A
Stijn Jaspers door
'vriend' gevloerd
Vanderlijde wil
meer dan brons
Amazone Bartels
rijdt evenwichtig
Marijke Engelen als vierde naar kunstzwem-finale
K 2 plaatst
zich niet
voor
finale
Paard van
Rob Ehrens
geblesseerd
Ben Spijkers
doet stap
te weinig
DONDERDAG 9 AUGUSTUS 1984
SPORT
PAGINA 11
LOS ANGELES (GPD) In de gratie van het Amerikaan
se bokspublie^ heeft hij zich nog geen moment gevoeld, al
twee maal hoorde Arnold Vanderlijde een olympische
triomf begeleid met boegeroep. De Sittardenaar zat er ook
gisteren niet mee, zijn puntenoverwinning op de Griek
George Stefanopoulos stelde hem gisteren al in het bezit
van het brons en dat was hem meer waard dan publieke
waardering. „Het valt mij tegen dat er hier in Amerika
meer prijs wordt gesteld op straatvechters", sprak de 21-
jarige Sittardenaar, „ik beschouw me in elk geval als de
beste zwaargewichtbokser van dit toernooi".
Hij trad in de voetsporen van Bep van Klaveren en de vorig jaar overle
den Karei Miljon, de enige Nederlandse boksers die ooit een medaille aan
een olympisch evenement overhielden. Van Klaveren onderscheidde
zich in 1928 met goud, Miljon sierde zich destijds in Amsterdam met
brons op. „Als ik eerlijk ben wil ik meer dan brons", sprak Vanderlijde
gisteren, nadat de jury hem beter had geoordeeld dan zijn opposant Ste
fanopoulos.
Nu wil iedere sportman in principe alles uit een toernooi halen, zeker
als een meerdaagse sportontmoeting Olympische Spelen heet. Tot zover
niets nieuws dus. Maar Vanderlijde liet na zijn gevecht met Stefanopou
los doorschemeren, dat hij straks bij de prijsuitreiking behalve zichzelf
ook een ware beoefenaar van de bokssport op de hoogste trede van het
olympische ereplatform wil zien. En hoewel bescheiden van aard, zou die
man volgens hem straks moeten luisteren naar de naam Vanderlijde.
„Want ik heb in mijn gewichtsklasse nog maar weinig jongens gezien die
echt kunnen boksen. Beukers zijn het over het algemeen".
Maar vast staat dat zijn benadering
van het dikwijls zo omstreden me
tier de Amerikaanse kenners van
de pugilistiek hoegenaamd niet
blijkt aan te spreken. Vanderlijde
wordt in Los Angeles laf genoemd,
een vent die het gevecht uit de weg
gaat, hoon was dan ook zijn deel na
zijn gevecht met Forster uit Sierra
Leone, met afkeuring werd ook
zijn zege op Stefanopoulos be
groet.
„Gelukkig zag de jury het an
ders", stemde Vanderlijde uiter
aard in met het eenstemmige oor
deel van de rechtsprekers. Maar in
derdaad viel er het een en ander te
zeggen voor de kritiek van de veel
dollars betalende bezoekers van de
olympische arena. De rechts voor
staande Limburger deed weinig
anders dan Stefanopoulos met zijn
lange 'reach' op afstand houden,
waar nodig slipte hij telkens weg
van zijn wanhopig in het luchtledi
ge stotende tegenstander, af en toe
aaide Vanderlijde de Griek, het
geen voor de jury aanleiding vorm
de om hem een puntenvoorsprong
te geven.
.►Hij was een sterke jongen, maar
het gevecht liep volgens plan", ver
klaarde Vanderlijde. „Ik had me
geestelijk op hem voorbereid, had
wel twintig keer videobeelden van
hem afgedraaid, zodat ik wist dat
Arnold Vanderlijde schreeuwt het uit van vreugde na zijn overwinning tegen Stefanopoulos. Willie de Wit is
zijn volgende tegenstander. (foto anp>
ik met een knokker kreeg te ma
ken. Deze overwinning dank ik
voor een deel aan de Nederlandse
boksbond. Die mensen hebben er
voor gezorgd dat ik hier de be
schikking heb over een televisie".
