5 UT
Dit maak je maar één keer mee
UVS: druk
wordt groot
Het is afgelopen en uit
SJC: degradatiekoorts blijft
Lugdunum bij DRC van 4-1 naar 4-6 overwinning
Kostbaar
Roodenburg na verlies praktisch kansloos
verliespunt
van Lisse
MAANDAG 7 MEI 1984
Sport
PAGINA 15
DURGERDAM - Het ongeloof
straalde van de gezichten af.
Op weg naar de Durgerdamse
kleedkamers knepen de Leid-
se voetballers elkaar nog eens
hard in de armen. Was dit een
droom, misschien een fata
morgana? Net na het laatste
fluitje van de uitmuntende ar
biter Gerrits waande Lugdu-
num zich in een andere wereld.
Een planeet waarin zich won
deren voltrekken.
Eenmaal genesteld in de cata
comben en in het bezit van een
verkwikkende alcoholische
versnapering besefte Lugdu-
num voor een 'aards' mirakel
te hebben gezorgd. Er was ge
wonnen van DRC, maar de wij
ze waarop zich die zege had
voltrokken was goed genoeg
voor een apart hoofdstuk in
het boek 'de fantastische ver
tellingen van de Baron van
Münchhausen'.
Cent
Want wie gaf er nu nog een cent
voor de kansen voor Lugdu-
num, nadat het elftal even na
de rust met een 4-1 achterstand
werd geconfronteerd? "Ik ze
ker niet", doelde trainer Wim
Eilander op de periode dat de
Kikkers volledig werden weg
gespeeld op de boorden van
het IJsselmeer. Alleen de Leid-
se spelers zelf geloofden nog in
een positief resultaat, al zullen
de meesten onder hen zich bij
de vierde DRC-treffer achter
de oren hebben gewreven.
De twijfel over een goede afloop
werd weggenomen nadat Lug
dunum dank zij een uiterste
krachtsinspanning tot 4-4 te
rug kwam. Dolgelukkig met
dat resultaat namen de groen-
witten onmiddelijk gas terug
met de wetenschap dat één
punt broodnodig was in de
dans om de degradatie. Rinus
van Es nam evenwel geen ge
noegen met de halve buit. Met
nog één minuut officiële speel
tijd voor de boeg lelde 'Turbo'
een vrije trap van zo'n 20 meter
met een duizelingwekkende
snelheid achter de kansloze
poortwachter Van 't Wout. En
alsof dat allemaal nog niet ge
noeg was deed Daan Kooi-
mans het in de 93ste minuut
het eens dunnetjes over. Zijn
vernietigende uithaal beteken
de een definitieve Leidse over
winning: 4-6.
Pas echt zeker was Lugdunum
echter van z'n zaak in de kleed
kamers, nadat de film heel wat
keren was teruggedraaid en
rentie met nederlagen was op
gezadeld. "Ongelooflijk, dit
maak je maar eens in je leven
mee", was Wim Eilander nog
lang niet uitgejubeld. "Tijdens
de rust had ik nog hoop, on
danks de 3-1 achterstand. Had
ik de jongens voorgehouden
dat 3-3 mogelijk was. Maar
toen het 4-1 werd, zakte bij mij
ook de moed in de schoenen.
Logisch toch. Een groot com
pliment voor de spelers dat ze
erin bleven geloven".
Huzarenstukje
De vleiende woorden van de
naar FC Lisse vertrekkende
trainer waren op zijn plaats.
Zelden zal een ploeg eenzelfde
huzarenstukje hebben uitge
haald als Lugdunum gisteren
deed, daarbij nog niet eens re
fererend aan de moeilijke pe
riode die de Kikkerpolder-
ploeg momenteel doormaakt.
Alsof en geen broertjes De Roo
waren, alsof er geen degrada-
tiegavaar bestond, zo onbevan
gen speelde Lugdunum in de
tweede helft in het onder de
rook van Amsterdam liggende
Durgerdam.
"Die metamorfose was voor mij
ook onbegrijpelijk", gaf Eilan
der onomwonden toe. "Voor
de rust werd er bepaald niet
overtuigend gespeeld. De ver
dediging sloot slecht, daarbij
werd de voorhoedespelers van
DRC teveel ruimte gegund".
