W Kleintjes tussen kolossen Ronda: Seats eersteling Opel opnieuw nr. één Nogmaals de Uno 45ES DE TIJD EISEVIERS C Varia j PAGINA 11 Samengestetd door Koos Post De cijfers zijn niet nieuw: zeven tig procent van het Nederland se goederenvervoer gaat over de weg, vijfentwintig procent over water en vier procent per spoor. Bij dat laatste is voor aan- en afvoer de vrachtwagen onontbeerlijk. Het is duidelijk, de vrachtwagen is een onmisbaar attribuut in onze samenleving geworden. De belangstelling voor de vol gende week donderdag te be ginnen Bedrijfsauto RAI is dus begrijpelijk groot. Meer dan tweehonderd exposanten uit achttien landen zullen alle hal len van het grote complex aan het Amsterdamse Europaplein vullen. Bedrijfswagens in alle soorten en maten en alles wat er mee te maken heeft kan men men er tot en met zaterdag 18 februari vinden. De toegangsprijs be draagt ook nu weer een tientje. Tussen de grote en minder grote kolossen van de weg kan men er de kleine en kleinere bestel wagens vinden. En ook de hele kleine bestelautootjes, de wa gens die nauwelijks van perso nenauto's zijn te onderschei den sinds de wettelijke ver plichting om de zijramen te blinderen is weggevallen. In het verleden was een bedrijfs- auto-RAI ook nog wel voor het gewone publiek aantrekkelijk omdat er stationwagens te kust en te keur werden aangebo den. Maar doordat de perso nenauto's met drie en vijf deu ren zo populair zijn geworden is er vrijwel geen onderscheid meer tussen die personenau to's en combi's. Daarom heeft het bestuur van de RAI beslo ten alle combinatiewagens van de tentoonstelling te weren. Maar de wet heeft de fabrikanten net op tijd de mogelijkheid ge geven toch nog wat leuks neer te zetten voor het publiek dat wat minder sterk in bedrijfsau to's is geinteresseerd: de kleine als 'van' betitelde wagen. In feite de gewone driedeurs per sonenauto maar dan zonder achterbank en met een vlakke laadvloer. Zonder die zetels achterin is de laadruimte natuurlijk meteen meer dan éénderde van de hele wagen. Dat betekent dat zo'n vervoermiddel op grijs kente ken kan worden gezet. En dat heeft dan weer consequenties voor de prijs, er behoeft geen bijzondere verbruiksbelasting te worden betaald en dus ook geen btw over die bvb. Het kan duizenden guldens sche len. Om enkele voorbeelden te geven: de 'Fiat Panda 34 Van' kost nog net geen tienduizend gulden en de 'Corsa Van' komt in de buurt van de IIV2 mille. Aanzienlijke verschillen dus met de normale vierpersoons edities. Maar er zijn ook bezwaren. In de eerste plaats kan men nooit meer dan één passagier meene men. Voorts is er wel een gro tere laadruimte, maar door die grote ruimte klinken ook de geluiden in de cabine veel har der. Dat heb ik enkele dagen kunnen ervaren in zo'n Panda Van. De toch al niet zo stille motor in deze Panda lijkt ge woon een hels kabaal te ma ken. En elk zuchtje wind bui ten klinkt meteen als een klei ne storm. Maar die grote laadvloer is toch leuk voor bagage en de hond? Nou ja, dat is ook maar betrek kelijk. Een krat bier kan ge makkelijk bij fors remmen in de nek terecht komen, een klein pakje glijdt beslist tussen de twee verticale spijlen door onder de bank en de hond wordt van de ene kant naar de andere geslingerd. Maar goed, met wat goede wil en wat handigheid zijn die min of meer kleine problemen wel op te lossen. En als men bereid is dat voor lief te nemen dan kan men voor een toch leuk laag bedrag in een als een perso