c 'Een school moet meer zijn dan een leerfabriek' Monumentenzorg: geen Waagbrug met tuipaal Coebergh van den Braak zwaait af bij gymnasium Geschil aan Raad van State voorgelegd PSP en PPR: Werkgroep Emancipatie moet blijven Leiden ZATERDAG 10 MAART 1984 LEIDEN - Hij begon als priester, werd door de bisschop naar de universiteit gestuurd, bekwaamde zich tot leraar klassieke talen en eindigde zijn loopbaan ten slotte als rector van het Stedelijk Gymnasium Leiden. Drs. A.M. Coebergh van den Braak, een man die vindt dat er in de wereld meer mogelijkheden zijn voor de mens dan als maar in hetzelfde straatje voort te gaan. Eind deze maand zegt hij op zestigjarige leeftijd het rectorschap vaarwel: "Het is wel genoeg geweest, laat er maar eens een frisse wind gaan waaien". Zestien jaar lang stond Coebergh van den Braak aan het hoofd van het Stedelijk Gymnasium aan de Fruinlaan. Een periode waarin hij de school zag groeien van 340 leerlingen tot de 700 die het er nu zijn. Een periode ook waarin de school steeds toegankelijker werd voor leerlingen uit alle la gen van de bevolking. "Mijn voorgangster, mevrouw Smit, ij verde er al voor dat het gymna sium geen standenschool zou zijn. Die trend is alleen maar voortgezet". Wanneer hij terugkijkt op de afge lopen zestien jaar herinnert Coe bergh van den Braak zich ener zijds een hele hoop organisatie, anderzijds het contact met ieder een die wat met de school te ma ken had. "Dat ben ik altijd het aantrekkelijkst blijven vinden, dat contact met leraren, ama nuenses, concierges, ouders en natuurlijk vooral de leerlingen. Hoewel dat de laatste jaren wel iets minder werd toen de school zo groeide en het systeem van klassementoren werd inge voerd". Seminarie Zelf volgde Coebergh van den Braak het Aloysius College in Den Haag, in die tijd nog een jon gensschool. Waarom hij daar niet is afgestuurd, begrijpt hij nu ei genlijk nog niet. "Het was oorlog en de Duitsers hadden ons schoolgebouw bezet. We moes ten intrekken bij de meisjes school, maar werden strikt ge scheiden gehouden, van die meis jes. Via de inktpotjes in de ban ken werden er echter heel wat briefjes uitgewisseld. Een paar vrienden van me zijn daarvoor van school verwijderd". Maar Coebergh van den Braak bleef en, na zijn optreden ais mis dienaar en koorknaap, stond de weg naar het seminarie voor hem open. "Na zes jaar studie werd ik gewijd tot priester. En in plaats van me ergens als kapelaan te plaatsen, stuurde de bisschop me naar Nijmegen om klassieke talen te studeren. Dat was niet mijn eigen keus nee, maar het beviel wel uitstekend". Alleen, al tijdens de studie en later terug op het seminarie, begon Coe bergh hevig te twijfelen aan het priesterschap. "Ik geloofde niet meer in het celibaat en had mijn vrouw leren kennen" UiteindeUjk verkoos hij in 1959 het huwelijk boven het priester schap en trad uit "Ik moest toen door Conny Smits ook een andere baan vinden en daarbij koos ik bewust voor het openbaar onderwijs. Bij het ka tholiek onderwijs had ik trou wens niet eens meer terecht ge kund als afvallig priester. Maar ik vond een katholieke school toch al zo blikvernauwend. Een openbare school biedt mogelijk heden aan alle gezindten iets uit te dragen". Daarbij kwam dat Coebergh van den Braak bij voorkeur niet op een scholenge meenschap terecht wilde ko men: "Dan verzuip je zo in de mensen". Het werd dus een gym nasium. rust Nadat hij op het Thorbecke Ly ceum in Utrecht al was opge klommen tot conrector, maakte hij in januari 1968 de overstap naar het Leidse gymnasium. Een leidinggevende baan die weinig ruimte meer overliet voor het La tijn en Grieks. "De eerste zeven jaar heb ik er altijd nog wel wat klasjes bij gehad. En dat waren echt eilanden van rust, omdat je tijdens de les nu eenmaal niet ge stoord kon worden. