D
In twee weken een kant
I
en klaar restauratieplan 1
LEZERS SCHRIJVEN
De versteende zwijger en
de schaterende verdachte
Subsidieregeling noodt tot snelle actie rond Brouehovenhof
Kruispunt bij Morsweg
aantal weken afgesloten
LEIDEN - Is het de Leidse hof
jesfanaten nu helemaal naar de
bol gestegen of hoe zit het? In
twee weken tijd een kant en
klaar restauratieplan maken
voor het Brouchovenhofje aan
de Papengracht. Dat is nog niet
eerder vertoond.
Natuurlijk is er een verklaring voor
het kunst- en vliegwerk: de ge
schiedenis begint op 8 juni 1983
door
Jan Rijsdam
des voormiddags om 10 uur 30.
Op dat moment genieten de be
woners van het Brouehovenhof
nog van een heerlijke zomer. Ch.
F. van der Weijden, voorzitter
van de Stichting tot Exploitatie
van Bejaardencentra Leiden (de
ze stichting is eigenares van het
hof) brengt die dag een bezoek
aan het ministerie van volkshuis
vesting in Den Haag. En daar be
gint de deining, of beter gezegd
de storm: "of Van der Weijden al
weet dat de subsidieregeling
over een paar weken wordt ge
wijzigd; en weet hij al dat die wij
ziging zeer ten nadele van de
huurders zal uitvallen". Of, om
het nog duidelijker te zeggen:
zou er op dat moment, na restau
ratie van het hof, een huurprijs
van 400 gulden per maand uitrol
len dan zal volgens de nieuwe re
geling de huur niet minder dan
600 gulden gaan bedragen!
"Tenzij..."
Zo'n hoge huur zouden de bewo
ners van het Brouehovenhof
nooit kunnen opbrengen, weet
Van der Weijden zeker. Hij windt
zich daar flink over op en als ie
uitgeraasd is zegt de rijksambte
naar: "Ja, jammer voor het
Brouehovenhof, tenzij...". En
van der Weijden meteen: "Wat
tenzij..."? "Tenzij jullie kans zien
tussen nu en vier weken een
compleet besteksklaar restaura
tieplan bij mij op tafel te leggen"
"Dat is goed", antwoordt Van der
Weijden bijna zonder na te den
ken. En dan gaat de sneltrein rij
den. 's Middags om kwart voor
twee loopt hij al met architect
Bob van Beek, de afdeling mo
numentenzorg en de hele santé-
Leiden
DINSDAG 31 JANUARI 1984blN
11 17
waardoor er niet een huur van
400 gulden maar 347 gulden per
maand uitrolt.
En zo kon het dat de wethouder
van ruimtelijke ordening, Waal,
vorige week de eerste handeling
verrichtte voor de restauratie
van het Brouchovenhofje. De
voorbereiding van de restauratie
en de vrijwillige ontruiming van
de huisjes heeft dan in totaal ze
ven maanden geduurd. Zo snel is
dat nog nooit toegegaan in Lei
den, want gewoonlijk neemt de
voorbereiding zo'n één tot twee
jaar in beslag.
Drie hofjes
Het Brouchovenhofje aan de Papengracht. In twee weken moest het
restauratieplan hiervoor worden gemaakt. Met succes: de huurprijs ligt
(foto Holvast)
straks op 347 gulden per maand.
kraam in het Brouehovenhof om
de zaak te bekijken en op te me
ten. Aan het eind van de middag
laat de rijksambtenaar nog we
ten dat Van der Weijden die mor
gen één ding toch helemaal ver
keerd heeft verstaan: het plan
moet niet binnen vier maar bin
nen twee weken bij hem op tafel
liggen!
Eenmaal bekomen van de schrik
gaat het architectenbureau aan
het werk. Al het andere werk
gaat aan de kant en het hele bu
reau werkt aan het restauratie
plan voor het Brouehovenhof.
Ook 's avonds en in het weekend.