De 3-1 achterstand was even
logisch als terecht, hoewel de
Leidenaars met een negatieve
marge van één doelpunt de
thee tot zich hadden kunnen
nemen. Daan Kooimans wei
gerde in de 25ste minuut bij 1-1
(Durgerdammer Yearl Tevre
den en Leo Wetselaar - uit een
strafschop - hadden daarvoor
gescoord) de actie van Leo
Wetselaar te kopiëren. Hij mis
te de strafschop dus.
inplaats van een voorsprong, ke
ken de Leidenaars even later
tegen een 2-1 achterstand aan
toen Bart Rood een 'kluts' tot
doelpunt promoveerde. Pal
voor de spelonderbreking leek
DRC op rozen te zitten nadat
aanvoerder Ale van der Zee
met medewerking van de niet
overtuigend opererende Era
dus voor 3-1 zorgdraagde.
Yearl Tevreden zorgde met 4-1
pal na de rust voor nog meer
tevredenheid.
Race
De jolige Durgerdamse stem
ming van 'Wat kan ons nog ge
beuren' speelde Lugdunum
evenwel in de kaart. Binnen
een mum brachten Rinus van
Es en Jeroen Brussee de Lei
denaars weer terug in de race.
De voor Kees Schouten in het
veld gekomen Nico van Duyn
tekende een kwartier voor tijd
uit een hoekschop de gelijkma
ker aan: 4-4. Waarna Lugdu
num het verder wel geloofde
en het boek dichtsloeg. Twee
spelers weigerden zich even
wel te schikken in de wil van
de ploeggenoten. Rinus van Es
en Daan Kooimans sloegen
nog een paar bladzijden om,
vonden nog één of ander 'fan
tastisch' verhaal en pasten dat
vervolgens in de praktijk toe.
Een nieuw exemplaar van de se
rie 'KNVB-eerste klasse' kon
daarmee worden besteld.
ROB ONDERWATER
Benauwde zege
LEIDEN - Ook in het amateurvoetbal schijnt de druk op
een koploper in de beslissende fase van de competitie zo
groot te zijn, dat deze nauwelijks meer tot aanvaardbaar
voetbal komt. Kijk maar naar UVS, dat gistermiddag te
gen Hellevoetsluis vóór de pauze redelijk presteerde,
maar daarna de kampioenspretenties geen moment kon
waarmaken.
Het had geen gevolgen, nu invaller
Hans Verkuylen één minuut
voor het einde profiteerde van
een fout van doelman Ed Elfers
en zijn ploeg daarmee naar de 2-1
overwinning schoot.
En omdat het resultaat zeker op dit
moment zwaar weegt, werd het
matige spel van de UVS'ers voor
kennisgeving aangenomen. "Er
rust een geweldig zware druk op
de jongens", noemde trainer
Melbi Raboen als oorzaak van de
matheid die zich in de tweede
helft t meester maakte van de
thuisclub. "In plaats van gewoon
rustig te blijven, ging UVS chao
tisch voetballen. Iedereen wilde
plotseling de spelbepaler uithan
gen. We moeten deze wedstrijd
maar zo snel mogelijk vergeten".
Om vervolgens de blikken te rich
ten op het nog te spelen pro
gramma, dat wedstrijden ver
meldt tegen Velo, Olympia en
LENS. Met een theoretische
voorsprong van zes punten moet
er welhaast een wonder gebeu
ren wil de Kikkerpolderploeg
aan het einde van het seizoen
niet de troon bestijgen. Wie UVS
gistermiddag na de rust in actie
zag, moet tot de conclusie zijn
gekomen dat de Leidse ploeg de
kampioen van de arremoede is.
Maar het betrof hier een mo
mentopname, die niet illustratief
is voor het hele seizoen. Er kan
ook direct aan worden toege
voegd, dat alleen de ware kam
pioen 'mindere' duels in over
winningen weet om te zetten. Zo
als UVS dat deed tegen Helle
voetsluis.
Die tegenstander kwam nog met
redelijk positieve bedoelingen
naar de Kikkerpolder, al konden
de eilandbewoners zich nog niet
helemaal veilig wanen. Anders
dan de meeste ploegen die dit
seizoen een bezoek brachten aan
Leiden. UVS had nog de naam
een goede ploeg te zijn en om die
reden trokken de tegenstanders
zich veelal terug op eigen helft
om vanuit die positie een gelijk
spel, óf via één doeltreffende
counter misschien zelfs twee
punten binnen te slepen. 'Verde
digen als het moet, aanvallen als
het niet anders kan', luidde het
parool. Er wil maar mee gezegd
zijn, dat UVS vaak tegen een le
vende muur moest opboksen.
Dat geeft het kampioenschap
straks alleen maar meer kleur.
