"We hebben maar een kleine kans -c Olsen toch onder mes? Lange en zeer zware reis voor Spartanen Talbot overleden DINSDAG 6 DECEMBER 1983 Sport De problemen in de voetbalsport zijn de laatste tijd kennelijk dusdanig toegenomen dat ze de normale eetlust aan het versto ren zijn. Het is onlangs (zie de krant van 30-11) begonnen in het Engelse Bristol, met een voetballer ge naamd Mike Brag ley. Toen de scheidsrechter hem wilde op schrijven wegens vloeken, trok hij 's mans notitieboekje uit de handen en stak dit in de mond om het te nuttigen. Alsof het een broodje speciaal was. Men slaagde er nog wel in enige resten van het geschriftje uit de strot van de speler te redden, maar daar viel, aldus het be richt, niet meer op te schrijven. Kras, hoor. Aan het eind van de oorlog heb ik nog wel tulpebollen tot mij ge nomen, maar het opschrijfbloki je van de scheidsrechterniet eens aan geddcht, terwijl het wie weet wat voor lekkernij is. En nu we toch bezig zijn: hoe zou een rode kaart eigenlijk smaken? Aan de uitdrukkingen van trai ners in de krant van gisteren kon je merken hoezeer Bragley in hun onderbewustzijn iets heeft losgemaakt. Want wat zei Sparta-trainer Bert Jacobs na afloop van Ajax-Sparta? "Als we daar in Rusland tegen Spartak winnen, eet ik mijn schoen op". En neem Wim Eilander eens, van ons eigen Lugdunum, na af loop van Hilversum-Lugdu- num"Toch zal Lugdunum niet degraderen. Al moet ik daar voor mijn schoen opvreten". U ziet het, de heren zitten nog op het laagste niveau, de schoe nen. De blik zal verder gaan reiken. God mag weten waar ze straks nog allemaal de tanden in willen zetten. ASC Wat lees ik nou over dat keurige ASC? Ruzie over de opstelling met trai ner Massee. Die stelde zijn functie ter beschikking. "Niet met de bedoeling om te vertrek ken, maar om de discussie weer op gang te brengen", zegt hij er nu over. Maar ASC deed wat anders. Het accepteerde zijn ont slag (of wat daar voor door moest gaan) en benaderde oud- Ajacied Wim Meutstege. Die ziet er wel wat in om trainer van de roodzwarten te worden. Massee voelt zich "als een vuilnis zak" langs de kant gezet. Hij denkt dat er "een vuil spelletje" met hem is gespeeld. Of dat zo is, zou ik niet durven beweren. Duidelijk is dat Mas see in zijn eigen zwaard is ge stort. Aan de andere kant heeft ASC wel verbdzend snel een ander gevonden. Ik kan mij een transfer voorstel len die een wat betere geur heeft. De moraal kan de heren trainers niet ontgaan: onderneem geen al te drastische stappen om dis cussies of zo weer op gang te brengen. De vrolijke jaren ze ventig, waarin het conflictmo del zo goed gedijde, zijn defini tief voorbij. Vreugde Al weer een tijd geleden bemoei de zowaar een hoge Europese voetbalofficial zich eens met het gedrag van de spelers op de velden. Nee, de verruwing had hij niet op het oog. Stel je voor. Hem ging het om de houding van spelers na het scoren van een doelpunt. Al dat ge-omhels betitelde hij als "onmanlijk". Een ferme handdruk, gewisseld tussen de verzender van de be slissende pass en de doelpun tenmaker, zou voldoende moe ten zijn. De Engelse scheidsrechter Clive Thomas gaat nog een stapje verder. Die vindt dat spelers die al te uitbundig de geboorte van een doelpunt vieren maar uit het veld gezonden moeten worden. "Als een speler thea traal in de richting van het pu bliek rent, is dat vragen om moeilijkheden". Nou geef ik grif toe dat het scoren van een doelpunt de laatste