De derde van Phil Collins Paul Young's voorliefde Motown-muziek C Een vrolijk herfstbericht van Big Country nnnanaaanannn M l a A a I i A A A A A A 0 A 2 22 A A A A A A A A A A A A A .j L_ A A ■na HBnnnnn na n n A M _L JJ ZATERDAG 15 OKTOBER 1983 Extra Onder redactie van Jaap Visser 'Genesis' - Genesis (Vertigo). In het nu alweer bijna vijftienja rige bestaan van de Britse su- pergroep Genesis is het er een komen en gaan geweest van getalenteerde muzikanten (Pe ter Gabriel, Steve Hackett, Bill Bruford en noem ze allemaal maar op), maar nooit is er in deze duiventil een boeiender pop-persoonlijkheid geboren dan de gepassioneerde drum mer/zanger Phil Collins. Dat Collins na het vertrek van Ga briel in 1975 in het Genesis-ge- beuren de boventoon is gaan voeren, is inmiddels een uitge maakte zaak. Dat hij nadien met zijn hobbyclubje Brand X tussen de bedrijven door me nigmaal opzien baarde, is al evenzeer opmerkelijk. Maar sinds hij daarenboven ook nog kans zag om twee bij vlagen sublieme solo-albums af te le veren, behoort hij tot de smaakmakers van deze tijd. Het mag derhalve niemand ver bazen dat het nieuwste album van Genesis in feite een derde Phil Collins-lp is geworden. Natuurlijk kun je in deze drie mansformatie niet om de pres taties van gitarist Mike Ruther- ford en toetsenman Tony Banks heen, maar werkelijk vernieuwend elan gaat daar niet meer van uit. Het is Col lins die van de eerste tot en met de laatste groef de aan dacht voor zich opeist, niet al leen in het inmiddels tot het grote publiek doorgedrongen 'Mama' (een hit voor Genesis, het klinkt bijna ongeloofwaar dig), maar ook in alle overige tracks op deze lp. Een compo sitie als 'Taking it all too hard' bijvoorbeeld, is door zijn sensi tieve benadering en vormge ving voor honderd procent een Collins-song en daarentegen een merkwaardig Genesis- De conclusie lijkt gerechtvaar digd dat de nog altijd rijzende ster van Collins niet langer ge bonden is aan de activiteiten van Genesis, waarvan de overi ge leden niet in staat blijken dit natuurtalent nog langer te kunnen voeden. Dat er om re denen van gezelligheid en soli dariteit nog altijd wordt sa mengewerkt lijkt een positieve zaak, maar lang kan dat niet Phil Collins: de meest boeiende persoonlijkheid van Genesis. meer duren. Waar Banks en Rutherford blijkens recente in terviews bij wijze van zwane- zang genadeloos afgeven op de popcultuur van deze jaren, daar weet Collins miljoenen (foto GPD) aan zich te binden. Hij doet ge woon alsof er niets aan de hand is. De hier besproken langspe- ler is daar cynisch genoeg ook nog een voorbeeld van. WILLEM SCHRAMA 'No Parlez' - Paul Young (CBS) Paul Young heeft een stem als een klok. Dat was al te horen in de tijd dat hij de voorman was van de door financiële beslom meringen met platenlabel Chrysalis om het leven geko men Q-Tips. CBS voorkwam dat Young definitief het zwij gen zou worden opgelegd door hem een platencontract aan te i bieden. Young greep die kans met beide handen aan al moest hij met lede ogen toezien dat zijn handtekening onder de CBS-formulieren het definitie ve einde betekende van de Q- Tips, daar CBS hem verplicht te een solo-carrière te begin nen. Slim als Young is, heeft hij het toch voor elkaar gekregen een vaste ploeg muzikanten om zich heen te verzamelen die hem de komende toernees zal begeleiden. De band die hem tijdèns de vervaardiging van 'No Parlez' terzijde stond vond het zo fijn om voor Young te werken en vice versa dat Young en zijn producer Laurie Latham het gezelschap direct van een naam voorzag: The Royal Family. Young liet deze naam meteen op de hoes van zijn 'solo'-eersteling afdruk ken. Met deze band zet Young op 'No Parlez' zijn oude hobby voort: het maken van covers. Een ris kante bezigheid omdat het pu bliek altijd wat wantrouwend reageert op muzikanten die met nummers van anderen aan de slag gaan. 