'Ik wil geen manager meer zijn'
C
Stevenshof: wijk in wording
Directeur Van Overmeire verlaat reinigingsdienst
Dertig ldlometerlimiet
in Leiden ingevoerd
ZATERDAG 21 JULI 1984
Leiden
LEIDEN Hij is directeur
ïtari van de dienst reiniging, ha
vens en markten, zwaait te-
iazz' vens de scepter over de re-
21 gionale vuilverbranding:
14 Frans van Overmeire (57).
Binnenkort zal hij deze
ers" functies niet meer vervul
ling len, omdat hij - zonder in
116 wrok om te zien - niet meer
wil zijn wat hij vroeger wel
was: een harde manager.
ets-
"n d00r
w.' Wim Brands
Van Overmeire werd geboren in de
Amsterdamse Dapperbuurt, niet in
de Dapperstraat overigens, waar je
volgens de dichter Bloem domweg
gelukkig kon zijn. "En domweg ge
lukkig was ik ook niet. Zo vlak
voor de oorlog, in '39, verdween
m'n vader namelijk. Hij zat op een
koopvaardijschip. We vernamen
taal noch teken van hem. In '42
bleek dat hij was getorpedeerd.
Dan ben je domweg ongelukkig".
Ondanks het voorbeeld dat in
een bepaald opzicht toch zeker af
schrikwekkend moet zijn geweest,
besloot ook Van Overmeire te gaan
varen. Hij doorliep de kweek
school voor machinisten.
"Nog eenmaal kwam ik op emo
tionele wijze in contact met het
verleden van m'n vader. U moet
weten dat de kok en de hoofdma
chinist de enige twee mensen wa
ren die de ramp van het koopvaar
dijschip overleefden. Goed, ik
stapte vlak na de oorlog in Los An
geles aan boord van een schip. De
kok hoorde dat ik Van Overmeire
heette en kwam naar me toe. Wat
er gebeurde kunt u zich wel voor
stellen".
Wat gebeurde er?
"Het bleek dat hij smen met m'n
vader had gevaren. Hij was een van
de twee. Ook de hoofdmachinist
bleek trouwens op dit schip te zit
ten. Ja, dan gaat er toch wel wat
door je heen".
Marine
Een paar jaar na de oorlog wilde
Van Overmeire gaan vliegen. Hü
kwam bij de marine, kreeg onder
meer in Texas een vliegopleiding.
Van Overmeire somt, met in zijn
stem onmiskenbaar een weinig
weemoed, de namen op van vlieg
tuigen waarmee hij deklandingen
maakte: Seahawk, Firefly, Meteor,
Seafury. "De logboeken uit die tijd
heb ik nog. Ik lees ze niet elke
avond, ben je gek, maar aan de an
dere kant: ze gaan ook niet in een
vuilniszak".
Na verloop van tijd hield Van
Overmeire het voor gezien. Het
was in de tijd van de Nieuw-Gui-
nea kwestie. "Ik had het gevoel:
dat is een heilloze zaak. Dat gevoel
was weliswaar niet politiek onder
bouwd, maar wel zo sterk dat ik be
sefte: ze slaan een zinloos pad in.
Ik ging".
Ambitieus
Van Overmeire werd adjunct-
luchthavenmeester in Rotterdam.
In de avonduren studeerde hij eco
nomie. "Ik wist veel, maar het was
eenzijdige kennis. Mijn kennis, dat
was een hoge vuurtoren op een
smalle basis".
In '68 werd Van Overmeire reini
gingsman in Leiden. Adjunct-di
recteur. Hij solliciteerde vooral
omdat in de advertentie had ge
staan dat er iemand werd gezocht
die te zijner tijd - na gebleken ge
schiktheid - directeur kon worden.
Dit feit typeert hem: Van Overmei
re was een ambitieus mens.
"Ik wilde graag leiden. En ik wil
de tegelijkertijd mooie dingen heb
ben: een mooi huis, een auto, een
scheepje, dat soort dingen. Dan
moetje geld verdienen, nietwaar?"
We confronteren hem met een
oude uitspraak: "Eigenlijk is het
laf dat je de kans niet hebt geno
men om zakenman te worden en
een paar ton te verdienen". Van
Overmeire: "Zo dacht ik toen. Ove
rigens: eigenlijk denk ik er nu nog
wel zo over. Ik heb avonturiers-
bloed. Varen, vliegen. Goed, op
een bepaald moment heb ik me
verscholen in de betrekkelijke ge
borgenheid van het ambtenaar
schap. Eigenlijk had ik m'n exis
tentie op het spel moeten zetten".