ja ren gepaard gaat met een soort demonstratie van gestóórd- heid. Psychologen zouden dat eens moeten uitvlooien: wat voor denkproces klemt een voetballer eigenlijk tussen bei de oren op het moment dat hij het net laat bollen? Maar het is van de gekke om zo het accent te leggen op de onbe heerste juicher. Er zijn waarachtig wel andere zaken op en om het voetbalveld om je druk en ongerust) over te ma ken. Had Thomas wat te zwaar geta feld toen hij die uitspraak deed, had hij ruzie met zijn vrouw of was gewoon zijn fluitje zoek? Paard. Hans Eysvogel, een man die als u het mij vraagt met de paarden op stal gaat, behoort tot de meest onstuimige verslagge vers die er zijn. Hij praat vaak sneller dan je kunt luisteren. Zondag, tijdens "Langs de Lijn", spóót hij met zijn hippische verslag bijna de huiskamer in. Op de achtergrond hoorde je presentator Koos Postema, die hem had aangekondigd, nog verbouwereerd zeggen: "Wat is dat nou. Het lijkt wel of er een pddrd aan de lijn zit". Ongelukkig AZC is wel buitengewoon onge lukkig geweest in de tweede wedstrijd tegen het Italiaanse Pro Recco om de Europa Cup waterpolo. De tv-beelden leg den haarfijn vast dat de arbi trage er op een vreselijk ma nier naast zat bij de toeken ning van de hoekbal die de Ita lianen weinige seconden voor tijd aan de beslissende treffer hielp. Bij het nemen van die vrije worp ging het dan ook nog eens incorrect toe. Het is zo'n incident dat nog jaren in de herinnering zal blijven, zoals de handsbal van Kees van Dijke uit de jaren twintig en de derde goal van Engeland in de WK-finale 1966 tegen West-Duitsland. Maar sommige persreacties in Nederland waren bij het over- spannige af. In een ochtend blad las ik dat het hier ging om "genante arbitrale corruptie". (Er is dus blijkbaar ook niet- genante corruptie). Dat veron derstelt opzet en daarvoor dient het bewijs te worden gele verd en wel metéén. Wat moeten we onder corruptie verstaan? Omkoping? Dat lijkt me uitgesloten. Dan wacht je niet tot de laatste twintig se conden om het zo idioot te doen. Zeker bij waterpolo zijn er veel geruislozer manieren om een ploeg naar een nederlaag te voeren. Ik houd het op een zware arbitra le fout, zo lang het andere niet is bewezen. Het is zeer triest voor AZC en de emotie daar is begrijpelijk. Er zal nog lang over worden geknarsetand. Maar ja, scheidsrechters zijn ook maar mensen en die schie ten, net als spelers, wel eens for se bokken. De sportwereld lijkt echter steeds minder bereid dat te accepteren. Fabuleus Bij uitgeverij O.D.I.L. in Parijs is het lang verbeide boek over de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk verschenen: "La fabouleuse histoire du Tour de France" door Pierre Chany, chef wielrennen bij het Franse sportdagblad l'Equipe, de krant die de Tour uitvond en nu nog mede) organiseert. Het is een pil geworden van dik 800 bladzijden, prachtig geïllu streerd. Ik zal er nog menigmaal uit cite ren, want als er iemand alle bronnen heeft kunnen raadple gen dan Chany wel. In elk Tourboek, dat de historie behandelt, kijk ik eerst even hoe de klucht rond de Noord afrikaan Abdel Kader Zaaf wordt behandeld. Iedereen heeft recht op zijn eigen afwijking, zeg ik altijd maar. Het is een zeer bekend verhaal, maar ik wil alle varianten er van weten. Voor de jongeren onder ons zal ik de mooiste versie in een paar woorden schetsen. Het speelde in de Tour van 1950. Tijdens de etappe Nimes-Per- pignan, in