3
'Radikaliiiskf Cees Schelling
verdoezelde het conflict niet
C
'Vrouw blijft op kerkdeur kloppen'
Voorzitter Voedingsbond FNV keert terug naar boerenerf
Costa Rica opent
informatie-offensief
DINSDAG 22 MEI 1984
Varia
UTRECHT Met een eg
achter de trekker maakt
een man het bietenland
klaar om het te kunnen
inzaaien. Die man is
Cees Schelling in het
jaar 1957, landarbeider
bij een boer in het Zuid
hollandse Zevenhuizen.
In de verte ziet hij een fi
guur aankomen. Het is
de voorzitter van de
ANAB, de Algemene
Nederlandse Agrarische
Bedrijfsbond waarvan
Schelling al jaren lid is.
„Cees, we hebben een
bestuurder nodig. Die
van Zuid-Holland", luidt
zijn boodschap. Zo be
gint Cees Schellings
loopbaan in de vakbewe
ging.
Aan die loopbaan is giste
ren een einde gekomen,
op het congres van de
Voedingsbond FNV.
Schelling, 57 jaar oud,
trad af als voorzitter om
zich terug te trekken als
boer in Noord-Gronin-
gen.
Daarmee is de meest geruchtma
kende vakbondsbestuurder
van dit moment van het toneel
verdwenen. Eentje die een he
kel had aan compromissen en
zodoende in de ogen van zijn
collega's vaak uit de pas liep.
Zoals in het afgelopen vooijaar
toen Schelling propageerde
gas- en lichtrekeningen en
kijk- en luistergelden niet te
betalen bij wijze van protest te
gen de bezuinigingen van 1 juli
aanstaande op de sociale ze
kerheid.
door
Nel van Bemmel
Jeugd
Schelling groeide op in het dorp
Klaaswaal in de Hoeksewaard.
Hij kreeg het socialisme niet
van huis uit mee. „Ik kom uit
een religieus gezin. Een ortho
dox-protestants milieu van
landarbeiders. Ik heb vanaf
mijn vroegste jeugd moeite ge
had met de oneerlijke verde
ling van de rijkdom. Thuis pro
beerde ik erover te praten. Dat
kon, tot het punt waar mijn va
der mij niet meer kon weerleg
gen. Dan zei hij: „Genoeg. God
is ook nog eens een God van
orde. Amen".
Vader Schelling werkte voor een
tientje in de week op een ge
mengd bedrijf. Cees had acht
zusjes en één broer, met wie hij
een jas deelde. In het gezin
draaide alles om het geloof.
Bidden, bijbellezen en zingen
uit de bundel van Johannes de
Heer. Vader Schelling ging
naar de kerk van de Gerefor
meerde Gemeente, moeder
naar de Gereformeerde Kerk.
Vader Schelling was lid van de
SGP, Cees' tien jaar oudere
broer van de ARP. Voor beide
partijen bracht Cees pamflet
ten rond. Zelf werd hij voorzit
ter van de gereformeerde jon
gelingenvereniging in zijn ge
boortedorp.
Oorlog
Toen Cees van de lagere school
kwam, werd het oorlog. Hij
werkte op het land, en las.
Vooral politiek getinte litera
tuur. Werd na de oorlog lid van
de PvdA en de N W-landarbei-
dersbond ANAB. Volgde vak
bondscursussen, kwam in de
gemeenteraad. Werd in 1957
vakbondsbestuurder van de
PPR-fractiele-
idster in de
Tweede
KamerRia
Beckers. Deze
begon er direct
in te neuzen,
terwijl
Schelling zich
kennelijk
tevreden in de
handen wreef.
(foto ANP)
Die houding heeft hem kwalifi
caties opgeleverd als „de
meest militante vakbondslei
der van Nejderland", „de hoge
priester van de laagstbetaal
den", en „de radikalinski van
de FNV".
ANAB en in 1969 bij de Voe
dingsbond. Eerst als secretaris,
werd daarna vice-voorzitter en
in 1976 voorzitter na een con
flict met zijn voorganger, Sake
van der Ploeg.
Onder Schellings leiding ontwik
kelt de Voedingsbond zich tot
de radicaalste FNV-bond. De
nieuwe voorzitter houdt ervan
de tegenstellingen duidelijk te
laten blijken. „Laten we in dit
kapitalistische stelsel het rol
lenspel zuiver houden. Kapi
taal en arbeid zijn in een voort
durend conflict met elkaar. Ik
geloof niet in het harmoniemo
del, daarmee verdoezel je het
conflict".
