Hiiiault komt
zichzelf tegen
'Ik heb gekozen voor het geld'
Fransman kan Anderson niet volgen
Rodriguez
erg gewild
Verhoeven
leidt na
gegoochel
van jury
Johan van der Velde voelt zich thuis in Italië
Volleyteam
naar winst
Ria Stalman
gooit discus
weer verder
MAANDAG 4 JUNI 1984
COL DE ROUSSET (GPD) Terwijl sneeuwvlokken het skicentrum Rousset nota bene
in juni in snel tempo een winters decor gaven, kwam een eind aan een onvergetelijke
Alpen-weekeinde in de Dauphiné Libéré. Twee dagen die zowel de geharde wielerprofs
als de geïnteresseerde volgers nog lang zal heugen.
Heroiek, dramatiek, vreugde, ver
driet en vooral lijden, lijden en
nog eens lijden, facetten die de
wielersport zo'n boeiend aanzien
geven, zorgden voor weer een
COL DE ROUSSET (GPD) -
Francisco Rodriguez, de ont
dekking van de Dauphiné
Libéré, zal morgen het hem
voorgelegde contract van de
Belgische Splendor-groepe-
ring niet ondertekenen. De
Colombiaanse wielerama-
teur, die door een kniebles
sure zijn heldenrol in de Al
pen moest opgeven, heeft zo
veel indruk gemaakt, dat hij
nog veel meer lucratieve
aanbiedingen van Europese
ploegen heeft gekregen.
Die hebben Rodriguez aan het
denken gezet. Maar dat niet
alleen, ook in deze Franse
etappewedstrijd heeft men
gezien dat zijn landgenoten
Corredor en Jimenez niet
aarden in de Spaanse Teka-
ploeg. Het liefst zou Rodri
guez als amateur aan de ko
mende Tour de France mee
doen, maar vanwege enig
oud zeer is hij niet welkom
in de nationale equipe van
Colombia.
Door de knieblessure, die zich
gisteren bij hem openbaar
de, lijken de noteringen voor
Rodriguez op de professio
nal wielermarkt overigens
behoorlijk te zijn gezakt.
Martine Ramirez, de nieuwe
leider in de Dauphiné, heeft
inmiddels te horen gekregen
dat hij in de Franse formatie
'Système U' terecht kan.
enerverend hoofdstuk in de toch
al rijke historie van het cyclisme.
Dagen ook waarop de winnaars
van zaterdag de verliezers van
gisteren waren, waarop gelau
werde profs voor schut werden
gezet door amateurs, maar een
blamage bleef bespaard omdat
de Colombiaanse klimgeit Fran
cisco Rodriguez, drie dagen
achtereen de held van de Dau
phiné, gisteren in winnende po
sitie met een knieblessure af
moest haken. Uitgerekend aan
de voet van de Col de Morte
(Berg des Doods) sneuvelde Ro
driguez.
Drama
De zevende rit van Le Fontanil
naar de top van de Col de Rous
set, waar Phil Anderson als eer
ste boven kwam, draaide voor
het trotse Colombiaanse ploegje
uit op een compleet drama. Nog
in de straten van Le Fontanil ex
plodeerde Bernard Hinault,
daartoe aangespoord door een
demarrage van de nummer laatst
van het algemeen klassement, de
Belg Daniel Rossel. Een voor
profs niet alledaagse opening
van een koers, maar de reden
was duidelijk. Koste wat het kost
moesten de Colombiaantjes op
'de knieën. Hetgeen ook gebeur
de.
Al spoedig bleek dat de onttroning
van Rodriguez als gele-truidra-
ger geen enkel probleem was. Hij
- bleek plotseling te kampen met
een ontsteking in één van zijn
knieën en reed al na 25 kilometer
op een hopeloze achterstand (ze
ven minuten) achter het peloton
aan, dat op haar beurt al bijna
vijf minuten had moeten toege
ven op de andermaal ontketende
Hinault die als aanvoerder van
de kopgroep steun had van Cor-
re, Rossel, DalTArmelina en zijn
ploegmakker Leleu. Alles wees
op een gezamenlijke coup van de
Franse renners die het een doorn
in het oog was dat tamelijk onbe
kende amateurtjes uit een ver
land het vaakst in de prijzenpot
graaiden.