Of die laatste uitspraak een sar
castische toonzetting droeg, liet
zich raden. „Ik heb", liet zijn bege
leider Ruud van der Linden even
wel weten, „een week moeten ru
ziën met de bestuursleden van de
NBB, voordat die heren er de
noodzaak van inzagen ons een tele
visie mee te geven. Toen ik voor
het eerst een verzoek in die rich
ting deed, hebben ze me hartelijk
uitgelachen".
Willie de Wit
Nog maar amper had Vanderlij
de zich ontdaan van Stefanopou
los, of de donkere Limburger was
in gedachten al bezig met zijn par
tij tegen de Canadees Willie de Wit.
Diens hobby schijnt het te zijn zo
veel mogelijk bloed te willen zien.
De Wit kwam tegen de Oegandees
Owiny aan zijn trekken. De Wit
tracteerde de Afrikaan op een pijn
lijke massage, zelfs de Ierse
scheidsrechter Poucher had mede
lijden met Owiny. Vlak voor het
einde van de eerste ronde maakte
Poucher een einde aan het drama,
bloed spoot er uit het aangetaste
gelaat van de Oegandees en De Wit
had zijn zin.
„En nu wil ik Vanderlijde er uit
slaan", kondigde hij alvast maar
aan. „Hij is een man die altijd be
weegt, maar hij zal niet aan mijn
vuisten ontsnappen".
Vooralsnog boezemden die van
strijdlust zwangere woorden Van
derlijde geen angst in. Hij heeft als
eens tegenover de gespierde De
Wit gestaan, in januari in Stock
holm was dat. „Ik ken hem dus.
Toen heb ik van hem gewonnen.
Op mijn gemak zal ik nog eens wat
videobeelden van hem gaan bekij
ken, maar eigenlijk weet ik al wat
ik tegen hem moet doen om te win
nen".
Dansen
Dat zal dus veel dansen rond De
Wit worden, meegaan met zijn
machtige stoten, wegslippen van
de Canadees. Op die manier heeft
Vanderlijde in zijn 57 partijen be
slaande carrière 50 partijen in
winst omgezet. „Daar ben ik tevre
den mee, dat is nu eenmaal mijn
stijl en die beantwoordt meer aan
de bedoelingen van de bokssport
dan wat die straatvechters allemaal
doen".
LOS ANGELES (ANP) - Tineke
Bartels-De Vries heeft gisteren de
weg geëffend voor een goed resul
taat van de dressuurequipe. Ze
kreeg van de als altijd wisselvallig
waarderende jury niet helemaal
loon naar werken, maar het totaal
van 1537 punten betekent zonder
meer een goede aanzet voor een
plaats bij de eerste vijf landen. Jo
Rutten en Annemarie Sanders-
Keyzer komen vandaag pas in ac
tie. West-Duitsland, Zwitserland
en Denemarken zullen voor Neder
land vermoedelijk onbereikbaar
blijven.
Niet in het minst geimponeerd
door het voor deze, doorgaans in
stilte gehulde tak van sport, onge
bruikelijke aantal van 22.472 toe
schouwers op de gigantische tribu
nes van de Santa Anita renbaan,
reed de 33-jarige amazone uit Hoo-
ge Mierde met het paard Duco een
bijzonder evenwichtige proef.
Zelfs het ook in deze omgeving su-
perchauvinistische Amerikaanse
publiek wist de fraai uitgebalan
ceerde Grand Prix van de mentaal
sterke Nederlandse te waarderen
en het applaus bij het verlaten van
de ring was bepaald indrukwek
kend.
Sinds december van het vorig
jaar was het voor Tineke Bartels
pas de zesde internationale Grand
Prix. „Ik weet zeker, dat ik nog
nooit zo goed heb gereden", zei ze
met natte haren en een rood ge
zicht van de ondragelijke hitte,
Daarom ben ik ook niet tevreden
over de punten, die ik heb gekre
gen". Haar 'rapportcijfers van de
Sowjetrussische Elena Kondratje-
va, de Amerikaanse kolonel Do
nald Thackeray, de Zwitser Wolf
gang Niggli, de Westduitser Heinz
Schütte en de in Rotterdam gebo
ren en getogen Britse Joke Hall-
Carp waren respectievelijk 299,
302, 306, 317 en 315 punten. „Ik
weet wel hoe het komt, dat ik on
dergewaardeerd word", aldus Ti
neke Bartels, die overigens ook
nog eens nationaal kampioene mi
litary is geweest. „Omdat ik er nog
maar zo kort bij ben. In juni vroeg
ik in Aken aan de jury ook wat ik
moest doen om meer punten te
krijgen. Toen kreeg ik als ant
woord, dat ik niet teveel moest ver
wachten omdat ik nog maar pas
kom kijken".
