'Daar word ik erg misselijk van' 1 De woede van Jan Akkerman over VARA, demonstraties en 'new-wave' Samenwerking bedrijven bij abonnee-tv verrast omroepen 'Onbraaf en zeer gevarieerd' Muzikaal wonderkind inEelde? Nieuwe vereniging wil kunstenaars steunen WOENSDAG 11 JANUARI 1984 Radio - tv - kunst AMSTERDAM - "Met Jan weet je het maar nooit". De CBS-platenpromoter is duidelijk zenuwachtig over de afwezigheid in ho tel Sonesta van het in Ne derland bijna vergeten gi- taarwonder Jan Akker man. Geen wonder, de Zuidlimburgse journalist die al een uur zit te wach ten heeft zojuist narrig aangekondigd desnoods onverrichter zake naar het zuiden des lands af te zak ken. Geen beste beurt voor Akkerman dus. En daarom ook niet voor zijn nieuwe platenuitgever die onlangs Akkermans J nieuwste en ontstellend rommelige plaat 'Can't stand noise' het levens licht liet zien. "Ik dacht dat ik in tien minuten hier zou kunnen zijn", verklaart Akkerman als de Limburger de thuisreis reeds heeft aanvaard. In zijn stem klinkt geen greintje verontschuldiging door. "Nee, ik kom nu niet van mijn boerderij in Friesland vandaan. Ik ben bij mijn ouders op bezoek en ik ben in Amsterdam omdat ik van avond moet optreden in de Melk weg". Het is alweer zo'n tien jaar geleden dat de in de Jordaan geboren gi tarist in Amerika het predikaat 'de beste ter wereld' kreeg, tij dens het Grand Gala du Disque van de AVRO zonder één noot te hebben gespeeld wegliep en een ontstelde Willem Duys achter liet. Toen al gaf Akkerman aan lak te hebben aan "al het gedoe erom heen". Hij is niet veel ver anderd, hij voelt zich stukken be ter dan toen en dan in zijn Focus- tijd die bol stond van de rellen met Thijs van Leer ("Wat maakt die man tegenwoordig een graf- muziek"). Als bewijs van zijn ge groeide welzijn toont de onlangs 37 jaar geworden gitarist zijn bierbuikje in spe. "Nee er wordt niet zoveel meer over me geschreven in Neder land. In het buitenland ontzet tend veel. Dat komt doordat ik niet meer op Nederland georiën teerd ben. Ik moet de grens over. Dat begint me na acht jaar kei hard werken eindelijk te lukken. Duitsland bijvoorbeeld is veel in teressanter voor mij. 'Can't stand noise' is dan ook voor de Duitse markt gemaakt". door Wim Koevoet Toevallig las ik vandaag in de VA- RA-gids een stukje over mijn nieuwe elpee. 'Akkerman heeft op z'n boerderij eindelijk uitge vonden hoe een drumcomputer werkt', schrijven ze. Ik ben er verdomme mee begonnen op 'Eli' (1976) Maar ik begrijp wel waarom die nep-socialisten zo'n hekel aan me hebben". Linkse muziek "Ik kreeg een keer een telefoontje van zo'n VARA-meisje. Of ik voor ze wilde spelen. Natuurlijk wilde ik dat, als het kon met m'n band erbij. Een week later hoor de ik dat ze de bandleden niet te pakken konden krijgen, of ik al leen wilde. Ook geen probleem natuurlijk. Een paar dagen voor de uitzending kreeg ik het con tract: 150 gulden en vijf tientjes reisgeld. Ik heb niets meer van me laten horen. Belt Herman Stok op. Begint-ie te schreeu wen: "Vuile kaffer, ik zal je bre ken!". Wat ik heb geantwoord? "Schrijf er een boek over jochie" "Vandaar dus die artikeltjes in dat zeikblaadje. Dat noemt zich pro gressief. Ik schaam me rot dat ik één keer in m'n leven progressief _heb gestemd ook al zit m'n hart links. Ik stem nu heel liberaal maar het liberalisme dat ik aan hang bestaat niet. Mijn liberalis me steunt op de levenswijsheid dat niemand perfect is. In een an der blaadje, nu we