Wat goed is
komt snel
'Le Karst op herhaling in begrafenisstoet
Heemskerk wijkt niet voor Tonjann
Holland-atlete Yvonne van Dorp
Rotterdam
haakt af
PAGINA 10
Sport
ZATERDAG 14 JULI 1984
ROD EZ (GPD) - Als vanouds
klinkt het weer in de Tour-kara
vaan: „Le Karst, il est la" („De
Karst is daar"). Het komt, nog al
tijd een tikje huiverig, uit de mon
den van oude bekenden van Ger-
ben Karstens, een van die wielren
ners die een flink deel heeft bijge
dragen aan de luisterrijke Neder
landse Tour-historie. Karstens (42)
heeft het wereldje al weer enkele
jaren geleden de rug toegekeerd,
maar hij wordt echter nog altijd
moeiteloos herkend door zijn ex-
collega's. „Was dit ook niet een
coureur, vroeger?", dolt Jacques
Anquetil, vijfvoudig Tour-winnaar,
als hij „den Karst" op een lommer
rijk plekje in Rodez tegen het lijf
loopt.
Op uitnodiging van een week
blad doet Gerben Karstens een
weekje de Tour. Even weer de
sfeer proeven, zoals dat heet.
„Maar het is lang niet meer zo als
vroeger hoor, dat heb ik tenminste
gehoord van Knetemann. Het lijkt
tegenwoordig wel een begrafenis
stoet, zei hij me. En als de Kneet
dat zegt, zal dat wel zo zijn. Ik kan
er niets van zeggen nu ik tegen de
buitenkant van het gebeuren aan
kijk. Vanuit die optiek is er wei-
ning veranderd. Het was een gek
kenhuis en het is nog altijd een
gekkenhuis".
Anecdotes
Met Karstens, die verscheidene
ritzeges in de Tour op zijn naam
heeft staan, heeft evenwel een der
laatste „dwazen" de deur achter
zich dichtgetrokken. Als geen an
der kon de man, die ooit gebukt
ging onder het bijvoegsel „de Leid-
se notariszoon", het peloton op
stelten zetten. Talrijk zijn de anec
dotes die nog altijd volop de ronde
over hem doen in de karavaan.
Zo heeft Karstens eens zijn be
hoefte gedaan in een rennerspetje,
een zelfs door Franse agenten be
geerd aandenken. De destijds
dienstdoende politieman in een
klein dorpje langs de route zal zich
het „vriendelijke gebaar" van Kar
stens altijd blijven herinneren. „Ja,
zulke dingen deed ik altijd in de
Tour. Dat waren spontane invallen
om de sleur een beetje te doorbre
ken, want ik verzeker je dat het le
ven in de Tour niet meevalt. Dan
moet je wat doen om niet af te
stompen. Zo heb ik eens een half
uur lang op de schouders van Eddy
Peelman gezeten. En hij maar fiet
sen, en ik hoog boven het peloton
zittend. Had je Levitan toen moe
ten zien. Die kon dat natuurlijk he
lemaal niet waarderen. Kreeg ik
weer eens een boete".
„Jongen, ik heb in de Tour zo
veel boetes moeten betalen. Maar
dat kon me er niet van weerhouden
allerlei stunts uit te halen. Zo heb
ik ook vaak genoeg de broek van
mijn kont getrokken onder het fiet
sen. Dan viel het hele peloton stil".
- Wat nog meer? Karstens: „Ja,
wat nog meer. Oh ja, ik heb eens
met Freddy Maertens een valpartij
in scène gezet. Had je moeten zien
wat voor een chaos er ontstond in
de karavaan. Al die mecaniciens
kwamen in paniek uit hun auto's
gerend met allemaal wielen in hun
handen. Bleek niets aan de hand te
zijn. Werd ik weer eens voor gek
versleten. De Karst moest weer
eens zonodig in de publiciteit werd
er dan gezegd. Nou, zo was het
niet. Ik hield er gewoon van leven
in de brouweij te brengen. Ik mag
nu eenmaal graag een beetje dol
len. Nu nog. Thuis worden ze wel
eens stapelgek van mij".