En op de afgesproken dag ligt
het restauratieplan kant en klaar
bij de rijksambtenaar op tafel.
Vervolgens wordt het plan in de
zelfde sneltreinvaart door de res
terende procedures gejaagd en
goedgekeurd. Dan is de zaak in
feite rond en kan het plan wor
den aanbesteed. Dat laatste
blijkt ook nog eens mee te vallen.
Een bijzonderheid is ook nog dat
de Stichting tot Exploitatie van
Bejaardencentra (Rijn en Vliet,
De Parelvissers en Robijnzicht)
thans drie hofjes in Leiden in de
steigers heeft staan. Aan de
Haarlemmerstraat zijn de restau
rateurs al geruime tijd aan de
slag in het Sint Janshof. Sinds
augustus vorig jaar wordt het
Stevenshofje (ook aan de Haar
lemmerstraat gelegen) onder
handen genomen en nu dus het
Brouehovenhof. Soms lijkt het
wel alsof de één de ander aan
steekt.
De drie hofjes zijn vorig jaar door
de gemeente overgedragen aan
de stichting met de bedoeling
dat ze gerestaureerd zullen wor
den voor de oorspronkelijke be
woners. Veel van de hofjesbewo
ners geven er echter de voorkeur
aan om definitief te verhuizen.
Zo zijn de nieuwe bejaardenwo
ningen die de Stichting in De
Camp heeft gebouwd zeer in trek
bij de voormalige bewoners van
het Stevenshof.
"Toch zijn er ook heel wat bewo
ners die na de restauratie graag
terug keren in hun hofjeswo
ning", vertelt Van der Weijden.
"Neem nu het Sint Janshof. Als
de restauratie in april is voltooid,
keren de meeste van de oor
spronkelijke bewoners terug.
Verhuizen en tijdelijk huisvesten
van de hofjesbewoners loopt al
lemaal heel soepel dankzij de
maatschappelijk werkster van de
stichting".
Betaalbaar
Het bestuur van.de Stichting tot
Exploitatie van Bejaardencentra
zit als een bok op de haverkist
waar het de restauratiekosten be
treft. "Op elke cent wordt gelet"
zegt Van der Weijden met gepas
te trots. "De huren moeten be
taalbaar blijven. Tot voor kort
betaalden de hofjesbewoonsters
vijf gulden per week. Dat is na
tuurlijk niks. Maar dan konden,
ze ook hun kont niet keren.
Straks zijn de hofjeswoningen
door een andere indeling ruimer
geworden en van alle heden
daagse gemakken voorzien. Cen
trale verwarming, een douche en
noem maar op. De huren liggen
dan rond de 300 gulden per
maand. En dat is niet veel in ver
gelijking met een heleboel ande
re gerestaureerde hofjes in Lei
den waar een huurprijs van rond
de 600 gulden per maand heel ge
woon is".
De bestuurders van de Stichting
tot Exploitatie van Bejaarden
centra Leiden zeggen hemel en
aarde te hebben bewogen om de
restauratiekosten binnen de per
ken te houden. Zij willen de re
genten, van Leidse hofjes die
nog gerestaureerd moeten wor
den, graag met raad en daad ter
zijde staan zodat die hun voor
deel kunnen doen met de bevin
dingen van de stichtingbestuur
ders.
Van Oldenbarneveldt
Terug naar het Van Brouehoven
hof dat sinds vorige week in de
steigers staat. Dit hofje aan de
Papengracht werd in 1640 ge
sticht door de toenmalige burge
meester Jacob van Brouchoven
en zijn zuster Anna. Wie was die
Van Brouchoven? Een eenzaam
burgervader uiteraard, «en later
ook nog landsbestuurder. Maar
naast het stichten van een hofje
staat er nog een belangrijk feit op
zijn naam, of eigenlijk op zijn
kerfstok. Met anderen schreef hij
één van de zwartste bladzijden
van onze vaderlandse geschiede
nis. Van Brouchoven was name-
lijk één van de rechters die Jo-
han van Oldenbarneveldt ter
dood veroordeelden.
