KITS
r~iï
-C
Je hele jeugd vol pukkels
en
puisten
is geen
pretje
Succesje voor Jordanië en PLO in Casablanca
3-
Dader c
ader dood AntiïEa?
moet naar inrichting
'Motief voor moord
was niet racistisch'
Onzekere toekomst voor
'Bollen Popkollektief
Jeugd
gratis
'bieb'
in Lisse
WOENSDAG 25 JANUARI 1984
Varia
Bij alle reacties die ik kreeg op
mijn vraag wat slachtoffers van
brand of andere calamiteiten in
hun eerste paniekreactie mee uit
huis hadden gegrist, zaten ook een
paar goede raadgevingen. Theo de
Neff uit Hilversum zou graag zien,
dat de jongelui die elke dag kran
ten, folders en tijdschriften in de
bus stoppen die helemaal naar bin
nen duwen, of, als dat niet kan om
dat de bus vol is, even aanbellen zo
dat de bewoner de gevraagde en
ongevraagde post meteen naar bin
nen kan halen. De verleiding voor
mensen met een brandstichtersziel
is immers groot om zo'n „lont" in
het voorbijgaan even aan te steken.
En Kathinka van Tongeren uit
Nieuwegein, die al jaren als free
lance stewardess werkzaam is,
schrijft me dat het merendeel van
de verwondingen bij noodlandin
gen ontstaat door de scherven van
de tax-free drankflessen, die de
passagiers per se nog mee willen
nemen! Het evacueren, dat secon-
denwerk zou moeten zijn, wordt
door die behoefte van de passagiers
om hun tax-free goederen mee te
nemen onnodig en gevaarlijk ver
traagd! Misschien begrijp ik nu,
schrijft ze, waarom het vliegtuig-
personeel altijd zo „onvriendelijk,,
is als het in de gaten krijgt dat de
hoeveelheid toegestane handbaga
ge zulke proporties aanneemt dat
iedereen zowat klem komt te zitten
in zijn stoel en bij een eventuele
ramp geen kant uit kan.
Een soort verwonding die ook hoog
scoort wordt veroorzaakt doordat
men, eenmaal uit het vliegtuig ont
snapt, te dicht bij het toestel blijft,
waardoor men de kans loopt kero
sine op huid of kleding te krijgen.
Kerosine bijt door alles heen en kan
dodelijke brandwonden veroorza
ken, daarom moet men bij het in-
en uitstappen ook nooit onder de
vleugels door lopen waar zich de
tanks bevinden.
Men denkt natuurlijk altijd dat
men zo slim en bij zinnen zal zijn
om eerst de kinderen, de kat en de
foto's van vroeger te redden, maar
mevrouw M. H. Schmitz-Gobes uit
Haarlem vraagt zich dat toch af
„Ik had in de eerste oorlogsdagen
een „vluchtkoffertje" voor mijn bed
staan, met alles erin wat ik bij een
eventuele plotselinge vlucht mee
wilde nemen. Toen het inderdaad
zo ver was (ik bespaar u maar de
exacte redenen die u niet zullen in
teresseren), ben ik over het vlucht
koffertje struikelend hard hollend
weggerend!, met lege handen, ja!"
De inmiddels overleden broer Jo
hannes van de heer Jos Wols uit
Zeist hield zijn hersens er in elk ge
val wel bij, toen hij in de Tweede
Wereldoorlog als eerste stuurman
op een Nederlands koopvaardij
schip in konvooi van Amerika
naar Engeland varend werd getor
pedeerd. Hij vond zichzelf later in
de reddingsboot terug met twee
dingen: de foto van zijn vrouw (in
dit geval natuurlijk heel voor de
hand liggend), en zijn steunzool!
Dat lijkt op het eerste gezicht een
misgreep, maar al jaren eerder
had Johannes bij het toezicht hou
den op het laden en lossen een ver
brijzelde voet opgelopen, waardoor
hij in één schoen een voor hem on
ontbeerlijke steunzool droeg. „Wat
is Johannes zonder steunzool! ".flit
ste het door hem heen toen hij in
vliegende haast het zinkende schip
moest verlaten, en hij pakte foto en
steunzool en haastte zich aan dék...
