Tk geloof niet zo in opgeklopte populariteit' Klassiek machtsvertoon van virtuoze dansers BramVermeulen slaat nieuwe wegen in Jef Baarts overleden Elly van Stekelenburg begraven WOENSDAG 8 AUGUSTUS 1984 PAGINA 17 (GPD) - Bram Vermeulen is teruggekeerd in het theater. Na het uiteenvallen van Neer lands Hoop (eind 1979) stak hij al zijn energie in de popmuziek en reisde de clubs af. Weliswaar bracht hij het musicalachtige „De Toekomst" ook in grotere zalen, maar nu heeft hij heel bewust voor zichzelf gekozen als hoofdpersoon in het theater: „Ik zie de weg, zou je kunnen zeggen. Alleen moet ik nu zorgen dat ik hem van obstakels ontdoe, zodat hij vrij ligt en ik er op kan rijden". De eerste officiële voorstelling van zijn theaterprogramma „Het Leven" was in april in de Kleine Komedie in Amsterdam. In elk geval tot en met december maakt Bram Ver meulen een tournee door het hele land (ter promotie van het Cultureel Jongeren Pas poort), daarbij terzijde gestaan door Edward B. Wahr, die een enorme batterij percussie tot zijn beschikking heeft. Russische sterren voor het eerst in ons land door Frans Doeleman „Ik heb een tijd lang gezocht naar mensen... Eddie was de eerste die ik vroeg, maar onder voorbehoud. Vervolgens alle andere mogelijk heden de revue laten passeren, nog een klavierbespeler, een multi-in- strumentalist, al dat soort dingen. Uiteindelijk ben ik naar Ed terug- gestapt: zullen we gaan repeteren en kijken of het kan? Want het was natuurlijk een gok, drums en piano is een hele rare combinatie". Het duo trad deze zomer op in de tent van Het Werkteater en ver leende tevens muzikale medewer king aan de voorstelling „Tussen hemel en aarde" van dit Amster damse gezelschap, waarin Bram bovendien een piepklein rolletje vertolkte. „In principe houd ik niet van ac teren, hoor, ik houd wel van thea ter, maar niet in de vorm van ie mand anders zijn. In 'Het Leven' ben ik volstrekt mijzelf. Het is een persoonlijke behoefte om mij te ui ten en dat maakt dat ik zeer betrok ken ben als ik zing. Dat kan ook niet anders, want als je dit soort lie deren zingt omdat het mooi moet klinken, kan ik althans het beter la ten. Dit programma is deels aan gang door mijn eigen repertoire, dat ik in vijf jaar opgebouwd heb en deels speciaal hiervoor geschre ven. Het is een soort levenslied. Wat ik heb meegemaakt, wat ik ge daan heb, daar zing ik over". Doorbraak Over zyn jongste elpee, waarvoor hij een Edison kreeg, zegt Bram Vermeulen: „Dat is nog net niet de hele doorbraak, de hele doorbraak heeft plaats in het programma. De ze plaat is voor mij de aanzet tot een nieuwe manier van zingen en met dingen bezig zijn. Het is een heel sterk persoonlijke plaat en de tijd haalt die plaat ook niet in, inte gendeel, die plaat haalt de tijd in. Ik zing over dingen waar ik bang voor ben en sinds die plaat uit is, beginnen al die dingen te gebeu ren. Er hebben allemaal grote ge beurtenissen in mijn leven plaats hoe groot ze zijn, weet ik ook niet die je aan voelt komen. Dus die plaat is gemaakt in een gevoeüge periode". „De enige zekerheid die er is, denk ik, is of je liefde kan geven en ontvangen. En de angst is datje dat afleert door maatschappelijke in vloeden, door immuniteit, door het niet meer te zien. En angst is een hele slechte leermeester. Nee, voor ouder worden ben ik niet bang, dat zou ik juist wel willen. Twee jaar geleden heb ik een Edison gekre gen voor een elpee die veel meer ging over het berusten in het feit van, jongen, beken nou maar, de 100 meter loop jij nooit meer in 12 seconden. Maar op mijn nieuwste plaat wil ik over liefde zingen, op mijn manier, dus over de liefde waarvan ik denk dat het de ware liefde is. En dat vind ik moeilijk". „Voor mij is 'Dichter bij mij' het nummer dat het dichtst bij een echte liefdesverklaring komt en 'Niet weggaan' is natuurlijk een hartverscheurende song over een absoluut reële situatie. Voor men