We zijn een ideaal koppel
'Mooi moment
om te stoppen'
Schapers geeft Aguilera les
Kabinet steunt kandidatuur Spelen
Poloteam
opnieuw
kopje onder
Vanderaerden en Planckaert superieur in eindspurt
Beurs voor
huwbare
renpaarden
ZATERDAG 16 JUNI1984
BOEDAPEST (ANP) - Op de
derde dag van het acht-lan-
dentoemooi in Boedapest
heeft de Nederlandse water-
poloploeg met 3-8 verloren
van West-Duitsland. De pe
riodestanden waren 1-1, 2-0,
3-1 en 2-1 in Westduits voor
deel.
Voor nederland scoorde
Buunk twee keer. Het derde
doelpunt kwam op naam
van Van Es. Alleen in de eer
ste periode kon de ploeg van
trainer Poscik de Westduit
sers bijbenen. De Westduit
sers waren Nederland zowel
technisch als tachtisch
ruimschoots de baas.
Stamm tekende voor de
helft van de Westduitse pro
ductie. De overige treffers
werden gemaakt door
Loebb, Otto, Fernandez en
Freund.
De overige uitslagen zijn: Ver
enigde Staten - Cuba 8-5 (1-1,
3-2, 2-1, 2-1) Sovjet-Unie -
Joegoslavië 8-7 (1-2, 3-2, 3-2,
1-1).
Van Vliet-tweeling heeft doel bereikt
LEIDEN - Net zestien jaar speelden Ruud- en Wim van Vliet op 13 september 1964 samen
met nog drie juniorendames hun eerste competitiewedstrijd tegen Achilles. 'De Alge
mene verjongd', luidde de kop van het korfbaloverzicht, waarin de tweeling, abuisieve-
lijk 'van Vlist' genoemd, als maker van drie van de zes treffers naar voren kwam.
Twintig jaar later kijken Ruud- en Wim van Vliet met de plakboeken in de onmiddelijke
nabijheid, nog eens terug op hun carrière, die ze dit seizoen beëindigden.
AMSTERDAM (ANP) - Met e
pijnigde blik naar het door een
kunststof overkapping gefilterde
zonlicht erkende Juan Aguilera
dat Okkers vlucht naar binnen
redelijk succesvol is begonnen.
Het Nederlands Davis Cup-team
nam op het snelle tapijt van de
Frans Otten-hal naast het Olym
pisch Stadion tegen de verwach
ting in de leiding tegen Spanje.
In het, meer dan drie en half uur
durend service- en volley-duel
zegevierde de 24-jarige Neder
landse kampioen Michiel Scha
pers over de twee jaar jongere
Spaanse nummer 1, Aguilera
met 8-6, 8-6, 2-6, 2-6, 6-3.
Op gravel zou de wedstrijd, gezien
het standsverschil (nummer 149
tegen nummer 16 van de wereld
ranglijst) een race tussen een Le
lijke Eend en een Cadillac zijn
geweest, maar binnen betaalde
Schapers betere serveer- en vol
leytechniek uiteindelijk meer uit
dan de passeerslagen en run-
ning-lobs van zijn tegenstander.
„Ik denk dat het een goede les voor
hem is geweest", zei Schapers
met een vanzelfsprekendheid
alsof hij dagelijks van knapen
van dit kaliber wint, terwijl het
in feite zijn eerste overwinning
uit zijn hele carrière was op ie
mand uit de top twintig. „Hij
speelde zo nu en dan een gewel
dig hoog tempo, maar hield dat
niet vast".
De onwennigheid van Aguilera en
de onvoorspelbaarheid van
Schapers hielden de amper twee
honderd toeschouwers uren in
de ban. Schapers liep in de eerste
set van 0-2 door naar 5-2, alvo
rens hij met 7-6 het eerste set-
point benutte.
De tweede ging afgezien van twee
vroege doorbraken gelijk op. Bij
6-5 restaureerde Aguilera een
achterstand van 0-40 en bij 7-6
leek hij op weg hetzelfde te doen.
Met brutaal oplopen forceerde
Schapers echter de beslissing op
het zesde setpoint.
De Spaanse tegenstand groeide
met de minuut en in de derde (2-
6) en vierde set (2-6) had Scha
pers weinig in te brengen. Met
een vroege doorbraak in de fina
le-set brak Schepers de tegen
stand. Bij 5-2 smashte Aguilera
nog wel het eerste matchpoint
weg, maar een game later was
het zo ver.
