Uitputtingsslag
rond Nicaragua
Aanvragen huursubsidie
wordt razend ingewikkeld
C
DONDERDAG 19 APRIL 1984
Extra
Reagan als 'stoorzender' van de wederopbouw
i
„Revolutie? Hier weten we niet wat het betekent om onze
eigen mensen gewond te zien, platgebrande huizen, of kin
deren verdwaald in de bergen". Dat zei een oude neger
vrouw, die op de stoep van haar nederig onderkomen wat
zat te tokkelen op een bijna antieke gitaar. „Hier kwam de
revolutie toen op een gegeven ogenblik de sandinisten Ser
gio Ramirez en Eden Pastora kwamen en ons bevrijd ver
klaarden".
Dat was zo'n vier jaar geleden.
Rond die tijd bracht ik een
kort bezoek aan de Atlantische
kust van Nicaragua, aan het
stadje Bluefields, ruim 100 ki
lometer ten noorden van de ha
ven San Juan del Norte, die
korte tijd bezet werd gehouden
door de nu anti-sandinistische
Eden Pastora. Tijdens dat be
zoek werd het mij duidelijk dat
de revolutie de bevolking van
de Atlantische kust, zo'n
200.000 mensen, voornamelijk
negers en negroide indianen
(zambo's), in eerste instantie
maar weinig redenen tot tevre
denheid had gebracht.
Vóór de revolutie was de Atlanti
sche kust een paradijs voor
smokkelaars en Chinese 'han
delaars'. Maar door de kruis
tocht van de sandinisten tegen
de zwarte handel in tabak, was-
poeder, chocolade, closetpa
pier, marihuana en noem maar
op, verdwenen al snel bijna al
le traditionele 'inkomsten' van
de streek. De meeste Chinezen
kozen het hazepad.
De pogingen van de sandinisten
om de negers en de indianen te
laten migreren, liepen in eerste
instantie stuk op de onwil en
het ongeloof bij de lokale be
volking, vooral ingegeven door
het feit dat de Atlantische kust,
die nota bene bijna de helft van
het totale Nicaraguaanse
grondgebied bestrijkt, in feite
een aparte wereld vormt ten
opzichte van de rest van Nica
ragua. Er wordt bijvoorbeeld
maar amper Spaans gespro
ken, het Negerengels en ver
schillende indiaanse dialecten
overheersen er.
Culturele verschillen
Naar het heet, hebben de sandi
nisten na vijfjaar van revolutie
iets meer greep op de Atlanti
sche kust gekregen, onder
meer omdat zij kans zouden
hebben gezien om de grote cul
turele verschillen enigszins te
overbruggen. Heel wat mensen
van de lokale bevolking zijn er
echter door toedoen van de re
volutie economisch flink op
achteruit gegaan. Naar het
heet, vechten honderden van
hen nu aan de zijde van Eden
Pastora.
Een groot gedeelte van de voor
namelijk uit Miskito-indianen
bestaande bevolking van het
noorden van de Atlantische
kust is reeds twee jaar geleden
door de sandinisten naar de
binnenlanden geëvacueerd, of
ficieel omdat de contra-revolu
tionairen het leven van de Mis-
kito's op hun traditionele gron
den onmogelijk maakten, maar
tot op zekere hoogte ook om te
voorkomen dat de Miskito's
zich aan de zijde van de uit hun
stam voortgekomen contra-re
volutionaire leider Steadman
Fagoth zouden voegen.
door
Rob Sprenkels
De sandinisten beweren dat het
bij de verovering van San Juan
del Norte, de Atlantische ha
ven bijna op de grens met Cos
ta Rica, vooral gaat om een pu
bliciteitsstunt. Volgens Hum-
berto Ortega, de sandinistische
minister van defensie, zou die
stunt zelfs zijn opgezet door de
Amerikaanse regering „om de
aandacht te kunnen afleiden
van de nederlagen die Was
hington de afgelopen dagen
heeft geleden op politiek en di
plomatiek terrein". Hij doelde
daarmee duidelijk op de onder
toezicht van de Amerikaanse
CIA in de Nicaraguaanse ha
vens gelegde mijnen.