Paul Knochli, de trainer van Hi
nault, had zaterdag nog, toen Ro
driguez in een rechtstreeks duel
over vijf loodzware cols Hinault
de les las, verkondigd dat er na
die historische tocht van Cham-
béry naar Le Fontanil nog niets
was beslist. De bijna vier minu
ten achterstand in het klasse
ment die Hinault aan zijn broek
had gekregen, was zeker niet ge
ring, erkende de Zwitser, maar
voegde hij er veelbetekenend
aan toe: „Ik weiger nu al te gelo
ven in een Colombiaans succes".
Geen krimp
Die reserve bleek gisteren dus
niet helemaal onterecht, maar
helemaal gedaan met het Colom
biaanse machtsvertoon is het
nog altijd niet. Met nog een korte
etappe en de afsluitende tijdrit
vandaag voor de wielen mag Ro
driguez dan zijn geveld en ook
Vilches nagenoeg zijn afgeknapt,
hun landgenoot Martin Ramirez
heeft nog altijd geen krimp gege
ven. Vooralsnog bleef hij over
eind in de regen en vooral de
Toen het nog goed. ging met de Comlombiaanse klimgeit Francisco Rodriguez. In de Dauphiné Libéré-etappe
van zaterdag fietste hij weg van Bernard Hinault. Gisteren moest de drager van de leiderstrui opgeven wegens
een opspelende knie. <f0to ap)
koude op de Rousset. Hoe erg
het was, bleek uit het aantal uit
vallers. Van de 76 overgebleven
renners die, in Le Fontanil de
presentielijst tekenden, hielden
liefst negentien het onderweg
voor gezien.
Niet de cols (evenals zaterdag vijf
maar van minder zwaar kaliber)
in het bijna 180 kilometer lange
traject zorgden voor onoverko
melijke problemen, maar de er
barmelijke weersomstandighe
den. Zelfs Hinault ging er uitein
delijk aan onderdoor, al behoor
de hij dan niet tot de uitvallers.
Echter wel tot de verliezers, want
zijn vroege aanval ging letterlijk
en figuurlijk de mist in op de met
wolken omhangen Rousset. Als
naaste concurrent van Rodriguez
greep hij naast het geel, een toch
bijzonder verrassende ontwikke
ling in de finale, die „de das" in
ging als virtueel leider.
Bittere pil
Een bittere pil van het zuiverste
soort. De Breton mag de afgelo
pen dagen dan hebben aange
toond dat hij weer terug is op
weg naar de top, in een overmoe
dige bui is het hem ook duidelijk
geworden dat hij nog altijd niet
de oude is. Want de dreun die hij
in gedachten had en het hele pe
loton zou moeten voelen, kon de
viervoudige Tourwinnaar niet
uitdelen.
Na dik 160 kilometer aan de leiding
te hebben gereden, stortte de
Franse vedette in op de lange
helling 20 kilometer naar Col de
Rousseet. Hij moest het vaandel
- overdragen aan Phil Anderson,
de knokker van Post. De Austra
liër, die in deze ronde een duide
lijk stijgende lijn liet registreren,
was tijdens de beklimming van
de Menee op jacht naar Hinault
gegaan, die op dat moment Gar
de en een ander maatje (Arnaud)
bij zich had.
In de afdaling naderde Anderson
tot op een halve minuut, maar in
het daarop volgende vlakke ge
deelte, moest hij weer terrein
prijsgeven. Peter Post: „Dat was
krachtige tegenwind in het voor
deel van het groepje met Hinault
werkte".
Sterkste
Eenmaal omhoog rijdend naar Col
de Rousset, bleek Anderson ech
ter verreweg de sterkste. En dat
terwijl hij een uur eerder tijdens
de bevoorrading nog op had wil
len geven. Post: „Hij wilde voor
komen dat hij verkouden zou
worden. Het klaarde echter net
een beetje op en toen is hij maar
verder gegaan".
En hoe! Met het doorzettingsver
mogen dat hem zo typeert,
stampte Anderson onweerstaan
baar naar boven. Daar kreeg zijn
moraal een krachtige push in de
goede richting, want voor het
eerst in zijn carrière zegevierde
Anderson in een bergetappe.
Hetgeen vooral Post bijzonder veel
deugd deed. Zaterdag, na afloop
van weer een Colombiaanse dag,
had Post alleen een pluim over
voor Anderson. „Dat is een jon
gen met zijn hart. Hij wil zich
niet neerleggen bij het feit dat hij
er wordt afgereden door die Co
lombiaantjes. Daar hou ik van,
van zulke sportjongens".
De uitslag van de zesde etappe:
1. Francisco Rodriguez (Col), 157 km
in 4 uur 51 minuten en 2 seconden, 2.