het daar toch over hebben, las ik dat ik weer een plaat had gemaakt om rijk te worden. Zeker geschreven door zo'n wijf met rechtopstaand haar, van wie het net lijkt alsof er een granaat in d'r bek is ont ploft". "Ze hebben me eens verteld dat ik linkse muziek maak. Gewoon omdat alles wat ik doe haaks staat op wat er van me wordt ver wacht. Iedereen verwachtte dat ik me na Focus in de rock roll zou storten. Dat heb ik dus niet gedaan, Hoewel, gisteren in Gou da heb ik een complete r r -set gespeeld, iedereen ging uit z'n bol. Al mijn platen na Focus ko men voort uit een ei dat ik in Fo cus had opgekropt. Nu verkeer ik weer in een andere fase van het proces. Ik wil weer stevigere muziek maken. Niet grof. Ik ben weer 'on the road' en de weerslag daarvan zal spoedig blijken. Maar ik kan niet alleen r r spe len. Ik wil niet altijd domweg rechtop erin". "Ja, de VARA zit me heel hoog. Dat komt door die vredesdemon stratie. Voor negen gulden kon je zo'n mallotig radiootje krijgen. Zo van: we moeten die half mil joen inboorlingen bij Veronica en de Tros vandaan lokken. Die dominee die daar de scepter zwaait moet wel getikt zijn. Drie keer links is ook rechts zeg ik al tijd. Je zult toch maar meegelo pen hebben op 29 oktober. Alle maal kuddedieren met een VA- RA-radiootje tegen het oor ge klemd. Zo denken ze dus over je. En dat allemaal vanuit het eer biedwaardige ideaal van vrede en vrijheid van onze grootou ders. Dankzij hen zitten die figu ren in het zadel en moet je nu toch eens zien hoe ze met die idealen omspringen. Kotsmisse lijk word ik daarvan" "Muzikaal gezien heb ik in Neder land niets meer te zoeken. Aan erkenning van die VARA-jon- gens heb ik niets. In jongeren centra, daar speel ik graag. Maar in een Nederlandse schouwburg Jan Akkerman: "Als ik mezelf met i eronder op de hoes zou laten zetten, zc lopen". zit echt iedereen te wachten tot ik de fout in ga. Ik hoef toch in mijn eigen land, of wat zeg ik, in mijn eigen dorp, want dat is het i vingers in de oren en een bom m'n laatste plaat heel wat beter hier. niet meer te bewijzen dat ik gitaar kan spelen. Ik heb erken ning zat. Iedere belangrijke jon gen in de States noteert me in zijn top tien. Ik luister nauwe lijks naar gitaristen die momen teel zoveel furore maken. Adrian Belew? Dat vind ik vervelend. Alles wat-ie doet heb ik al lang gedaan. Dat geldt eigenlijk voor al die freaks: Santana en Larry Carlton. Zelfs die hit van Yes, 'Owner of a lonely heart' is jat werk". Picasso "Jatwerk van Brainbox vooral. Jammer trouwens dat Kaz Lux met de heroprichting van Brain- box zo overstag is gegaan. Alle maal van die enge new wave ideeën. Ik geloof niet in een rock roller die zich nu ineens vol- prikt met punaises en spelden. Iedereen probeert het tegen woordig zo te maken. Oude bo men verplanten is dat. Zing een ban-de-bom-lied en succes is ver zekerd. De VARA helpt je. Ge mist worden de echte roots. En werkloosheid en andere ellende vormen geen goede roots. Waar om niet? Omdat godverdomme iedereen z'n uiterste best moet doen om toch te kunnen blijven functioneren. Musici zijn geen politici". "Bach. Dat blijft altijd mooi. Maar anno '83 wordt alles aan de kant geveegd omdat de hele boel een mode-trend doormaakt. Ineens moet Picasso voor de boerenlul worden gebracht. Gerard de Vries heeft met zijn truckerslie deren nog meer eerlijke roots in zijn donder dan al die new wave klanten bij elkaar. Mijn plaat heet dus 'Can't stand noise'. Er