'No Parlez' be wijst echter dat Young goede bedoelingen heeft met de com posities van anderen, er res pectvol mee omspringt en niet bang is ze naar eigen inzicht te veranderen. Marvin Gaye kan trots zijn op Youngs bewer king van zijn 'Wherever I lay my hat'. Hetzelfde geldt voor Joy Division waarvan Young 'Love will tear us apart' heeft geleend. Beide nummers zijn nu gestoken in een gloednieuw jasje, weliswaar ontdaan van de scherpe kantjes maar glans rijk ingezongen door de En gelsman. Young put ook uit het werk van 'mindere goden', een initiatief dat waardering verdient want dat we gemak kelijk rijk kunnen worden door verkrachtingen van pa rels uit het Rolling Stones-oeu- vre heeft de 'b.v.' Stars on 45 al laten zien. Erg knap is ook dat hoewel Young qua stijl zeer uiteenlo pende nummers gebruikt hij er toch in is geslaagd een rode lijn te trekken op zijn plaat: de knappe arrangementen en zijn stemgebruik verwijzen duide lijk naar zijn grote voorliefde voor Motown-muziek uit de ja ren zestig. "Ik begrijp niet dat de mensen zich zo ophangen aan muzikanten die hun eigen nummers schrijven. Je moet gewoon onder ogen durven zien dat een song beter is dan die van jezelf', zegt Young. En hij heeft gelijk want de twee nummers die hij zelf heeft ge componeerd zijn duidelijk de zwakkere broeders van zijn Plaat' WIM KOEVOET Pakweg een jaar of acht geleden werd ik aangenaam verrast door Paul McCartney's 'Mull of Kintyre'. Een popsong door spekt met doedelzakklanken. Even simpel als fraai. Wat Paul McCartney met Big Country heeft te maken? Hele maal niets natuurlijk, maar aan de andere kant... Stuart Adam- son is de stuwende faktor van Big Country. De Schotse zan ger/gitarist zoekt al jaren naar stig naar nieuwe gitaar-moge lijkheden. Hij kon die niet vin den in en met zijn vorige band The Skids, maar van opgeven wilde de jeugdige inwoner van het stadje Dunfermline niet weten. Wellicht dat McCartney hem de juiste richting heeft gewezen met 'Mull of Kintyre'. In elk ge val laat Adamson op het de- buut-album van zijn nieuwe band, Big Country, de gitaar klinken als een doedelzak. Even experimenteel als fraai. Het maakt de muziek van Big Country meteen herkenbaar. Het rauwe basisgeluid, dat na drukkelijk appelleert aan het ruige Schotse landschap, wordt met behulp van de doe delzakklanken romantisch uit gewerkt. De teksten van Big Country zijn volgens hetzelfde principe op gebouwd. Stoere taal met tede re zinsnedes. Typerend dus voor het Schotse volk dat is sa mengesteld uit ruwe bolsters met blanke pitten. 'The crossing' is een plaat die staat als de Schotse hoogvlak te. Bovendien bewijst Adam son -net als U2-gitarist The Ed ge dat doet (is het toeval dat Steve Lillywhite de producer van beiden is?)- dat er nog wel degelijk toekomst is voor gi- taargerichte popmuziek. Een vTolijk herfstbericht dus, 'The crossing'. JAAP VISSER Horizontaal: 1. Daarmee eten kleine kinderen klein gebak. 4. Zoek, nevel tot de horizon. 8. Oorlogsidee. 11. Dit is ook brood. 12. Als 'k niet hier ben, ben 'k onder de grond. 13. De man die u voor bereidt zit met twee voertui gen. 14. 't Is anders een bedor ven diertje. 15. Van hier tot de muur ben je niet in de stand. 17 A is nog jong deze maand. 20. Kerk-fladderaar. 23. Als ze het voor het zeggen hebben, de koeien, zien we weer een dier. 26. Of u of ik zie hem vliegen. 