PE:
Tot de goede kanten van Var n€
Brouchoven behoort evenwel
het stichten van het hofje aan di v
Papengracht. Samen met zijlat
zuster Anna zwaaide hij er in d( VC
oprichtingsjaren de scepter. He! w
reglement schreef in die tijd voo:
dat de woninkjes in geen gevaVeli
bestemd zouden zijn voor lieder to*
die zich te buiten gingen aai) op
dronkenschap of aan een on kr
tuchtig leven. Bovendien dienj w«
den de bewoners van het Brouc di
hovenhofje van dezelfde geloof wi
sop vatting te zijn als de stichters m
di
d«
Weer in trek
In 1852 werd het reglement ver
nieuwd. Maar om nu te zegger
dat het daarna een vrijgevocht< j.
bende werd...nou, nee. De bew&x
ners van het hof moesten nor®,
steeds braaf en eerlijk zijn. Var
onbesproken gedrag, zoals dat
heet. En natuurlijk nog steedj j.
het gereformeerde geloof aan
hangen.
"Met die regels is het thans wel an
ders gesteld, zegt Van der Weij
den. "De hofjeswoningen wor^
den nu feitelijk toegewezen door
het Bureau Huisvesting, in sa
menspraak met de stichting, es
zonder onderscheid des per;
soons. Gelukkig hebben we geer m
enkele moeite de huisjes te ver
huren. In tegenstelling tot eer
aantal jaren geleden kunnen w< jL
denk ik zeggen dat de Leids<
hofjes weer in trek zijn".
LEIDEN Wat beweegt mensen
om de rechtbank te bezoeken
zonder dat ze hoeven voor te
komen? Nieuwsgierigheid,
oké. Maar welbeschouwd is
dat antwoord natuurlijk iets te
simpel.
Ze willen weten hoe het recht
zijn loop neemt, dat is zo klaar
als een klontje. Maar waarom?
Omdat ze vinden dat de mede
mens gestraft moet worden,
misschien.
Hun diepste beweegredenen zul
len ze nooit helemaal verraden,
daar zijn het voyeurs voor. Ze
kijken en zwijgen meestal. Zo
nu en dan - als een verdachte
bijvoorbeeld brutaal is - sissen
ze. Iets geven ze dan prijs,
maar niet veel.
Ik wacht altijd nog op de dag dat
één van deze mensen zelf voor
moet komen. Niet uit rancune,
en waarom ook? Nee, dat
wordt een mooi schouwspel,
omdat de eeuwige toeschou
wer, die elke zitting aanwezig
is in de zaal, noodgedwongen
z'n masker af zal moeten zet
ten.
door
Wim Brands
Stel je voor: die persoon krijgt
een boete. Hoe gedraagt hij
zich dan achteraf. Zal hij daar
na weer terugkomen om zijn
plaats in te nemen als de ver
steende zwijger?
Waarschijnlijk niet.
En de kans is ook niet gering dat
hij schoorvoetend de zaal zal
verlaten. Het zo gekoesterde
stilzwijgen verbroken. Voor
goed. Een wereld in scherven.
In elk geval zal hij niet het geluid
maken dat de verdachte, die
gisterochtend werd vrijgespro
ken, na afloop produceerde.
Een geluid dat bevrijding uit
drukte.
Machtig klaterde het tegen de
wanden van de gang, dat hihi-
hihi. Alsof hij iemand in de lu
ren had gelegd.
Luur
Luur is het enkelvoud van luren.
En luur betekent: luiei\ kinder
doek. Een kind leg je dus in de
luren. Geen moeder zul je ove
rigens horen zeggen: "Even
Jantje in de luren leggen".
Wel bestaat de mogelijkheid dat
Jantje haar in de luren legt.