grote hitte, kreeg Zaaf geweldige dorst. Hij ABDEL KADER ZAAF dronk alles wat er maar nat uit zag, waaronder veel wijn. Er verdween wat in het keelgat van die man. In het zicht van Nimes kreeg de drank hem in zijn greep. Hij ging eindeloos aan de slinger. Op zeker mo ment viel hij om en deed vervol gens liggend tegen een boom een tukkie. Wakker geschud door toeschouwers (schaars in dat gebied) stapte hij zo goed en kwaad als dat ging weer op de fiets. Maar in plaats van naar Nimes reed hij de weg te rug. Een ambulance bracht hem naar de finish. Een magnifiek verhaal. Chany rekent er helaas grotendeels mee af. Het gesnurk onder de boom klopt. Dat was echter niet het gevolg van de wijn, maar van de warmte waardoor Zaaf bevangen was geraakt. De Afrikaan stonk inderdaad een uur in de wind naar de pinard "maar dat kwam omdat de mensen in die wijnrijke streek hem ermee hadden overgoten teneinde hem op te frissen". Ofschoon Zaaf zelf geen druppel alcohol dronk, ging hij na het incident (en vooral door de mooie verhalen er omheen) wél reclame maken voor een wijn- merk. Ach, wie is in zo'n geval ook met de waarheid ge diend.... Cijfers "La fabouleuse histoire" bevat ook tal van statistische gege vens. Eddy Merckx heeft de meeste etappe-overwinningen op zijn naam staan: 34. André Leducq volgt met 25, Darrigade met 22 en Hinault met 21. Lucien van Impe, Darrigade, Poulidor en Deloffre hebben de meeste Tours gereden: 14, maar alleen Van Impe reed ze alle maal uit. Zoetemelk (12) en Karstens (11) staan ook hoog op de lijst. De jongste Tourwinnaar is Henri Cornet: 20 jaar. Hij zegevierde in 1904. Lapize, Faber en Ro- main Maes volgen met 22 jaar. De oudste Tourwinnaar is Fir- min Lambot. Hij was 36 jaar en vier maanden, toen hij in 1922 won. Zoetemelk met zijn 33 jaar in 1980 scoort ook vrij hoog. De gemiddelde leeftijd van de winnaar is 27, 28 jaar. De etappewinnaar met de groot ste voorsprong is de Spanjaard Viejo die in 1976 in de rit Mont Genèvre-Manosque de concur rentie 22 minuten en 50 secon den voorbleef. De inmiddels al overleden Daan de Groot staat op deze lijst derde. Hij beëin digde in 1955 een etappe naar Albi met een voorsprong van 20 min. en 31 sec. Ron van den Berggeslaagde leerling voetbalschool: ROTTERDAM/TBILISI - Van oudsher maakt Sparta van de nood een deugd. Niet ten onrechte dweept het bestuur van de Rotterdamse eredivisieclub met het huidige eerste elftal, min of meer het paradepaardje van de jeugdopleiding, die eens op poten werd gezet als tegenwicht van het chronische financiële onvermogen spelers van buitenaf aan te trekken. Op 'Nieuw Vreelust', het complex dat schijnbaar loom ligt te soe zen in de schaduw van het 'Kas teel', werden door de jaren heen heel wat profs in spé klaarge stoomd voor het grote werk. Nog dagelijks bewijst de voetbal- school zijn bestaansrecht. Als donor van de doorgaans krappe clubkas, nu in ruil voor forse ver goedingssommen zovele 'leerlin gen' naar elders vertrokken. Maar ook in sportieve zin trekt Sparta profijt van het opleidings instituut, waarin jaarlijks een ton wordt geïnvesteerd. Het nog aan het Europese front strijdende voetballegertje van Bert Jacobs is gegrondvest op zes spelers, die zich van kindsbeen af aan lieten kneden tot hun tegenwoordige status van basiskracht. Een van hen heet Ron van den Berg, maker van hét doelpunt in Jena, dat hem en zijn ploeggeno ten de toegang verschafte tot de derde UEFA Cup-ronde tegen