Liever de cel dan bezwijken êï.rè*'-SS* r De sores van een kleine Katwijkse kottervisser tTERDAG 28 JULI 1984 PAGINA 13 De Katwijkse schipper-eigenaar Jan van der Plas, winnaar van de haringrace 1984, heeft er zojuist 20 dagen celstraf op zitten. In 1980 werd hij gepakt omdat hij te veel schol aan land had gebracht. Iets dat vrijwel dagelijks voorkomt en dat heeft geleid tot wat genoemd wordt het 'grijze viscircuit'. Van der Plas koos voor de gevangenis omdat hij weigerde 10.000 gulden boete te betalen. Enerzijds kon zijn bedrijfje dat niet opbrengen. Maar anderzijds was het een vorm van protest tegen wat hij noemt de voorkeursbehandeling van de grote jongens in het vak. "Als een reder een nieuw schip laat bouwen hoeft hij maar te kikken en de geldkraan gaat open. Maar als een kottervisser zijn schip wil moderniseren krijgt hij nog geen dubbeltje subsidie". Het verhaal van een man die zich in de hoek gedrukt voelt. door Hans Veldhuizen Ik ben de gevangenis inge- aan uit protest. Omdat ik trijd voor eerlijkheid. De leine vissers, de schippers- igenaren, worden door de verheid in de hoek gedrukt, lubsidies zijn er voor ons taast niet. De grote reders iaarentegen, die enorme chepen laten bouwen, krij- ;en miljoenen guldens over- leidssteun. Met die schepen /orden de quota ook over- chreden, maar daartegen ifordt niets ondernomen. Het s ook in de visserij de kleine nan die wordt gepakt". Dat zegt de Katwijkse schip- B ter-eigenaar Jan van der Plas. lij zegt het met grote nadruk. Tan der Plas, eigenaar van de Catwijkse kotter Jannie Jacoba het schip dat onlangs de eerste lollandse Nieuwe van dit jaar lan de wal bracht), is boos. Boos, >mdat hij vindt dat het beleid /an de overheid en dat van het Produktschap voor Vis en Visse rij prod ukten niet deugt. Het is ongelijk verdeeld in de vereld. Daarop komt zijn ziens wijze neer. Het lijkt onmogelijk >m op eerlijke wijze een boter- ïam te verdienen met als het iven kan ook nog wat beleg erop. Dat kan blijkbaar alleen als er ge sjoemeld wordt. En als er dan ïens iemand wordt gepakt, dan s dat de kleine man. De hoge he ren, die knijpen er tusssenuit. "Kijk maar naar de RSV-affai- re", zegt Van der Plas met nauw /erholen weerzin. "Die mannen nebben miljoenen guldens belas tinggeld achterover gedrukt, maar ze blijven vrij rondlopen. Die gaan het gevang niet in". De RSV-enquête zal vaker op duiken in het gesprek met Van der Plas. Hij begrijpt niet, wil ook niet begrijpen dat de direc teuren en commissarissen van het RSV-concern, dat dank zij miljoenen guldens overheids- steun overeind werd gehouden, niet harder worden aangepakt. "Die heren zouden eens oen paar weken in de cel moeten zitten. Ik kan ze verzekeren dat dat geen pretje is". Van der Plas kan het weten. Hoewel de aanleiding inmiddels alweer vier jaar achter ons ligt, heeft hij er zojuist twintig dagen celstraf op zitten. Hij moest boe ten omdat hij in 1980 te veel schol aan land had gebracht. Meer dan zijn door de overheid vastgestelde quotum toeliet. De algemene inspectiedienst (AID) van het ministerie van landbouw en visserij, de instan tie die belast is met het toezicht op de naleving van de quota-re geling, betrapte Van der Plas. Dat leverde de Katwijkse visser een proces-verbaal en een rechts zitting op. De AID stelde Van der Plas in februari 1981 van de over schrijding op de hoogte, het pro ces volgde ruim een jaar later. Ook de ambtelijke molens van het gerecht draaien langzaam... Winst De vis die Van der Plas te veel had gevangen, vertegenwoordig de volgens de algemene inspec tiedienst een waarde van 35.000 gulden. De officier van justitie eiste daarom een boete gelijk aan dat bedrag. Van der Plas protes teerde fel toen hij de eis vernam. "Die officier van justitie dacht zeker dat ik 35.000 gulden pure winst had gemaakt. Maar ik heb van dat bedrag wel mijn