c
'Uitzendbureau' voor orkest
Cocker
Von Karajan overhoop met 'Berliner'
Willem Nijholt indrukwekkend
Van Manen maakt het zich niet moeilijk
HOLLAN
'Meer beweeglijkheid
in theaterbestel'
Plan om koorbegeleidingen te redden
Zwaar
metaal
Binnendijk
overleden
Koorzang
van hoog
niveau
DONDERDAG 7 JUNI 1984
Radio - tv - kunst
Schouwburgdirecties
GRONINGEN (ANP) - Er zal een grotere beweeglijkheid binnen het Ne
derlandse theaterbestel moeten komen. De voorgestelde nieuwe subsi
dieregeling voor de kleine gezelschappen die aan een termijn gebonden
is, kan die beweeglijkheid bevorderen. Tot die conclusie kwam giste
ren de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties in Ne
derland tijdens haar jaarlijkse congres dat in Groningen wordt gehou
den.
De Vereniging onderschreef daarmee een van de conclusies van de Com
missie De Boer in haar eindrapport over het landelijk toneelbestel. De
voorgestelde subsidieregeling beperkt zich tot driejaar, waarna het van
de prestaties van het betreffende gezelschap afhangt of de subsidiepe
riode verlengd wordt.
In de slotconclusie stelden de verzamelde directies bovendien vast, dat
noch in de eindrapportage van de Commissie De Boer noch in die van
de Commissie Sutherland (over het orkestenbestel in Nederland) ant
woorden zijn gegeven op de vraag hoe het publiek de afstand naar het
theater zal overbruggen, wanneer het systeem van geconcentreerde
spreiding zal worden ingevoerd.
Dat zal betekenen dat tal van gezelschappen zich beperken in het aantal
theaters, waar ze voorstellingen geven. Wil het publiek die voorstellin
gen toch bijwonen, dan zal het daar een langere reis voor over moeten
hebben.
Willem Sutherland, secretaris van de Rijksschouwburgcommissie, stelde
tijdens het congres in zijn inleiding dat de voorgestelde veranderingen
in het Nederlandse muziekbestel zullen leiden tot grotere creativiteit
van de orkesten. Door de verschillende grootten van de orkesten ont
staan aangepaste repertoires. Orkesten zullen om die reden in eikaars
verzorgingsgebied kunnen optreden. Inventiviteit en samenwerking
kunnen het muziekbestel belangrijk vernieuwen, aldus Sutherland.
Over het elimineren van de uitkoopsommen, die de schouwburgen aan
gezelschappen moeten betalen, stelde Korthals Altes, directeur van het
Pu bliekstheater, dat er dan wel voldoende overheidsgeld beschikbaar
moet blijven om de gezelschappen in staat te stellen de financiële af
spraken met de schouwburgdirecties te herzien.
Herbert von Karajan
WENEN (GPD) - Het Weens Fil
harmonisch Orkest onder Her-
bert von Karajan geeft op 10 juni
een concert in Salzburg. Op zich
zelf niets bijzonders, ware het
niet dat de musici na het concert
hals over kop terug moeten naar
Wenen om dezelfde avond nog
op te treden in de Weense Staats-
opera. Het concert in Salzburg
begint dan ook een uur vroeger
dan de bedoeling was.
Door
Anton Koene
Het concert in Salzburg zou oor
spronkelijk worden uitgevoerd
door het Berlijns Filharmonisch
Orkest, waarmee Von Karajan
een contract heeft dat hem ver
plicht de Berliner Philharmoni-
ker levenslang artistiek te bege
leiden. Op het allerlaatste mo
ment heeft de beroemde dirigent
het Berlijnse orkest afgezegd en
inplaats daarvan de Weense col
lega's geëngageerd.
Dit incident is de meest recente
uitbarsting in een conflict tussen
Von Karajan en 'zijn' orkest in
Berlijn. Afgelopen jaar hingen de
Salzburger Festspiele aan een
zijden draad omdat het Berlijns
orkest weigerde een vrouwelijke
musicus in haar gezelschap op te
nemen. Uiteindelijk hebben de
orkestleden zich gebogen voor
de wil van de meester en heeft
Sabine Meyer op proef een jaar
temidden van de heren musici
klarinet mogen blazen. Na het
proefjaar heeft zij uit eigen bewe
ging, om verdere conflicten te
vermijden, geweigerd haar muzi
kale kwaliteiten te laten beoor
delen en derhalve een vaste aan
stelling bij het orkest verspeeld.
