Grootgratter drukt
de Ideingrutter weg
Pastorale raad bisdom Rotterdam moet anders
'Een levensgevaarlijke ontwikkeling
Carrington, gezond
verstand voor NAVO
Lezers schrijven
WOENSDAG 27 JUNI 1984
De conclusie is onheilspellend:
tussen nu en 1990 zullen zeker
tienduizend kleine zelfstandi
gen (kruideniers, slagers enzo
voortshun winkel noodge
dwongen moeten sluiten. Ze
kunnen de moordende concur
rentie met de grootgrutters niet
langer volhouden.
De Algemene Bank Nederland
stelt in een rapport dat het
grootwinkelbedrijf in een ijl
tempo oprukt. Zijn machtsposi
tie wordt almaar groter. Voor
zitter H. van der Geest van het
Vakcentrum, een organisatie
die de belangen van de kleine
detaillist behartigt, toont zich
bezored.
Bezorgdheid is geen troef. Maar toch zijn er zo nu en
dan rimpeltjes op zijn voorhoofd te zien. "Ik vraag me
echt wel eens af waar we mee bezig zijn", verzucht
voorzitter Van der Geest. "Die hele ontwikkeling is le
vengevaarlijk. Het griezelige eraan is, dat we een
machtsconcentratie aan het kweken zijn. Straks zijn er
misschien nog vijf of zes grote bedrijven. Wat krijg je
dan? Juist, zij en niemand anders bepalen wat een arti
kel kost. Van service, zoals de buurtwinkel die biedt, is
geen sprake meer. De grootgrutters maken dan volle
dig de dienst uit. Je kunt je met recht afvragen of je
daar nu wel zo gelukkig mee moet zijn."
Het onderzoeksbureau Prodis heeft berekend dat de grootwinkel
bedrijven nu al meer dan de helft (de verhouding is 45 tegen 55 pro
cent) van de kruideniersmarkt hebben veroverd. Als supermarkten
met meer dan zes filialen erbij worden gerekend, dan stijgt dit per
centage aan het einde van de jaren tachtig tot rond de zeventig pro
cent.
Van der Geest: iedereen concentreert zich maar op de prijs, (foto gpdi
Een angstige ontwikkeling,
vindt Van der Geest: "Wat ons
vooral bezighoudt zijn de wat
grotere zelfbedieningszaken die
in moeilijkheden dreigen te ra
ken. Als er sprake is van een ge
zonde sanering, is dat voor ons
Vakcentrum geen punt. Maar
wat je nu ziet is, dat buurtsuper-
markten moeten sluiten, omdat
ze geldproblemen hebben. Door
de werkelijk gigantische concur
rentie kunnen ze geen winst
meer maken. Iedereen concen
treert zich maar op de prijs. Die
prijs en niets anders schijnt be
langrijk te zijn. Die nekt de klei
nere zakenman. De grootgrutter
lacht in zijn vuistje, want die
staat klaar om zo'n zelfbedie
ningszaak in te lijven. Een uiterst
trieste ontwikkeling."
Consumentenbonden
Van der Geest vindt dat de
consumentenbonden mede
schuldig zijn aan deze ontwikke
ling. Hij zegt: "Altijd worden de
prijzen maar vergeleken. Ner
gens anders wordt naar gekeken.
De service van een buurtwinkel
speelt geen rol meer. Aan de so
ciale aspecten van een dergelijk
winkeltje gaat men gemakshalve
maar voorbij. Zo'n kruidenier is
er niet alleen voor zielige of ou
dere mensen. Men stelt het heus
wel eens op prijs dat er een win
kel in de buurt is."
door
Jan Westerlaken
Uit zijn eigen periode als win
kelier herinnert Van der Geest
zich een strenge winter met
spekgladde wegen. "Ik verkocht
toen als nooit tevoren. En ik niet
alleen. Elke buurtwinkel deed
prima zaken. Toen waren de
klanten wat blij dat ze niet ver
van huis hoefden te gaan voor
een pakje boter.'-'
Men kan er niet omheen: de
grootwinkelbedrijven hebben
een imago opgebouwd dat ze
goedkoop zijn. Goedkoper dan
de supermarkt op de hoek. Van
der Geest: "In gillende adverten
ties wekken ze die indruk inder
daad. En zelfs in reclamespotjes
op de televisie. Daarmee lokken
ze de klant naar hun winkel.