Representatief voor het Neder
landse tennis was Schapers op
treden echter niet. Hoe zeer de
rest achter loopt, ondanks het ve
le geld dat in de jeugd wordt
geïnvesteerd, bleek in het twee
de enkelspel tussen Huub van
Boeckel en Sergio Casal. De lan
ge blonde Spaanse nummer 12
trok met een zonder enige in
spanning behaalde zege van 6-2,
6-2, 6-4 de stand op de eerste dag
gelijk: 1-1.
Het verhaal van Ruud- en Wim van
Vliet is deels ook de geschiede
nis van een bloeiperiode van hun
club. De tweeling had daar zeker
een groot aandeel in. Maar De Al
gemene was meer, benadrukken
ze voortdurend. "Het was een
hechte groep die we vormden in
die jaren, allemaal even gemoti
veerd", meent Wim. "Alles had
den we voor elkaar over en ieder
een wist ook de mogelijkheden
en onmogelijkheden van de an
der. Dan is er veel mogelijk".
De succesperiode begon nog dat
zelfde jaar, De Algemene greep
de titel in de tweede klasse, en
beleefde haar hoogtepunt in de
beginjaren zeventig, toen op het
veld in de eerste- en in de zaal
zelfs in de overgangsklasse werd
gespeeld. Namen van trainers
passeren de revue. Van Piet
Kruyt, die de 'Van Vlietjes' in
hun aspirantentij d leerde korf
ballen 'die man kon werkelijk al
les: een schijnbeweging met z'n
wenkbrauw en je zat al in de an
dere hoek van het vak' en boven
al van Eric Filemon. De speler
van De Danaïden slaagde erin
van De Algemene een topclub te
door
Bram van Gent
maken, met De Danaïden, Vicus
Oriëntus (later Fides Pacta) be
horend tot de 'grote drie' van
Leiden.
Sprekend over prestaties is het
vooral het seizoen 1972-'73, dat
dierbare herinneringen oproept
bij de tweeling van Vliet. "Het
begon allemaal in de microcom
petitie bij Trekvogels. Die wed
strijd eindigde in een 10-10 ge
lijkspel. Wim kreeg in de laatste
minuut nog een strafworp mee.
En we hadden altijd al zoiets van
"als het de eerste wedstrijd goed
gaat, kan de competitie niet meer
stuk". "We zijn toen ook vijf
wedstrijden ongeslagen geble
ven", vult Wim aan. "Hennie
Rusman zat maar na elke week
in de kleedkamer: 'voorlopig ze
ven uit vier', 'voorlopig negen uit
vijf. De week nadat we van Die
Haghe wonnen, verloren we
stom genoeg van Ons Huis..."
CHAM (GPD) - De Zwitsers wisten het zeker. Aan de vooravond van een zwaar berg-
weekeinde zou de nationale wieler-playboy Urs Freuler nog wel een ritzege boeken in
de Ronde van Zwitserland. Net terug uit de Giro d'Italia, zou hij ongetwijfeld meer
kracht hebben dan zijn directe tegenstanders. Maar Freuler had buiten het koningskop
pel van Peter Post gerekend. Eric Vanderaerden en Eddy Planckaert lieten in Cham
hun superieure eindsprint weer eens zien. Vanderaerden kwam er als winnaar uit te
voorschijn, „En volgende keer ben jij aan de beurt", schreeuwde hij zijn ploegmaat toe.
Planckaert rekent daar ook op. „Want", zei hij, „we zijn een ideaal duo".
De resultaten liegen er inderdaad
niet om en alleen in het begin
van het seizoen is er lichtjes ge
twijfeld aan de samenwerking
van de twee Belgen, die een jaar
geleden eikaars bloed nog wel
konden drinken. Na Milaan-San
Remo deed de Belgische pers
een verwoedde poging de twee
tegen elkaar op te zetten en dat
herhaalde zich de dag na hun
'historische nederlaag' in de
klassieker Gent-Wevelgem. Toen
blunderde het duo en ging de ze
ge naar de italiaan Guido Bon-
tempi.