zullen er hoogstens 3.000 van worden verkocht in Nederland. Als ik mezelf met de vingers in de oren en een bom eronder op de hoes had laten afdrukken wa ren het er meer geweest. Maar dat vind ik te dom. Ik ga me niet bezig houden met twee jongens die in een kruitvat met lucifers zitten te spelen en doen wie de meeste lucifers heeft. Die bom men zijn niet voor mij bestemd Ook al komen ze natuurlijk ook op mijn dak als het verkeerd gaat". VARA-voorzitter Van den Heu vel: "Ondergraving van het bestel" (Foto ANP). HILVERSUM (GPD/ANP) - De Verenigde Nederlandse Uitge versbedrijven VNU, Deltakabel Holding, Elsevier-NDU en Vroom en Dreesmann zijn van plan samen te gaan werken op het gebied van abonnee-televisie in ons land. Voor de zendtijd op het speciale kanaal voor abon nee-tv zijn meer gegadigden, waaronder de omroepen. Met Deltakabel waren de omroepen al enige tijd in gesprek over een mogelijke samenwerking, maar die onderhandelingen zijn nu af gebroken. De omroeporganisaties die met het bedrijfsleven gezamenlijk een abonnee-tv-project willen begin nen, zijn verontwaardigd over het afbreken van de gesprekken. „We zijn van de ene op de andere dag aan de kant gezet", aldus VARA-voorzitter Van den Heu vel gisteravond. De omroepen waren volgens Van den Heuvel nog volop in gesprek met Delta kabel, terwijl de VNU had laten weten aan die gesprekken te wil len deelnemen. „Onbetrouwbare partners", zei de VARA-voorzit ter. „Namens zes omroeporganisaties waren wij in een intensief ge sprek gewikkeld met een van de twee partners, Delta. De andere partner VNU had zojuist aange geven dat zij graag met ons in dat gesprek wilden participeren. En terwijl wij midden in die onder handelingen zaten, kregen wij opeens een telefoontje dat het niet meer nodig was, omdat de heren elkaar hadden gevonden. Ze zouden ons nog wel eens ont vangen nadat het debat over de Medianota in de Kamer had plaatsgevonden", aldus een ver ontwaardigde VARA-voorzitter. Deze wending betekent volgens Van den Heuvel dat mensen die een abonnement op een abon nee-kanaal nemen zo'n 400 gul den per jaar moeten betalen: driemaal zoveel voor tv-kijken. „Daarvoor krijg je een aantal speelfilms, sportevenementen en andere programma's die een aan tal keren worden herhaald. Wij gingen ervan uit dat dat de moei te waard zou kunnen zijn als het een aanvullend programma zou kunnen zijn op Nederlan 1 en Nederland 2. Er is een aantal din gen die op deze netten niet kan gebeuren, zoals volledige sport wedstrijden". Wat nu volgens Van den Heuvel dreigt, is dat het bedrijfsleven precies hetzelfde als wat op Ne- d 1 en Ned. 2 wordt aangeboden, ook op het abonnee-net gaat aan bieden, „alleen geschoond van al die programma's waarvoor zo'n 2 tot 3 miljoen omroeporganisatie- leden grote belangstelling heb ben. Dus meer van het zelfde voor erg veel geld" In de Medianota, die 31 januari in de Tweede Kamer wordt behan deld, heeft minister Brinkman van WVC gezegd dat de omroep organisaties niet aan abonnee-tv moeten deelnemen. Van den Heuvel: „Wij waren nog bezig aan een inhaaloefenihg om met elkaar te laten zien dat het heel nuttig zou zijn voor de Neder landse kijker en voor het bestel om dat wel te doen". Wanneer de omroep niet meedoet aan abonnee-tv, betekent dat vol gens de VARA-voorzitter het be gin van commerciële televisie in Nederland en daarom „de vol strekte ondergraving van het be stel". 