nenauto uitziende bestelauto rijden. Met alle beperkingen van dien natuurlijk. Onze fotograaf Holvast zag in Holiday Inn - Leiden deze ca briolet bij een dealerbijeen komst van Skoda. Het was een offerte van een Duit se dealer. Het zal afhangen van de belangstelling en mogelijk homologatie of dit leuke kar retje ooit hier zal worden ver kocht. Het Fiat-model, dat irt 1971 werd uitgeroepen tot 'auto van het jaar', is dezer dagen als Seat Fura aan een tweede jeugd be gonnen. Deze Spaanse furie is het tweede model van Seat op de Neder landse markt. De eerste (de Ronda in diverse uitvoeringen) had een klein jaar geleden een nogal rumoerige start. Wellicht herinnert men zich nog de 'oor log', die na het verschijnen van deze wagen uitbrak. Toen Fiat zich terugtrok uit de Spaanse onderneming Seat, besloot de regering in Madrid dat het bedrijf hoe dan ook draaiende moest blijven. Vol gens een afspraak bij de 'schei ding' gemaakt, mocht Seat de (Fiat)modellen, die al in Spanje werden gebouwd, onder eigen naam uitbrengen, maar ze moesten dan wel 'ingrijpend verschillen' van de oorspron kelijke versies. Zo'n akkoord vraagt natuurlijk om moeilijkheden en die kwa men ook prompt. Fiat vond de Ronda niet voldoende afwij ken van de Ritmo en maakte er een zaak van bij de Internatio nale Kamer van Koophandel in Parijs. Helaas voor Fiat, de Pa- rijse 'wijzen' vonden de ver schillen wel grondig genoeg. Dus kon Seat doorgaan met de verkoop van de Ronda's en kon het bedrijf ook het gordijn wegschuiven waarachter in af wachting van die uitspraak de van de Fiat 127 afgeleide Fura in reserve was gehouden. En Ergens in de Noordoostpolder heb ik hem even kunnen rij den. Een solide ogende en ook zo aanvoelende wagen. Met voldoende pit (903 cc motor van 45 pk) en voldoende com fort om het nog een hele tijd uit te houden. En de prijslijst be gint met een tijdelijk, maar leuk lokkertje van even onder de tien mille. Vorig jaar haalde Seat in ons land in een maand of negen tijd nog een verkoop van dik 1100 auto's. Dit jaar denken ze in het nieuwe hoofdkwartier van Nibhart Car in Heemstede een marktaandeel van één pro cent te kunnen bereiken. Dat is ongeveer 5.000 auto's. Dit opti misme is gebaseerd op drie factoren: ze hebben nu een vol jaar de tijd, ze hebben meer dealers en ze hebben dus ook meer modellen. Maar centraal bij het merk staat nog altijd de Ronda, onmis- RU- IMPRESSIE kenbaar afgeleid van de Fiat Ritmo, maar door een andere grille en vierkante koplampen toch een auto met een eigen ge zicht. Ik reed twee uitvoerin gen, de 1200 GLX en de editie met een 1600 cc motor. Merk waardig genoeg is de laatste tij delijk nog lager geprijsd dan de eerste: de 1,6 GLX 16.895 en de 1,2 GLX 17.295... Het zijn beide auto's met een zeer verzorgd interieur. Een stijlvol dashboard, goed zicht bare instrumenten, een beetje moeizaam schakelende vijf- bak, een behoorlijke ruimte om te zitten en opvallend pret tig stoelen. Ik heb vaak ge klaagd over dit onderontwik kelde gebied in de autobouw, maar bij Seat zit het letterlijke en figuurlijk goed. Alleen dat verbruiksmetertje op het dashboard mogen ze van mij vergeten. De z.g. 