27. In oprichting zijnde vakan tiewoningen? 29. Bus voor 't verwijderen van luchtjes bij het koken? 31. De noot staat bij je in Friesland. 32. U bevindt zich midden in de opstand in de rij. 33. Volgens een bepaal de lijn meet een vogel anders. 34. Natte t.v. stations. Verticaal: 1. Ligt elkaar wel, maar niet ver der vertellen. 2. Hele bergen van deze rommel smijten we weg. 3. Kijk maar eens goed in de jas, dan zul je hem benijden. 5. Een soepele staaf blijft soe- a A t 25 2w 25 W w 18 29 30 w wMp aYIIcI'' a 0 5 L O|G R A T i 5 L~A^A~R QRHjJBKjE F 'A"N7T 0 OTWPWN HiHaHOHa A pj SjfrJjTTTBL A K E V E^Evgfp E N| R 1 T 0 n V L AM) A |J|p| 1 BNMT E KBE T S jasa ■LL p mou A B 0 B L AM, A |G|K B A N H HB- K E E R L 'J C U BlRE 1 A 1 s E MBlJiTc |A|L U S|7|U IAMBS L A L 0 M ■NÉSTAI* a M H E a H A L K S SR E e t |n e r o B E pel. 6. Hang 'ie schrijfgerei in de bomen? 7. Een jongen en een meisje halen het uit de boeken. 9. Het gebaar van een spook. 10. Middel om weefsel in op te lossen? 16. Vooruit met de pap. 18. Een streepje voor als je 't etsje verwijdert. 19. Verbazend, 't is zulke goeie kost. 21. Voor of tegen en niet terzake als je hem beschermt. 22. Elly en de anderen die bij u horen moeten kalmer worden. 23. Het voeden is dadelijk erfelijk vastgelegd. 24. Het doen steunen van een zanger die toegejuicht wordt. 25. Li chaamsdelen van vogels, door vogels veroorzaakt. 28. In het gebouw voelen we ons pas happy. 30. Gal en zo kan erg pijn doen. De prijs van 25,- werd toege kend aan mevr. Koppe, Mgr. Broerestraat 2a, 2215 ES Voor hout. De prijs wordt de winnares toe gezonden. Oplossingen met vermelding van "Puzzel" voor donderdag op briefkaart of in enveloppe zenden aan: Redac tie Leidsch Dagblad, Postbus 54, 2300 AB Leiden. John van der Wiel speelt in het Interpolis-toernooi (Tilburg) voor het eerst in een toernooi met louter wereldtoppers. Zijn start was niet slecht. In de der de ronde won hij met zwart van Ljoebojevic. Wit: Ljoebojevic; zwart: v.d. Wiel. I.e4 c5 2.Pc3 Pc6 3.g3 g6 4.Lg2 Lg7 (Het gesloten Sici- liaans staat bekend als een slappe opening, maar vindt toch altijd weer aanhangers onder de wereldtop. Behalve door Ljoebojevic wordt het vaak gespeeld door Spasski. Je zou ook zeggen dat wit zo'n ge zond ogende opbouw zijn ope- ningsvoordeel niet geheel zou moeten kwijt raken, maar in de praktijk komt er meestal wei- nig uit) 5.d3 d6 6.Le3 e5 7.Dd2 Pge7 8.Lh6 (De bedoeling is om het brede zwarte centrum aan te vallen; daartoe moet de ondersteunende loper worden geruild) 0-0 9.Lg7: Kg7: 10.f4 Pd4 11 .Pf3 Lg4 12.0-0 Dd7 13- Ph4 (Dreigt iets in de trant van 14.f5 gf5: 15.ef5: Pfö: 16.Pf5: Pf5: 17.Dg5+ Lg6 18.Lh3) ef4: 14.gf4: f5 15.Tael Tae8 16.h3 Lh5 17.Pdl d5 18.c3 Pc6 19.e5 d4 20.c4 h6 (Hier bood van der Wiel remise aan. De stelling is inmiddels zeer scherp en inhoudsrijk gewor- Een spelvorm waarin nog niet al les oude koek is, is de lange vleugel opsluiting en deze kan zowel voltooid als onvoltooid op het bord komen. Harm Wiersma experimenteert hier mee in de clubcompetitie. In de topper tegen VAD ontstond de (Jiagramstelling na de 45e DENEMARKEN Tot het jaar 1683 was Denemarken in drie verschillende zgn. wetsgebie- den verdeeld. Zo gold de Jyds- ke Lov (wet) in Jutland en op Fünen, dé Sjaellandske Lov op Seeland, Mön en Lolland-Fal- ster en de Skanske Lov op Bornholm. Hoewel reeds in het begin van de 17de eeuw plan nen hadden bestaan voor een wetboek voor het gehele rijk, bleef het toch nog tientallen ja ren bij gedachten. Pas in 1661 nam Frederik de Derde de plannen weer op en 22 jaar la ter, op 15 april 1683, de verjaar dag van koning Christian de Vijfde, verscheen het Deense koning Christian Wetboek. En nog heden ten dage zijn tal van wetten uit dit boek van kracht. Het feit dat het 300 jaar geleden is dat het algemene wetboek verscheen werd op 8 septem ber gememoreerd met de uit gifte van een 5 kr.