perso neel moeten betalen, en de olie die ik nodig had om te varen". De rechter had begrip voor de argumenten van de Katwijkse visser en veroordeelde de Kat- wijker uiteindelijk tot een boete van 10.000 gulden, subsidiair 30 dagen hechtenis. Nog tijdens de rechtszitting liet Van der Plas de rechter weten dat hij koos voor dertig dagen 'zitten'. "Diè boete, die betaal ik niet", deelde hij de rechter mee. Maar daarmee nam de rechter geen genoegen. Veroordeelden hebben nu eenmaal niets te kie zen. De rechter meende dat Van der Plas die 10.000 gulden best kon betalen. Gevangenisstraf uitzitten is voorbehouden aan mensen bij wie geen cent te ha len is. Maar de Katwijkse visser hield zijn poot stijf: "Als ik die 10.000 gulden op tafel moet leg gen kan ik mijn bedrijfje wel sluiten. Dan staan er vijf mensen op straat". Van der Plas betaalde niet. Ook niet toen de boete na een eerste waarschuwing werd ver hoogd tot 11.000 gulden. En evenmin na volgende waarschu wingen. Uiteindelijk kreeg de rechterlijke macht in de gaten dat het woord van een Katwijkse visser op zijn minst voor hemzelf wet is: Van der Plas mocht zijn straf uitzitten. Ondanks het nij pende cellentekort werd voor Van der Plas een 'gaatje' gevon den in de Scheveningense straf gevangenis. Justitie volstond uit eindelijk met 20 dagen celstraf. Grijze vis Over hoe hij de celstraf heeft ervaren praat Van der Plas liever niet. Over de aanleiding, over de 'misdaad' waarvoor hij moest boeten, wil hij best wat kwijt. Hij doet er erg laconiek over. "Want", zegt hij, "het overschrij den van quota is aan de orde van de dag. De meeste vissers van gen meer dan officieel is toege staan. En het gekke is dat nie mand daar eigenlijk moeilijk over doet, zelfs de algemene in spectiedienst niet. Zolang het maar niet al te openlijk wordt ge daan en het maar een beetje slim wordt aangepakt". Van der Plas is dus eigenlijk niet slim genoeg geweest? "Nee, het was een vergissing", geeft hij toe. Hij werd in de kraag gevat omdat hij de vis onder zijn eigen naam aan land had gebracht. En niet, zoals volgens hem gebruik is, onder nummer. Dat gebruik houdt in dat visserschepen na el ke thuisreis een deel van de vangst 'onder nummer' bij de af slag afleveren. De afslag zorgt er met behulp van dat nummer voor dat de opbrengst alsnog op de rekening van de visserman wordt bijgeschreven. "Als je in een week, ik noem maar wat, 1800 kilo tong aan voert en je mag op basis van je quotum maar 1000 kilo aanvoe ren, dan verkoop je 800 kilo via een nummer", aldus Van der Plas. Dit in visserskringen als 'het grijze viscircuit' bekend staande systeem floreert. Op het ministe rie van landbouw en visserij weet men ervan. De omvang van het circuit is volgens een woord voerder van het ministerie echter moeilijk te bepalen. Hij wijst er op dat de algemene inspectie dienst enkele weken geleden een nieuwe manier van controleren heeft ingevoerd en er ook op de afslag op toeziet welke vis door welke visser aan de wal is ge bracht. "Maar een sluitende con trole blijft moeilijk", aldus de woordvoerder. Natuurlijk worden er van tijd tot tijd vissers gepakt. Maar zel den worden ze veroordeeld tot een zo hoge boete als Van der Plas werd opgelegd. Soms volgt niet eens een proces-verbaal, maar worden de vangstover schrijdingen eenvoudigweg 'bij geschreven'. Bijvoorbeeld op da gen dat er bijzonder veel a In span Jan van der Plas: "Ik ga met mijn kop door de deur". een 'trek' neemt een van beide schepen de vangst aan boord. Om kosten te sparen vissen ze op een energiezuinige manier waarbij de motor zo min moge lijk brandstof verbruikt. Afhan kelijk van de soort vis wordt de vangst aan boord verwerkt. Is er voldoende gevangen, dan gaan de kotters op thuisreis. De op brengst wordt gedeeld. De Jannie Jacoba van Van der Plas vaart vrijwel elke maandag uit en keert