3
'Het resultaat telt, niet het motief
'Kinderen onze grootste fans'
-C
ir
De zevenmijlssprong van Tom Robinson, zanger van 'Listen to the radio'
RO en NDT niet in één zaal
'W.F. Hermans is geen racist'
Schrijver Sjolochov overleden
WOENSDAG 22 FEBRUARI 1984
Radio - tv - kunst
!GPD) - Tom Robinson is
nogal beduusd van de
'haakse bocht' die zijn car
rière in de afgelopen
maanden heeft genomen.
Nog niet zo lang geleden
moest de Britse zanger
zich over zijn onzekerheid
heenzetten om terug te ke
ren naar Groot-Brittannië.
„Na een jaar in Duitsland
gewoond te hebben durf
de ik eindelijk weer te
rug", aldus Robinson, die
nu eindelijk weer eens ge
luk kan putten uit een gro
te hit, 'Listen to the radio'
- resultaat van zijn vriend
schap en samenwerking
met fenomeen Peter Ga
briel (ex-Genesis).
"had dOOr
Henk Linse
1(2) Radio ga ga - Queen
2 (1) Love of the common
people - Paul Young
3 (10) When the lady smiles -
Golden Earring
4(4) Zwart wit - Frank
Boeijen Groep
5(9) Relax - Frankie goes to
Hollywood
6 6) You are beautiful -
Chic
7 (13) Love is a battlefield -
Pat Benatar
8 (19) Stop that train - Clint
Eastwood
9 (11) Guardian angel - Mas
querade
10 3) Listen to thé radio -
Tom Robinson
11 (15) Straight ahead - Kool
the Gang
12 (21) No tengo dinero - Rig-
heira
13 (16) Paris latino - Bandole-
14 (14) Wishful thinking - Chi
na Crisis
15 (24) Bird of Paradise - Sno
wy White
16 5) Fraction too much fric
tion - Tim Finn
17 (18) Jenseits von Eden - Ni
no de Angelo
18 8) A rockin' good way -
Shakin Stevens B.
Tyler
19 (28) So long Marianne-Ron
Brandsteder José
20 (20) Talking in your sleep -
Romantics
21 (34) She was hot - Rolling
Stones
22 Somebody's watching
me - Rockwell
23 7) Far from over - Frank
Stallone
24 She's a liar - Dolly Dots
25 (12) Macho - Doe Maar
26 The country disco train
- Saskia Serge
27 (33) New moon on monday -
Duran Duran
28 (25) How about it - MDMC
29 (29) Jump - Van Halen
30 (31) Als ze me missen - Nico
Haak
31 (17) Let's break - Master Ge
nius
32 Soulchacha - Eddy
The Soulband
33 (26) Only you Flying Pic
kets
34 (22) Obsession - Vanessa
35 Heartbreaker - Dolly
Parton
36 A night in New York
Elbowbones Racke
teers
37 (32) Each word's a beat of
my heart - Mink de Vil-
le
38 (23) Als je wint- H. Brood
H. Vrienten
39 Girls just to want to ha
ve fun - Cyndi Lauper
40 (27) Nobody told me - John
Lennon
nber
neer»^sten t0 rac*io" - ook getiteld
Atmospherics - en de in Enge-
een eerder uitgebrachte opvol-
n na ger »War Baby" wijken sterk af
mej van wat hij vroeger maakte. Zijn
dies steun aan de homobeweging met
„Glad to be gay", maar ook de
elementaire rock and roll van de
leij- Tom Robinson Band en later de
mgs groep Sektor 27 liep weliswaar
ntil- over van wereldverbeterende be
aten trokkenheid, maar bestond in de
eerste plaats uit simpele muziek.
is Het nieuwe materiaal dat Robin
son met Gabriel schreef lijkt
minder strijdbaar, maar is tech-
nisch volmaakter. Robinson:
„De Britse muziekpers heeft me
volkomen afgeslacht in de perio
de van die traditionele recht-toe-
recht-aan muziek. Dat oordeel
heeft nu nog effect op mijn suc
ces in Engeland". Met de hulp
van geslaagde video-clips zit de
rehabilitatie er echter nu in zijn
thuisland ook aan te komen.
