Van den Berg
heeft baaidag
'We hadden tweede kunnen staan'
Jongejans als slachtoffer
Poloërs kunnen plak vergeten
Schoonspringster door 'politiek spel jury' slechts tiende
Hockeyploeg
Duitsland bij
laatste vier
Kunstzwemsters zesde
Slechts vierde in vijfde race
PAGINA 10
SPORT
DINSDAG 7 AUGUSTUS 1984
LONG BEACH (ANP) - De Ne
derlandse 470-zeilers John Sta-
venuiter en Guido Alkemade
hebben gisteren hun beste
kans op de stap naar het Olym
pisch erepodium voorbij laten
gaan. In de vijfde race, waarin
drie van de vier topgeplaatsen
uit het klassement werden ge
diskwalificeerd, maakte het als
vijfde geklasseerde Nederland
se duo een misstap in plaats
van een reuzestap.
De mogelijkheid naar de
tweede plaats op te schuiven
was zonneklaar. Het resultaat
van Stavenuiter in de vijfde ra
ce (12e) verhinderde dat. De
Medemblikker zakte zelfs naar
de zesde plaats in de algemene
rangschikking
Daarbij kende Stavenuiter
nog het geluk, dat de vijfde
wedstrijd in de jurykamer nog
eens opnieuw werd gezeild. De
zeventiende plaats in de door
Zeilduo Stavenuiter/Alkemade mist kans om op te schuiven
een windschifting mislukte ra
ce veranderde eerst in de der
tiende wegens vier diskwalifi
caties voor de te snel vertrok
ken ploegen van Italië, Austra
lië, Nieuw-Zeeland en de Ver
enigde Staten. Later verdwe
nen de Westduitse broers Hun
ger nog uit de uitslag na een
door Stavenuiter gewonnen
protest-zaak. De Medemblik
ker won ook zijn tweede pro
test, tegen de Mexicaanse
ploeg. In beide gevallen was er
sprake van aanvaringen.
„We hadden na vandaag
tweede kunnen staan", ver
zuchtte John Stavenuiter na af
loop van de race, die heel ande
re uitkomsten bracht dan aan
vankelijk gedroomd. In het eer
ste kruisrak veranderde de
wind van invalshoek en scho
ven zo'n twintig boten de dap
pere Nederlanders voorbij. Sta
venuiter gaf de moed nog niet
op, maar drie keer kwam een
manoeuvre om een groep van
zo'n tien tegenstanders te pak
ken verkeerd uit. Als zeven
tiende overschreed de Medem
blikker de finishlijn, waarna hij
meteen naar de jury-container
rende voor het aantekenen van
twee protesten, die hij glansrijk
won. Door dat 'juridische suc
ces' bleef de 26-jarige Medem
blikker de moed houden op een
succesvolle afsluiting van de
Olympische regatta. „Door die
protesten en diskwalificaties
heeft de hele top van het veld,
op leider Doreste na, twee
slechte resultaten staan. Dat
biedt mogelijkheden. Vandaag
hebben we uitstekend gevaren.
Alleen na zo'n mislukt eerste
kruisrak is het moeilijk je posi
tie te verbeteren. We houden
hoop, ondanks de mislukking
van vandaag. We hadden sensa
tioneel kunnen klimmen in het
klassement. Dat is niet ge
beurd. Jammer", was Stavenui-
ters analyse over de 470-strijd,
waarin de Spanjaard Doreste
de Olympische titel bijna niet
kan ontgaan.
Van de Nederlandse afvaar
diging in Long Beach zijn Finn-
zeiler Neeleman en het Torna
do-duo Van Bladel/Lambriex
definitief voor de ereplaatsen
uitgeschakeld. Neeleman fi
nishte gisteren als tiende. Zijn
zwakte op het start-traject, het
eerste kruisrak, heeft de Reeu-
wijkse avonturier bij de Olym
pische Spelen in de midden
moot gehouden. Willy van Bla-
del klaagde ook maandag na
zijn tiende plaats over gebrek
aan wind op de Delta-baan. Op
dat gemis aan klimatologische
stuwing had de zeiler uit Den
Bosch niet gerekend. Hij had
zijn boot getuigd voor zware
wind en kan nog slechts op een
vrolijk stemmende uitschieter
in de laatste twee dagen hopen.