'Econo- tronic'. Het laat twee indrin gende zoemgeluiden horen el ke keer als de bestuurder ook maar even te ruw met het gas pedaal omgaat. De overige in formatie die het apparaatje geeft zoals het aantal ver bruikte liters brandstof in dui delijk rode cijfers is best nut tig en handig, maar da irrite rende zoemertje klinkt me te vaak. Zeker in die 1200 cc—versie moet men nogal wat gas geven om een voorganger vlot te kunnen inhalen. En dan klinkt midden in zo'n manoeuvre dat penet rante geluid. Het beste aan het apparaatje is derhalve de knop waarmee je dat kabaal kan uit zetten. Maar daarvoor heb je zo'n accessoire toch niet in de auto! Dat is echter een bijkomstigheid. Veel belangrijker is wat onder de motorkap gebeurt. Wat dat betreft beviel die 1200 cc motor mij eigenlijk nog het beste. Hij vraagt wat meer terughou dendheid, maar de 65 paarde- krachten doen redelijk rustig hun arbeid, leveren heel aan vaardbare prestaties en kun nen de wagen desgewenst naar een topsnelheid van 150 km per uur jagen. In de vierde ver snelling wel te verstaan, de vijf is een echte overdrive. Het ge middeld verbruik lag in de buurt van de 1 op IIV2, lang niet slecht. De 1600 cc krachtbron (95 pk en een topsnelheid die in de buurt van de 170 km zou liggen, maar dat heb ik in de sneeuw maar gelaten voor wat het was) is be duidend rumoeriger. Ik dacht zelfs even dat de uitlaat het barre weer van vorige week niet had kunnen doorstaan, maar mij werd te verstaan ge geven dat het de normale brom van de motor was. Het ver bruik lag ook aanzienlijk ho ger, ik haalde de 1 op 10 niet. Trouwens, ik trof het niet met mijn testexemplaren. Met de 1200 verloor ik onderweg een ruitenwisserblad en met de 1600 had ik een losse slang op het reservoir van de koelvloei stof, een radio die het plotse ling liet afweten en een onaan genaam gierend geluid in de versnellingen. Jammer, want het vertroebelde wel de overigens heel prettige indruk. Al vijftien jaar beheerst Opel de verkoop van auto's in ons land. Vorig jaar verkocht General Motors hier zelfs anderhalf keer zoveel auto's als Ford, nummer twee op de ranglijst. Het was trouwens in vele opzichten een recordjaar voor Opel. In totaal haalde het Duitse merk in 1983 een verkoop van zo'n 1.117.000 auto's en dat is dik 150.000 wagens meer dan in 1978, tot nu toe het topjaar. Opeis grootste klant over de grenzen is General Motors Nederland in Rotterdam, sinds half vorig jaar een volledig Nederlandse onderneming en geen Belgisch filiaal meer. In het eerste zelf standige jaar werd daar voor het eerst een omzet van meer dan een miljard gulden geboekt. Als men erbij telt wat de dealers aan belastingen hebben afgedra gen dan levert Opel in totaal een bijdrage van een half miljard gulden aan de Nederlandse schatkist. De Opel Kadett is nog steeds favoriet bij het Nederlandse autopu- bliek. Vorig jaar werden welgeteld 36.621 Kadetts aan de man gebracht. Maar dit type wordt nu al op de hielen gezeten door de kleinere Corsa (ook van Opel), die al meteen na zijn introductie in maart 1983 aan een fikse opmars begon. Zoals gemeld werden in Nederland vorig jaar 459.131 nieuwe au to's verkocht. Dat is 12,8 procent meer dan het jaar daarvoor, maar nog altijd beduidend minder dan in 1978, toen 581.500 nieuwe auto's werdén geregistreerd. Naast de grote winst van Opel was vorig jaar het verlies van Re nault als enig Europees merk opvallend en voorts de teruggang van Honda en de opkomst van de kleine Japanse merken. Hier onder volgen alle cijfers. Totaal 1983 1982 1. GM (w.o. Opel) 74.873 65.646 2. Ford (totaal) 49.696 42.451 3. VW-Audi 38.059 37.142 4. Renault 29.196 32.487 5. Fiat 28.212 21.252 6. Peugeot-Talbot 25.284 26.425 7. Nissan 23.382 18.800 8. Citroën 23.333 22.085 9. Volvo 22.101 