Franz Kafka en zijn vader I BOEKEN Science fiction en ruimte 'Samen schuilen': een griffel waard HP Een kwellende llaat-liefde verhouding Politieke thriller van formaat DE TIJD DONDERDAG 17 NOVEMBER 1983 Varia Dit jaar is het een eeuw geleden dat Franz Kafka in Praag werd geboren. Veel uitgevers heb ben deze gelegenheid aange grepen om speciale publikaties of herdrukken op de markt te brengen. Op twee herdrukken wil ik hier de aandacht vesti gen, te weten: de uitstekende Kafka-biografie van Max Brod, die in de Open Domein-reeks bij de Arbeiderspers is ver schenen, en Franz Kafka's 'Brief aan zijn vader', een niet minder mooie uitgave van Querido. Er is in het verleden een groep critici geweest, die de mening aanhing dat autobiografische gegevens over de schrijver bij de interpretatie en waardering van zijn werk geen rol moch ten spelen. Alleen het werk, het uiteindelijke resultaat, was van belang. Met de rest had men niets te maken. Het oeuvre van Kafka - daar over zal bij geen zinnig mens enige twijfel bestaan - is na tuurlijk sterk genoeg om het zonder secundaire gegevens te kunnen stellen. Maar toch lijkt de biografie van Max Brod mij onmisbaar voor diegenen, die een goed inzicht willen krijgen in Kafka's werk. Brod heeft in zijn boek een schat aan infor matie bijeengebracht. Door zijn persoonlijke betrokken heid met Kafka, wiens beste vriend hij was, is hij erin ge slaagd een biografie te schrij ven die niet een chronologi sche, gordroge opsomming van feiten is, maar een relaas dat de lezer diep ontroert. Met veel stilistich vernuft schetst Brod het milieu waarin de jon ge Franz is opgegroeid. Franz, uit joodse ouders geboren, was de oudste thuis; twee broers die na hem kwamen stierven jong. Met zijn drie zusters had geen diepgaand contact, al kwam daar later verandering in. Franz had veel te verduren van zijn dominante vader, een succesvol zakenman, die hevig teleurgesteld was in zijn zoon omdat deze niet in zijn voet sporen wilde treden en in zijn ogen geen échte Kafka was. Met zijn moeder, een stille, goe dige vrouw vol wijsheid, kon Kafka het beter vinden. Zij nam de nerveuze, melancholie ke jongen vaak in bescherming als haar echtgenoot weer eens een van zijn driftbuien had. Franz schaamde zich voor zijn vader, voor de schofterige ma nier waarop hij zijn hardwer kend personeel uitmaakte voor alles wat vuil en lelijk was. Toch droeg hij zijn vader geen kwaad hart toe. Hij benijdde hem ook om de kracht, die hij zelf miste. Het haat-liefde-gevoel dat Franz voor zijn vader had, zou hem zijn hele verdereleven blijven kwellen en in veel van zijn werk, o.a. in 'Het vonnis' en in 'De Strafkolonie', komt dat fe nomeen 'verdicht' terug. Kafka heeft zich tegenover zijn vader nooit openlijk uitgesproken; hij mkaate van zijn hart een moordkuil. Wél heeft hij in 1919 een honderd pagina's lan ge brief geschreven, waarin hij uitlegt waarom hij bang was voor zijn vader. Het lag in Kaf ka's bedoeling dat zijn moeder deze brief aan haar 'broodheer' zou overhandigen, maar zij heeft het epistel met wat sus sende woorden aan Franz te ruggegeven. Er zijn fragmen ten van de bewuste brief afge drukt in Brod's biografie, maar voor de volledige weergave er- vanmoeten wij de uitgave van Querido ter hand nemen. Met het intuïtieve rechtvaardig heidsgevoel dat Kafka eigen is, wellicht nog aagescherpt door zijn rechtenstudie, maakt hij de trieste balans op van de va- der-zoon-verhouding. Hij spreekt harde woorden tot de patriarch, maar ook somt hij momenten op waarin hij zich Franz Kafka nauw met