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik op routine ging draaien, er kwamen geen nieuwe dingen bij. Toen ben ik ermee opgehou den" Coebergh van den Braak heeft de bevolking van het Stedelijk Gymnasium bijna zien verdub belen. "Allereerst kwam dat door de Mammoetwet, maar ook om dat nu alle lagen van de bevol king naar het gymnasium gaan. Toen ik hier pas rector was, zat er een jongen in de zesde klas die er twaalf jaar over had gedaan om zover te komen. Er zijn natuur lijk nog steeds ouders die per se willen dat hun kind gymnasium doet jnaar dat soort situaties zijn nu onmogelijk geworden" V erbazingwekkend Waarom ouders kiezen voor het gymnasium is hem wel duide lijk; interessanter vindt hij het waarom de leerlingen voor deze school kiezen. "Tegenwoordig kiezen leerlingen ook heel be wust. Het is verbazingwekkend dat kinderen van twaalf jaar al zo geïntrigeerd zijn door Latijn en Op een scholengemeenschap heb je dat niet, omdat een deel van de klas dan helemaal geen Grieks heeft". Inzinking Maar Coebergh van den Braak ziet nog een tweede voordeel in het feit dat alle leerlingen op het gymnasium in één leerstroom zitten. "Je hebt altijd een fase, zo in de tweede en derde klas, dat leerlingen ineens een inzinking krijgen. Ze willen wel, maar een zesje is bij wijze van spreken al hoog zat. Op een scholenge meenschap bestaat nu veel eer der het gevaar dat zo'n leerling overstapt naar de havo of Latijn en Grieks maar laat vallen. Want zijn vriendjes van een lagere af deling hoeven er ook niet zo hard aan te trekken. Om van het gym nasium af te gaan, moet je een veel hogere drempel nemen". Om dezelfde redenen is hij niet zo gediend van de plannen voor een middenschool: "Leerlingen moe ten dan juist op een emotioneel instabiele leeftijd, vijftien of zes tien jaar, een keuze maken. En de selectie die dan plaats vindt, neem dat maar van me aan, zal een heel onbarmhartige zijn". Enthousiast is hij daarentegen over een onderdeel van het ly ceumplan (ARVOII): "Het is een schitterend idee om alle leerlin gen in het voortgezet onderwijs de kans te bieden de klassieke oudheid te leren kennen". De boodschap die Coebergh van den Braak zijn overigens nog on bekende opvolger wil meegeven, zal niemand verbazen: "Probeer het gymnasium in stand te hou den". Hij denkt dat dat wel zal lukken ook. "Eigenlijk zijn poli tici al jaren bezig om tot een ge zamenlijke school te komen, waarmee het gymnasium dan zou verdwijnen. Maar hoe langer dat duurt, hoe vaker er pedago gen en onderwijskundigen op staan die betwijfelen of die plan nen inderdaad wel recht doen aan iederéén. Die beweren dat juist kinderen uit een arbeiders milieu de dupe zullen worden van een eenheidsschool. Ik heb altijd gedacht dat, wanneer er niet te snel een beslissing over de middenschool valt, de wal het schip wel zal keren". Leefgemeenschap Want Coebergh van den Braak hangt nogal aan het gymnasium. En niet alleen om de vakken die er worden onderwezen, want een school moet volgens hem méér zijn dan een leerfabriek. "Als een school daarnaast niet ook een leefgemeenschap is, dan bete kent dat de dood in de pot. Er gebeurt hier dan ook veel vanuit de leerlingenvereniging en met de derde klas gaan we elke win ter op kamp". Een echte ontbe- ringstocht, want dit jaar vroor het zeven graden en alleen al de eerste dag moesten er 35 kilome ter te voet worden afgelegd. "Maar zowel lichamelijk als so ciaal en geestelijk ontzettend be langrijk. Want degenen die het niet meer zagen zitten, werden door de anderen weer opge pept". De vijfde klassen gaan volgens een jarenlange traditie twee weken naar Rome. "En ook