Bernard Hinault (Fra)op 1.34, 3. Greg
Lemond (Vst) op 2.35,4. Martin Rami
rez (Col)op 2.39, 5. Pablo Wilches (Co-
hop 4'. 18, 13. Phil Anderson (Aus) op
12.26, 19. Peter Winnen (Ned)op 19.09
De uitslag van (de zevende etappe:
1. Phil Anderson (Aus) 5.33.9 (met tijd-
vergoeding 5.32.49); 2. Jean-Claude
Bagot (Fra) op 16 seconden (met tijd-
vergoeding 5.33.15); 3. Dominique
Garde (Fra) op 40 (met tijdvergoeding
5.33.44); 4. Dominique Arnaud (Fra)
op 55; 5. Martin Ramirez (Col) op 5.15;
6. Steven Rooks (Ned) op 5.35; 9. Ber
nard Hinault (Fra) op 6.05; 12. Ludo
de Keulenaer (Bel) z.t.; 13. Peter Win
nen (Ned) z.t.; 15. Gerard Veldschol-
ten (Ned) z.t.; 18. Greg Lemond (Vst)
z.t., 25. Henk Lubberding (Ned); 26.
Bert Wekema (Ned) allen in dezelfde
tijd als Bernaudeau.
Het algemeen klassement na zeven
etappes ziet er als volgt uit:
1. Ramirez 31.49.24; 2. Hinault op 22
seconden; 3. Simon op 5.31;; 4. Le
mond op 6.05; 5. Roche op 8.39; Rutti-
mann (Zwi) op 10.06; 7. Anderson op
13.59; 15. Nulens op 24.09; 18. Veld-
scholten op 26.41; 19. Winnen op
26.53; 20. Rooks op 27.58; 27. De Keu
lenaer op 37.51; 28. Lubberding op
38.11; 42. Wekema op 1.09.33.
SCHIJNDEL (ANP) - Het gegoo
chel van de jury en de tijdvergoe-
dingen in Olympia's Ronde heb
ben meer wijzigingen in de top
van het klassement gebracht dan
de ruim 350 km fietsen in het
weekeinde. Na de etappes van
zaterdag (winnaar Gert jacobs)
en gisteren (gewonnen door de
Pool Kulesza) is de 22-jarige Bra
bander Nico Verhoeven de nieu
we eerste man in het algemeen
klassement. De verschillen in de
top tussen Verhoeven, Nijdam
en de Sowjetrijders Saitov, Ros-
mia en Fels worden echter nog
altijd in seconden uitgedrukt.
Het parkoers van de Ronde is, voor
de karavaan morgen in Zuid-
Limburg zal rijden, door het ont
breken van wind niet selectief
genoeg om massa-aankomsten te
vermijden. De kleine verschillen
zijn dan ook voornamelijk tot
stand gekomen door tijdsvergoe-
dingen in de premiesprints, aan
de eindstreep en door de buiten
proportionele vergoedingen uit
de ploegentijdrit.
Verhoeven en de Sowjets hebben
die toevalsfactor het meest uitge
buit. De nieuwe leider in het al
gemeen klassement incasseerde
al bijna een minuut winst. Daar
bij zijn tien seconden van giste
ren, mede door zijn derde plaats
in de eindsprint.
Moser vaster
in het zadel
MILAAN (REUTERySID) - Fran
cesco Moser gaat als leider in het
algemeen klassement met een
voorsprong van ruim een minuut
de laatste en zwaarste week van
de Ronde van Italië in. De Ita
liaanse wielervedette verstevig
de zijn leidende positie door de
tijdrit van zaterdag, over 38 kilo
meter tussen Certosa di Pavia en
Milaan, te winnen. Moser bleef
zijn voornaamste concurrent,
Roberto Visentini, 53 seconden
De uitslag van de vijftiende etappe:
1. Francesco Moser (Ita) 47.39 minuten
(gemiddelde snelheid 47.848 kilome
ter per uur); 2. Roberto Visentini op
53 seconden; 3. Urs Freuler (Zwi) op
1.15.
Het algemeen klassement na vijftien
etappes is:
1. Moser 67.48.05; 2. Visentini op l.C
Johan van der Velde: "Peter Post missen? Nee hoor, ik kan goed zonder hem". (archief
BOTTROP (ANP) - De Nederland
se herenvolleyploeg heeft giste
ren in Bottrop een internationaal
toernooi gewonnen. In de finale
versloeg de ploeg van de nieuwe
trainer Geert Trompetter, het
Tsjechoslowaakse Dukla Libe-
rec met 2-1. De setstanden waren
7-15, 15-12, 15-11.