hem verbonden heeft gevoeld. Bijvoorbeeld: "Wanneer u tijdens mijn laat ste ziekte zachtjes naar mij toe kwam in de kamer van Ottla, op de drempel staan bleef, en kel de hals rekte, om mij te zien in bed, en uit consideratie enkel met de hand groette. Dan, op dergelijke momenten ging men van geluk liggen schreien en schreit nu op nieuw.. nu men het neer schrijft. "God. wat mooi!". Wat in de biografie sterk naar vo ren komt, is Franz' weifelende houding in hartsaangelegenhe den. Franz wilde eigenlijk niets liever dan een gezin stich- ten, maar zijn sterke hang naar eenzaamheid, naar 'vrije tijd', die hij nodig had om te kunnen schrijven wat hij moest schrij ven, bemoeilijkte zijn pogin gen om dat te realiseren in ster ke mate. Om niet teveel aan zijn hoofd te hebben naast de schrijverij, werkte hij halve da gen bij een verzekeringsmaat schappij. Maar - als hoofd van een gezin zou hij voor de kost moeten zorgen, een taak waar tegen hij, mede gezien zijn tel kens slechter wordende fysie ke conditie, niet was opgewas sen. (Zelfs goede schrijvers kregen in die tijd geen stipen dium!). Zijn ouders hadden geld genoeg, maar hij wilde, koste wat het kost, zijn onaf hankelijkheid bewaren. Al deze 'hindernissen' waren er debet aan dat zijn verhouding met Felice Bauer, van wie Kaf ka op bijna hoofse wijze hield, een einde nam, ondanks be middelingspoging van Brod. Nadat zijn werk in de literaire wereld al enige weerklank had gevonden, ontmoette Franz in 1923 Dora Dymant, een joods meisje, met wie hij in Berlijn ging wonen. Dora kreeg echter geen toestemming om met hem te trouwen. Toch voelde Franz, al ernstig tuberculens. zich erg gelukkig met haar. Hij sprak van demonen die hem verhuizing naar Berlijn was grandioos, nu zijn ze me aan het zoeken, maar ze kunnen mij, tenminste voorlopig, niet vinden. Als Franz in 1924, na veel dokte ren. naar het sanatorium in Kierling bij Wenen afreist, blijft Dora hem tot aan zijn dood liefdevol terzijde staan. Over de laatste uren van Franz Kafka schrijft zijn hartsvriend Max Brod: "Toen rukte hij uit alle macht het hartslangetje los, en slingerde het de kamer in: 'Nu is het uit met het ge martel, waarvoor moet dat nog langer duren'. Toen Klopstock (Kafka's arts, red.) zich van het bed verwijderde, om de injec tiespuit schoon te maken of iets van dien aard, zei Franz: 'Gaat u nu niet weg'. Klop stock antwoordde: 'Ik ga ook niet weg'. Waarop Frans met sombere stem zei: 'Maar ik ga weg'. CEES VAN HOORNE Max Brod. Franz KAfka, Open Do mein, een biografie, vertaald door M. van Nieuwstadt, Amsterdam, De Arbeiderspers, Franz Kafka, Brief aan zijn vader, vertaald door Nini Brunt, Amsterdam, Em. Que- rido's Uitgeverij B.V. Amsterdam 1983, 15,-. Een van de belangrijkste ken merken van science fiction-li- teratuur, meer in het bijzonder ook in het subgenre der fanta sy, is de van het alledaagse af wijkende ruimte, waar de au teur zijn buitenissige spinsels laat afspelen. De variaties zijn hier letterlijk grenzeloos, een andere planeet (ver weg, in een half vergeten verleden ooit door aardbewoners gekoloni seerd). een puur gefantaseerde wereld, een bewoonde bol in een parallel universum (of zelfs een parallelle aarde), een gi gantisch,- bewoond sterren schip, een bewoonde aarde ver vóór onze officiële historie, een planeet in een planeet, etc. De ruimte waarin en waarop de SF-auteur zijn fantasiëen los laat, is bepalend voor de lotge- vallen van de personages in die ruimte. Gróte werelden heb ben gróte personages en groot se gebeurtenissen nodig - de auteur