c
'We kunnen en moeten
nieuwe media gebruiken'
'Ik ben een man van zes miljoen'
Eenmalig kunstprogramma op tv in Zuid-Holland
Perschef Feike ter Velde over de EO als speerpunt van het evangelie
Protest tegen
door VPRO
uit te zenden
voorstelling
Max Tailleur (75) een leven vol humor en pijn
Uitzending vermoedelijk eind september
DONDERDAG 21 JUNI 1984
Radio - tv - kunst
HILVERSUM (GPD) - „Ik
ben ervan overtuigd dat er
met ingang van het nieuwe
seizoen mensen zullen zijn
i die zeggen: heb je gisteren
de EO nog gezien?" Feike
ter Velde (43), perschef en
programmamedewerker
van de Evangelische Om
roep, kijkt met ongeduld uit
naar dinsdag 9 oktober. Op
die avond zal deze zen-
d(ings)gemachtigde zich via
Nederland II voor de eerste
maal als B-omroep presen
teren met twee maal zoveel
zenduren als tot nu toe het
geval was.
door Peter Huysman
Een complete avond EO. Vijf uur
lang programma's, geinspireerd
door het evangelie. Op het ogen
blik scoort de EO als C-omroep
met 2,5 uur zendtijd extreem, soms
zelfs onmeetbaar, lage kijkdicht-
heidscijfers. Een willekeurig voor
beeld: op 22 november vorig jaar
keken slechts 160.000 mensen naar
EO's actualiteitenrubriek Tijdsein.
Op het andere net zond even later
de VARA Achter het nieuws uit,
dat meer dan 3,5 miljoen mensen
trok.
Er moet bij de KRO wel een hoera-
stemming hebben geheerst toen
bekend werd dat deze omroep in
het tv-zendschema voor komende
winter tegenover de EO zou wor
den gestationeerd. Zoals de VARA
de afgelopen tijd zonder twijfel van
de geringe belangstelling voor de
EO-programma's op de andere zen
der zal hebben geprofiteerd, zo zal
de KRO nóg meer voordeel halen
uit de „concurrentie" van een vol
ledige EO-zendavond.
Feike ter Velde maakt niettemin
een weinig ontmoedigde indruk.
Integendeel. Opgewekt en glimla
chend vertelt hij dat een vijf urn-
durende avond EO-tv ook attrac
tief moet zijn voor „andere kij
kers". „Wat wij gaan doen, wordt
duidelijk een heel ander program
ma dan wij tot nu toe als C-omroep
gebracht hebben".
Achterban
„Kenmerkend zal zijn dat het
door ons aangeboden pakket ook
aantrekkelijk is voor mensen bui
ten de EO-achterban. We gaan veel
nieuwe dingen aanzwengelen.
Heel concreet kan ik daarover nog
niet zijn, omdat een en ander nog
onderwerp van overleg is. Maar ze
ker is dat de nadruk meer op recht
streekse programma's, onder meer
vanuit de regio, komt te liggen. En
verder hebben we het oog op dis
cussieprogramma's en een serie
speelfilms en documentaires".
„Wat de speelfilms betreft denken
we in de lijn ,Quo Vadis', die we
eerder uitzonden. Ik weet 't niet,
misschien ,Ben Hur' of zo. Of .Her
berg van het zesde geluk', zo heet
die film over het zendingswerk in
China toch, met Ingrid Bergman in
de hoofdrol? Nou ja, in de loop van
de volgende maand is het allemaal
definitief wat we gaan doen. Maar
louter een verdubbeling van wat
we tot nu toe hebben gebracht in
2,5 uur zendtijd wordt het in elk ge
val niet".
Feike ter Velde ziet dat zó: als je
over weinig zendtijd beschikt,
moetje zo maximaal mogelijkje vi
sie uitdragen. Dan lijkt het er vol
gens Ter Velde inderdaad op alsof
je alleen maar aan het preken bent.
In de nieuwe situatie krijgt de
Evangelische Omroep de mogelijk
heid een breder, avontuurlijker
programmapakket te brengen.
De hoop op dat spannender en ge
raffineerder EO-aanbod op het
scherm wordt in de loop van het
gesprek met de perschef echter
gaandeweg de bodem ingeslagen:
de gezichtshoek van waaruit het
EO-programmapakket ons deel
achtig wordt, zal zijn en blijven de
bijbel. Er zal geen poging worden
ondernomen tegen de KRO op het
andere net op te boksen; daar ziet
Ter Velde niets in. „Wij laten ons
niet ringeloren door de dictatuur
van de kijkcijfers. Die cijfers zijn
geen criterium voor de kwaliteit
van de programma's, als je daarin
een visie uitdraagt. De NOS brengt
toch ook programma's die voor een
kleine doelgroep zijn gemaakt?!"