Babbeltje
Historisch is ook de manier
waarop hij de koersleiding van Pa-
rijs-Nice eens in de luren heeft ge
legd. Karstens: „Dat heb ik gedaan
tijdens een rit van Saint Etienne
naar Valence. Moesten we direct
de Col de la Republique beklim
men en dat zag ik toen helemaal
niet zitten. Heb ik me voor de start
al in een auto naar boven laten rij
den en me even voorbij de top ver
stopt op een onoverzichtelijk gè-
deelte van het parcours. Nadat de
eerste renners waren gepasseerd,
ben ik stiekem in koers gekomen.
Ik had die etappe nog bijna gewon
nen ook, want ik werd tweede. Nie
mand die gemerkt heeft dat ik een
stuk niet heb meegefietst".
Het weerzien met oude vrienden
uit de ronde doet Karstens goed.
„Ik heb ze het weer horen roepen,
Anquetil, Poulidor, Ocana, Gui-
mard, Danguillaume en noem
maar op: 'le Karst, il est la'. Dat zijn
ze nog niet vergeten. Dat riep ik al
tijd als ik demarreerde. En dan was
ik gelijk weg. Dan was ik er weer,
he. Dat was mijn sterkste punt, de
marreren en wegwezen. Je moet
maar één keer in een koers demar
reren, maar dan ook goed. Dat is
ook een kwestie van intuitie. Als je
dom bent, blijf je dom. Neem zo'n
Thurau, die springt altijd op de
verkeerde moementen. Die zal het
nooit leren."
- Met Levitan zul je wel niet zul
ke goede contacten hebben. Je
hebt hem vroeger nogal eens het
bloed onder zijn nagels wegge
haald. Denk alleen eens aan die
rennersstaking in Valence d'Agen,
waar jij toen een van de initiatief
nemers was.
Karstens: „Toen ik hier zondag
voor het eerst meereed wilden we
op een gegeven ogenblik de kop
groep met Adrie van der Poel en
Theo de Rooy passeren. Flikker
den de lampen van de auto van Le
vitan. Hij had me gezien en riep me
terug om even een gezellig babbel
tje te maken. Ach jongen, ze heb
ben wel eens gezegd, blij dat die
klootzak gestopt is, maar zo is het
nu ook weer niet. Dat heb ik in de
loop der jaren wel gemerkt".
Gerben Karstens: één van de laat
ste Tour-dwazen. foto anp>
ROTTERDAM (ANP) - De schaak
vereniging Rotterdam heeft zich
teruggetrokken uit de halve finales
van de strijd om de Europese be
ker voor clubteams. Het besluit is
een gevolg van de weigering van
de Russische club Boerevestnik de
wedstrijden ergens anders dan in
Moskou te spelen.
Gezien de mogelijke problemen
rond de persoon vén voormalig
staatsburger Viktor Kortsjnoi stel
de Rotterdam begin mei voor als
gastheer te willen optreden voor al
le nog te houden wedstrijden in de
Europa Cup voor landskampioe
nen. Van Russische zijde werd ech
ter negatief op dit voorstel gerea
geerd. Toen de loting bepaalde dat
Rotterdam tegen Boerevestnik in
Moskou moest spelen, werd van
Rotterdamse zijde bij wijze van
compromis voorgesteld de halve fi
néde in Serajewo, Londen of West-
Berlijn te houden. Ondanks be
middelingspogingen van de FIDE
wezen de Russen dit aanbod van
de hand.
Bestuur en spelers van Rotter
dam hebben daarop unaniem het
onaanvaardbaar uitgesproken over
het spelen in Moskou zonder
Kortsjnoi.