„Ik had de hele week tijdens de
training al een goed gevoel gehad.
Duco draaide lekker", zei Tineke
LAKE CASITAS (Van een speciale
ANP-verslaggever) - Ron Stevens
en Gertjan Lebbink, uitgezonden
voor hun prestaties op de 1000 me
ter, hebben op de halve afstand de
finale van het Olympische kano-
toernooi niet gehaald. Gistermor
gen werden zij op Lake Casitas in
de halve finales van de K 2 500 me
ter vijfde en laatste. Het tweetal
kan zich nu volledig richten op
voortzetting van het kanotoernooi
in het kilometernummer.
In verband met de mist, die bo
ven het stuwmeertje hing, kon het
vroege tijdstip van de eerste start -
half acht in de morgen - niet wor
den aangehouden en begonnen de
races met een half uur vertraging.
Van een veld van vijf boten plaat
sten de eerste drie aankomenden
zich voor de eindstrijd van zater
dag.
Het Nederlandse duo was beslist
niet in de sterkste van de drie halve
finales ingedeeld. Van de finalisten
van de wereldkampioenschappen
1983 in Tampere startten slechts de
Oostenrijkers Bachmayer en Hartl,
winnaars van het brons op de kilo
meter, en de Italianen Scarpa en
Uberti, die vijfde werden op de 500
meter, in de race van de Deventer-
Zaanse coalitie.
Al snel scheidden de Nieuwzee-
landers Ferguson en MacDonald,
alsmede de Italiaanse en de Oos
tenrijkse K 2 zich af. Toen de Oran
je-formatie zag dat een derde
plaats onbereikbaar was lieten Ste
vens en Lebbink de race voor wat
hij was. Ze peddelden de resteren
de meters uit. Dat gaf de Amerika
nen Halpern en Kent de gelegen
heid de vierde plaats van hen over
te nemen.
Eerder plaatste de Nederlandse
K 2 zich voor de halve finales van
hun favoriete nummer, dé 1000 me
ter, die donderdag worden geva-
LOS ANGELES (GPD) -
Niemand kon hem troos
ten. De Westduitse atleet
Chistoph Herle probeerde
het onmiddellijk na de fi
nish van de vijf kilometer.
De Belg Bob Verbeeck
sloeg eveneens de armen
om de tengere schouders
van Stijn Jaspers, die
even later buiten het sta
dion alleen maar kon
fluisteren: „ik zat hele
maal 'flits' en dan dit...".
KNAU-coach Bram Wassenaar
en Jaspers persoonlijke trainer
Jos Hermens trachtten de jonge
atleet uit het Noordhollandse
Aerdenhout over de teleurstel
ling heen te helpen. Maar het zal
ongetwijfeld nog lang duren al
vorens Stijn Jaspers deze klap
verwerkt heeft.
De klap, die nog pijnlijker aan
kwam omdat een van zijn atle-
tiekvrienden, de ook in Amerika
studerende Bob Verbeek, hem
die toebracht. Onopzettelijk na
tuurlijk. Van schuldvraag was
geen sprake al putte de Belg zich
tegenover Stijn Jaspers en Jos
Hermens uit in verontschuldi
gingen.
Geraakt
„Ik werd van achteren ge
raakt", herinnert Stijn Jaspers
zich. „Ik dacht dat het Bob was,
omdat hij me meteen passeerde.
Hij kon er niets aan doen. Hij
trapte me op de schoen waardoor
ik viel. Het gebeurde op een mo
ment dat ik een achterblijveri
Uitgerekend op dat moment
ging het tempo in de kopgroep
waarin Stijn Jaspers zich zo lang
goed thuisvoelde omhoog. De
groep waarin hij als zesde had
moeten finishen werd met nog
550 meter te gaan onbereikbaar.