17.059 10. Mazda 19.952 15.052 11. Toyota 19.837 17.846 12. BMW 14.833 14.270 13. Suzuki 11.355 14.051 14. Honda 10.815 14.193 15. Lada 9.252 9.249 16. Mercedes 8.905 8.065 17. Austin Morris 7.976 6.558 18. Daihatsu 4.827 2.622 19. Alfa Romeo 4.465 4.053 20. Saab 3.677 3.371 21. Subaru 3.598 1.070 22. Hyundai 3.276 2.272 23. Skoda 2.997 1.219 24. Lancia 1.849 1.023 25. Zastava 1.726 949 26. Seat 1.142 0 27. Porsche 213 160 28. FSO (Polonez) 108 38 29. Chrysler 42 45 30. American Motors 28 51 Drs.D.L.Bakkeren (Willemshof 1 in Leiden) schrijft mij dat ik de Uno 45 ES in mijn rij-impres- sie onrecht heb aangedaan. Hijzelf heeft al twee maanden en 6500 km in deze auto achter de rug en hij heeft andere, be tere ervaringen. Dus zet hij en kele kritische kanttekeningen bij mijn verhaal van twee we ken terug. 1. Ik had volgens hem de 45 ES niet mogen vergelijken met de simpele 45, maar moeten plaat sen naast de 55 S. Immers, het uitgebreide S-pakket zit ook in die extra zuinige versie. (Maar het gaat om de zuinigheid, niet om de luxe). 2. Ook hij vindt de vijfde versnel ling futloos: 'Maar zuinig rij den brengt natuurlijk beper kingen met zich mee. Je ver wacht van een Ferrari ook niet dat hij 1 op 15 loopt'. (Ik ook niet, maar het maakt die ver snelling niet minder futloos). 3. Drs.Bakkeren reed zijn 6500 km met een gemiddelde van 1 op 18,1. (En ik vond mijn I op 17 al zo aardig). 4. Hij geeft toe dat de versnelling hakerig is, maar de auto is vol gens hem 'niet rumoerig en niet hard geveerd.'. Hij noemt deze Uno zelfs 'bijzonder stil' en 'eindelijk een auto, die niet dweilerig veert en niet helt in de elke bocht'. (Natuurlijk een kwestie van appreciatie en ver gelijking). 5. Hij vindt dat men 'een storend rammeltje in bijna elke auto te genkomt, maar een goede gara ge verhelpt dat direct'. (Echt niet in elke auto en ik had deze Uno van de uiterst actieve im porteur). Overigens, zo'n rij-impressie is mijn indruk na een weekje rij den, het is geen absoluut oor deel. Professor C.A. van den Beid, direc teur van het Centraal Planbu reau, relativeert in HP de voor spellingen van zijn instituut, "...het publiek denkt: het Cen traal Planbureau voorspelt het, dus zo zal het gaan. Nou, dat is een fatéóéle vergissing". Het af- scheidsinterview met Van den Beid (hij is binnenkort 61) han delt over economische modellen en oplossingen voor de economi sche crisis. Hij is niet voor extra bezuinigingen bovenop die van het regeerakkoord (vanwege de vraaguitval) en zwakt de effecten van het kabinetsbeleid af: "Lub bers heeft gezwijnd. De con sumptieve vraag is aardig op peil gebleven, doordat er minder is gespaard dan wij verwachtten. Dat is een meevaller". In HP ook een profiel van de Mon- dale-Machine, de geoliede ver kiezingscampagne van Walter Mondale voor het Democrati sche presidentschap in de VS. Met een beurs van 9,5 miljoen dollar plus 4,3 miljoen overheids subsidie reist de voormalige vi ce-president (onder Carter) het land door. Maar de kiezers weten nog steeds niet wie die Mondale nu eigenlijk is. Het blad besteedt verder aandacht aan de minder- hedennota van het kabinet-Lub- bers ('Moet de Turkse voetbal club gesubsideerd worden?') en aan het ex-kamerlid voor de CPN, Gijs Schreuders, die waar schijnlijk zijn partijlidmaatschap na 20 jaar zal opzeggen. De nieu we 'Zorba de Buddha Rajneesh Discotheque' van de Baghwan in Amsterdam geeft het blad aanlei ding tot cynische bespiegelingen ('Arbeid