-zegel met daarop de omslag van het boek. De bejaarde moet gewoon deel uitmaken van de samenleving den. Zwart kan zijn paard van c6 naar e6, het klassieke blok- kadeveld volgens Nimzo- witsch. brengen en met b5 en g5 gaan breken. Wit kan moge lijk profiteren van de half-open g-lijn en, via een afwikkeling naar het eindspel, van zijn ge dekte vrijpion op e5. Ljoeboje vic weigerde de remise en speelde meteen een zet die zijn stelling alleen maar verzwakt) 21.a3? (Wit had snel moeten zorgen dat hij zijn torens kan inschakelen. Beter was daar om 21.Lf3 Lf3 22.Pf3: gevolgd door Kh 2. of 21. Pf2) Pd8 22. P(2 Pe6 23. Lf3 Lf3: 24. Ptt b5! (profiteert van wits zwakke 21e zet) 25.h4 Tb8 26.Kh2 Dc6 27.Kg3?! (Dit kan natuurlijk niet. maar wit stond toch al zeer slecht zie 27.Ph3 bc4: 28.d- c4: Tb3 29.Df2 Tfb8 30. Te2 Db7 of 27 Pdl bc4: 28 bc 4: Tb3 29.Df> g5) g5 28.hg5. hg5: 29 cb5: Tb5: 30.Pg5: Pg5: 31.f- g5: f4+ 32.Kh2 Df3 en wit geeft het op. De dreiging Th8+ is do delijk. De grote vraag bij dergelijke opsluitingsstanden is of de op geslotene met zijn vrije schij ven dusdanig actief kan wor den zodat het offensief bij hem ligt. Is dat het geval, dan is het zeker onduidelijk wie nu vast gehouden wordt. Bekijken we het plaatje eens nader. Opval lend is de ongelijke schijven- verdeling van beide partijen. Delen we het bord van boven naar beneden in tweeën dan staan van de in totaal 18 schij ven, er slechts 5 op de rechter kant. Ten tweede blijkt dat een onvoltooide opsluiting zich aan ons voordoet (wit, de op- sluiter, heeft veld 30 niet bezet) en ten derde merken we op dat zwart vrij veel formaties heeft i.t.t. wit. Hoe verliep de partij? Speelt u even mee: 45... 11-16 46. 38-33 13-18 47. 43-38 17-22 48. 40-34 22x31 49. 26x37 18-22 50. 34-30 22-27; zo, de in tijdnood verke rende spelers hebben de con trole gehaald en duidelijk is dat wit in een verloren positie is gemanoeuvreerd; 51. 39-34; maar ook 45-40 16-21 40-34 (39- 34 21-26 37-32 27-31 etc.) 21-26 37-32 27-31 33-28 (34-29x49 31- 36 en damhalen wint) 31-36 28- 22 (39-33 36-41 34-29 of? 23x34 30x39 en damhalen wint) 23-29- xl7 30x10 15x4 25x14 17-22 en wederom beslist het damha len, betekent winst voor zwart; 51... 23-29; zwart maakt v Zelden zal een WK zo enerve rend zijn verlopen als de editie 1983 in Stockholm. Nadat in de voorronde Italië zich werkelijk via het allerlaatste spel in de halve finale had gewurmd en daarin vervolgens, opnieuw op de valreep. Frankrijk was voor gebleven, was de zoveelste Ita- lië-Amerika botsing een feit. Na 176 spellen gingen de Ameri kanen als eerste over de streep, de voorsprong bedroeg 5 hele punten. Een spel dat beide par tijen nog lang zal heugen lag als volgt: A 8 A 9 2 O H 8 5 3 J- A B 8 3 B 10 7 4 N V 6 5 3 2 1 1°? wr) 1 VB43 O 10 9 7 4 2 W0 O A VB V4 Z H 10 9 7 6 52 Oost gever, NZ kwetsbaar. Met Wolff-Hamman NZ voor Ame rika en Belladonna-Garozzo OW ging het: oost 1 Sch, zuid pas, west 2 Sch, noord doublet, oost 3 Sch. waarna zuid's 4 Ha de bieding besloot. Het spel van de typerendste zetjes ge bruik om dam te halen (dé truc is de naslag 25x14 van wit! zo dat zwart een tempo heeft) en zo snel mogelijk te winnen. Na 16-21 34-29 23x34 30x39 19-23 (21-26 39-34, ook is 37-32 27-31? 32-28 31-37 38-32-27 met remi se. 19-23 37-32 23-28 33x31 26- x28 45-40 28-33x33 35-30!