c KITS Jongeren zitten liever in café EG stelt zich harder op tegenover staatbeleid VS 3- Slinkse bewegingen van een Sinterldaas Russen dreigen nu Amerikanen met roe Vrije prijs voor patat WOENSDAG 30 NOVEMBER 1983 Varia Ya-yn uit Sumy vertelde ons het volgende: „Ik moest een keer naar het dorp Dibrova op zoek naar een wagen waarmee we wat hooi konden ver voerden. Ik vond daar twee broers die bereid waren dat werkje voor me op te knappen, en we kwamen een prijs overeen. Daarna nam ik ze mee om ze te laten zien waar het hooi lag. Terwijl we door het dorp liepen, zei een van hen tegen me: 'Zie je die hut daar? Gisteren heeft daar een moeder haar kind ge slacht. Het vlees lag nog half gebra den in de oven, toen haar oudste dochtertje naar buiten rende en te gen de kinderen op straat zei: 'Wij eten vandaag vlees'. De kinderen vroegen: 'Waar heb ben jullie dat dan vandaan?' 'Moeder heeft Misha doodgemaakt, hij wordt nu gebraden'. Toen de kinderen dat aan hun ou ders hadden verteld, dromden de buren samen voor het huis. De vrouw zag al die mensen, greep haar dochtertje bij de hand, trok haar mee naar binnen, en pakte het vlees uit de oven. Ze begon zelf te eten, en duwde ook vlees in de han den van haar dochtertje. Op dat moment stoven de buren naar binnen en voorkwamen dat zij hun maaltijd konden voortzet ten. Dezelfde dag arriveerde de po litie, die de vrouw meenam." Deze horror story speelde zich af in de Oekraine, tijdens de hongers nood in 1932-1933. De 'kunstmatige hongersnood', waarover in de Tweede Wereldwinkel op de Cein tuurbaan 211 in Amsterdam een tentoonstelling wordt gehouden met foto's, citaten en krantenknip sels, die vier dingen overduidelijk aantonen: 1. dat er inderdaad een schrikbarende hongersnood, die naar voorzichtige schattingen min stens 5,5 miljoen doden heeft ge kost, in de Oekraine heeft geheerst, 2. dat die hongersnood niet het ge volg was van grote droogte, over stromingen of een andere natuur ramp, maar doelbewust door het Kremlin was gecreëerd om de boe ren (volgens Stalin "bloedzuigers met wie korte metten moest worden gemaakt") in 'de graanschuur van Europa' tot gehoorzaamheid aan de staat te dwingen, 3. dat via een rigoureuze censuur nu al vijftig jaar lang van Sowjetrussische zij de getracht wordt deze moorddadi ge politiek te ontkennen, te verdoe zelen en te vervalsen, en 4. dat er ook toen al westerse journalisten waren die de waarheid vertelden, en andere westerse journalisten die willens en wetens de waarheid ver zwegen of verdraaiden. Ik wil dit laatste aspect er uitlich ten. In 'The Fortnightly Review' van 1 mei 1933 schreef de Engelse journalist Malcolm Muggeridge: „Bij een bezoek dat ik kortgeleden bracht aan de Oekraine en de Noord-Kaukasus zag ik iets van de strijd die er aan de gang is tussen het regime en de boeren... Aan de ene kant miljoenen hongerende boeren, hun lichamen vaak opge zwollen door gebrek aan voedsel, en aan de andere kant de geheime politie, die de opdracht uitvoerde van het dictatorschap van het pro letariaat. Zij hadden zich over het land verspreid als een zwerm sprinkhanen en alles wat eetbaar was weggehaald; duizenden boe ren, soms de hele bevolking van dorpen, hadden ze doodgeschoten of weggevoerd". Correspondenten van United Press en New York Herald Tribune rap porteerden over de kolossale hon gersnood, en de Weense kardinaal Innitzer repte van kannibalisme en riep op tot hulp aan de miljoenen slachtoffers, waarop en Sowjet- woordvoerder