Tot verrassing van iedereen
is het Star-tweetal Binkhorst/
Van WaltMeijer nog in de slag
voor een medaille. Binkhorst,
die de eerste vier dagen vol te
genslag en protesten had afge
sloten met een dagzege, leek
maandag op zijn tweede over
winning af te stevenen. Een
zwak gevaren voordewinds rak
kostte de Leusdense huisarts,
bezig aan zijn derde Zomerspe
len, echter de koppositie aan de
Westduitser Griese. De tweede
positie deed Binkhorst en Van
Walt Meijer echter opschuiven
naar de vijfde plaats in het alge
meen klassement. De aanva
ring van de eerste dag en de
deklassering van de derde dag
doen zich in de score van de
Nederlanders echter danig voe
len.
In de Olympische zeilstrijd
lijken de Spanjaard Doreste
(470), de Amerikaan Haines
(Soling) en de Nieuwzeelander
Sellers (Tornado) op weg naar
goud. In de andere vier klassen
is de afscheiding na vijf van de
zeven races nog niet overduide
lijk, al staat vast dat de Ameri
kanen de grootste oogst zullen
binnenhalen.
staan bij haar tuimeling in de rang
schikking. Waarbij dient te worden
aangetekend dat Jongejans na acht
sprongen nog als zesde stond geno
teerd. „Bij de negende sprong heb
ik alles of niks gegokt", blikte Jon
gejans terug. „Ik moest twee en
een halve salto achterover sprin
gen, een erg moeilijke sprong.
Nou, ik gokte dus en verloor vier
plaatsen".
Na de Spelen zal ze het ouderlijk
huis in Badhoevedorp als tussen
stop gebruiken voor een terugkeer
naar de States. „Ik ga marketing en
management studeren aan de Uni
versity van Miami. Daar kan ik me
ook gaan bezig houden met
schoonspringen. Scott Rich wordt
m'n trainer. Ik ga er behalve plank
werk ook veel aan krachttraining
doen. Want ik wil in de sport het
hoogste bereiken. Dat doel valt in
LOS ANGELES (GPD) - Haar
sprong naar de olympische
schoonspringtop mislukte dan
toch nog, nadat Daphne Jongejans
daags tevoren absoluut geen plan
kenkoorts had getoond temidden
van dat selecte milieu. Slechts een
tiende plaats schoot er over voor
de frele, 19-jarige blondine uit Bad
hoevedorp, die op haar eerste
olympische dag nog zo amechtig
had geflirt met de bronzen plak.
„Toch ging ik er zelf al van uit
dat ik die vierde plaats niet zou
kunnen vasthouden. Ik zou ervoor
getekend hebben als ik als zesde
was geëindigd. Maar tiende.. Ach,
laten we maar zeggen dat ik niet
ontevreden ben".
Hoe was dat toch gekomen, die
vrije val van haar naar die plek, ver
in de luwte van de strijd om de me
dailles? Ze had op de eerste dag
toch gracieus haar programma af
gedraaid, gelijk een door de wol ge
verfde diva. Molewiekend het
chloornat kiezend had ze toch ook
de juryleden behaagd, nu ze haar
hele santekraam sprongen op be
stelling van die zeven wijzen in het
bassin van het USC-complex had
afgeleverd. „Er zat een héél ander
panel dan de dag ervoor", stipte
haar coach Frans van de Konijnen
burg fijntjes aan. „Ja", sprak ook
Jongejans, „hadden die lui mijn
eerste drie "sprongen op dezelfde
manier gewaardeerd als die juryle
den van de eerste dag, dan zou ik
ook nu 'in the mood' zijn geraakt.
Dan had ik zelfvertrouwen gekre
gen en was ik zeker hoger geëin
digd dan tiende".
Maar de zeven die gisteren uit
naam van de FINA genaamde in
ternationale zwembond vrijwillig
de hele dag met een bord voor hun
kop zaten, hielden er een andere vi
sie op na dan hun ongetwijfeld ge
waardeerde collega's Althans, dat
was de mening van Van de Konij
nenburg. „Ik weet niet of het aan
de leeftijd van die figuren lag, maar
dit is het slechtst gejureerde toer
nooi, wat ik in tijden heb meege
maakt", gaf de coach de rechtspre
kers een veeg uit de pan. „Ik heb
de hele dag machteloos op mijn
stoel zitten wippen. Want hier is
gewoon een politiek spelletje ge
speeld. Ze hebben er een twee
kamp tussen Amerika en China
van willen maken. Daarom ben ik
blij dat die Canadese heeft gewon
nen. Die Sylvie Bernier stak zo ver
uit boven de rest, dat ook deze ju
ryleden er met goed fatsoen niet
om heen konden".