Troep
"In zoveel gezinnen is de leuze:
ga maar zitten, gordijnen dicht,
sluit de boze wereld buiten en ver
maak je met de troep die je op de
buis krijgt voorgeschoteld. Zo is
het bij ons niet: wij zijn in de ether
gekomen omdat wij meer zendtijd
voor de verbreiding van het evan
gelie wilden. Veel mensen begre
pen dat dit de moeite waard is en
gaven hun steun aan ons. Het ge
volg is dat we nu ongeveer 350.000
geregistreerde leden kunnen note-
Hij maakt ons erop attent dat er vo
rig jaar binnen zeven weken 80.000
nieuwe leden bijkwamen. Volgens
hem was dat een signaal van men
sen die vonden dat - nu Veronica
en VPRO een hogere status bereik
ten - de EO niet kon achterblijven.
_Ter Velde is er zeker van dat dc A-
status voor zijn club haalbaar is.
Als hem wordt gevraagd wanneer
hij die toevloed van ruim 100.000
extra nieuwe supporters (nodig om
de 450.000 leden-grens te over
schrijden) verwacht, verbindt hij
aan zijn antwoord een uitvoerige fi
losofie over de door hem op zeer
korte termijn voorziene „geestelij
ke opwekking in dit land".
In gloedvolle bewoordingen
schetst hij het zedelijk, moreel en
godsdienstig verval waar ons volk
aan ten prooi is. Zijn grote ogen
achter de brilleglazen schitteren
als hij ons meldt:„De bijbelse
boodschap moet je zien als de ge
bruiksaanwijzing voor de mens om
te leven en te overleven. Het evan
gelie van Jezus Christus is de
speerpunt van deze boodschap. En
daar kun je en moet je de nieuwe
elektronische media voor gebrui
ken. Wij noemen onszelf ook geen
omroep-, maar een zendingsorga
nisatie".
Toevallig
„Talloze mensen denken dat zij
als toevalsprodukt op deze wereld
terecht zijn gekomen. Zij hechten
weinig waarden aan hun eigen be
staan. Ze zijn er, vinden ze, en
daarmee uit. Maar dan zeggen wij:
jullie zijn er niet toevallig. Dat ma
ken wij met onze programma's dui
delijk. Daarom zal onze program
mering wel breder worden, maar
we zullen geen water bij de wijn
doen. Dat wil niet zeggen dat we de
hele avond bezig zijn met bijbelle
zen, want we zijn geen christenen
van de categorie „met een boekje
in een hoekje". O nee, we gaan de
straat op en we bieden het beste
produkt aan - en 't is nog gratis
óók - dat er is: het evangelie".
Alle programma's die de EO uit
zendt moeten voldoen aan bijbelse
normen. Ter Velde: „Dus geen
moord en doodslag, geen sex, geen
bloot, geen overspel, geen echt
breuk". Op de vraag wat er dan, ge
zien het huidige tv-aanbod, over
blijft, antwoordt Ter Velde: „O, ge
noeg! Neem films, goede films.
Neem items over ons prachtige
land. Gisteren fietste ik nog met
mijn gezin in de omgeving van
Apeldoorn. Wat leven we toch in
een fantastisch land. Laat dat maar
zien in bijvoorbeeld streekpro-
gramma's".
De EO-perschef is het ermee eens
dat de kijkdichtheid van zijn pro
gramma's niet tot nul mag dalen.
„Nee, dat kan niet. Daarvoor zijn
we niet in de lucht. Maar toch, een
serie als onlangs is uitgezonden
over Willem van Oranje, met al dat
naakt en al die uitspattingen, die
zouden wij, al bereikten we er de
hoogste kijkcijfers mee, nimmer
op het scherm brengen. De EO had
een andere Willem van Oranje ge
bracht, zonder dat we overigens
verdoezeld hadden dat hij een pe
riode lang de bloemetjes buiten
heeft gezet".
Agatha
Maar een programma dat aan ho
ge artistieke maatstaven voldoet,
waarom is dat nou toch voor de EO
taboe? Zij zou er mensen mee trek
ken die normaal gesproken deze
omroep mijden en die - dat zou de
EO moeten aanspreken tussen
neus en lippen door wat van de
idealen van de EO zouden meepik
ken. „Ach, ik weet 't, Agatha Chris
tie wordt door veel christenen gele
zen. Maar iets dergelijks op de buis
zou misschien toch te veel angst in
boezemen en in strijd zijn met het
profetisch geluid dat we willen la
ten horen".
