Lugdunum 'geprolongeerd'
Titel RB 'troost'
voor Noordwi j kers
UVS: nog één punt nodig
Voor Quick Boys is
seizoen ten einde
Roodenburg: eindelijk winst
Ploeg blijft maar net overeind tegen SDW
Ruime zege
Blauw Zwart
op GSV
MAANDAG 14 MEI 1984
Sport
PAGINA 13
AMSTERDAM - Na een reeks
van slechte wedstrijden, met
als 'hoogtepunt de 0-2 neder
laag tegen ASC voor de Klaas
Huner-bokaal, is Rooden
burg uit het dal geklauterd.
De ploeg van trainer Laurens
Mouter kon gisteren einde
lijk weer eens een overwin
ning begroeten. Na een rede
lijke wedstrijd werd Rood
Wit Amsterdam in de hoofd
stad met 0-1 verslagen.
"We hebben verdiend gewon
nen", wist verdediger Henry
Pouw. "Het was van onze
kant geen uitstekende wed
strijd, dat zeker niet, maar er
werd tenminste weer eens ge
vochten en bij vlagen werd er
redelijk tot goed gecombi
neerd".
Het enige doelpunt werd hal
verwege de eerste helft ge
scoord. Nadat de Amster
damse sluitpost een probeer
sel van Hennie Koet had ge
weerd, was hij in de 're
bound' kansloos op de inzet
van de Roodenburger, die vo
rige week op proef voor Feye-
noord speelde.
Aan de andere kant kwam de
voor de geblesseerde Sjaak
Nievaart spelende Hans Ros-
heuvel nauwelijks in gevaar.
De Amsterdammers probeer
den het geregeld met lange
ballen 'voor de pot', die voor
de lange stand-in poortwach-
ter een 'makkelijk vrachtje'
waren. In de slotfase kreeg
Roodenburg nog een aantal
uitstekende kansen op 0-2.
Koos Siera (die de ook al ge
kwetste Wim Pikaar verving),
Ronald Jansen, Hans Tisseur
en Peter Ciere verkwansel
den de mogelijkheden ech
ter.
Hoewel Roodenburg in theorie
nog kampioenskansen heeft,
schaart Henry Pouw zijn club
in de rij der kanslozen. "Het
kan nog wel in principe, maar
in feite is het een verloren
zaak. Jammer, maar het is
niet anders. We moeten ons
richten op de derde plaats.
Dat is een mooi uitgangs
punt".
van trainer Lobbes zeker ook
zwakke plekken. In één opzicht
legde Lugdunum wat dat aan
gaat de vinger aan de pols. Ver
dedigend steekt het bij de Am
sterdammers niet echt goed in el
kaar. Rinus van Es toonde dat na
vijf minuten al aan. Nauwelijks
gehinderd mocht hij vanaf de
vleugel richting strafschopge
bied zwenken. Toen de turbo
daarop in werking werd gesteld
was het voor SDW te laat. Met
een daverende knal kogelde de
rappe spits de bal in de kortste
hoek.
Dat was de eerste, maar niet de
laatste keer dat de SDW-defensie
te lauw reageerde op de tegen
stoten die de tweemansvoorhoe
de van Lugdunum plaatste. Wel
licht wat in slaap gesust door het
enorme veldoverwicht dat de
ploeg verkreeg nam men het ach
ter niet te nauw met de dekking
van het razend gevaarlijke duo
Van Es/Collé, dat vijf minuten na
de pauze opnieuw blijk gaf wei
nig kansen nodig te hebben voor
een doelpunt. Een vrije trap van
Kooimans werd door Van Es ver
lengd en na een knikje van de 17-
jarige Kees Schouten schoot
diens leeftijdgenoot Gijs Collé
toe om 2-0 in te tikken. En een
kwartier later miste Van Es nog
een ideale kans op wat wellicht
de beslissende treffer zou zijn ge
weest.
In de tussentijd en zeker na die
Leidse goals beheerste SDW de
wedstrijd. Hoewel dat wat zwak
is uitgedrukt, het had meer weg
van domineren. Lugdunum
kwam er namelijk tegen het uit
gekiende spelletje, gedirigeerd
door de uitstekende middenvel
ders Sumpter en Laarman, totaal
niet aan te pas en stond tachtig
minuten met de rug tegen de
muur. Maar ook in een ander op
zicht bleek de kampioenspreten
dent toch kwetsbaar. Eenmaal in
de buurt van het strafschopge
bied wilden de Amsterdammers
het veel te mooi doen. En ver
prutsten daarbij legio mogelijk
heden.