Stakingen
Kort na zijn aantreden als voor
zitter is het al raak. In februari
1977 lopen de werkgevers in de
zuivel, het brood en het vlees
naar de rechter om stakingen
van Voedingsbondleden voor
uitbetaling van prijscompensa
tie te voorkomen.
Schelling voelt zich als voorman
van arbeiders door de werkge
vers tegen de boeren uitge
speeld. „Ik weet van het boe
renbedrijf. Ik weet van de lief
de van mensen voor koeien,
hoe gek dat ook klinkt. Ik heb
vijf jaar onder de koeien geze
ten, heb melkdiploma's. En het
heeft me in mijn ziel getroffen
dat uitgerekend die groep te
gen mij werd uitgespeeld".
De werkgevers krijgen gelijk van
de president van de Utrechtse
rechtbank, mr. V. J. A. van
Dijk. Schelling verklaart geen
vertrouwen meer te hebben in
de rechterlijke macht en be
ticht Van Dijk van 'klassejusti-
tie'. „Ik durf te wedden dat die
rechter nog nooit in een fa
briek of op het land heeft ge
werkt. Dat moest voor elke
rechter verplicht gesteld wor
den. Een paar weken per jaar
gewoon werk doen, tussen de
arbeiders over wie hij von
nist".
Werkgelegenheid
Naarmate de werkloosheid toe
neemt, groeit binnen de vakbe
weging de bereidheid loon in
te leveren voor werkgelegen
heid. Maar niet bij Schelling en
niet bij de Voedingsbond.
Schelling gelooft niet dat mati
gen helpt. In zijn ogen leidt
matiging alleen tot meer winst,
en meer winst tot meer inves
teringen in automatisering. En
dus tot nog meer werkloos
heid. Schelling stelt dat volle
dige werkgelegenheid nooit te
rug komt. Daar toch naar te
streven acht hij zinloos. Bo
vendien: zijn leden behoren tot
de laagst betaalde groep werk
nemers, en die kunnen niet
meer inleveren. „De politiek
en de vakbonden lopen achter
de gevolgen van de economi
sche crisis aan. Die crisis
wordt traditioneel bestreden
met lagere uitkeringen en ho
gere sociale premies".
Vooral de PvdA en de Industrie
bond FNV nog onder voor
zitterschap van Arie Groene-
velt - krijgen zijn kritiek te
verduren. Onbegrijpelijk vindt
hij het dat collega-vakbonds
bestuurders met een beschul
digende vinger naar hem wij
zen als hij probeert de eisen
van bijvoorbeeld melkchauf-
feurs in goede banen te leiden.
En die eisen dus niet als onver-*
antwoordelijk van de hand
wijst. „Dan ben ik in de FNV
de poenjongen en kunnen al
die anderen in de vakbeweging
zich zogenaamd de redders des
vaderlands noemen".
Het banenplan dat Den Uyl in
1981 als PvdA-minister van so
ciale zaken ontvouwt mist in
Schellings ogen elke realiteit
omdat het niet valt te financie
ren. „Een soort Delta-plan voor
de werkloosheid is het. Men
doet het voorkomen alsof er
mee een paradijselijke situatie
op het terrein van de arbeid zal
ontstaan. Het wordt hoogstens
een beetje marginaal bezig
zijn". „Verloedering", vindt
Schellig het dat niemand durft
te zeggen dat volledige werk
gelegenheid nooit terugkomt.
Basisinkomen
Schelling gelooft in een radicale
re oplossing: invoering van een
basisinkomen voor iedereen
van bijvoorbeeld 1000 gulden
per maand, waarnaast iedereen
vrij is om door middel van
werk nog een bedrag bij te ver
dienen. Tot nog toe is alleen de
PPR ook voorstander van een
basisinkomen.
Behalve van de PvdA is Schel
ling dan ook lid van de PPR.
Evenals zijn lidmaatschap van
de Gereformeerde Kerk is zijn
lidmaatschap van de PvdA
niet meer van harte. „Officieel
ben ik dus nog lid van de Gere
formeerde Kerk. Misschien is
het ook slordigheid van me,
had ik een briefje moeten
schrijven. Zoals ik ook al tien
jaar geleden voor de PvdA had
moeten bedanken. Maar daar
kreeg ik al gauw een mooi alibi
voor. Als de voorzitter van de
Voedingsbond zijn lidmaat
schap opzegt, komt het in de
krant".