Gisteren in Cham, aan het eind van
een 177 kilometer lange etappe,
bleek nog eens dat dèt een
schoonheidsfoutje moet zijn ge
weest. In dé slotfase van een rit
zonder geschiedenis, waarin de
leiderstrui van Theo de Rooy
nooit in gevaar kwam, nam de
équipe i
NEW YORK (REUTER) - Twee
Amerikaanse zakenlieden
hebben een gat in de markt
ontdekt: een huwelijksbu
reau voor renpaarden via de
computer. John Jones, zoon
van een paardenfokker uit
Kentucky en Barry Weis
bord, een vertegenwoordi
ger van de stamboekorgani
satie, hebben een beurs op
gericht waarbij eigenaren
van merries en hengsten hun
volbloeds kunnen koppelen
door middel van de compu
ter.
Op deze manier kunnen de ei
genaren hun renpaarden via
telefoon-, telex- en compu-
terlijnen op de huwelijks
markt over de gehele wereld
aanprijzen. Het nieuwe ini
tiatief moet het oude sys
teem vervangen, waarbij
merrie en hengst via tussen
personen worden uitgehu
welijkt.
De eigenaren kunnen via deze
computerbeurs handelen in
een geschikte kandidaat. Zij
krijgen de gelegenheid om
een merrie elk jaar aan een
hengst te koppelen, zolang
deze vruchtbaar is. Er be
staat ook de mogelijkheid
voor een eenmalige ontmoe
ting, echter zonder garantie
op een vruchtbaar resultaat.
'an Post het commando
i het Italiaanse eskadron
van Urs Freuler, die de hele dag
alles in het werk stelde om de
Zwitserse sprinter in ideale posi
tie de laatste meters in te ma
noeuvreren. „Wij zijn de laatste
drie kilometer op de kop van het
peloton gaan rijden", verhaalde
Vanderaerden, „en vijfhonderd
meter voor de streep kwam ik uit
het wiel van Eddy".
Een tweede overwinning binnen
drie dagen. Post was tevreden,
want ook de leiderstrui bleef in
hun bezit. Toch hoeft De Rooy er
niet op te rekenen dat de ploeg
zijn Gouden Trui nu krampach
tig zal verdedigen. „Misschien in
de zaterdagrit nog wel, maar
daarna komt er een bergtijdrit en
wordt het klassement toch door
elkaar geschud", aldus de Am-
stelveense ploegleider. Dan zal
duidelijk zijn of er zich een ande
re Post-renner meldt voor de
eindzege, al houdt de ploegleider
het erop dat Beat Breu recht op
de winst af zal gaan.
Winnen
„Die bergtijdrit van morgen is niet
te vergelijken met die van vorig
jaar, toen Kelly won. Ik ken die
rit maar al te goed, want ik heb
hem zelf nog wel eens gereden.
Niet eens slecht... Allerlaatste en
veel van de natuur genoten". De
kopmannen van zijn ploeg zullen
er niet zo'n toeristisch tochtje
van kunnen maken. Vooral voor
Peter Winnen breekt het uur van
de waarheid nu aan. Hij behoort
weliswaar al tot de kanslozen
voor de eindzege („een gevolg
van onze taktiek in de eerste
etappe", vond Post), zodra de ka
ravaan het hooggebergte intrekt
zal hij wel bij de eersten mee
moeten kunnen strijden om als
kandidaat
gen het duo te hulp schoot. Ach
ter de twee, maar voor de neus
van het peloton werden namelijk
de spoorbomen dichtgedraaid.
De voorsprong van Lubberding en
Thalmann groeide uit tot twee
ënhalve minuut. „Ik heb zelf ook
flink gas gegeven, want er lagen
een paar vette premies te wach
ten", vertelde de wegkapitein uit
de Post-ploeg. Twaalfhonderd
Zwitserse francs verdiende hij in
een half uurtje tijd en bovendien
dwong hij de ploeg van Freuler,
die er alles aan deed om de rit in
een massasprint te laten eindi
gen, tot een geweldige krachtsin
spanning. „Daar zullen ze op het
laatst toch ook nog wel last van
gehad hebben en dat was dan
ook weer gunstig voor Vande
raerden", glunderde Lubber
ding.
De uitslag van de tweede etappe van de
Ronde van Zwitserland, van Bülach
naar Cham, is:
1. Eric Vanderaerden (Bel) 176,5 kilome
ter in 4 uur 13 minuten 15 seconden
(gemiddelde snelheid 41,816 kilome
ter per uur); 2. Sean Kelly (Ier); 3. Ed
die Planckaert (Bel); 4. Frank Hoste
(Bel); 5. William Tackaert (Bel) 6. Ste
fan Mutter (Zwi); 7. Leo Schonenber
ger (Zwi); 8. Urs Freuler (Zwi); 9.