Pretentie
Het argument van Ortega is dat
San Juan del Norte maar moei
lijk een „militair, strategisch of
economisch doel" valt te noe
men. „Er wonen maar amper
mensen", zo verduidelijkt Or
tega, „en het is een moerassig
en heuvelachtig gebied, van
waaruit geen enkele strijd
macht zich kan ontplooien of
een gevaar kan betekenen voor
Nicaragua".
Niettemin wist Eden Pastora
zich op Nicaraguaans grondge
bied te vestigen. Maar zijn pre
tentie om vanuit San Juan del
Norte op te rukken tot de
hoofdstad Managua, lijkt in
derdaad een illusie. De enige
manier om vanuit dit gedeelte
van de Atlantische kust het
„Spaanse" Nicaragua, met we
gen naar Managua, te bereiken,
is namelijk per boot of door de
lucht.
Reeds vorige week hadden
woordvoerders van het minis
terie van defensie in Managua
beweerd, dat het bij de aanval
op San Juan del Norte om een
maanden oud Cl A-plan zou
gaan. Zij voorspelden dat vol
gens dat plan in San Juan een
contra-revolutionaire regering
zou moeten worden geprocla
meerd, die dan onmiddellijk
zou moeten worden erkend
door de regering van Ronald
Reagan.
Pastora heeft inmiddels ver
klaard dat hij „binnen 90 da
gen" een regering bekend zal
maken onder leiding van het
voormalige sandinistische jun
talid Alfonso Robelo. Pastora
ontkende trouwens in alle
toonaarden dat hij met de
Amerikaanse CIA zou samen
werken. „Wij vechten tegen de
Sowjets en tegen de Amerika
nen", aldus Pastora. „Ik ben
geen contra-revolutionair; ik
ben geen anti-sandinist. Ik bèn
een revolutionair, want ik ben
een sandinist".
Alfonso Robelo, een rubbermag
naat uit de tijd van Somoza,
trad reeds in het voorjaar van
1980 uit de sandinistische jun
ta van wederopbouw. Hij was
kwaad omdat hij in acht maan
den was teruggedrongen naar
het tweede plan, maar ook om
dat de sandinisten met de ei
gendommen van Somoza een
directe concurrent dreigden te
worden voor de kring die hij
vertegenwoordigde, het niet-
somozistische burgerlijke za
kenleven.
In mei 1980 was ik aanwezig bij
de eerste politieke manifesta
tie van Robelo en zijn Demo
cratische Beweging van Nica
ragua, tegenwoordig de politie
ke arm van Pastora's guerrilla
beweging ARDE.
U itputtingsoorlog
Tienduizenden boeren, arm en
rijk, waren samengestroomd in
het dorpje Matiguas, niet ver
van de stad Matagalpa, op zo'n
130 kilometer ten noorden van
Managua. De rijkere boeren za
ten hoog te paard in hun zon
dagse pak. Ook zij bleken niet
gelukkig met de revolutie, om
dat de sandinisten de inkom
sten van deze traditioneel zelf
standige boeren danig hadden
teruggedrongen met hun offi
ciële prijsgrenzen en de beper
kingen van het afzetgebied.
Omdat de inkomsten van Mati
guas en omgeving achteruit
gingen, leed daar vrijwel de he
le lokale bevolking onder, ook
de armen, in veel gevallen af
hankelijk van de rijkere zelf
standige boeren.
Studenten uit de stad moeten bij de koffie-oogst helpen omdat de meeste arbeiders bij bet leger zijn
ingezet
Het sandinistische staatshoofd
Daniel Ortega gaf dit weekein
de toe, dat er ook nabij Mata
galpa fel wordt gevochten.