Niet omdat mama nog niet zin
delijk is. Dat zal ze onderhand
wel zijn. Nee, hij kan z'n moe
der in de luren leggen door
haar te bedriegen, want dat be
tekent het woord ook nog: ie
mand bedriegen.
Deze uitdrukking hoort bij de
rechtbanktaai. Evenals: ie
mand een loer draaien. Gister
ochtend verscheen er een
chauffeur voor de balie die
naar eigen zeggen vermoede
lijk door z'n baas in de luren
was gelegd.
Hij stond terecht omdat hij op 13
oktober '82 met z'n voertuig
door rood was gereden. Hij gaf
toe dat hij op die dag inder-'
daad het Rijnsburgse rood ge
negeerd kon hebben, maar de
kans dat hij helemaal niet door
dat dorp was gereden was vol
gens hem even groot.
"Weet u wat het is", begon hij z'n
verdediging, "kort daarna ben
ik ontslagen door m'n baas. En
nou denk ik dat hij mijn naam
heeft opgegeven. Toegegeven,
meestal rijd ik in die wagen,
maar op die dertiende heb ik
ook in andere gezeten".
Hij had dus nog aan z'n baas ge
vraagd of die even wilde con
troleren wie nou precies de be
stuurder was geweest. "Met
jou wil ik niet meer praten",
was het antwoord geweest.
Uitgepraat was je.
De rechter besloot om de voor
malige werkgever maar eens
voor te laten komen. Hoe heet
te die man? Je zag de verdach
te denken. Op zich merkwaar
dig, want is het niet zo dat de
namen van je vijanden met
dikke letters in je geheugen
staan gegrift?
De verdachte wist alleen een
voornaam te noemen. Hij zal
ongetwijfeld niet te kwader,
trouw zijn geweest. Of zou ook
hij soms iemand....
Wordt vervolgd.
Lydia?
Er bestaan mensen die als ze een
bekeuring moeten betalen de
pen ter hand nemen om een
protestbrief te schrijven. Zoals
die man die de politie onbenul
ligheid verweet bijvoorbeeld.
Het schrijven van dit soort brie
ven is een vorm van huisvlijt,
want reken maar dat de ver
dachte zich er niet gemakke
lijk van afmaakt. Eerst de aan
klacht een paar keer lezen,- en
dan zin voor zin je verweer op
bouwen. Op die manier.
Maar wat gebeurt er nou met
zo'n brief? Wordt die zorgvul
dig gelezen?
Rechter Richters gaf gisteroch
tend een antwoord op die
vraag. Voor hem een man die
hem er op wees dat hij een en
ander op schrift had gesteld.
Onzin om al die geschreven
verdedigingen van tevoren te
lezen, oordeelde de rechter.
"We moeten een paar honderd
zaken behandelen en je weet
niet eens zeker of die mensen
wel komen opdagen. Dus ver
telt u nog maar eens in het kort
wat u hebt opgeschreven".
Daar sta je dan.
Heb je na goed zoeken ontdekt
dat de naam van je vrouw fout
is geschreven - ze heet Lidia en
geen Lydia - maak je daar
schriftelijk melding van, en
dan hoor je dat je dat net zo
goed niet had kunnen opschrij
ven. Had je achteraf bekeken
net zo goed televisie kunnen
kijken samen met Lidia.
LEIDEN - Het kruispunt Morsweg/Morsviaduct, ter hoogte van het ge
bouwtje van de plantsoenendienst, is de komende vijf weken afgeslo
ten voor doorgaand verkeer in verband met de aanleg van een riool-
duiker.
De duiker maakt een verbinding met het inmiddels aangesloten rioolge
deelte in de Morsweg en Lage Morsweg. Na de rioleringswerkzaamhe
den wordt het wegdek van het kruispunt geasfalteerd en verkeerstech
nisch aangepast.