heeft ruimte nodig, véél ruimte....en dat kan men letter lijk nemen. Een aardig voorbeeld daarvan is De burcht van heer Valentine, een vette roman van Robert Silverberg, handelend over de al even gigantische planeet Majipoor, Wie - met mij - niet dol is op veel te dikke sf-boe- ken, moet zich ditmaal toch niet laten afschrikken. De queeste van de jongleur Valen tine, onrechtmatig beroofd van zijn ware identiteit als heerser van de gehele planeet (een aan tal malen groter dan de Aarde), uitgesmeerd over 490 bladzij den, boeit onafgebroken. Ietwat merkwaardig, omdat er behalve de gebruikelijke geva ren en gevechten, wonderlijke wezens, malle flora en maffe fauna, en gigantische afstan den aan de gestaalde sf-lezer weinig écht verrassende zaken geboden worden. De kracht van dit boek en deze schrijver is vooral gelegen in het blij vend scheppen en levend ma ken van een ruimte, die afwijkt van het aardse en er toch (eni ge) verwantschap mee ver toont. Silverberg gaat niet, zo als vaak in SF het geval is, over de schreefrvan begin tot einde blijft de hoofdpersoon een "ge woon", sympathiek ventje met hooguit wat meer doorzet tingsvermogen en mazzel dan gebruikelijk. Vergelijkbaar is de ruimte in Zwaard van het Lam, het eer ste. zelfstandig te lezen deel van M.K. Wren's De Feniks-re bellie. Alweer een kanjer van een boek, een heelal en vele eeuwen omspannende saga, heroïsche heersers en toch (he laas Dallas-achtige) "menselij ke" hartstochten. Kern is de strijd van de jongere leden van het aristocratische Huis DeKoven Wolf om het be staande autoritaire bestuurs systeem te ontmantelen. De se- mi-democratische filosofieën van de hoofdpersonen ver schaffen het boek een schijn bare diepgang: in wezen is het een SF-versie van de betere kasteelroman. Uitstekend ge schreven, daar niet van, maar met teveel pretenties. Een beetje minder kon hier geen kwaad. Veel bescheidener van omvang is Avernus van Bob Shaw; het is dan ook aardig te merken dat in dit geval de ruimte gelij ke tred houdt. Plaats van han deling is niet alleen enkel de Aarde, maar daarvan nog maar een deel; een parallel soort we reld die zich binnen in be vindt; en een ander treffend as pect; de gebeurtenissen (ont dekking van de "andere" we reld, Avernus, en communica tie met de bewoners ervan) vinden plaats in een mini staatje in Afrika (met dictator- tje en al).... in een mijnschacht! Klein, klein! (en dus een aardig boekje). Dat men in klein bestek toch op grootse wijze grote werelden kan beschrijven, bewijst ten slotte Zothique en andere ver loren werelden, een bundel verhalen van Clark Ashton Smith. Hier hebben we mythi sche, sprookjesachtige werel den stampvol tovenarijen, monsters, duivels, brave jonge lingen en schone maar kwaad aardige heksen. Fantasy van meer zuivere aard, veel woord kunst en veel horror. (Ashton Smith was een vriend van Lovercraft, en dat valt te mer ken) Juwelen van verhaaltjes, waarin - zoals het hoort - het belóng van de (grote) ruimte ondergeschikt is gemaakt aan de actie en de beschrijving daarvan. Een prachtig bundel tje - voor Ashton Smith èn zijn vooroorlogse tijdgenoten lijkt me nog steeds een fraaie toe komst weggelegd! ROB VOOREN Robert Silverberg, De burcht van heer Valentine. Uitg. CentriPress Bussum 1983. Vertaling: Ruud Fran ken. S 29,50. M.K. Wren, De Feniks-Rebellie, dl.l: Zwaard van het Lam. Uitg. Meu- lenhoff, Amsterdam 1983. Verta ling: Cees Bok. 28,50. Bob Shaw, Avernus. Uitg. Meulen- hoff, Amsterdam 1983. Vert. Peter Cuijpers. 