Hij wenste vooral niet ongenuan
ceerd over te komen, Frans van de
Konijnenburg. Daarom stelde hij
voorop dat de lading kritiek op de
jury niet was gevoed door de de-
LOS ANGELES (GPD) - Het totale doelsaldo suggereert anders, maar
de harde toernooi praktijk van „Pepperdine University" leert dat er maar
weinig schot zit in de verwezenlijking van de vooraf door het nationale
waterpoloteam gekoesterde illusies op een olympische plak. Tot nog toe
verzamelden de mannen van de na deze Spelen afscheid nemende coach
Denes Poczik 32 goals; zo op het oog een acceptabel aantal in relatie tot
de vier tot nu toe gespeelde wedstrijden. Maar aangestipt dient te worden
dat 20 treffers werden gescoord tegen China en Canada, ontwikkelings
landen op pologebied. Na het 9-5 echec tegen Joegoslavië bleef Neder
land tegen de Verenigde Staten andermaal aan de negatieve kant van de
score: 8-7, waarmee de kansen op een medaille tot nul werden geredu
ceerd.
„We hadden gerekend op brons", erkende AZC-speler Remco Piel-
stroom, „maar als je zo speelt, verdien je niet anders dan als zesde in de
finalepoule te eindigen". Niettemin haastte hij zijn coach Denes Poczik
na te spreken dat „dit onze beste wedstrijd van het hele toernooi was".
In tegenspraak daarop lieten de Nederlandse poloërs de unieke gele
genheid voorbij gaan om de tot favorieten opgeklopte Amerikanen als
medaillekandidaten af te schminken. Alleen Ton Buunk ging in deze
ontmoeting echt doeltreffend te werk. Vijf maal liet de Amsterdammer
zich afroepen als maker van een goal; Heiden en Noordegraaf kozen ieder
slechts éénmaal het gezelschap van de routinier. „De Amerikaanse ploeg
speelde defensief sterk, maar toch hadden we uit deze wedstrijd meer
kunnen halen", vermoedde ook coach Poczik.
Traditioneel woekerde zijn keuze evenwel met man-meer-situaties. Ni
co Landeweerd bestond het zelfs om in de laatste periode niet te profite
ren van een numerieke meerderheid. „Dergelijke fóuten mag een er/aren
speler niet maken", kritiseerde Poczik. „Trouwens ook Ton Buunk had
bij een zes-om-vijf-situatie nog een prima kans".
Feitelijk tegen beter weten in had de Nederlandse ploeg een claim
gelegd voor een plaats op het olympische erepodium. Vergeleken met
andere op de internationale polotop mikkende naties heeft de Nederland
se voorbereiding op deze Spelen van geen kant gedeugd. Hetgeen overi
gens niet de schuld is van coach Poczik of welke speler dan ook.
De keuze tussen topsport enerzijds en aan de andere kaht een aantrek
kelijke positie in de maatschappij valt in Nederland nu eenmaal in het
voordeel van het laatste. Bijna altijd ontbraken er in het recente verleden
wel spelers, gehinderd door studie of werk, op een internationaal evene
ment. Voor het desastreus verlopen toernooi om de Tungsram-beker in
Boedapest moest bijvoorbeeld de in Los Angeles tegenvallende Stan van
Belkum zich wegens studie absent melden. Een maand voor de Olympi
sche Spelen kon het gebeuren dat een vijftal poloërs direct uit hun dage
lijkse beslommeringen naar Dordrecht moesten koersen om daar nog
even een wedstrijdje te komen spelen in het kader van het zevenlanden-
toernooi, door Poczik destijds een testcase voor deze Spelen genoemd.