=) 39- 34 (beter is 37-32, maar nu wint zwart fraai) 24-30 35x24 20x40 45x34 15-20! 34-30 (het beste is 37-32, weer!, 20-24 33-28 14-19 34-30 24x35 25-20 21-26 met toch verlies) want ook 33-29 23- 28 34-30 21-26 30-24 27-31 bete kent overmacht en eerder offe ren met 37-32 helpt niet) 21-26 33-29 (op 37-32 23-28X) 23x34 30x39 20-24 39-33 (na 39-34 24- 30!) 27-31 etc. wint zwart achter elkaar. Helaas kan zwart niet verhinderen dat wit i.p.v. het ruiltje 33-29 de remise forceert met 30-24. Jammer, maar dat zegt voldoende over de sterkte van zwarts 51e zet; 52. 34x23 19x39 53. 30x10 15x4 54. 25x14 39-44 55. 35-30; na 38-33 kan zwart al 44-50 doen omdat 14-9 door overmacht verliest; 55... 44-50 56. 30-24 50-44 57. 24-19 44-35 58. 14-10 35x2 en wit gaf het op (na 10-5 volgt 4-10 met damvangst). Volgende week zullen we de diagramstand ver der bespreken. bevat een leuke speelfiguur: kleine harten naar de 9, voor oost's boer. Later valt onder Ha A de 10, waarna oost's vrouw er kan worden uitgesne den. Zover kwam het evenwel niet. Zuid nam de schoppe nuitkomst op tafel en speelde Ha A en Ha H. Het contract is nu natuurlijk niet meer te ma ken, maar toen Hamman later vanuit zuid KI 10 speelde dekte Garozzo met de vrouw, waarop oost onder het aas bepaald nij dig de heer deponeerde: con tract gemaakt. Met Franco-de Falco NZ voor Italië ging het eveneens 1 Sch 2 Sch - doublet. Hier paste oost, waarop zuid 2 SA bood, west 3 Sch, noord 3 SA, zuid 4 KI en noord 5 KI. Franco speel de dat contract zeer fraai af; Sch B nam hij in de hand, ge volgd door Ru 6, via de 8 voor de boer. Schoppen voor het aas, ruiten getroefd, KI A, op nieuw ruiten getroefd, Ha H, Ha A, op Ru H een harten weg en nu klaveren voor de vrouw: 107 N O To WO z West mocht vervolgens in de dubbele renonce spelen en 11 slagen waren gemaakt. Hier volgt nog het beloofde spel uit de Hutspottendrive: B 5 2 B 6 O A 8 5 4 4- V 10 7 5 H V 8 4 3 N A976 V 8 WO 95 O H 9 O B 10 7 6 3 WO B 9 8 4 Z 10 o? AH 10 7432 O V 2 AH2 Zuid speelt 6 Ha, west start met Sch H en schoppen na. Hoe maakt zuid zijn contract? Op lossing volgende week. Het moet niet zo zijn dat be- jaarden een aparte groep gaan vormen en bovendien hebben ze recht op een goede sociale en maatschappelijke begelei ding. Dat was ongeveer de in houd van een van de belang rijkste resoluties van de in 1982 in Wenen gehouden VN-we- reldconferentie. Om op de daar genomen besluiten nog eens extra de aandacht te vestigen heeft Denemarken op 6 okto ber twee zegels uitgebracht met als thema "de bejaarde in de samenleving". Op een zegel van 2,00 kr (groen) zien wc be jaarden in gezinsverband en een 2,50 kr.-zegel (rood) toont enkele bejaarden treinreizi gers. Eveneens op 6 oktober kwamen onder de noemer "reddings diensten" drie zegels uit die achtereenvolgens aandacht vragen voor: 1,00 kr., de poli- tiehulpdienst (bruin); 2,50 kr., de brandweer en de ambulan cedienst (rood) en 3,50 kr., de reddingsdiensten op zee (blauw). Op 2 november zal Denemarken met een 2,50 kr.-zegel (rood) Christoffer Wilhelm Eckers- berg herdenken, die 200 jaar geleden, op 2 januari 1783 in Blakrog werd geboren. Op de zegel een van de belangrijkste werken van Eckersberg "Li- nearpcrspectief, toegepast in een schilderij" (1841), waarin hij onder andere de grondge bieden van de leer over per spectief demonstreert. Nog een 2,50 kr.-herdenkingsze- gel (rood) op 2 novemtx i n wel ter gelegenheid van dc 200ste geboortedag van de geestelijke, psalmdichter, volkshogeschoolman, onder- I zoeker en politicus Nicolai Fre- I derik Severin Grundtvig (1783- I 1872).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 27