1(1) You Are - Dolly Parton 2(2) Love me just a little bit more - Dolly Dots 3(5) Thriller - Michael Jack son 4(6) Let's stay together - Ti na Turner 5(3) Reggae Night - Jimmy Cliff 6(4) Please don't make me cry - UB 40 7 (12) The right side won - What Fun 8 (10) My oh my - Slade 9(7) Running with the night - Lionel Richie 10 (21) Thuis ben - Hans de Booy 11 (16) 12 (14) 13 (13) 14 (25) 15 (15) 24 8) 25 (36) 26 9) 27 (11) 28 (33) 31 32 33 34 35 (22) 36 (20) 37 (17) 38 (27) 39 (24) 40 (28) Eenvoud - Het Goede Doel Where is my man - Ear- tha Kitt Move over darling - Tracey Ullman Only you - Flying Pic kets Hee Amsterdam Drukwerk Victims - Culture Club Schlagerfestival Den- nie Christian en Roy Black Love is a golden ring - The Cats Love of the common people - Paul Young Fraction too much fric tion - Tim Finn Wij zijn de vuilnisman - André van Duin Fragezeichen - Nena Sandy's Song - Anita Meijer Owner of a lonely heart - Yes I got rhythm - The Broads Hey You - Rock Steady Crew Happy Station - Fun Fun Far from over - Frank Stallone Obsession - Vanessa Intimiteit - Kadanz Starting at the end - Doris D and the Pins Let no man put us un der - First Choice Oude liefde roest niet - V.O.F. De Kunst Ole en Marie doet niet mee - Havenzangers Come back and stay - Paul Young Meidengroep - Kinde ren voor Kinderen 2000 miles - Pretenders Cry just a little bit - Shakin Stevens This is not a love song - Pil Festival van de Onderste Steen in De Waag LEIDEN - De wortels, zitten stevig verstrengeld in de 'strijdcultuur', maar met de takken wordt de he dendaagse moderne blaasmu ziek omvat. 'De Onderste Steen', in 1975 ontstaan als 'links muzi kaal tapijt' voor bijeenkomsten en manifestaties, heeft geleide lijk de nadruk van 'strijd' naar 'cultuur' verplaatst. 'De Volhar ding' is hun grote voorbeeld. Dat verklaart ook de problemen, die De Onderste Steen had bij het bedenken van een naam voor het festival, dat vrijdag wordt ge houden in De Waag. 'Strijdcul tuur-festival' kon het niet wor den; dat zegt de mensen te wei nig en pretendeert te veel. 'Bla- zersfestival' dekt de inhoud niet, want er treden ook popgroepen zonder blazers op. 'Opblaaspop' had leuk geweest, want strijd baar en muzikaal tegelijk, maar werd op esthetische gronden verworpen. Uiteindelijk is de naam 'Blaaspopfestival' op de af fiches verschenen. Dat festival heeft De Onderste Steen aan de gemeente Leiden te danken. Die stelde vorig jaar ruim drieduizend gulden be schikbaar om Leidse componis ten muziek te laten schrijven voor het gezelschap. Eén van die stukken, van Burkhardt Söll, wordt vrijdagavond uitgevoerd. De tweede, van Huub de Vriend, is door omstandigheden niet tij dig gereed gekomen. "Voor een orkest met onze bezet ting (saxen, trompetten, trombo nes, fluit, hoorn, triangel en bas) is nauwelijks muziek voorhan den", vertellen saxofonist Theo Veld en hoornist Rino Christ. "We willen het componeren sti muleren en ook zelf muziek gaan schrijven". Het repertoire omvat momenteel werken van onder meer Mengelberg, Ketting, Afon- so, Borstlap en De Jong. "Vroeger zaten we in de echte strijdcultuur. Speelden we Eis- ler, Weill en Witkamp. We kwa men op allerlei linkse evenemen ten. Het bevordert de saamhorig heid, maar het kost moeite om steeds hetzelfde repertoire ten gehore te brengen. We doen dat soort optredens nog wel, maar willen er onze muziek niet aan ophangen. Je kunt op je vingers natellen, dat strijdcultuur nooit als een zich herhalende traditie bedoeld is geweest. Vorig jaar hebben we