Hoewel de sandinisten er tot
nu toe niet openlijk over heb
ben gesproken, lijkt daarvoor
niet alleen de volgens hen van
uit Honduras tot nabij Mata
galpa doorgedrongen kolonne
van contra-revolutionairen
verantwoordelijk. Opmerke
lijk is het ook, dat de vanuit
Costa Rica opererende ARDE
overwinningen claimt in deze
regio ten noorden van Mana
gua. Het heeft er dus veel van
dat het gaat om activiteiten
van een eerste intern front van
de contra-revolutionairen,
georganiseerd door de tandem
Pastora-Robelo.
De oorlog in Nicaragua is een uit
puttingsoorlog en in feite be
ginnen de sandinisten daarvan
nu de eerste dreigende effec
ten te ondervinden. De Ameri
kaanse vijandigheid daargela
ten, is de situatie in het noor
den, nabij de grens met Hon
duras, in feite toch het meest
verontrustend voor de sandi
nisten. Daar hebben de vanuit
Honduras opererende contra
revolutionairen in feite al sinds
eind 1981 het dagelijks leven
geterroriseerd.
Betrouwbaar
Een jaar geleden was ik in Jala-
pa, een van de belangrijkste
steden nabij de grens met Hon
duras. Het stadje was overbe
volkt door sandinistische sol
daten en militiemensen. Alleen
de meest betrouwbare lokale
bewoners kregen nog toestem
ming om hun stukjes land bui
ten het stadje te bewerken.
Heel wat families zaten als het
ware thuis opgesloten. „Ze zijn
bang dat we anders overlopen
naar de 'Contra's'", aldus Juan,
een van de onder huisarrest
staande familiehoofden. Wat
eten jullie dan nu? „Wat er'
overblijft als alle militairen en
milities hebben gegeten", al
dus het antwoord.
Ook in Jalapa en omstreken
kwam de revolutie eigenlijk
pas nadat Somoza al uit Nica
ragua was verjaagd. Het gaat
om een belangrijke agrarische
streek, waar Somoza de be
langrijkste koffie- en tabak
plantages bezat. Een welva
rend gebied dus, zelfs voor de
genen die op de Somozaplanta-
ges werden uitgebuit. Na de re
volutie werden de plantages
omgevormd in coöperaties,
waarbij vaak de mensen die
wèl met de sandinisten tegen
Somoza hadden gevochten
voorrang kregen. Voor ver
schillende delen van de lokale
bevolking betekende de revo
lutie daarom, ondanks de ver
betering van het onderwijs, de
medische voorzieningen en de
wegen, dus toch een soort van
teruggang.
Reeds in januari van dit jaar
werd Jalapa enkele uren bezet
gehouden door de contra-revo
lutionairen. Naar het heet zou
den heel wat plaatselijke be
woners op dat moment vrijwil
lig besloten hebben om zich
aan de zijde van de 'Contra's' te
voegen; anderen deden dat
omdat ze moeilijk nee konden
zeggen. Ook nu komen er weer
berichten dat sommige men
sen uit het noordelijke grens
gebied zich bij de contra-revo
lutionairen voegen. Niet zo
heel erg vreemd. Contra-revo
lutionair-zijn betekent voor
veel mensen immers beter eten
en wellicht zelfs de mogelijk
heid tot het overhouden van
geld.
Miljoenenhulp
Maar nee zeggen tegen de 'Con
tra's' betekent meestal de
dood. Wat dat betreft, heeft de
duidelijker en meer permanen
te aanwezigheid van de somo-
zisten dus ook een belangrijke
invloed op het fenomeen van
overlopen. Volgens sommige
berichten zouden alleen de
echte sandinisten in het ge
bied, meestal van een geweer
voorzien door de autoriteiten
om een dorp te kunnen verde
digen, de revolutie nog trouw
blijven en bereid zijn om hun
leven te geven.