Geen baan
Van der Duim
DEN HAAG (ANP) - Hilbert van
der Duim zal zich buiten de kern
ploeg gaan voorbereiden op het
nieuwe schaatsseizoen, nu hij niet
in dienst zal treden als staffunctio
naris van de KNSB. De ex-wereld-
kampioen zou een door het minis
terie van WVC gesubsidieerd pro
ject gaan leiden om het schaatsen
bij gehandicapten èn jongeren te
promoten.
"Zakelijke en persoonlijke mo
tieven stonden een arbeidsover
eenkomst iri de weg", maakte de
schaatsenrijdersbond gisteren be
kend. Het feit dat Véin der Duim
geen enkele wedstrijd meer zou
kunnen rijden en geen persoonlijk
sponsorcontract meer zou kunnen
afsluiten deden voor Vaji der Duim
de deur dicht. "Uit de onderhande
lingen met de KNSB is mij geble
ken dat men niet veel vertrouwen
in mij heeft. Dat heeft mij teleurge
steld":
VOLLE BAK - Het damesteam
van de Leidse softbalvereneniging
Volle Bak, uitkomende in de rayon
eerste klasse, heeft gisteravond op
nieuw verlies moeten incasseren.
Op het terrein in de Leidse Hout
bleek VUC veel te sterk. De Haag
se bezoeksters namen spoedig een
ruime voorsprong en Volle Bak
mocht beslist niet klagen dat de
schade in het slot van de wedstrijd
nog enigzins beperkt kon worden
gehouden: 8-13.
LEIDEN - De Nederlandse atletiek hinkt, stapt en springt vooruit. Hoewel de 'bonzen'
van het Olympisch Comité doof en vooral blind lijken voor de winst die onze atletiektop-
pers boeken, is gisteren het respectabele aantal van dertien atleten naar Los Angeles
afgereist. En van deze grootste Olympische afvaardiging sinds de spelen van 1968 in
Mexico City maken zelfs enkele serieuze medaille-kandidaten deel uit.
Yvonne van Dorp zal de komende
weken de verrichtingen van Rob
Druppers, Gerard Nijboer en Ria
Stalman met meer dan normale be
langstelling volgen. De achttien-ja
rige Holland-atlete pakte onlangs
op de Nederlandse atletiekkam-
pioenschappen voor junioren twee
gouden plakken en hoopt over vier
jaar (Seoel?) zelf een Olympisch
startbewijs op zak te hebben.
"Maar ik reken nergens op hoor. Er
kan in vier jaar tijd zoveel gebeu
ren. Ik moet eerst maar eens heel
zien te blijven".
De bruingebrande Yvonne van
Dorp wekt de indruk zojuist uit
een exotisch vakantie-oord te zijn
teruggekeerd. Een misverstand.
"Nee hoor. Dat kan ik niet maken,
's Zomers een paar weken weg en
ik ben er helemaal uit. Die bruine
kleur heb ik op de training opge
daan. En op 't strand. Want ik mag
graag een dagje naar Noord wijk
gaan als het mooi weer is".
Uitleven
Vier jaar geleden drong een oom
er bij de goedlachse Yvonne op aan
om een keertje mee te gaan huppe
len bij de atletiekvereniging Hol
land. Dat huppelen leek dus ver
dacht veel op rennen en de sterke,
met snelheid gezegende Van Dorp
werd al snel een van de 'bescherm
de' Holland-leden.
Daarvóór had de Leao-leerlinge
aan judo, paardrijden en schaatsen
gedaan, maar pas in de atletiek kon
het individu Van Dorp zich echt
ontwikkelen. "Atletiek was inder
daad een ontdekking voor mij. Ik
kon me eindelijk helemaal uitle
ven. In het begin was ik nog niet zo
fanatiek hoor. Dan ging ik niet
eens trainen als het rotweer was.
Maar toen ik bemerkte dat de pres
taties alsmaar beter werden, groei
de het fanatisme".
