'Als het maar zeggingskracht heeft' DE NATUUR ALS BUUR Custos Frans Eradus exposeert foto's in LAK-galerie Leiden densda WOENSDAG 28 MAART 1— LEIDEN - Frans Anthonius Eradus probeert tussen de gordijnen de juiste houding aan te nemen. Voor de gelegenheid heeft hij zijn jasje uitgetrokken. Gouden bril, blauwe ogen. Hij fatsoeneert nog even zijn achterover gekamde haar. Het geluid van de zelfont spanner. Of er een Marklin-trein- tje door de bocht gaat. Even glim lachen astublieft! Misschien komen zo de zelfportret ten van Frans Eradus wel tot stand. Dit portret maakt deel uit van een schitterende collectie fo- hiac heb ik tot tranen toe geroerd gestaan. Adembenemend". Erkenning het raam van de zetterij, terwijl hij dacht: waarom ben ik niet rijk? Hij gaf er de brui aan. Maar niet voordat hij zeker wist be noemd te zijn als custos. "In een opwelling heb ik deze stap gedaan. En geen moment spijt van gehad. Toen ik samen met mijn vrouw het huis ging bekij ken, de dienstwoning dus, had ik de donkere kamer al ingedeeld. Een heerlijke dag was dat. Het le ven bood weer mogelijkheden. En er viel weer wat te regelen". De ambassadeur van Zuid-Korea kwam op bezoek, de broer van keizer Hirohito en de ambassa deur van Japan, de Spaanse ko ning en zijn vrouw, Beatrix en Claus, ga zo maar door. Steeds was de custos present om de plechtigheden in goede banen te leiden. En dat het tot ieders te vredenheid was, moge blijken uit de zilveren manchetknopen die de ambassadeur van Japan hem cadeau deed. En wat te den ken van de Spaanse koninklijke onderscheiding, de orde van Isa bella (de Katholieke) van Kasti- lië, die Eradus af en toe draagt om in bepaalde gezelschappen niet op te vallen. Bruidsreportages Geen Hasselblad of een Leica, maar een Asahi Pentax van der tig jaar oud hangt om zijn schou der. "Een meesterlijk toestel. Ik lach me rot op al die afstudeer- feesten. Dan zie je ze klungelen met al die prachtige apparatuur. Ik ben dan altijd benieuwd naar de resultaten". Hoewel Eradus nu ook beschikt over prachtige lenzen, verwisselbare objectie ven en een extra 4,5 bij 6 centi meter-camera met toebehoren, was dat in zijn begintijd wel an ders. Het bekende verhaal. Bruidsreportages, kinderportret ten zorgden voor extra inkom sten. Inkomsten om materiaal aan te schaffen. 'Het klinkt heel arrogant, maar ik voelde dat mijn foto's boven de middelmaat uitstaken. Vanaf het moment dat ik een. camera had, heb ik mij ook aangesloten bij de Leidse Amateur Fotografenver- door Saskia Stoelinga eniging en liet de foto's beoorde len. Verhoudingen, vormen en schoonheid zijn belangrijke ele menten. Hoe beeld je een land schap uit zonder dat de schoon heid en verhoudingen verloren gaan? Kijk naar vakantiefoto's: datgene waar de reiziger in werkelijkheid weg van was, blijkt op de foto opeens zoek te zijn. Gelukkig heeft de reiziger er nog herinneringen bij, maar een toevallige kennis die zoiets op een veijaarsfeestje moet aan schouwen, is al gauw uitgeke ken". Hij verhaalt enthousiast over twee fototentoonstellingen die hij net in Amsterdam heeft gezien. De één van de Pool Vishhiac en de ander van Ed van der Elsken. "Voor sommige platen van Vish- Emoties had Eradus ook toen hij vernam dat hij één van de win naars was van een wedstrijd uit geschreven door de firma Pentax in Tokio. Een vreugdedans rond de tafel. Zijn vier landschappen werden bekroond met de derde en vierde prijs. Hierbij moet wel de kanttekening worden ge maakt dat er vijftig derde en hon derd vierde prijzen te verdelen vielen. "Ik beschouwde deze prijs als een erkenning. Vierhon derdduizend inzendingen uit de hele wereld. Dat is toch niet niks. Een 200 millimeter telelens die ik ten geschenke