Maar als de consument de prij
zen van de grootgrutters eens
vergelijkt met die van een wat
grotere supermarkt, dan zal hij
zien dat de verschillen best mee
vallen. De groten hebben de
naam dat ze goedkoop zijn, maar
dat komt alleen door hun recla
mecampagnes. De klanten laten
zich daardoor dikwijls mislei
den. Dat is toch wel jammer."
Kwaliteit
De gevolgen van die prijzen
slag kunnen niet uitblijven,
denkt de voorzitter van het Vak
centrum. "Het zal uiteindelijk
leiden tot een mindere kwaliteit
van de levensmiddelen. Er ko
men eigen merken en merkloze
artikelen op de markt. Alleen
maar om de prijs te drukken.
Voldoet zo'n artikel niet, dan
wordt het gewoon uit de handel
gehaald en komt het even later in
een andere verpakking terug. Zo
gaat dat. Op den duur kan dat
wel ten koste gaan van de volks
gezondheid. Goedkoop wordt
dan duurkoop. Je gezondheid is
toch wel meer waard dan een
paar dubbeltjes voordeel."
Maar ook de winkelvoorzie
ning krijgt een gevoelige knauw.
Als de zelfstandige echt wil mee
doen in die concurrentieslag ver
dient hij op heel wat artikelen
geen cent meer. Suiker en bier
zijn daarvan een goed voorbeeld.
In Amerika wordt op een kratje
bier nog altijd vijfentwintig pro
cent winst gemaakt. De Neder
landse detaillist, aldus Van der
Geest, houdt er geen cent meer
aan over. Toch moet hij, om zijn
assortiment compleet te houden,
zoveel mogelijk merken in huis
hebben.
Van der Geest: "Als een bedrijf
aan bepaalde artikelen niets ver
dient, dan gaat het niet goed. De
omzet van de overige levensmid
delen is niet zodanig dat de mid
denstander die tegenslag kan op
vangen. Bij grootwinkelbedrij
ven ligt dat anders. Zij kunnen
zich veroorloven om een deel
van het assortiment zonder winst
of zelfs met gering verlies te ver
kopen. Hun omzet is zo groot dat
ze dit nauwelijks of misschien
helemaal niet merken."
Kansen
Ondanks het feit dat het er niet
rooskleurig uitziet, blijft de voor
zitter van het Vakcentrum gelo
ven in de veerkracht van de zelf
standige winkelier. Maar hij zal
zich duidelijker dan ooit moeten
profileren, benadrukt Van der
Geest. "We proberen een formu
le te vinden waarmee we, met na
me voor de kleintjes, landelijk
reclame kunnen maken. Boven
dien bekijken we of er sprake
kan zijn van een nauwere samen
werking met de groothandela-
Van der Geest denkt echter
nog een stapje verder: het onder
wijs. "We gaan een poging doen
om jonge ondernemers te kwe
ken. Het gebrek daaraan is erg
groot. Bovendien gaan we de bij
scholing serieus aanpakken. Po
litiek gezien lijkt het klimaat
gunstig. Alleen steunt men ons
nu nog te veel met de mond. Zo
dra de woorden in daden worden
omgezet zijn we op de goede
weg. We weten ons in elk geval
gesteund door het ministerie van
economische zaken, dat ons
heeft toegezegd de helpende
hand te bieden."