Over angst gesproken: wederom
gaat Feike ter Velde ervoor zitten.
„Kenmerk van deze tijd is een fata
listisch levensgevoel dat leidt tot
depressiviteit en een grote druk op
ons volk. Dat resulteert weer in een
angstaanjagend groot gebruik van
kalmeringsmiddelen. De EO toont
waar die angst vandaan komt en
geeft het bijpassende geneesmid-
Feike ter Velde: "Er is een betere weg: die van de Here Jezus. Als veel
n die ontdekken, zal ook de EO verder groeien". (foto GPD)
van dit aardse bestaan te tekenen.
Het is hem aan te zien: hij is in zijn
element. En het is eveneens vol
maakt duidelijk dat ook een dub
beldikke EO deze opvattingen in
het evangeliserende hart sluit. Een
ander programma, een breder aan
bod: het is uitermate onaanneme
lijk dat ons dat vanaf oktober te
wachten staat.
Nee, veeleer wacht Feike te Velde
op een geestelijk ontwaken van
ons volk dat in de vorm van een
explosie al dicht voor de drempel
staat. „Er zijn tekenen die erop wij
zen dat binnenkort de vlam in de
pan slaat. Dan is het uit met de gro
te leugen van: ga je gang maar, in
de meest perverse zin. Er is een be
tere weg: die van de Here Jezus.
Velen zullen die ontdekken. En
dan zal het christelijk geloof weer
in de gezinnen functioneren. En
dan zal als gevolg daarvan ook de
EO verder groeien, tot zij A-om
roep zal zijn geworden".
„De nood van deze tijd is de vloed
golf van het humanisme dat de
mensen met de brokken laat zitten.
De oplossing zit 'm niet in: de
mens moet het zelf doen. Abor
tusklinieken, euthanasie. Het recht
om andermans of eigen leven te be
nemen!...Weerzinwekkend is het!
Het zijn de vruchten van het huma
nisme! De mensen zouden zich vol
uit naar de geboden van God moe
ten richten in plaats van alleen aan
zichzelf te denken en alleen maar
méér en méér te consumeren. Er
wordt maar op los geleefd. De se-
xuele revolutie heeft het aantal ge
slachtsziekten van 2 tot 28 doen
toenemen, waarvan sommige do
delijk".
Dubbeldik
Woorden schieten Ter Velde
nauwelijks tekort om in alle moge
lijke kleurschakeringen het leed
Dierenbescherming:
DEN HAAG (ANP) - De Ne
derlandse Vereniging tot
Bescherming van Dieren
heeft bij de VPRO, de Stich
ting Holland Festival en de
leiding van de Amsterdam
se Stadsschouwburg gepro
testeerd tegen de theater
voorstelling „De nacht der
theaterlijke dwaasheden".
Volgens de Dierenbescherming
komen in onderdelen van dat pro
gramma ernstige vormen van die
renmishandeling voor zoals het
vertrappen van kikkers.
In het kader van het Holland
Festival hebben vanavond en mor
genavond in de Stadsschouwburg
twee uitvoeringen van deze pro-
duktie van de 25-jarige Belg Jan
Fabre plaats. De VPRO maakt een
televisiecollage die zij woensdag 27
juni wil uitzenden. Overigens wor
den er volgens de organisatoren
van het festival geen kikkers ver
trapt, maar is er sprake van truca
ge. De Dierenbescherming noemt
ook alleen de suggestie al een ver
werpelijke zaak. Naast de kikkers,
het zou om acht dieren gaan, ge
bruikt Fabre in zijn produktie ook
twee papegaaien. Wat met deze vo
gels gebeurt is volgens de Dieren
bescherming niet duidelijk.
De Dierenbescherming heeft de
organisatoren gevraagd de ge
wraakte onderdelen uit de voor
stelling weg te laten. Een inspec
teur van de Dierenbescherming en
een inspecteur van het ministerie
van Landbouw en Visserij zullen
donderdag de voorstelling bijwo
nen en zonodig proces-verbaal op
maken wegens dierenmishande
ling en/of het overtreden van de
Wet Beschermde Uitheemse Dier
soorten.