sen die weten waar het om gaat, is dat ook heel zwaar om. te horen. Normaal speel ik aan het slot van dat lied een pianosolo, maar bij het opnemen van de plaat zei produ cent Johan Visser: we gaan het Blueszangeres Esther Phillips (48) overleden LOS ANGELES (UPI) - De Ameri kaanse blueszangeres Esther Phil lips is op 48-jarige leeftijd overle den aan complicaties voortvloeien de uit een langdurige ziekte. Phillips was in juli in het zieken huis opgenomen wegens drank- en drugsmisbruik. In december 1935 geboren in Galveston in Texas was Esther Phillips in een kerkkoor met zin gen begonnen. Met haar familie verhuisde zij naar Los Angeles, waar zij ervaring als gospelzange res opdeed. In 1943 deed zij mee aan een ta lentenshow en won de eerste prijs. Bandleider Johnny Otis was in het publiek en haar talent onderken nende, engageerde hij haar. Tot 1952 was Phillips de vocalist van Otis onder de naam Little Es ther. Zij maakte platen die hits werden Onder de bestsellers van Phillips in 1950 waren songs als "Cupid Boogie" en "Double crossin' Blues" met Otis, "Deceivin' Blues", "Far away places" en "Weddin' Boogie" met Mei Walker. In 1952 werd Esther Phillips so- lo-vocaliste en scoorde de hit "Ring-a-ding-doo". De Beatles beschouwden haar als een van de belangrijkste roek- vernieuwers. In november 1965 was ze in de BBC-show van de groep, een gebeurtenis'die haar in de Verenigde Staten de ster maak ten die zij in Engeland al was Het grootste deel van de jaren vijftig was Esther Phillips ernstig ziek en trad niet op. Zij vestigde zich in Houston in Texas. Bolsjoi Ballet met 'Ter ere van Oela- nova' (Wasiljew/pianomuziek van diverse Russische componisten) en 'Argentijnse Suite' (Wasiljew/diver- se Argentijnse componisten). Gezien op 8 augustus in theater Carré, Am sterdam; aldaar ook op 9, 10 en 11 augustus. Voorts op 13 augustus in het Nederlands Congresgebouw, Den Haag en op 16 en 17 augustus in het Luxor theater, Rotterdam. AMSTERDAM - Bolsjoi, de bron van bijna alle klassieke bal let in de wereld, waar Notekra- ker, Zwanenmeer en Schone Slaapster ontstonden, waar Nij- inski groot werd en gek, waar Balanchine en Noerejew werden geschoold en waarvan sinds de verdeling van de wereld in Oost en West zo weinig meer tot ons doordrong. Nederland moest zelfs tot gis teren wachten om tien sterren van het Bolsjoi Ballet tegelijk aan het werk te kunnen zien. De technische beheersing van de dansers is er nog steeds bijzon der hoog, dat bleek al meteen. Ons, lompe dijkenbouwers, werd een blik gegund op wezens met een soortelijk gewicht van bijna nul. Ieder van de tien dansers zou bij een willekeurig westers gezelschap tot de absolute uit blinkers behoren. De mannen springen alsof er raketjes in hun schoenzolen zitten; de vrouwen hebben armen als afgerichte slangen, die de verste uithoeken van de zaal kunnen bereiken. Ze strelen er zacht mee langs het balkon en brengen vertroosting aan het schellinkje. Wat Bolsjoi laat zien is een ex hibitie van vakmanschap. Een vakmanschap dat betoverend, maar tegelijk ook o zo naief is. Niks geen sociaal-realisme bij deze volkskunstenaars en -kun stenaressen der USSR, maar juist een stereotype van het blik veld op balletniveau, dat vertroe beld wordt door dikke lagen tu tuttigheid. De balletten van de naar de Verenigde Staten uitgeweken Russische choreograaf Balanchi ne worden in zijn geboorteland niet gewaardeerd omdat hij vorm boven inhoud zou hebben gesteld. De pot verwijt de ketel. Want het Bolsjoi Ballet voert op de Nederlandse toernee twee lange balletten van sterdanser en -choreograaf Wladimir Wasiljew uit, die aan precies dat euvel lij den: een kubieke meter lucht m een fantastische verpakking. En dan is het nog lucht van eergisteren ook. Vooral het Eer betoon aan de prima ballerina Galina Oelanova moet op een zeer oninspirerende zondag zijn bedacht. Het toneelbeeld stelt een oefenruimte