Spartak Moskou. Amper 23 jaar is hij nog maar, in weerwil van zijn leeftijd gaat 'Witlof evenwel door voor één van Sparta's schaarse routiniers. Elf jaar 'Spangen' hebben hem, zo zal blijken, niet bedrijfsblind ge maakt. Als zovele elftalmaten laaft ook hij zich gulzig aan de per UEFA Cup-ronde steeds 'groter gegroeide' belangstelling van aanhangers, successuppor ters en persvertegenwoordigers. "Maar als ik het allemaal reëel bekijk, moet ik dat hele Europa Cup-gedoe toch zien als een een malige gebeurtenis. Althans voorlopig", meent Van den Berg aan de vooravond van het twee de UEFA bekerduel met Spartak Moskou. "Want ik zie ons dit sei zoen geen plaats behalen, die Sparta opnieuw het recht zal ge- AMSTERDAM (GPD) - Jespcr Olsen zal zich mogelijk toch laten opereren aan de enkel banden waarvan hij al zes maanden last ondervindt. De Ajacied, die de blessure heeft opgelopen tijdens de inter land Denemarken-Hongarije op 1 juni zal zijn linker enkel dinsdag in het Academisch Medisch Centrum in Amster dam laten onderzoeken. Van dat onderzoek hangt het af of inderdaad tot operatie zal worden overgegaan. door Gerard van Putten ven op deelname aan het UEFA Cup-toernooi. We hebben in de competitie al te veel punten ver speeld. We zouden de KNVB-be- ker moeten pakken om volgend jaar weer door Europa te kunnen trekken. En zo groot is die kans natuurlijk niet". De rijzige, hoogblonde Rotterdam mer wijt de grillige prestatiecur ve van Sparta in competitiever band voor een deel aan de ver moeienissen die de Europa Cup besognes met zich mee brengen. "Maar ook geestelijk is het steeds moeilijk omschakelen. Tegen ploegen als Carl Zeiss Je na en Spartak Moskou kom je nu eenmaal gemotiveerder in het veld dan tegen bijvoorbeeld PEC/Zwolle, Volendam of Hel mond Sport. En juist tegen die tegenstanders hebben wij onno dig punten vergokt". Door zijn lange lidmaatschap van Sparta tóch al bekend met het wel en wee van de club, heeft Van den Berg als lid van de spe- lersraad een nóg betere kijk op de zo moeilijk te runnen club huishouding gekregen. Zijn voetbalwerkgever draait al vele seizoenen rond in de vicieuze cir kel van schamele recettes, ex ploitatietekorten en noodge dwongen spelersverkopen. Hij schaart zich achter het bestuurs beleid, dat is geënt op zuinigheid en het stelselmatig opvullen van opengevallen gaten met eigen kweek. "Was ik nu bestuurder, dan zou ik het ook zo doen. Bij gebrek aan inkomsten zit er in derdaad niks anders op dan een beroep te doen op jongeren en ze vervolgens te verkopen". Minder soepel In de nabije toekomst zal die tradi tionele spelersopruiming vol gens Van den Berg minder soe pel met de Sparta-aanwas kun nen worden opgevangen. Hij waagt een blik naar de reserve bank, dan. Een ongeschreven voetbalwet zegt ook hem dat aan de hand van het materiaal in de dug-out meteen de kwaliteit van de selectie kan worden vastge steld. "Dit beleid is niet vol te houden. Vroeger kon je als jonge speler nog langzaam worden ge bracht. Nu zitten er jongens van 18 jaar op de bank, die met uit zondering van Diliberto nog geen wedstrijd in de eredivisie hebben gespeeld". Van den Berg is er dan ook van overtuigd dat 'zijn' Sparta onher roepelijk in de problemen zal ko men, mocht er straks weer "een man of drie, vier" het Kasteel de rug toekeren. "Dan", zegt Van den Berg, "dan moeten die jonge gasten voor de leeuwen worden gegooid". üm zijn betoog te onderbouwen, noemt hij