Von Karajan wil nu dat er verande
ringen in de administratie van
het orkest worden doorgevoerd.
Lieden die hij niet mag, moeten
weg. Het orkest heeft de kant
van het personeel gekozen. De
straf is dat hij niet met het orkest
in Salzburg wil spelen. Dit op
zijn beurt is een gevoelige waar
schuwing aan het adres van het
Berlijnse orkest. Het kan beteke
nen dat Von Karajan opstapt,
wat hij in feite dreigt te doen.
De leden van het Berlijnse orkest
verkrijgen het grootste deel van
hun inkomsten niet uit hun nor
male muzikale activiteiten, maar
uit de vele plaat- en filmopna
men die Von Karajan met hen
maakt. De maestro is bezig alles
wat hij ooit op de plaat heeft ge
zet nog een keer over te doen on
der auspiciën van zijn firma Tele-
mondial, omdat hij de verbeter
de kwaliteiten van het digitale
opnamesysteem wil uitbuiten.
Voor de overgrote meerderheid
van deze nieuwe opnamen heeft
hij het Berlijnse orkest geenga-
geerd. In het contract met Tele-
mondial is niettemin een clausu
le opgenomen, die het mogelijk
maakt het geheel te annuleren en
op het allerlaatste moment een
ander orkest te nemen.
Tussen Wenen en Berlijn vliegen
intussen de boze brieven heen en
weer. Von Karajan is op het
ogenblik in Wenen om de voor
bereidingen voor de film- en mu
ziekopnamen van Lohengrin
rond te krijgen. Ook hier dreigt
het orkest uit Berlijn door dat
van Wenen verdreven te worden.
Zoals in de Oostenrijkse kunstkri
tieken te lezen valt, doet de Ber-
lijners er goed aan zich nog eens
te bedenken voordat zy Von Ka
rajan wegpesten. De naam van
een orkest hangt zeker voor een
deel af van de faam van de vaste
dirigent. Andersom is het de
vraag hoelang het orkest in West-
Duitsland bereid is om alle aan
vallen, ingegeven door het tem
perament van de beroemde diri
gent, die om verschillende rede
nen Wenen en in het bijzonder de
Weense Staatsopera vele jaren
heeft geboycot, over zich heen te
laten gaan.
ADVERTENTIE
Fritsz concert organiseert
een exclusief optreden
van
support act:
The Frog Freaks
aanvang 19.30 uur
Groenoordhallen Leiden
Kaarten f 30,-
verkrijgbaar bij alle
VW-theaterbespreekburo's
en aan de balie
van bet Leidsch Dagblad.
DEN HAAG Bij het provin
ciaal bestuur van Zuid-Hol
land ligt een plan om de
koorbegeleidingen in de
Randstad te redden. Het
voorziet in een soort perma
nent uitzendbureau voor een'
orkest dat gevormd wordt
door de dertig werkloze mu
sici van het Gewestelijk Or
kest voor Zuid-Holland, dat
in liquidatie is. Het plan kost
de provincie niet meer dan
het provinciebestuur op de
begroting voor muziekbeleid
heeft staan.
Het volledig uitgewerkte plan is
gemaakt door de Maatschappij
tot Bevordering der Toonkunst,
de Koninklijke Bond van Zang
en Oratoriumverenigingen in
Nederland en de Koninklijke
Christelijke Zangersbond. De or
kestmusici hebben het plan met
enthousiasme begroet. Het voor
ziet in werk voor ongeveer een
derde van een betaalde volledige
betrekking. De musici behouden
hun recht op werkloosheidsuit
kering voor de overige dagen.
Dit kan twee jaar worden volge
houden. In de tussentijd moet
een definitieve oplossing voor de
kwalitatief goede koorbegelei
ding worden voorbereid.