„Eerder gezegd ben ik na die val
niet meer helemaal voluit ge
gaan", aldus de ontgoochelde en
met flink geschaafde knieën als
achtste in 13.58,51 finishende
Stijn Jaspers. Hij maakte zich na
zijn race geen enkele illusie om
via de tijd-snelsten-regel alsnog
een plaats in de halve finale te
verwerven. De snelste zes verlie
zers uit de vier heats zouden
daarvoor in aanmerking komen.
Uiteraard wist de concurrentie
in de vierde en laatste serie wat
er gebeurd was in Jaspers race.
De tijd van de Nederlander was
een goede richtlijn voor degenen
die niet meededen in de strijd
om de eerste zes plaatsen. Stijn
Jaspers bleef steken op uiteinde
lijk de 33e plaats daar waar hij
zich bij de eerste 30 had moeten
lopen. „Ik vind het verschrikke
lijk. Ik ben gewoon erg goed in
vorm. Ik had het gevoel dat ik
veel kon. Daarom liep ik in de ra
ce ook gemakkelijk naar de
tweede plaats. Ik wist dat ik in de
slotfase vanwege mijn snelheid
geen problemen mocht verwach
ten. Nu is alles voorbij". Waarna
de student aan de Clemson-uni-
versiteit als een gebroken man
het terrein van het Coliseum ver
liet.
Een illusie armer nadat hij zich
dit seizoen al heel vroeg in de kij
ker liep met zijn 13.24,46, zelf
heel even de beste wereldsei-
zoenprestatie. Daarna kwam de
terugslag in de vorm van een
blessure waarmee Stijn Jaspers
van het NOC toch nog een keer
de B-limiet van 13.35 moest lo
pen. Het lukte hem in Helsinki
met een tijd van 13.32,46.
„Daarna is er gewerkt aan de
blessure. Ik ben een tijd op Pa
pendal geweest bij de sportarts
Peter Vergouwen. Ik was hier
helemaal blessure-vrij en dan ge
beurt dit".
Het drama-Jaspers overheer
ste de Nederlandse inbreng gis
teren. Een deels positieve en
deels negatieve inbreng, want
met Stijn Jaspers verdween ook
Toen verliep alles nog op rolletjes voor Stijn Jaspers. Even later raakte
de atleet door toedoen van de Belg Verbeek uit balans en werd uitgescha
keld
diens studie- en kamergenoot
Hans Koeleman uit het olym
pisch toernooi. In de halve finale
van de 3000 meter steeple werd
de AAC-atleet duidelijk op af
stand gelopen om met de tijd van
8.32,29 als tiende te finishen.
De atleet die op het laatste mo
ment nog toegevoegd werd aan
de olympische atletiekploeg
haalde na afloop flink uit tegen
de keuzeheren van het NOC. „Ik
merk hoe klote het is als ze van je
verlangen dat je je voor zo'n toer
nooi uit de naad moet lopen. In
Nederland zullen ze het echter
nooit leren. Ik voelde me goed
voor de race. Ontspannen, maar
in de wedstrijd kwam ik kracht
te kort", klonk het.
Positief
Voor de positieve resultaten te
kenden de jonge Erik de Bruin
en sprintster Els Vader.
De Zeeuwse sprintster bereik
te de halve finale van de 200 me
ter. In de serie had ze geen enkel
probleem, omdat alle vijf atletes
een ronde verder gingen. In de
kwartfinale trof ze het niet
slecht. Ze profiteerde van eer
gunstige indeling via een derde
plaats in 23,31 seconden.
„Het ging lekker. Op het laat
ste stuk hoefde ik echt niet voluit
te gaan. Vooral over mijn start
was ik tevreden. Had ik die maar
op de 100 meter gehad. Maar het
is bü mij haast traditie dat ik op
de 200 meter eerder weg ben dan
op de 100 meter", aldus de in Los
Angeles overigens met oogklach
ten kampende Els Vader. „Thuis
heb ik het ook wel eens, maar
hier zitten de ogen elke morgen
dicht. Ik denk dat de smog een
rol speelt", waarna ze onmiddel
lijk voor de Amerikaanse tv-ca-
mera's werd gehaald om nog
eens uit te leggen hoe hinderlijk
smog kan zijn. Gisteren gold in
LA overigens smog-alarmfase 1.