is meditatie, Geld is energie en Zakendoen is een spel'). In het culturele HP-deel portretteert Jan Siebelink de Franse schrijver en fascist Drieu La Rochelle, wiens leven - eindi gend met zelfmoord - werd over schaduwd door heimwee naar de extase van een bcóonetaanval. De afkeer van de manier waarop VARA's Konsumentenman Frits Bom opkomt voor de belangen van de consument groeit. Zelfs Bom's natuurlijke bondgenoten, de consumentenorgansiaties, volgen zijn verrichtingen met toenemende huiver en verbijste ring. Dat blijkt uit een rondvraag van De Tijd bij vier organisaties die opkomen voor de belangen van de consument. Hun kritiek is eensluidend: het consumenten belang is allerminst gediend met Bom's programma in zijn huidi- Erger nog: men vreest dat 'het stuntelige en amateuristische werk' van Bom op de organisa ties zal terugslaan. 'De serieus heid en deskundigheid van 'ons werk zal worden betwijfeld'. De organisaties stellen vast dat het programma van de Konsumen tenman meer het karakter draagt van een gezellige show rond con sumentenleed. 'Maak je niet druk, Bom lost 't wel op', is de boodschap. Kritiek zal Bom zelf overigens een zorg zijn. 'Die mal loten zijn voor mij van geen en kel belang', stelde de Konsumen tenman al eens eerder vast. Het weekblad brengt verder ge sprekken met twee totaal tegen gestelde mannen: de stalinist Willem Klinkenberg en de gere formeerde emeritus-hoogleraar Johannes Verkuyl. Klinkenberg wordt wel de laatste stalinist van Nederland genoemd. Een com munist in hart en nieren die nog steeds de revolutie predikt. Een PvdA'er die uiteindelijk terecht kwam bij de CPN. De inval van de Russen in Tsjecho-Slowakije was voor hem de aanleiding lid te worden(!) Dat mensen in naam van het communisme worden vertrapt en vermoord, wuift Klinkenberg weg: 'er zijn om standigheden waarin dit noodza kelijk is. Zo zit het hele leven in elkaar'. De Noorse perschef van Buiten landse Zaken, Arne Trehold, spioneerde niet alleen voor de Russische KGB, maar is in een later stadium ook door de Ameri kaanse CIA ingezet. Tot die slot som komt Rob Sijmons in een uitgebreide analyse van de spio- nagezaak, die in Noorwegen on geveer al het stof heeft doen op waaien dat voorhanden is. Trehold stond al eerder, in 1977, in de schijnwerpers wegens ver moede spionage voor de Sowjet- Unie. Hij zétte toen als Noors mi nister van handel, zonder politie ke ruggespraak, zijn handteke ning onder een voor de Russen zeer voordelig verdrag over de grenslijn in de vis- en olierijke Barendszee. Trehold was dus al verdacht toen hij in 1979 speciaal adviseur van de Noorse VN-delegatie in Was hington werd en dat zou hebben geleid tot ontmaskering door de CIA, die de Noor vervolgens be wust of onbewust gebruikte voor het verstrekken van verkeerde informatie aan de Russen. Diver se tegenstrijdigheden wijzen daarop, aldus VN. Nu hij offi cieel is ontmaskerd moet de NA VO wel ontsteld reageren, opdat de Russen de toegespeelde (fou te) informatie niet gaan wantrou- Mond- en klauwzeer is geen biolo gisch maar een economisch pro bleem; boer en beest zijn onder geschikt gemaakt aan de belan gen van de industrie. Vroeger kreeg een besmette koe in tijde lijk isolement de kans om te ge nezen, nu wordt de hele veesta pel afgemaakt uit vrees voor eco nomische (export-) schade. Ru- die van Meurs sprak met ambte naren en veehouders. Verder in VN opnieuw aandacht voor de opvattingen van Germai- ne Greer over seks, een