de namen van twee collega's, die naar zijn mening moeilijk te vervangen zullen zijn. "Van Gaal heeft aan het eind van dit seizoen een vrije transfer. Als alleen hij wegvalt, doemen de moeilijkheden al op. Maar stel nou eens dat ook Holverda hier vertrekt, onze enige echte spits. Ik zou niet weten wie ze dan op die plek zouden moeten neerzet ten". Als "echte Spartaan" is hij te zeer begaan met het lot van zijn club om te hopen op een massale spe lersuittocht, die mogelijk in gang kón worden gezet door het Euro- "Een dag nodig om hiervan bij te komen" Ron van den Berg probeert Gerald Vanenburg de bal te ontfutselen: "Het zou jammer zijn als dit elftal uiteen zou vallen" pa Cup-avontuur van nu. Gevan gen door de tv-camera's (Van den Berg: "Ik heb mezelf nog nooit zo veel op het scherm ge zien") hebben de tot voor kort naamlozen 'naam' gekregen. De Spartanen worden zo langzamer hand ook vaste klanten bij verte genwoordigende elftallen met gevolg dat zekere spelers op het lijstje van menig voetbalscout voorkomen. "Het zou jammer zijn als dit elftal uiteen zou val len", verzucht Van den Berg uit de grond van zijn hart. Zelf zou 'Berg', hij zegt het eerlijk, ook toehappen ingeval hij zich spor tief ("Ajax of Feyenoord") zou kunnen verbeteren. "Maar toch zou het zonde zijn, als deze vrien denclub uiteen zou vallen". Hoe koel, soms op het ijskouwe af, de "stijf linkse" Van den Berg in het veld ook kan overkomen, hij kan opmerkelijk lyrisch praten over de onderlinge band die "de ploeg tot één geheel maakt". Op zo'n moment is de Rotterdamse gemeenteambtenaar niet meer de Van den Berg, die zich profes sioneel ("Ik ben alleen nooit kee per en rechtsback geweest") laat opstellen als afwisselend verde diger, middenvelder en spits. "We hebben veel voor elkaar over, dat vooral is onze kracht". Pillen Met Ronald Lengkeek, Robert Ver beek en Adrie Andriessen speelt- ie het langst, zegt hij. "Met die gasten liep ik in de C-tjes al te pillen". Later ("Bij de B-tjes") voegde libero Leen van Oosten zich nog bij het gezelschap. "We spelen al zo lang samen, we ken nen elkaar door en door. Als dit span bij elkaar zou kunnen blij ven, was Sparta over een paar jaar een topclub". Op zijn minst twijfelt Van den Berg eraan dat het zover ooit komt. "Wil je", erkent hij, "elk jaar in de Europa Cup spelen, dan moet je toch ergens anders voetballen". Vandaag de dag ge niet Van den Berg bij Sparta al van "die aparte sfeer", die het UEFA Cup-voetbal omgeeft. Hij heeft ervan geproefd, het smaakt naar meer. "In Tbilisi hebben we maar een kleine kans", gebiedt de realiteit Van den Berg te zeg gen. Niettemin zal hij zich, daar in die zuidelijk gelegen Sowjet- republiek Georgië, bezield vast klampen aan Sparta's reputatie van verzamelaar van onverwach te uitslagen. Van den Berg: "Het blijft voetbal. Er was toch ook niemand die had gedacht dat we Jena zouden uitschakelen".... TBILISI (GPD) - Exact volgens het vluchtschema heeft Sparta de overtocht van Schiphol naar Tbi lisi in 9 uur en 20 minuten vol bracht. Om tien voor "half tien Georgische tijd (tien voor half ze ven Nederlandse tijd) zette het Rotterdamse voetbalgezelschap voet op de bodem van de hoofd stad van Georgië, waar morgen avond de return van de derde UEFA-Cupronde tegen Spartak Moskou zal worden afgewerkt. Afgezien werd overigens van de geplande tankstop in Riga, dat gisterochtend onder een mistde- ken lag verpakt. De voorsprong op het vluchtplan