Eind maart hoopt Tom Robinson
een nieuwe elpee af te hebben
waarop „Listen to the Radio",
„War Baby" en een song over
Herman Brood voorkomen. De
werktitel van de nieuwe langspe-
ler luidt voorlopig „Blond and
Blue", maar de plaat zou ook
„Cabin Boy" kunnen gaan heten.
Tom Robinson: „Peter Gabriel om
straling met tien verschillende
processen heeft bereikt. Op dat
effect ben ik met mijn muziek
uit. Wat de techniek betreft heeft
overigens vooral Brian Eno me
geinspireerd, maar wat de afwer
king betreft sta ik dichter bij Pe
ter Gabriel, die het weer erg goed
op een publiek kan overbrengen.
Dat komt waarschijnlijk omdat
hij een naturalistisch schilderij
wil maken; zijn muziek is effec
tief omdat hij de verf er met de
dikke kwast grof op zet. Zo kun
je met ouderwetse muzikale ele
menten toch nieuwe dingen ma-
PÏalteland
Tom Robinson: "Het is frustrerend om nu nog 'Glad to be gay' te zingen. De wereld is al lang een stap verder".
schreef mijn verandering van
stijl als een zevenmijlssprong.
Hij zei dat hij bijna van zijn stoel
viel toen hij 'War Baby' voor het
eerst hoorde. Hij zag het vooral
als een sprong vooruit in mijn
muzikale denken, want dit wijkt
stérk af van de muziek die we
maakten toen we opgroeiden. We
waren gewend te denken in gi
taar, slagwerk en bas; aftellen en
je kon je zojuist geschreven lied
je beginnen te zingen. De jaren
'60-methode dus".
„Wat de muziek betreft probeer ik
tegenwoordig te werken zoals
een schilder dat doet, aan 'ge-
luids-schilderijen'. Het compo
neren verloopt minder geordend,
minder schematisch. Ik probeer
de geluidsband te gebruiken zo
als een schilder het canvas ge
bruikt: ik zet een compositie op
de band en voeg dan een laagje
toe met een 'overdub', schraap
wat weg met de geluidsmix, en
zovoort. Zo wordt de kleur van
de muziek veel subtieler. Op
'War Baby' spelen bijvoorbeeld
vier Fender-piano's precies de
zelfde noten en door een bepaal
de opnametechniek heeft dat een
heel 'zacht' effect. Hetzelfde
geldt voor het overdubben van
percussie-instrumenten".
„Als je naar een schilderij kijkt zie
je het hele beeld. Je onder
scheidt niet dat de artiest die uit
De samenwerking tussen Tom Ro
binson en Peter Gabriel werd uit
nood geboren. Door een onhan
dige manoeuvre van een impres-
sario stonden Gabriel en Robin
son op kerstavond 1978 beiden
geboekt voor een concert in de
Londense Hammersmith Odeon.
Het probleem werd door de ar
tiesten opgelost door samen te
repeteren, enkele nieuwe songs
te schrijven en ook samen op het
podium te verschijnen. Daarna
verscheen Gabriel nog enkele
malen als gast tijdens concerten
van Robinson en tijdens de jaren
1981 en '82 was Robinson kind
aan huis bij Gabriel en zijn gezin,
die zich comfortabel op het plat
teland genesteld heeft.
Robinson: „We waren eigenlijk
meer vrienden dan collega's. Al
leen als we niets beters te doen
hadden werd er wel eens muziek
gemaakt. Zo heeft hij me op een
stille middag eens wat van zijn
muziek laten horen; dat was de
basis van Atmospherics. De din
gen die we sindsdien hebben ge
maakt bestaan grofweg uit tek
sten van mij en muziek van
hem".