De samenwerkende korenorgani
saties leveren de vrijwilligers
voor het bestuur van de op te
richten Stichting Koorbegelei
ding en Randstad. De taak van
de nieuw op te richten stichting
is tweeledig. Enerzijds moet al
het nodige gedaan worden om de
koorbegeleiding in stand te hou
den, terwijl anderzijds de nu
werkloos geworden musici van
het Gewestelijk Orkest aan het
spelen gehouden kunnen wor
den. In de nota, die gisteren aan
het college van GS en aan Pro
vinciale Staten werd aangebo
den, werd door de drie samen
werkende organisaties vanuit
hun praktijkervaring een werk
programma opgesteld, waarin
zowel de wensen en belangen
van de koren aan bod kwamen
als de belangen van de nu werk
loos geworden orkestmusici. Zij
verzetten zich bovendien met
kracht tegen de instelling van
een geldverslindend muziekcen
trum zoals dat werd voorzien in
de vorig jaar gepubliceerde
raamnota naar een muziekbeleid
van het college van GS van de
provincie Zuid-Holland. In
plaats daarvan stellen zij een
door vrijwilligers bemande stich
ting die kan fungeren als een uit
zendbureau dat permanent kan
bemiddelen ten bate van het
nieuw te formeren Randstedelijk
Begeleidings Orkest. Blijkens e
opgestelde tegenbegroting zou
de financiering van dit orkestap
paraat mogelijk worden o.m.
door het laten vervallen van het
muziekcentrum. Aangezien het
Gewestelijk Orkest reeds in li
quidatie is, hebben de organisa
ties van koren, vooruitlopend op
een toekomstige beslissing van
Provinciale Staten, zelf een eer
ste stap gedaan door de aankoop
van het instrumentarium en de
materialenbus van het orkest.
Mochten Provinciale Staten het
plan overnemen, dan zullen deze
orkestbenodigdheden worden
Metallica:
Metallica. Gitaar en zang: James
Heffield. Gitaar: Kirk Hamitt.
Drums: Lars Ulrich. Bas: Cliff
Burton. Gehoord op 6 juni in de
Stadsgehoorzaal.
Volkomen uitgebeend gingen de
achthonderd bezoekers van
het hardste hardrock-concert
in Leiden ooit gegeven naar
huis. Metallica, een groep jon
ge muzikanten die het voor
voegsel 'heavy' in Heavy-Metal
serieus neemt, zorgde dat de
broekspijpen gisteravond ste
vig wapperden en dat de haren
door een absolute overdosis
decibellen recht overeind ston
den bij het verlaten van de
Stadsgehoorzaal.
Onnoemelijk hard gingen de vier
er in een halfvolle Stadsge
hoorzaal tegenaan. Als een or
kaan in juni werd een kudde
bizons op hol gejaagd. Maar
voor de ware liefhebber was
het puur genot dat gisteravond
uit de luidsprekers werd ge
perst. "Ik heb het nog nooit zó
hard gehoord", glunderde een
door de wol geverfde 'opnaai-
Móói is anders, maar hérd was
het in elk geval. Daarmee be
tuigde Metallica voldoende eer
aan de wortels van de hard
rock. 'Hard-rock is best. Fuck
the rest.', was het credo dat
verscheidene bezoekers gister
avond middels hun T-shirts
ten toon spreidden. Ook: 'Me
tallica: fucking louder', viel op
diverse ruggen te zien.
Inderdaad ramden de metaalbe
werkers keihard, ongepolijst
en met overwegend doffe klap
pen een zaal 'hardcore head-
bangers' plat, als ware het een
operatie zonder verdoving.
Sneller dan de 'bangers' (die
uit geheel westelijk Nederland
naar Leiden waren gekomen)
gisteravond hun hoofd voor
waarts bewogen, is nimmer
vertoond.
Het woord 'fucking' stond cen
traal in de beperkte woorden
schat van de Metallica's. Met
dit soort uitspraken was suc
ces verzekerd bij het laaiend
enthousiaste (en inmiddels
vrijwel dove) gehoor.
Het voornamelijk mannelijke
publiek (de enkele zeer verlei
delijke vrouwelijke, volledig in
wit leder gehulde, 'kopschud-
ders' buiten beschouwing gela
ten) vond alles dat Metallica
presteerde best. Als het maar
agressief en vooral hórd was.
Niet voor niets staat de kort
stondige ronde door Neder
land in het teken van 'Kill 'em
all' en 'Hell on earth'.
Volop muzikale agressie dus.
Laat het misverstand echter
niet voortleven dat 'hardrock'
per definitie gepaard gaat met
wantoestanden, want gister
avond was er geen wanklank te
bespeuren.
Behalve dan op het podium,
waar destructie hoogtij vier
de...