Uiteindelijk, nadat Van As de bal
tot tweemaal toe van de lijn had
geknald en doelman Wim Eradus
een keer of tien knap tussenbei-
de was gekomen, brak Gootjes
twintig minuten voor tijd na
mens SDW de ban. Hij koos wél
voor de directe weg en knalde na
een corner van Schut ineens
raak. Zeven minuten later, nadat
Markus een stap eerder bij de bal
was dan Eradus en de gelijkma
ker binnenkopte, leek zich een
herhaling van het 'DRC-wonder'
te gaan voltrekken, zij het ten na
dele van Lugdunum. Maar dat,
én degradatie, bleef de ploeg
toch bespaard.
AD VAN KAAM
WASSENAAR - Blauw Zwart
bewees zichzelf gisteren een
goede dienst door met 3-0
van GSV te winnen. De Was-
senaarders verdienden de ze
ge, al geven de cijfers een on
juist beeld over de krachts
verhoudingen.
In de 20ste minuut schoot Leo
van Hemert Blauw Zwart op
voorsprong. Daarna kreeg
GSV legio kansen in de
schoot geworpen, maar doel
man Carlo l'Ami wilde van
geen wijken weten. Nadat
Frank Voorham voor 2-0 had
gezorgd, verhoogde GSV de
druk. Inzetten van Starreveld
en Prevoo werden door l'Ami
onschadelijk gemaakt. Een
minuut voor tijd bepaalde
Ben Conradi de eindstand op
3-0.
Via zege op RCL zeker van KNVR-beker
NOORDWIJK - De zon scheen weer eens aan de Duinwetering, waar Noordwijk welis
waar officieel afstand deed van de vorig jaar veroverde kampioenstitel, maar tegelijker
tijd haar optie op het vice-kampioenschap van de eerste klasse B versterkte. In de nog
uit de vooroorlogse jaren van de LVB stammende streekderby met het Leiderdorpse
RCL lifte Noordwijks topscorer Klaas Vink de Duinkanters op 'handige' wijze naar de
tweede plaats. De 1-0 zege op de Racing houdt bovendien in dat Noordwijk zeker is van
deelname aan de strijd om de KNVB-beker.
Dat laatste voorrecht heeft het
team van John Eelman te dan
ken aan Rijnsburgse Boys. De
Rijnsburgers voorzagen zich im
mers van twee tickets voor de be
kerstrijd (kampioenschap èn pe-
riodetitel) en moeten één daar
van afstaan aan de hoogst eindi
gende ploeg zonder periodetitel
en dat is Noordwijk. Een zeker
niet schrale, troostprijs derhalve
voor de Duinkanters die daar
mee op waardige wijze het sei
zoen kunnen afronden.
Stond er voor Noordwijk zaterdag
dus nog wat op het spel, voor de
formatie van de vertrekkende
Jan Dahrs was het seizoen allang
ten einde en ging het louter om
de eer, de uiteindelijke trofee
van elke derby. Hoewel de Lei
derdorpers vorige week tegen
Quick Boys op geen enkele ma
nier blijk hadden gegeven die
trofee te begeren, wenste RCL
zich aan de Duinwetering be
paald niet neer te leggen bij een
Noordwijkse suprematie. Een
veldoverwicht van de gastheren
voor lief nemend, werd de strijd
vooral uitgevochten in de per
soonlijke duels en de grimmig
heid van die onderlinge confron
taties verhoogde in belangrijke
mate de kijkwaarde van de wed
strijd.
Met name de eerste helft was het
aanzien dan ook zeker waard.
Noordwijk, als altijd dit seizoen
sterk aanvallend, boorde toch
wel gemakkelijk openingen in de
onzekere Leiderdorpse defensie
en kreeg uitermate riante moge
lijkheden de kwaliteit van het
net te testen. Vooral op links,
waar Peter Siera nogal eens werd
voorbijgesneld, was het de
steeds opkomende Sjaak Sluys
die garant stond voor een regel
matige aanvoer van buitenkans
jes. De drie Noordwijkse spitsen
Geert Jan Bakker, Klaas Vink en
Ivan Hermans wisten er echter
geen gebruik van te maken en
dat soms op zeer bedroevende
wiize. Het aantal 'niet te missen'
kansen was legio en gaf ondub
belzinnig aan waarop John Eel
man in de toekomst de nadruk
zal moeten leggen. Het mooiste
uitzicht op de openingtreffer
kreeg Hermans. Alleen voor Pe
ter van der Heyden treuzelde hij
echter te lang en kon zijn schot
nog van de lijn gehaald worden.