werd in Mos kou evenwel teniet gedaan door een uitgebreide douanecontrole, die drie uur in plaats van de ver wachte twee uur in beslag nam. Sparta met zijn gevolg van rond honderd man moest gistermor gen vroeg uit de veren. Al om half zeven vertrokken de spelers en supporters vanaf Spangen richting Schiphol. Eenmaal geze ten in de Toepoeljev van de Rus sische maatschappij Aeroflot poogde Sparta's onbezoldigde manager Floor Bouwer de wat landerige stemming te doorbre ken met een toespraak, waarin hij zijn gehoor voorhield dat zijn club daags tevoren tegen Ajax bewust zo slecht had gespeeld. „We wisten dat Spartak zou op bellen om de uitslag van die wed strijd te vernemen. Om Spartak nu de indruk te geven dat wij een zwak elftal hebben, lieten Ste vens en Van Oosten Schoenaker dat eerste doelpunt scoren en miste daarna Stevens die unieke kans op een goal!". Derhalve produceerde de anders zo consciëntieuze Bouwer in één zin twee vergissingen. Want niet Stevens en Van Oosten gingen bij die goal van Schoenaker in de fout, maar Lengkeek en Van Gaal. En niet Stevens sprong on beholpen om met die om treffer schreeuwende mogelijkheid, maar Ron van den Berg. Bouwer hief daarna doodgemoede reerd het Sparta-clublied aan. zong met een lichtelijk geaffec teerde stem „rood, wit zijn onze kleuren", terwijl de begintekst van dat schone lied toch al jaren „rood, wit is onze glorie" luidt. „Ach, als je niet de juiste r en woorden weet, moetje impro viseren", reageerde Bouwer alert op leutige terechtwijzingen van enige betweters. „Als bestuurder ben ik nu eenmaal gewend te im proviseren". Sparta-aanvaller Wout Holverda deed dat ook op de luchthaven van Moskou. De Leidenaar, die zich voor de zoveelste maal een andere coiffure heeft aangeme ten, werd minutenlang wantrou wend bekeken door de dienst doende douanier. Zijn stijle haar van nu strookte niet met de krul letjes op zijn pasfoto. „Ik heb ze eruit laten halen, mooie cocos- makroon" voegde Holverda de employé uiteindelijk glimla chend in zijn beste Leids toe. De Rus was meteen overtuigd, haal de ferm zijn stempels uit zijn la en Holverda was waardig bevon den voor een vierdaags verblijf in de Sowj et-Unie. „Een vreselijk vermoeiende reis, anders", sprak hij later uit naam van zijn collega's. „Je kan nog beter twee wedstrijden achter el kaar spelen dan zo lang in een vliegtuig zitten. Ik heb wel een dag nodig om hiervan bij te ko men". Koud aangekomen in Tbilisi werd Sparta met het hele gevolg ont haald op een spoedcursus Geor- gisch. De vrouwelijke gids liet weten dat „kanasjotsat" of iets van die strekking staat voor goe de dag, terwijl Tbilisi „warme stad" schijnt te betekenen. En zo werd een marathonzitting van 9 uur en 20 minuten leerzaam be sloten. Dinsdagochtend vroeg moesten de tegenstanders van Spartak Moskou eerst in Tiblisi met nuchtere magen een loop training afwerken, zodat vermoe delijk de pas vergaarde kennis van het Georgisch alweer verge ten zal ziin... GERARD VAN PUTTEN ALKMAAR (ANP) Op 73-jarige leeftijd is maandagmorgen Frank Lesley Talbot in een zie kenhuis in Alkmaar overleden. De Brit was meer dan dertig jaar in Nederland werkzaam als trai ner by o.a. RCH, Be Quick, AZ'67, Heracles en Eindhoven. Zijn grootste bekendheid echter verwierf hij als trainer van DWS. Met die Amsterdamse club vier de hij in de zestiger jaren succes sen in de Europese bekertoer-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 11