Van der Geest ontkent het
niet: de buurtwinkel heeft in de
loop der jaren een achterstand
opgelopen in de automatisering.
"Ik zie mogelijkheden om die
achterstand op het grootwinkel
bedrijf binnen niet al te lange tijd
in te lopen", reageert hij optimis
tisch. "De grootgrutter heeft al
tijd over cijfers kunnen beschik
ken die wij niet hadden. Maar
daaraan komt heel gauw een ein
de. Dan zullen wij ook weten wat
de omzet per vierkante meter is
en of een bepaald produkt wel of
niet rendabel is. Spelen we goed
op die automatisering in, dan
plegen we een heel belangrijke
inhaalmanoeuvre op het groot
winkelbedrijf. Kijk, de kleine
man hoeft de apparatuur heus
niet morgen in huis te hebben.
Als hij de ontwikkeling maar in
de gaten houdt en kennis ver
gaart. Dan is de kans reëel dat hij
in de toekomst overleeft."
Zwaar
Wat Van der Geest zwaar op de
maag ligt is de manier waarop fa
brikanten met de kleine zelfstan
dige omspringen. "Die fabri
kant", zegt hij, "gunt de groot
grutter vaak kortingen die de de
taillist niet krijgt. Dat is een
vorm van discriminatie. Ik heb
er geen moeite mee als een
vrachtwagen vol bij een en de
zelfde wordt gelost en er een be
paalde korting wordt toegestaan.
Zoiets kan ik me best voorstel
len. Of je naar één of naar vijftig
adressen moet rijden, dat maakt
nogal wat uit. Maar het wordt an
ders als er twee verschillende
prijzen voor hetzelfde produkt in
rekening worden gebracht. Dan
is er sprake van discriminatie.
En dat kan niet."
Waarom de fabrikanten dit
doen? Van der Geest: "Ze zijn
met handen en voeten gebonden
aan de grootwinkelbedrijven.
Zouden ze geen kortingen ver
strekken, dan kunnen ze morgen
de poort van hun bedrijf wel slui
ten. Dan nemen die grootgrut
ters niks meer af en stappen ze
naar een concurrent. Bedenk bo
vendien dat de producenten er
alles aan gelegen is om hun aan
deel op de markt niet te verlie
zen. Dat kan tot catastrofale ge
volgen leiden. Mede daarom
doen ze dingen die eigenlijk niet
door de beugel kunnen."
Van der Geest is duidelijk in
zijn oordeel: deze vorm van za
ken doen zou zo snel mogelijk
aan banden moeten worden ge
legd. "Maar", voegt hij eraan toe,
"dan hebben we wel de hulp van
de wetgever nodig. Je zult moe
ten aantonen dat er dingen ge
beuren die niet kunnen. Af en
toe gebeurt dat ook. Helaas kan
er niet worden ingegrepen, om
dat het niet strafbaar is. De wet
schiet gewoon tekort. In het bui
tenland hoefje met zulke praktij
ken niet aan te komen. De mid
denstand past ook wel op. Zodra
de wetgever merkt dat er wat
scheef zit, grijpt hij in. Eigenlijk
zou dat hier ook zo geregeld
moeten zijn. Want wat de groten
aan voordeel krijgen, wordt bij
de kleintjes teruggehaald. Dat is
discriminatie van de bovenste
plank."
BRUSSEL (Rtr.) - Lord Carring
ton is deze week geïnstalleerd als
nieuwe secretaris-generaal van de
NAVO. Er wordt veel van hem ver
wacht. In elk geval zal hij niet te
klagen hebben over een tekort aan
hardnekkige problemen die op
hem liggen te wachten.