Impiddels heeft Van Dorp drie
trainerswisselingen achter de rug.
De laatste wisseling van de wacht
baarde nogal wat opzien. Maar
over deze door haarzelf geforceer
de breuk wil Van Dorp niets zeg
gen. "Ik had het voorheen prima
meldt zij lachend. "Meer zeg ik er
niet over".
De resultaten zijn onder de des
kundige leiding van haar huidige
trainer en vertrouwensman Roel
Hendriksen in elk geval niet uitge
bleven. Op de NK-jeugd in Amster
dam stal zij samen met de Baren-
drechtse Mirian Knein de show.
Vooral dankzij haar explosieve
start snelde Van Dorp op de vier
honderd meter naar een een gou
den plak. Haar sprong van 5 meter
91 was ruim een half uur later
eveneens goed voor goud terwijl zij
op de sprint als tweede, na 12.16
seconden, de finishlijn passeerde.
Een rijke medaille-oogst waar
het paradepaardje van AV Holland
weliswaar op had gehoopt, maar
niet op had durven rekenen. "Ik
mocht dan favoriet zijn, er kan op
zo'n dag natuurlijk van alles fout
gaan. Bovendien was ik bloedner
veus, maar achteraf is het allemaal
soepel verlopen".
Afwisseling
Met haar belangrijkste concur
rente, de één jaar jongere Mirian
Knijn van Energie uit Baren-
drecht, is Yvonne van Dorp voor
bestemd om over enkele jaren de
dienst uit te maken in de damesat-
letiek, althans op de kortere loop
nummers. Knijn lijkt zich voorlo
pig toe te leggen op 100 en 200 me
ter. De specialiteit van Van Dorp is
en blijft de 400 meter. Het versprin
gen ziet zij als een "leuke afwisse
ling".
Sinds een mislukte landing in de
springbak haar een slepende rug
blessure bezorgde, is dit atletiek-
onderdeel voor haar bijzaak. Desal
niettemin won zij het verspringen
bij de NK-jeugd op haar gemak.
"Maar hard trainen doe ik er niet
meer voor. Als ik ook maar even
iets in m'n rug voel stop ik".
Veel arbeid stopt zij daarentegen
wel in de 400 meter. Zes keer in de
week. Alleen op vrijdag gunt de ge
boren en getogen Leidse zichzelf
rust. "Voorlopig is dat voldoende.
Ik zou best nog wat meer willen
trainen, maar ik heb er de tijd niet
voor en bovendien denk ik dat het
weinig resultaat oplevert. Mijn li
chaam zou het namelijk niet aan
kunnen. Ik ben er nog niet sterk
genoeg voor".
Wel is Yvonne van Dorp zich er
van bewust dat ze eens haar trai
ningsuren verder moet opvoeren,
wil zij in internationaal opzicht
ooit aan de weg, of liever de baan,
timmeren. "Vorige week heb ik
meegedaan aan de FBK-games in
Hengelo. Ik moet je eerlijk zeggen
dat ik die meiden uit het buiten
land alleen bij de start heb gezien.
Als ik in hun buurt wil komen, zal
ik toch een paar seconden sneller
moeten lopen".
Dat geldt ook voor het Neder
lands record dat met 52,38 secon
den vrij scherp staat op naam van
de Sparta-atlete Tilly Verhoef. Een
tijd die voor Van Dorp met een per
soonlijk record van 54,87 seconden
voorlopig nog wel buiten beeld zal
blijven. "Maar gelukkig gaan mijn
tijden nog steeds vooruit dus ik
hoef niet te wanhopen. Bovendien
denk ik dat ik pas over een jaar of
vijf op mijn top zit, als alles goed
blijft gaan tenminste. In elk geval
heb ik dus nog even de tijd".