Gedurende de werkzaamheden zal doorgaand verkeer op de Morsweg
niet mogelijk zijn. Weggebruikers worden via omleidingsborden gewe
zen op de werkzaamheden in het gebied. Verkeer komend vanaf de
Morssingel wordt via de spoorwegovergang linksaf, richting Haagweg
geleid. Dit geldt ook voor verkeer komend vanaf de Haagweg. Voorts in
de omgeving van de Vondellaan en Plesmanlaan een aantal verkeers
borden geplaatst die op de verkeerssituatie in de Morsweg attenderen.
Als het werk in het kruispuntgedeelte is afgerond wordt direct begonnen
met de rioolaanleg in de Morsweg. De aannemer werkt eerst in het
gedeelte tot aan het bedrijf van De Nie. Daarna volgen de straten De
Lareystraat, Pretoriusstraat, Reytzstraat en de Wetstraat.
Ter hoogte van het viaduct bij de Lage Moesweg is het werk begonnen
an de Morsweg, waar een rioolduiker wordt gelegd. (Foto Holvast)
Driekamp
In 't Breehuys (Breestraat 19) zal
woensdag een toernooi plaats
vinden tussen de darterstafel
tennis- en voetbalfanaten. Ie
dereen die zin heeft om mee te
doen is welkom. Aanvang-
20.00 uur.
Jam
In de Jam aan de 2e Binnenvest
gracht is aanstaande woens
dagavond een optreden van de
Amsterdamse formatie Blue
Tomato's. Aanvang: half elf
Literair café
Het literair café van de studen
tenvereniging SSR organiseert
donderdagavond een avond
rondom de schrijver Sal San
ten. De avond begint met de
vertoning van de film "Sal
Trimloop
Renovatie (2)
'Een wethouder stoot zich in 't ge
meen geen twee keer aan dezelf
de renovatiesteen'.
Als lid van het Leids Woonlasten-
komitee was ik woensdagavond
jl. ten stadhuize aanwezig bij de
behandeling van de renovatiepe
rikelen, die zijn ontstaan in plan
9 van 'Ons Belang', Pieter Both-
straat en omgeving. De moeilijk
heden zijn als volgt ontstaan: na
dat aanvankelijk na renovatie de
huur met 27,90 per maand zou
worden verhoogd en later het be
stuur door wat 'meer' met de be
woners tot de afspraak kwam dat
de huur met 48,50 zou stijgen,
werden de bewoners na renova
tie 'vergast' op een huurverho
ging van 88 tot 120 per maand.
De schuld en verantwoordelijk
heid voor deze niet afgesproken
en daarom niet op te leggen
huurverhoging is door de heer
Tesselaar en zijn discipelen van
volkshuisvesting afgeschoven
naar "derden of anderen". De
wethouder heeft het zelfs gepres
teerd de schuld naar de bewo
nerscommissie af te schuiven,
notabene goedwillende mensen,
die geen enkele inspraak hebben
waar het zaken van enig belang
betreft; zij mogen wel heel 'de
mocratisch' mee beslissen over
de kleur van de tegels in de w.c.
Komt het in de kraam van de reno
vatie-fanaten te pas, dan wordt
de bewonerscommissie gewoon
belazerd en informatie van enig
belang niet verstrekt. Schrijver
heeft het twijfelachtige genoe
gen gehad een jaar deel uit te ma
ken van een bewonerscommis
sie; daardoor kan hij met kennis
van zaken spreken en schrijven.
De mafiaanse wijze waarop in Lei
den renovatie is doorgedrukt,
heeft mij genoodzaakt tot de vol
gende stappen:
1) In beroep te gaan bij de Raad
van State.
2) Een bezwaarschrift in te dienen
bij het ministerie van volkshuis
vesting.
3) Een klacht te deponeren bij de
staatssecretaris van volkshuis
vesting.