Hij volgt Joseph Luns op, die de
NAVO dertien jaar heeft geleid en
de laatste jaren zijn greep op de
veranderende publieke opinie leek
te verliezen. Het beeld van het
bondgenootschap heeft dan ook
dringend behoefte aan een op
knapbeurt. En velen menen dat
Carrington daarvoor de geschikte
De 65-jarige Britse oud-minister
van defensie en buitenlandse za
ken begint zijn functie op een leef
tijd, die voor de meeste stervelin
gen gewoonlijk het sein betekent
om zich terug te trekken. Hij heeft
de reputatie een bedreven onder
handelaar te zijn en een welbe
spraakt pleitbezorger van minder
verkrampte Oost-Westbetrekkin
gen.
Maar zijn aristocratische charme
en droge humor kunnen zeer op de
proef worden gesteld als de top
man van een alliantie, die gebukt
gaat onder transatlantische span
ningen, een ontoereikende conven
tionele strijdmacht en een tekort
aan geld en mankracht.
"Carrington zal de NAVO een be
ter aanzien geven. De mensen zul
len in elk geval naar hem luisteren,
wat de laatste jaren niet gezegd
kon worden van zijn voorganger",
zegt een NAVO-ambassadeur. "Op
het gebied van de public relations
zal hij zeker in staat zijn zeer be
langrijke resultaten te boeken",
zegt een ander, die er echter aan
toevoegt dat wat de wezenlijke
problemen betreft de verwachtin
gen wel eens te hoog gespannen
kunnen zijn.
Carrington trad in april 1982 af
als minister van buitenlandse za
ken in het kabinet van premier
Thatcher na de verantwoordelijk
heid te hebben genomen voor de
Argentijnse bezetting van de Falk-
land-eilanden. Zijn reputatie als
bekwaam onderhandelaar berust
voornamelijk op zijn aandeel in de
totstandkoming van de onafhanke
lijkheid van Zimbabwe.
Dieptepunt
Carrington treedt bij de NAVO
in dienst op een moment dat de be
trekkingen tussen de Verenigde
Staten en de Sowjet-Unie op een
dieptepunt verkeren. Hij hield re
centelijk een belangrijke rede over
de Oost-Westverhouding, die
achteraf gezien lijkt te zijn bedoeld
als een manifest voor het Atlan
tisch Bondgenootschap. Hij keer
de zich tegen een ideologisch ge
toonzette 'megafoon-diplomatie',
waarbij men zich van beide kanten
met felle retoriek bestookt. Ook
signaleerde hij dat het Westen geen
positieve strategie heeft tegenover
de Sowjet-Unie.
De nieuwe secretaris-generaal
zal ook te maken krijgen met ern
stige uitdagingen op het gebied
Lord Carrington (foto anp)
van de onderlinge relatie in het
Westen. Die staat onder druk als
gevolg van meningsverschillen
tussen de VS en Europa over de
defensie-uitgaven, de handel met
het Oostblok, de transatlantische
wapenhandel en de overdracht van
hoogwaardige technologie Het
laatste symptoom van de interne
spanningen was het voorstel van
de Amerikaanse senator Sam
Nunn om geleidelijk een deel van
de Amerikaanse troepen uit Euro
pa terug te trekken als de Europese
bondgenoten niet dieper in de bui
del willen tasten voor hun defen-
Van Carrington is bekend dat hij
voorstander is van een versterking
van het Europese aandeel in de
NAVO door een grotere defensie-
samenwerking, maar hij is zich ook
ervan bewust dat het geld de Euro
peanen niet op de rug groeit.
Een ander punt van zorg binnen
het bondgenootschap is het gebrek
aan coördinatie tussen de politieke
en de militaire poot van de alliantie
en ingewijden hopen dat Carring
ton probeert die kloof te overbrug
gen. Het probleem komt tot uiting
in de impopulariteit van de defen
sie-uitgaven en in het ongeloof
waarmee het publiek reageert op
uitlatingen van de militaire leiders
ACHTERGROND
over de omvang van de Sowjet-
dreiging.