Robinson geeft grif toe dat zijn re
cente teksten minder strijdbaar
zijn: „Ik werk inderdaad veel
meer op het persoonlijke vlak
Mijn teksten zijn minder journa
listiek geworden; ik rapporteer
niet zozeer meer wat er vandaag
gebeurt. Het lijkt meer op proza:
ik vertel niet wat er op straat ge
beurt, maar zó dat het hopelijk
over drie jaar nog relevant is.
Jouw dagblad is dan allang weg
gegooid. Ik pas, net als jij, mijn
stijl aan aan het medium waar
mee ik werk".
„De grote fout van de Tom Robin
son Band was destijds dat de tij
den veranderden maar mijn tek
sten en muziek niet. Dat is verge
lijkbaar met oud nieuws in de
krant afdrukken. Ik heb dan ook
geen spijt dat die band uit elkaar
ging, maar wel dat het niet twaalf
maanden eerder gebeurd was.
We zaten zo vast in onze routine
en contractuele continuiteit, dat
we te lang doorgingen met iets
dat ooit eigentijds en relevant
was geweest. Het was net een
slecht huwelijk".
„Het was uitermate frustrerend om
daar 'Glad to be gay' te staan zin
gen en te beseffen dat het ouwe
koek was. De wereld was al lang
een stap verder. Ik hoop met
mijn zevenmijls-sprong de ach
terstand nu weer te hebben inge
haald".
In de put
„Bij de vraag of je nog wel geloof
waardig bent speelt ook de zorg
om je integriteit een grote rol.
Peter Gabriel is daar ook erg on
zeker over. De twijfel die hij
steeds heeft over het al dan niet
zingen van de Biko-song (over de
door de autoriteiten in de gevan
genis vermoorde zwarte Zuid
afrikaan Steven Biko) speelt
hem parten. Hij vraagt zich af of
de boodschap nog wel overkomt.
Prikkelt het nog wel het geweten
van de middenklassse, helpt het
eigenlijk wel, en waarom heb ik
het eigenlijk geschreven - mis
schien is het wel een populaire
zet, ter meerdere glorie van nie
mand anders dan mezelf?".
„Toen heb ik hem gezegd dat die
zorgen volgens mij onnodig zijn.
Ik vind de Biko-song deugdelijk.
omdat het resultaat telt, niet het
motief. „Stel, iemand loopt met
zijn vriendin over straat. Hij ziet
een volkomen verpieterde man
in de goot liggen - geen cent op
zak en helemaal in de put. Hij
geeft hem in het voorbijlopen
honderd gulden, alleen om in
druk op zijn vriendin te maken".
„Nou, dat figuur handelt uit puur
egoistische motieven, alleen om
de show te stelen; het getuigt van
slechte smaak, het is een goed
koop gebaar. Maar toch: die man
heeft honderd gulden en daar
mee een reeks keuzes. Hij kan
opeens beslissen om nog een fles
wijn te kopen, of een hotelkamer
te nemen om zich op te knappen
en op zoek te gaan naar werk
Dus het effect is ondanks alles
positief en daarom zeg ik: ver
geet even waarom je 'Biko' ge
schreven hebt. Waarom zou je je
zorgen maken over de wellicht
valse motieven als het resultaat
goed is".
„Maar ja die onzekerheid... Ik ken
niet één zanger die niet onzeker
is. Degenen die echt goed zijn,
zijn onzeker. Lieden met een bot
absoluut vertrouwen in zichzelf,
die vertrouw ik niet".
„En ook ik zing nog steeds 'Glad to
be gay' als daarom wordt ge
vraagd en ik besef best dat deze
filosofie ook een truc kan zijn om
mijn eigen geweten schoon te
praten. Wel zie ik de noodzaak
om mezelf te zijn. Als zanger van
Sektor 27 had ik het gevoel dat ik
mijn eigen verleden zat onder te
poepen. Nu ben ik gelukkig weer
gewoon Tom Robinson. Ik heb
weer hoop, al voel ik me soms
machteloos. Ook al heb ik niet de
macht om iets te doen aan bij
voorbeeld de extreme verrecht-
sing in de maatschappij. Dat ele
ment, angst voor geïnstitutiona
liseerd fascisme, is natuurlijk
ook een deel van die Tom Robin
son en is dus ook met de per
soonlijke proza-benadering die
ik nu hanteer nog altijd in mijn
werk terug te vinden".