als Onderste Steen besloten ons op Nederlandse componisten te gaan richten" Onbraaf Betekent dat dan dat de strijdcul tuur definitief is verlaten? Inte gendeel, vinden Veld en Christ. "De muziek die we nu spelen roept ook tot verzet op. Het her stellen van het contact tussen de twintigste eeuwse muziek en het publiek is op zich al een politieke zaak". Ze omschrijven hun mu ziek als: "Gevarieerd en zo on braaf mogelijk. Herkenbare the ma's en veel maatsoorten door elkaar heen". Moet je links zijn om deel te kun nen uitmaken van De Onderste Steen? Na enige aarzeling zeg gen beide blazers ja. "Als je acte de presence geeft op manifesta ties, zul je toch achter de doel stellingen daarvan moeten staan. Maar we selecteren mensen er niet op. Dat gaat vanzelf. Een groepslid moet zich thuisvoelen bij ons". Tot slot iets over de andere groe pen, die vrijdagavond in De Waag spelen. 'Hout en Koper' komt uit Amsterdam, deelt de voorkeur voor moderne compo nisten met De Onderste Steen, maar heeft een nog vreemdere samenstelling. Het 'Noord-hol lands Straatorkest', ook uit Am sterdam, speelt veel buiten en heeft voorkeur voor het wat ou dere, swingende repertoire. De niet-blazersgroepen zijn allen uit Leiden afkomstig: 'Dempsey' speelt politieke popmuziek in de moerstaal, de 'Brobbelband' is meer folkachtig en ook Neder landstalig en 'Vrouwenkruid' brengt een serie op muziek ge zette liederen. Een gevarieerd programma dus. Theo Veld hoopt dat er daardoor ook mensen van buiten het be kende kringetje zullen komen. "Ik zou graag zien dat leden van fanfares en harmonie-gezel schappen op het festival komen. We kunnen van hen leren op het gebied van nauwgezetheid. Maar zij kunnen bij ons heel andere mogelijkheden van hun instru ment beluisteren". Het festival in De Waag begint om acht uur 's avonds. ARIEJAN KORTEWEG EELDE (GPD) - Eildert Beeftink uit Eelde kan wel licht als jongste componist van Nederland wor den beschouwd. Afgelopen zondag was de ne genjarige „musicus" te gast in het muzikaal pro gramma „Für Elise", dat rechtstreeks wordt uit gezonden vanuit de Spiegelzaal van het Concert gebouw in Amsterdam. Daar presenteerde Eil dert Beeftink met een opvallende zelfverzekerd heid zijn „Opus 1" en „Opus 2", pianostukjes die hij zelf had geschreven. Een jonge componist! Een wonderkind? Daar leek het wel op, want de associatie met het wonderkind Mozart werd op geroepen door de stijl van de eerste compositie die verwantschap vertoonde met het jeugdoeu- vre van Mozart voor klavier. Evenals Mozart in dertijd heeft ook Eildert een muzikaal begaafde vader, de in het Noorden niet onbekende Johan Beeftink, docent orgel aan het Groninger conser vatorium. Moeder Karin Beeftink was bereid enige toelich ting te geven op de artistieke escapades van haar zoon. Mevrouw Beeftink: „Eildert is uit zichzelf begonnen met op zijn zesde jaar piano te spelen. Hij kon amper een noot lezen. Maar bijna een jaar geleden begon hij op een ongelooflijke manier vooruit te gaan waarbij hij heel moeilijke stuk ken opzocht zoals sonates van Beethoven en Mo zart. Op een gegeven moment is hij begonnen met het opschrijven van'nootjes en toen is het snel gegaan. Nu doet hij het helemaal zelf, al staan er vijf of zeven kruisen voor". De jonge Eildert toont een niet te stillen honger naar muziek, zelfs in die mate dat hij de hele vakantie besteedde met het luisteren naar de pia nosonates van Beethoven. Voor vriendjes heeft de jeugdige Eildert