Terugslag
Van Dorps wedstrijdkalender
ziet er de komende weken maagde
lijk uit. Na al haar inspanningen in
de damescompetitie, tijdens inter
nationale ontmoetingen en bij de
verschillende titeltoernooien, kan
zij voorlopig tijdens het draaien
van haar trainingsrondjes stoom
Yvonne van Dorp blaast stoom af om in augustus weer te kunnen "knallen".
afblazen. "Ik neem nu wat gas te
rug om in augustus weer te kunnen
knallen. Dan staan namelijk enkele
interlands op het programma".
En daarna dient Van Dorp, die
inmiddels haar Leao-diploma op
zak heeft en binnenkort haar mid
denstandsdiploma in de brieven
bus verwacht, zich te melden by
het CIOS in Overveen (bij Heem
stede). "Een heleboel atletes heb
ben het me afgeraden, maar na
lang nadenken, heb ik toch beslo
ten om de combinatie ClOS-atle-
tiek te proberen. Ik besef dat het
vooral in het eerste jaar moeilijk
zal worden. Dan maak je vaak da
gen van acht tot zes. En ik kan daar
natuurlijk niet meteen binnenko
men en zeggen: 'Hallo, ik ben
Yvonne van Dorp en ik wil graag
tussen de bedrijven door m'n pro
gramma afwerken'. Ik houd vol
gend jaar dan ook rekening met
een terugslag in mijn prestaties.
Voor conditieverlies ben ik niet
bang, want je doet daar natuurlijk
genoeg aan sport. Maar de scherpte
zal er wel een beetje afgaan als je je
elke dag ook met voetbal, zwem
men en turnen moet bezig hou
den".
Mocht Van Dorp inderdaad on
dervinden dat de opleiding voor
sportinstructeur niet valt te rijmen
met topsport op de sintelbaan dan
zal er levensgroot dilemma ont
staan. Van Dorp: "Geen idee Waar
ik dan voor zal kiezen. Dat zien we
dan wel weer. Maar het is natuur
lijk wel zo diat je in Nederland van
de atletiek niet kunt eten. Dus...".
LEIDEN- Kansloos leek gister
avond in de Dekker-tennishal Kees
Heemskerk tegen de sluitende aan
val van Hans Tonjann, no 3 ge
plaatst in het herenenkelspel B 1
en door zijn goede spel tegen Mar
cel Vink op slag de favoriet voor de
eindzege. Zijn kogelende services
maar vooral zijn netwerk maakten
van het van meetaf imponerende
loopwerk van Heemskerk telkens
weer een vergeefse onderneming.
Met 6-2, 4-2 was er voor de vele
kijkers geen twijfel wie als winnaar
van de baan zou stappen, Tonjann.
Maar de tengere pupil van het Dek
ker Tennis College bleef gaan,
bleef kogels over het net jagen en
leek naarmate Tonjann aan kracht
begon in te boeten nog niet eens
alle adem uit de kast te hebben ge
speeld. Nog harder werden zijn
passeerslagen en nog beter werd
zijn velddekking. Hoe fraai Ton-
janns volleys ook waren, hij moest
herhaaldelijk driemaal aan het net
in actie kómen om een punt te sco
ren. En als die volleys niet tegen de
lijnen aanzaten zag hij de bal als
een raket voorbijzoeven.
De Unicummer kan met zijn
sterke body veel hebben en hij
bleef dus in de opkomende storm
lang overeind. Hij had wel een net-
bal nodig om van 5-6 langszij te ko
men, 6-6. Die netbal en de weten
schap dat de volbloed aanvaller
Tonjann een tiebreak zou krijgen
om de partij te beslissen tastte
Heemskerks moreel niet aan. Met
een netbal trok hij op zijn beurt de
winst naar zich toe, 7-6. Tonjanns
krachten waren gesloopt. Tot 2-2
vocht hij dapper tegen het lood in
de benen. Toen capituleerde hij
voor een tegenstander die op het
punt van pure techniek nog zijn
mindere is maar qua conditie on
betwist zijn meerdere. Op het der
de matchpunt, Tonjann deed er
twee aan het net teniet, was zijn fo
rehand uit de backhandhoek kei
hard langs de zijlijn teveel voor de
Unicummer, 6-2.