repliceerde: „Ik kan u tot mijn blijdschap mededelen dat wij noch hongersnood noch kardinalen in de Sowjet-Unie heb ben". Deze officiële Sowjetrussische ontkenning, die tot op de dag van vandaag gehandhaafd wordt, kreeg de steun van Walter Duran- ty, de geëerbiedigde Moskouse cor respondent van de New York Ti mes, die in 1932 god betere het de Pulitzer Prize kreeg voor zijn af standelijke en verklarende verslag geving over de gebeurtenissen in Rusland. Zijn kenmerkendste un derstatement was, dat 'er geen ge vallen van echte honger of dood door honger voorkomen, maar er wel sprake is van veelvoorkomende sterfte door ziekten die het gevolg zijn van gebrek aan voedsel'. Op 23 augustus 1933 schreef hij dat 'de buitengewoon goede oogst die op het punt staat te worden binnenge haald het duidelijk bewijs is dat elk bericht over een hongersnood in Rusland 'nu' overdreven of een staal van kwaadaardige propa ganda is', zodat het in het licht van de werkelijkheid niet vreemd is dat Malcolm Muggeridge hem de groot ste leugenaar noemde die hij in vijftig jaar journalistieke arbeid had ontmoet. Maar Duranty werd in die jaren dertig in het Westen eerder geloofd dan Muggeridge en bijvoorbeeld de in Rusland geboren Harry Lang van de Jewish Daily Forward, die schreef dat hij in een kantoortje van een Sowjetrussische functionaris een aanplakbiljet had zien hangen met daarop en vrouw met een opgezwollen kind aan haar voeten en de tekst: 'Het eten van do de kinderen is een misdaad'. De Sowjetrussiche functionaris vertel de hem: „We hebben die posters in honderden dorpen uitgedeeld, vooral in de Oekraine... We moesten het gewoon doen.' Radactie: Anneloes Timmerije. Bijdragen en vragen: Postbus 54, 2300 AB Leiden. Telefoonnummer: 071-144941, toestel 245. KITS is voor en soms ook door jongeren. Vanaf vandaag zal Geertje van der Sterre (17) tweewekelijks haar mening geven over actuele en minder actuele onderwerpen in de nieuwe rubriek "Kolom". De ze week bijt zij het spits af met - het kan bijna niet an ders de belevenissen van een Sinterklaas in crisistijd. De Sinterklaas die je op de televi sie ziet is niet de echte. De echte kwam vorige week de haven van Den Helder binnen, maar zijn intocht verliep niet zoals hij had gepland. De hele reis lang had hij zijn toe spraken voorbereid. Hij was er zeker van dat hij de kinderen gek kon krijgen als nooit te vo- ren, zodat hun ouders aanko pen zouden doen die hun weer ga in de geschiedenis niet ken den. Schuimbekkend van fi nanciële lekkerte hield hij de zweep achter de hand, voor het geval praten niet voldoende zou zijn. Eenmaal in het zicht van de ha ven veranderde hij deze grijns in een vette glimlach. Vrijwel onmiddellijk werd hem een proces aangespannen door Ru- di Carell, die het patent over die glimlach bleek te bezitten, èn over het stuurwiel van de boot, die hij nota bene van zijn vader had gekregen; in zijn fa milie was het de gewoonte el kaar extravagante cadeaus in de schoen te geven. Er zat in deze buitengewone pe nibele situatie niet veel anders op dan te vluchten. Sint nam de kano naar Schiermonnik oog, van waaruit hij enige slinkse wegen landinwaarts wist. Hij zou zijn beklag doen in Den Haag. Daar had hij nog een vriend zitten, waarmee hij had afgesproken dat iedereen dit jaar zijn opa en oma een televi sie en een telefoon cadeau zou doen. Altijd dolle pret met die man bij de borrel. "Waarom geef jij je zes televisies niet aan de armen?", had hij eens