Het eerste wat mevrouw P. Weide-
naar-Postma uit Oosternijkerk bij
een brand bij haar thuis naar bui
ten bracht, was een grote vaas met
prachtige snijbloemen. De oorzaak
van deze eerste reactie schrijft ze
toe aan het feit dat zij en haar man
in een nogal donkere kamer wonen
èn een expeditiebedrijf aan huis
hebben, een combinatie van facto
ren die maakt dat de potplanten
het bij haar nooit doen. Dus nu had
ze eens een vaas met prachtige snij
bloemen...
Mevrouw F. M. G. Herrewijn-Van
der Veer was 12 jaar toen zij met
haar ouders en twee broers van 15
en 10 jaar en een zusje van zes
moest vuchten voor het bombarde
ment op Rotterdam op 14 mei 1940.
„We woonden in Kralingen en za
gen na het bombardement de
brand steeds dichterbij komen.
Vanaf één uur hadden we in de kel
der onder het huis gezeten, op de
hoek brandde' alles al en het woei
erg, dus het was veiliger om weg re
gaan. Mijn ouders pakten de kin
derwagen vol, ik weet niet meer
waarmee, en ik stond in de huiska
mer en staarde verbijsterd naar
het trouwportret van mijn ouders.
Toen we het huis voorgoed verlie
ten, nam ik het onder mijn arm (het
mat ongeveer 35 bij 50 centimeter),
en ben ik ermee, naast de kinder
wagen lopend, naar mijn groot
moeder in Rotterdam-Noord ge
wandeld. De volgende dag is mijn
vader gaan kijken wat er van ons
huis over was. Het stond er nog, de
wind was 's nachts gedraaid. Ik
ben toen weer met dat trouwportret
naar huis gewandeld en heb het
weer opgehangen. Het bestaat nog
steeds, mijn moeder is nu 83 jaar en
het hangt bij haar in de huiska-
Vrienden van de heer R. Monnic-
kendam sr. woonden tijdens de
Tweede Wereldoorlog in Amster
dam-Noord toen dat gebombar
deerd werd. „Mijn vriend werkte,
zijn vrouw was alleen thuis. Toen
het luchtalarm begon, trok ze snel
een mantel aan en ging beneden in
eengedoken op de trap zitten, to
taal over haar toeren heen. Na het
bombardement, toen het alarm vei
lig werd gegeven, kwam ze weer tot
bezinning en bleek ze met een soe
plepel en een vork die zij uit het
dressoir had gered in haar hand te
zitten!"...
Jeugdpuisten. De 'terreur' van de puberteit. Er zijn maar
weinig mensen die hun jeugd ongeschonden (zonder puk
kels) doorkomen. De een heeft het een beetje, de ander
heel erg. Een gezicht hebben als een maanlandschap, vol
met van die grote rode bobbels (soms met gele koppen) is
geen zeldzaamheid als je een jaar of vijftien, zestien bent.
Acne is de wetenschappelijke en tegelijkertijd wat vrien
delijker aanduiding voor dit verschijnsel.
Redactie: Anneloes Timmerije.
Bijdragen en vragen: Postbus 54, 2300 AB Leiden.
Telefoonnummer: 071-144941, toestel 245.
De gedachte dat acne alleen bij
jongeren voorkomt, wordt de
laatste tijd steeds meer achter
haald. Sommigen zitten er op
hun dertigste nog mee. Wat de
oorzaak is van zo'n pukkelig
gelaat weet niemand precies.
Bepaalde hormonen hebben er
zeker mee te maken. In de pu
berteit maakt de hormoonhuis
houding in het lichaam een ver
andering door. Vandaar dat ac
ne juist op die leeftijd het meest
actief is. En vandaar ook, dat
het meestal ook 'opeens' ver
dwijnt.