Kleur die gisteren overigens niet te
bespeuren viel, behalve dan bij
de Leidse verdedigers en dan
vooral bij Rob Vermeer, die niet
alleen defensief, maar ook in
aanvallend opzicht zijn mannetje
stond. En dat bij maximale weer
stand van zijn tegenstander Rob
Kiviet, ook al uitblinker. Op het
middenveld, maar vooral voorin
draaide het beduidend minder,
in de tweede helft althans. Dat
had alles te maken met het uit
blijven van de verlossende twee
de goal. Nadat Mario Faber na
voorarbeid van Erades en Dick
Koenen na een half uur 1-0 had
gescoord, dienden zich voldoen
de mogelijkheden aan op een
grotere voorsprong, maar dezelf
de Faber, Bekooy en vooral de
slecht kaatsende Hans Verkuy
len kwamen op het beslissende
moment tekort.
Het zijn nog altijd de slimste ploe
gen die moed putten uit tegen
slagen, maar UVS ging slecht
voetballen, stapelde misverstand
op misverstand en de gelijkma
ker leek dan ook slechts een
kwestie van tijd. Na een corner
van Kiviet belandde de bal in de
65ste minuut via de binnenkant
van de paal voor de voeten van
Boontjes. Dankzij hem 'viel' de
1-1, die daarvoor al een tijdje in
de lucht had gehangen.
Met om de beurt Aad Neuteboom
en Bert Jansen aan het front stel
de UVS hierna alles in het werk
het duel alsnog in winst om te
zetten. Hans Verkuylen had kee
per Elfers al eerder de bal zien
loslaten en was, zoals het een
echte spits betaamt, ter plekke
toen Ron Bekooy één minuut
voor het einde richting doel kop
te: 1-1. "Het liep niet", aldus Ra-
boen. "Dat komt omdat het ein
de nadert. Wat nu telt is het re
sultaat. We staan met één been in
de eerste klasse".
FRED SEGAAR
LEIDEN - Niet dat hij er ondersteboven van was, maar enige spijt klonk
toch wel in zijn stem door toen Peter Ciere na afloop in het Praethuys
het eigen negatieve resultaat tegenover de winstpartijen van de concur
rentie zette. "Het is jammer", stelde Roodenburgs' routinier vast,
"maar het zit er na die 0-2 van vandaag tegen De Spartaan niet meer in.
Ik had op mijn leeftijd graag met een kampioenschap afscheid geno
men. Dat kunnen we, met zes punten achterstand op SDW, nu wel
vergeten. Niks aan te doen, het is gewoon niet anders".
Waarna hij en zijn medespelers maar overgingen tot de orde van de dag,
in casu het feest rond de titelverovering van Feyenoord waarvan radio
commentator Jack van Gelder luidruchtig kond deed. Lang hadden
Ciere en zijn jonge ploegmaten de illusie gekoesterd aan het eind van
de rit straks zelf in juichstemming het veld te mogen verlaten. Maar na
een desastreus verlopen paasweekeinde en de tik die mede-kanshebber
De Spartaan daar gisteren overheen gaf is alle hoop daarop inmiddels
wel vervlogen. "Je moet ook een beetje mazzel hebben", had Ciere
eerder verkondigd, "en dat hadden we vandaag in elk geval niet".
De volgend seizoen bij Katwijk als trainer werkzame spits doelde daarbij
op twee belangrijke momenten in het spannende, maar zelden hoog
staande duel tussen de nummers drie en vier op de ranglijst. De gemis
te strafschop van Ronald Jansen voor rust en zijn eigen kopbal die een
kwartier na de pauze de staander teisterde. "Gaat één van die twee erin,
dan wordt het misschien heel anders, en hadden we nog een kansje
gemaakt."
Tegenvaller
Best mogelijk en wie weet hoe anders het gisteren allemaal voor Rooden
burg zou zijn verlopen als de jeugdige formatie van Laurens Mouter al
niet na vijf minuten met een onverwachte tegenvaller was geconfron
teerd in de vorm van een openingsdoelpunt van de Amsterdamse spits
Worst. Die snelle tegentreffer bracht Roodenburg, de laatste tijd toch al
zoekend naar de vorm waarin het na de winter op de ranglijst opklom,
meteen al weer in een positie zoals recentelijk tegen DCG en Lugdu
num. Ofwel, van alle plannetjes om tegen deze eveneens hooggeklas-
seerde tegenstander rustig op te bouwen en via de vleugels te spelen
kwam meteen al weer niets terecht.
