeenschap met andere sporters
en als je hier op de tribunes het
aantal Nederlandse vlaggen ziet,
merk je pas hoeveel landgenoten
ons hebben gesteund in de greep
naar het goud. In één woord fantas
tisch. Maar ik denk dat deze me
daille meer betekent. Ik denk dat
supportersgilde van de Joegoslaaf jen' dollar
ten grondslag. Zou Kovacevic na- hadaen gehad om 4 uur olympisch
melijk groepswinnaar zijn gewor- Judo te z1®"- A XT
den, dan had Wilhelm zich via de GERARD VAN PUTTEN
'belle' mogen revancheren.
Maar zijn hoop bleek al gauw ij-
del, de Japanner Hitoshi Saito
veegde intussen met iedereen de
vloer aan. De 23-jarige, 140 kilo we
gende judodocent aan de Kokus-
hykan-universiteit in Tokio zag het
gevecht om het goud kennelijk als
een lopende-bandhandeling. Tel
kens liet de Japanner zijn machte
loze tegenstrevers proeven van zijn
specialiteit, de tiende heupworp.
het een doorbraak is voor dames-
hockey".
Een veronderstelling die Oranje-
speler Cees Jan Diepeveen beves
tigt. „Hockey voor dames is met de
komst van het kunstgras enorm
geevolueerd. De kwaliteit is met
sprongen vooruit gegaan. Ik vind
het nu echt aantrekkelijk om naar
te kijken. Ik ben hartstikke blij
voor die meiden. Wat wij niet kon
den, hebben zij wel gedaan. Daar
heb ik respect voor'\ aldus de
Bloemendaler, die het volstrekt
oninteressant vindt dat hij zelf zo
goed heeft gepresteerd. „Alles
draait om goud, de rest telt niet".
Instelling
Met die instelling begon Oranje
tegen Australië, dat in de ope
ningsfase een serieuze poging on
dernam om het „zekere" zilver te
verruilen voor goud. Die „alles-of-
niets-mentaliteit" had tot gevolg
dat het spel op de Nederlandse
helft plaats vond, maar toen snel
bleek dat de defensie niet was te
nemen, kwam de kentering, die na
rust pas echt gestalte kreeg. Toen
waren de rollen omgekeerd en was
het wachten op de genadeslag. Die
deelde Fieke Boekhorst in samen
werking met Sophie von Weiier
uit. Keepster Kym Ireland ver
wachtte bij de derde strafcorner
een kogel op doel, maar toen de
Helmondse de bal afschoof naar de
kleine Utrechtse, plofte de bal
steenhard tegen de plank.
Dat doelpunt betekende het ein
de van het verzet. Ineens liep het
wel, kwam Marian Aylmore tegen
Lisette Sevens helemaal niet meer
aan de bal en daarmee was het uit
zetten van de lijn verbroken. Tegen
het sluiten van de markt bevestig
de Fieke Boekhorst waarom ze 's
werelds meest gevreesde schutter
is. Met een daverende knal liet ze
de bloemen en champagne tevoor
schijn komen. Toen mocht de
Haagse Martine Ohr het veld in.
Had ze die twee minuten en tien
seconden niet in het veld gestaan,
dan had ze geen medaille gekre
gen. Huilend van vreugde nam ze
de plaats in van Marjolein Eysvo
gel, waarna Lisette Sevens haar
125-ste interland voortijdig verliet
om ook Alette van Manen nog even
aan het goud te laten ruiken. In die
sfeer heeft de nationale ploeg voor
de vierde gouden medaille voor
Nederland gezorgd.
Tegengoal
LOS ANGELES (SID) - De Nederlandse kunstzwemster Marijke Engelen
heeft als vierde soliste de finale bereikt van het Olympische toernooi.
Engelen staat na haar goede oefening van gisteren op een totaal van
181,032 punten. Ze heeft een achterstand van ruim vierenhalve punt op
de Japanse Motoyoshi, die de derde plaats bezet. De Amerikaanse Tracie
Ruiz en de Canadese Carolyn Waldo zijn de favorieten voor goud en
zilver. De finale heeft morgen plaats.
In dit geval gaat dat voor ons met
op. Maar nu staan we met het Ne
derlandse hockey voor de aller
grootste opgave. Aan de top ko
men is één, aan de top blijven... Dat
zal een opgave worden".
LONG BEACH (Van een speciale
ANP-verslaggever) - Tiny Reniers
is op de voorlaatste wedstrijddag
van het Olympisch handboogtoer-
nooi in het Eldorado Park van
Long Beach gezakt van de elfde
naar de dertiende plaats. De ach
terstand van de man uit Asten op
de Amerikaan Darrell Pace, die
gisteren bij de heren de ranglijst
aanvoert met 1930 punten bedraagt
97 punten. Het verschil met de
Amerikaan Richard Mc Kinney en
de Japanner Hiroshi Yamamoto,
die de tweede plaats delen, is 62.
Carry van Gooi zakte van de 27e
naar de 28e plaats. Ze vergaarde in
drie dagen 1792 punten. Dat is 111
minder dan de Chinese Ling Juan,
die de ranglijst bij de dames aan
voert.
LOS ANGELES (SID) - De bokser
Evander Holyfield krijgt toch
Olympisch brons. De Amerikaanse
halfzwaargewicht werd in de halve
finalepartij tegen de Nieuwzeelan
der Kevin Barry gediskwalificeerd.
Daardoor kreeg de Joegoslaaf Josi-
povic, zonder de eindstrijd te bok
sen, de gouden medaille. Voor Bar
ry was het toernooi op medische
gronden ten einde. Een protest van
Holyfield tegen de beslissing van
de scheidsrechter uit Joegoslavië
haalde niets uit. De Amerikaan had
de tegenstander na een stopteken
van de arbiter hebben neergesla
gen.
Het zilver ontglipte Australië
doordat het één tegengoal te veel
kreeg. West Duitsland kreeg het in
de schoot geworpen, de Verenigde
Staten moesten via strafballen te
gen Australië het brons verdienen.
Zei Fieke Boekhorst: „Als ik die
laatste goal niet maak, heeft Au
stralië zilver en niet die houthak
kers uit Amerika. Jammer, ik had
het hen best gegund. Wie goed hoc
keyt, verdient de prijzen, wie daar
niet aan mee wil doen, moet uit de
boot vallen. Maar ja, in de sport
krijg je niet altijd wat je verdient.
Diskwalificatie
LOS ANGELES - De jury
d'appel bij het vrije stijl worste
len heeft de Verenigde Staten
een van haar deelnemers ont
nomen. Mark Schultz werd
door de jury gediskwalificeerd
nadat hij het gevecht tegen de
Turk Rezit Karabacak had ge
wonnen. De Turkse bond dien
de een protest in omdat de
Amerikaan een worp op on
reglementaire wijze zou heb
ben ingezet. Nauwkeurige con
trole van de videobeelden be
wees het gelijk van Karabacak.
Hij werd alsnog tot
geroepen.