kreeg, was voor mij op dat moment een lot uit de loterij. Heel fraai". Van het een' komt het ander. Bij het vijftigjarig bestaan van de Leidse industriëlen viel er ook wat te verdienen. Opdracht: maak een foto van mensen in een fabriek. Speciaal voor die gele genheid mochten de eventuele inzenders alle fabrieken bezoe ken. "Razend interessant. Ik heb er gewoon een aantal vrije dagen voor opgenomen. Eén ding stond voor mij vast: in de toch vrij don kere fabriekshallen wilde ik geen flits gebruiken. Ik werk altijd met een snelle Tri-X film. Die heb ik in dit geval overgewaar deerd. Toen ik aan het ontwikke len was, wist ik het, dit wordt hem. Eigenlijk bij het maken al". "Ja, dat is een feilloos gevoel. Der tig kilometer snelweg in de Ardè- meen: Hongl che met in het achterhoofd dat! nalite: op de eerste kilometer een lartoor de huis hebt gezien dat de moei WD waard is. Niet kunnen kere officii Een crime. Toch ben ik, op h belan moment dat het kon, onmiddi de we lijk teruggegaan. Met mi, neme vrouw naast me. Dat is een g zeggii duldig persoon. Nee, zeurt niel dat ei wijs i Onscherp offici De arbeider in de fabriek kijkt f uitzo: uit zijn ogen. Besmeurd gezicli gema Je ziet hem denken: "Wat m|n <je i dat hier op de werkvloer?" Er g^g dus schiet. Pats, hoofdprijs. 1 fandj de Lakenhal wordt hij bejubel twaa1 door de industriëlen. Er ks binn* weer fotomateriaal worden aai Derji geschaft. "Ik werk niet klakkeloos. Toch ka yoor ik snel beslissingen nemen. Oo groei al zit ik binnen de scherptegren r Een foto mag in bepaalde geva len onscherp zijn, als wat <>rn staat maar zeggingskracl heeft". 1 1 Het is even stil. Dan volgt: "Uit dDO reizen die ik maak en de muse die ik bezoek, put ik energie. P/yf* die plekken leef ik mij uit. VajlJli tijd tot tijd ben ik dan erg gelul kig. Hier op de universiteit ik een representatieve functidll waarvan ik alles probeer te ma ken. Rondleidingen voor ders en dochters. Gesprekke: li-li met promovendi.... Je probeei iedereen met egards te behande len. Dat lukt je niet als je dit mi ALM lieu niet aanvoelt. Als je niet me in een bepaalde uitstraling in hd ma Groot Auditorium gaat staar bei ben j^ toch nergens?" ho< I ter De biologen J.P.H.M. Adema en H.A.J. in den Bosch steken de ze week hun neus in de brand netels. Zij verhalen van rheu- malijders die zich geselen met bossen brandnetels en één van hen waagde zich aan een netelsoepje. Er zullen maar weinig mensen zijn die niet op onaangename wijze kennis gemaakt hebben met brandnetels. De brandne tel, Urtica dioica, doet zijn naam alle eer aan. Op de bo venzijde van het blad staan ve le honderden brandharen. Dit zijn lange, holle, verkiezelde en met gif gevulde haren. De top van een volgroeide brandhaar is verdikt. Raakt men een der gelijke haar aan, dan breekt de top langs een bepaalde, zwak ke plek scheef af. Het nu ontstane vlijmscherpe, glazen injectienaaldje boort zich door de huid en het gif wordt in de wond (voorzover je daar van kan spreken) gespo ten. Dit geeft een sterk brande rig gevoel. Het gif bestaat o.m. uit histaminen en mierezuur. Histaminen zijn lichaams- vreemde eiwitten, die bij het slachtoffer (mens of dier) een pijnlijke afweerreactie veroor zaken. Volgens sommige mensen werkt de plant heilzaam bij een aan tal kwalen en aandoeningen, zoals nierstenen, ischias en rheumatiek. Rheumalijders ge selden zich met bossen brandnetels. Of ze lieten zich, als ze erg aan de kwaal leden, door anderen er mee om de oren slaan. Dit zou de pijn van de rheuma verzachten en de kwaal misschien helpen gene- Door J.P.H.M. Adema en H.A.J. in den Bosch zen. Het eerst is misschien waar: door de pijn van het ge selen en van het gif vergat men de