DIRK-JAN ROELEVEN
In 'De Val' van Camus
De Val van Albert Camus, vertaling
van Dolf Verspoor. Gespeeld door
Willem Nijholt en Arda Brokman,
regie: Joanna Bilska. Gezien in de
Palonizaal van Centrum Bellevue
op 6 juni. Voorstellingen t/m 23 ju
ni (behalve op 11,18,21 en 22 juni).
AMSTERDAM - Camus situeer
de zijn verhaal 'De Val' (La
Chute), dat in 1957 een belang
rijke rol zou spelen bij het toe
kennen van de Nobelprijs aan
deze Franse auteur, in een Am
sterdams café in de buurt van
de Zeedijk. De hoofdpersoon,
de oudere en enigszins verloe
derde advocaat Jean-Baptiste
Clamence, vertelt daar aan een
andere gast zijn levensverhaal.
Twijfels en een groeiend
schuldgevoel maakten een ein
de aan zijn succesrijke carrière
in Parijs en betekenden het be
gin van een zoektocht in Dos-
tojevski-stijl met schuld en
boete als bijna vanzelfspreken
de centrale thematiek. Door de
opbouw als monoloog ontstaat
er binnen deze tekst een duide
lijk dramatisch spanningsveld
en een toneelbewerking ligt ei
genlijk voor de hand, maar eni
ge voorzichtigheid is daarbij
toch geboden.
In zijn monologen verviel Camus
namelijk snel in dezelfde
breedsprakigheid als zijn Rus
sische voorbeeld, terwijl hij
zijn Franse voorkeur voor afo
rismen en ingenieuze volzin-
redeneringen evenmin onder
stoelen of banken stak. Daar
door ontstond een duidelijk li
teraire taal die fascineert als
leestekst, maar die op het to
neel makkelijk een bombasti
sche indruk maakt. De ensce
nering in de grote foyer van
Centrum Bellevue, uitkijkend
over een van de door Camus
regelmatig aangehaalde Am
sterdamse grachten, is wat dat
betreft tweeledig.
Aan de ene kant is er sprake van
intimiteit en directheid, door
dat de acteur zich vrijelijk
langs de tafeltjes met het pu
bliek kan bewegen, maar aan
de andere kant treedt er juist
een verstoring op van de inti
miteit in de tekst, die is opge
bouwd als een biecht in de be
slotenheid van één enkel café
tafeltje. Sommige delen van de
tekst werkten daardoor bijzon
der effectief, maar Camus'
voorliefde voor prachtige vol
zinnen zorgde voor theatrale
momenten die de illusie weer
doorbraken.
Iets vergelijkbaars deed zich
voor in het contact met het pu
bliek: tegenover de nagestreef
de directheid stond onvermij
delijk een bepaalde onwennig
heid van toevallig aangespro
ken personen die de aandacht
van de overige toeschouwers
kon afleiden. Niet alleen door
onbedoeld komische mo
menten, maar ook door
nieuwsgierigheid naar reacties
en gedrag van de aangespro
ken persoon. Dat alles neemt
echter niet weg dat Willem Nij
holt een indrukwekkend brok
solotoneel kan weggeven. Zijn
spel wordt gekenmerkt door
een tot in de kleinste details
doorgevoerd naturalisme,
overgoten met een lichtelijk
pathetisch sausje. Men kan
zich echter afvragen of iets
meer soberheid de tekst niet
ten goede zijn gekomen, zoals
ook het vrijwel altijd zwijgen
de tegenspel van een rondwan
delende Arda Brokman zich
tussen Nijholt en het publiek
leek te dringen. De hele entou
rage wekt echter de indruk dat
de sfeer van voorstelling tot
voorstelling aanzienlijk kan
verschillen.
PAUL KORENHOF
Nieuw werk bij het Nationale Ballet
Siemens), 'Bits and pieces' (Hans
van Manen/David Byrne, Brian
Eno en Felix Mendelssohn-Bar-
tholdy) en een herhaling van 'De
lof der zotheid' (Rudi van Dantzig/
Jean Sibelius, Igor Strawinski en
Brian Eno). Gezien op 6 juni in de
schouwburg van Rotterdam. Nog
i het Circustheater, Schevenin-
gen.