In een poging zo snel mogelijk die achterstand goed te maken ging Roo
denburg vervolgens weer veel te gehaast en nerveus te werk en nam
daarbij opzettelijk ook nog veel risico, zeker toen die gelijkmaker maar
uitbleef. Die hing overigens, een uurlang, wel degelijk in de lucht. Op
basis van pure werklust en omwille van het feit dat zelfs in mindere
doen de Noord-ploeg over veel meer klasse beschikt dan De Spartaan
verkreeg Roodenburg niet alleen een constant veldoverwicht, maar
ook een handvol riante mogelijkheden. Op die cruciale momenten brak
die haast de ploeg evenwel op.
Voorbeelden te over, een paar hele typerende. Hennie Koet bijvoorbeeld
zocht veel te snel een hoek uit, inplaats van rustig te mikken toen hij
door Ronald Jansen was vrijgespeeld. Evenmin tijd gunde Cees Verver
zich na een tweede doorbraak van Ronald Jansen naar de achterlijn. En
de aangever zelf kreeg, zoals genoemd, na twintig minuten nog de
mooiste kans. Hij bedacht zich vanaf elf meter geen moment en schoof
de bal (te vlug) in de hoek die doelman Thomas ook had uitgezocht.
Klok
Omdat de klok zijn werk intussen deed besloot Mouter ("We haalden vijf
punten op die manier") vervolgens om ook de laatste minieme patroon
tjes overboord te gooien en tien minuten na rust werd onder leiding van
de ingekomen Aat de Groot de stormbal gehesen. Omdat in eerste in
stantie de ballen van de vleugels kwamen leek die opzet kans van sla
gen te hebben. Slechts pech stond toen een doelpunt in de weg. Eerst
kopte Peter Ciere het leder tegen de paal en vervolgens vlogen inzetten
van Henry Pouw en Wim Pikaar rakelings over het doel.
Inmiddels had De Spartaan zich en masse voor eigen doel teruggetrok
ken en liet het middenveld geheel aan Roodenburg. Dat daar niet van
profiteerde, maar uitsluitend nog dwars door het overbevolkte centrum
aanviel. In tweede instantie een kansloze onderneming die bovendien
veel risico met zich meebracht omdat waarlijk iedereen naar voren
stormde. Temidden van de chaos hield libero Bastiani het hoofd koel.
Na een half uur zette hij met een machtige uithaal spits Schep aan het
werk en die kwam na een lange ren niemand anders meer tegen dan
doelman Nievaart.
De Leidse sluitpost maakte zich breed waarop Dol zich met veel gevoel
voor theater tegen het gras wierp. Hoe rustig je vanaf elf meter kan en
mag mikken liet Dol daarop zien. Met een beheerste schuiver kiepte hij
Roodenburg uit de volg-wagen, het goede uitzicht voor De Spartaan
zelf bewarend. "Jammer", herhaalde Ciere nog maar eens. "Maar het
was al met al toch een goed jaar".
AD VAN KAAM
LISSE - Ontgoocheld verlieten de
spelers van FC Lisse gisteren het
veld. In de strijd tegen degrada
tie leken de geelblauwen een ui
terst belangrijke zege op concur
rent Olympia te gaan boeken,
maar drie minuten voor het ein
de van het boeiende duel from
melde De Jong de Goudenaars
alsnog langszij: 1-1.
De 0-2 winst van vorige week op
Velo had de ploeg van André
Wahlen zichtbaar het nodige zelf
vertrouwen gegeven. Het als
maar winnende Olympia (16
punten uit de laatste 12 wedstrij
den!) werd in de eerste helft
overrompeld door de Lissenaars,
die met vlotte combinaties fu
rieus ten aanval trokken. Op het
middenveld heerste Ruud van
der Voort en werd het vroege uit
vallen van aanvoerder Ron Mes
man (hoofdwond) goed opgevan
gen door invaller Dorus van der
Voort. Voorin was vooral Wim
van Beek op dreef, etaleerde
Wim Bouckaert zijn technische
capaciteiten, maar viel Gerard
Komen op links uit de toon. Ook
de defensie zat goed in elkaar
met Mart Meiland als uitblinker.
De lange De Jong werd door
Meiland volledig aan banden ge
legd en omdat ook Gerard van
Rooyen geen problemen had met
Van der Laan was er weinig werk
voor Mark van Berkel.
Lob
Na een kwartier opende Bouckaert
de score vanuit een vrije trap.
Met een fraaie lob stuurde de
spits de bal over de muur in de
kruising. Doelman Van Elles-
wijk was volledig kansloos, 1-0.