"Ik denk dat Carrington zal pro
beren bij de generaals meer gevoel
te kweken voor de politieke reali
teit. Maar hij zal ook de noodzaak
van een grotere conventionele de
fensie-inspanning benadrukken
om ons minder afhankelijk te laten
zijn van de nucleaire noodrem",
zegt een hoge NAVQ-functionaris.
Vredesbeweging
Luns loodste het bondgenoot
schap door een periode waarin een
groot deel van de bevolking in het
Westen te hoop liep tegen de plaat
sing van nieuwe Amerikaanse mid-
dellange-afstandsraketten in West-
Europa. Nu Nederland onder voor
waarden akkoord is gegaan met de
eventuele plaatsing van 48 kruisra
ketten denken veel NAVO-functio-
narissen dat de vredesbeweging,
die de politiek van de alliantie be
twistte, geleidelijk zal inzakken.
De plaatsing is reeds begonnen in
West-Duitsland, Groot-Brittannië
en Italië en het lijkt zeker dat Bel
gië zich volgend jaar bij deze drie
landen zal aansluiten.
Maar na alle rumoer rond kern
wapens is het niet ondenkbaar dat
de plannen op conventioneel ge
bied een zelfde splijtzwam-effect
zullen hebben binnen het bondge
nootschap. De aanschaffing van of
fensieve hoogtechnologische pre-
cisiewapens (Emerging Technolo
gies) is een kostbare zaak. Boven
dien eisen de Europeanen, die
steeds nadrukkelijker klagen over
de onevenwichtigheid in de trans
atlantische wapenhandel, een we
zenlijk aandeel in de produktie van
nieuwe wapens.
Westeuropese functionarissen
zeggen te hopen dat Carrington er
voor zorgt dat de NAVO zal streven
naar praktische wapens in plaats
van de meer futuristische syste
men die de NAVO-bevelhebbers
willen hebben en waarmee ze tot
ver in Oost-Europa aanvallen zou
den kunnen uitvoeren tegen de
strijdkrachten van het Oostblok.
"We hopen dat Carrington een
grote dosis gezond verstand zal in
brengen, zowel ten aanzien van de
militaire problemen als van de po
litieke vraagstukken", aldus een
zegsman. Maar ook wordt gewaar
schuwd dat de macht van de secre
taris-generaal om de alliantie te
hervormen niet moet worden over
schat. In dit verband wordt erop
gewezen dat hij altijd moet opere
ren binnen de politieke overeen
stemming van de bondgenoten,
waartoe niet alleen de VS behoren
maar ook het eigenzinnige Grie
kenland.
Zondag 5 mei
Onvoorziene omstandigheden
voorbehouden zal de Tweede Ka
mer besluiten dat de herdenking
van onze nationale bevrijdingsdag
5 mei 1985 op zondag wordt ge
vierd. Ondanks het feit dat onze re
gering weet dat daardoor een groot
gedeelte van ons land - en dus ook
in Alphen aan den Rijn - het pro
testantse volksdeel dreigt te wor
den gediscrimineerd, omdat deze
mensen vanwege hun godsdiensti
ge gevoelens niet aan festiviteiten
op zondag kunnen deelnemen.
Heel veel van dat soort mensen
hebben in de oorlog hun leven in
het verzet of als militair gegeven.
Wat onder festiviteiten moet wor
den verstaan, is een ieder duide
lijk. Nu zal ons protestants-christe
lijke volksdeel heus niet met een
feestneus oplopen, maar de goed
willende lezer zal het toch met mij
eens zijn dat de door mij bedoelde
mensen zich genoodzaakt zullen
zien niet naar festiviteiten te gaan
die door hen op een doordeweekse
dag als geoorloofd worden be
schouwd. Tevens dreigen de nor
male kerkdiensten op die dag ern
stig te worden verstoord door hin
derlijke muziek en lawaai.
Zo'n besluit is of wordt genomen
door mensen die hun mond vol
hebben over discriminatie. Ik zou
de reactie van deze mensen wel
eens willen zien als door ons pro
testantse volksdeel de godsdiensti
ge plechtigheden van onze buiten
landse werknemers zouden wor
den verstoord.