daarvan is het zien van al die oudheden niet het enige doel. Want zo'n reis be tekent ook twee weken heel in tensief met elkaar optrekken. Vriendschappen die ineens ka pot gaan, een emóties die losko men tijdens zo'n reis. Ik vind het een taak van de school om jonge ren te leren daarmee om te gaan, dingen op te vangen". Leerlingenraad Hij begon als rector aan het eind van de jaren zestig, maakte de roerige jaren zeventig mee en neemt afscheid in de jaren tach tig, het 'ik-tijdperk'. Zijn de leer lingen veranderd? "Er zijn wel leraren die zeggen dat de jeugd de laatste tijd liever is geworden. Alsof ze dat vroeger niet waren! Het is natuurlijk wel zo dat leer lingen in de jaren zeventig duide lijk werden beïnvloed door wat er gaande was in de universitaire wereld. Dat is nu tot rust geko men en je kunt zeggen dat de leerling van nu meer lijkt op de leerling van eind jaren zestig". "Maar dat betekent niet dat de leer ling ook onmondiger is gewor den. Er is nu een leerlingenraad. Die zou je inderdaad een verwor venheid van de jaren zeventig kunnen noemen. Maar het is wel grappig te zien hoe die leerlin genraad is begonnen met een le raar als mentor. Die mocht zich er op een gegeven moment niet meer mee bemoeien, ze konden het alleen wel af. Maar nu gaan er ineens weer geluiden op als: waarom zit er geen leraar in de raad?" Van doemdenken, ook zo'n ken merk van de jaren tachtig, wil Coebergh van den Braak niet ho ren. "Dat is het ergste dat de mens kan overkomen. Gedach ten als 'waar doe ik het nog voor, ik word later toch werkloos', zijn zo betrekkelijk. Ik denk dat juist de leerlingen van het gymna sium altijd vaart en motivatie ge noeg hebben om te zeggen: dat wil ik en dat bereik ik. Dat is dan misschien niet precies hetgene dat ze altijd voor ogen hadden, maar bij wie lukt dat nu eigenlijk wel?" Rector A.M. Coebergh van den Braak: "Het is verbazingwekkend dat kinderen van twaalf jaar zo geïntegreerd ziin door Latijn en Grieks". foto Holvast) Grieks. Wanneer je ze dan vraagt waarom, weten ze het meestal niet. Maar toch. En dan zijn het natuurlijk de leuke feesten van het gymnasium die leerlingen aantrekken. En dat is ook heel belangrijk: een school mag geen leerfabriek worden". De scheidende rector heeft van zelfsprekend zelf ook zo zijn ideeén over het gymnasium als schoolsoort. "Er zijn twee grote voordelen die pleiten voor het gymnasium bóven een scholen gemeenschap. Ten eerste zit ie dereen hier in dezelfde stroom. Als er in de tweede klas tijdens de Griekse les wordt gesproken over de volksvergadering in het oude Athene, dan gaan we die vergelijken met de huidige de mocratie. Wanneer dat later bij de geschiedenisles terugkomt, weet iedereen waar het over gaat. LEIDEN - De gemeente Leiden en de Rijksdienst voor de Monu mentenzorg zijn het oneens over de schoonheid van een bruggetje bij het Waaghoofd. Dat is al jaren zo, maar gisteren boog de Raad van State, om precies te zijn de afdeling geschillen van bestuur, zich over het conflict. De gemeente wil de huidige hou ten noodbrug vervangen door een definitieve. Het ontwerp voor een nieuwe brug was de mi nister van WVC (toen nog CRM) echter een doorn in het oog. De minister weigerde een bouwver gunning, die nodig is om de nieu we brug te maken. In het ont werp is gekozen voor een tui- paal-constructie. Een deel van de brug hangt als het ware aan een paal. Die paal moet op het Waag hoofd, het uitstekende stuk ka demuur voor het Waaggebouw, komen. Modieus De Rijksdienst voor de Monumen tenzorg is - zoals een woordvoer der het zelf uitdrukte - "op zijn zachtst gezegd niet gelukkig met een brug op deze plaats". De af schuw van de Rijksdienst betreft evenwel vooral de tuipaal. De paal zou een