Teun van Vliet (Ned); 10. Marco Vitali
(Ita); 16. Phil Anderson (Aus); 22.
Jean Habets (Ned); 28. Henk Lubber
ding (Ned); 29. Johan Lammerts
(Ned); 36. Theo de Rooy (Ned); 44. Ge
rard Veldscholten (Ned); 50. Bert
Oosterbosch (Ned); 55. Gerrie Knete-
mann (Ned); 56. Güy Nulens (Bel); 75.
Peter Winnen (Ned); 82. Peter
Schroen (Ned) allen in dezelfde tijd
als Vanderaerden.
Het algemeen klassement na twee etap-
1. De Rooy 8.58.07; 2. Anderson op 5 se-
Drie sprinters bij uitstek op het ereschavot
Vanderaerden (m) wordt geflankeerd door
als derde eindigde.
de tweede etappe van de Ronde van Zwitserland. Winnaar Eric
twee Sean Kelly en zijn ploeggenoot Eddy Planckaert, die
conden; 3. Kelly op 8 seconden; 4.
Beat Breu (Zwi) op 9 seconden; 5.
Acacio da Silva (Por) op 10 seconden;
6. Harald Maier (Oos) op 14 seconden;
7. Gerhard Zadrobilek (Oos) op 16 se
conden; 8. Urs Zimmermann (Oos) op
28 seconden; 9. Claudio Savini (Ita)
op 31 seconden; 10. Leo Wellens (Bel)
op 40 seconden; Van Vliet op 12.05;
24. Lubberding op 12.09; 29. Winnen
op 12.15; 37. Veldscholten op 12.22;
46. Planckaert 12.34; 47. Habets zelfde
tijd; 67. Knetemann op 16.14; 68. Oos
terbosch op 16.16; 75. Lammerts op
16.38; 76. Schroen z.t.
Midi Libre
De drievoudig winnaar van de
bergprijs in de Ronde van Span
je José Luis Laguia heeft de
tweede etappe van de Midi Libre
op zijn naam geschreven. Domi-
que Garde verstevigde zijn lei
dende positie in het algemeen
klassement, waarin hij slechts
twee serieuze concurrenten (Du-
rant en Vigneron) heeft.
De tweede rit in de Zuidfranse wie
lerkoers, die over een afstand
van 169 kilometer voerde van
Marvejols naar Villefranche du
Rouergue, kwam pas laat op
gang. De toenemende warmte
speelde de renners gisteren aan
zienlijk parten. De achterstand
van bijna 17 minuten van het me
rendeel van het peloton op klas
sementsleider Garde werkte
evenmin inspirerend. In de laat
ste kilometers, die heuvelachtig
waren, ontsnapte Laguia. In de
achtervolging boekte Garde se-
condenwinst op zijn mede
vluchters van donderdag en riva-
fén in het klassement, Durant en
Vigneron. De drager van de lei
derstrui kook het wiel van Jean-
René Bernaudeau. De vroegere
luitenant van Hinault had zijn
achtervolging te laat ingezet Op
de eindstreep was de voorsprong
van Laguia nog 22 seconden
Adri van Houwelingen, uit de
ploeg van Godefroot en Raas, gaf
onderweg op. De overige Neder
landers bevonden zich in het pe
loton.
Het algemeen klassement na twee etap
pes is; 1. Garde 9.46.10; 2. Mare Du
rant (Fra) op 14 seconden; 3. Alain
Vigneron (Fra) op 16 seconden; 4. La
guia op 16.35; 5. Bernaudeau op 16.46.
6. Jean-Claude Bagot (Fra) zelfde tijd;
7. Patrick Bonnet (Fra) op 16.55; 8. Fo
rest op 16.56; 9. Castaing op 16.57; 10
Raas op 16.58; 16. Wijnands op 17.04,
24. Zoetemelk op 17.07; 36. Kuiper op
17.10; 58. Hanegraaf op 18.13; 70. Van
Vliet op 31.40; 76. SoUeveld op 38.21;
82. Manders op 39.36.
goed Tour de France-klassement DEN HAAG (GPD) Het kabinet stemt onder
te gelden. Winnen wanhoopt
niet.
In de Dauphine Libéré verloor hij
in de cols nog vele minuten, hier
zal de schade volgens hem zeken
beperkter zijn. „Ik voel dat het
beter gaat. Het komt er aan", liet
hij weten. Maar bewijzen kon hij
dat tot nu toe niet, daar heeft hij
de komende dagen de kans voor.