ge- (Illustratie: Bert Bijlage) Dat kwam nog hard aan vonge week. het opbreken door de Russen van het rakettenover- leg in Genève. Nauwelijks had het Westduitse parlement toestemming gege ven voor plaatsing van Ameri kaanse Pershing U-raketten, of de Sowjet-Unie verliet de on derhandelingstafel. Tot zover ging het eigenlijk allemaal zo als was voorspeld. Maar toen de volgende dag de Russische leider Andropov voor de televisie een verkla ring liet voorlezen, waarin te genmaatregelen werden aan gekondigd, schrokken vooral de Amerikanen toch wel een beetje. Want Andropov liet blijken van plan te zijn de Ver enigde Staten een koekje van eigen deeg voor te schotelen. "Jullie met je Euroraketten ons bedreigen, dan wij vanaf onderzeeboten de Verenigde Staten onder schot houden". Daar komt het op neer. Ook voor de Westeuropeanen 5 DECEMBER Sinterklaas goedheiligman, wie is heilig? Pieterman? Wat een onzin, semi-humor, metrumloze rijmerij, aabb.abba, ABBA? Poëzie vergeef het mij vraagd. "Ik heb geen zes tv's", was het verbaasde antwoord. "Maar je kunt ze wel kopen". In zichzelf grinnekend was het Sint nauwelijks opgevallen dat het bijzonder druk was in de trein, en dat ze nu al een kwar tier op een stationnetje in een buitenwijk stonden. De mede reizigers wisten hem smeuïge details over grote staven dyna miet op de rails te vertellen. De meesten vonden het niet eens zo erg dat de trein niet verder reed. "Voor mijn part leggen ze de hele boel plat, dan gaan we toch fietsen", zei er één. "Ze voeren toch ook actie voor mij", merkte een ww'er op. Gets, een uitkeringstrekker, dacht Sint, die kopen zo weinig. En intussen blijf ik hier maar weer in Voorburg steken. Was hier niet een burgemeesters functie vacant? Maar hij wist niet zo gauw of een burgemees ter soms ook een ambtenaar was. Bovendien werd hij net voorbij gestreefd door zijn Schiermon- nikoogse kameraad. Gaf die man hem niet eens een lift? En dat terwijl hij niet genoeg geld bij zich had voor een strippen kaart. Dit was wel een heel vreemd land. Voortaan zou hij zich gaan toeleggen op het smokkelen van griepvaccins. GEERTJE v.d. STERRE Boek voor heerlijk avondje Ongelooflijk, griezelig, wonder lijk, raadselachtig. Je kan het zo gek niet bedenken of het staat in de verhalenbundel 'Meneer Beek gaat even een krant kopen' van Gerard Brands. Vijfentwintig verhalen over uiteenlopende vreemde gebeurtenissen. Zoals over meneer Beck die even een krant ging kopen en abu sievelijk werd aangezien voor een gevaarlijk misdadiger, een Kafka-achtige geschiedenis. Of over een regen van vissen, slangen en diverse groenten (in andere landen uiteraard, want hier regent het alleen maar pij- pestelen), reuzegolven, raad selachtige verdwijningen, zee meerminnen, ufo's. Of over de monnik die de maagd Maria zag, de beul met het bot, of het gruwelijke verhaal van de krankzinnige gravin Elizabeth. Ook aardig is het verhaal over de hond die in Leiden tot de galg werd veroordeeld. Het dier schijnt zijn misdaad be kend te hebben, helaas ver meldt de overlevering niet hoe. Kortom: 'Meneer Beck' is yoor kinderen vanaf 10 jaar een uit stekende verhalenbundel, die door de gevarieerde onderwer pen niet kan vervelen. Het mooie is dat de meeste ge schiedenissen niet zijn verzon nen. Gerard Brands heeft de beroemde verhalen verzameld, bewerkt en hier en daar aange vuld. The Tjong Khing heeft de bundel van tekeningen voor- Meneer Beek gaat even een krant ko pen, Gerard Brands, ill. The