overheersend ele ment zijn, dat het gezicht op de Waag bederft. De in Leiden woonachtige rijksambtenaar (voormalig gemeenteraadslid) Kuijper merkte op dat de tuipaal "een gezochte, modieuze ver schijning is, die men na tien jaar zo zat is, dat men hem afbreekt" Hij vond dat het Waaghoofd in de negentiende eeuw, toen ge sierd door een kolom (waarvan het nut de aanwezigen onbekend was), er toch veel aardiger uitzag. Wethouder Waal van ruimtelijke ordening en verkeer betoogde dat het Waaghoofd altijd een punt met grote bedrijvigheid is geweest. Vroeger stond er een kraan en werden goederen opge stapeld. "De gemeente beoogt de bedrijvigheid er terug te bren gen. Je zou van sociale restaura tie kunnen spreken", aldus de wethouder. De tuipaal herinnert volgens Waal aan de vroegere kraan. "Een ruimte-markerend element. Zonder dat is het Waag hoofd een doods uitsteeksel van de kademuur". Lomp en log De wethouder wees erop dat de restauratie van de kelders onder de Hoogstraat, waarmee Monu mentenzorg wel heeft inge stemd, de brug in elk geval tijde lijk noodzakelijk maakt. Maar ook in de toekomst zal vanaf de brug een goed zicht zijn op de ge restaureerde kelders, zo schoot Waal nog een argument te bin nen. Hij benadrukte dat de pro vincie met de aanleg van de brug heeft ingestemd en dat er ook in de vakliteratuur, zoals het blad Wonen/TABK, positief over geoordeeld werd. "Dat is een blad voor moderne architectuur ADVERTENTIE HET CULINAIRE VAN LEIDEN Restaurant Schout en Schepenen Camers (voor parties) Pannekoekenhuysje Steenstraat 51 Tel. 071-133144 Oók zondags geopend vanaf 17.00 uur en nou niet bepaald de aangewe zen vakliteratuur voor monu mentenzorg", bracht rijksambte naar Kuijper daar tegenin. Wethouder Waal zei dat de huidige brug lomp en log is. De nieuwe brug is smaller ontworpen. De wethouder zei te vrezen, dat wanneer dit ontwerp geen goed keuring krijgt, het bijzonder lang kan gaan duren voordat er een nieuwe brug komt. Sinds dit oor spronkelijke ontwerp werd inge diend is immers de binnenstad aangewezen als beschermd stadsgezicht. Een ander ont werp, dat bij de rijksdienst wel door de beugel kan, moet dan op nieuw een tijdrovende procedu re volgen. En dat, aldus Waal, ter wijl de noodbrug al mankemen ten begint te vertonen. De gemeente kreeg bijval van de fietsersbond ENFB, die krachtig pleitte voor de brug. Volgens woordvoerder Joolen is er voor fietsers eigenlijk geen goede noord-zuid route in binnenstad. Een brug bij het Waaghoofd, Het ontwerp voor de nieuwe (en definitieve) Waagbrug mèt tuipaal. vindt Joolen, geeft een logische verbinding met het zuidelijk deel van het stadscentrum. "Het is ook een zaak van monumenten- belang dat de historische bin nenstad niet wordt volgeplempt met twintigste eeuws blik". De ENFB-woordvoerder wees erop dat zijn organisatie deel uit maakt van de milieubeweging. Milieu is ook een prettig leefkli maat in de stad. waarbij de bevordering van het fietsverkeer een belangrijke rol speelt, aldus Joolen. Tellingen Uit tellingen van de gemeente is gebleken dat op een zaterdag on geveer 6500 voetgangers en 1000 fietsers van de Waaghoofdbrug gebruik maken. In de route Hoogstraat-Visbrug passeren za terdags (marktdag) 37.000 perso nen, terwijl 15.000 Koornbrug passeren. De ge meente vindt de bruggetjes in de binnenstad vooral van belang om de verbinding tussen de win kelstraten Haarlemmerstraat en Breestraat te verbeteren. Dat streven is onder meer opgeno men in het structuurplan voor de binnenstad en het verkeerscircu latieplan. Open huis De prot. chr. basisschool De Val kenier en kleuterschool 't Rei gertje (resp. Valkenpad 7 en Eksterpad 6) houden maan dagavond open huis. Belang stellenden zijn van