Aan het toernooi namen in totaal
negen ploegen deel. De Neder
landse verloor in het vierdaagse
evenement alleen in de voorron
de van Dukla Liberec maar won
ondermeer van de sterke Brazi
liaanse ploeg Minas Belo Hori-
zonte, het Hongaarse clubteam
Keckskemet en het Poolse
Gwardia Wroclaw. Ook het
Zweedse nationale team was niet
tegen het Nederlandse zestal op
gewassen.
In de finale moest Geert Trompet
ter het doen zonder Marco Brou
wers (schouderblessure) en Jan
Snippe (familieomstandighe
den). Uitblinkers in de eindstrijd
waren Bert Goedkoop en Henri
Brouwhuis. Trompetter speelde
in deze wedstrijd met de twee.
spelverdeelsters Jan Clardey en
Pim Raterink.
WALNUT (ANP) - Ria Stalman
heeft tijdens internationale atle
tiek wedstij den het Nederlands
record discuswerpen gebracht
op 67,36 meter. Dat is een verbe
tering van haar record met zes
tien centimeter. De in de Ver
enigde Staten studerende Stal
man leverde haar prestatie in
Walnut.
Naast de recordworp bereikte zij
bij twee pogingen een afstand
van tenminste 66 meter. De in
Nederland voor de Haagse ver
eniging Sparta uitkomende atle
te won de wedstrijd. Het is de
twaalfde keer dat Stalman het
nationale record scherper stelt.
Het oude record was eveneens in
Walnut, in Californië gevestigd
(24 april 1983). Bij het kogelsto
ten werd Stalman tweede met
17,27 meter.
Stalman wierp het record bij haar
vijfde poging. Daarnaast noteer
de zij 66.00 - 64.00 - 66.30. De der
de en zesde poging waren ongel
dig. Door de afwezigheid van de
Oosteuropese discuswerpsters
tijdens de Olympische Spelen
van Los Angeles geldt Stalman
als een belangrijke medaillekan
didate.
RIETI (GPD) - Het provinciestad
je Rieti, 100 kilometer van Rome
en 400 meter boven de zeespiegel
aan de rand van de Apennijnen,
is uitgelopen om een glimp op te
vangen van Francesco Moser,
Moreno Argentin, Roberto Vi
sentini en Beppe Saronni. Tus
sen die wielerfans staat Tourwin
naar Laurent Fignon onopge
merkt, nagewezen door nie
mand. En daar tussen de petjes,
foto's, .shirtjes en stickers van
vooral de werelduurrecordhou
der praten ook Frits Pirard en
Johan van der Velde na over hun
mislukte coup. Brabanders on
der elkaar. „Ik kwam eigenlijk
iets te snel op kop", verontschul
digt Pirard zich. „Ach nee, tegen
die Freuler is niet te sprinten",
zijn de troostende woorden van
de baas voor de knecht.
door
Ton de Ruiter
Achter de razendsnelle Zwitser en
de Belgische veteraan Roger de
Vlaeminck is Johan van der Vel
de die dinsdag derde geworden.
„Voor misschien wel de zestigste
keer bij de eerste vijf en maar
twee keer gewonnen. Hoe vaak
ben ik dit seizoen niet net voor
het einde terug gepakt. Bleven ze
in het peloton maar even langer
zitten kijken. Ik mis net dat
beetje geluk. Maar ach, mis
schien ben ik ook net niet goed
genoeg en mis ik iets aan
kracht", zegt een mijmerende Jo
han van der Velde een uurtje na
de koers in Poggio Bustone,
waar een tegen de heuvels ge
plakt hotel de wielerploeg van
Metauromobili verbergt.
Enig vermaak, een verstopte af
voer van de douche waardoor de
slaapkamer van Flavio Zappi on
der loopt. Geen supporter op de
stoep, terwijl enkele kilometers
verder de politie geroepen moet
worden om het tijdelijke verblijf
van Moser te beschermen tegen
al te opdringerige devotie. „De
mensen zijn hier echt helemaal
gek van de sport. In de Tour de
France ben ik wel wat gewend,
maar dit hier slaat werkelijk al
les. Bij een etappe op zondag
stonden werkelijk miljoenen
mensen. Een paar honderd me
ter verder werd een voetbalwed
strijd gespeeld en die kuip zat
ook helemaal vol. Sport leeft".