Velen, en zeker ons christelijk
volksdeel, hebben redenen om de
bevrijding te herdenken. Ik zelf
ook om persoonlijke redenen. Zij
betreuren doden en vermisten.
Hoe moeten zij de bevrijdingsdag
vieren, zo deze op zondag zal wor
den gehouden?
Kunnen de andersdenkenden
dan niet ééns meer zwichten voor
de levenshouding van hen die we
ten wat de bevrijding heeft gekost?
Kan men de moed niet meer op
brengen om hen niet te krenken9
Waaraan hebben zij dat verdiend9
Andere bevolkingsgroepen zouden
zich te buiten gaan aan burgerlijke
ongehoorzaamheid of houden be
lastingbedragen in of verzetten
zich op andere manieren tegen het
wettig gezag. Zo doen christenen
niet, die proberen althans niet hun
naaste te discrimineren.
N. v.d. Wilt
De Smethstraat 19
Alphen aan den Rijn
Een 'structuurcommissie' gaat
deze maanden broeden op een
reorganisatie van de pastorale
raad in het bisdom Rotterdam.
De instelling van deze commis
sie waartoe de raad op een ver
gadering in Delft besloot - is het
resultaat van gesprekken van het
dagelijks bestuur met het bis
dombestuur over de taak, de
plaats en het functioneren van de
raad in het bisdom. De raad wil
op 1 oktober over het voorstel
van de commissie beraadslagen.
Bij haar werk zal de commissie
rekening moeten houden met de
gedachten en wenden die bij de
achterban van de raadsleden en
bij verschillende instanties in het
bisdom leven, maar ook met de
suggesties van het bisdombe
stuur en de bepalingen van het
nieuwe kerkelijk wetboek. De
reorganisatie zal tot gevolg heb
ben, dat bisschop Bar de plaats
inneemt van mevrouw Els van
Leuken als voorzitter van de
raad.
Een enquête maakte duidelijk,
dat de raad in hoofdzaak een
raad van leken - een eigen plaats
verdient binnen de pastorale or
ganisatie van het bisdom. Maar
de raad heeft die plaats nog niet
geheel 'veroverd'. Bij de gelovi
gen komt vaak niet door waar
mee de raad bezig is. Ook heb
ben de discussies in de raad te
weinig invloed op het beleid van
het bisdom.
Zowel bisschop Bar als vicaris-
generaal Zuidgeest pleitte voor
een duidelijker doelstelling van
de raad, waarbij onderscheid
wordt gemaakt tussen een ge-
dachtenwisseling, een advies aan
de bisschop en een suggestie aan
de gelovigen. Volgens Zuidgeest
zou de bisschop in de regel een
advies van de raad moeten vol
gen. Als hij dat niet doet, zou hij
dat duidelijk moeten motiveren.
Het bisdombestuur ziet als
taak van de raad om de noden en
wensen van de geloofsgemeen
schap onder de aandacht te hou
den en het bisdombestuur daar
voor gevoelig te maken
Doopsgezinden
De Algemene Doopsgezinde
Sociëteit moet het verzoek van
het Interkerkelijk Comité Twee
zijdige Ontwapening (Icto) om
erkenning als vredesbeweging
en om verlening van financiële
steun opnieuw in overweging ne
men. Dat schrijft het bestuur van
het Icto in een brief aan de leden
van de doopsgezinde 'broeder
schapsvergadering'. In april wei
gerde deze vergadering met rui
me meerderheid het Icto als vre
desbeweging te erkennen. Wel
zouden er gesprekken moeten
komen tussen doopsgezinde aan
hangers van het Icto en van het
Interkerkelijk Vredesberaad
(IKV).