Ellende
'Hoe het komt' zal de meesten
een zorg zijn. 'Hoe kom je eraf
is wat telt. Want vooral zware
acne is beslist geen pretje. Je
bent op het moment dat de li
chaam aan alle kanten groeit
en verandert toch al niet zo ze
ker van jezelf. Je vindt jezelf
'niet om aan te zien'. Als je dan
nog wordt gezegend met zo'n
gezicht vol pukkels, is de ellen
de totaal.
Omdat jeugdpuistjes geen ziekte
is, gaat bijna niemand meteen
naar de dokter. Helaas, want
dat zou je een hoop narigheid
kunnen besparen. Menigeen
rent meteen naar de drogist en
slaat daar alle mogelijke
smeerseltjes en zalftes in. Som
mige middeltjes helpen wel
eens een beetje. Maar de mees
te zijn erg agressief, en dus
slecht voor je huid.
Door de slechte en onvolledige
voorlichting over jeugdpuistjes
doen er over de herkomst de
nodige fabeltjes de ronde. Zo
zouden alleen zenuwachtige
types last hebben van puistjes.
Mensen met acne zouden het
niet zo nauw nemen met de da
gelijkse hygiëne, etc. Dat is al
lemaal onzin. Vooral dat laat
ste. Want mensen met een ac
ne-huid zijn vaak juist 'over
dreven' schoon.
Huidartsen hebben ook heel lang
gedacht dat bepaalde eetge
woonten de oorzaak waren van
puistjes. Vet eten was daarom
uit den boze. Vréselijk. Je voelt
jé toch al niet best en dan
mag je ook niet eens af en toe
een lekkere zak patat mèt naar
binnen slaan, of een reep cho
colade.
Patat mèt
Toegegeven, te veel vet is nooit
goed. Maar op dit ogenblik
weet men bijna zeker dat vet
eten niet automatisch puistjes
tot gevolg heeft. Het hele pro
bleem van acne is dat ook de
artsen er vaak geen raad mee
weten. Dat komt ten eerste,
omdat er nog niet zo lang
serieus onderzoek naar wordt
gedaan. Sommige artsen ne
men het jeugdpuistjes-pro
bleem ook niet zo serieus. Wat
weer tot gevolg heeft datje niet
zo goed terug durft te gaan. als
t'jp ie3eltfl
vJCLncl
AMSTERDAM (ANP) - De 16-jarige Amsterdammer die op 21 augustul
vorig jaar in de hoofdstad de 15-jarige Antilliaan Kerwin Duinmeijerl|
met een mes doodstak, zal in een inrichting voor buitengewone thera-1
peutische behandeling worden geplaatst De Amsterdamse rechtbank
heeft de jongen deze
olgens de rechtb^j^^^^^^^ ^^^^^frasterdammec.
behoorde 1
Bericht uit de krant van afgelopen maandag.
Op 21 augustus van het vorig jaar
overleed in Amsterdam de 15-
jarige Kerwin Duinmeijer na
dat hij door een 'Skinhead' met
een mes was gestoken. De
dood van de jongen leidde tot
grote verontwaardiging in het
gehele land. En niet zonder re
den: de dader, een 16-jarige
Amsterdammer, verklaarde
naderhand tegenover de poli
tie dat hij Kerwin had gesto
ken omdat deze 'vies' naar hem
had gekeken; en hij wilde niet
dat 'een vieze nikker' dat deed.
want hij had 'een hekel aan
zwarten'.
Kerwin was een Antilliaan. Hij
woonde bij Nederlandse pleeg
ouders in Amsterdam en stond
in zijn omgeving bekend als
een aardige jongen, die geen
vlieg kwaad deed. Alleen om
dat hij een donkere huidskleur
had, werd hij neergestoken.
Veel mensen waren hierover
zo verbijsterd, dat ze prompt in
Amsterdam een demonstratie
organiseerden tegen racisme,
fascisme en discriminatie. Er
deden 5.000 mensen aan mee.