13,50. Clark Ashton Smith, Zothique en andere verloren werelden. Uitg. Meulenhoff, Amsterdam 1983. Sa menstelling vertaling: E. L. de Marigny Jaime Martijn. 14,50. Geen enkel boek van de populai re jeugdboekenschrijfster Cor- rie Hafkamp is ooit bekroond. Ten onrechte. Haar nieuwe boek 'Samen schuilen' echter zal volgend jaar ongetwijfeld een griffel opleveren. Zeker weten. Hoofdpersoon is de 10-jarige La- rissa, een meisje dat helemaal opgaat in haar dromen en fan tasieën. Ze heeft geen vrien den. maar is het liefst alleen beig. Waar het rommelig en ru moerig is voelt Larissa zich niet op haar gemak. Thuis en op school wordt ze als een bui tenbeentje beschouwd, niet begrepen en geplaagd. Dromend in het park ontmoet ze Anna-Maria, een oudere vrouw, die haar man en kind heeft verloren. Ook zij is 'an ders dan anderen'. De vrouw en het meisje kunnen wonder lijk goed met elkaar opschie ten. Anna-Maria geeft Larissa het gevoel dat ze 'prettig an ders' is en zich zeker niet voor zichzelf hoeft te schamen. 'Durf voor je zelf op te komen', leert ze Larissa. Op haar beurt fleurt het meisje het deprime rende bestaan van de vrouw op ADVERTENTIE BOEKHANDEL DE KLER LEIDEN-LEIDERDORP OEGSTGEEST-KATWIJK VOORSCHOTEN Alle op deze pagina besproken boeken zijn bij ons direkt lever baar, óf via onze TERMINAL te bestellen en dan binnen drie da gen verkrijgbaar. en geeft haar nieuwe levens moed. Larissa's ouders bekijken de vriendschap tussen hun doch ter en de oudere vrouw met de nodige argwaan. Maar Anna- Maria wijst hen terecht: 'Laris sa en ik zijn allebei dromers. Larissa's dromen zitten van binnen. Later zullen ze op een of andere manier naar buiten komen. Larissa en ik schuilen bij elkaar, want het is moeilijk om steeds maar weer gekwetst te worden als je nog niet goed weet hoe je je kunt verdedi gen'. 'Samen schuilen' is een prachtig uitgewerkt, ontroerend ver haal. De vriendschap tussen een jong meisje en een oudere vrouw wordt zuiver beschre ven en volkomen geloofwaar dig gemaakt, naarmate blijkt hoe hun karakters overeenko men, waardoor leeftijdsver schil wegvalt. Hafkamp con centreert haar verhaal rond dit tweetal. De overige personen zijn meer figuranten, blijven schimmig en worden soms zonder nuances getekend, zo als Larissa's moeder en broer tje. Het doet echter weinig afbreuk aan het geheel, dat vooral dag dromers die rondlopen met een minderwaardigheidscom plex een hart onder de riem zal steken. In veel boeken van Hafkamp vormt een kwetsbaar kind, gevoelig, dromerig en on begrepen het middelpunt. De aangrijpende uitbeelding doet vermoeden dat de schrijfster zelf moet hebben meegemaakt wat dit kind overkomt. 'Samen schuilen' is meer dan louter fictie. De tekeningen van Ietje Rijns burger getuigen van een inten se betrokkenheid en een goed aanvoelen van de ondertoon van het boek, dat zich richt op kinderen vanaf 9 jaar. Samen schuilen, Corrie Haf kamp, ill. Ietje Rijnsburger, uitg. Christofoor, f 19,95. MARGOT KLOMPMAKER 'Degenen die bekend zijn met het politieke circuit in Was hington zullen in Osborns thriller veel herkennen'. Volgens de uitgever van 'Het hoogste verraad' moet dat in de New York Times te lezen zijn geweest. Zo'n opmerking maakt wel indruk als men eer der kennis heeft genomen van het boekje dat Osborne in zijn verhaal open doet over 's we relds meest toonaangevend po litieke centrum. Want al vallen er enige doden, niet het thrillereffect domi neert, maar meer de politieke achterklap, de grenzenloze on betrouwbaarheid. de ingekan kerde corruptie en de adembe nemende intriges die het leven in en om het Witte Huis