Tjong Khing, uitg. Querido, f 18,50. heeft Andropov allerminst aantrekkelijke plannen in het vooruitzicht gesteld: de pro- duktie en stationering van de Russische SS 20-raket wordt weer opgevat en er komen kernraketten in Oost-Duits- land en Tsjechoslowakije, dus vlak naast de deur-van West- Duitsland. Als klap op de 'vuurpijl heeft Andropov gezegd pas weer in Genève met de Amerikanen te willen praten, wanneer de nieuwe Amerikaanse raketten uit West-Europa zijn verwij derd. Het optimisme van som mige politici die zeggen dat de Russen wel met hangende pootjes spoedig in Genève aan de onderhandelingstafel zullen terugkeren, kreeg een flinke knauw. Toch blijven veel westerse politi ci bij hun standpunt dat de Russen spoedig naar het over leg zullen terugkeren, alle drei gementen ten spijt. Maar of de Russen nu terugkeren naar Genève of niet, de plaat sing van kruisraketten en Pers- hings II aan westerse kant gaat door, terwijl de Sowjet-Unie de plaatsing van de SS 20-raket- ten opvoert. Want dat een van beide supermachten zijn kern- raketten zal opdoeken, is zeer twijfelachtig. Dat staat gelijk met gezichtsverlies. En daar zijn politici in zowel Oost als West allergisch voor. Gebrek aan belangstelling voor jeugdsoos in streek Het gaat niet goed met de jonge- rensociëteiten in de duin- en bollenstreek. De jongerensoos Kontakt in Voorhout is bijna ter ziele. De Stormbal in Sas- senheim, de drie sociëteiten in Hillegom en Join in Noórdwijk zien steeds minder jongeren binnen de muren. Alleen Magnifiosi in Lisse en De Schuit in Katwijk kunnen zich verheugen op een steeds groeiende belangstelling van jongeren. Over de reden van het teruglo pende bezoek aan eerstge noemde sociëteiten zijn de ningen verdeeld. Volgens wet houder mevrouw W. Maris Dikker uit Sassenheim een 'natuurlijke oorzaak' aan te wijzen: "Er komen, doordat er steeds minder baby's worden geboren, uiteindelijk steeds minder jongeren. Dat zag je eerst op de lagere scholen en dat werkt nu door. Er zijn op dit moment minder kinderen in de jeugdsoos-leeftijd dan een paar jaar geleden". Bovendien meent de Sassen- heimse wethouder dat jonge ren steeds minder geld tot hun beschikking hebben. Iets bij verdienen is er haast niet meer bij. Jongeren moeten ook be zuinigen. "Het aantal baantjes op zaterdagmiddag bijvoor beeld ligt immers niet meer voor het oprapen. Het is dus een natuurlijk verschijnsel", zegt zij. Eind deze week is er een gesprek over de toekomst van de Sas- senheimse jongerensoos De Stormbal tussen mensen van de gemeente en leden van het bestuur van de soos. Eindje Bestuurslid Stephan van der Werf van Kontakt in Voorhout ziet een heel andere oorzaak voor het teruglopen van de be langstelling van jongeren voor het jeugdwerk. "Je wilt er niet aan, maar ik denk dat we op het eindje zitten. We kunnen ik weet niet wat organiseren, maar de jongeren komen niet". Dat geldt volgens Van der Werf vooral voor 'vormende' activi teiten. "Ik kan ook wel begrij pen dat wanneer je dagelijks hoort over huisvestingsproble men en kruisraketten, je dat 's avonds ook niet nog eens door een spreker behoeft te worden verteld. De jeugd is ge woon verzadigd door dit soort zaken", vindt hij. De jongeren in Voorhout gaan liever in een café een biertje pakken en leg gen een kaartje, zo denkt het bestuur van Kontakt. Henry van Diest, jongerenwer ker bij Magnifiosi in Lisse ziet weer een hele andere reden voor de geringe belangstelling voor de activiteiten van de