vrijdags weer terug in de thuishaven IJmuiden. Kot- tervissers maken over het alge meen korte reizen, veel korter dan de grotere hektrawlers, de varende visfabrieken, die gemid deld zo'n drie weken op zee zijn. Een schip kopen, uitvaren en de netten uitgooien is niet toege staan. De overheid heeft een hele serie strenge regels opgesteld waaraan de vissers zich moeten houden. Vissen mag pas wan neer daarvoor een document is afgegeven, een vergunning. Van der Plas heeft al jaren een zoge naamde TS-vergunning voor het vissen op tong en schol. Aan die voor die 'grote jongens' forse subsidies beschikbaar stelt. "Miljoenen guldens aan over heidssubsidies worden er weg gegeven", stelt Van der Plas vast. "Als een reder een nieuw schip laat bouwen hoeft-ie maar te kik ken en de geldkraan gaat open. Maar als een kottervisser zijn schip wil moderniseren krijgt-ie nog geen dubbeltje subsidie". De Katwijker heeft een voor beeld bij de hand: de ervaringen van zijn 'spanmaat' Ouwehand. Die liet, toen zijn schip voor re paratie op de helling lag nadat het op het strand van Texel aan de grond was gelopen, een net- tenroller op zijn kotter zetten. Een investering waarmee een fors bedrag was gemoeid. Ouwe hand diende uiteraard een subsi dieverzoek in bij het ministerie van landbouw en visserij. "Het duurde en het duurde maar", zegt Ouwehand, die het gesprek met Van der Plas van een afstandje volgde, maar nu even aanschuift. "Uiteindelijk bleken de formulieren zoek. Ik moest maar een nieuwe aanvraag indienen". Na veel vijven en zes- heeft genoeg geld om een nieuw schip te laten bouwen? De mees te schippers-eigenaren durven de investering niet aan. De kot- tervissers kunnen nu al nauwe lijks het hoofd boven water hou den. En niemand weet hoe het in de toekomst zal gaan. Vernieuwing **™*m Toch is Van der Plas geen te genstander van overheidssubsi dies. "Integendeel", zegt hij. "Ik denk dat ze noodzakelijk zijn voor vernieuwing van de vloot. Maar de overheid moet beter op letten bij het verstrekken ervan. Kijk, als een reder een nieuw schip wil laten bouwen moet hij daarvoor een oud schip inleve ren. Er is een reder die gewoon zijn oude schip in de vaart houdt. En met dat schip dus zonder ver gunning vist". Bij de invoering van de quota regeling voor tong en schol in 1976 werden de vergunningen waarop de quota werden geba seerd, via een ingewikkelde ver deelsleutel afgegeven. Wat .daar bij onder meer een rol speelde was het motorvermogen van de sidie voor de bouw van zo'n schip. Miljoenen aan overheids subsidies worden op zo'n manier ongeoorloofd beschikbaar ge steld". De woordvoerder van het mi nisterie van landbouw en visserij ontkent deze beschuldiging van Van der Plas. Het is zelfs zo, zegt hij, dat voor de bouw van nieuwe schepen slechts subsidie wordt gegeven wanneer daarin een ma chine met een kleiner vermogen wordt geplaatst. "Wordt daaraan niet voldaan, dan wordt er geen subsidie verstrekt". Ingewikkeld*"^*™ Op het ministerie wordt er kend dat de vergunningenrege ling knap ingewikkeld is. "Van daag de dag is niet meer te ach terhalen hoe het precies zit met die vergunningen. Er zijn sche pen verkocht en er zijn quota verkocht. Dat laatste mag for meel wel niet, maar het gebeurt wel". Hij wijst qr op dat het aan tal vergunningen is 'gefixeerd'. sidie hebben opgeslokt, er met alle vis vandoor gaan. "Maar er moet veel beter wor den gecontroleerd", zegt hij. "Ik vind: wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten. Een reder die een groter schip laat bouwen dan zijn vergunning toelaat zal zich ook heel precies aan de quote ring moeten houden". Dat Van der Plas de enkele we ken geleden met zijn kotter de haringrace won. moet worden gezien als een zoete wraak op de grote reders en op het Produkt schap voor Vis- en Visproduk- ten, dat onder meer bepaalt wel ke schepen