„Dat zijn toestanden, waarmee je in Nederland mee moet leren leven",
aldus Poczik na driejaar dienstverband met de KNZB. Maar hij is te veel
Hongaar om blijvend te accepteren dat hij niet steeds over de poloërs kan
beschikken, over wie hij wil beschikken. Hij wordt straks opgevolgd
door George Geurtsen, „die zal moeten bepalen hoe het nu verder moet".
In elk geval hoopt aanvoerder Ton Buunk tijdens zijn olympische af-
scheidstournee op betere tijden. „Er zal meer vertrouwen in de ploeg
komen, nu we tegen Amerika zo goed hebben gespeeld", veronderstelt
hij. „Als ik dit toernooi vergelijk met bijvoorbeeld de Spelen van Mon
treal in 1976, toen we brons haalden, hadden we daar het voordeel om in
de tweede wedstrijd meteen tegen de Russen te moeten spelen. Dan ga je
als vanzelf al scherper het water in. Hier kregen we eerst te doen met twee
zwakke landen".
Poczik: „Dat we tegen China en Canada zo erbarmelijk slecht hebben
gespeeld, was inderdaad een psychologische kwestie".
De vraag is nu, wat het Nederlands poloteam na het 8-7-verlies tegen de
Verenigde Staten nog heeft te zoeken in de finalepoule van het olympi
sche plolotoernooi. Zoals gezegd heeft Buunk nog wel een zonnige kijk
op zijn verblijf in het zwembad van de studentencampus Pepperdine
University, gevestigd in het louter rijkdom ademde Malibu. Maar vanuit
de kern van de poloselectie stijgen intussen ook minder welluidende
klanken op. Er zou sprake zijn van groepsvorming, na drie weken verblijf
in de Verenigde Staten wordt er onderhuids geklaagd over irritaties die
zo links en rechts de kop opsteken. En een ongeschreven wet in de sport
wereld zegt dat die alleen kunnen worden weggemasseerd door een suc
ces dat hoogstwaarschijnlijk te laat zal komen om nog de onderscheiding
op te halen, waarvoor de poloërs naar Los Angeles waren gekomen.
Verenigde Staten - Nederland 8-7 (2-2, 3-2, 2-2, 0-1).
Scoreverloop: 4.06 McDonald 1-0; 4.28 Buunk 1-1; 4.55 Jody Campbell 2-1; 6.16
Buunk 2-2; 7 16 McDonald 3-2 (man meer); 8.09 Schroeder 4-2 (man meer); 9.06
Buunk 4-3; 11.02 Figueroa 5-3 (man meer); 13.23 Buunk 5-4 (man meer); 15.03
Schroeder 6-4; 16.26 Heiden 6-5; 16.48 Schroeder 7-5; 18.11 Siman 8-5 (man meer).
20.12 Noordegraaf 8-6; 24.17 Buunk 8-7 (man meer)
GERARD VAN PUTTEN
LOS ANGELES (ANP) - De West
duitse coach Klaus Kleiter drukte
het verschil tussen wel of niet
plaatsen voor de halve finales van
het herenhockeytoernooi gisteren
als volgt uit: „Gelijkspelen of win
nen betekende champagne, verlie
zen was mineraalwater geweest".
Het werd champagne, want West-
Duitsland hield Olympisch titel
verdediger India op 0-0, genoeg
voor het behoud van de tweede
plaats in poule B en plaatsing bij
de laatste vier, met Australië, dat
zich in zijn laatste wedstrijd tevre
den stelde met 2-1 tegen het zwak
ke Verenigde Staten.
In groep A valt morgen de beslis
sing over de nog open halve finale
plaats. Groot-Brittannië is al zeker
van kwalificatie. De Britten heb
ben in de vroege ochtend tegen Pa
kistan het lot van Nederland in
hun hand. Verliezen zij niet, dan is
het resultaat van Oranje later op de
dag tegen Kenia nog van beslissen
de betekenis.
Bij de dames stond één wedstrijd
op het programma. Na het zware
verlies van een dag eerder tegen
Nederland (2-6) herstelde West-
Duitsland zich enigszins door met
1-0 van Nieuw-Zeeland te winnen.
Het beslissende doelpunt in dit
blessurerijke duel viel kort na rust
door Patricia Ott. West-Duitsland,
dat alleen nog tegen de Verenigde
Staten moet aantreden, heeft hier
door medaillekansen behouden,
Nieuw-Zeeland is definitief uitge
schakeld.