jon gerencentra in de streek. Vol gens hem is de aanpak niet juist. Hij kan het weten, want Magnifiosi heeft niet te klagen over terugloop van het bezoe kersaantal. In tegendeel, het jongerencentrum verheugt zich in een toenemende be langstelling van de jongeren. Afgelopen weekeinde, tijdens de zaterdagse 'swing-avond' waren er ruim driehonderd jongeren in huis. De meesten uit Lisse zelf, maar ook veel jongeren van buiten het dorp. Tijdens die swing-avonden wordt voornamelijk 'new-wa- vemuziek' gedraaid. En, zegt bestuurslid Eskil van den Berg, dat blijkt gezien het gro te aantal bezoekers aan te slaan. Bij sociëteiten elders in de streek kunnen de liefheb bers van dat soort muziek niet terecht. Toch zegt Henry van Diest dat Magnifiosi niet op een bepaal de groep jongeren mikt. "Be wust of onbewust doen de meeste andere jongerenvereni gingen dat wel", meent hij. "De ene soos richt zich op werkloze jongeren of op jonge ren met een geringe opleiding. Weer andere clubs mikken op studenten". Het gevolg daarvan is volgens Henry van Diest dat als je de ene groep binnenhaalt, je de andere buitensluit. "Wij rich ten ons op Alle jongeren. We kijken ook naar wat ze willen. In Lisse waren er bijvoorbeeld geen filmvoorstellingen waar jongeren belangstelling voor hadden. De films die gedraaid werden waren vaak te moei lijk. Wij zijn toen films gaan brengen die voldoen aan de smaak van de jeugd". Datzelfde geldt volgens Van Diest voor andere activiteiten, zoals sport en spel. Tevens worden er muziekthema's aan gepakt, zoals de geschiedenis van de rockmuziek. En er zijn zogenaamde landenavonden. "De belangstelling daarvoor was goed", aldus een bestuurs lid van Magnifiosi. Een gevolg van de steeds terug lopende belangstelling voor de andere sociëteiten in de regio is geldgebrek. Doordat er steeds minder bezoekers bin nen komen, komt ook minder geld in het laadje. Niet alle ge meentebesturen hebben bo vendien geld over om een jon- gerensociéteit.subsidie te ge ven. Sociëteiten die het zonder beroepskrachten moeten stel len maar geheel draaien op de inzet van vrijwilligers leggen, zo leert de ervaring, ook eerder het loodje. Het zit er dik in dat in de toekomst meer jongeren- sociëteiten de poorten zullen moeten sluiten. "De jongeren moeten dan maar kijken of ze elders terecht kun nen", zegt wethouder Maris van Sassenheim. "Mijn kinde ren gingen uiteindelijk ook buiten Sassenheim uit". TEE-Amsterdam Parijs verdwijnt UTRECHT (GPD) De twee Trans Europ Expres-treinen Etoile du Nord en lie de France die sinds 1957 bijna dagelijks tussen Am sterdam en Parijs rijden, ver dwijnen met ingang van de zo merdienst van 2 juni 1984. Ook elders in Europa worden TEE's opgeheven. De Etoile du Nord blijft in dienst, maar in het vervolg als interna tionale IC-trein. Dat betekent niet uitsluitend eerste klas maar ook tweede-klasrijtuigen: De TEE-toeslag valt weg, maar in Nederland moet wel de D-trein toeslag worden betaald. De lie de France, die niet op zaterdag rijdt, wordt opgeheven. Vanuit Nederland rijdt dan alleen nog de Rheingold (naar Basel en Munchen) als TEE-trein. Begin dit jaar heeft deze trein nieuwe wagens gekregen en „voorlopig" blijft de Rheingold nog als TEE rijden, aldus,NS. DEN HAAG (GPD) - Met in gang van vandaag valt de pata- tes-frites niet meer onder het formele prijsbeleid. Tot dusver was er nog een beschikking, die bepaalde dat een portie pa tat niet meer mocht kosten dan f 1,30 per 165 gram. Die is nu vervallen