ROTTERDAM - De twee nieuwe
balletten, die de bijdrage vor
men van het Nationale Ballet
aan het Holland Festival van
dit jaar, zijn wat sfeer betreft
eikaars tegenpolen. Een zwaar
en dreigend werk van Toer van
Schayk, waaraan het zweet van
de choreograaf nog af te proe
ven is. En een luchtige, bijna
transparante dans van Hans
van Manen, die het zichzelf - en
de toeschouwer - niet al te
moeilijk lijkt te hebben willen
maken.
Van Schayk is in zyn werk altijd
al de meest weerbarstige huis-
choreograaf van het gezel
schap geweest. Het is lastig om
in zijn balletten door te drin
gen. Ze stellen zich teweer te-
gen het al te snel toekennen
van betekenissen, maar blijken
bij herhaald zien vaak alleen
maar boeiender te worden. Je
raakt er niet snel op uitgeke
ken.
'Rijmloos' wordt sterk bepaald
door de begeleidende muziek
van Müller-Siemens. Drie mo
derne composities voor orkest,
die een beklemmende sfeer op
roepen: zware accenten van
paukslagen en een ondertoon
van zoemende blazers. Er
hangt onheil in de lucht. Dat
gevoel wordt versterkt door
het blauwe toneelbeeld, dat
aan een kille wereld onder wa
ter doet denken.
In de dans is van verzet daarte
gen niets te bespeuren. De
dansers zijn eerder lijdzaam.
Vaak hebben ze het hoofd en
de armen gebogen, in houdin
gen die berusting uitdrukken.
Er wordt in groepen van wisse
lende samenstelling gedanst.
Bepaalde kenmerkende bewe
gingen worden soms voor een
moment bevroren en keren
steeds terug. Ze worden met
elkaar vervlochten, waardoor
in de dans een gelaagdheid on
tstaat.
De uitvoering was gisteravond
eerst uitgesproken ongelijk,
maar werd naar het einde be-
Flauw
In de zeven 'Bits and pieces' legt
Van Manen opnieuw zijn voor
keur van de laatste tijd voor
piano-solo en de betere pop
muziek aan de dag. Het begin
ervan heeft veel weg van een
parodie op 'Rosas danst Ro
sas'. Twaalf dansers, zes man
nen en zes vrouwen, zitten op
witte stoeltjes en voeren rit
misch alledaagse handelingen
uit. 'Thank you Mr. Muybrid-
ge' heet dit deel en dat ver
klaart waarom de dansers
steeds bevriezen in opeenvol
gende fasen van een beweging.
Vervolgens kleden twee dansers
zich tergend langzam om en
voeren een klassieke pas de
deux uit. Die pas de deux keert
later Jerug,, maar wordt dan
dobi14e cjapseres yan corpmen-
taar vóórzien. Ze geeft èen blik
in haar zieleroerselen tijdens
het dansen door te klagen over
zere voeten. Ook de 'Pirouette'
biedt zo'n nogal flauw kijkje
achter de schermen. Het is de
uitbeelding van een repetitie,
waarbij 4e dansers elkaar on
genadig van commentaar voor
zien.
Het aardigste onderdeel van dit
ballet is de 'Remote control',
een repetitie onder leiding van
de choreograaf zelf. Met een
soort piepende zaklamp com
mandeert hij zijn pupillen, tot
ze hem deze scepter afhandig
maken. Dan mag Van Manen
laten zien, dat hij zelf ook nog
best kan swingen.
Het heeft er zodoende veel van
weg dat hij zich voor deze stuk
jes en beetjes meer fysiek dan
choreografisch heefi. willen in
spannen. Want ook het sluit
stuk 'The Jezebel spirit' kan
als dynamische stoelendans de
suggestie van gemakzucht niet
wegnemen.
ARIEJAN KORTEWEG
overgedragen aan de nieuw op te
richten stichting.
Het Gewestelijk Orkest Zuid-Hol
land verzorgde per jaar ongeveer
veertig koorbegeleidingen. Al
leen Zuid-Holland telt al 680 van
de 6333 koren die er begin dit
jaar in ons land waren geregi
streerd. Samen hebben ze meer
dan 285.000 leden.
Het aantal koren dat met beroeps-
begeleiding uitvoeringen ver
zorgt neemt toe. Verwacht wordt
dat de komende jaren de begelei
dingen met ten minste vijftig
procent toenemen. Deze taken te
laten overnemen door rond vijf
tien orkesten achtten de koren
organisaties kwalitatief een on
ding, praktisch onuitvoerbaar en
typisch een constructie die door
ambtenaren is bedacht, aldus de
zangersbonden.