rheumatiek. In oude boe ken wordt het geselen van rheumalijders met brandnetels met klem aangeraden. Deze behandeling had zelfs een ei gen naam; men noemde het ur- tikatie. Urtica, de wetenschap pelijke naam van de brandne tel, betekent: brandend. Niet alle dieren hebben last van de brandharen. De rupsen van een aantal van onze fraaiste dagvlinders, zoals de atalanta, de kleine vos en de dagpau woog, hebben de brandnetel als voedselplant. Als u deze vlinders in de tuin wilt hebben, moet u bij het wieden van het onkruid niet alle brandnetels uitroeien, maar in een paar niet gebruikte hoekjes enkele pluk ken laten staan. Het zal u bij het wieden ongetwijfeld opval len hoe stevig de stengels en de wortels zijn. Vroeger, toen katoen in Europa nog niet bekend was, werden de stugge vezels gebruikt om neteldoek te maken. Dit werd gebruikt als kledingtextiel; het diende tevens voor gebruik in de keuken, bijvoorbeeld om melk te zeven. Tegenwoordig is neteldoek zeldzaam en erg kostbaar. Misschien is het thans verkrijgbare produkt niet afkomstig van onze in heemse grote brandnetel, maar van een Zuidoostaziatische soort, Boehmeria nivea. 0 1 to's die op het moment hangt in de tentoonstellingsruimte van de LAK-galerie aan de Cleveringa- plaats. cept is afkomstig uit een Bel gisch kookboek: Netelsoep: neem 2 ajuinen (uien), 4 geschilde aardappe len, reuzel of boter, 11. water, peper, zout, twee grepen jonge neteltoppen, 2 dl. room. Snij de ajuinen en de aardappelen in stukjes, smelt de boter (of de reuzel); fruit hierin de ui; voeg het water, de aardappelen, zout en peper (naar smaak) toe; laat dit kokert tot de aardappel gaar is; neemt de blaadjes van de netels en was deze zorgvuldig; hak ze vervolgens in stukken; voeg ze aan de kokende soep toe en laat deze nog vijf minu ten zonder deksel doorkoken; pureer de soep (met een klop per of een mixer); giet de room in een soepterrine en voeg de hete soep toe. Het recept lijkt zeer eenvoudig. Alleen, hoeveel is twee grepen neteltoppen? Dat is op goed geluk gekozen. Bij het wassen bleek dat de brandharen intact bleven. In de keuken was het branderige gevoel datje er aan overhoudt extra duidelijk. Het was hetzelfde gevoel dat je krijgt als je je aan een te hete Kinderen ergens in Oostenrijk. Tijdens de 3-Oktoberviering. •.giucy ihet VO onvold ders sl officiël herkor )e kan Van (D'66) op de I staan i nen voerta I mers i ciële Frans Eradus kan worden gezien als de koster van de universiteit. In universitaire kringen heeft hij de titel van custos. Hij regelt alle plechtigheden, ontvangsten, pro moties en colleges die in het Aca demiegebouw aan het Rapen burg worden gehouden. Uit hoofde van zijn functie woont hij in het belendende pand. Op de tweede verdieping bevindt zich de donkere kamer. Zijn andere kamer, de kamer die hoort bij zijn functie, is gelegen op de eer ste verdieping. De eerste verdie ping van het Academiegebouw wel te verstaan. Een gespleten persoonlijkheid? "Nee, zo erg is het niet met me gesteld. Ik ben wel een figuur die twee levens leidt: 's avonds gaan, mits er geen bijeenkomsten meer zijn, de das los en het pak uit". Ongeveer 23 jaar geleden kreeg Er adus ineens de onbedwingbare lust om een camera te kopen. Hij wilde de omgeving vastleggen; de Haven waar hij als kind op groeide, waar zijn vader een schoenlapperij had. Net zoals zoon Frans een geboren en geto gen Leidenaar. Al jarenlang had hij van zichzelf gemerkt oog voor detail te heb ben. Toen Prins Claus eens de universiteit bezocht, zag Eradus dat de zoom van de broek van de Koninklijke Hoogheid met rijg draad bijeen werd gehouden. Hij lacht ingetogen: "Opmerkelijk hè? Overigens heeft geen foto- Het zelfportret. graaf dit