Stephan van den Berg in actie tijdens de vijfde race in de windglider-klasse. De surfer werd vierde en staat nu
tweede in de algemene rangschikking (foto epu)
ceptie van Daphne's nederlaag.
Een schoonspringster kan immers
altijd laag vallen, „dat is het risico
van het vak". Niet zijn leerlinge
hanteerde hij derhalve als voor
beeld om zijn klaagzang over de ju
ry van nóg scherper teksten te
voorzien, hij nam voor het gemak
maar de Argentijnse Ribot bij de
kop om aan te tonen dat niet alle
cijfergevers ook zieners waren.
Ribot had, althans naar de optiek
van Van de Konijnenburg, op een
gegeven moment het water geko
zen gelijk een strijkplank dat zou
doen. „In een gulle bui zou ik een
vijf voor de moeite hebben gege
ven", zette de coach nu even zijn
FINA-pet op. „Uiteindelijk heb ik
ook de bevoegdheid om te jureren.
Maar wat deed die Japanner, die
gaf een 7. Terwijl de rest van dat
stel weer een 4,5 gaf. Niet te gelo
ven toch".
Hij draafde nog even door, in zijn
ogen hadden met name de Japan
ner Odzuki en de Nieuwzeelander
Hood geen goed kunnen doen. „Ik
kom toch veel bij internationale
toernooien, maar ik had ze nog
nooit gezien. En nu zitten ze er dan
opeens op de Olympische Spelen".
Nou moet inderdaad gezegd dat
beide heren van gevorderde leef
tijd gisteren momenten kenden,
waarop ze niets zagen, ergens an
ders naar keken of gewoon zaten te
slapen. „Ik wist nooit, waar ik met
die mensen aan toe was", was de
lezing van Daphne Jongejans. „Na
die eerste drie sprongen vroeg ik
me af wat ik fout had gedaan, zo
laag werden die gewaardeerd".
Waarna de schoonspringster in
samenspraak met haar trainer de
opmerkelijke opmars van de Ame
rikaanse Seufert met de nodige
wantrouwen onder de loupe nam.
„Die stond gisteren nog achter
Daphne. Nu heeft ze brons", knik
te hij veelbetekenend. Jongejans:
Ze hebben die Seufert gewoon op
getild. Die meid had toch nooit een
medaille mogen halen".
Ze wilde niet te lang stil blijven
LOS ANGELES (ANP) - Het Ne
derlands kunstzwemduo Katrien
Eyken/Marijke Engelen bezet na
gisteren op de eerste dag bij de
duetten de zesde plaats. Het kop
pel liet een uitstekende indruk
achter. Het Amerikaanse koppel
Costie/Ruiz neemt de eerste plaats
in, gevolgd door de Canadese da
mes Hambrook en Kryczka.
LONG BEACH (ANP) - Stephan van den Berg, Neerlands hoop in bange zeildagen, nam
gisteren een baaidag. In de vijfde race om het Olympisch kampioenschap plankzeilen liet
de acht-voudig wereldkampioen de gelegenheid onbenut een voorlopige beslissing te
forceren in de titelstrijd.
Iers. „Ik had in deze race altijd
tweede moeten worden. Alles zat
hier echter tegen op die grote vuil
nisbelt". Van den Berg doelde met
de laatste opmerking op het rond
drijvende vuil op de Pacific, waar
van een stuk plastic in zijn zwaard
was terecht gekomen en zijn laat
ste kruisrak had verknoeid. Dat
rak naar de finish was niet het eni
ge tegenvallende traject uit de vijf
de race, die begon met een valse
start en met toenemende wind. Het
ergste windgebrek lijkt voorbij op
het Olympische zeil water.
Van den Berg had de beste start,
maar Kendall en Maran kregen een
betere strook wind en kwamen
hem op het eerste kruisrak fluitend
voorbij. Aan het eind van het twee
de kruisrak, met de lange Maran
als eenzame koploper, miste Van
den Berg net de tweede plaats. De
Fransman Guillerot, de Europees
kampioen, was hem net te snel af
bij de bovenboei en op het voorde-
windse rak raakte de Nederlander
nog meer achter. „Ik probeerde
was op mijn plank aan te brengen;
voor de stroefheid, voor de grip
van de voeten. Dat ging echter he
lemaal niet", was de verklaring van
Van den Berg, die een paar keer
zijn evenwicht kwijt was en naar
de vierde positie terugzakte. Bij
het bereiken van de benedenboei
was de Hoornse plankzeiler zo van
slag, dat hij het merkteken raakte
en, voor straf, een extra rondje om
de boei moest draaien.