Criticus-dichter
AMSTERDAM (ANP) - De criticus
en dichter drs. D A M. Binnen
dijk is. naar pas vandaag donder
dag bekend is geworden, op 1 ju
ni op 81-jarige leeftijd overleden.
Hij is ook lang nadat hij niet
meer paar buiten toe optrad, be
kend gebleven door de bloemle
zing Dichters van deze tijd",
waarvan hij diverse drukken ver
zorgde.
Binnendijk, die ook wel schreef
onder het pseudonoem Dirk Nol-
ting, studeerde Geschiedenis en
Nederlands in Amsterdam, waar
hij ook leraar was aan het Vis-
siusgymnasium. Na de tweede
wereldoorlog werd hij hoofd van
de afdeling Kunstzaken van de
gemeente Amsterdam. Als dich
ter onderscheidde Binnendijk
zich door scherpzinnigheid en
een strakke vormbeheersing.
Van zijn hand verschenen sinds
1930 tot in de jaren vijftig de
dichtbundels: Het andere land,
Onvoltooid verleden. Mijn en
dijn en Oog in oog, alsmede de
essays: Commentaar, Zin en te
genzin, Tekst en uitleg. Rand
schrift, en Critiek op de twee
sprong, welk laatste werk hij
schreef samen met S. Dresden.
Concert door de koren 'Wassenaar
Vocallter', Qoud Libet (o.l.v. Ad de
Groot)., Delfts Studentenkamer-
koor, C.O.V. Arnhem (o.l.v. Ira
Spaulding). Plaats: Dorpskerk.
Gehoord op 6 juni.
WASSENAAR - In het kader van
de Culturele Weken, in Wasse
naar gaven vier koren afzon
derlijk een concert in de
Dorpskerk. Men begon exact
op tijd, sloot vlot op elkaar aan
en liet een (in een kerk niet
passende) pauze achterwege.
Deze drie factoren zijn alvast
een lovende vermelding
waard.
Maar er valt over dit concert nog
meer goeds te vermelden. Het
optreden van de knap geleide
koren kenmerkte zich zonder
uitzondering door beschaving,
begrip, bewegelijkheid Het
bleek wel hier en daar, dat men
met het forte in deze ruimte be
hoedzaam te werk moet gaan.
De hoogste tonen konden dan
onaangenaam scherp klinken.
Vergelijkingen zijn ongewenst.
Alle korten hadden vocale of
voordrachtelijke uitschieters.
Het totale programma was
royaal gevuld met soms lange
stukken. Afgezien van de ora-
toriumdelen, werd a cappella
gezongen, zodat de klank tot in
détails te beoordelen was.
'Wassenaar Vocaliter' begon, in
de zijbeuk staande, met een
uitvoerig 'Psalm 148' van Her
man Strategier. Het orgel deed
hier mee en een solosopraan en
een hoboist luisterden op. Een
mooi liturgisch werk, dat ver
dient, vaker gehoord te wor
den. De Wassenaarders bega
ven zich vervolgens naar voren
en veranderden geheel van
programmakarakter. Met een
reeks lichtvoetige liederen,
deels van Franse komaf bewe
zen ze tot echt muzikale daden
in staat te zijn. Dit gold vrijwel
in gelijke mate voor het kamer
koor 'Quod Libet'. Ik noem
slechts een zeer welluidend ge
zongen Cantate Domino van
Heinrich Schütz, een paar lie
deren uit de Elisabethaanse
periode (Birth en Wibye) en
twee door Sweelink meerstem
mig getoonzette psalmen van
Bourgeois (72 en 60).
De Dclftse studenten voldeden
in Bruckners Locus iste, min
der in Mendelssohns Heilig eo
muntten uit in spirituals of tra
ditionals. Ira Spaulding diri
geerde ook met succes de Arn
hemse gasten. Ze hadden zich,
met delen uit Mozarts Re
quiem en Haydns Paukenmes-
se heel wat op de hals gehaald.
Van Mozart klonk vooral het
Lacrimosa heel mooi en van
Haydn het (voor onze oren on
voorstelbaar luchthartige) Ky
rie en, ten dele, ook het langdu
rige Gloria. Quod Libet besloot
de op hoog niveau staande
avond met liederen va "«"o.
han Williams.
JOHAN VAN WOLFSWINKEL.