In elk geval kan het hoge tempo
dat er gisteren in de tweede rit
van de Ronde van -Zwitserland
werd gereden alleen maar goed
voor hem zijn. Ontketend knalde
het nog slechts 92 renners tellen
de veld over de wegen tussen
Bülach en Cham De enige op
winding in de rit was een ont
snapping van de Zwitser Julius
Thalmann en Henk Lubberding,
na zo'n honderd kilometer. Voor
al omdat de Zwitserse spoorwe-
voorbehoud in met de kandidatuur van Am
sterdam voor de Olympische Spelen van
1992. Premier Lubbers heeft dit gisteren ge
zegd na afloop van de ministerraad. De over
heid stelt zich garant voor een bedrag van
250 miljoen gulden om een eventueel exploi
tatietekort te dekken. Het Rijk.neemt van
dat bedrag 90 procent voor haar rekening
(225 miljoen), de gemeente Amsterdam 10
procent (25 miljoen).
Het kabinet houdt overigens wel een slag om
de arm om de voorlopige beslissing van gis
teren alsnog terug te kunnen draaien. Voor 1
juli 1985 brengt een commissie bestaande uit
vertegenwoordigers van het ministerie van
WVC, het Nederlands Olympisch Comité en
de gemeente Amsterdam een definitief rap
port uit over de infrastructuur (woningen,
wegen etc.) en de organisatie van de Olym
piade in Nederland.
Aangezien er nog steeds onduidelijkheid be
staat over de juiste kosten van het evene
ment, verschaft een tweede commissie voor
die tijd inzicht in de financiële consequen
ties voor de overheid. Deze commissie wordt
samengesteld uit vertegenwoordigers van
de meest betrokken departementen, het be
drijfsleven en wederom de gemeente Am
sterdam. Het uitgangspunt bij het samen
stellen van deze analyse is dat de Spelen
kostendekkend moeten zijn.
Het kabinet laat het van de uitkomsten van
beide rapporten afhangen of de Nederlandse
kandidatuur heroverwogen dient te worden.
Hierover zal uiterlijk in augustus 1985 een
definitief standpunt worden ingenomen.
Premier Lubbers noemde het gisteren „een
goéde zaak" wanneer Nederland de Spelen
over acht jaar zou kunnen organiseren. „Nog
afgezien van het feit dat ik de Olympische
Spelen op zich een goede zaak vind, zou het
niet alleen een extra stimulans voor de
sportwereld inhouden, maar voor heel Ne
derland. En het blijft nu eenmaal een uitda
ging om een dergelijk groots opgezet evene
ment te kunnen organiseren. Maar dat moet
natuurlijk niet betekenen dat we slordig te
werk moeten gaan. De Spelen moeten finan
cieel wel te verwezenlijken zijn".
Burgemeester Van Thijn van Amsterdam rea
geerde gisteren enthousiast op het rege
ringsbesluit. Van Thijn liet weten dat de
voorbereidingen onverminderd zullen door
gaan. Amsterdam zal op 23 juli in Los Ange
les een intentieverklaring afleggen aan het
Internationaal Olympisch Comité. Pas in
1986 wordt de kandidatuur definitief.
Het regeringsbesluit was voor staatssecretaris
Joop van der Reijden van WVC aanleiding
om zich nu al optimistisch uit te laten over
de kansen van Nederland om de Spelen
daadwerkelijk in huis te halen. „Ik acht de
kansen daarop groter dan menig Nederlan
der denkt", aldus Van der Reijden in een
eerste reactie. „Het zou mij niet verbazen
wanneer de concurrentiestrijd tussen Parijs
en Barcelona (twee andere steden die zich
kandidaat zullen stellen, red.) zo hoog op
laait, dat een derde met de eer gaat strijken.
En dat zou Amsterdam wel eens kunnen
zijn".
De Algemene verloor dat zaalsei
zoen tweemaal van een degra
dant en daardoor greep het naast
de promotie naar de hoofdklasse.
"Op het moment dat we in de
slotfase van de competitie weer
gelijk konden komen, omdat Die
Haghe van Fortuna verloor, ver
loren wij weer van Spangen. De
laatste wedstrijd wonnen we met
16-14 van Die Haghe, op zich al
een opvallend hoge uitslag voor
die tijd, maar dat was allemaal
voor niets", verzucht Wim.