'Uiterst rechts'
Het ligt in de lijn van de ver
wachtingen dat Schelling niet
staat te juichen bij het centraal
akkoord dat werkgevers- en
werknemersorganisaties in het
najaar van 1982 met elkaar af
sluiten. De strekking van dat
akkoord luidt: inleveren van
prijscompensatie in ruil voor
rendementsherstel en arbeids
tijdverkorting. De arbeidstijd
verkorting moet vervolgens
leiden tot meer banen. De Voe
dingsbond gelooft dat niet, en
laat de prijscompensatie wél
uitbetalen. Wat opnieuw tot
conflicten met vooral de In
dustriebond leidt. Dagblad Het
Parool betitelt Schellings on
wil in te leveren als 'rechts'.
CNV-voorzitter Harm van de
Meulen noemt hem nog geen
twee weken geleden 'uiterst
rechts' en stelt hem op één lijn
met Shell die liever de prijs
compensatie uitbetaalt dan ar
beidstijdverkorting invoert.
Afgelopen vooijaar laait boven
dien een conflict met de Indus
triebond hoog op. Wanneer de
Voedingsbond in het openbaar
zijn afkeer uitspreekt over de
handelwijze van de Industrie
bond die met werkgevers en
overheid samen een herstelbe
leid voor de industrie wil ont
wikkelen. Onder meer omdat
de vakbeweging bij een af
brokkelende werkgelegenheid
niets meer te vertellen heeft.
Bevrijdingsbeweging
Een heilloze weg, vindt Schel
ling. Volledige werkgelegen
heid is een illusie, en de vakbe
weging moet zich omvormen.
„Mensen kunnen zich niet
meer uitsluitend op basis van
een baan organiseren. Er zijn
vele bewegingen gegroeid. De
Derde Wereldbeweging, de
vredesbeweging, vrouwenbe
weging, milieubeweging,
woonbeweging, wetenschaps
beweging, minderhedenbewe-
ging, studentenbeweging, en
zovoorts. Dat zijn stuk voor
stuk bevrijdingsbewegingen.
Daar hoort de oude vakbewe
ging ook toe. De vakbewe
ging zal dus haar taak niet zien
verdwijnen. Ze zal eindelijk
toekomen aan taken die ze al
maar heeft laten liggen".
Daarin zal Cees Schelling geen
hoofdrol meer spelen. Hij trekt
zich terug in een landarbei-
dershuisje in het Groningse
Pieterburen. Om te boeren en
om een boek te schrijven over
■i economie.
Bronnen: Archief van het Haagsch
Persbureau Matla en het boek
'Cees Schelling van de Voedings-
geverij Xeno in Groningen. Prijs
PENAS BLANCAS (ANP) - Aan
de Pan-Amerikaanse autoweg
staan aan de grens met Nicara
gua enkele lage gebouwtjes van
de Costaricaanse Guardia Civil.
Kapitein Antonio Castrillo Medi
na toont een groepje van drie
journalisten, die door Costa Rica
zijn uitgenodigd in het kader van
de „Operatie-Waarheid", de ga
ten waarin „kogels van de sandi
nisten" zijn ingeslagen en een
verwrongen hek. Om ons heen is
het rustig. Aan de andere kant
van de grens staat onder een af
dakje een Sandistische militair
met een Kalashnikof-geweer.
Vrouwen met een grote tas op
het hoofd en mannen passeren
de grens te voet. Leden van de
Guardia Civil bewaken hun post,
de Gallil-geweren zijn naar bene
den gericht.
Met de „Operatie Waarheid" wil de
Costaricaanse regering in juni tij
dens het bezoek van president
Luis Alberto Monge aan Westeu-
ropese landen, waaronder Ne
derland, „de desinformatiecam
pagne van de Sandinisten" pare
ren. Nicaragua beschuldigt Cos
ta Rica er volgens Monge ten on
rechte van dat het de zelf
verklaarde neutraliteit schendt
en toelaat dat guerrillastrijders
van ARDE (Revolutionaire De
mocratische Alliantie) vanaf Cos-
taricaans grondgebied aanvallen
op Nicaragua uitvoeren.