en daarmee is de ge hele horecasector vrijgesteld. Dit wil niet zeggen dat er geen prijstoezicht meer is. Deze maatregel heeft staatsse cretaris Van Zeil (economische zaken) getroffen. Nog half sep tember had hij besloten de prijsmaatregel voor patat met twee maanden te verlengen, nadat de algemene prijsmaat regel voor de horeca was opge heven. Het bedrijfsleven pro testeerde fel, wijzend op de ge stegen prijzen van aardappels en van vet, die de ondernemers voor hogere kosten plaatsen. Van Zeil heeft bij zijn beslissing nu in overweging genomen dat in het huidige prijsbeleid meer nadruk wordt gelegd op de ei gen verantwoordelijkheid van het bedrijfsleven. De Economi sche Controle Dienst (ECD) heeft een verbetering gecon stateerd van de naleving van prijsgedragsregels in deze sec tor. De bewindsman heeft de ECD gevraagd volgend jaar zoge naamde gerichte prijsonder- zoeken te houden. Hij heeft de ondernemersorganisaties in de horeca dringend verzocht een beroep op hun leden te doen om een „zorgvuldige prijsstel ling" na te leven. De ondernemers hebben onmid dellijk laten weten dat zij deze verantwoordelijkheid wel aan kunnen. Zij wijzen erop dat uit het ECD-onderzoek minder overtredingen blijken. De or ganisaties hebben steeds ge zegd dat een prijsmaatregel voor een produkt uit den boze is. Ze vinden dat de markt in deze sector met 6000 bedrijven uitstekend zal werken. BRUSSEL (GPD) - De Europese Gemeenschap gaat zich harder opstellen tegenover de Ameri kaanse belemmering van de im port van Europees speciaal staal. De ministers van economische zaken uit de EG-landen hebben gisteren in Brussel afgesproken de invoer van een aantal Ameri kaanse produkten te beperken als er half januari nog geen op lossing voor het speciale staal is bereikt. Op 9 december komt een zware Amerikaanse handelsdele gatie in Brussel onder meer over de staalproblematiek praten. De onderhandelingen tot nu toe hebben echter niets opgeleverd en daarom heeft de EG nu beslo ten zijn tanden te laten zien, zo zei een woordvoerder. Bij uitblij ven van een overeenkomst zal met ingang van 15 januari de in voer van onder andere Ameri kaanse ski's, jacht- en sportge- weren en gymnastiektoestellen worden beperkt. De Verenigde Staten zullen in deze sectoren voor zo'n 62 miljoen gulden min der naar Europa kunnen expor teren. Voorts wordt een extra in voerheffing van 6,4 procent ge legd op Amerikaanse chemische produkten. Dat levert de Ge meenschap zo'n 9 miljoen gul den extra aan invoerrechten op. De ministers van economische za ken hebben zich voorts akkoord verklaard met een aantal crisis maatregelen die de Europese Commissie eerder deze maand had aangekondigd om instorting van de Europese staalprijzen te voorkomen. Er komt een mini mumprijs voor staal van 750 Duitse marken per ton. Die ligt altijd nog 200 mark boven de prijs waarop het staal momenteel wordt verhandeld. De minimum prijs is gekoppeld aan een nauw keurig controlesysteem, dat om zeiling van de crisismaatregelen moet voorkomen. Deze controle voorziet er onder meer in dat staalbedrijven bij verkopen een borgsom van 100 mark per ton moeten storten. De uitwerking hiervan is technisch echter zo ingewikkeld, dat de mi nisters definitieve besluiten tot hun volgende vergadering op 14 december hebben uitgesteld. De invoering van de crisismaatrege len wordt daardoor minstens met een maand, van december naar januari, vertraagd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 21