Aanvankelijk wist Van Overmei
re niet zoveel van het reinigings-
werk. Hoe een vuilnisemmer er uit
zag, dat was zo'n beetje alles.
"Juist daardoor heb ik me krachtig
op dit werk gestort. En als je werkt
volgens een bepaald principe -
vooral de grote lijnen in de de ga
ten houden - ach, dan is veel werk,
ook dit, zeer interessant".
Sociale dienst
"Het imago van de harde mana
ger heb ik gekregen in de tijd dat ik
even de baas was bij de sociale
dienst. Ik vervulde toen een dub
belfunctie, moest wel energiek
zijn. Bovendien: die sociale dienst
lag helemaal in de knoop, dus je
moest krachtig optreden. Ik be
doel, crisismanagement, dat bete
kent bovenal: ik ben nu de baas,
even geen inspraak jongens. Ik
weet nog dat een deel van de socia
le dienst verhuisde van de Steen-
schuur naar de Apollolaan. Komt
er iemand huilend binnen die zegt:
wat gaat er nu gebeuren? Ik zeg:
wegwezen, inpakken. In die sfeer
werd er gewerkt, begrijp je wel, en
dat kon ook niet anders".
Op het gebied van de reiniging is
er volgens Van Overmeire in Lei
den vrij veel bereikt. "Jongen, wij
waren een van de eerste gemeentes
die voor honderd procent overgin
gen op de plastic zak. Natuurlijk
zijn er wel problemen geweest.
Even in z'n algemeenheid: als er
geen problemen waren geweest,
dan had ik ze bij wijze van spreken
wel gemaakt".
Zelf vuilniszakken omschop-
pen?
"Nee, even zonder gekheid: in
elk bedrijf zie je op een bepaald
moment toch dat er even iets fout
gaat. Je ziet gewoon aankomen dat
het spoor gaat verbuigen. Daarop
adequaat reageren, dat is het hele
eieren eten".
"Problemen, daarmee zal de rei-
niginsdienst vooral in de toekomst
te maken krijgen volgens mij. Ga
maar na: je hebt bijvoorbeeld een
nieuwe afvalstoffenwet, de eisen
zullen veel strenger zijn dan tegen
woordig. Daaraan moet je je aan
passen".
Met die moeilijkheden zal Van
Overmeire zelf ook worden gecon
fronteerd: hij blijft immers als ad
viseur aan de gemeente verbon
den. "Inderdaad, ik heb alles te
maken met de nieuwe vuilverbran
ding die er moet komen. Waar
moet-ie worden neergezet, om
maar eens wat te noemen. Reken
maar dat dat geval er niet zonder
slag of stoot zal komen".
Wat Van Overmeire nog steeds
steekt, is dat de reinigingsdienst is
ingekrompen. "Het lullige is dat de
mensen hebben ingeleverd. Daar
zou dan tegenover staan dat er
meer arbeidsplaatsen kwamen. Is
niet gebeurd en dat klopt natuur
lijk niet".
Schone stad
Is Leiden een schone stad?
"Wat heet schoon? Vergeleken
bij Amsterdam? Dan is het ant
woord ja. Mag er een peukje op
straat liggen? Je begrijpt: op die
vraag kun je niet makkelijk een
antwoord geven. Maar goed, ik
denk dat Leiden een redelijk scho
ne stad is".
Op de vraag waarom hij het voor
gezien houdt als directeur geeft
Van Overmeire aanvankelijk een
kort antwoord: "Ik heb de laatste
jaren een paar knauwen gehad. Ge
sukkeld met m'n gezondheid en
bovendien was ik altijd getrouwd
met m'n functies. Dat gaat ten kos
te van je persoonlijke leven en dan
denk je op een bepaald moment: ik
wil geen manager meer zijn".
Waarna we te spreken komen
over zijn homoseksualiteit, waar
voor hij de laatste tijd openlijk uit
komt. "Dat ik tot een acceptatie
ben gekomen, dat heeft vanzelf
sprekend alles met m'n beslissing
te maken. Ik heb tegen mezelf ge
zegd: wat wil je nu Frans, als een
dief door de nacht? Of wil je een
feest maken van je leven. Toen heb
ik mezelf geantwoord: dat laatste".
"Mijn homoseksualiteit heeft
overigens ook een andere verande
ring teweeggebracht: ik ben meer
mensgericht geworden, zoals dat
heet. Als vroeger iemand z'n werk
niet goed deed, dan zei ik: ontslag.
Ja, maar vrouw en kinderen dan!
Niks mee te maken, die man had
z'n verantwoordelijkheid maar
moeten beseffen. Nu kan ik zo niet
meer redeneren".