Kranten, radio en televisie in Costa
Rica tellen het aantal dagen af,
voordat de „Operatie-Waarheid"
zal beginnen. „Iedereen in de re
gering staat achter de in de
grondwet vastgelegde politiek
van neutraliteit, die door presi
dent Monge nog verder is
verfijnd", verklaarde de Costari
caanse minister van buitenland
se zaken, Carlos Jose Gutierrez,
donderdag in San José.
Vooral aan de Socialistische Inter
nationale, waarvan de vergade
ring eind juni in Portugal door
president Monge wordt bijge
woond, wil Costa Rica duidelijk
maken dat als het linkse bewind
in Nicaragua uitgebreide steun
krijgt, Costa Rica als „enige de
mocratie in Centraal-Amerika"
zeker ook sociale en economi
sche steun verdient.
Contadora
Door het droge, verhitte landschap
van de noordwestelijke provin
cie Guanacaste rijden we in een
splinternieuwe groene jeep naar
de grensplaats Penas Blancas
die, juist onder het meer van Ni
caragua, in een driehoek in Nica
ragua steekt. Vijfhonderd meter
links van de weg, waar groepjes
kinderen in schoolkleding lopen,
is Nicaraguaans grondgebied.
In het gehucht Lapimienta, waar
van ARDE donderdag meldde
dat het daar net als bij Penas
Blancas tot een treffen was geko
men met de sandinistische solda
ten, heerst de tropisch stilte. Er
zijn geen tekenen van geweld..
Kapitein Castrillo toont ons links
van de weg een steil oplopende
rots waar enkele weken geleden
een mortier „van dé Nica's" is in
geslagen. Hoe een mortier over
de heuvel heen vervolgens fron
taal in de rots kan zijn geslagen
vertelt hij niet.
Minister Gutierrez beschuldigde
donderdag tegenover de pers
ARDE, waarvan de leiders van
de politieke vleugel in Costa Ri
ca politiek asiel genieten, ervan
het verdrag van Panama te sabo
teren. Daar kwamen Costa Rica
en Nicaragua maandag overeen
een commissie met afgevaardig
den van de bemiddelende Conta-
dora-groep (Mexico, Columbia,
Venezuela, Panama) te vormen
om bewegingen aan de grens te
controleren.
Kapitein Castrillo is commandant
van Penas Blancas sectie van het
noordelijk commando van de
Costaricaanse burgerwacht. Cos
ta Rica heeft geen leger maar
ruim vijfduizend man burger
wacht en tweeduizend man plat
telandswachters. Aan het hoofd
kwartier van de sectie zijn 193 le
den van de burgerwacht en bur
gerpersoneel verbonden. De le
den van de burgerwacht zijn
voorzien van nieuwe Israëlische
Gallil-geweren en zondag zijn er
drie nieuwe jeeps aangekomen,
vertelt een van de wachters.
De Costaricaanse minister van Vei
ligheid, Angel Solano, vertelde
ACHTERGROND
deze week dat Israël vijfhonder
Gallil-geweren en vijfhonderd
uzi's heeft geleverd. „Wij beste
den twee procent, 9 miljoen dol
lar van onze begroting aan de
burger- en plattelandswacht. Er
was één verouderd geweer op
drie leden. Wij hadden de Ver
enigde Staten gevraagd om een
helikopter om de bewegingen
aan de grens te controleren en
om uniformen en laarzen. De
jeeps hebben we nodig. De bur
gerwachters moesten liftend
naar hun posten. En dan is er nog
iemand in het parlement geweest
die ons ervan beschuldigde een
leger op te bouwen", aldus mi
nister Solano.
Vliegtuigen
President Monge erkende deze
week tegenover uitgenodigde
journalisten dat er problemen
zijn bij het voorkomen dat AR-
DE-troepen Costaricaans grond
gebied betreden. Volgens Monge
voeren ARDE-commandant
Eden Pastora en zijn troepen op
Nicaraguaans grondgebied een
„interne guerrilla". Naar aanlei
ding van het bericht van de Ame
rikaanse pers dat Costaricaanse
functionarissen worden omge
kocht en acties vanuit Costa Rica
worden getolereerd, heeft hij een
protestbrief geschreven naar de
New York Times. In San José
kan men echter overal de anti-
sandinistische en anti-commu
nistische gevoelens horen. „Maar
mondje dicht", is het gebaar dat
een taxi-chauffeur maakte.