detail vastgelegd. Hoeft ook niet", zegt hij er direct achteraan. "Daarvoor is het een te charmante man, die moet je niet in verlegenheid brengen". Tweede natuur Eradus bekent de hele dag aan het fotograferen te zijn. Het is een soort tweede natuur geworden. Hij ziet vormen, structuren en ta fereeltjes die een prachtige plaat zouden kunnen opleveren. Zel den echter staat hij tijdens zijn arbeidzame uren met het toestel in de aanslag. "Kijk, ik ben niet voor niets zoals ik ben. Deze functie laat het niet toe dat je als een bezetene rond loopt. Op een gegeven moment moet je je jasje rechttrekken en iets van je laten horen. De hele dag ga je om met intellectuelen, van wie sommigen menen alles veel beter te weten. Ik kan heel moeilijk tegen onrecht en tegen gekleineerd worden. Ja, op dat punt ben ik gevoelig". Bijna zes jaar geleden zette Eradus een punt achter zijn werkzaam heden als graficus. De computer gestuurde zetmachine ontnam hem zijn ideeën. Melancholische buien gingen zijn leven teveel beïnvloeden. Te vaak keek hij uit LEIDEN - Omdat het vandaag boomfeestdag is, mochten schoolkinde ren vandaag 'plantsoenendienstje' spelen. Zo gaven leerlingen van de Lucas van Leydenschool het terrein bij de oude Mor spoor tkazerne van morgen een groen aanzien. Weihouder Waal hielp daarbij een ha.ndje. Met het weghalen van een tegel schiep hij ruimte voor een kastanje (zie foto Holvast). Vijfdeklassers van de Viersprong en de Alphons Ariënsschool deden het zelfde in de Driftstraat en 's middags plantten kinderen van de Stevens- hof boompjes in hun eigen wijk. In de Merenwijk ten slotte zijn rond de speelplaats De Merendroom struiken geplaatst, ook door kinderen. Een haar op een jong brandnetelblad. Lengte van 1 wit streepje: 0,1 mm. (foto In den Bosch) Brandnetels groeien bij voor keur op stikstofrijke grond. Men vindt ze vaak op mest- en composthopen, vuilstortplaat sen en aanverwante plekken. In Meijendel groeien ze met name onder slaapbomen van vogels, daar vogelpoep rijk is aan stikstof. Ze zijn in dat ge bied overigens nog op andere plaatsen aan te treffen, ook on der bomen. Daar er in Meijen del uiteraard weinig sanitaire voorzieningen zijn, gebruikt men de achterzijde van dikke bomen voor dat doeleinde. Aan de uitbundige groei van de brandnetels kan men zien welke bomen hierbij het meest in trek zijn. Later in het sei zoen is dit een onaangename plek voor sanitaire behoeften, daar de planten meer dan een meter hoog kunnen worden. Behalve als geneesmiddel en als grondstof voor textiel is brand netel ook bruikbaar als voedsel voor de mens. De planten zijn rijk aan mineralen, waaronder ijzer, en aan vitamine C. Van de vele mogelijkheden heeft één van ons afgelopen zondag er één uitgeprobeerd. Het re Het uiteindelijke resultaat zal best gezond geweest zyn, maar of het lekker was? Nou nee. Om u eerlijk de waarheid te zeggen, het smaakte nergens naar, de room bleek een nood zakelijke toevoeging. Het leek nog het meest op kooknat van j spinazie, geserveerd als soep. Misschien is er toch iets fout gegaan; volgens het kookboek moest het zeer smakelijk zijn. Wilt u het zelf eens proberen, dan moet u dat nu doen. Later in het jaar worden de brandne tels stug en bitter. Oude brand netels bevatten bovendien stoffen die maagklachten en huidaandoeningen kunnen veroorzaken. pan brandt. Van tijd tot tijd kwam het branderige gevoel terug ook toen er geen pannen meer op het vuur stonden, het geen een merkwaardige ge waarwording was. Overigens was het niet al te slim om de gewassen brandnetels met blo te handen aan te pakken; na een flinke regenbui zijn de brandharen immers ook nog intact...

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 4