voor. Minuten lang voeren drie ballerina's oefe ningen uit aan de barre. Terwijl je ongezien al gelooft dat ze dat tot in de perfectie beheersen. Daarna volgt een uitgebreide se rie korte dansen, die een dwars doorsnede van de carrière van Oelanova verbeelden. Klassiek machtsvertoon in diverse combi naties, die doen denken aan een Olympische Spelen van de dans. De dans eindigt en begint met Ulanowa herself. Verbazend vi taal voor haar zeventig jaren, maar ook volledig overbodig op het podium. Tango In de 'Argentijnse Suite' wor den aan de klassieke techniek elementen uit de in dit geval Het Bolsjoi Ballet danst een ode aan de vroegere prima-ballerina Galina Olanowa. Aan het einde daarvan betreedt ze zelf hel podium (midden) «Foto anp> Zuidamerikaanse - folklore toe gevoegd. Een opeenvolging van op de tango gebaseerde dansen Choreograaf Wasiljew vertolkt zelf de hoofdrol. Hij speelt het macho-type, dat als een kind met eeuwig tekort aan zakgeld in het leven staat, en beheerst die rol verdacht goed. Wasiljew is overi gens een danser met een werkelijk verbluffende techniek, betere choreografieën waardig Ook de 'Argentijnse suite' is niet meer dan een anccdotisch ballet, dat nergens iets toont van wat achter de pose van de Zuida merikaan schuilgaat, terwijl die pretentie wel wordt gewekt. Daarom gaat het ondanks de vir tuoos gedanste tango's vervelen De aankleding is voor Russische begrippen misschien gewaagd, maar de franjerokjes en magere rookgordyntjes maken hier een knullige indruk. En de branden de hartstochten van de tango zijn keurig als stonden er priesters tussen de gordijnen. Was dit niet het Bolsjoi Ballet, ik zou niet zo teleurgesteld zijn. Toch zou het goed zijn als het ge zelschap vaker deze kant op zou komen. Want zo sterk als de dans in Oosten en Westen uit elkaar is gegroeid, dat zou toch eigenlijk niet mogelijk mogen zijn. ARIEJAN KORTEWEG 1(1) Two tribes - Frankie goes to Hollywood 2(2) Wake me up before you gogo - Wham 3(5) Smalltown boy - Brons ki Beat 4 3) To France - Mike Old- field 5(8) Talking loud and clear -OMD 6(4) Only when you leave - Spandau Ballet 7 (19) The glamorous life - Sheila 8(7) All of you - Ross en Igle- sias 9 (10) Each and everyone - Everything but the girl 10 6) Half a boy and half a man - Hick Lowe 11 (17) I won't let the sun go down on me - Nik Kers haw 12 (13) Absolute - Scritti Polit- ti 13 (23) High energy - Evelyn Thomas komen. Het is bloedmoeilijk om popmuziek te maken, maar ik ben het als een formule gaan herken nen. Toen zag ik het niet meer als een uitdaging en ben ik iets anders gaan zoeken". „Ik heb er geen voorstelling van hoe het in de verre toekomst zal gaan. Dat hoort bij dat trekken van mij, bij die persoonlijke vrijheid om mij te uiten. Misschien ga ik wel schilderen, echt, ik meen het. Ik maak tv-programma's voor de NOS over kunst, dat interesseert mij heel erg. Ik word beinvloed door het contact met de verschil lende kunstenaars. Ik wil de din gen niet in de weg staan, ik wil de vrijheid hebben om bezig te zijn. Ik heb niet de ambitie om Carré vol te krijgen binnen een maand". „Ik verlang niet terug naar de tijd van Neerlands Hoop Ik wil wel terug naar het theater, zeer be wust, en daar zijn Eddie en ik nu ook mee bezig, maar niet op de ma nier zoals ik dat met Freek de Jon ge deed. Ten eerste interesseert ca baret mij nu nog minder, want ik ben bezig met echte gevoelens en uitingen en de verpakking daarvan wil ik alleen via mijzelf doen en niet via kunstgrepen. Ten tweede ben ik erg wars van zogenaamde kunstzinnigheid. Ik houd van kunst, maar niet van kunstzinnig. Een goed chanson of een goed lied vind ik kunst, maar het meeste van wat ik in de theaters zie op mijn gebied vind ik kunstzinnig. Klein kunst blijft net ergens in steken. Nou, dat is een gevecht voor mij, want in Nederland is daar een tra ditie in waar je een beetje tegenop bokst. Daar houd ik van, dat is