Lisse werd hierna sterker en gaf
Olympia geen moment de kans
iets terug te doen. Aanvallend
miste de ploeg echter het nodige
geluk en kwam alleen Ruud van
der Voort in de buurt van de 2-0.
Van Elleswijk tikte de bal maar
net voor zijn voeten weg.
Na rust was Olympia de aanvallen
de ploeg en speelde Lisse op de
counter. Het sterk opdringende
Olympia kon hierbij nauwelijks
gevaarlijk worden en Lisse hield
vrij eenvoudig stand. De ruimte
die Lisse voorin kreeg werd ech
ter niet uitgebuit. Te gemakke
lijk sprongen de Lissenaars om
met de hen geboden vrijheid en
de daaruit voortvloeiende kan-
De uit een scrimmage gescoorde 1-
1 betekende een kostbaar ver
liespunt voor FC Lisse. Met nog
drie wedstrijden te gaan is er
weliswaar nog van alles moge
lijk, maar er zal wel van de con
currentie gewonnen moeten
worden om degratie te ontlopen.
PETER VAN LEEUWEN
Piet Alders. Alpheuse Boys z
NOORDWIJK- De degradatie
koorts is bij SJC nog niet gewe
ken. In het duel tegen Alphense
Boys kon de temperatuur om
laag worden gebracht, want de
vereiste medicijnen waren aan
wezig, vooral in de eerste helft.
Na rust scoorden de bezoekers
echter vijfmaal, waar SJC alleen
maar een voor een doelpunt in
gewisselde strafschop kon stel
len. Opgeteld bij de ruststand be
tekende dit een eindafrekening
van 2-6.
Viel er iets aan te merken op de
grote thuisnederlaag van de
Noord wijkers? Misschien viel
die te ruim uit, gezien de moge
lijkheden die SJC kreeg. Ander
zijds maakte de ploeg van Tame-
rus knap gebruik van de door het
opdringende SJC aangeboden
ruimte. Voor een balvaardige
voorhoede is speelruimte heel
plezierig, en dat was te merken.
Bij de stand van 1-2 konden de
verdere Alphense treffers zonder
veel risico voorspeld worden.
Het veelal door SJC in praktijk
gebrachte speltype werd nu met
succes tégen SJC gebruikt.
Scheidsrechter Huiszoon leek SJC
aanvankelijk welgezind, toen hij
een botsing tussen Ruud Pe-
schier en Jan Verwoerd met een
strafschoprijpe overtreding ver
warde. Omdat specialist Piet Al
ders de eerste helft in de dug-out
doorbracht moest Peter Ruigrok,
toevallig de nummer dertien,
vanaf de kalkstip Arie Tollenaar
verslaan, welke opdracht niet
werd uitgevoerd. Dit was aller
minst het traditionele 'breek
punt' voor SJC, want dat ging na
een nan uur alsnog aan de lei
ding door een kopbal van Ben
van der Zalm, wel heel erg mooi
in stelling gebracht door Ruud
Alkemade. Kort daarvoor had de
doelpuntenmaker het hoofd van
Rene de Ridders bereikt, die
maar enkele centimeters te hoog
mikte.
Het technisch overwicht, dat Al
phense Boys geleidelijk had op
gebouwd, werd helaas voor SJC
nog voor rust met de gelijkmaker
geïllustreerd. Peschier tastte mis
op een voorzet en Frank Bakker,
zonder problemen de beste man
tussen de lijnen, was ter plaat-
se.(l-l).
De bezoekers kregen vervolgens
mogelijkheden in overvloed.
Voor het domein van Van der
Meer werden de Noord wij kers
technisch overvleugeld. Alphen
se Boys kon zelfs talloze enorme
kansen vermorsen, het was im
mers kort na de hervatting op
een gerieflijke voorsprong geko
men, toen Van der Meer niet bij
een voorzet van Kees van Vliet
kon, en Nick Verwoerd wél: 1-2.
Vrijuit voetballend snelden de be
zoekers door de rommelende
SJC-defensie, zagen achtereen
volgens Frank Bakker 1-3 en 1-4
scoren en kregen ook nog een
buitenspeldoelpunt van Nic Ver
woerd ten geschenke.(l-5). De in
gevallen Piet Alders liet voor het
cursusboek zien hoe men een
strafschop neemt (2-5, Peschier
geveld door Paul Bahlmann),
waarna de over de linkervleugel
sprintende Ton van der Laan het
slotaccoord deed weerklinken:2-
TED DE HOOG
Ronald Jansen ontwijkt een tackle van Bastiani. Zijn voorzet zou door Hennie Koet worden gemist
(Foto Holvast)