Ook de begrafenis van Kerwin
werd een soort demonstratie,
die door honderden mensen
werd bijgewoond, inclusief de
Amsterdamse burgemeester
Van Thijn.
De dader is afgelopen maandag
door de rechtbank veroor
deeld. Hij zal in een 'inrichting
voor buitengewone therapeuti
sche behandeling' worden ge
plaatst. Want volgens de recht
bank lijdt hij aan een ernstige
ontwikkelingsstoornis. Hij kan
moeilijk met gevoelens van on
macht en angst omgaan, heeft
daardoor de neiginé zich stoer
en agressief te gedragen, en
blijft zodoende een gevaar
voor zijn omgeving, aldus de
rechtbank.
De rechtbank kwam tot de con
clusie dat de racistische uit
spraken van de jongen niet se
rieus konden worden geno
men. juist vanwege zijn ont
wikkelingsstoornis. Het is vol
gens de rechtbank dan ook
niet aannemelijk dat racisme
de voornaamste reden is ge
weest waarom Kerwin werd
neergestoken.
De jonge 'Skinhead' zal in elk ge
val tot zijn 21ste jaar in een in
richting moeten blijven. Wat er
daarna met hem gaat gebeu
ren, hangt af van het resultaat
van zijn behandeling, die de
rechtbank voortdurend zal vol
gen.
het middeltje niet de gewenste
resultaten heeft gehad.
Als deze zaken waren voor de
journalist Paul van Riel aanlei
ding om een boek te schrijven
over acne. Van Riel (zelf ónder
de puisten) is namelijk jaren
lang op zoek geweest naar boe
ken met voorlichting over ac
ne. Zonder resultaat. Hij kwam
tot de ontdekking, dat zoiets
gewoon niet bestond. Behalve
hier en daar artikelen in week
bladen, was er nooit eerder
aandacht aan besteed.
Van Riel toog dus aan het werk
en het resultaat is de Acne Ad-
viesgids. Een duidelijk boekje
over jeugdpuistjes met tips en
adviezen. Paul van Riel rekent
hier meteen af met allerlei fa
beltjes over het ontstaan van
en de oplossing voor acne. Hij
beschrijft ook verschillende
methoden om zelfs van hele
ernstige pukkels af te komen,
of die de 'kwaal' in elk geval
aanzienlijk te verminderen.
Hij raadt iedereen met beginnen
de acne (ook al is het maar heel
licht) aan om meteen naar de
dokter te gaan. De kans is dan
het grootst, dat het niet erger
wordt. De Acne Adviesgids
geeft geen wondermiddeljes,
want die bestaan gewoon niet.
Wel beschrijft Paul van Riel
hoe je er het beste mee kunt
leven, en dat geduld in dit ge
val met recht een schone zaak
is. Eigenlijk is 'ouder worden'
het beste medicijn. Niet be
moedigend, maar het gaót
over, ook al duurt het voor
sommige mensen heel lang
(Acne Adviesgids, Paul van Riel.
Uitg.: MeulenhofT Informatief,
Amsterdam. Prijs: 21,-).
Het voortbestaan van het 'Pop
kollektief Bollenstreek' (PKB)
hangt aan een zijden draad.
Dat wil zeggen: morgenavond
vergaderen de leden van het
kollektief in Noordwijk over
de toekomst.
Voorlichting schoolverlaters
over beroepen en opleidingen
Zit je in de derde, vierde klas van een MAVO of van een school
voor lager beroepsonderwijs en woon je in de bollenstreek?
Dan kun je heel wat te weten komen over vervolgopleidingen en
beroepskeuze op een informatiemarkt, maandagavond 30 ja
nuari in de technische school Sint Paulus in Hillegom. Meer
dan vijftig organisaties, zoals adviesbureaus, scholen en be
drijven zullen van 19.00 tot 21.00 uur alle gegevens verstrek
ken.