Wolkers
"En er is ook nog wel een andere
reden waarom ik geen directeur
meer wil zijn. Als je je leven lang
dikke rapporten hebt gelezen, dan
denk je toch op een keer: van
avond wil ik ze niet op tafel zien, ik
wil de nieuwe Wolkers lezen. In dat
stadium verkeer ik nu".
"En ach, ik kan op een dynami
sche periode terugzien. De reini
ging in Leiden heeft een modern
wagenpark, de gemeenteraad be
seft nu beter dan ooit dat een goe
de reinigingsdienst van levensbe
lang is, kortom: dat zit allemaal wel
goed. Misschien had ik het einde
van de nieuwbouw in de Waard
wel willen meemaken, misschien.
Maar ach, volgend jaar stap ik in
m'n korte broek op de fiets en ga
gewoon over het hek kijken".
LEIDEN - Wethouder Peters heeft gistermiddag in Vreewijk en de Ma-
redijkbuurt een maximumsnelheid van dertig kilometer per uur inge
voerd. Hij deed dit door aan het begin van de Gerrit Doustraat en de
Maredijk borden te onthullen met de nieuwe toegestane snelheid. Op de
Maredijk (zie foto) deed hij dat nadat het majorettenkorps 'Fourty Four
Degrees' een optreden had gegeven.
Sins 1 januari is het voor gemeenten mogelijk in hele wijken met een
paar borden een maximumsnelheid van dertig kilometer in te voeren.
Deze zogenaamde zoneborden worden alleen aan de rand van de wijk
geplaatst. Het is niet nodig ze ook in de wijk te plaatsen.
Voorlopig is de snelheidsbeperking alleen ingevoerd in Vreewijk en de
Maredijkbuurt. De wegen daar lenen zich uitstekend voor die snelheidbe
perking. In september komt er echter een nota. waarin voorgesteld wordt
om in alle woonwijken een snelheidslimiet van dertig kilometer in te
voeren.
Peters uitte gistermiddag zijn verbazing over de noodzaak om de snel
heid in woonwijken te beperken: "Eigenlijk is het raar dat dit soort bor
den moeten worden geplaatst, dat er nog mensen zijn die in dit soort
woonstraten harder rijden dan dertig kilometer per uur". Hij zei dat de
snelheidslimiet vooral belangrijk was voor de kinderen.
(foto Holvast)
Jeugddorp
Buurthuis De Tamboerijn in
Leiden Zuid-V/est organiseert ko
mende twee weken een jeugddorp
voor kinderen van vier tot twaalf
jaar op het terrein bij zwembad
De Vliet aan de Vooreschoterweg.
Het programma ziet er als volgt
uit.
Op 23 juli sterestafette en toto- MirripJc
kwis, 24 juli goudstavenroof en
huttenbouwen, 25 juli Olympi
sche Spelen, 26 juli dagje roeien
en 27 juli optreden circus en kin
dertheater.
De week daarop wordt op 30
juli begonnen met een havenspel,
een stuivertjeskermis wordt op 31
juli gehouden en op 1 augustus is
er een waterspelencircuit. Don
derdag 2 augustus wordt een
douanespel georganiseerd en de
evenementenweken wofden op 3
augustus afgesloten met een mid
deleeuwse dag, waarop eveneens
een theatergroep optreedt.
De toegang is een gulden vijf
tig per dag. Alle kinderen in de
leeftijd van vier tot twaalf jaar
zijn welkom, maar ze moeten wel
hun brood nemen, want de festi
viteiten duren van 's ochtends
half tien tot 's middags drie uur.
De Tamboerijn verschaft ieder
kind twee bekertjes limonade per
dag. Wie dan nog dorst heeft kan
voor een dubbeltje per beker nog
meer limonade kopen, fruit kost
een kwartje.
Inlichtingen over dit Jeugd
dorp: De Tamboerijn, 760315,
vragen naar Helma, Ruud of
Mieke.
In café Scarabee aan de Pie-
terskerkchoorsteeg treedt zater
dag het Tilt Team op. Daarmee
viert het café dat het interieur al
een jaar lang 'wit en roestvrij
staal' is. Aanvang van het optre
den is rond tien uur.
LEIDEN - De jongste woonwijk
van Leiden, de Stevenshof, groeit
als kool. Op de luchtfoto hiernaast
is duidelijk te zien dat het laatste
grote uitbreidingsgebied van deze
gemeente langzamerhand de con
touren krijgt van een echte stads
wijk.
Tijd om weer eens de balans op
te maken: op het moment dat de
bouwvakkers met vakantie gaan
zijn ruim 700 woningen in de Ste
venshof neergezet of in aanbouw.