op haring mogen vis sen. "Het produktschap en de re ders maken immers onder elkaar uit wie de haringrace gaat win- Maar wij wisten dat we dit jaar het eerst aan de wal zouden komen. Echt, dat wisten we van tevoren. We wilden die grote jon gens aftroeven. En dat is gelukt". Van der Plas en zijn maat Ou wehand hebben niet lang op Hol landse Nieuwe gevist. De prijs van nieuwe haring daalde zo snel dat doorvissen op maatjes Van der Plas en Ouwehand niet lonend meer was. Maar dit najaar wil het tweetal weer op haring gaan vissen. In de zuidelijke Noordzee. Voor het zover is moet er echter eerst nog het een en an der geregeld worden. De kotter visser beschikt namelijk niet over het benodigde 'haringdocu ment' op grond waarvan hij straks in de zuidelijke Noordzee i de zogenaamde wintervisse- rij op haring mag deelnemen. Van der Plas' spanmaat Ouwe hand heeft zo'n document wel. Maar zonder Van der Plas op ha ringvangst gaan, dat wil Ouwe hand niet. Van der Plas heeft zo'n haringdocument wel aange vraagd, maar het produktschap wees zijn aanvraag af. Van der Plas heeft vorig jaar een derge lijk document niet gekregen, dus heeft hij er dit jaar evemin recht op, zo redeneert het produkt schap. Die beslissing heeft de Katwijker inmiddels aangevoch ten bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven. Tijdens de zitting wees Van der Plas op het feit dat hij wel een vergunning heeft voor het vangen van haring in de Noorde lijke Noordzee, èn een vergun ning voor de centrale Noordzee, maar niet voor de zuidelijke Noordzee, waarin vanaf 1 okto ber op haring mag worden ge vist. Haringrace De al eerder genoemde kleine mannen van de Nederlandse zee visserij zijn met name de kotter- vissers. Van der Plas is een van hen. Hij is eigenaar van een mid- delgrote kotter: de Jannie Jaco ba oftewel de KW 4, een schip van 34 meter lang en 6 meter breed. De Katwijker vist niet al leen, maar altijd samen met zijn vaste 'spanmaat' Huig Ouwe hand, eigenaar van de KW 149. Van der Plas en Ouwehand vis sen zoals dat heet 'in span': op volle zee wordt tussen beide schepen een net gespannen. Na vergunning was ook zijn quotum verbonden. Ondanks die vergunning vis sen Van der Plas en Huig Ouwe hand al lang niet meer op tong en schol. "Dat was voor ons niet lo nend meer", zegt hij. "Kijk, ook de grote schepen mogen tong en schol vangen. Nou, daardoor is er natuurlijk een enorme aan voer. En, zo werkt dat nu een maal, als er veel waar op de markt komt daalt de prijs. De op brengst van de vis die wij aan land brachten, was niet voldoen de om rendabel te varen". Volgens het tweetal is dat een mooi voorbeeld van de wijze waarop de kleine kottervissers worden gemangeld. "We mógen wel vissen, maar we worden door de grote jongens uit de markt ge drukt". Van der Plas en Ouwe hand vissen nu voornamelijk op kabeljauw. Subsidies*""™™** Volgens Van der Plas doet de overheid te weinig om de belan gen van de kleine zeevisvaart te beschermen. Wat hem vooral steekt, is dat de overheid juist sen kon hij subsidie krijgen. Mits... hij eerst de nettenroller van het schip liet verwijderen. Regels zijn regels: pas na goed keuring van het subsidieverzoek mag het werk waarvoor die sub sidie wordt verstrekt pas worden verricht. "Toen dacht ik: je kan de pot op", aldus Ouwehand. Hij liet zijn nettenroller staan en kon derhalve fluiten naar de subsi die Uit dat soort ervaringen leidt Van der Plas af dat de grote rede rijen bij het ministerie een streepje vóór hebben. "Voor die grote reders liggen miljoenen subsidie klaar. Daar wordt niet moeilijk over gedaan", zegt hij. "Als een rederij een nieuw schip laat bouwen krijgen ze zo'n beetje overal subsidie voor: in vesteringspremies en dergelijke. Tot zelfs subsidie voor het in strumentarium in de stuurhut aan toe. Dat is toch te gek". Oh jawel, Van der Plas weet wel dat