be- heersen. Een topman van de FBI twijfelt in het boek aan de betrouw baarheid van de minister van buitenlandse zaken. Hij pro beert achter de waarheid te ko men door diens vrouw te bena deren, eens een gewiekste tele visiejournaliste nu een gevier de gastvrouwe voor de 'high society'. De glans en glamour van die kringen vormen vol gens Osborne maar een heel dun laagje. Daaronder borre len en gisten de persoonlijke ambities en het verlangen naar macht, waarbij scrupules tot nutteloze ballast worden gede gradeerd. Dat Osborne dat onwelriekend gebeuren in een spannende en soms ondanks alles toch men selijke thrillervorm heeft kun nen gieten, tekent zijn kracht. Een best boek! Speurders P.D. James wordt vaak de op volgster van Agatha Christie genoemd. In Engeland heeft deze schrijfster van klassieke speurdersverhalen het hele maal gemaakt. In ons land heeft haar werk echter minder waardering ondervonden. Elsevier heeft het desondanks aangedurfd sommige van haar verhalen opnieuw uit te bren gen. Nu weer deze 'Lijkwade', die dateert uit 1971. Het boek draait om de dood van twee leerling-verpleegsters. Vergiftigd tijdens hun werk. één zelfs onder de ogen van ve len. James' vaste speurder - de laconieke, bijna flegmatieke inspecteur Adam Dalgliesh - rafelt de weinig opbeurende verhoudingen in het zieken huis, waar de jaloezie hoogtij blijken te vieren, rustig en kalm uiteen. Het verhaal zit goed in elkaar, de karaktertekening is voortreffe lijk, maar het tempo ligt ijzig laag en de uitvoerige detail schilderingen zijn soms bij het saaie af. Lijkwade voor een nachtegaal, P.D. James, uitg. Elsevier, f 19,50 Doe-het-zelf Prisma-detective nr. 525 is een uitdaging voor alle doe-het- zelf-speurders. Zij kunnen de tanden zetten in dit door Bill Adler gecompo neerde en door Jan Rossendaal vertaalde moordadige epos. MI5UAAU Als zfi na 135 bladzijden weten wie de acht leden van de fami lie Robins van het leven heeft beroofd, kunnen zfi het formu lier achterin het boekje invul len. Zo doende dingen zfi mij naar de honderd prijzen die door de uitgever zijn uitge loofd.. In mei volgend jaar zal de oplossing bekend worden gemaakt. Een jury van beken de Nederlanders (wie o wie?) zal de prijzen toekennen. Voor enkele guldens kan men zich verlustigen aan Bill Ad- Iers versie van de negen nik kertjes. De één na de ander wordt uit de weg geruimd. KOOS POST "Nederland is een goedkoopte land voor internationale crimi len". "De geschiedschrijving De Jong is charlatannerie". "Apartheid is in Zuid-Afnka een bittere noodzaak." "In tijden van nood moet het parlement buiten spel worden gezet Franco heeft zijn land uitstekend geleid. De Griekse kolonels waren hele maal niet zo slecht." Een be scheiden greep uit de vele gepe perde uitspraken van de Haagse advocaat mr. L. van Hefiningen, opgetekend in gesprek met Mi- chiel Berkel. Wat deed u op de dag dat Kennedy stierf? Die vraag legde HP voor aan een aantal anonieme Neder landers bij gelegenheid van de twintigste "verjaardag" van die wereldschokkende moord. De bloemlezing bevestigt het beeld van een bij het grote publiek ge liefd politicus. In een bijgaand artikel wordt nader op zijn bete kenis ingegaan. Jantiene van Aschs volgde Jaap van de Scheur, de leider van de actievoerende AbvaKabo. Wars van persoonsverheerlijking, maar blijvend strijdvaardig zo lang "we in een onrechtvaardige samenleving leven". "Mensen met een minimum-inkomen wor den vernederd", zegt hij. In het blad ook een gesprek met "de messetrekker" uit het Feye- noordstadion. Zijn commentaar: "Als ze me pakken, dan zal ik de politie in de rechtszaal voor schut zetten. Ik heb tienduizend getuigen: dit was nooit gebeurd als de politie het beter geregeld had Ze waren gewaarschuwd vanuit Engeland, dat er moeilijk heden zouden komen" Geen enkel wetsartikel wordt zo massaal genegeerd als het ver bod op rijden onder invloed van alcohol. Per jaar grijpt de politie 40.000 mensen in hun kraag, nog maar het topje van de ijsberg. Piet Piryns en Kees Schaepman gingen op reportage en verne men dat de wetswijziging van tien jaar geleden - sindsdien is rijden onder invloed een misdrijf op een kortstondig schrikef- fect na niets heeft opleverd. Offi cier van justitie Wooldrik (Am sterdam): "Als er een dode valt. vindt iedereen het een ernstig misdrijf. Maar als iemand met 1,3 promille is aangehouden bij een routinecontrole dan hoor je al leen: pech gehad, dat kan ieder een overkomen". Max van Weesel en Joop van Tijn namen het parlement onder de loep en komen tot de conclusie dat de Kamerleden (althans van WD en CDA) niet meer zijn dan 'kleine aandeelhouders van de bv Lubbers co'. Een onafhan kelijk parlement is er niet meer; Lubbers houdt zowel zijn minis- ters, de WD-kamerleden en het CDA in de tang en is populairder dan ooit. De geinterviewde voor zitter van de Tweede Kamer, Dick Dolman, sputtert nog wat tegen en haalt voorbeelden aan van ministeriële nederlagen. Uitgebreid besteedt VN (opnieuw) aandacht aan 'mannetjesmaker' Ben Korsten en de over hem ge maakte film van Hans Hylkema, die deze week in première gaat. Rudie van Meurs publiceert brie ven van en aan de vroegere 'advi seur, image builder en bescher mengel van de Katholieke Volks partij'. Verder onder meer het relaas van Bijlmerbewoner Dick Sikkema, die het ingrijpende besluit nam zijn flat open te stellen voor (Poolse) zigeuners. Jan Stoof in terviewde Saul Landau over Ro nald Reagan als vertegenwoordi ger van 'nieuw rechts' in Ameri ka Ischa Meijer had een vraagge sprek over (de benepenheid van) het Nederlandse toneel met Ni- colaas Wijnberg, decorschilder en mede-oprichter van het Scapi- noballet. De bijlage is geheel gewijd aan in het najaar verschenen boeken. De ambtenaren zijn bezig met ver keerde acties tegen verkeerde plannen, constateert De Tijd. Want ligt er niet al een tijd een rapport, waarover ook de ambte naren beschikken, dat rept over veel drastischer bezuinigingen op het ambtenarenapparaat dan de drie procent waartegen de ambtenaren nu actie voeren? "En trouwens, ook zonder het rapport is het niet moeilijk na te gaan dat 10,5 miljard bezuinigen op de ambtenaren, zoals het re geerakkoord voorschrijft, onmo gelijk is zonder zeer drastisch te snijden in de salarissen, aanzien lijk drastischer dan de drie pro cent van dit jaar". Hoe kon Jaap van de Scheur eigenlijk op het idee komen dat hij een reële kans op gelijke behandeling van zijn ambtenaren zou hebben in ko mende jaren?, vraagt het week blad zich af. Zo langzamerhand is het tot heel Nederland doorgedrongen dat er een crisis heerst, al komt die niet bij iedereen even hard aan. De Tijd bezocht de statige rijke Vechtoever en de verveloze fiats aan de Tilburgse Bellinistraat. "Ik heb een vrij goed inkomen. Al hoewel er wel iets te merken is van dingen als beperking van de inflatiecorrectie en aftoppingen van het vakantiegeld en dergelij ke. Ik ben er misschien vijf- of tienduizend gulden op achteruit gegaan. Je doet een beetje zuini ger hier en daar, je koopt 's geen antiquiteiten. Ik ben daar erg ge makkelijk in. ik ben geen klager" en "Zoars het nu