Dit betekent dat inmiddels zo'n
2000 Leidenaren in de nieuwe
woonwijk zijn neergestreken.
Morskwartier
Dwars over de foto stroomt de
Oude Rijn, met evenwijdig daar
aan de Rijndijk. Geheel links is het
kruispunt Haagse Schouw/Rijn
dijk en de oude Rooms-Katholieke
kerk zichtbaar. Boven de Oude
Rijn ligt het Morskwartier, met ge
heel links de sportvelden van
Diok, ZLC, w Leiden en Docos.
Deze sportvelden worden in het
noorden begrensd door de kanto
ren aan de Plesmanlaan en de
nieuwbouwwijk Boekhorst, ten
oosten (rechts) door de flat aan de
Agaatlaan, ten zuiden door de
nieuwe wijk Koppelstein en in het
westen door de Haagse Schouw-
weg.
Onder de Oude Rijn ligt de Ste-
venshofpolder. Evenwijdig aan het
water loopt de Rijndijk met daar
onder, dwars door de nieuwe
woonwijk, de Stevenshofdreef. Dit
is de weg die de wijk zal ontsluiten.
Goed zichtbaar is ook de Veenwa-
tering die vanaf de Oude Rijn (mid
den) zuidwaarts stroomt (naar
rechtsonder op de foto).
Met de woningbouw is begonnen
in de noord-west hoek van de pol
der, nabij de Haagse Schouw en
ten westen van de Veenwatering.
In december 1982 werd daar de
eerste paal geslagen voor 157 wo
ningwetwoningen. Rechts van de
Veenwatering staan inmiddels ook
de 100 premiehuurwoningen van
het Philips-pensioenfonds.
Gaan we nog verder naar rechts
dan steken we de Helena Verburg
straat over en komen we in de
woonbuurt met de 132 premie-
koopwoningen van het Bouwfonds
Nederlandse Gemeenten waarover
de laatste tijd nogal wat te doen is
geweest. Op het terrein onder deze
woningen wordt volgend jaar,
langs de Stevenshofdreef, een flat
gebouwd waartegen onlangs be
zwaren van omwonenden zijn ge
rezen. Ten slotte, geheel rechts op
de foto, zijn de 103 koopwoningen
in aanbouw die vooral opvallen
door de witte steen waaruit ze zijn
opgetrokken.
De luchtfoto laat zien hoe de wo
ningbouw, behalve langs de Rijn
dijk, ook oprukt in het nog groene
gedeelte van de Stevenshofpolder.
Ten zuiden van de Stevenshof
dreef staan links en rechts van de
Veenwatering 228 woningwetwo
ningen. Links van deze huizen is
een bedrijfsterrein gepland waar
op dit moment alleen nog de hulp
centrale van de stadsverwarming
staat. Het bedrijfsterrein is uitslui
tend bestemd voor bedrijven die
geen milieu-overlast veroorzaken.
Ten oosten van de hulpcentrale
(geheel links op de foto) is nog een
opslagplaats en een vestiging van
de direktie bruggen van Rijkswa
terstaat zichtbaar.
Aan de andere kant van Veenwa
tering (rechts onder het midden)
zien we het in aanbouw zijnde
scholencomplex dat zich op de fo
to duidelijk manifesteert als een
grote witte vlek. Daarnaast staan
enkele noodgebouwen waarin on
der meer een gezondheidscen
trum, een peuterspeelzaal en een
clubhuis zijn ondergebracht.
Bouw
De belangrijkste bouwactivitei
ten zullen zich de komende tijd af
spelen in de buurt ten noorden en
ten oosten van het scholencom
plex. De gemeente wil volgend jaar
ruim 300 nieuwe woningen bou
wen in de Stevenshof. Behalve de
al genoemde flat zullen ten noor
den van het scholencomplex 47
huizen worden neergezet die vol
gens het systeem van maatschap
pelijk gebonden eigendom worden
verkocht.
Rechts van de school, en ten
zuiden van de witte woningen,
wordt het woon- en winkelcen
trum 'Stevensbloem' gebouwd
(ruim 5000 vierkante meter winkel
ruimte met daarboven 96 wonin
gen). Het woon- en winkelcentrum
wordt in het noorden begrensd
door de Stevenshofdreef en in het
zuiden door het wijkpark (met een
route voor langzaam verkeer).
Pas in de jaren negentig, als er
ruim 4000 huizen staan, zal de Ste
venshof een complete woonwijk
zijn, bijna net zo groot als de Me-
renwijk. (foto Frans Rombout)