Dat het houtwerk aan de Duin
wetering betrouwbaar is bewees
Bakker met een keihard schot
dat op de lat uiteenspatte.
Ook RCL liet zich niet onbetuigd
waar het de afronding betrof. De
beste kansen kwamen voort uit
missers in de Noordwijkse de
fensie, maar de Leiderdorpers
weigerden die fouten af te straf
fen. Een kopbal van de actieve
Pierre van Gemerden verdween
daarbij maar net over de lat, ter
wijl diezelfde Van Gemerden te
ver van het doel afweek om een
uitstekende pass van Peter Siera
te kunnen verzilveren.
Was de eerste helft boeiend door
de vele doelrijpe situaties over
KATWIJK - Quick Boys kan het behalen van de laatste periodetitel wel
op zijn buik schrijven. Er moest van WOG gewonnen worden, maar
Quick Boys was zaterdag niet bepaald bij de les en stond na negentig
minuten werkvoetbal met lege handen: 3—4.
De thuisploeg had een bijzonder ongelukkige start. De toeschouwers
hadden nauwelijks hun plekje in het zonnetje ingenomen of de bal lag
al achter de verblufte Theo Guyt. Binnen een minuut vond Evert Jan
Jansen de vrijstaande Henry van Dijk, die zijn eerste balcontact in een
treffer omzette: 0-1. De Harderwijkers, vierde op de ranglijst, trokken
zich na het doelpunt ogenblikkelijk terug en schonken de opponent het
initiatief. De mannen van trainer Martin van Vianen trokken inderdaad
met open vizier ten aanval, met als gevolg enkele mogelijkheden voor
Mart van der Plas en Cees van Rooyen. Kon Mart van der Plas in deze
fase geen richting aan zijn schoten geven (hij wisselde na een half uur
spelen dan ook van schoenen), Cees van Rooyen kon dat wel, maar had
de pech dat enkele van zijn inzetten op miraculeuze wijze door doel
man Wim Eype gestopt werden.
Ruimte
Het offensieve spel van de Katwijkers had ook tot gevolg dat de tegen
stander alle ruimte kreeg om te counteren en een kwartier voor de rust
werd het dan ook 0-2, toen Henry van Dijk een knappe rush over het
halve veld besloot met een slim passje op Evert Jan Jansen, die Guyt
voor de tweede maal liet vissen. Quick Boys leek aangeslagen, maar
werd door keeper Eype van WOG weer snel in het juiste spoor gezet
Eype liep luid schreeuwend onder een hoge voorzet door, Cees van
Rooyen kopte de bal in en Herman Dekker kon alleen met zijn hand
een doelpunt voorkomen. Het was echter uitstel van executie, want
Mart van der Plas verzilverde de penalty: 1-2.
Dit gaf Quick Boys na de pauze weer energie en onder aanvoering van de
twee sterke middenvelders Floor van Duyn en Arnold Boers werd het
doel van WOG lange tijd belegerd. Het succes bleef lange tijd uit, maar
weer was het keeper Eype, nu in samenwerking met laatste man Jaap
Umans, die Quick Boys de helpende hand toestak en Cees van Rooyen
in staat stelde de 2—2 in te tikken. Heel even gloorde er hoop in de
Katwijkse harten, maar binnen een minuut was het Heimen Jansen die
de 2-3 inschoof. Quick Boys leek geslagen, maar vijf minuten voor tijd
knalde Johan Joker de bal in de uiterste hoek: 3-3. Quick Boys rook de
volle winst; was dicht bij de vierde treffer, maar verwaarloosde de ver
dediging, zodat één minuut voor het einde weer Heimen Jansen een
counter kon bekronen en de Katwijkers alsnog met lege handen de
kleedkamer instuurde.
WILL MOERER
"Ik heb het toch gezegd", refe
reerde hij aan uitspraken die hij
een half jaar geleden deed toen
de situatie echt dreigend was.
"Ik zou mijn pet opeten als we
eruit zouden vliegen. Wel, je hebt
gezien dat ik dat gemakkelijk
kon toezeggen. Deze club is veel
te goed om te degraderen."