Rood
Johan van der Velde op avontuur
in Italië, omdat de ploeg van
Post, waarvan hij deel uitmaak
te, uit elkaar viel, omdat hij zijn
profloopbaan ook eens in het
wielerwonderland wilde rijden
en vooral omdat zijn bankreke
ning louter rode cijfers bevatte.
In de problemen geraakt door
een te duur huis en een sportwa
gen van 60.000 gulden, kwam de
Brabantse wielrenner in aanra
king met de politie, toen hij een
diefstal in zijn huis in elkaar zet
te. Het zoveelste voorbeeld van
de sportman die de weelde niet
kon dragen.
Johan van der Velde wil er weinig
over kwijt, ook financieel gezien
is Italië een nieuwe start. Zijn ba
sissalaris ligt een paar keer hoger
dan bij Post. „Je fietst daar dan
wel in een sterkere ploeg, je kan
met premies bijverdienen. Maar
niet zoveel als hier. Ik zou toch
een paar klassiekers en een grote
ronde gewonnen moeten hebben
om te komen aan het bedrag dat
ik hier verdien. Italië is voor een
wielrenner het paradijs, zelfs de
knechten worden goed betaald.
In Nederland komen die amper
aan het minimumloon, daar kun
je niet behoorlijk van leven, dat
weet ik zeker".
„Ik heb gekozen voor het geld,
maar heen verblijf ten zuid alles.
Ik ben niet gegaan om als een
wezenloze rond te rijden en lires
op te strijken. Fietsen doe ik
graag, ik heb plezier in mijn vak
en dat wil ik zo nog tien jaar hou
den. Als ik me goed blijf verzor
gen lukt me dat. Je moet dan niet
in oktober je fiets weggooien en
dat ding vier maanden later uit
de schuur halen. Je moet niet ie
dere avond op stap gaan. Ik mag
graag een keer een pilsje drin
ken, ik zoek in de winter ander
vermaak, een beetje voetballen,
tennissen, motorrijden. Je moet
zorgen dat de basisconditie blijft.
Tot mijn 35e wil ik dat volhou
den, daarna nog een paar jaar af
bouwen".
Johan van der Velde is inmiddels
27 jaar, hij werd na een verras
sende derde plaats in het eind
klassement van de Tour de l'Ave-
nir opgepikt door Peter Post en
maakte zes seizoenen deel uit
van de sterkste wielerploeg ter
wereld. Hij wilde wat anders, an
dere mensen om zich heen, ande
re wedstrijden rijden. Hij kon
met de rebellerende Jan Raas
mee, kon kiezen voor de veilig
heid bij Post, koos voor ejn voor
delen (uit de wind gehouden
worden, bij pech een fiets van de
knecht, een bidonnetje fris bij de
hand) en zijn nadelen (de druk
van het moeten presteren).
De Brabander heeft zich de eerste
maanden van zijn Italiaans
dienstverband waar willen ma
ken tegenover zijn ploegmaten.
Zijn voorbereiding in de winter
was gericht op een vroege vorm.
„Die val in de Tour de France,
pols gebroken. Ik heb vier maan
den niets kunnen doen. Je bent
in topconditie en dan... pats,
niets meer. De eerste weken op
de fiets was ik na twintig kilome
ter kapot, maar al in februari had
ik al vierduizend kilometer ge
traind. Nooit heb ik zo hard ge
werkt in de winter".
Desondanks waren de successen
magertjes, kleine prijzen vol
doende, hoofdprijzen ontbraken.
Want een kermiskoers in België
en een etappe in de Ronde van
Romandië kun je moeilijk zo
noemen. Logische vraag, had hij
in die vorm en met de ploeg-Post
achter zich geen klassieker bin
nen kunnen halen? Van der Vel
de: „Nee, dat geloof ik niet. Je
moet het in de finale toch zelf op
knappen. Misschien dat het wat
uitmaakt in een Ronde van
Vlaanderen, dan heb je tegen het
einde wat knechten om je heen,
maar in Parijs-Roubaix niet".
Op verzoek van de twee Braban
ders trok ploegleider Roberto
Poggiali naar alle klassiekers, de
Italianen in zijn formatie deed hij
daar geen plezier mee. „Rijden in
de wind kunnen ze niet. Liever
zouden ze in hun eigen land blij
ven. Mooi weer, rustig koersen",
zegt Van der Velde. Piano, piano
waren de eerste woorden Ita
liaans die hij leerde. „De wed
strijd is nog lang, tijd genoeg om
erin te vliegen. Ja, verwend zijn
ze wel een beetje, de mentaliteit
van het volk. Dat heb je vorige
week nog kunnen zien. We heb
ben een dag rustig aan gedaan.