AMSTERDAM (GPD) - Max
Tailleur, de man die miljoenen
mensen aan het lachen heeft ge
maakt (en nog steeds maakt) met
zijn moppen, is verleden week 75
jaar geworden. 'De joodse mop-
penkoning', zoals hij wel wordt
genoemd, populariseerde in de
jaren '50, kort na de Tweede We
reldoorlog, de joodse humor in
Nederland. Bram en Moos wer
den bij niet-joden bekende na-
Van zijn moppenboeken wer
den 1.600.000 exemplaren ver
kocht.
Tailleur loopt moeizaam naar
de stoel achter het bureau in de
zeer warme kamer. Zijn stem is
dezelfde gebleven, de nasale
stem waarmee hij nog steeds
moppen op professionele wijze
kan tappen. „Ik leef op 't ogen
blik in blessuretijd", zegt hij
zacht en fluisterend: „Ja, ik heb
elke dag pijn".
„Twee jaar geleden werd ik
blind", zo vertelt hij, en dit is te
vens de aanhef voor de punchli
ne („Weet jij er een beter woord
voor?", vraagt hij) die komen
gaat.
„Maar door een wonder kon
een professor me opereren aan
mijn ogen en nu kan ik weer
zien. Ik heb ook met krukken ge
lopen, maar er was gelukkig een
professor die me twee plastic
knieën heeft aangemeten en nu
kan ik dan weer gewoon lopen...
Zo langzamerhand ben ik gewor
den: 'de man van zes miljoen".
Hij lacht nu smakelijk. Van zijn
bittere strijd tegen de reuma
heeft hij een 'witz' gemaakt.
Maar behalve met humor is hij
de reuma ook daadwerkelijk
gaan bestrijden. Hij richtte de
stichting 'Geef Max de zak' op en
organiseert nu sinds vijftien jaar
landelijke inzamelacties voor ou
de kleding. De opbrengst is be
stemd voor reumapatiënten; zij
krijgen reizen aangeboden naar
Kurorts en warme-badplaatsen.
Gemiddeld zijn dat een of twee
mensen per kleine plaats en tien
mensen per grote stad per inza-
melactie. „Ik heb het geluk dat ik
een ander een plezier kan doen",
vindt hij.
Hoe vertel je nu eigenlijk een
goede mop? „Er zijn er ongeveer
duizend", vertelt hij, „duizend
bestaande moppen in de hele we
reld. Daarop heb ik de variaties
bedacht. In mijn archief bewaar
ik nu een slordige 46.000 mop
pen. Een Mop bedenken", ver
volgt hij, „is eigenlijk een toneel
stuk schrijven en dit dan zó com
primeren dat er twee regeltjes
overblijven. Vóórdat een mop
echt helemaal goed is, heb ik 'm
meestal tien keer verteld op ver
schillende manieren, om er uit
eindelijk de beste manier uit te
halen".
door
Margriet Hunfeld
„En dat geheim om zo'n mop
ten slotte goed te krijgen, zit 'm
in de pointe (ook hiervoor ont
breekt volgens Max Tailleur een
deugdelijk Nederlands woord),
dus, laten we zeggen dat het om
het laatste woord gaat van de he
le mop. En dan is het de kunst
van vertellen om even vóór de
pointe een halve of eentiende se
conde rust te nemen. In Duits
land noemen ze het Luftpause".
Gelijk
„Ik zal je een voorbeeld ge
ven", zegt hij, in zijn element:
„Moos en Saar zitten in een auto,
rijden door het bos... herfst, de
bladeren vallen... prachtig! Geen
mens te zien. Plotseling zegt
Saar tegen Moos (fluistert): 'Kej-
je met één hand sturen?'. Waarop
Moos zegt: 'Ja hoor'. Waarop
Saar zegt ('luftpause'): 'Snuit dan
je neus...!".
Hoe komt het dat iemand als
u: met zoveel persoonlijk leed
(veel familieleden verloren tij
dens W.O.2) en met zoveel pijn,
nog altijd de drang hebt om men
sen te laten lachen. Het zou an
dersom moeten gebeuren: de
mensen moeten u aan het lachen
maken.
Tailleur: „Twintig jaar geleden
heb ik, aan het eind van mijn car
rière, drie uur lang op het toneel
gestaan, misselijk van de pijn,
doodziek van de reuma. En toch
heb ik toen de mensen laten la
chen. Toen ik dat eenmaal had
gepresteerd, heb ik altijd de
kracht gehad om door te gaan, en
me in te zetten voor die lach van
de mensen. Niet meer op het to
neel, nee, want ik wilde niet dat
de mensen zouden merken dat ik
pijn leed, zodat ze medelijden
met me gingen krijgen. Mijn
moppen staan nu op de Geinlijn,
op Viditel en er komt weer een
boekje van me uit".