ook hij net als zijn colle- ga-kottervissers aanspraak kan maken op subsidie als hij een nieuw schip laat bouwen en aan alle bijkomende voorwaarden voldoet! Maar welke kottervisser schepen die op dat moment in de vaart waren. De hoeveelheid vis die een visser mocht vangen hing voor een groot deel af van het aantal pk's van de machine in het ruim van zijn schip. Volgens Van der Plas is het echter gebeurd dat reders nieu we schepen lieten bouwen met een groter motorvermogen dan het schip dat werd 'ingeleverd". In plaats van de bijvoorbeeld 1000 pk die de machine van dat oude schip telde, werd het nieu we schip afgeleverd met een mo torvermogen van bijvoorbeeld 3000 pk, zonder dat de vergun ning werd aangepast. Dat schip zou, zo zegt Van der Plas, eigen lijk nooit in de vaart mogen ko men. Omdat het met 3000 pk vaart en vist op een vergunning die is gebaseerd op een motor vermogen van 1000 pk. Toch gaat een dergelijk schip de zee op. Toch wordt ermee ge vist. En duidelijk is dat een schip met een groter motorvermogen meer vis uit de zee haalt dan een schip met slechts 750 paarde- krachten in het ruim. "Dat is dus niet eerlijk", aldus Van der Plas. "Want de overheid geeft wel sub- Dat staat vast, er komen geen nieuwe bij. "Als een reder een nieuw schip laat bouwen krijgt hij geen nieu we vergunning. Als hij geen ver gunning heeft, bijvoorbeeld van zijn oude schip of van een colle ga die ermee is opgehouden, moet-ie maar zien wat-ie doet. Andere soorten vis vangen dan waarvoor quota zijn vastgesteld bijvoorbeeld", aldus de woord voerder. De regeling is, dat zal duidelijk zijn, bijzonder ondoorzichtig. En daardoor wordt volgens Van der Plas de controle van de AID nog eens extra bemoeilijkt. De visser heeft de verplichting om na bin nenkomst van dc haven opgave te doen van de vangst, waarna de algemene inspectiedienst onder zoekt of de hoeveelheid aange voerde vis in overeenstemming is met het quotum van de visser. De Katwijkse schipper-eige naar is overigens van mening dat het systeem van quotering moet blijven bestaan. Het systeem zou volgens de Katwijker alleen al gehandhaafd moeten blijven om te voorkomen dat de grote visse rijschepen die eerst zo veel sub- Van der Plas beriep zich erop dat hij meer dan genoeg vakken nis in huis had: hij was het toch die de haringrace had gewon nen? En waren de keurmeesters niet vol lof over de kwaliteit van de haring die hij had verwerkt? Een woordvoerder van het pro duktschap zegt dat er op grond van de huidige regeling geen ruimte is om Van der Plas het ge wilde document te verstrekken. Hij geeft echter toe dat de rege ling 'ongelukkig' is en dat het produktschap inmiddels een brief heeft geschreven aan de stichting Nederlandse Visserij om het verstrekken van haring documenten in volgende jaren beter te regelen. Maar de kottervisser is daar mee dit jaar niet gehol pen. Hij zegt dat hij zich van een eventuele negatieve uitspraak van het College van Beroep niets zal aantrekken. "Als ik die ver gunning niet krijg, ga ik met de kop door de deur. Dan ga ik toch de zee op. Ik kan mijn maat toch niet in de steek laten? We gaan straks hoe dan ook op haring vis sen en dan zien we wel wat er ge beurt". "Als hy dat doet overtreedt hij in ieder geval de regels", zegt de woordvoerder van het produkt schap. "En dan is het verder een zaak van de algemene inspectie dienst.". "Weet je", zegt Van der Plas nadenkend, "De schippers-eige naren hebben moeite met het be leid van de overheid. Maar er zijn er meer hoor, wat dacht je van de gevangenbewaarders. Die jon gens hebben drie procent van hun salaris moeten inleveren. Nou, ik heb met eigen ogen ge zien onder wat voor druk die be waarders werken. Wat een enor me verantwoordelijkheid zij heb ben. Die mannen hadden er wat bij moeten krijgen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 13