soms nauwelijks meer tijd. Er zit muziek in zijn hoofd en dat moet eerst op pa pier staan. Zijn z'n ouders van plan om op het succesvolle optreden in „Für Elise" met de ne genjarige knaap op tournee te gaan, zoals eens met de jonge Mozart gebeurde? Mevrouw Beeftink: „Nou, nee hoor. Het is eerder zo, dat ik hem af en toe wat afrem en zeg: ga nu eens buiten spelen. Hij heeft een oudere broer die ook met muziek bezig is, maar die is veel „all rounder", want die tennist en schaakt ook goed Maar Eildert is, behalve dan dat hij ook goed te kent, componistenportretten met name, hele maal met de muziek bezig. Het was overigens zijn eigen idee om voor „Für Elise" op te treden Hij heeft zelf een brief geschreven met het ver zoek". Leden van De Onderste Steen, repeterend op de zolder van het Leids Vrijetijds Centrum. Van pure strijdcultuur naar hedendaagse Neder landse componisten. (foto Holvast) AMSTERDAM (ANP) - Ars ad Ac tum (kunst in beweging) is de naam van de nieuwe vereniging die in Amsterdam is opgericht met het doel op landelijke schaal beeldende kunstenaars te helpen zich een bestaan in hun beroep te verwerven. Volgens voorzitter Lia Gorter wordt het voor beel dende kunstenaars steeds moei lijker. Zo niet onmogelijk, om van hun werk te kunnen leven. Niet alleen is er drastisch bezui nigd op de beeldende kunste naars regeling (BKR), maar daar voor was ook al het mes gezet in de rijksaankoopregeling voor stichtingen van beeldende kunst en was de regeling die het parti culieren mogelijk maakte kunst werken te kopen met een flinke subsidie van het rijk al verdwe nen, aldus Lia Gorter De nieuwe vereniging wil beeldende kunstenaars mogelijkheden scheppen om zich aan het publiek te presente ren en hun werk op de markt te brengen. Bestaande mogelijkhe den wil de vereniging vergroten. Ars ad Actum wil dit onder meer bereiken door het organiseren van tentoonstellingen. Verder wil de vereniging geld be schikbaar stellen aan instellin gen die kunst aankopen van kun stenaars, zoals de Stichtingen voor Beeldende Kunst (SBK's). Dit geld wil de vereniging zien binnen te krijgen door het ver werven van leden (lidmaatschap tweeduizend gulden per jaar) en van donateurs die bereid zijn geldbedragen beschikbaar te stellen. Arcliitect Gibberd overleden LONDEN (AP) - Sir Frederick Gibberd. één van de belangrijk ste Britse architecten, is maan dag op 76-jarige leeftijd ovérle- den, zo heeft de familie bekend gemaakt. Onder zijn belangrijke werken zyn de moderne kathedraal van Li verpool, de passagiersterminals van de luchthaven Heathrow, het Intercontinental hotel b(j Hyde Park, en een moskee bij Regent's Park. Zijn belangrijkste project was Harlow, een geheel nieuw stadje dat na de tweede wereld oorlog werd gebouwd 32 kilome ter ten noordoosten van Londen In het ontwerp van Harlow blijkt Gibberd's voorkeur voor grote ruimten en tuinen. Gibberd, won veel internationale prijzen voor de architectuur. Paul Brandt overleden AMSTERDAM (ANP) - Paul Brandt, oprichter van de beken de kunstveilingen Paul Brandt bv, is maandag in een ziekenhuis in zijn woonplaats Amsterdam in de leeftijd van 83 jaar overleden. Brandt richtte in 1926 in Amster- dam de bekende naar hem ge noemde kunstveilingen op en bracht deze tot grote bloei. Tot twee jaar geleden bemoeide hij zich nog dagelijks met de activi teiten van de kunstveiling, waar na hij de leiding overdroeg aan z\jn zoon.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 31