Vulcano wil weer naar Songfestival
HILVERSUM (GPD) - De voorse
lectie van het Eurovisie Songfes
tival wordt op woensdag 14
maart gehouden in een van de
NOS-studio's in Hilversum. Deze
keer doet Vulcano weer mee, de
groep die vorig jaar nét verloor
van de zangeres Bernadette. Het
lied ,,'n Beetje van dit, 'n beetje
van dat" werd echter wel een
grote hit en dit betekende met
een de landelijke doorbraak voor
Vulcano.
„Je kunt niet meer .dan je best
doen en dan hoef je dus ook niet
bang te zijn om af te gaan", zegt
Hans van Pol, de gebrilde zanger
van de groep, als ik hem vraag of
Vulcano niet bang is om voor een
tweede keer te verliezen.
Dee Dee (pseudoniem voor Anne
Dekkers), de zwartharige zange
res, vindt dat je voor zo'n song
festival met een verantwoord
produkt moet komen en „daar
hoeft een mens zich dus nooit
voor te schamen". Bovendien
brengt meedoen aan de voorse
lectie zoveel publiciteit met zich
mee, dat 't nooit kwaad kan.
Vulcano ontstond driejaar geleden
en was een idee van Hans van
Hemert, een Hilversumse produ
cer.
Dee Dee vertelt: „Op een gegeven
moment werd ik gebeld door
Van Hemert die me zijn idee om
een gToep te formeren voorlegde.
Ik wilde dat erg graag, want ik
was net weg bij Herman Brood,
omdat de Wild Romance (voor de
zoveelste keer) was ontbonden.
Ik heb een week nagedacht",
verklaart ze, „en vervolgens zijn
we op zoek gegaan naar geschik
te mensen".
Over haar tijd bij Brood is ze nog
steeds enthousiast. Vertelt er
over: „Een van de creatiefste
mensen die ik ooit heb ontmoet".
„En een van de intelligentste men
sen", vult Hans van Pol aan. „Die
man heeft zoveel goeie ideeën, is
zo geniaal in de muziek, zonder
meer een fenomeen. Jammer na
tuurlijk, dat hij altijd met die
hard-drugs in de weer is geweest.
Kijk, als hij dat niet zou doen,
zou Brood, denk ik, tot veel meer
in staat zijn".
door
Margriet Hunfeld
„Ik heb er verschrikkelijk veel ge
leerd", zegt Dee Dee ten slotte.
En voegt eraan toe: „Nee, met
die drugs van Brood heb ik me
nooit bemoeid. Dat was zijn act"
Terug naar Vulcano. Vier mensen
werden 't ten slotte die, om te be
ginnen, meerstemmig moesten
kunnen zingen. Voorts moesten
ze, qua karakters, bij elkaar pas
sen. Jos Groothuysen kwam er
bij, een broer van Dolly Dot An
gela Groothuysen en vanaf zijn
vijftiende actief muzikant. Be
speelt verschillende instrumen
ten en wist enige bekendheid op
te bouwen met de groep de How-
lin' Hurricane, waarin ook Ange
la meezong.
Suzanne Venneker, de blondine,
werd eveneens gevraagd bij Vul
cano, terwijl zij nog studeerde
aan een lerarenopleiding. Ze
brak haar studie af om zich hele
maal te wijden aan de groep. Tot
aan Vulcano had Suzanne eigen
lijk geen muzikale aspiraties,
„maar", weet Dee Dee te vertel
len, „ze komt uit een muzikale fa
milie. Haar vader is dirigent van
het Volendams Operakoor".
Hans van Pol, ten slotte, is van oor
sprong wèl muzikant. Hij speel
de in verschillende bandjes. Zijn
hobby's zijn echter zeilen (in een
catamaran op de Noordzee) en
zijn papegaai. „En fietsen".