een goed gevecht,,. Kinderen „Ik doe dit werk niet omdat ik bang ben vergeten te worden. Ik heb twee kinderen, dus ik word niet vergeten. Kinderen zijn de beste krassen in de tijd die je kan zetten. Maar als ik twee maanden niet werk, ben ik hoogst ongeluk kig. Ik word er ook erg gelukkig van als het lukt, en die vorm van geluk is bepaald verslavend. Maar het zou te ver gaan om te zeggen dat succes verslavend is. Het is het geluk dat je voelt als het publiek je begrijpt. Dan zweef je ongelooflijk Het is zo machtig te denken: goh. nou kan ik dat zeggen en dan weet ik zeker dat ze ook begrijpen wat ik zeg. En dan zonder, wat Freek heel sterk heeft de laatste tijd, de nei ging tot absolute demagogie van ik zal wel eens vertellen hoe het in el kaar zit". „Ook al deden we bij Neerlands Hoop iets slechts, het werd altijd goed gevonden. Dat is nu niet meer zo, ik word veel kritischer bena derd. Soms ben ik daar heel triest over. Ik ben een tijdje paranoïde geweest toen Freek en ik net uit el kaar waren. Bij elk gestrand huwe lijk krijg je dat men voor iemand kiest. In dit geval werd er duidelijk voor Freek gekozen, en wat ik ook rommelde, goed kon ik niet doen. Nou ja, dat gaat over, dat weet je, maar dat is best zwaar hoor!". Nieuw tijdschrift AMSTERDAM - Vrijwel elke lief hebberij, sport of denkwijze heeft een eigen tijdschrift. Voor een zo veel beoefende activiteit als het 'schrijven' is dat er nog niet. Dat is voor de stichting 'Wie schrijft die blijft' reden een nieuw kwartaal tijdschrift 'Schrijven' aan te kondi gen. Een blad voor iedereen die graag schrijft, maar geen medium heeft om zijn pennevruchten in te publiceren. De stichting vermoedt dat er onder al degenen, die regel matig de pen ter hand nemen, nog heel wat talent schuilgaat. Een literaire drempel wordt bij de selectie van bijdragen niet inge bouwd. De stichting omschrijft de doelgroep van het blad als ieder een, die kan lezen en schrijven Een eerste nummer zal op 1 de cember verschijnen. 'Wie schrijft die blijft' wil schrij vend talent daarnaast stimuleren door een 'Verhalen-bank', lezingen en trainingen, een literair agent schap tussen auteur en uitgever, een aanmoedigingsprijs en het uit geven van boeken en bundels. 15 (11) 16 9) 17 (12) 22 (22) 23 (14) 24 (34) 25 (26) 26 (37) 27 (15) 28 (40) 29 (38) 30 (25) 31 (32) 32 33 34 35 (35) 36 37 (30) 38 39 (27) 40 (29) ce Over de muur - Klein Orkest State of shock - The Jacksons Verrek, zeg kerel ben jij het - L. v. Avezaath Jump - Pointer Sisters You don't love me - Ma rilyn Taxi - J. Blackfoot Change of heart - Change Telefoonbaby - J. Spen cer en Lyda The reflex - Duran Du- l'm your son South America - Silvio Eyes without a face - Billy Idol White horse - Laid Back Dancing with tears in my eyes - Ultravox When am i going to ma ke a living - Sade No song to sing - One Two Somebody else's guy Jocelyn Brown Down on the street Shakatak Ghostbuster - Ray Par ker jr. Love resurrection Ali son Moyet Everybody's laughing - Fearon en Galaxy Class-style - Linda Le- Dum Dum girl - Talk Talk Self control - Laura Branigan Not the dancing kind - Ruud Gullit Let's hear it for the boy - Deniece Williams One love, people get ready - Bob Marley (Stichting Ned. Top 40) hij 25 jaar lang als intendant ver bonden was. Dit gezelschap be speelde jarenlang het Openlucht theater in Valkenburg dat toen een glorieperiode beleefde met succes volle opera- en operette voorstel lingen. VALKENBURG (ANP) - Op 83-ja- rige leeftijd is in Valkenburg (Lim burg) de acteur en regisseur Jef Baarts overleden. Zestig jaar lang stond hij op het toneel. Hij speelde in gezelschappen waaraan Eduard Verkade en Albert van Dalsum verbonden waren. Zijn grootste bekendheid ver wierf Baarts als oprichter van het semi-beroepsgezelschap de Zuid Nederlandse Opera (ZNO) De begrafenis Van Jef Baarts heeft komende zaterdag om 13.30 plaats vanuit de St. Nicolaaskerk