Het vaak onherbergzame Centraal-
amerikaanse gebied is inderdaad
moeilijk te controleren. Vliegtui
gen zijn er een ideaal middel om
illegale acties uit te voeren. En
kele maanden geleden stortte op
Costaricaans grondgebied een
DC-3 met wapens neer. Toen het
toestel werd aangetroffen waren
de wapens weggehaald. Onder
de slachtoffers waren enige
Amerikanen. Opheldering over
het ongeluk is in San José nog
niet gegeven.
Naar schatting zijn in Costa Rica
enkele honderden vliegveldjes,
die bv. worden gebruikt bij het
besproeien van land. Ook op
stranden kan men landen. In het
hotel in San José waar zij verblij
ven, troffen journalisten deze
week een Amerikaanse piloot
aan die voor een „onbekende op
drachtgever" werkt. Vragen om
uitleg leverde weinig op.
Via stoffige weggetjes gaat onze
jeep naar het strand van de baai
van Salinas, waar ook een post is.
Hier alleen een paar burgers. Ze
tonen een stuk van een mortier
die op de post is afgeschoten.
Het is er een van Amerikaanse
makelij. „Het was in december
niet?", vraagt kapitein Castrillo.
„Nee, eh, in juni", antwoordt een
van de mannen. „Het was in sep
tember", wordt men het eens.
Later op dag zien we een heel
mortier, maar deze staat op het
bureau van de commandant van
het garnizoen „Liberia".
Op vierhonderd meter in Costari
caans grondgebied staan enkele
tientallen vrachtauto's. Ook het
vrachtverkeer gaat gewoon door
in het door oorlogsgeweld geteis
terde gebied. Kapitein Castrillo
loopt langs met zandzakken ver
sterkte. maar lege, loopgraven
van een meter diep. Hij wijst ach
ter het riviertje Sapoa. „De san
dinisten hebben daar een 20-mm
kanon", zegt hij. De kapitein
kijkt naar de andere kant van de
grens en zegt met enige afkeer
dat er ondanks de afstand van
slechts enkele tientallen meters
niet veel contact is met „de Ni-
Voor de Amerikaanse rooms-
katholieke zuster Theresa Ka
ne staat het vast, dat de vrouw
op de kerkdeur blijft kloppen
totdat ze, gelijkwaardig aan de
man, in het kerkelijk ambt
wordt toegelaten. "Als het
moet tot in de 21ste eeuw". Zij
verklaarde dat op een congres
van het Amerikaanse Joods
Comité over 'de gelovige
vrouw in de jaren 80'.
Zuster Theresa kreeg bekend
heid door haar spontane toe
spraak tot de paus, toen deze in
1979 op bezoek was in de Ver
enigde Staten. Zij was toen
hoofd van de Zusters van
Barmhartigheid en van de
Conferentie van Vrouwelijke
Religieuzen. In haar toespraak
liet zij de paus zeer direct we
ten, hoe volgens haar en vele
medezusters de uiteindelijke
uitkomst van het Tweede Vati
caans Concilie in de praktijk
moet zijn. Op dat getuigenis
kreeg zij overal vandaan veel
bijval, mondeling en schrifte
lijk.
Er is sinds 1979 enige vooruit
gang geboekt, zo stelde zuster
Kane vast. In november vorig
jaar hebben Amerikaanse bis
schoppen in opdracht van de
nationale conferentie van ka
tholieke bisschoppen speciaal
met groepen vrouwen religieu
ze onderwerpen besproken. In
voorbereiding is een pastorale
brief over de rol van de vrouw
in de kerk.
Het officiële standpunt van de
kerk veroorzaakt grote span
ningen, zei zuster Kane. Dat
komt omdat wijding onverbre
kelijk met beslissingsbevoegd
heid is verbonden. Die is dus
officieel uitsluitend aan man
nen voorbehouden.
Cuba
Aartsbisschop Jean Vilnet van
Rijsel, voorzitter van de Franse
bisschoppenconferentie, heeft
Cuba bezocht. Hij is daar, zo
verklaarde hij bij zijn terug
keer, onder de indruk geko
men van de vitaliteit van de
kerk en de toewijding van de
gelovigen.
Vilnet sprak ook met regerings
functionarissen en bezocht
ook niet-kerkelijke projekten.
De resultaten in het onderwijs
en de gezondheidszorg, ook
voor de allerarmsten, hadden
hem getroffen.