Kinderen
„Over onze hobby's", legt Dee Dee
uit, „krijgen we de meeste brie
ven. Onze grootste fans zijn kin
deren tot en met veertien jaar en
dat zijn dan ook de meest en
thousiaste aanhangers. Ze willen
alles weten, schrijven veel en
herkennen je altijd in een win
kel. Andere fans zijn de ouders
van die kinderen en ook wel ou
dere mensen. We maken aardige
muziek, er zit niks agressiefs bij,
daar ligt 't aan, denk ik, dat kin
deren ons leuk vinden".
- Jullie zien er altijd heel mooi uit.
Jullie kleding, gecombineerd met
Vulcano: "Als je maar je best doet, hoefje niet bang te zijn om af te gaar"
jullie act is belangrijk bij de op-
tredenms
Hans van Pol: „Onze kleding
wordt ontworpen en gemaakt
door de linker- en rechterhand
van Fong Leng: Barry Brun en
Mitsuko Sama. Het showelement
wordt bedacht door Donald Jo
nes, onze choreograaf
- Dure mensen. Verdienen jullie als
groep dermate veel dat je je op
alle gebieden met topmensen
kunt omringen
Hans van Pol: „Nou ja, ik weet niet
wat ik daarop moet zeggen. Kijk,
Mitsuko, de ontwerpster, is bij
voorbeeld een vriendin van me.
Zoiets wil natuurlijk wel 'es een
klein verschil maken". Dee Dee:
„Dat neemt niet weg dat we als
groep best goed bezig zijn, en 't is
natuurlijk ook maar net waar je 't
geld voor uitgeeft".
„Wij moeten 't, in ons geval, heb
ben van 't optreden. En dan
staan we doorgaans op de brade
rieën, de campings, de perso
neelsfeesten. Vooral de afgelo
pen zomer hebben we erg goed
gedraaid, omdat 't mooi weer
De zangeressen, lacherig: „Ja, kfjk,
weetje, eigenlijk niet. Nou ja, zij
de triangel, ik de sambaballen.
En, eh, de xylofoon. Nee, alleen
Jos, speelt dus gitaar en piano".
Jos: „Ik heb een studio thuis,
puur voor mijn plezier. Daar
maak ik demo's van onze mu
ziek".
DEN HAAG (ANP) - Minister Brinkman van WVC, is niet van plan geld
beschikbaar te stellen voor huisvesting van het Residentie Orkest en
het Nederlands Danstheater, als deze gezelschappen in één zaal worden
ondergebracht. Hij heeft dit standpunt gisteren naar buiten gebracht
via een woordvoerster van zijn departement. Brinkman werd dezelfde
dag per brief op de hoogte gebracht van de beslissing van de Haagse
gemeenteraad om RO en NDT in eerste instantie te laten werken aan
gezamenlijke huisvesting in een voor meer doeleinden bruikbare zaal.
De raad nam dit besluit om in aanmerking te komen voor 7,75 miljoen
gulden aan rijkssteun. Nu blijkt dat dit geld uitblijft, als er maar één
zaal komt, zullen RO en NDT moeten gaan werken aan de tweede mo
gelijkheid die in het raadsbesluit wordt genoemd: een plan voor een
muzikaal met 1800 en een balletzaal met 880 plaatsen.
RO en NDT hadden zelf al in een eerder stadium laten weten dat een
multifunctionele zaal wat betreft akoestiek en organisatie volstrekt on
gewenst was. De gezelschappen willen pas later deze week laten weten
of er met 26,65 miljoen gulden een redelijk gebouw met twee zalen aan
het Spui kan komen, zo deelde het NDT mee.
UTRECHT (ANP) - Het is niet juist, de schrijver W.F. Hermans te ken
schetsen als een verklaard racist. Als hfj dat zou zijn, zou de redactie
van de Nacht van de Poëzie hem ook niet voor deze manifestatie heb
ben uitgenodigd. Dit schrijft de directeur van het muziekcentrum re
denburg in Utrecht, P.J. Smids, aan de landelijke federatie van wel
zijnsorganisaties voor Surinamers.