Die uitspraak zal eenieder die Lug
dunum de laatste weken bezig
heeft gezien om met veel karak
ter zijn indrukwekkende opmars
gestalte te geven zondermeer on
derschrijven. Maar de inderhaast
toegevoegde opmerking van Ei
lander, "dat dit gelijke spel tegen
SDW volkomen was verdiend",
paste dan weliswaar goed in de
algemene vreugde die de zeker
heid van het behoud met zich
meebracht, maar had met de rea
liteit verder weinig te maken.
Nee, dan had zijn spelmaker Daan
Kooimans, die gisteren overi
gens nimmer in zijn rol kon
groeien, een betere kijk op de za
ken. Onomwonden stelde hij
vast: "dat we compleet zijn weg
gespeeld. Wat een ploeg dat
SDW. Wat een klasse. Alleen het
feit dat we met 2-0 voorkwamen
betekent misschien dat we aan
spraak konden maken op een
puntje. Qua voetbal was daar
geen sprake van. We hebben de
hele wedstrijd als gekken achter
die knapen aan moeten rennen."
Dat beeld beantwoordde inder
daad beter aan de werkelijkheid,
zoals die trouwens al kan worden
afgelezen aan de ranglijst. SDW
prijkt daarop bovenaan en hoe
wel er voor de titel nog een vijftal
gegadigden zijn is dit zonder
meer het team dat het beste voet
bal speelt. Een sterk collectief,
zeer aavallende ingesteld en met
technisch vaardige spelers. Of,
zoals Kooimans meende, "alleen
deze ploeg hoort in de hoofdklas
se thuis".
Lof
Of het zover komt moet afgewacht
worden, want ondanks alle toe
gezwaaide lof kent de formatie
Ivan Hermans in duel om de bal met doelman Peter van der Heijden.
Noordwijk zou de streekderby winnend afsluiten. (foto Holvast)
en weer, de tweede eiste vooral
de aandacht op door grimmige
duels. Uiteraard werd de hoofd
rol gespeeld door Frans van der
Veen die echter weigerde een
stukje van zijn baard af staan
toen zijn directe tegenstander
Van Gemerden daar om 'vroeg'...
Veel viel er eigenlijk niet te bele
ven in die tweede helft. Noord
wijk bleef de betere ploeg, kreeg
betere kansen maar slaagde er
vooralsnog niet in de score, en
daarmee de wedstrijd, open te
breken. Dat gebeurde pas tien
minuten voor het einde. Een ver
re bal werd door Klaas Vink op
gevangen en ondanks appèl we
gens hands mocht hij doorgaan.
Behendig ontweek hij Van der
Heyden om vervolgens de 1-0
binnen te schuiven. Die stand
verscheen ook op het scorebord
omdat de Leiderdorpers er niet
in slaagden de grensrechter te
overtuigen van het 'handige'
werk van Vink.
Noordwijk werd daarmee winnaar
van een derby die vooral boeide
door een rijke schakering van
i om doelrijpe kansen te
Gijs Collé scoort 2-0 voor Lugdunum. Kees Schouten veert omhoog om de treffer juichend te begroeten.
(foto Holvast)
LEIDEN - De vergelijking
met wat er een week gele
den gebeurde drong zich
nadrukkelijk op, zij het
dan in omgekeerde volg
orde. Slaagde Lugdunum
er toen in om, uit bij
DRC, zo'n beetje het on
mogelijke te presteren
door een 4-1 achterstand
om te buigen in een 4-6
overwinning, ditmaal
thuis tegen SDW leek het
tegengestelde te gaan ge
schieden. In tijd van tien
minuten namelijk ver
dween na rust een 2-0
voorsprong tegen de kop
loper als sneeuw voor de
zon en op basis van het
vertoonde gaf in het res
terende kwartier nie
mand nog een een stuiver
voor Lugdunums kansen.
Maar in een hectische
slotfase bleef die 2-2 won
der boven wonder op het
bord en Lugdunum daar
mee in elk geval nog een
jaar in de eerste klasse.
Ruim
Trouwens, achteraf bleek dat zelfs
een nederlaag Lugdunum niet
meer had kunnen deren omdat
zowel DCG als RKAVIC verloor.
In de resterende twee wedstrij
den mogen die het nu onderling
uitzoeken wie er met JOS zal
moeten afdalen naar de tweede
klasse. Met acht punten uit de
laatste vijf duels distantieerden
de Kikkers zich dus uiteindelijk
nog ruim op tijd van de onderste
plaatsen.
Reden gisteren voor scheidend
trainer Wim Eilander om opge
lucht en apetrots na afloop de be
stuurskamer binnen te stormen.