Maar let wel: de uitputtingsoor
log van de contra-revolutionai
ren was nooit mogelijk ge
weest zonder de miljoenen
hulp uit Washington. En de
voortdurende oorlogsspannin
gen in het grensgebied met
Honduras zijn voor een groot
deel natuurlijk de oorzaak van
de apathie van sommige delen
van de lokale bevolking ten op
zichte van de sandinistische re
volutie. Het is trouwens moei
lijk in te schatten hoeveel men
sen er zich nu werkelijk vrij
willig aan de kant van de con
tra-revolutionairen scharen.
Natuurlijk, de sandinisten heb
ben fouten gemaakt. Maar één
ding mag toch niet worden ver
geten: een overgrote meerder
heid van de Nicaraguanen is
nog altijd tevreden met de san
dinisten, terwijl de gespannen
situatie in sommige delen van
het land misschien allang was
opgelost als Washington de
sandinisten niet had gestoord
bij de in 1979 zo ambitieus be
gonnen wederopbouw.
DEN HAAG - Veel huur-
ders met lage inkomens
wachten met enige span
ning op de maand juli als
de huur omhoog gaat en
tegelijk het nieuwe
huursubsidiebedrag
wordt vastgesteld. De
huurverhoging zal voor
de meesten 3 procent
zijn, voor sommigen 6
procent. Het is niet al te
moeilijk uit te rekenen
wat dat gaat schelen in
de portemonnee. Dat is
redelijk eenvoudig.
Meer problemen levert dit
jaar het uitrekenen van
het huursubsidiebedrag
op. Het kabinet heeft
een veranderingen en
bezuinigingen doorge
voerd. Na protesten van
de Tweede Kamer tegen
een aantal bezuinigin
gen zijn bovendien nog
eens overgangsmaatre
gelen getroffen die (tij
delijk) de ergste terug
gang ongedaan maken.
door
José Smits
De regeling voor individuele
huursubsidie kende vroeger
twee tabellen: één voor alleen
staanden tot dertig jaar en een
voor alle anderen. Nu zijn er
opeens zes met allemaal ver
schillende getallen, verschil
lende bepalingen over inko
mens en over maximale huur
prijs.
De gezinssituatie zal sterk bepa
lend zijn. De groep oudere al
leenstaanden is de groep die
het ergst wordt getroffen. Zij
gaan er vanaf 1 juli soms tien
tjes per maand op achteruit.
De komende vier jaar loopt dat
nadeel op. Uiteindelijk zal deze
groep tot 140 gulden per
maand in moeten leveren in
ongunstige gevallen.
Wie toevallig net grootmoeder in
huis heeft genomen, krijgt
meestal helemaal geen huur
subsidie meer, omdat oma's
aow-pensioen meetelt. Als
een zoon met uitkering of
baantje nog thuis woont, ver
dwijnt de huursubsidie ook,
tenzij de zoon aanmonstert op
een schip of de dienst in gaat.
Zo zijn er meer bepalingen die
zorgen dat in het ene huisgezin
meer subsidie binnenkomt
dan in het andere, al kan de
huurprijs gelijk zijn.
Slechts één ding is voor (bijna)
Bureaucratie neemt soms waanzinnige vormen
aan. Wie vooroordelen over alles regelende po
litici en ambtenaren wederom bevestigd wil
zien, boe ft de komende maanden maar naar het
ministerie van volkshuisvesting te kijken. Van
af begin april is daar een uitgebreide geldver
slindende campagne op touw gezet om de nieu
we regels die 1 juli 1984 ingaan, voor individue
le huursubsidie goed te kunnen uitvoeren.
Die campagne is hard nodig., want jaarlijks
wordt de subsidieregeling gewijzigd. Per 1 juli
gebeurt dat opnieuw maar ditmaal zijn de ver
anderingen en vooral de bezuinigingen met bij
behorende overgangsmaatregelen zo ingewik
keld, dat de huursubsidie baast onbegrijpelijk
is geworden.