gaat maak je de koopkracht kapot, er wordt min der geproduceerd, je komt in een vicieuze cirkel terecht. Je krijgt steeds minder in je loonzakje De prijscompensatie is er ook al niet meer bij en die kinderbijslag is een grapje, daar kan je je baby niet eens van drooghouden", zijn reacties op de crisis aan respec tievelijk de Vecht en in het Til burgse. Het weekblad had ook een inter view met de Japans/Canadese suïcidoloog (dat is iemand die een studie maakt van zelfmoord) Toyomasa Fusé. Volgens hem hebben de Hollandse bruine kroegen een heilzame invloed, waardoor het aantal zelfmoorden beperkt zou blijven. Hervormd Nederland en Else- viers Magazine waren gisteren niet tijdig verkrijgbaar. NIEUWE m UITGAVEN lilEii 'Zonder Claartje'. Alles is ongezellig thuis vlak voor Claarfie naar Canada gaat emigreren. En mag haar hond Doesjka wel mee?. Meisjesboek vanaf 11 jaar, door Miep Diekmann, West- friesland, prijs 18,90. 'Pelsjager aan het bevermeer', Kathe Recheis kreeg voor dit boek (voor jongeren vanaf 10 jaar) de Oostenrijk se kinder- en jeugdboekenprijs. West- friesland, prijs 19,50. 'De ruimte', James A. Michener - de schrijver van Hawaii, Centennial en Het Verbond - brengt nu een lijvige ten verankerd verhaal over vier man nen en hun vrouwen. Van Holkema en Warendorf, prijs 42,50. 'Op vleugels van de adelaar'. Volgens de uitgever is het verhaal dat de thril lerauteur Ken Follett schreef over de bevrijding van twee in Iran gegijzelde Amerikanen door een commando op ware gebeurtenissen gebaseerd. Van Holkema en Warendorf, prijs 27,50. "Levend verleden', de Nederlandse sa menleving van de prehistorie tot in onze tijd, met veel illustraties, samen gesteld door de Leidse mediaevalist prof. dr. H.P.H. Jansen, Sijthoff, prijs Aanrakingen', debuutroman van de geschiedenisleraar Jan Meyers. Over de oerdrang van de mens om de scha duw der eenzaamheid van zich af te schudden. Manteau, prijs 19,90. Mannen van het eerste uur', harde ro man van Stefan Olivier over de on heilssfeer in de Duitse nazitijd. De op komst van een gewelddadig regime - 'De boer, de koe en onze zuivelindus trie'. geschreven door de landbouw- journalist Alfred van Dijk Hij maakte Ti ryk geïllustreerd geschreven por- prfis 32,50. 'Uit het raam springen moet als nutte loos worden beschouwd', Fernand Auwera noemt het zelf een roman. Maar dan een waarin een olifant een belangrijke rol speelt.Vol bizarre ef fecten. Óver dood, eenzaamheid, lief de en liefdeloosheid. Manteau, prijs f 26,50. als een kalme liefdeshistorie, i ontspint zich spoedig tot een gerucht makend drama, vol woede, hartstocht en wellust. De Prom, prijs 24,50. - 'Alles over katten', Barry Bush gunt de lezers een uitvoerige blik in zijn spreekkamer als dierenarts, waar hfi antwoord geeft op honderden vragen die hem in de loop der tyd door eige- katten zfin voorgelegd. Mingus. prijs 29.50 Mingus, prfis 28,50. die eerder verscheen onder de titel 'Het stomme geld'. Mingus. prfis 24,90. - 'De golf. Instortingen van stuwdam men hebben in Italië (1963) en de Amerikaanse staat Idaho (1976) talrij ke slachtoffers geëist en mifioenen- schade aangericht. Christopher Hyde fantaseert verder op die werkelijk heid bij een stuwdam in de Columbia River, vlakbij een nucleair centrum. Aardverschuiving en slagregen kun nen daar fataal zfin. Mingus, prfis 24,50. - 'Bezuinigen, hoe doe je dat?'. Simon Couvée tracht antwoord te geven op deze voor velen beklemmende vraag. Boordevol tips. Bigot en Van Ros- sum, prfis 17,50.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 21