Steeds meer jonge mensen ne
men deel aan het kerkelijk on
derricht, dat strikt tot kerkelij
ke ruimten beperkt moet blij
ven. Er zijn nu 48 seminaristen
in opleiding. De snelle terugval
van 700 priesters in 1969 tot 210
nu lijkt tot staan te zijn geko
men. Voor bedevaarten op het
eiland bestaat grote belangstel
ling. Vorig jaar namen 200.000
mensen daaraan deel.
Videotheken. De lutherse
staatskerk van Zweden heeft
vijf videotheken geopend,
waar gemeenten en particulie
ren banden kunnen huren voor
vertoning op kerkelijke verga
deringen of gewoon thuis. Er
zijn, om maar wat te noemen,
banden gemaakt over de kerk
op het zendingsveld, het
Beroepen
Beyers Naudé. De Zuidafri-
kaanse predikant Beyers Nau
dé, die zich om zijn verzet te
gen de apartheid niet vrij mag
bewegen, kreeg van de Evan
gelische Kerk in Rijnland
(West-Duitsland) een uitnodi
ging om eind deze maand - be
gin volgende maand de her
denking van de 'Barmer The
sen' bij te wonen. Als zijn huis
arrest daarvoor wordt opgehe
ven, zal Naudé aan de uitnodi
ging gevolg geven.
(Met het aannemen van de 'Bar
mer Thesen' werd in mei 1934
in Duitsland de 'Bekennende
Kirche' (Belijdende Kerk) op
gericht als antwoord op de ge
lijkschakeling van de officiële
kerk door de nazi's. Naudé
wordt beschouwd als verte
genwoordiger van de 'belijden
de kerk' in Zuid-Afrika, die
zich verzet tegen de apart
heidspolitiek van de regering).
Hervormde Kerk: beroepen te
Hoogeveen F. Immink Be-
soyen, te Woudenberg P. Koe
man Rijssen, te Ilpendam-Wa-
tergang kandidaat A. D. van
den Bos Maarssen; aangeno
men naar Nancy (Frankrijk,,
voor Franse Hervormde Kerk)
C. Keijzer Leeuwarden, de be
noeming tot predikant voor
toerustingswerk namens de
Gereformeerde Zendingsbond
in de Hervormde Kerk en de
Bond voor Inwendige Zending
op Gereformeerde Grondslag
C. Snoei Noordhorn; bedankt
voor Schoonhoven H. Harke-
ma Brakel.
Gereformeerde Kerken: aange
nomen naar Gorredijk G.
Steen Utrecht. Gereformeerde
Kerken Vrijgemaakt: beroe
pen te Ommen M. Blok En
schede. Christelijke Gerefor
meerde Kerken: bedankt voor
's Gravendeel P. J. van Dam
Woerden.
Samen. De kerkeraden van de
christelijke gereformeerde
kerk van Rotterdam-centrum
en de Nederlands gereformeer
de kerk van Rotterdam-Over-
schie hebben plannen bekend
gemaakt 'om te komen tot een
officieel erkende verhouding
van zusterkerken, met alle mo
gelijkheden van dien, waarbij
volledige kanselruil en ge
meenschappelijk avondmaal'.
Er zijn tien jaren van samenspre-
kingen aan voorafgegaan. De
christelijke gereformeerde ker-
keraad moet toestemming heb
ben van de classis (regio), die
in het najaar bijeenkomt. Voor
deze classis is dit een geheel
nieuw punt. De predikant J.
Manni verklaarde, dat de ker-
keraad zich niet zal laten lei
den door wat de classis 'al of
niet ziet zitten'. "Als men niet
akkoord gaat, zal men met ar
gumenten moeten komen".
Tien jaar. Het Omroeppasto
raat van de KRO bestaat tien
jaar. Dat wordt op zondag 3 ju
ni in de parochiekerk aan 't
Zand in Amersfoort gevierd.
Gemiddeld kijken zo'n 145.000
mensen naar de diensten van
het Omroeppastoraat.
Orgel. De orgelcommissie van
de oecumenische geloofsge
meenschap 'De Regenboog' in
de Leidse Merenwijk heeft
voor het kerkelijk centrum een
nieuw elektronisch kerkorgel
besteld bij Hcijligers Orgel
bouw in Ermelo. Het orgel, zo
deelde de organist Cor Resse-
ler ons mee. krijgt 22 stemmen,
waarvan 4 op het pedaal. De
kosten zijn begroot op rond
f 65.000. Aan het eind van de
zomer zal het orgel worden ge
plaatst.