Begin april zijn de nieuwe regels in de vorm van
een brief van 36 kantjes naar alle gemeenten
gestuurd. Daar immers moeten de aanvragen
moeten ingediend. Bij de brief zat een handlei
ding die dikker is dan de regeling zelf. Met be
hulp daarvan moeten duizenden bij de huur
subsidie betrokken gemeenteambtenaren en
nog eens honderden medewerkers van woning
bouwcorporaties en andere verhuurders probe
ren de nieuwe regels goed toe te passen.
Eind april volgt de verzending van folders en
eventueel meteen aanvraagformulieren naar
alle 700.000 huurders die dit jaar al subsidie
ontvingen. Voor bet eerst worden ook speciale
instructiebijeenkomsten in het land belegd
voor diegenen die huurders plegen te helpen bij
bet invullen van de formulieren. Half juni zul
len tv-spots bet laatste restje onduidelijkheid
moeten wegnemen.
Toch valt te vrezen dat de materie zo ingewik
keld is. dat talloze fouten bij het invullen moge
lijk zijn.
Kritiek op de bureaucratische rompslomp is
makkelijk. Wie dat als argument wil gebruiken
de regeling maar af te schaffen, moet bedenken
dat het een van de weinige subsidievormen is
die ten goede komt aan de mensen die bet het
hardst nodig hebben. De hoogste bijdragen
gaan immers naar de mensen met de laagste in
komens. Een algemeen econo
misch argument is er ook: relatief dure wonin
gen zouden zonder het instrument huursubsidie
leeg bliiven staan.
Dit jaar ontvingen 700.000 huurders subsidie.
(foto G PD»
allen zeker: men krijgt vanaf 1
juli minder huur gesubsidieerd
dan daarvoor. Hoevéél minder:
dat hangt maar net af van
huurprijs, inkomen, aantal per
sonen per huishouden of even
tueel zelfs de datum van een
verhuizing.
Naar verwachting zullen 730.000
huurders dit seizoen opnieuw
subsidie aanvragen. Dat is on
geveer net zoveel als dit jaar.
Vorig jaar werden 690.000 aan
vragen toegekend. Voor
200.000 van hen hoeft het in
vullen van formulieren geen
probleem te zyn omdat de ver
huurder dat voor ze doet. Die
verhuurders ontvangen ook
het subsidiebedrag en verreke
nen dat automatisch met de
huur. Deze groep huurders
krijgt afzonderlijk informatie
toegestuurd.
Een half miljoen huurders moet
de aanvraag wel zelf invullen,
al worden ze vaak automatisch
geholpen door verhuurder of
gemeente. Het aanvragen kan
beginnen vanaf mei. De groep
van 500.000 krijgt binnenkort
een folder plus aanvraagfor
mulier toegestuurd als ze al
eerder subsidie hebben gehad.
Als deze groep na half mei nog
niets heeft gehad, dan is de
kans groot dat ze toevallig ver
geten zijn door de computer.
Haal in dat geval een formulier
af bij de gemeente.
Wie nog nooit huursubsidie heeft
ontvangen en wel denkt er
recht op te hebben, moet ook
naar de gemeente voor een for
mulier. Elke gemeente moet ze
klaar hebben liggen vanaf be
gin mei. Daar zijn ook toelich
tingen verkrijgbaar.
Het is handig de aanvraag in te
dienen (bij de gemeente, nooit
bij het ministerie) vóór 1 juli.
In principe is de inzending
echter open tot 31 december
dit jaar. In dat geval wordt de
huursubsidie met terugwer
kende kracht tot 1 juli uitbe
taald.
Het subsidietijdvak loopt een
jaar, van juli tot juli. De toe
kenning is een jaar geldig. Wie
na 31 december nog een aan
vraag wil indienen, krijgt niets
meer, tenzij men tussentijds
verhuist naar een duurdere
woning of als de huur plotse
ling omhoog gaat met meer
dan vijftig gulden. Dat kan bij
voorbeeld gebeuren na een re
novatie.