Positief
Erg positief verraste de 21-jari
ge Erik de Bruin. Als zevende
gaat hij de vrijdag te verwerken
discusfinale in. Overigens een
unieke ontwikkeling op dit on
derdeel, want een dag later staat
Ria Stalman in de ring om er
zelfs op goud te mikken. Voor
Erik de Bruin die in LA vooral
veel wil leren was plaatsing voor
de finale het doel. „En daar heb
ik flink tegenop gezien. Vooral
omdat de kwalificatie in de vroe
ge ochtenduren was. Dat is toch
ongewoon. Daarom heb ik vorige
week al een soort proefkwalifica-
tie gedraaid waarbij ik ook om
vijf uur opstond".
Erik de Bruin wierp de discus
resp. 60.76, 61.06 en 61.56 meter
ver. Ruim voldoende voor de
vereiste plaats bij de eerste
twaalf.
LOS ANGELES (ANP) - Het Internatio
naal Olympisch Comité is erin geslaagd
eéri sportonderdeel op het programma
van de zomerspelen te zetten, waar zelfs
de sport gekke Amerikanen niet naar wil
len kijken: de verplichte figuren van het
kunstzwemmen; in het wereldje ook wel
aangeduid ais 'stunts'.
Een zich grotendeels onder water afspe
lende slow motion-actie, waar alleen de
jury het mooie van af ziet.
Kaarten waren op aanvraag gratis ver
krijgbaar. Afname was er echter alleen
van de direct betrokken en hun familie
leden. Het grote publiek wacht op het mu
zikale waterballet van de duetten en so
lo's; meestal niet bewust van het feit, dat
dan de einduitslag grotendeels al vast
staat.
De verplichte figuren vormen namelijk de
helft van het eindtotaal.
Twee jury's van van vijf dames en heren
beoordeelden gisteren vijf uur lang hoe
vijftig meisjes, de laatste drie jaar hun
best hebben gedaan op de uitgelote figu
ren: de eiffeltoren-overslag, de kiep met
doorgaande schroef, de duikboot, de zwa-
vicuda, de contra dolfijn met hele draai en
tot slot de aurora.
Nadat de bordjes waren opgeborgen,
duurde het nog uren eer de uitslag werd
vrijgegeven. FINA-gedelegeerde Jan
Armbrust stond erop, dat de computer
uitslag met de hand werd geverifieerd. In
tussen hokten de meisjes zenuwachtig bij
een. De uitslag kwam als een verrassing.
Niet wat de eerste drie betreft. Daar hield
de jury dezelfde volgorde aan als twee jaar
geleden bij de wereldkampioenschappen
in Guayaquil, maar wel de vierde plaats:
die bleek te zijn weggelegd voor Marijke
Engelen, de Nijmeegse doktersassistente,
die na de Spelen afscheid neemt van het
kunstzwemmen. Catrien Eijken uit Al
phen aan de Rijn en reserve Marjolein
Philipsen eindigden met vrijwel gelijke
cijfers op de 22ste en 23ste plaats.
Dat bracht het duet Engelen/van Eijken
op de zesde plaats, vlak achter Zwitser
land en vóór Frankrijk en Mexico, terwijl
van de Europese concurrenten West-
Duitsland en Oostenrijk de finale niet
haalden.
„Een uitslag, waar we heel gelukkig
mee zijn", glunderde trainster Wil Roos.
„Bij de duetten gaan we met een hele
goeie uitvoering misschien ook nog de
Zwitserse meisjes voorbij. Dan worden
we vijfde. Gezien de weinige mogelijkhe
den, die wij hebben, zou dat een prachtig
resultaat zijn".
parteis opgelucht. „Alleen de
tweede piaffe en de tweede pi
rouette konden wat beter. Voor de
rest hield Duco zich prima. Ik heb
eerder dit jaar in Schoten een keer
1593 punten gehad. Wat ik daar te
veel kreeg gaven ze me nu te wei
nig".
De Brabantse liet weinig merken
van zenuwen. „Ach, ik ben nogal
nuchter. Al die toeschouwers op de
tribunes doen me weinig. Maar ik
moet wel toegeven dat ik blij ben
dat het er op zit. Het was haast niet
uit te houden met dat dikke, zwar
te pak aan en die hoed op. Wat een
sport...".