interview met cabaretier Jack Spijkerman ('Dubbel en Dwars') en een re portage over de politie en racis me. Bibeb sprak met actrice Joe- ki Broedelet, eigenlijk pas be kend sinds zij optrad in Koot Bie, die als Jacobse en Van Es haar tuin 'winterhard' maakten. In Hervormd Nederland een inter view met Carla van Lichten- burch die werkzaam is bij de Utrechtse zedenpolitie en zich daar met seksuele mishandeling binnen het gezin bezighoudt. Ze spreekt openhartig over het feit dat haar eigen vader in haar jeugd acht jaar seksueel verkeer met haar had. Terugblikkend op die ervaring zegt ze: "Ik hoop alleen dat hij een keer zal zeggen dat hij er spijt van heeft". Op de vraag of zoiets doorwerkt in je verdere le ven antwoordt Carla: "Ik denk datje wordt geknakt in je diepste wezen. Je seksualiteit wordt je op een kwetsbare leeftijd ontno- De incest van mannen met hun dochters noemt ze 'puur machts misbruik'. "Ik denk dat het alles te maken heeft met de onmacht van mannen met hun gevoelens om te gaan, met hun uitgangs punt dat meisjes en vrouwen toch hun bezit zijn, onderge schikt. Ze reduceren je tot een ding, iets dat voor hun gevoelens beschikbaar moet zijn". Eén voorbeeld uit de lange reeks praktijkvoorbeelden: een man die van z'n 8-jarige dochterje por nofoto's maakt, haar dwingt sa men met hem naar seksfilms te kijken en haar allerlei standjes laat doen. Ik vroeg hem: "Beseft u niet hoe vernederend dat voor een vrouw is?" Hij zei: "Ja, maar het is m'n dochter. Dan ga ik over m'n nek". Verder brengt HN nog een inter view met een politiefunctionaris. Max Sarucco, de eerste Suri naamse politie-officier in ons land. "Ik heb 'ns geturfd hoe vaak in een achturige dagtaak als wachtcommandant er een op merking werd gemaakt over mijn huidskleur en etnische af komst: 183 keer. Op straat en op het bureau". n een dikke 'special' besteedt EM aandacht aan Frankrijk, maar vooral aan de eerste man, Fran cois Mitterrand. Mitterrand, die er volgens EM niet in is geslaagd om zijn land vanuit de beloofde 'nieuwe hoek' te leiden. "Hij is een burgeredelman gebleken, met een roze roos in de vuist". Mgr. Simonis, de nieuwe aartsbis schop van Utrecht, reageert op het geruchtmakende interview dat hij had met een Italiaans tijd schrift. "Mensen hebben geen flauw idee, hoe machteloos je als bisschop bent". Hij is niet erg ge lukkig geweest met de selectie methoden van de Nederlandse journalisten: wat men be schouwd als krenten eruit halen en de rest laten liggen. "Ik heb ook gezegd dat er in de kerk van Nederland veel goede dingen ge beuren. Nou, dat lees je niet in Trouw". In een uit Newsweek overgeno men interview met Ronald Rea gan, vertelt de Amerikaanse pre sident over zijn motieven om zich kandidaat te stellen voor een tweede ambtstermijn: "mij drijft het verlangen om af te ma ken wat naar mijn oordeel goed is begonnen". Voor zijn tweede termijn ziet hij als taak "het on der de duim krijgen van het pro bleem van 't tekort. Ik zie er naar uit om dat aan te pakken". Voorts laat het weekblad mensen aan het woord, die geschokt zijn over de serie Willem van Oranje. De EO-directeur heeft er schan de van geroepen en de gravin Van Limburg Stirum noemt het pornografie. De bestuurder van de christelijke bond van Oranje verenigingen: "Er zijn genoeg dingen uit het verleden waar wij trots op kunnen zijn, de Delta werken, de KLM DONDERDAG 2 FEBRUARI 1984 Seat Ronda

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 11