WATERINGEN - De schatbewaarder van UVS kon gisteren zijn lol niet
op. Mét genoegen nam hij kennis van de weigering van de Leidse voet
balploeg om bij VELO de titel van de tweede klasse te grijpen. Daar
door steeg het komende thuisduel tegen Olympia door de halve mis
stap immers in aanzien. Waar anders twee man en een paardekop langs
de lijn hadden gestaan, kan UVS zondag a.s. rekenen op een redelijke
recette nu de blauwwitten aan één punt genoeg hebben om de vlag in
top te hijsen.
Dat die actie gisteren niet werd uitgevoerd, hadden de blauwwitten volle
dig aan zichzelf te wijten. Hoewel VELO met het directe ontslag van
oefenmeester Jan de Gier een zogenaamd schokeffect teweeg wilde
brengen, was de Wateringse formatie rijp voor een forse nederlaag. Het
werd slechts 1-1, waarmee de zwakke prestatie van UVS nog eens op
het papier werd aangestipt.
Met de finish in zich begint de blauwwitte machine gaandeweg steeds
meer haperingen te vertonen. 'Monteur' Melbi Raboen heeft de storing
nog steeds niet kunnen vinden, zo werd gisteren in het winderige Wate
ringen duidelijk. Aanvankelijk leek het erop dat Raboen de motor weer
aan de praat had gekregen, getuige de 1-0 bekerwinst op zaterdageer
steklasser Noordwijk.
De druk van 'de gedoodverfde titelkandidaat' kan UVS blijkbaar moei
lijk verdragen. Hellevoetsluis werd vorige week op de valreep aan de
zegekar gebonden, na een vooral in de tweede helft benedenmaatse
vertoning. Tegen VELO trok de lijstaanvoerder die lijn door, want na
nauwelijks 180 seconden speeltijd kreeg Peter Selier al een tegentreffer
van Cees Olsthoorn om z'n oren.
Het ergste moest worden gevreesd, maar op dat moment trad Bert Jansen
in de schijnwerper. De ex-prof nam zijn ploeg op sleeptouw, dirigeerde
en cijferde vooral zichzelf niet weg. In het verleden nam Jansen gere
geld teveel hooi op z'n vork, maar dit seizoen weet de Leidenaar z'n
acties op de goede manier te doseren. Het 'Jansen-effect' leverde UVS
al in de 18de minuut de gelijkmaker op, met het hoofd gescoord door
Ron Bekooy die een door Hans Verkuylen verlengde bal op juiste waar
de schatte.
Waarna Bert Jansen zijn aanvallende acties staakte en de leiding van de
defensie weer als prioriteit stelde. Een misvatting, want VELO was
slachtrijp. Maar UVS had zich blijkbaar 'niet verliezen' ten doel gesteld,
want alle risico's werden stelselmatig vermeden. Wat de opstelling van
de blauwwitten al duidelijk had gemaakt, want aanvaller Sam Erades
was opgeofferd voor Henk Zandbergen. Een verdediger, die aan de
rechterkant van het middenveld diende te opereren.
Raboens voorkeur voor Zandbergen had in zoverre succes dat VELO in
aanvallend opzicht nauwelijks in beeld kwam. Aan de andere kant*
moesten de spitsen Faber en Verkuylen het veelal stellen zonder steun.
Dat openbaarde zich vooral in de tweede helft, toen vanaf de rechter
kant goede voorzetten richting VELO-doel werden gezonden. In het
vijandelijke strafschopgebied was evenwel geen UVS'er ter plekke om
het voorbereidende werk af te maken. De ploeg zocht het in individuele
acties (Bekooy en Van Leeuwen) die bijna allemaal in de Wateringse
verdedigingsmuur smoorden.
Slechts tweemaal verscheen in de tweede helft een Leidenaar in kansrij
ke positie voor doelman Geert van Dijk. In het eerste geval mikte Henk
Zandbergen op de paal, terwijl Ron Bekooy drie minuten voor het
eindsignaal van de Voorschotense arbiter Molleman goed voorberei
dend werk van Vermeer verpestte door net naast te mikken. Op de
valreep werd UVS nog een (onverdiende) nederlaag bespaard toen Wim
van Alkemade in vrije positie te hoog mikte.
De Leidse penningmeester kon er niet warm of koud van worden. Hij was
al zeker van z'n recette.
ROB ONDERWATER
Ron Bekooy heeft voor de gelijkmaker gezorgd tegen VELO. Bert Jansen loopt juichend weg. Doelman Van Dijk
zit verslagen op de grond. «foto Hoivatn