Het is zaak, ook voor de groep
die de aanvraag niet zelf invult,
de nieuwe regels goed te be
grijpen. De nieuwe indeling
met tabellen is zo ingewikkeld
dat fouten bij het invullen van
de vragen snel worden ge
maakt, ook door deskundigen
bij gemeenten en verhuurders.
De huurder bljft verantwoor
delijk. Het komt voor dat te
veel wordt uitgekeerd, hetgeen
later bij de nacontrole wordt
teruggevorderd door het mi
nisterie. Het excuus: 'er is voor
mij verkeerd ingevuld', zal niet
opgaan. Het komt trouwens
ook vaak voor dat door fouten
te weinig wordt uitbetaald.
Ook dat wordt, als dat mocht
blijken bij de nacontrole, als
nog uitgekeerd.
Algemene regels
Er is een aantal regels die voor
elke aanvrager gelden. De aan
vrager moet ouder zijn dan
achttien jaar. De woning moet
gelden als zelfstandige wo
ning. Voor kamerhuur kan
nooit subsidie worden aange
vraagd. Voor woongroepen en
bewoners van speciale HA-
T-eenheden voor alleenstaan
den kunnen uitzonderingen
worden gemaakt.
Wat ook het inkomen is, voor een
huur lager dan 239,58 gulden
per maand of hoger dan 735
gulden wordt geen subsidie ge
geven. Voor jongeren tot 23
jaar geldt als minimale huur
179,58 gulden per maand en als
maximum 510. Denk niet: ik
betaal 400 gulden huur, dus ik
krijg subsidie. Er wordt altijd
gekeken of de huur bij het in
komen past. Wie meer betaalt
dan 239,58 gulden maar toeval
lig zoveel verdient dat het ho
gere bedrag is op te brengen,
krijgt ook geen subsidie. Wat
een redelijkr huur is voor een
bepaald inkomen, dat is af te
lezen uit de tabellen.
Een andere belangrijke regel is
het maximum inkomen. Dit
seizoen gold: wie meer ver
dient dan 39.000 gulden per
jaar, krijgt geen huursubsidie,
hoe hoog de huur ook is. Nu
geldt als absoluut maximum
36.000 gulden. Onder inkomen
wordt verstaan het belastbaar
inkomen. Dat is voor de mees
ten enkele duizenden guldens
lager dan het brutojaarbedrag.
Die verlaging van het maximale
inkomen van 39.000 naar
36.000 is volgens het ministerie
geen echte bezuinigingsmaat
regel. De grens is verlaagd om
dat het gemiddelde inkomen
met 2 procent is gedaald. Wie
als gevolg van cao-bepalingen
dit jaar een periodieke loons
verhoging heeft gekregen kan,
als hij of zij vorig jaar nog on
der de grens zat, nu buiten de
regeling vallen
Op het aanvraagformulier moet
het belastbare inkomen van
1983 worden ingevuld. Het mi
nisterie trekt van dat bedrag
bij iedereen 2 procent af om
het werkelijke inkomen in
1984 te benaderen. Wie in 1984
veel meer gaat verdienen dan
in 1983 zou een voordeel kun--
nen behalen omdat het inko
men van 1983 moet worden in
gevuld. Om dat oneigenlijke
voordeel te voorkomen moet
men ook een schatting van het
inkomen van 1984 opgeven.
Blijkt achteraf dat die schatting
nogal afwijkt van het werkelij
ke inkomen, dan zal het minis
terie dat later verrekenen. Zo
als bekend, wordt van elke
aanvrager van huursubsidie by
het ministerie van volkshuis
vesting een persoonlijk dossier
aangehouden. De gegevens
worden enkele jaren bewaard
en zijn dus controleerbaar.
Inkomens opgeteld
Andere algemene bepaling is,
dat inkomens achter één huis
deur bij elkaar worden opge
teld. De grens van 36.000 gul
den zal snel overschreden zijn
in huishoudens met meerdere
inkomens.