- U hebt ooit eens gezegd dat u.
ondanks uw grote carrière als
'moppenkoning'er niet in bent
geslaagd de joodse humor levend
te houden. Bram en Moos zijn in
tussen toch onsterfelijke figuren
geworden
Tailleur: „Dat waren ze al.
Bram en Moos bestonden al lang
voor mijn tijd in de joodse hu
mor. Maar natuurlijk, ik heb die
zelfde Bram en Moos geïntrodu
ceerd bij niet-joodse mensen en
dat is mij, dank zij misschien wel
de naoorlogse tijd, wonderwel
gelukt. Er is echter niemand, tot
nu toe, die het van me heeft over
genomen. En dan denk ik vooral
aan de joodse mensen die, net als
ik, het lef zouden moeten hebben
om joodse moppen te vertellen.
Feest
Vorige week zaterdag was er
een groot feest ter ere van de ver
jaardag van Max Tailleur in het
Apollohotel in Amsterdam. De
organisatie was in handen van
Astrid Engls, die de vele geïnte
resseerden uit de hele Neder
landse film-, theater- en televisie
wereld op het hart drukte om
'vooral geen cadeaus aan Max
persoonlijk te geven: hij rookten
drinkt niet en heeft verder wei-
Max Tailleur (foio anpi
nig voor zichzelf nodig". Wel kon
iedereen een bedrag op de giro
rekening van de stichting voor
reumapatiënten storten.
Ten slotte, bij het afscheid,
geeft Tailleur me nog één wijze
les mee ('een goed levensadvies',
noemt hij het). „Zeg altijd, tegen
wie ook en over welk onderwerp
het ook gaat: 'Je hebt gelijk'. Dat
ene zinnetje, daar zal je ver mee
komen. Ik heb er, na vijfenzeven
tig jaar levenservaring, mijn lesje
mee geleerd en ik geef het advies
graag door aan .een jongere gene
ratie!".
ADVERTENTIE
Het toppunt van lekker? Nou, een
snee roggebrood, beschaafd laagje
echte boter, plak goed belegen
Goudse kaas. Oude mag ook.
Dat is lekker, niet gewoon meer.
c° Scn'ra^urtilk?» .um.ncn m Méér dan lekker
DEN HAAG/STREEK - De
inwoners van Zuid-Holland
krijgen - als hun gemeente
besturen tenminste geen
bezwaar hebben - tegen
eind september een uniek
kunstprogramma voorge
schoteld.
In anderhalf uur worden dan, aan
elkaar 'gepraat' door korte anima
tiefilmpjes, dertien stukken ver
toond van kunstenaars die zich ge
heel richten op de moderne massa
media. Centraal in het programma
staan vier films van twee Amster
damse en twee Haagse kunste
naars, die de provincie Zuid-Hol
land tot onderwerp hebben. De
Culturele Raad van Zuid-Holland,
die het initiatief voor de uitzending
heeft genomen, hoopt op die ma
nier de kunst wat dichter bij de
mensen te brengen.
Rob Huisman van de Culturele
Raad: "Het grote verschil met be
staande kunstprogramma's als
Omnibus is dat we in dit program
ma alle stukken in hun waarde la
ten. In de bestaande programma's
krijg je alleen maar stukjes van een
paar minuten uit een groter geheel
te zien. Wy laten alles integraal
zien". Een ander verschil is dat er,
behalve via korte animatiefilmpjes
tussen de verschillende stukken
door, geen toelichting op de films
wordt gegeven én dat er geen oor
delen worden gegeven.
Dat betekent overigens niet dat
de kijker in het diepe wordt ge
gooid, want het ligt in de bedoeling
om vóór de uitzending via een
huis-aan-huiskrantje uitgebreid in
formatie te geven over hetgeen in
het kunstprogramma te zien is.
"Want je moet wel bedenken dat
de meeste mensen nog vrijwel
nooit een kunstprogramma heb
ben gezien, in elk geval nog nooit
één als dit", verklaart Huisman.
Een hele klus, beaamt hij, maar de
Culturele Raad is er samen met on
der meer Radio Rijnmond en Om
roep West dan ook anderhalf jaar
aan bezig geweest.