in Valkenburg. echt opblazen, als jij dit soort emo ties wil, moetje het ook aan durven ze zo groot mogelijk te verkopen". Hitwezen „De platenwereld doet mij in principe niet zo gek veel, omdat het zo gelieerd is aan radio-uitzen dingen, hitwezen en dat soort din gen, én daar word ik nu te oud voor. Ik kijk te helder tegen de we reld aan om te geloven in opge klopte populariteit. Maar die Edi son is waardering uit een hoek waaruit je het niet verwachtte en dat vind ik leuk. De grootste waar dering is dat mensen het serieus nemen. Als mensen naar je toe ko men en zeggen: Ik heb dat num mer gehoord, daar denk ik ook over en je helpt mij ermee of ik heb er om moeten huilen, ja, dat vind ik fantastisch, dan denk ik, daar doe ik het voor". „Ik geef mijn emoties en mijn ge voelens prijs of ik vertel ergens over en ik zou het fijn vinden als anderen begrepen waarom. Waar het bij mij echt om draait, is datje jezelf niet de mogelijkheid ont neemt om van iemand te houden. Dat je weet wat het is, dat je het herkent, dat je ook weet dat van ie mand houden pijn veroorzaakt. Van de een houden betekent vaak dat je van de ander niet kan hou den. Waar het mij om gaat, is echte gevoelens kunnen hebben, waar je op een echte manier mee om kunt gaan. Dat vind ik nog steeds be roerd moeilijk. Maar daar wil ik over zingen en daarom heet mijn programma ook Het Leven". „Het is beslist gemaakt voor het theater en gaat uit van muziek. Dat is iets wat we in Nederland niet zo goed kennen, maar als je een slor dige 300 km naar het zuiden gaat, kan je drie maanden lang naar Yves Montand gaan kijken en dan zie je op de Franse manier waar ik op zijn Nederlands mee bezig ben. Niet dat ik chansons zing, want dat soort muziek maak ik niet, maar wat ik doe zijn gezongen teksten in een theatrale situatie. Zingen is een van de manieren om theater te maken". „Ik heb al ideeën voor een twee de programma en dan wil ik nog verder gaan in, zeg maar, mijn di rectheid. Ik denk dat ik er aan toe ben om onthutsend eerlijk te gaan worden. Ik raak soms echte gevoe lens en ik geloof dat dat nog veel verder kan. Daarvoor heb ik veel ervaring en heel veel persoonlijke vrijheid nodig. Die krijg je door het uiten van gevoelens, door te mer ken dat de mensen het mooi vin den, dat ze het aanvaarden en be grijpen. Dan durf ik weer wat meer". Popwereld „Wat dat betreft ben ik in de pop wereld ontzettend geschokt. In die clubs is het uiten van je gevoe lens... Je kan je gevoelens daar wel uiten, maar er is echt geen hond die ernaar luistert. Die honderd die gekomen zijn om er wel naar te luisteren, had ik liever alleen ge had, met één piano. Toch heb ik het heel erg leuk gevonden met een band, heel leerzaam, maar daar ben ik dus inderdaad van terugge- BREUKELEN - De enkele dagen geleden overleden actrice Elly van Stekelenburg (83) is gisteren in haar woonplaats Breukelen begra ven. Een betrekkelijk klein aantal vrienden van de actrice woonde de begrafenis bij. De in eenzaamheid gestorven ac trice, die de laatste jaren van haar leven op bed doorbracht maar des ondanks weigerde naar een be jaardentehuis te gaan, maakte in 1922 haar toneeldebuut bij het Hof stadtoneel van Cor van der Lugt Melsert. Ze werkte ook samen met beroemdheden als Eduard Verka de, Louis Saalbom en Fien de la Mar. Elly van Stekelenburgdie tot de oprichters behoorde van de toneel groep Studio, heeft in haar leven vele honderden rollen vertolkt, laatstelijk bij de toneelgroep Thea ter en bij Centrum. In het begin van de jaren zestig kreeg ze de Al- bert van Dalsumprijs voor haar rol in 'Lijmen' en kort daarna de bron zen Bouwmeester-penning voor haar aandeel in 'Speelgoed op zol der'. Ze is ook in diverse tv-series te zien geweest, o.m. in 'De Stille Kracht'. Elly van Stekelenburg is enkele malen getrouwd geweest, o.a. met de acteur Ko van Dijk. (foto anp»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 17