Na 22 van de 43 deelnemers bezet
Tineke Bartels voorlopig de acht
ste plaats in het klassement. De
eerste twaalf kwalificeren zich
voor de individuele Grand Prix
Special van morgen. Daar zal de
gebrilde Brabantse vermoedelijk
niet bij zijn. Gezien de sterkte van
het veld op de tweede dag komt zij
ongeveer uit op de vijftiende posi
tie.
De Deense Anne-Grethe Jensen,
Europees kampioene, legde met
Marzog verreweg de beste proef af.
Zij kreeg 1701 punten, bijna hon
derd punten meer dan nummèr
twee, de Zwitser Otto Hofer met
Limandus, het paard, waar eens Jo
Rutten successen mee oogstte. De
grootste concurrent van Jensen, de
Westduitser Reiner Klimke, komt
donderdag aan de beurt.
LOS ANGELES (ANP) - De moge
lijkheid is niet uitgesloten dat Rob
Ehrens, de enige Nederlandse
springruiter in Los Angeles, zon
dag, op de slotdag van de Olympi
sche Spelen, niet eens in actie zal
komen. Tijdens het verblijf op de
reusachtige racebaan van Santa
Anita heeft zich namelijk bij Oscar
Drum, de 11-jarige ruin van Eh
rens, een blessure geopenbaard,
waardoor de 26-jarige Limburger
tot nu toe niet heeft kunnen trai
nen. „Oscar Drum heeft een gevoe
lige peesband aan een van de voor
benen", aldus chef d'equipe Ben
Arts, „Hij is niet kreupel. Je ziet
ook niets aan het dier. Rob heeft er
in het weekeinde ook niet in het
oefenparkoers mee gesprongen.
Het blijft nog even bij stappen. El
ke dag rust is voor het paard mee
genomen. En springen hoef je Os
car Drum natuurlijk niet meer te
leren".
In overleg tussen Arts.Ehrens en
de meegereisde veterinair prof. dr.
Breukink wordt pas zaterdag, kort
voor de officiële keuring, besloten
of het verantwoord is Oscar Drum
aan het ongetwijfeld loodzware
Olympische parkoers bloot te stel
len. Breukink: „Als ik vind dat er
te veel risico ^an verbonden is, la
ten we het paard niet eens voor de
keuring voorkomen", en Arts:
„gaat het niet, dan houdt het op.
Zo'n paard ga je toch niet kapot
springen. Ik zou het wel een ramp
vinden als Ehrens hier niet zou
kunnen starten. Het is een jonge
jongen, die het niet alleen moet
hebben van het aan de kant blijven
zitten en toekijken. Hij kan hier on
schatbare ervaringen op doen, die
hem later nog goed van pas kun
nen komen".
LOS ANGELES (ANP) - Ben Spij
kers heeft een stap te weinig gezet
om in de buurt van de medailles te
komen in het middengewicht. De
judoka uit Nijmegen verloor in de
voorlaatste ronde van zijn groep
•van de Braziliaan Walter Carmona.
De weg naar zilver en goud was
daarmee voor hem geblokkeerd.
De voortzetting van het toernooi
naar mogelijk brons eindigde door
het verlies van Carmona in de fina
le van de groep tegen de Ameri
kaan Bob Berland.
Een beperkt internationaal con
tact is niet van invloed geweest op
Spijkers' verrichtingen. Zijn over
winning op de Marokkaan Doubla-
li was overtuigend, zijn nederlaag
tegen Carmona minimaal. De be
slissing viel in zijn nadeel uit, na
een korte aarzeling van de scheids
rechter. Hij woog het 'molentje'
voor passiviteit zwaar. Spijkers en
Snijders waren het er niet mee
De in twijfels genomen beslis
sing was te meer onredelijk omdat
een aantal zuivere technieken van
de Nederlander niet werden geho
noreerd. De vraag of de inzet net
binnen, of net buiten de mat was
begonnen, werd ten minste drie
keer in zijn nadeel beantwoord.
Vrijwel zeker niet ten onrechte,
maar bij verschillen die in ten
hoogste decimeters kon worden
bemeten, hadden de aanvalspogin-
gen van de Nijmegenaar zwaarder
geteld mogen worden.