Het resultaat is er echter naar.
vindt hij. De ruwe versie van het
programma (aan de definitieve ver
sie wordt momenteel de laatste
hand hand gelegd) bracht veel en
thousiasme teweeg bij de Culturele
Raad en de redactiecommissie die
het programma begeleidde. Het in
kleur opgenomen programma is
niet alleen in artistiek opzicht ge
slaagd, vindt Huisman, ook het
beeld is 'van NOS-kwaliteit'.
Omgeving
De uitzending bestaat deels uit
nieuwe en deels uit bestaande
stukken. Er zijn negen korte films
van twee tot vier minuten, die vol
gens Huisman 'representatief zijn
voor deze nieuwe kunstvorm'
Centraal staan echter de vier spe
ciaal voor de uitzending gemaakte
films van de Amsterdammers
Christ-Jan Bastiaans en Gerard
Holthuis en de Hagenaars Claudio
Goulart en Paul de Mol. Deze vier
kregen de opdracht een film van
ongeveer tien minuten te maken
die 'op een of andere manier met
Zuid-Holland te maken moest heb
ben'. De uiteindelijke vormgeving
van het programma is in handen
gegeven van twee andere kunste
naars.Het eindresultaat is, aldus
Rob Huisman 'heel moeilijk te om
schrijven'. Bastiaans maakte een
film over mensen die alleen in ho
tels leven, terwyl Holthuis alle be
staande kunstinstellingen in de
provincie aanschreef met de vraag
hoe zij zich gepresenteerd wilden
zien. Naar aanleiding daarvan
maakte hij een film met als titel
'Advertising'. Daarin komt onder
meer de Leidse schouwburg voor
Hagenaar Goulart koos als onder
werp de manier waarop een nacht
waker in het Haags gemeentemu
seum de ruimte om hem heen be
leeft. Zyn plaatsgenoot De Mol
geeft de ervaringen weer van een
blinde man die tijdens een wande
ling in Den Haag een beschrijving
van de omgeving krijgt van zijn
vrouw.Beleving van omgevingen
staat dus centraal in de program
ma's. Maar dat is gezien de op
dracht ook wel logisch, aldus Huis
man, want 'als je een film over de
provincie Zuid-Holland moet ma
ken kom je daar biina automatisch
op terecht'.
Gratis
De kosten van het programma zyn
relatief laag: een ton. "Dat is na
tuurlijk niet weinig, maar het valt
wel mee als je het vergelijkt met de
kosten van een gewoon televisie
programma. Als een omroep een
eigen produktie maakt van ander
half uur, kost dat een veelvoud van
die ton", aldus Huisman. Het blijft
echter een ton, en het programma
kon alleen gemaakt worden dank
zij subsidies van onder meer de
provincie Zuid-Holland, de kunst
stichtingen van Den Haag en Rot
terdam en het ministerie van wel
zijn, volkgezondheid en cultuur
.Voor wat betreft de culturele raad
blijft deze uitzending een éénmalig
gebeuren. Wel hoopt men aan de
Haagse Benoordenhoutseweg dat
de verschillende regionale omroe
pen erdoor worden gestimuleerd
om wat meer aan tv-kunst te gaan
doen. "Er zijn veel kunstenaars die
zich er momenteel mee bezig hou
den en er zijn dus ook veel werk
stukken. Alleen worden die nooit
vertoond. We hopen dat de regio
nale omroepen een vervolg aan ons
programma gaan geven door die
bestaande stukken te gaan uitzen
den", aldus Huisman. De culturele
raad zelf hoopt als vervolg een
'soort educatief programma' over
kunst te gaan maken om mensen
meer voor kunst te interesseren-
..Het is nog niet zeker dat het pro
gramma in heel Zuid-Holland
wordt uitgezonden. Wel zijn alle
gemeenten die over een kabelnet
beschikken aangeschreven, maar
er is tot nu nog maar één definitie
ve toestemming binnen: van de ge
meente Warmond. Wel wordt de
culturele raad overstroomd met te
lefoontjes voor meer informatie en
de reacties zijn zonder uitzonde
ring positief. Maar het duurt nu
eenmaal voor dat de zaak in de ge
meentelijke commissies en raden
is besproken. Huisman verwacht
zonder meer dat bijna iedere - op
de kabel aangesloten - Zuidhollan
der het programma straks kan
zien. "Er is natuurlyk ook geen en
kele reden voor een gemeente om
te zeggen: dat doen we niet. Er zijn
niet eens kosten aan verbonden.
Ze krijgen helemaal voor niets een
uniek kabel-kunstprogramma. Wie
zegt daar.nu nee tegen?".