Voor het Dekker Tennis College
was met de overwinning van
Heemskerk de koek nog niet op.
De no 1 geplaatste Herman van der
Capellen moest na een set gelijk te
gen Rene van der Wilk de hal in om
een beslissing te forceren. De wed
strijdleiding die de no 1 geplaatste
speler toch niet graag voortijdig uit
het toernooi zag verdwijnen liet de
keus verder spelen binnen of
vandaag buiten verder gaan aan
de spelers over. Beiden besloten
binnen verder te gaan. Herman van
der Capellen zal dat na afloop van
de partij wel hebben betreurd. Of
toch niet Hij maakte hoe dan ook
geen spel meer, 4-6, 7-6, 6-0. Bub
van der Zee verdween eveneens
van het toneel in Warmond. Andy
Schafer zette hem in drie sets de
voet dwars, 6-4, 6-7, 6-3.
In het herenenkelspel C 2 moest
Saidi eindelijk capituleren voor be
tere techniek. De jeugdige Lolling
kreeg de winst overigens niet ca
deau. Wat was dat een moeilijke
pot complimenteerde hij na af
loop zijn tegenstander." Hij loopt
als een trein. Je moet tegen hem,
blijven scoren
In het gemengd dubbelspel C
was het koppel Eveline Krul/ Bob
Dietrich te sterk voor T. en J. van
Velzen, 6-4, 6-0. Voor Eveline Krul
was het de tweede winst in het
toernooi. Eerder op de dag had zij
Nelleke Weijermans geklopt na
een 4-6, 1-5 achterstand, 7-6, 6-3.'
Misschien toeval,maar het was al
weer een pupil van het Dekker
Tennis College, die in het heetst
van de strijd overeind bleef.
Uitsla
gen: HEB 1 P.P. Pruyn - J.W. Lugthart,
3-6, 4-6. HEB 2 Liefbroer- Post. 6-4, 6-4.
DEB 2 J. Junger- B.v.d. Maarel, 2-6, 3-6.
HEC van Offeren- Krans, 6-3, 2-6, 6-2,
Nagelkerken- Glastra, 6-2,6-4, Post-
Dijkstra, 0-6,0-6. HEC 2 Bakker- Robert,
6-4,3-6,6-0. HEE v.d. Burg- Bouman, 5-3
v.d. Burg teruggetrokken. DDC Koole/
van Balen- Renaud/ van Doesburg, 6-1,
6-2. HDB Tonjann/ de Bruyn- v.d. Geest/
Baan, 6-2, 6-0, F. Grimbergen/ Witting-
v.d. Kwast/ Meijer, 2-6,7-6,2-6. GDC La-
court/ Rodenburg- Dietrich/ Dietrich, 6-
2, 6-4.
Toernooi de Boekhorst, Noordwijker-
hout.
Uitslagen: HEC R. Warmerdam- E.v.
Trigt, 6-4, 6-0, Joh. v.d. Lippe- H. Schip
horst, 7-5, 6-4, A.W. van Zoelen- Ver
hees. 6-0, 6-4, R. Stikkelbroek- W. Steg-
gerda, 6-0, 3-6, 6-2, D. Heemskerk- M. v.
Trigt, 3-6, 6-7. GDC. M. Verdegaal/ A.
Volte, 1,- C. de Groot/ E. Homan, 3-6, 3-6,
Vreeswijk/ v. Trigt- Guyt/ Guyt, 6-4, 6-2.
HED v. Buggenum.l, - M. Galjema, 6-4,
5-7, 6-3, G. Vogelaar- D.v.d. Neut, 6-2, 6-
0. Vogelaar in de halve finalé.
Kees Heemskerk wil te zich tegen Tonjann niet gewonnen geven.
(foto Holvast)