Systemen
"We speelden aanvallend altijd
voor de vuist weg. Systemen wa
ren aan ons niet besteed, want
we miste als ploeg de lengte om
onder de korf veel af te vangen.
Daardoor was het spel altijd wel
verrassend, leuk voor het pu
bliek, met veel spektakel. Ook
was je beperkt, doordat je op het
veld lager speelde. Na de micro
nam je natuurlijk wel je ervaring
mee. In '73 leken we voor de win
ter al kansloos, maar Sperwers
ging fouten maken en we kwa
men dichterbij".
Het seizoen culmineerde in een be
slissingswedstrijd tegen
Zuiderkwartier. Een titanen
strijd in de zomerse hitte, die ook
na verlenging ombeslist bleef.
Een tweede serie strafworpen
bracht pas de beslissing. "Ik mis
te in de laatste ronde" weet Wim.
"De eerste ging mis, de tweede
gelukkig niet", vult zijn broer
aan, die zich vooral weet te herin
neren, dat toen het na vijven
voorbij was, er voor spelers en
speelsters niets te drinken was
over gebleven.
Als twee druppels water op elkaar
lijken, het leverde voor- en nade
len op. Ook de tweeling Van
Vliet kan er diverse anecdotes
over ophalen. Wedstrijden wer
den gewonnen dankzij de ver
warring die in de verdediging
ontstond als Wim en Ruud in een
vak speelden. "Wim Meijer en
Ruud Niesing van Fides hebben
zo een wedstrijd lang telkens te
gen een ander gelopen", biecht
Ruud op. "Telkens als we van
vak wisselden, liepen we naar de
andere speler. Ze zijn er zich
nooit van bewust geweest. Ik Üet
zelfs m'n aanvoerdersband thuis
om maar zoveel mogelijk op m'n
broer te lijken. Het ging goed tot
dat we weer tegen Fides speel
den. Daar wisten ze inmiddels
dat ik aanvoerder was en die
band was natuurlijk ideaal om
ons uit elkaar te houden".
Teruggang
Het missen van de promotieklasse
bij de instelling ervan in 1975
was een voorbode. "Er zouden
vier ploegen overgaan. Altijd ein
digden we bij de eerste drie en
juist dat jaar werden we vyfde".
De teruggang in de zaalcompeti
tie liet nog vier jaar later op zich*
wachten, maar na totaal acht jaar
in de overgangsklasse viel ge
speeld te hebben viel De Alge
mene terug naar de tweede klas
se. Ook in de veldcompetitie ac
teert De Algemene al weer enige
jaren op dit bescheiden niveau.
De gebroeders Van Vliet zijn te
rug op hetzelfde niveau als waar
ze ooit begonnen.
Zelf merkten ze nauwelijks dat ze
ouder werden. Ruud: "We heb
ben nog met Hans van Zonne
veld (de huidige trainer) in één
team gespeeld en er lopen nu
jongens in de ploeg, die in '64
nog niet geboren waren. Dan ei
genlijk pas besef je dat het een
hele tijd is, als je het gaat afzetten
tegen de tijd van anderen". Wim:
"Op een lager niveau kun je het
natuurlijk allemaal langer vol
houden en op zich is onze presta
tie helemaal niet uniek. Bos
speelde op onze leeftijd nog in de
hoofdklasse. Ik heb nu ook een
van m'n beste seizoenen achter
de rug met 38 doelpunten in de
zaal en 28 op het veld".
Het is wel tekenend voor de huidi
ge situatie bfi De Algemene. Het
kan nauwelijks nog zonder de in
breng van de gebroeders Van
Vliet, maar anderzijds blokkeren
zij door hun meespelen de ont
wikkeling van nieuwe spelbepa
lers. Ze beseffen het, maar het
komt nog altijd hard aan om ge
passeerd te worden. "Dit seizoen
hebben we vooraf nadrukkelijk
gevraagd of we nog een kans
hadden", vertelt Ruud. "Toch
word je zonder uitleg gewisseld
aan het begin van het seizoen.
Dat heeft toch een beetje pyn ge
daan. Ik heb m'n diensten nog
aangeboden als vaste invaller en
omdat er nogal wat blessures vie
len, heb ik nog veel wedstrijden
in het eerste meegespeeld".
"Het is een mooi moment om te
stoppen. We hadden ons voorge
nomen de twintig seizoenen in
het eerste vol te maken. Dat is
dus nu toch nog gelukt..".