De federatie heeft Smids vorige week gevraagd, Hermans van het pro
gramma voor de Nacht van de Poëzie op 10 maart te schrappen. Ze
noemde hem een "verklaard racist" met "negatieve opvattingen jegens
de zwarte mens". Hij zou ook op grove meinier Suriname en Surinamers
hebben beledigd.
Michail Sjolochov
MOSKOU (AFP/ANP/Reuter) -
De Sowjetrussische schrijver en
Nobelprijswinnaar Michail Sjo
lochov, wiens leven werd over
schaduwd door beschuldigingen
van plagiaat met betrekking tot
zijn belangrijkste werk 'De stille
Don', is maandag na een langdu
rige ziekte op 78-jarige leeftijd
in het Russische dorpje Wesjens-
k^ja overleden.
Sjolochov gold als één van de
meest regime-getrouwe schrij
vers sinds zijn debuut in de jaren
twintig. Hij was onder meer lid
van de Opperste Sowjet en ont
ving vele hoge onderscheidin
gen, waaronder de Stalinprijs
voor de literatuur en vier Leni-
norden.
In de jaren zeventig uitte hij harde
kritiek op door de Sowjetrussi
sche autoriteiten vervolgde
schrijvers, zoals Sol^jenitsyn.
Daniel en Sinjavski. Hij verklaar
de in die tijd zelfs dat deze schrij
vers in de jaren twintig zouden
zijn onderworpen aan 'revolutio
naire rechtspraak', wat inhield
dat zij ter dood zouden zijn ver
oordeeld.
Sjolochov is vooral bekend gewor
den door zijn 'TichnDon' (de Stil
le Don), een monumentaal epos
bestaande uit vier delen over het
tijdperk van revolutie en burger
oorlog in het land van de kozak
ken in het stroomgebied van de
Don. De roman 'De Stille Don',
die werd gepubliceerd tussen
1928 en 1940, maakte Sjolochov
wereldberoemd. In 1965 ontving
Sjolochov de nobelprys voor de
literatuur. Het werk behoort nog
steeds tot de meest herdrukte
werken in de Sowjet-Unie
Sinds het eind van de jaren twintig
gaan er echter geruchten dat Sjo
lochov 'De stille Don' niet zelf
heeft geschreven. In 1974 publi
ceerde de dissidente schrijver
Aleksandr Solzjenitsyn een stu
die waarin hij zegt dat de in 1920
gëexecuteerde kozakkenleider
Fjodor Krjoekov de auteur van
De stille Don is geweest. Kijoe-
kov zou het manuscript kort
voor zijn terechtstelling aan een
andere gevangene hebben over
handigd. Vervolgens kwam het
werk in handen van een functio
naris van de geheime dienst OG-
POE. Volgens een ingezonden
brief in het tijdschrift Novy Mir
in 1968 was deze functionaris
niemand minder dan Michail
Sjolochov. De brief was geschre
ven door de weduwe van Kijoe-
kov.
Ook de in het Westen verblijvende
dissidente historicus Roy Med
vedev gelooft niet dat Sjolochov
De stille Don heeft geschreven
Hij acht het niet mogelijk dat een
jonge man van 25 jaar zo'n gede
tailleerde beschrijving van de
kozakkengemeenschap kan sa
menstellen. Bovendien wordt de
held in het verhaal heen en weer
'geslingerd tussen sympathlen
voor de Bolsjewieken en de Ko
zakken, terwijl Sjolochov in zijn
latere werk alleen waardering
voor de Bolsjewieken toonde, al
dus Medvedev.
Sjolochov heeft het orginele ma
nuscript nooit kunnen tonen.
Het is naar zijn zeggen in de oor
log verloren geraakt. Hoewel
Sjolochov zich nooit openbaar
tegen de beschuldiging heeft
verdedigd, publiceerde het rege
ringsblad Izwestija in het verle
den een artikel van 5000 woor
den waarin het probeerde alle
aantijgingen te weerleggen.