half zeven tot half negen welkom in de scholen. In de klassen is dan van alles te doen, zoals een mu ziekles, een handenarbeidles, er draait een film met activitei ten in de scholen, er wordt ma teriaal van de kleuterschool tentoongesteld en werkjes van kinderen. Op 17 maart is er bo vendien een fancy-fair. Egypte i is het onderwerp van een lezing met dia's die dr. M.J. Ra ven, conservator van het mu seum van oudheden, dinsdag avond houdt in restaurant Nieuw Minerva. De organisa tie is in handen van de Neder landse Reisvereniging. Aan vang acht uur. Offshore De afdeling Leiden van de Niria, de Nederlandse Ingenieursver eniging, organiseert maandag avond een lezing, waarin het onderwerp offshore centraal zal staan. Ir. G.A. Leepel, pro- duct-managér bij Heerema En gineering Service bv te Leiden gaat in op offshore-activitei ten, de werkwijze bij een 'turn key' opdracht en de behande ling van orderaanvragen. Leepel heeft zowel in de Noord zee als elders in de wereld (Ja pan) ervaring opgedaan met offshore. De lezing wordt ge houden in De Muzenhof aan de Cor Gordijnsingel in Leider dorp en begint om kwart over acht. Kleding-workshop Het Leids Vrijetijds Centrum, Breestraat 66, is begonnen met een kleding-workshop. Jonge ren die kleding willen (ver)ma- ken kunnen elke maandag- en woensdagmiddag in het LVC terecht. Er zijn drie chines in ter beschikking en er is iemand ter assistentie aan wezig. Inschrijven is dagelijks mogelijk. Zelfverdediging Het Leidse Volkshuis heeft weer plaats op de cursus zelfverde diging voor vrouwen. De cur sus duurt tien weken en wordt elke dinsdagmiddag van twee tot drie gehouden, met ingang van 20 maart. Voor inlichtin gen: de afdeling volwassenen- werk, tel 149180. Kinderfilms De slapstickfilm 'Dorus doet de was' en een serie tekenfilms vormen het programma van de kinderfilmmiddag, woensdag, in de Kapelzaal van het K&O- gebouw (Oude Vest 45). Aan vang half drie. LEIDEN - PPR en PSP willen niet dat de Werkgroep Emanci- patit^Leiden (WEL) wordt opge heven. De beide partijen pleiten ervoor een deelcommissie voor emancipatiezaken in te voeren die zou moeten ressorteren on der de raadscommissie onder wijs. Deze commissie zou in de gaten moeten houden wat de emancipatorische gevolgen zijn van het gemeentelijk beleid. Dat is een van de voorstellen die PSP en PPS maandag zullen in dienen bij de bespreking van de emancipatienota. De partijen stellen ook voor de activiteiten- gelden voor emancipatie tenmin ste de komende drie jaar te vrij waren van bezuinigingen. Hier door zouden de instellingen meer zekerheid over hun plan nen moeten krijgen. PSP en PPR vinden ook dat er on derzoek moet komen naar de mogelijkheden van speciale voorzieningen voor vrouwen in de gezondheidszorg. Bovendien zouden er meer vrouwelijke hulpverleners moeten komen die de taal van de Turken en Marok kanen spreken en zou in de bouw bij gelijke geschiktheid al tijd de voorkeur moeten worden gegeven aan vrouwelijke archi tecten. Ten slotte willen de partijen dat er snel professionele ondersteu ning voor vrouwengroepen komt en dat de gemeente uitspreekt dat het kostwinnerbeginsel een belemmering is voor de emanci patie van de vrouw. Er zou jaar lijks een hoorzitting moeten wor den gehouden over de voortgang van de het actieplan emancipa tie. Gezondheidswinkel in Mors verhuist LEIDEN - De Gezondheidswin kel Morskwartier gaat met in gang van donderdag 15 maart verhuizen. De gezondheidswin kel, nu nog gevestigd in het speeltuingebouw aan de Lage Morsweg, trekt dan in het wyk- gebouw Morschwyk aan de Top aaslaan 19. Elke donderdag avond houdt de gezondheids winkel daar van acht tot negen uur spreekuur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 3