De heer Tesselaar spreidt een on-
stellende hardleersheid ten toon,
want hij schijnt geen lering te
hebben getrokken uit de renova
tie-drama's, die zich bij 'De Een
dracht' en de 'Eensgezindheid'
hebben afgespeeld, waarbij de
toegepaste methoden een 'Bana
nenrepubliek' waardig waren.
De wethouder zal zich steeds aan
de renovatie-steen blijven stoten,
als hij blijft verzuimen de Au
giasstal die de Leidse renovatie
is, grondig uit te mesten.
In plan 3+4 van 'Ons Belang'
(Haagwegkwartier) weigeren de
bewoners terecht de per 1 juli
Santen, rebel". Daarna zal de
schrijver een lezing houden. De
belangrijkste thema's in zijn
werk zijn: het jodendom en zijn
rol in de communistische bewe-
ging rond de Vierde Interna
tionale.
Aanvang 20.00 uur, Hogewoerd
108, Leiden.
Kaartavond
De wandelsportvereniging Zuid-
West Leiden organiseert vrij
dag een kaartavond in 't Par
lement (Nieuwstraat 45). Aan
vang: 20.00 uur.
De atletiekvereniging Holland
organiseert aanstaande zon-
dag een trimloop in de Leidse
Hout. Deelnemers kunnen kie
zen uit verschillende afstan
den, variërend van lVz tot 13Vz
kilometer. Inschrijving is mo
gelijk vanaf 10.00 uur zondag
morgen. De start is om 11.00
uur op de atletiekbaan van de
Leidse Hout.
Vrouwen in overgang
In het clubhuis "Morschwijck"
(Topaaslaan 19) zal een praat
groep van start gaan voor
vrouwen tussen veertig en zes
tig jaar die in de overgangsja
ren zijn. De groep zal bestaan
uit 8 a 10 vrouwen. De bedoe
ling is dat de groep wekelijks
op een vast tijdstip bij elkaar
komt om te praten over hun er
varingen.
Voor meer informatie of om op te
geven: Adriënne Stam, tel. 071-
892114; Rietje Dirkmaat, tel.
071-894797; Francien van Ger-
ve, tel. 071-765656.
1983 opgelegde huurverhoging
van tien procent te betalen. Hun
woningen zijn vijf jaar geleden
gerenoveerd. Dat is kennelijk zo
'goed' gedaan dat ze wel weer
kunnen worden gerenoveerd.
Ook moge ik de wethouder er
aan herinneren dat de nieuw
bouw aan de Oranje- en Waard-
gracht na vijfjaar voor twee mil
joen moest worden gerenoveerd
Voor al deze schandalen is de
wethouder met zijn ambtenaren
verantwoordelijk.
Het wordt de hoogste tijd dat de
wethouder naar deze 'stem des
volks' gaat luisteren, want hoe
wel renovatie in wezen een goe
de zaak is, zal bij onveranderd
beleid renovatie in Leiden steeds
meer weerstand gaan ondervin
den.
Jacq. Kooien
secr./pennm. Woonlasten-komitee
Leiden
Lombokstraat 34
Leiden
Digros
Bent u net als wij een geregeld be
zoeker van het Digrosfiliaal aan
de Langegracht? Besteedt u daar
ook elke week voor een bepaald
bedrag aan boodschappen? Nu,
wij niet meer zolang de houding
van het winkelpersoneel ten op
zichte van het winkelend (en dus
geld inbrengend) publiek niet
verandert.
De reden? Is het u ook weieens
overkomen dat u plotseling naar
het toilet moet en u botweg, on
danks twee keer vriendelijk vra
gen, het gebruik daarvan werd
geweigerd. Onder het mom van
"neen mevrouw, de toiletten zijn
alleen voor het personeel". En
dit op een toon alsof ze het tegen
een klein en onmondig kind had
den. Of is het zo dat men zich
voor de toiletten schaamt?
Kortom, voor ons reden genoeg om
dit filiaal niet meer te betreden,
want we laten ons niet voor de
tweede keer in de stront zetten.