Dc inkomens van inwonende
kinderen, pleegkinderen,
broers, zusters, ouders en
grootouders tellen ook mee,
maar de eerste 7000 gulden van
ieder van hen telt niet mee. De
inkomens van echtgenoten of
volwassenen die als partner
worden gezien tellen wel volle
dig mee. Dat niet meetellen
van de eerste 7000 gulden is
trouwens voor het- eerst dit
jaar. Vorig jaar gold dat elk in
komen volledig werd meegere
kend. Er zullen dus gezinnen
zijn bij wie vorig jaar de huur
subsidie niet meer werd toege
kend omdat het inkomen van
kinderen meetelde. Die gezin
nen kunnen het dit jaar weer
proberen.
Tabellen
Vorig jaar waren er zoals gezegd
twee tabellen waarin men kon
worden ingedeeld. Een tabel
voor alleenstaanden tot dertig
jaar en een tabel voor alle an
deren. Het kabinet vond het
onrechtvaardig dat op die ma
nier alleenwonenden ouder
dan dertig jaar net zo werden
ingedeeld als gezinnen en bij
gelijk inkomen dus net zoveel
huursubsidie kregen. Dat gaat
veranderen.
Op het ministerie hebben ambte
naren gemerkt dat er lichte pa
niek is ontstaan onder bijvoor
beeld bijstandmoeders, omdat
die vrezen minder huursubsi
die te krijgen. Dat is niet waar.
Onder een alleenstaande wordt
in deze regeling verstaan ie
mand die helemaal alleen
wóónt. Een bijstandsmoeder
blijft in de gunstiger gezinsta
bel omdat haar kinderen bij
haar inwonen.
Omdat de bezuiniging op dit
punt erg hard aankomt, geldt
vier jaar lang een overgang
stermijn voor alleenwonenden
die nu al subsidie ontvangen.
Een alleenwonende die dit jaar
voor het eerst subsidie aan
vraagt, valt meteen in de
zwaarste tabel die over vier
jaar voor alle alleenwonenden
geldt.
Jonge alleenwonenden onder
dertig jaar kregen al minder
subsidie. Ook dat is veranderd.
De jonge alleenwonenden ta
bel loopt nog tot en met 23 jaar.
Door die maatregel was ook op
dit punt een speciale overgang-
stabel nodig, namelijk een
voor alleenstaanden tussen 23
en dertig jaar. Dat is de enige
groep die er relatief op vooruit
gaat.
Zoals misschien bekend, heeft
het kabinet ook besloten de
maximumhuurprijs te verla
gen. Nu kon ieder nog subsidie
aanvragen als de huur niet ho
ger was dan 735 gulden per
maand. Die grens is verlaagd
naar 650 gulden. Het is vooral
die maatregel die het stelsel
van overgangstabellen nog in
gewikkelder heefi gemaakt.
Het is namelijk niet zo dat men
sen die nu in een woning zitten
tussen 650 en 735 gulden aan
huurprijs nu opeens buiten de
hele regeling vallen. Voor hen
geldt een overgang die in prin
cipe onbeperkt in tijd is. Deze
groep blijft huursubsidie hou
den en die zal blijvend worden
berekend over de werkelijke
huur die ze betalen.
Er is ook een groep huurders die
een huis bewoont dat meer dan
650 en minder dan 735 gulden
moet kosten en die dit seizoen
voor het eerst huursubsidie
had willen aanvragen. Ook de
ze groep heeft nog rechten al
valt hun woning eigenlijk net
buiten de regeling. Voor deze
groep geldt dan echter dat men
bij het berekenen van het sub
sidiebedrag uitgaat van een fic
tief huurbedrag van 650 gul
den.
Belangrijk is te weten dat deze
overgang niet geldt als men
naar zo'n woning tussen 650 en
735 gulden verhuist na 30 juni
dit jaar. Het lijkt misschien on
gerijmd, maar wie nu huursub
sidie krygt en in een woning zit
van 700 gulden, en verhuist
naar een soortgelijke woning
met gelijke huurprijs verliest
het recht op huursubsidie.