In een bocht waren 15 man ge
vallen. De heren vonden het te
gevaarlijk en eisten dat er bij ge
vaarlijke bochten een man met
een vlag kwam te staan".
„Je weet toch: waar bergen zijn,
zijn gevaarlijke bochten. Het is
moeilijk zo'n ronde door heel Ita
lië te organiseren. Ook van' die
kant moet je het bekijken. Ik
vond het maar flauw. Moser en
de andere vedetten hadden het
uitgedacht. Ik ben er niet in ge
kend, heb me er niet mee be
moeid. Demarreer je toch, dan
heb je het voor een heel jaar ge
daan. Moser gaat zijn gang
Tevreden
Ondanks het uitblijven van de
hoofdprijzen zijn de knechten
van Johan van der Velde tevre
den. In het algemeen staat hij bü
de eerste tien. Zit er meer in? De
opmerking van Peter Post „wie
geen tijdrit kan rijden zal nooit
een grote ronde winnen" in acht
genomen niet. De coureur uit
Rijsbergen heeft zelf ook zijn
twijfels. „Het ronde-werk is voor
mij het allerbelangrijkste. En
jammer genoeg voor mij is tijd
rijden daarin een voornaam on
derdeel. Ik geef echt alles, maar
ik ga niet hard genoeg. Je moetje
geest uitschakelen, dat doe ik.
En ga je na vijf kilometer al den
ken, mijn benen doen zeer, dan
kun je het verder wel vergeten".
„Ik heb het altijd op mijn leeftijd
gehouden. Johan, je bent nog
jong, volgend seizoen ben je
weer een jaartje sterker. Ik moet
zeggen dat heteen trap teveel ge
daan. En vergeet Saronni niet,
die is toch ook heel simpeltjes
meegefietst".
Johan van der Velde heeft zich niet
gespaard, hy mengde zich in alle
massasprints op jacht naar boni
ficatie. Verder moet hij hopen op
een superdag in de bergen en ja,
dan telt de Giro ook nog twee
tijdritten. „Met een plaats bij de
eerste tien zal de sponsor tevre
den zijn", gelooft hii.
Het seizoen is volgende week zon
dag in Milaan gedaan. De Tour
de France is niet in het pro-
granmma van Johan van der Vel
de opgenomen. Hij betreurt dat.
maar kende die consequentie
toen hij het winstgevende Ita
liaanse contract ondertekende.
Goed gerodeerd uit de Giro ko
men, de Ronde van Zwitserland
rijden om de vorm vast te hou
den en dan naar de Tour". Johan
van der Velde loopt het water uit
de mond, het zal er dit jaar niet
van komen. Zijn contract op het
spel zetten, ruzie forceren en ont
slagen worden om dan als gast in
een andere ploeg te starten is bij
Van der Velde niet opgekomen.
Zegt hij: „Lucien van Impe stuurt
het daar wel op aan. Hij heeft een
aanbieding gekregen van de
ploeg van Knetemann. Die ploeg
presteert matig, nu is Fons de
Wolff ook nog weggevallen met
een blessure, ze hebben een ron
derenner nodig. Ik heb weer een
contract, basta. Ik heb het naar
mijn zin en ga mijn contract voor
een jaar verlengen. De hoofd
sponsor stopt weliswaar, maar
dat is geen probleem, hier staan
de sponsors nog in de rij".
Johan van der Velde kan na afloop
van de Giro toewerken naar zijn
tweede doel, het wereldkam
pioenschap. Voor zijn sponsor
rijdt hij nog enkele wedstrijden
op het Apennijnse schiereiland,
hij gaat waarschijnlijk tijdens de
Tour de France voor acht dagen
naar Amerika en fietst na het
Franse wielerspektakel mee in
dc door Nederland trekkende
wielcrcarroussel. Zijn angst dat
hij na een jaar met veel minder
publiciteit niet meer gewild is, is
ongegrond gebleken. „Ik kan
overal aan de start komen, de or
ganisatoren zijn niet alleen gein-
terresseerd in jongens die uit de
Tour de France komen. Ik kom
graag, want ik kan het dan goed
naar mijn zin hebben en goed
van huis kunnen, ik ben toch lie
ver in Brabant dan in Italië".