En dat door een stel ongeschool
de, ongemanierde, kauwgom-
kauwende cassiëres. Dit soort
ongein moet de Digros toch al
gauw enkele tienduizenden gul
dens per jaar kosten, gerekend
naar een stuk of tien kleine klan
ten die 3000 gulden per jaar be
steden.
Dit soort ongein is ook andere
mensen overkomen in andere
vestigingen in Nederland (Roelo-
farendsveen). Naar mijn mening
moet het wettelijk verplicht wor
den dat in grote supermarkten
een toilet voor het winkelend pu
bliek aanwezig is.
L. de Vink,
Lod. van Deijsselstraat 30a,
Leiden
Groen ei
In reactie op de rubriek Steeds van
27 januari het volgende.
Was het vaalgroene ei van de heer
Kerkvliet zijn kippen een won-
derei wat zijn kleur betreft? Ik
kan mij de verbazing voorstellen
van de heer Kerkvliet, toen hij
dit ei raapte. Dat zouden wij, die
altijd bruine en witte eieren zien,
ook zijn. Niet zo velen onder ons
weten dat er eieren zijn in andere
dan de bekende twee kleuren.
Als lid van de 'Leidse Pluimvee en
Konijnenfokkers Vereniging'
heb ik eens een dertigtal van die
eieren bijeen gezien in allerlei
kleuren, vanuit een. blauwe on
dergrond. Direct dacht ik bij het
lezen aan het ras de 'Arancana'.
Dit ras is vernoemd naar de
stréek van herkomst, de land
streek Aranca in Zuid-Chili. De
Standaard van de Nederlandse
Hoenders- en Dwerghoenders
Bond schrijft o.a. over dit ras dat
het in de zeventiende eeuw reeds
bekend was bij de zeevarenden
en verder: "De Arancana's von
den na 1880 uit Zuid-Chili hun
weg naar Argentinië, Brazilië,
Paraguay en Uruguay". Pas in
1921 droeg men buiten Zuid-
Amerika in pluimveefokkers-
kringer. kennis van deze blauw-
schalige hoendereieren. Dit is
merkwaardig, daar op vele plaat
sen in Chili 25 procent der op de
markten verschijnende eieren
blauwschalig zijn. De blauwe
kleur van de schaal zit niet alleen
aan de oppervlakte. Gebleken is
dat de eigenschap blauwe eier-
schaalkleur berust op een enkele
dominante (overheersende) fac
tor, die zich onafhankelijk van de
bruine kleurstof aan de opper
vlakte van de eièrschaal vererft.
Komen beide kleuren tegelijk
voor, dan is de schaalkleur
groenachtig, variërend van licht
groen tot donkerolijfgroen, naar
mate de blauwe kleurstof en de
bruine sterker aanwezig zijn.
Men ziet het ras nog spaarzaam op
de tentoonstellingen. In Bos-
koop d.d. 15/12 '83 waren negen
diertjes te zien en op 'Avicultura'
in Den Haag d.d. 14/1 jl. waren
vier diertjes. Inzender: C.W. Ver
laan, Goudserijweg 123, Bos
koop. Het ras is direct te herken
nen. Zoals onze kuif- en baard-
hoenders direct herkenbaar zijn
aan de opstaande veren op de
kop en de nederwaartse veren
onder de keel, is dit ras herken
baar aan uitstaande veertjes op
de ooringangen, dus opzij van de
kop. Daar vormen zich toefjes, je
zou kunnen spreken van een zeer
kleine plumeau.
Ik heb de heer Kerkvliet bezocht
om te zien of deze toefjes ook op
zijn dieren te vinden waren,
maar door de duisternis in het
hok en de daarmee gepaard
gaande schuwheid was dit niet te
constateren. We moeten dus aan
nemen dat hier sprake is van een
terugslag op één van de voorou
ders die dit diertje wat blauw
pigment heeft gegeven.
C. de Geus;
Tulpenstraat 17j
Leiden*—