"De laatste jaren is de belangstelling voor vervolgonderwijs
sterk gestegen, omdat er in het bedrijfsleven niet veel werk te
vinden is", zegt decaan P. Jonkers van de Paulusschool. Vol
gens Jonker doen ook de voorlichtingsstands van de marine,
land- en luchtmacht en die van de politie het goed op de infor
matiemarkt. Het is nu voor de vierde keer dat de markt wordt
gehouden. Steeds gaat dat in samenwerking met andere scho
len in de bollenstreek.
Het Popkollektief behartigt de
belangen van de in de duin- en
bollenstreek opererende pop
groepen. Er zijn momenteel
tien groepen bij het kollektief
aangesloten. Het bestuur van
het PKB helpt de groepen on
der meer bij het zoeken naar
geschikte oefenruimte. Ook or
ganiseert het kollektief zoge
naamde groepenpresentaties,
zeg maar kleine festivals waar
de verschillende groepen op
treden.
Volgens Wieke Wielinga, de
voorzitster van het Popkollek
tief, krijgt het bestuur echter
maar veel te weinig reacties
van de popgroepen. Het be
stuur heeft er volgens haar on
der meer daardoor eigenlijk
geen zin meer in. Toch hoopt
ze dat het popkollektief mor
genavond tijdens de algemene
ledenvergadering van de on
dergang kan worden gered.
"Het is de hoogste tijd dat er
een frisse wind door het PKB
gaat waaien", zegt zij.
Jonge lezers tot achttien jaar
hoeven in Lisse geen
contributie te gaan betalen.
Het bestuur van de openbare
bibliotheek in de
bollenstreekgemeente had
het plan om deze groep lezers
een bijdrage van 2,50 per jaar
te laten betalen.
Dit geld was volgens het
bibliotheek-bestuur nodig om te
voorkomen dat er nog meer
mensen bij de 'bieb' ontslagen
zouden worden dan nu al het
geval is: een medewerker wordt
ontslagen en een volledige baan
wordt omgezet in een part-time
verbintenis. Daarnaast wordt
een vertrokken medewerker niet
vervangen.
Het instellen van de
jeugdcontributie zou de
bibliotheek ongeveer 10.000
gulden opleveren. Lezers boven
de achttien jaar gaan wel meer
betalen.
Het bestuur heeft van de
invoering van jeugdcontributie
afgezien omdat de gemeente
Lisse niet wilde bijspringen als
er eventueel een klacht bij de
rechter tegen het
bibliotheek-bestuur zou worden
ingediend. Contributie van
lezers tot achttien jaar is
namelijk wettelijk verboden.
Onlangs nog sprak de Tweede
Kamer de wens uit dat 'vrij'
lezen' voor die groep lezers
gehandhaafd zou bUjven.
Het bibliotheek-bestuur blijft
echter van mening dat die
'knaak' leesgeld per jaar best op
te brengen is voor de jeugdige
lezers. Maar omdat zij vreest dat
de rechter het invoeren van
contributies zal verbieden, heeft
het bestuur van de maatregel
afgezien.
AMMAN - De terugkeer van
Egypte in de gelederen van
de islamitische naties is een
succes voor de diplomatie
van Jordanië en de PLO. Bei
de landen, om ietwat ver
schillende redenen, hebben
zich de afgelopen tijd inge-
spannen om Egypte te reha-
door
Jaap van Wesel
biliteren, nadat het in 1979
was uitgestoten vanwege de
vrede met Israël. Die vrede
met Israël is er nog steeds,
weliswaar zijn de betrekkin
gen niet warm, maar er is
geen sprake van dat Egypte
daarop terugkomt. Maar ko
ning Hassan van Marokko
heeft een elegante oplossing
gevonden: hij weet zeker van
Moebarak ergens gehoord te
hebben dat Camp David
dood is. Egypte heeft alles
wat Camp David kon opleve
ren terug, en daarmee is het
Camp David-proces uitgeput.
Geen reden dus om Egypte
nog langer uit de gelederen
van de islamitische landen te
Achter de schermen hebben de
Jordaanse kroonprins Has
san en PLO-leider Arafat
vooral de niet-Arabische isla
mitische landen bewerkt:
landen als Senegal, Pakistan,
Turkije en ook Indonesië.