Volgens het Icto staan veel
doopsgezinden afwijzend tegen
over de alternatieven van het
IKV voor het vredesbeleid van
de overheid. Gesprekken tussen
doopsgezinde Icto- en IKV-aan-
hangers zijn, volgens het Icto-be-
stuur. alleen mogelijk zonder
voorwaarden vooraf, als kerkelij
ke uitspraken niet eerst onder
schreven moeten worden en als
het monopolie van het IKV-den-
ken en -handelen wordt opgehe-
Beroepen. Hervormde Kerk:
beroepen te Schoonhoven M.
Goudriaan Ouderkerk aan de
IJssel; aangenomen naar Ave-
reest (Ov.) kandidaat J. S. Bosch
Amstelveen, naar Tricht kandi
daat H. G. Fonteijn Zeist; be
dankt voor Maassluis Chr. van
Andel Bergschenhoek.
Gereformeerde Kerken: aan
genomen naar Nijeveen L. D.Th.
Steenstra Diemen.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: beroepen te Alphen
aan den Rijn kandidaat T. K. van
Eerden Kampen.
Gereformeerde Gemeenten:
beroepen te Hilversum R. Boog
aard Leiden, te Boskoop (met
nog een aantal andere beroepen)
kandidaat J. Beens Genemui-
den.
Doopsgezinde Broederschap:
aangenomen naar Apeldoorn
kandidaat R H. Mulder Gronin
gen, naar Enkhuizen B. K. Ho-
man Hilversum.
Kerk moet blijven. Kerkgan
gers en anderen die zich nauw
verbonden voelen met de Onze
Lieve Vrouwekerk aan de Kei
zersgracht in Amsterdam heb
ben een stichting opgericht om
te voorkomen, dat de kerk wordt
gesloten. De kerk hoort bij het
klooster van de paters Redemp
toristen Ze is in 1854 gebouwd
en staat op de monumentenlijst.
Elk weekend bezoeken zo'n 400
tot 500 mensen (ook uit de omge
ving) de kerk.
Gregoriaans. De Schola Gre-
goriana Lugdunensis sluit het
eerste werkjaar af met een twee
tal gregoriaanse vesperdiensten
ter gelegenheid van het rooms-
katholieke feest van Petrus en
Paulus vrijdagavond om 8 uur
in de kerk aan de Sluiskant in
Leidschendam en zondagmid
dag half 5 in de Lodewijkskcrk
aan de Steenschuur in Leiden
Psalmen, hymne en Magnificat
worden, zoals in kloosters, in
beurtzang gezongen onder lei
ding van dirigent Theo Goed
hart. Men zal de dienst kunnen
volgen aan de hand van een sten
cil met de Latijnse tekst en de
Nederlandse vertaling.
Sudan
Volgens de president van de
Duitse missie in Aken, Wilhelm
Wissing, wordt de islamisering
van Soedan (Oost-Afrika) in een
zodanig tempo en met zo'n vast
beslotenheid doorgezet, dat het
hele kerkelijke leven in dat land
ernstig gevaar loopt Op dit tem
po hebben de christelijke kerken
in feite geen antwoord, zei Wis
sing, die had gesproken met de
pas uit Soedan teruggekeerde
projektleider van de missie pater
Lucien Schmitt.
Binnenkort wordt in Soedan
een grondwetswijziging van
kracht, die geldt voor alle regio's
en alle religies. In Aken vreest
men, dat daarmee het eind van
de godsdienstvrijheid in dat land
wordt ingeluid.
Pistolen. In een biechtstoel
in de kerk van 'Onze Lieve Vrou
we van de Genade' in de Noordi-
taliaanse stad Brescia werden
gisteren vijf pistolen in een plas
tic zak gevonden. De politie ver
moedt, dat de man die de wapens
daar achterliet berouw had en
het voorbeeld heeft willen vol
gen van leden van een extremis
tische beweging, die met pink
steren hun wapens inleverden
bij kardinaal Martini van Milaan