Terwijl Steele steeds meer naar
achteren schoof -een plezierige
ontwikkeling voor de Nederlan
der- stond Van den Berg foeterend
op de plank. Na de strafronde
opende hij in het derde kruisrak de
jacht op de tweede plaats, waar
voor Guillerot en Kendall zeer se
rieus in aanmerking kwamen. In
de laatste driehoek vocht Van den
Berg zich via twee goede ruim-
windse rakken toch weer naar dat
tweetal toé.
Plastic
Op het moment, dat hij zich op
maakte voor een paar beslissende
slagen naar de positie achter de ver
weggelopen Maran, bleek de snel
heid van zijn plank vertrokken. In
het vieze water voor de haven
mond van Long Beach was een
groot stuk plastic aan het zwaard
blijven hangen. Het remmende ef
fect kostte Van den Berg de aan
sluiting. Nadat hij het plastic van
het zwaard had getrapt, waren
Kendall en Guillerot, door eerdere
diskwalificaties geen echte medail
le-kandidaten meer, uit de greep.
De reeks van tegenslagen had
bondscoach Van der Aat nog meer
aangegrepen dan de teleurgestelde
Van den Berg. Van der Aat, mok
kend, het hoofd naar de grond: „In
deze race had Stephan zijn positie
voor de rest van de regatta kunnen
veiligstellen. Als hij tweede was
geworden, en onder deze omstan
digheden is hij echt de man achter
Maran, dan had hij de laatste twee
races op Steele kunnen varen. Met
het afhouden van de Amerikaan
was het goud al bijna veilig ge
weest."
Drama
De strijd om de gouden medaille
in de windglider-klasse, de eerste
die ooit bij de Olympische Spelen
wordt uitgereikt, gaat nog twee da
gen vol drama tegemoet. Volgens
de weerberichten zal de wind nog
meer toenemen, waardoor de Ame
rikaanse lichtgewicht Steele het
moeilijk zal krijgen bij de verdedi
ging van zijn toppositie. Bij een
beste bries lijken Maran (4e) en
-mogelijk- Kendall (3e) de voor
naamste concurrenten voor Van
den Berg, die op de springplank
naar de eerste positie staat. Maran
kan bij harde wind de laatste twee
races winnen, maar rekent zich
zelfs bij die topverrichting niet tot
een kanshebber voor het Olym
pisch goud. Van den Berg mag na
melijk nog 14.4 punten op hem ver
liezen en blijft met klasseringen op
de derde en vierde plaats de win
nende Maran nog voor.
„Ik vaar om op het erepodium te
komen. De eerste vier dagen heb ik
niet slecht gevaren, maar met die
lichte wind zijn jongens als Steele
niet bij te houden. Ik ben al blij
met die overwinning van vandaag.
Als het blijft waaien, dan komt er
misschi.en nog meer succes", aldus
de gisteren oppermachtige Ita
liaan, die zich voor de spannende
slotdagen graag in de underdog-
positie ziet geplaatst.
Van den Berg stelde zichzelf en
zijn vele Nederlandse volgers gis
teren in Long Beach teleur door bij
windkracht 3/4 geen optimaal ge
bruik te maken van de mindere
dag van ranglijstaanvoerder Scott
Steele. De Amerikaanse lichtge
wicht werd negende in de door de
Italiaan Maran gewonnen windgli-
der-wedstrijd. Van den Berg werd
slechts vierde en bleef in het alge
meen klassement drie punten ach
ter Steele. Taktisch varen is er op
de twee slotdagen niet bij voor de
grote favoriet.
Daar baalde Stephan van. Vol
gens zijn zeggen als een stier. Dat
wilde hij wel even kwijt ook. Het
humeur was gestoord en dat hoort
bij topsporters, zeker na tegenval-
Daphne Jongejans (foto ANP)
Nederland niet na te streven, want
sport en studie gaan daar niet sa
men".
GERARD VAN PUTTEN