Met de Arabische landen
hadden en hebben zij een
probleem: met name Saoedi-
Arabië en de Golfstaten zijn
zo bevreesd voor de Syrische
macht en het bedreigende ra
dicalisme, dat zij niet bereid
zijn Syrië tegen zich in het
harnas te jagen. Van belang is
dat een land als Saoedi-Ara-
bië uiteindelijk met de meer
derheid is meegegaan - heel
typerend voor de Saoedi's - al
staat niet vast of zij bij de ge
heime stemming hebben
voorgestemd dan wel een
blanco briefje in de bus heb
ben gegooid: drie landen
hebben zich van stemming
onthouden. De Saoedi's heb
ben geen enkele aanwijzing
gegeven hoe zij tegenover de
terugkeer van Egypte staan.
Jordanië is zo geporteerd voor
de terugkeer van Egypte in
de kring van islamitische en
vooral Arabische landen, om
dat de Jordaniërs zich zeer
door Syrië bedreigd voelen.
Een hoge Jordaanse functio
naris, een van de belangrijk
ste adviseurs van de koning,
zegt ons dat Jordanië Syri
sche expansie vreest, een
groot Syrië, waarbij Jordanië
door het militair steeds ster
ker wordende Syrië zou wor
den opgeslokt. Aangezien de
Saoedi's met hun overvloed
aan geld niet bereid zijn hun
matigende invloed aan te
wenden, zoeken de Jorda
niërs rugdekking van Egypte
als tegenwicht tegen Syrië.
De PLO heeft Egypte ook no
dig als rugdekking, maar te
gen Jordanië in de eerste
plaats. Arafat wil bij onder
handelingen met koning
Hoessein niet opgeslokt wor
den door Jordanië. Vroeger
kon hij op Syrië steunen,
maar die tijd is voorbij. Nu is
hij daarom op Egypte aange-
Het is dus de verdeeldheid en
zwakte van de Arabische we
reld die de toenadering tot
Egypte tot stand brengt, zon
der dat Egypte enige conces
sies doet van zijn kant inzake
de vrede met Israël. Ook in
het geval van de islamitische
top heeft president Moebarak
ondubbelzinnig laten weten
geen enkele voorwaarde te
zullen aanvaarden voor een
terugkeer van Egypte naar de
islamitische top. Hij heeft de
wedertoelating van Egypte
„van historische betekenis"
genoemd, zonder te zeggen of
Egypte er op in gaat voordat
een delegatie van de islamiti
sche top in Cairo is geweest
om de details uit te werken.
Het is op dit moment nog niet
geheel duidelijk of er inder
daad geen voorwaarden aan
zijn verbonden.
De Jordaniërs zijn tevreden:
koning Hoessein heeft een
week geleden in zijn troonre
de opgeroepen tot het nemen
van meerderheidsbesluiten,
in plaats van de verlammen
de unanimiteit. Dat is op de
islamitische top gebeurd,
met het gevolg dat Syrië, Li
bië en Zuid-Jemen kwaad
zijn weggelopen. De vraag is
of het een precedent is voor
de veel belangrijker Arabi
sche top die, als het doorgaat,
in het vooijaar in Riad moet
worden gehouden.
Gezien de vrees die Saoedi-
Arabië voor het radicalisme
heeft is het nauwelijks aan te
nemen dat de Saoedi's met
een meerderheidsbesluit ak
koord zullen gaan inzake vre
desonderhandelingen met Is
raël als de Syriërs de deur
dichtslaan zoals ze nu in Ca
sablanca hebben gedaan. De
Jordaniërs hebben daar in
elk geval geen vertrouwen in
- bang als ze zelf ook zijn voor
de Syrische militaire macht.
Het succes van de islamiti
sche top is dan ook een suc
ces voor de gematigde krach
ten in de Arabische wereld -
maar het is te vroeg om te jui
chen en daar verregaande
conclusies aan te verbinden.
